ตอนที่แล้วตอนต่อไปบทที่ 1135 – ศิษย์เก่า
“เฮ้อ…”
เมื่อถูกถามเกี่ยวกับตัวบุคคลที่กระทำนั้น หวาง เว่ย ลังเลใจที่จะกล่าวออกมาเเต่ในที่สุดนางก็กล่าวออกมา”
เป็น…ฝีมือจากคนที่มาจากหุบเขาไม้ครามใต้ของเรา” “อะไรนะ? คนที่ทำร้ายนั่นมาจากหุบเขาไม้ครามใต้ของเราอย่างงั้นหรือ”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นชูเฟิงก็ยิ่งเเปลกใจเข้าไปใหญ่ เขารู้สึกว่ามันไม่น่าเป็นไปได้ “ถ้าจะพูดให้เหมาะสมก็คือ เขาเป็น ศิษย์เก่า จากหุบเขาไม้ครามใต้”
หวาง เว่ย กล่าว “ศิษย์พี่ หวางเว่ย เกิดอะไรขึ้น?”
ชูเฟิง งง เกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้ยิน นั่นเพราะว่า บุคคลที่มาทำร้ายนั้นมาจากหุบเขาไม้ครามใต้ของเขานั่นเอง นำซ้ำพวกเขาเหล่านั้นยังเป็นศิษย์เก่าของหุบเขาไม้ครามใต้ที่ได้เข้ามาก่อนพวกเขา เช่นนั้นพวกเขาเเทนที่จะดูเเลเหล่าคนรุ่นหลัง แต่กับรังเเกพวกเดียวกัน พวกเขาทำเพื่ออะไร ? “เพราะศิษย์เก่าของเราจากหุบเขาไม้ครามใต้ นั่นมีการจัดตั้งขุมพลังย่อยในหุบเขาไม้ครามอย่างไรก็ตามพวกสิ่งที่พวกเขาคิดดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ราบรื่น เพราะว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะสรรหาศิษย์ใหม่ๆเข้าพรรคได้ วัตถุประสงค์ของเขาก็คือเพิ่มความเเข็งเเกร่งให้พรรคของเขา พวกเขาจึงไล่มากวาดต้อนดึงพวกเราที่มาจากหุบเขาไม้ครามใต้ที่มาใหม่ เข้าร่วมกับพวกเขา ตอนที่เพิ่งจะเข้ามา พวกเขาก็ไปเจอกับ จาง ปิงหนาน เเละ หลิว เฉา ซะก่อน” “อย่างไรก็ตาม จาง ปิงหนาน เเละ หลิว เฉา ต้องการเข้าร่วมกับกองทัพสวรรค์เป็นความจริงที่ว่าสาขาของหุบเขาไม้ครามใต้ของเราที่ศิษย์พี่ของเราเป็นผู้ก่อตั้งนั้นเเม้เเต่เหล่าผู้นำของพรรคสาขาก็เป็นเพียงเเค่ผู้เชี่ยวชาญระดับ 2 ราชันย์เเห่งสงครามเพียงเท่านั้น เเล้วอายุของเขาก็มากกว่า 40 อย่างเห็นได้ชัด” “อายุ 40 ปี มีการบ่มเพาะพลังระดับ 2 ราชันย์เเห่งสงคราม อาจกล่าวได้ว่าพวกเขานั้นอยู่ในระดับล่างที่พบหาได้ทั่วไปในหุบเขาไม้คราม หลักเเห่งนี้ นำซ้ำยังเป็นศิษย์หลักระดับล่างๆ” “เป็นธรรมดาที่จะไม่มีใครอยากร่วมกับพรรคของพวกเขา ดังนั้น จาง ปิงหนาน เเละ หลิว เฉา จึงได้ปฏิเสธคำชวนของศิษย์พี่อาวุโสของเรา” “เเต่ใครจะคิดว่าพวกเขาจะโกรธ ที่ถูกปฏิเสธเเละบอกว่า จาง ปิงหนาน เเละ หลิว เฉานั้นไม่เคารพศิษย์พี่อย่างพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงจะมอบบทเรียนให้” “ไม่เพียงเท่านั้น หลังจากที่พวกเขามอบบทเรียนให้กับทั้ง 2 เเล้ว พวกเขาก็ประกาศออกไปว่า ทุกคนที่มาจากหุบเขาไม้ครามใต้ของเราทุกคน จะต้องไปเข้าร่วมกับพรรคของพวกเขา ถ้าพวกเราไม่ไปรวมตัวที่หน้าประตูก่อนสิ้นวันวันนี้ละก็พวกเขาจะมอบบทเรียนที่ให้กับ จาง ปิงหนาน เเละ หลิว เฉา ให้กับทุกคน” “หลังจากที่ได้รับข่าวคราวเรื่องนี้ จ้าว เกิ๋นชัว เเละ กง เหลียนเฟิง ก็กลัวว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นนั้นจะเกิดขึ้นกับพวกเขารวมถึง จาง ปิงหนาน เเละ หลิว เฉา ที่โดนอยู่ก่อนเเล้ว” “เพราะว่าความเเข็งเเกร่งของพวกเรานั้นไม่สามารถที่จะเปลี่ยนเเปลงอะไรได้ จึงทำได้เพียงเเค่รอการกลับมาของเจ้า”
หวาง เว่ย เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้ชูเฟิงฟัง นางจ้องมองไปทางชูเฟิงด้วยน้ำตา เห็นได้ชัดว่า นางตัดสินใจว่าชูเฟิงคือคนที่จะเป็นเเกนนำของพวกนางเท่านั้น “นี่มันเผด็จการชัดๆ!”
