ตอนที่แล้วตอนต่อไปผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง คู่ชายหนุ่มหญิงสาวก็สงบลงหลังจากนอนกลิ้งไปกลิ่งมาอยู่บนเตียงมาเนิ่นนาน ผ้าห่มผืนใหญ่ครอบคลุมทั้งสองไว้กับความยุ่งเหยิง
ดูเหมือนว่าพละกำลังของเจียงเว่ยจะยังไม่กลับมา เธอนอนลงบนตัว’หยางเฉิน’หน้าอกมหึมาบีบกันและกันแน่น ดั่งในหนังอีโรติก
หญิงสาวผู้ซึ่งได้รับประสบการณ์เหนียวหนืดเปือกชื้นตรงบริเวณนั้นของให้ความรู้สึกมีเสนห์เป็นพิเศษ เธอกรุยหน้าอก’หยางเฉิน’เบาๆพลางกล่าวว่า
“เหนื่อยจัง ต่อไปไม่เอาแบบนี้แล้วนะ”
“แล้วแต่คุณละกัน”
เฉินคว้าหมับที่ไหล่สวยกล่าวว่า
“ถ้าคุณไม่ทำผมไปทำกับคนอื่นก็ได้”
“นายมันหน้าไม่อาย หลังจากทำกับฉันแล้วยังพูดถึงผู้หญิงอื่นในทันทีอีก!”
‘เจียงเว่ย’ไม่รู้จะหัวเหราะหรือร้องไห้ดี เธอตบไปที่’หยางเฉิน’ทันที พร้อมถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ตกลงนายมาที่นี่ทำไมกันแน่ คงไม่ใช่…..ทำนั่นหรอกนะ?”
‘หยางเฉิน’เหยียดแขนออก บีบหน้า’เจียงเว่ย’เบาๆ
“จะว่าใช่ก็ใช่ จะว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่”
“นายหมายความว่ายังไง?”
‘หยางเฉิน’ลุกจากเตียงหยิบกางเกงขึ้นมา ควานหาบุหรี่คุณภาพเลวทรามซองหนึ่งในกระเป๋า หลังจากควันบุหรี่เข้าปอดอย่างหนำใจแล้ว เขายิ้มแล้วกล่าวว่า
“ที่ว่าใช่ คือคุณนั้นยั่วยวนผม ถึงแม้ว่าผมอยากจะจับกดแกะน้อยอย่างคุณขนาดไหน แต่เบื้องหลังคุณมีปัญหานิดหน่อย การจับกดคุณนั้นทำให้ผมสูญเสียชีวิตปกติธรรมดาสามัญ รู้ไหมว่าผมต้องอดทนอดกลั้นขนาดไหน “
‘เจียงเว่ย’พยักหน้า
“ฉันเป็นหัวหน้ากลุ่มหนามแดง และยังเป็นศัตรูของพันธมิตรตะวันตกอีก เป็นธรรมดาถ้านายมายุ่งเกี่ยวกับฉันแล้วจะโดนหางเลขไปด้วย……..แต่ทำไมนายถึงตัดสินใจทำมันล่ะ?…………. หรือว่านายมีแผนอะไรดีๆ………..?”
เมื่อเห็น’เจียงเว่ย’อ่ำๆอึ่งๆ
‘หยางเฉิน’พลันหัวเราะและกล่าวว่า
“คุณไม่ต้องคิดมาก เป็นเพราะตอนนี้ผมเริ่มเบื่อหน่ายอย่างมากกับพฤติกรรมน่ารังเกียจ ของพ่อคุณแล้วล่ะ อ่อ…..จะบอกก็ได้ว่าลูกน้องของพ่อคุณทำให้วันหนึ่งที่แสนสงบของผมต้องปวดเศียรเวียนเกล้า ดังนั้นผมคิดว่าแทนที่จะซ่อนตัวอย่างคนแก่ ไม่สู้ไปเผชิญหน้ากับพ่อคุณตรงๆเลยดีกว่า ถึงแม้ว่าผมจะต้องลงแรงไปบ้าง และอาจกระทบต่อคนหลายคน แต่…………”
ณ จุดนี้สายตาหื่นกามของ’หยางเฉิน’จ้องมองไปที่ร่างอันเย้ายวนของ’เจียงเว่ย’
“แต่นอกจากผมจะช่วยจัดการปัญหาสังผมแล้ว การได้จับกดหญิงโง่เง่าอย่างคุณ ทำให้ผมมีความสุขมากกว่า”
จากการถูกเรียกว่า “หญิงโง่” โดยคนที่เธอรักทำให้เธอไม่สามารถอดทนอดกลั้นได้อีกพลางกลอกตาทรงเสน่ห์กล่าวว่า
“ดังนั้นนายจึงมาที่นี่เพื่อทวงของอย่างนั้นหรือ?”
