ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดย SanaKunG
เรียบเรียง Kradiz
ผมเงียบซักพักแล้วจึงล๊อกออฟออกจากเกม ผมจะสามารถไปหาเงิน 2 ล้านหยวน ได้ที่ไหนกันละ? จะให้ผมไปหา ตงเฉิงเย่วกอดขาเธอ แล้วเอากระโปงเธอมาคลุมหัว จากนั้นก็เดินเข้าไปปล้นแบ้งอย่างนั้นเหรอ?
หลอกลวง! นี่มันเป็นการหลอกกันชัดๆ!
หลังจากผม อดทน ฝ่าฟันศัตรู เสียเลือดเสียเนื้อไปเพื่อแย่งชิง [ตราการค้าแห่งพระเจ้า] มาได้ ผมไม่ได้คาดคิดว่าผมจะถูกบริษัทเกมสร้างค่าเสียหายให้ผมตั้งอีก 2 ล้าน! เป็นตัวเลขที่มากมายอะไรขนาดนี้…มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!
…..
กลางดึก อากาศหนาวเย็นพัดกระหน่ำหอหญิง ว่านเอ๋อและตงเฉิงเย่วในชุดเดรสตัวใหม่กำลังยืนรอผมอยู่“ยินดีด้วย หัวหน้ากิลเซียวเหยา!”
ตงเฉิงเย่วหัวเราะออกมาจากระยะไกล
“เธอกำลังมีความสุขอะไรกันฮะ”
ผมถามขึ้น
“อืม นายเป็นเจ้าของ [ตราการค้าแห่งพระเจ้า] ของเมืองป้าฮวง เลยนะ แล้วยังจะถามอีกว่าอะไรทำให้ฉันมีความสุข?”
“โอเค งั้นรอบนี้ผมเลี้ยงเอง พวกเธออยากกินอะไรกัน?”
“ในเวลานี้ยังจะไปไหนได้อีก? ไปหาอะไรกินรอบดึกกันที่โรงอาหารที่สองก็แล้วกัน…”
“โอเค…”
ไม่นานหลังจากนั้น เราทั้งสามคนก็ไปนั่งกันอยู่ที่โรงอาหารที่สอง โรงอาหารที่มหาวิทยาลัยหลิวหัว เป็นที่ๆหรูหรามาก อย่างน้อยๆก็คงไม่ต่ำกว่าโรงอาหารของโรงแรมห้าดาว ผมนั่งลงกำหมัดแน่น ปัญหาเรื่องเงิน 2 ล้าน ยังคงวิ่งวนอยู่ในหัวของผม
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมนายดูเศร้าพิกล?”
หลิงว่านเอ๋อ เอียงหน้าของเธอและมองมาที่ผม
ผมยิ้ม
“ไม่มีอะไร…”
“มันต้องมีอะไรซักอย่าง และมันเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่ๆ…”
ตงเฉิงเย่วยิ้ม เธอเอียงหน้าของเธอแล้วมองมาที่ผมเช่นกัน
“ทำไมนายไม่พูดมันออกมาให้ฉันกับว่านเอ๋อได้ฟังหน่อยละ?”
ผมมองไปที่เธอ สายตาของผมลดต่ำลงจนกระทั่งมองไปที่ขาคู่สวยของตงเฉิงเย่ว มัน…ทำให้สายตาของผมเลื่อนไปที่อื่นไม่ได้เลย
…..
สายตาของผมทำให้ ตงเฉิงเย่ว ขนลุก เธอเอื้อมมือออกมา ดึงกระโปรงของเธอลง
“พี่น้องเซียวเหยา นายกำลังทำตัวเหมือนสัตว์ป่านะ เกิดอะไรขึ้นกับนาย?”