เมื่อได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นจาก หวาง เว่ย ชูเฟิงก็รู้สึกโกรธในทันที เขาเริ่มที่จะขบฟันเเน่นไปด้วยความโกรธ
เขาเข้าใจเเล้วว่าเกิดสิ่งใดขึ้น นั่นเพราะว่า เจ้าพวกศิษย์ไร้ประโยชน์ของหุบเขาไม้ครามใต้ได้ก่อตั้งพรรคย่อยขึ้น เเต่เนื่องจากความเเข็งเเกร่งของพวกเขาอ่อนเเอเกินไป เเละไม่มีสมาชิกใหม่เพิ่มเลย ดังนั้นพวกเขาจึงเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆที่พวกเหล่าศิษย์จากหุบเขาไม้ครามใต้เพิ่งมาถึง เเละตัดสินใจมาดึงตัวพวกเขาเหล่านั้นเเละบังคับเข้าร่วม
ถ้าพวกเขาเหล่านั้นบอกว่าจะมาระรานเหล่าศิษย์ใหม่ปีนี้ทุกคนก็ไม่น่าจะเเปลกใจเท่าไหร่ เเต่ปรากฏว่าพวกเขาเหล่านั้นข่มขู่เฉพาะเหล่าคนที่มาใหม่เเละยังเจาะจงว่าต้องเป็นศิษย์ของหุบเขาไม้ครามใต้เพียงเท่านั้น
สิ่งที่พวกเขาทำนั่นมันทุเรศสิ้นดี? นั่นเพราะว่าพวกเขาไม่กล้าที่จะพาลเหล่าศิษย์จากขุมกำลังอำนาจอื่นๆ เเต่กล้าข่มเหงเฉพาะเหล่าศิษย์ที่มาจากหุบเขาไม้ครามใต้เพียงเท่านั้น นั่นหมายความว่าพวกเขานั้นกลัวอำนาจของบุคคลผู้อื่น เเต่ไม่ได้กลัวรุ่นน้องที่มาจากมหาอำนาจเดียวกัน ดังนั้นชูเฟิงจึงอยากจะมอบบทเรียนให้พวกเขาสักเล็กน้อย “ศิษย์พี่ หวาง เว่ย ท่านพอจะรู้จักพรรคย่อยของเราที่ถูกสร้างขึ้นโดยศิษย์เก่าหุบเขาไม้ครามใต้หรือไม่ ว่าอยู่ที่ใด?”
ชูเฟิงถาม “ข้ารู้ เมื่อข้ามาตามเจ้าที่ข้า ข้าก็คิดจะนำทางเจ้าไปแต่แรก”
หวาง เว่ย พยักหน้า “นำทาง!!!”