หลังจากรับรู้จุดประสงค์ของ’หยางเฉิน’ เธอไม่ได้ถามแผนการใดๆจาก’หยางเฉิน’อีก และไม่กังวลใดๆ เกี่ยวกับตัวเขา เธอรู้ดีว่าการปะทะกับสองกลุ่มอำนาจใหญ่ใกล้เข้ามาแล้ว
นี่อาจเป็นเหตุผลหนึ่งที่’หยางเฉิน’ชอบ’เจียงเว่ย’มาก เพราะถ้ามีดีแต่รูปลักษณ์แล้ว ‘หยางเฉิน’ก็เพียงแค่เล่นๆ เหมือนอย่างผู้หญิงคนอื่นๆ แต่’เจียงเว่ย’รู้วิธีทำให้คนมีความสุข เธอเชื่อมั่นใจความสามารถของเอา และถ้าเขาไม่ต้องการจะบอกเธอก็จะไม่ถามอะไรทั้งสิ้น ถ้า’หยางเฉิน’ต้องการจะบอกอะไร เธอก็จะฟังอย่างจตั้งใจ
เมื่อ’หยางเฉิน’ไม่มาพบเธอ เธอก็จะไม่เซ้าซี้’หยางเฉิน’ และรอเขาอย่างเงียบๆ เมื่อไหร่ที่’หยางเฉิน’มาหาเธอ เธอก็จะรีบมาพบเขาด้วยความเร็วปานสายฟ้าฟาด และแสดงออกให้’หยางเฉิน’รู้ว่าเธอคิดถึงเขามากแค่ไหน
เรื่องของ’เฉินเฟิง’อาจเป็นเพียงข้ออ้างของเขา แม้ว่าพันธมิตรตะวันตกจะไม่มารบกวนเขา เขาก็อาจจะทำลายกลุ่มนั้นทิ้งซะ เพื่อ’เจียงเว่ย’
หลังจากจูบอันเร่าร้อนดูดดื่มผ่านไป ตะวันเริ่มจะลับขอบฟ้า แสงไฟยามค่ำคืนเริ่มผลิดอก
เมื่อเวลานั้นมาถึง ‘หยางเฉิน’ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า
เมื่อเห็น’หยางเฉิน’เตรียมจากไป ความเศร้าสร้อยปรากฏในสายตา’เจียงเว่ย’ เธอแม้มปากกล่าวว่า
“มันเป็นความผิดของนาย ฉันระบมไปหมดแล้วเห็นไหม”
“เฮ้………”
‘หยางเฉิน’หัวเราะกล่าวว่า
“ผมเห็นว่าคุณไม่มีเลือดออกนี่ แสดงว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกของคุณงั้นสิ”
‘เจียงเว่น’หน้าแดงก่ำไปด้วยความโกรธ
“ยื่อพรหมจารีของฉันบังเอิญขาดตอนฉันยืดกล้ามเนื้อต่างหาก แล้วมันจะเป็นยังไง นายกำลังบอกว่าของฉันหลวมงั้นหรือ”
“ไม่ใช่ๆ”
‘หยางเฉิน’หัวเราะลั่นกล่าวยิ้มๆว่า
“โอ๋ที่รัก ของคุณแน่นขนาดนั้นผมแทบจะดึงไม่ออกอยู่แล้ว มันจะหลวมไปได้ยังไง ฮ่าๆ”
ถ้อยคำ’หยางเฉิน’นั้นเต็มไปด้วยเรื่องน่ารักเกียจ ‘เจียงเว่ย’รู้สึกหัวเราะปนร้องไห้ เธอดึงผ้าห่มขึ้นปิดหน้าโดยไม่แคร์สายตา’หยางเฉิน’
‘หยางเฉิน’เลิกยกผ้าห่มออกยิ้มอย่างพอใจพยางเดินไปที่ประตู แต่แล้วก็ทำท่าเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก
“เจียงเว่ยที่รัก ภรรยาผมสั่งให้ผมไปหางานใหม่ ผมกำลังคิดว่าจะเลือกงานที่สบายๆไม่เครียด แต่ผมไม่มีคนรู้จักในเมืองจงไห่นี่เลยน่ะสิ คุณแนะนำผมหน่อยได้ไหม”
“ภรรยาาา?”
