ตอนที่แล้วตอนต่อไป‘ถังถัง’ตกตะลึงไปกับคำพูดของ’หยางเฉิน’ แต่ในเวลาต่อมาเสียง ‘คิคิ’ ก็ดังออกมาจากปากเธอพร้อมกล่าวด้วยท่าทีอันประหลาด
“ลุงนี่ตลกจัง”
“ฉันไม่รู้ว่ามันจะตลกหรือไม่ตลก แต่ฉันต้องการให้พวกนั้นเปิดทาง ฉันต้องการกลับบ้าน”
‘หยางเฉิน’กล่าวพร้อมปลายตาไปทางเด็กหนุ่มทั้งสอง
“เปิดทางให้ ? แกเกือบจะทำอันตรายพี่สาวถังถัง อีกทั้งยังไม่ก้มหัวขอโทษเธออีก แกยังจะบอกให้พวกเราหลีกทางให้อีกหรือ มันง่ายไปหน่อยมั้ง”
เด็กชายที่ย้อมผมสีเหลืองกล่าวตอบ หลังจากเผชิญเหตุการณ์หวาดเสียวเมื่อครู่พวกเขายังไม่หายจากอาการตื่นตระหนก
“พี่สาวถังถัง เรียกพวกเรามาเพิ่มเลยไหมครับ?”
เด็กชายอีกคนที่มีผมสาวกล่าวถามด้วยสำเสียงข่มขู่พลางมองไปที่’หยางเฉิน’
‘ถังถัง’เบ้ปากกล่าวว่า
“พวกนายกำลังพูดอะไรอยู่ ? อย่างที่ฉันพูด ฉันต้องการคุยกับลุงคนนี้”
“พี่ถังถัง เอ่อ….พี่”
ชายหนุ่มทั้งสองพูดด้วยท่าทางประหลาดใจ
“ลุง ลุงขับรถได้เท่มาก ยังกับในหนังแหนะ ลุงสอนฉันมั่งได้ไหม?”
ด้วยท่าทางและน้ำเสียงน่ารักของสาววัยใส สิ่งนี้สามารถทำให้ใจทุกคนยอมสยบให้เธอ
เหล่าเด็กหนุ่มไม่คิดว่า’ถังถัง’จะขอให้’หยางเฉิน’สอนขับรถ หลังจากได้เห็นความสามารถของ’หยางเฉิน’แล้ว ถึงพวกเขาจะมีรถที่ดีเยี่ยมขนาดไหนก็ไม่สามารถทำแบบนั้นได้
‘หยางเฉิน’ส่ายหัวกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ว่า
“ไม่มีทาง มันอันตรายเกินไป เธออย่างเธอกลับไปนอนได้แล้ว และก็ห้ามมาขับรถซิ่งในตอนกลางคืนอีก”
ได้ยินแบบนั้นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของ’ถังถัง’พลันหุบลงทันที เธอทำเสียง’ฮึ่ม’กล่าววอย่างไม่พอใจ
“ลุง เหตุผลที่ฉันให้ลุงสอนฉัน เพราะลุงขับรถไม่เลวเลย และฉันก็นับถือลุงจริง ๆ แต่ลุงอย่าลืมว่าเมื่อกี้ลุงเกือบจะฆ่าฉันไป”
‘หยางเฉิน’ไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้อีกต่อไป
“โอ้ แล้วเธอจะทำอย่างไรล่ะ จะแก้แค้นหรือเปล่า?”