เมื่อชูเฟิงได้ยินเช่นนั้นเขาเหาขึ้นไปบนผืนฟ้าในทันที เขาหงุดหงิดอย่างมากเเละอยากจะซัดศิษย์พี่ที่เป็นเพียงเเค่สวะตัวหนึ่งที่คอยรังเเกได้เพียงกับเหล่าคนจากหุบเขาไม้ครามใต้ของพวกเขาเพียงเท่านั้น
หวาง เว่ย ไม่กล้าที่จะชักช้าอีกต่อไป นางรีบทะยานร่างขึ้นสู่ผืนฟ้าในทันทีเเละนางเริ่มที่จะเหาะพุ่งไปอย่างรวดเร็วเพื่อนำทิศทาง
ถึงเเม้สถานที่เเห่งนี้จะค่อนข้างกว้างไกล เเต่สิ่งที่เรียกว่าพรรคที่เขากำลังจะไปนั้นไม่ได้ตั้งอยู่ห่างไกลกับชูเฟิงนัก ดังนั้นชูเฟิงจึงใช้เวลาเพียงน้อยนิดไม่นานนักเขาเเละ หวาง เว่ย ก็มาถึง
สถานที่ที่พวกเขามาถึงนั้นเป็นสถานที่ที่ใครบางคนนั้นสร้างไว้ อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะมาถึงดินเเดนเเห่งนี้พวกเขาก็ได้เห็นสัญลักษณ์สีทองที่สดใสเเละเเพรวพราว บนป้ายมีอักษร 3 คำว่า กองทัพซ่อนเร้น
กองทัพซ่อนเร้น เป็นพรรคที่ก่อตั้งขึ้นโดยศิษย์เก่าของหุบเขาไม้ครามใต้ เเต่สถานที่ดังกล่าวนั้นเป็นเหมือนสัญญานที่บ่งบอกบางอย่าง โดยเฉพาะสัญลักษณ์ที่เห็นบนทางเข้าของประตู พวกมันให้ความสึก ทุกข์ระทม จริงๆ
นั่นเพราะว่า สถานที่เเห่งนี้ค่อนข้างให้ความรู้สึกเช่นนั้นมากกว่า เเน่นอนว่ามันไม่ได้ด้อยกว่าสถานที่อื่นๆก็จริงเเต่ว่ามันก็เป็นเพียงเเค่สถานที่เพียงเท่านั้นที่พอดูได้เเต่สิ่งที่ถูกปลูกสร้างขึ้นนั้นมันช่างต่างกันเสียจริง
มหาอำนาจของทุกที่นั้นเเน่นอนว่าพวกเขาต่างมีสาขาย่อยในหุบเขาไม้ครามเเห่งนี้ ดังนั้นสถานที่เเห่งนี้ก็คงจะเป็นสาขาของพวกเขา อาจกล่าวได้ว่ามันจะเลวร้ายที่สุดก็ว่าได้ เเต่ดินเเดนที่ กองทัพซ่อนเร้น ตั้งรากฐานอยู่นั้นมันไม่ได้เลวร้ายจนเกินไป เเต่มันก็เป็นเพียงเเค่การรวมตัวของ พวกไร้ค่าเพียงเท่านั้น
เพราะว่าพวกคนเหล่านั้นมีทั้งอำนาจเเละชื่อเสียงจากสาขาของพวกเขา เเละยังมี เหล่าศิษย์หลักของหุบเขาไม้ครามร่วมด้วย ทำให้พวกเขาเป็นขุมกำลังที่เเข็งเเกร่งได้
เเต่อย่างไรก็ตามชูเฟิงไม่ได้สนใจอิทธิพลของสถานที่รอบๆ เขาเพียงเเค่กวาดตามองไปยังลานกว้างหลักของ กองทัพซ่อนเร้น เเละเเน่นอนว่าเมื่อเขากวาดตามองเขาก็ต้องพบกับสหายร่วมพรรคที่มาพร้อมกับเขา
จ้าว เกิ๋นซัว เเละ กง เหลียนเฟิง เเละคนอื่นๆอีกจำนวนมากของหุบเขาไม้ครามใต้ มีอีกหลายเช่นเดียวกัน ประมาณ 22 คน หรือมากกว่า ชูเฟิงเเละ หวาง เว่ย สามารถสังเกตุเห็นพวกเขาได้
ในขณะนี้พวกเขาต่างเข้าแถวกันเป็นระเบียบ ลักษณะของพวกเขาดูเหมือนว่าจะถูกดุด่าว่ากล่าวมา เหล่ากลุ่มคนที่กำลังพล่ามอยู่นั้นมีทั้งหมดด้วยกัน 6 คน เเละการบ่มเพาะพลังของทั้ง 6 นั้นไม่ได้ด้อยไปกว่ากันเท่าไหร่มีทั้ง ระดับ 1 ราชันย์เเห่งสงคราม เเละระดับ 2 ราชันย์เเห่งสงคราม
ถึงอย่างไรการบ่มเพาะพลังของเขาถึงจะไม่อ่อนเเอ เเต่อายุของพวกเขานั้นค่อนข้างมากพอสมควร เเต่ละคนนั้นอยู่ในช่วงวัยของอายุ 30 ปีขึ้น พวกเขานั้นก็ยังมีเพียงเเค่ระดับการบ่มเพาะพลังเพียงเท่านั้นหรือเเม้เเต่ระดับ 2 ราชันย์เเห่งสงคราม พวกเขาก็ย่างก้าวเข้าสู่วัย 40 กว่าปีเสียเเล้ว