ผมทำหน้าอมทุกข์และขยี้จมูกตัวเอง
“พวกเธอรู้ไหม? ถ้าเจ้าของตราการค้าแห่งพระเจ้า ต้องการจะซื้อที่ดินภายในเมือง เขาจะต้องจ่ายเงินทั้งหมด 2 ล้านหยวน ต่อที่ดินหนึ่งแปลง…”
“ฉันรู้เรื่องนั้น…”
ว่านเอ๋อ ยิ้ม
“ถ้าเรื่องแค่นี้นายยังถึงกับซึมเศร้าละก็ ฉันจะบอกอะไรนายให้ หลังจากนายซื้อที่ดินเรียบร้อยแล้ว นายจะต้องใช้เงินสร้างร้านขายของอีก 7 แสน ค่าจ้าง NPC อีกหนึ่งแสนและ ค่ากองทุนในการบริหารจัดการอีก 1 ล้านหยวน รวมแล้วการเปิดร้านของผู้เล่นในครั้งหนึ่งต้องเสียเงินราวๆ 4 ล้านหยวน…”
ผมจมลึกอยู่ในความสิ้นหวัง
“ผมจะไปเอาเงินมาจากไหน ? ผมรู้สึกเหมือนถูกหลอก ผมทำงานหนักเพื่อที่่จะได้ [ตราการค้าแห่งพระเจ้า] แต่ในท้ายที่สุด ผมไม่มีทางที่จะสร้างร้านของตัวเองได้…”
ว่านเอ๋อ ยิ้ม
“งั้น นายก็ขาย [ตราการค้าแห่งพระเจ้า] สิ นายสามารถขายให้เจี้ยนเฟิงฮาน ในราคา 10 ล้านหยวนและเขาคงซื้อมันโดยไม่ลังเลเลย”
“จริงเหรอ?”
“แน่นอน…นายจะขายจริงๆเหรอ?”
“ไม่มีทาง!”
“อืม…”
ดวงตาอันสวยงามของวานเอ๋อมองไปยังท้องฟ้า เธอคิดอะไรบางอย่างซักพักจากนั้นจึงพูดขึ้น
“ฉันคิดว่า นายควรหาหุ้นส่วนทางธุระกิจที่จะช่วยออกเงินทุนในการเปิดร้านโดยที่นายเป็นคนที่ดูแลเรื่องต่างๆในร้านรวมถึงเป็นเจ้าของ [ตราการค้าแห่งพระเจ้า] และให้พาร์ทเนอร์ของนายช่วยดูแลเรื่องค่าใช้จ่าย วิธีนี้นายจะ win-win ทั้งสองฝ่าย ในเมืองป้าฮวงมีคนรวยอยู่เต็มไปหมด ได้ยินว่าเมื่อวานมีรองเท้าระดับจักรพรรดิถูกนำออกมาขาย เมื่อของชิ้นนี้เข้าไปอยู่ในรายการขายของ มีใครซักคนซื้อมันทันทีด้วยราคา 2 ล้านหยวน”
หัวใจผมเต้นรัว
“วิธีนี้ มันโอเคแน่เหรอ?”
‘ตงเฉิงเย่ว’หัวเราะ
“นายไม่จำเป็นต้องมองไปไหนไกลหรอกเซียวหยาว พวกเราสามารถเป็นพาร์ทเนอร์กันได้ ฉันจะจ่ายเงิน 4 ล้าน หยวน ให้นายเอง ฉันไม่สนใจกำไรอะไรทั้งนั้น ฉันแค่ต้องนาย…ให้นายมาอยู่ข้างๆฉันตลอดไป…”
‘หลินว่านเอ๋อ’ กระแอม
“จะเกินไปแล้วเธอ…ถ้าเป็นแบบนั้น ให้เป็นหน้าที่ฉันจะเหมาะสมกว่าถ้าฉันทำงานกับเขา…”
‘ตงเฉิงเย่ว’ เม้มริมฝีปาก
“วู้วว ว่านเอ๋อ เริ่มหวงของๆเธอแล้ว ฉันคิดว่าฉันคงมีความรักอีกครั้งไม่ได้แล้ว…”
มองสองสาวเริ่มหยอกล้อกันอย่างสนุกสนานเป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ ไม่ต้องพูดถึงว่าสองคนนี้เป็นสองสาวที่สวยที่สุดในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ กลุ่มของเด็กผู้ชายรอบๆโรงอาหารเริ่มขยับเข้ามาใกล้ๆบริเวณนี้มากขึ้นเพื่อแอบมอง ไม่นานนักผมก็เริ่มปวดหัว ดูเหมือนว่าผมจะต้องเป็นตัวกลางเจรจาให้พวกเธอสองคนในเวลาเดียวกัน
……
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรไปหา’หลิวย่ง’
“น้องหลี่ ว่าไง?”