“ลุงขับรถเก่งไม่ใช่หรือ? ลุงไม่อยากกลับบ้านแล้วใช่ไหม ดีมาก ฉันจะเรียกคนให้มาจัดการรถของลุง ดูสิว่าลุงจะขับมันกลับไปยังไง”
พูดจบถังถังจัดการโบกมือ เด็กหนุ่มหัวเหลืองรีบทำตามคำสั่งด้วยสีหน้ายินดีทันทีพลางดึงไอโฟนรุ่นใหม่ขึ้นมาโทรอย่างฉับไว
“พี่หยวนเย่ พี่ถังถังมีเรื่องอ่ะพี่ รีบมาเลยครับพี่!…..ครับ…”
เด็กหนุ่มหัวเหลืองตะโกนด้วยเสียงอันดัง ยังกับไม่เคยใช้โทรศัพท์มาก่อน นั่นทำให้’หยางเฉิน’อดหัวเราะออกมาไม่ได้
‘หยางเฉิน’ดึงบุรี่ขึ้นมาสูบด้วยสีหน้าสนใจ ราตรียาวนาน เขาอยากรู้ว่าเด็กพวกนี้จะทำอย่างไรต่อ
“ลุง! โอกาศสุดท้ายแล้วนะ ลุงจะสอนฉันไหม หรือลุงอยากจะให้ลุงและรถของลุงเละเป็นโจ๊ก”
วิกผมสีชมพูปลิวเบาๆ กับสายลม ใบหน้าสวยใสขณะนี้กลับเหมือนปีศาจตัวน้อยๆ
‘หยางเฉิน’ไม่สนใจเธอ เขาขี้เกียจเคลื่อนไหวโดยไม่จำเป็น ค่อยๆกันหัวช้าๆ มองไปที่กลุ่มรถที่เคลื่อนเข้ามาใกล้ด้วยความรวดเร็ว
ชั่วพริบตารถสปอตสามคัน หยุดลงตรงหน้า’หยางเฉิน’ รถผู้นำเป็นรถ Audi R8 ส่วนคันที่เหลือเป็นเครื่องยนต์ V8 ตัวรถเป็นสีดำสนิท ในยามค่ำคืนเช่นนี้พวกมันเปรียบเหมือนอัสวินดำยามรัตติกาล
ประตูรถเปิดออกเงาร่างเคลื่อนที่ออกมาจากรถอย่างรวดเร็ว เป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา สวมเสื้อ Versace ใบหน้าเหลี่ยม สายตาคมกริบเหมือนดาบ และผมสั้นให้ความรู้สึกห้าวหาญ เขาน่าจะอายุประมาณ 20 ปี แต่บุคลิกดูเหมือนผู้ใหญ่กว่า
ทันทีที่ชายหนุ่มออกมาจากรถ บอดี้การ์ดสี่คนในชุดสูทพลันปรากฏตัวที่ด้านหลังของเขาอย่างฉับไว
ในจงไห่นี้คนที่ขับซูปเปอร์คาร์ไม่จำเป็นต้องรวยมาก พวกเขาสามารถผ่อนชำระเอาได้ แต่น้อยคนนักที่จะมีบอดี้การ์ดส่วนตัว ดูเหมือนว่าพวกนี้จะทั้งรวยทั้งมีอำนาจ หรือว่าพวกนี้จะลูกหลานของพวกบุคคลสำคัญ
‘หยวนเย่’มองมาที่’หยางเฉิน’ พร้อมกวาดสายตาไปรอบๆ พยายามมองหาคนอื่น ๆ
“ถังถัง เกิดอะไรขึ้น?”