อย่างไรก็ตามเมื่อชูเฟิงพบเห็นคนเหล่านี้ชูเฟิงก็คิดว่าพวกเขาคงเป็นคนของ กองทัพซ่อนเร้น เเละเป็นศิษย์เก่าของเขาที่หุบเขาไม้ครามตอนใต้ สำหรับผู้เชี่ยวชาญระดับ 2 ราชันย์เเห่งสงครามที่มีอายุระหว่างวัยกลางคนนั้น พวกเขาคงเป็นผู้นำของ กองทัพซ่อนเร้น
อย่างไรในลานกว้างของกลุ่มคนพวกนี้ ก็มีระดับการบ่มเพาะพลังทั้งเเข็งเเกร่งเเละอ่อนเเอ คนที่เเข็งเเกร่งที่สุดนั้นมีระดับพลังถึง ระดับราชันย์เเห่งสงคราม เเละคนที่อ่อนเเอก็มีระดับพลัง จ้าวเเห่งสงคราม
พวกเขาเหล่านั้นมีเเนวโน้มว่าจะไม่ได้มาจากหุบเขาไม้ครามใต้ เนื่องจากความจริงที่ว่าสถานที่เเห่งนี้นั้นอยู่ใกล้เกินไป พวกเขาคงจะเเค่ผ่านทางมาเเละอยากจะเพลิดเพลินไปกับการเเสดงเพียงเท่านั้น ชูเฟิงรู้ดีเพราะว่าเขามองเห็นรอยยิ้มที่เย้ยหยันของพวกเขาได้อย่างชัดเจน “ชูเฟิงเขามาเเล้วนั่นเขา! ศิษย์น้องชูเฟิงมาเเล้ว”
ในขณะเดียวกันชูเฟิงที่ตอนนี้เพียงเเค่สำรวจสถานที่ไปพลางๆก็ได้มีคนที่มาจากหุบเขาไม้ครามใต้ของเขาสังเกตุเห็น ใบหน้าของพวกเขาเหล่านั้นต่างมีความสุขที่สุด เช่นเดียวกับ หวาง เว่ย ก่อนหน้านี้ พวกเขามองเห็นชูเฟิงราวกับผู้ช่วยชีวิตของพวกเขา ไม่ใช่เพียงเเค่อารมณ์ของพวกเขาเท่านั้นที่ตื่นเต้น เเม้เเต่เสียงของพวกเขาก็ตระโกนส่งออกไปด้วยความสึกสุขสุดๆ
ในขณะนี้ทั้งชูเฟิง เเละหวาง เว่ย ลอยตัวลองมาบนพื้นอย่างรวดเร็ว พวกเขาเปรียบสเหมือนดาวตกที่พุ่งลงสู่ผืนดินในลานกว้างอย่างรวดเร็ว “พวกเจ้าคือ ศิษย์น้อง ชูเฟิง กับ ศิษย์น้อง หวาง เว่ย ใช่มั้ย ? พวกเจ้ามีความสามารถไม่เลว ไม่เลว” “พวกเรากำลังทำพิธีต้อนรับน้องใหม่ ของหุบเขาไม้ครามใต้พอดี นี่อาจจะเป็นวันที่ดีที่สุดของเราก็ว่าได้ที่มีสมาชิกใหม่ที่เเข็งเเกร่งมาเข้าร่วมด้วย”
เมื่อพวกเขาเห็นชูเฟิง เเละ หวาง เว่ย ศิษย์เก่า ก็ดูเหมือนจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์เขาคิดว่าเเท้จริงเเล้วที่พวกเขามาที่นี่ก็เพื่อที่จะเข้าร่วมกับพวกเขา
เเต่สำหรับชูเฟิง เเละหวาง เว่ย พวกเขารู้สึกต่างออกไป เขาไม่ได้สนใจ ศิษย์เก่าทั้ง 6 ก่อนที่จะมองไปทาง จาง ปิงหนาน เเละ หลิว เฉา เขาเริ่มที่จะตรวจสอบทั้ง 2 ทันที
ชูเฟิงพบว่า จาง ปิงหนาน เเละ หลิ่ว เฉา ต่างก็ได้รับการถูกกระทำให้บาดเจ็บ อย่างน้อยสิ่งที่สังเกตุได้ง่ายคือ รอยเเดงๆบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขามีเเนวโน้มว่าคงโดนตบตีมาไม่น้อย ถึงเเม้ว่าพวกเขาจะถูกกระทำเเต่ชูเฟิงก็ไม่ได้คิดว่าพวกเขาศิษย์เก่าทั้ง 6 นั้นจะลงมือเบาเช่นนี้ เดิมเขาคิดว่า ศิษย์เก่าทั้ง 6 นั้นจะลงมือกระทำเเรงกว่านี้เสียอีก
เเต่ถึงอย่างไรก็ยังคงเป็นความจริงที่ว่าพวกเขาได้ลงมือ ความโกรธของชูเฟิงไม่ได้ลดลงมาไปกว่าเดิมเลยเเม้เเต่น้อย เขาเพียงเเค่ยกมือเเละชี้ไปที่ จาง ปิงหนาน เเละ หลิ่ว เฉา ก่อนที่จะหันไปทางศิษย์เก่าอาวุโสทั้ง 6 เเละกล่าวว่า”
ใครทำร้ายพวกเขา?”
P’Film