‘หลิวย่ง’หัวเราะ
“ยินดีด้วยที่นายได้เสื้อเกราะมนต์ตราแห่งความพิโรธกับ รองเท้าเทพนักรบ ฮ่าๆ~~~”
ผมพูดตอบ
“หลิวย่งหยุดพูดมากได้แล้ว ผมต้องการคุยกับนายเรื่องของ [ตราการค้าแห่งพระเจ้า]…”
“โอเค แล้วสรุปจะเอายังไงเรื่อง [ตราการค้าแห่งพระเจ้า]?”
“ในสถานะการณ์แบบนี้ ถึงแม้ว่าตอนี้เราจะมี [ตราการค้าแห่งพระเจ้า] อยู่ในมือ แต่การที่เราจะตั้งร้านขึ้นมาได้จำเป็นต้องมีเงินไม่ต่ำกว่า 4 ล้าน หยวน เราไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้น ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องหาพาร์ทเนอร์ทางธุรกิจ ช่วยผมค้นหาในเมืองป้าฮวงหน่อยว่ามีใครต้องการจะดำเนินธุรกิจร่วมกับเราไหม เราจะมอบแรงงานคนและสัญญาทางธุรกิจให้ ในขณะที่เขาจะมอบเงินทุนให้เรา และเราจะมอบกำไรบางส่วนให้แก่เขาด้วย”
“เข้าใจละ! ฉันจะรีบทำตามคำสั่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้”
“เยี่ยม อย่าลืมว่าพวกมันต้องไม่ใช่คนของศัตรูของเรา”
“รับทราบ!”
…..
จากนั้นไม่นาน ผมยังไม่ทันทานอาหารเสร็จ หลิวย่ง ก็ติดต่อมา
“พี่หลี่ ผมพบพวกเขาแล้ว มี 3 คนที่พร้อมที่จะให้เงินทุนสนับสนุนเรา 4 ล้าน หยวน และพวกเขาต้องการจะพูดคุยกับพี่โดยตรง พี่จะออนไลน์เข้ามากี่โมง?”
“ผมจะไปถึงที่นั่นใน 10 นาที!”
“เยี่ยม! ผมจะไปรอพี่ที่ร้านอาวุธในเมืองป้าฮวง”
“ตกลง”
ผมรีบพาสองสาวกลับไปที่หอหญิงจากนั้นจึงกลับไปห้องของผมเพื่อออนไลน์!
“ฉึบ”
ผมปรากฏตัวขึ้นในเมืองป้าฮวงและตรงไปยังร้านค้าอาวุธ ทันทีที่ผมไปถึงร้านผมก็พบนักธนู Lv.47 ร่างอ้วนท้วมคนหนึ่ง นั่งอยู่ด้วยหน้าตาที่ดูโลภจนน่าขยะแขยง
“คุณต้องเป็นเซียวหยาวจื่อไจ๋แน่ๆ”
“ถูกต้อง”
ผมพยักหน้า
“ยินดีที่ได้พบ คุณต้องการเป็นพาร์ทเนอร์ของ [Zhan Long] เพื่อสร้างร้านค้าของผู้เล่นร้านแรกในเมืองป้าฮวง?”