‘หยวนเย่’ส่งรอยยิ้มอบอุ่นมาทาง’ถังถัง’ พร้อมกล่าวถาม
‘ถังถัง’เบ้ปากอย่างหงุดหงิด เธอไม่สนใจท่าทางของ’หยวนเย่’ส่งสายตาไปทาง เด็กหนุ่มข้างหลังเธอให้อธิบายแทน
เด็กหนุ่มทั้งสองสมควรเป็นลูกหลานของบุคคลร่ำรวย แต่เมื่อเผชิญหน้ากับชายหนุ่มที่ชื่อ’หยวนเย่’แล้ว พวกมันต่างรีบไปทักทายด้วยความสุภาพพร้อมอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เป็นอีกครั้งที่’หยวนเย่’ได้ยินว่า’ถังถัง’เกือบถูดฆ่าด้วยรถของ’หยางเฉิน’
‘หยวนเย่’พลันส่งสายตาเย็นเหยียบมาที่’หยางเฉิน’
“ไม่ต้องกังวลถังถัง พี่จะจัดการให้เอง”
‘หยวนเย่’พูดกับ’ถังถัง’ด้วยน้ำเสียงอันอบอุ่น จากนั้นส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดข้างหลังของเขา บอดี้การ์ดสี่คนเห็นดังนั้นพลันเคลื่อนตัวมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
‘หยางเฉิน’หัวเราะร่า ดูเหมือนว่าบอดี้การ์ดพวกนี้จะเคยฝึกทหารมาก่อน ออร่าแบบนี้จะมีเฉพาะเหล่าทหารเท่านั้น อย่างไรก็ตามออร่าพวกนี้ล้วนไร้ประโยชน์เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา
เหล่าบอดี้การ์ดตั้งใจจะสั่งสอนชายหนุ่มผู้นี้เพียงเล็กน้อยตามคำสั่งของหัวหน้า แต่ทันทีที่เข้าใกล้’หยางเฉิน’พวกมันพลันรู้สึกถึงออร่าอันแข็งแกร่งเชี่ยวกราดดั่งสึนามิ
เหล่าบอดี้การ์ดซึ่งเคยได้รับการฝึกของทหารต่างหลังเหงื่อเย็น พวกมันรับรู้ได้ว่า บุคคลผู้นี้นั้นอันตรายอย่างยิ่งยวด อยู่ในระดับที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน
เปรียบดั่งพายุขนาดย่อมกระแทกใส่ ความรู้สึกที่ไม่อาจต่อกรส่งตรงออกมาจากหัวใจของพวกมัน
‘หยวนเย่’สังเกตว่าบอดี้การ์ดยังไม่เข้าไปจัดการอีก กล่าวด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ว่า
“ทำอะไรอยู่! แค่คนคนเดียวมันจัดการยากนักหรือไง ? พวกแกอยากให้ฉันต้องลงมือเองงั้นรึ?”
เหล่าบอดี้การ์ดต่างมองหน้ากันไปมา หลังจากที่รับเงินจากเจ้านายมาแล้ว แม้ความตายอยู่ตรงหน้า พวกมันจำต้องวิ่งเข้าหา
หมัดเท้าบินว่อนเข้าหา’หยางเฉิน’ทั้งบนล่างในเวลาพร้อมเพรียงกัน ‘หยางเฉิน’พ่นควันบุหรี่เป็นครั้งสุดท้ายพร้อมโยนก้นบุหรี่ที่มีประกายไฟริบรี่ขึ้นบนอากาศ เขาแตะขึ้นเบาๆ กระโดดตีลังกาไปข้างหน้า ปรากฏตัวที่ข้างหลังเหล่าบอดี้การ์ด โดยไม่จำเป็นต้องหลบใดๆ
ทันใดนั้น’หยางเฉิน’คว้าจับหลังคอของบอดี้การ์ดสองคน ร่างกายของบอดี้การ์ดสองคนพลันหยุดชะงัก พวกมันรู้สึกไม่อาจจขัดขืนแรงของหยางเฉินได้ ก่อนจะถูกโยนบินออกไปไกล
ร่างของบอดี้การ์ดปลิวไปดั่งในหนังไซไฟ เช่นเดียวกับอีกสองคนที่เหลือ แขนของ’หยางเฉิน’โค้งงอ ศอกของเขากระแทกไปที่กระดูดสันหลังของบอดี้การ์ดที่เหลือง
ชั่วลมหายใจเข้าออก ขณะที่ทั้งสี่บุ่งเข้าหา’หยางเฉิน’ พวกมันพลันล้มลงส่งเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวด ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีก
พร้อม ๆ กับก้นบุหรี่ที่’หยางเฉิน’โยนขึ้นไปบนอากาศพลันร่วงกระทบพื้นถนนยางมะตอย ปรากฏประกายไฟเล็ก ๆ ออกมา
ที่มา :
พูดคุยกับผู้แปลที่เพจ : https://www.facebook.com/maddoxtranstation/?fref=nf