‘เจียงเว่ย’เขวี้ยงผ้าห่มออกปานสายฟ้า เบิ่งตากว้างถามอย่างตกตะลึง
“เมื่อไหร่ ? นายมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!”
“เฮ้ออ ต้องทำเสแสร้งตลอดทั้งวัน เราเพิ่งจะจดทะเบียนสมรสกันวันนี้ เพราะอะไรนั้นผมบอกอะไรมากไม่ได้ แต่ที่รู้ ๆ เราแต่งงานกันไปแล้ว “
‘หยางเฉิน’สายหัวด้วยความเศร้า
สีหน้าของ’เจียงเว่ย’เปลี่ยนไปมาเป็นพันครั้ง พูดด้วยเสียงอันโศกเศร้า
“ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เคยคิดเป็นภรรยาตามกฏหมายของนาย แต่ทำไมนายต้องทำร้ายฉันขนาดนี้”
“คุณไม่ต้องการเป็นภรรยาของผมงั้นหรือ”
“การเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายนั้นสำหรับฉันที่อยู่ในโลกมืดนั้นเป็นไปไม่ได้อย่างยิ่ง ฉันไม่เหมาะจะเป็นภรรยาที่แสนดี เป็นคุณแม่ที่น่ารักเลยสักนิด ใช่มั้ยล่ะ คุณสามีแสนดี”
“คุณนี่มันนางมารร้ายจริงๆ”
‘หยางเฉิน’หลังจากหัวเราะกันไปชั่วครู่ดูเหมือนว่า’เจียงเว่ย’จะไม่สนใจเรื่องการแต่งงานของ’หยางเฉิน’อีก เธอคิดสักครู่ก่อนแนะนำ’หยางเฉิน’
“ถ้าหากนายต้องการส่องสาวๆ และต้องการงานที่อิสระล่ะก็ ลองไปที่ยูเล่ยสิ ที่นั่นเป็นอุสาหกรรมแฟชั่น และเครื่องสำอางขนาดใหญ่ ได้ยินข่าวว่าตอนนี้กำลังรับสมัครพนักงานประชาสัมพันธ์อยู่ ทั้งชาย และหญิง พวกผู้ชายต่างรีบไปสมัครกันเลยทีเดียวล่ะ”
“ประชาสัมพันธ์? ผู้ชายด้วย”
‘หยางเฉิน’เข้าใจในทันที ดูเหมือนว่าที่นั่นจะมีสาวสวยอยู่ตรึม
“ใช่ สวัสดิการดี ผลตอบแทนเยี่ยม และที่สำคัญ ยูเล่ยถือเป็นบริษัทเกี่ยวกับความงามที่ใหญ่ที่สุดในจงไห่ มีทั้งเครื่องแต่งกายและเครื่องสำอาง ฉันคิดว่านี่เป็นสิ่งที่นายกำลังมองหานะ คุณสามี”
เธอแสดงออกเหมือนกับว่า ‘ฉันรู้จักนายเป็นอย่างดี’
‘หยางเฉิน’ปราศจากความเขินอาย เขาพยักหน้าด้วยความพอใจ
“เยี่ยมจริงๆ เยี่ยมจริงๆ เยี่ยมจริงๆ…. เงินเดือนนั้นไม่สำคัญ สิ่งสำคัญอยู่ที่สิ่งแวดล้อมต่างหาก อ้า……พรุ่งนี้ผมจะไปสมัครมันทันที”
พูดจบก็เดินออกจากห้องไป ‘เจียงเว่ย’มองดู’หยางเฉิน’จากไปพร้อมถอนหายใจ โดยไม่รู้เลยว่าเมื่อ’หยางเฉิน’ออกไปนั้น เขากระซิบด้วยความเงียบงัน
“อะไรกันนะ ที่ทำให้เจียงเว่ยหวาดกลัวขนาดนี้”
ที่มา :