นักธนูพยักหน้าและยิ้ม
“ใช่! ร้านค้าร้านแรกของเมืองป้าฮวงเป็นเรื่องที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง เซนส์ทางธุระกิจของผมบอกว่ามันเป็นเรื่องที่พลาดไม่ได้”
ผมถามต่อ
“คุณต้องการส่วนแบ่งกำไรกี่เปอร์เซ็น หลังจากเราสร้างร้านค้านี้เสร็จสิ้น?”
เขายกมือของเขาขึ้น ชูนิ้วขึ้นเก้านิ้วขึ้นมา
“เท่านี้!”
“9 เปอร์เซ็น?”
ผมถาม
“ไม่ 90 เปอร์เซ็น!! ”
ไขมันบนหน้าของเขาสั่นระริก
“เงิน 4 ล้าน หยวน ไม่ใช่เงินจำนวนน้อยๆ คุณไม่สามารถพูดแค่ว่า เอาเงินมาให้ฉัน จากนั้นคุณก็มาเอามันไปโดยง่ายดาย สำหรับผม 90 เปอร์เซ็น ถือว่าสมเหตุสมผลที่สุด ”
ผมยิ้มแล้วเดินตรงไปที่นักธนูคนนั้นแล้วกระชากคอเสื้อเขาขึ้นมา ยกร่างอ้วนๆที่เต็มไปด้วยไขมันของเขาขึ้นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“90เปอร์เซ็น? นี่แกคิดว่า [Zhan Long] เป็น*****หรือไง ออกไปให้พ้นหน้าฉัน หรือไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้แกไม่ได้เห็นแสงตะวันในเมืองป้าฮวงอีกเลย!!”
ชายร่างอ้วนช๊อคทันที
“เซียวหยาวจื่อไจ๋ นี่…นี่มันหมายความว่าอย่างไร? ต่อให้ธุรกิจของเราล้มเหลว มันก็ไม่ควรส่งผลต่อมิตรภาพของเราสิ เราต่อรองกันได้หน่า…”
ผมเยาะเย้ย
“เมื่อแกพูดตัวเลขทุเรศๆอย่าง 90 เปอร์เซ็นออกมา แกยังจะหวังมิตรภาพจากฉันอีกหรอ? พวกเรา [Zhan Long] ฝ่าฟันกันมามากขนาดไหนกว่าจะได้ [ตราการค้าแห่งพระเจ้า] มา แกคิดว่าระดับของพวกเรามีค่าน้อยกว่าเงิน 4 ล้านของแกหรือไง? อย่าว่าแต่ 4 ล้านเลย ต่อให้แกยอมจ่าย 40 ล้าน แกก็อย่าหวังจะได้ตัวเลข 90 เปอร์เซ็นนี้ไป พวกเรา [Zhan Long] ไม่มีทางยุ่งเกี่ยวกับคนอย่างแก ออกไป อย่าให้ฉันเห็นหน้าแกอีก!”
ชายอ้วนตะเกียกตะกายและวิ่งหนีออกไปจากร้าน หน้าของเขาบิดเบี้ยวจากความโกรธของผม
‘หลิวย่ง’ เดินเข้ามาและถามขึ้น
“มัน…มันจบแบบนี้ได้อย่างไร?”
ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ
“เจ้าสวะนี้ต้องการกำไรของเรา 90 เปอร์เซ็น ผมไม่สามารถ PK ภายในเมืองป้าฮวงได้ไม่งั้นละก็มันไม่มีทางหนีออกไปได้แบบเมื่อกี้แน่….”
หลิวย่ง กำหมัด
“ฮ่ะ 90 เปอร์เซ็น มันคิดอะไรของมัน… รอตรงนี้ซักครู่นะ ผมจะไปนำคนต่อไปเข้ามา”
“ตกลง”
ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีอัศวินร่างผอม ระดับ 55 เดินเข้ามาภายในร้าน จากที่ดูแล้ว นักธุรกิจภายในเกมนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่พวกผู้เล่นที่มีระดับสูงนัก นั่นหมายความว่าจุดมุ่งหมายของพวกเขาจริงๆแล้วไม่ได้ต้องการเข้ามาเพื่อที่จะเล่นเกม แต่เข้ามาเพื่อที่ต้องการจะทำธุรกิจในโลกเสมือนจริงแห่งนี้ต่างหาก
มองไปที่ชายร่างผอม ผมพูดขึ้นอย่างสุภาพ
“สวัสดี ผมคือ เซียวหยาวจื่อไจ๋…”
ชายร่างผอมกระชับเสื้อผ้าตัวเองเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น
“หัวหน้ากิลด์จื่อไจ๋ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากกว่านั้น ผมต้องการ 70 เปอร์เซ็น ของกำไรทั้งหมด ถ้าคุณตกลงขอให้คุณพยักหน้า ถ้าไม่ผมจะได้ออกไป…”
ผมพยักหน้าแล้วพูดว่า
“ลาก่อน ผมขออนุญาตไม่ไปส่งนะ!!”
คนที่สามเป็นคนที่ดูธรรมดาเมื่อเทียบกับสามคนก่อนหน้า เขาเป็นนักเวทมนต์หนุ่มระดับ 59 เขายกคทาสีรุ้งที่เปล่งออร่าสีม่วงขึ้นดูเหมือนว่ามันจะเป็นอาวุธระดับม่วงไม่ผิดแน่ เขาเดินเข้ามาด้านใน ยิ้ม แล้วพูดขึ้น
“เซียวหยาวจื่อไจ๋ อันดับหนึ่งแห่งเมืองป้าฮวง สวัสดี!”
ผมยิ้มแล้วพูดขึ้น
“สวัสดี บอกราคาที่คุณต้องการมา…?”
ชายหนุ่มพูดตอบ
“ผมจะมอบเงิน 4 ล้าน หยวน เพื่อช่วยเหลือ [Zhan Long] ในการสร้างร้านค้า แต่ผมต้องการ 80 เปอร์เซ็น แน่นอนถ้าคุณไม่ชอบมันเราสามารถต่อรองกันได้!”
“30 เปอร์เซ็น ผมคงให้คุณมากกว่านี้ไม่ได้…”
ผมพูดพร้อมกันกับยกนิ้วขึ้นสามนิ้ว
ชายหนุ่มส่ายหัวแล้วพูดขึ้นต่อ
“ไม่มีทาง 30 เปอร์เซ็นมันน้อยเกินไป ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมจะได้เงินที่ลงทุนไปคืนกลับมารึเปล่า…”
ผมคิดเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น
“งั้น 40 เปอร์เซ็นเป็นไง…”
“มันก็ยังคงน้อยเกินไป อย่างน้อยต้อง 60 เปอร์เซ็น เพื่อให้ผมมั่นใจว่าผมจะไม่เสียเงินก้อนนี้ไปเปล่าๆ”
“ไม่มีทาง…”
“โอเค ถ้าคุณสนใจข้อเสนอนี้ติดต่อผมมาก็แล้วกัน”
“ตกลง!”
……
หลิวย่ง เดินเข้ามาอีกครั้ง คิ้วของเขาหมวดเป็นปม
“รายนี้ก็ล้มเหลว?”
“อืม…”
ผมกัดฟันแล้วพูดขึ้น
“เขาต้องการ 60 เปอร์เซ็น คนพวกนี้เจ้าเล่ห์ ดังนั้นถ้าไม่ได้ข้อเสนอที่รับได้จริงๆ เราคงทำได้แค่รอต่อไป หรือ…ถ้าผมขายดาบแห่งจักรพรรดิฉินละ เราน่าจะสามารถหาเงินได้ 4 ล้านจากมัน…”
“ไม่ ไม่ได้เด็ดขาด!”
หลิวย่ง ส่ายหน้าของเขาแล้วพูดขึ้น
“น้องหลี่ นายเป็นสัญลักษณ์ของ [Zhan Long] และตอนนี้ดาบแห่งจักรพรรดิฉินก็เป็นสัญลักษณ์ของนาย ถ้านายขายมันไปนายก็เหมือนเสียความเป็นตัวตนของนายไป นายจะทำแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด พวกเรารอกันอีกซักนิดดีกว่า มันต้องมีใครซักคนที่ต้องการร่วมงานกับเราจริงๆ…”
“อืม…”
หลังจากรออยู่ไม่นาน ผมก็ได้ยินข้อความ—–
“ปีป!!”
[เสียงแจ้งเตือนจากระบบ]: ผู้เล่น【One Second Hero】ต้องการเพิ่มคุณเป็นเพื่อน คุณต้องการยอมรับหรือไม่?
……
ใครกันนั้น? ถึงแม้ว่าผมจะเพิ่มเพื่อนหลายต่อหลายคนในแต่ละวัน แต่นี่เป็นข้อความแรกของวันนี้เลย ผมจะรับคำขอนี้แล้วดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อ!
หลังจากยินยอมการเป็นเพื่อน ชายคนดังกล่าวส่งข้อความมาหาผม
“สวัสดีหัวหน้ากิล เซียวหยาวจื่อไจ๋! ผมได้ยินว่า [Zhan Long] กำลังหาหุ้นส่วนทางธุรกิจ ดังนั้นผมจึงติดต่อมา ผมคิดว่าพวกคุณต้องการความช่วยเหลือจากผม!”
“คุณเป็นใคร?”
“เรามาเจอกันที่ประตูทางด้านทิศเหนือของเมืองป้าฮวงดีกว่าไหม?”
“ตกลง!”
….
ผมเดินออกจากร้านอาวุธ หลิวย่ง, ซงฮาน,หรั่นหมิน และมัทฉะ ทุกคนอยู่ที่นั้น พวกเขาทั้งหมดพูดขึ้นพร้อมกัน
“เกิดอะไรขึ้น?”
ผมกวักมือ
“มากับผม ไปเดินเล่นกันหน่อย!”
ถึงแม้พวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็ยังคงเดินตามผมมา
จากด้านนอกสุดของประตูตะวันออก พวกเราเคลื่อนที่อย่างช้าๆ ไม่นานก็พบชายคนหนึ่งในชุดเกราะอัศวินที่ดูงดงามพร้อมกับหอกที่เปล่งแสงอ่อนๆออกมายืนอยู่บนสะพาน
……
One Second Hero LV 62 Golden Knight
City: Ba Huang City
Guild: None
Position: None……
เมื่อเขาเห็นผมเดินมาถึง One Second Hero เริ่มเคลื่อนที่เข้ามาด้านหน้าของผม เขายื่นมือออกมาแล้วยิ้ม
“สวัสดี หัวหน้ากิลจื่อไจ๋ ผม One Second Hero หรือเรียกผมว่าหยงหลี่ก็ได้ ผมมาจากเมืองฟู่เจี้ยนผมทำธุรกิจเล็กน้อยอยู่ที่ทางเหนือ ผมหวังว่าจะได้ทำธุรกิจร่วมกันกับ [Zhan Long]!”
จบตอน
(ผู้แปล: เปิดตัวตัวละครใหม่ครับ ตัวละครตัวนี้อีกหน่อยเป็นหนึ่งในตัวละครที่มีบทบาทสำคัญในอนาคตครับ ขอบคุณทุกๆท่านที่ติดตามครับ SanaKunG)
ที่มา : https://readzl.wordpress.com/2016/08/08/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88-300-one-second-hero/