ตอนที่แล้วตอนต่อไป‘หยางเฉิน’เงยหน้าขึ้นมอง ‘โมเชี่ยนหนี่’ได้มาอยู่ตรงหน้าผู้สมัครทุกคนพร้อมยกไมโครโฟนชึ้น ‘หยางเฉิน’เข้าใจได้ทันทีว่าทำไมคนอื่นๆ และไอ้อ้วนต่างลุ่มหลง’โมเชี่ยวหนี่’กันถ้วนหน้า
เธอเป็นผู้หญิงสวยอย่างแน่นอน ร่างกายสมส่วนพร้อมใบหน้าที่น่ารัก ไม่ด้อยไปกว่า’เจียงเว่ย’ อย่างไรก็ตามทั้งสองมีกลิ่นอายแตกต่างกัน ‘เจียงเว่ย’ให้ลักษณะเจ้าเสนห์ เย้ายวน ในขณะที่ ‘โมเชี่ยนหนี่’มีลักษณะของสาวมั่น
“ทุกคน โปรดเงียบ”
‘โมเชี่ยนหนี่’พูดด้วยรอยยิ้มน่ารัก และน้ำเสียงชัดถ้อยชัดคำ
“สิ่งที่เราจะทดสอบต่อไปนี้คือ การทดสอบคสามสามารถในการใช้ภาษาต่างประเทศของผู้สมัครทุกท่าน เพราะตำแหน่งประชาสัมพันธ์จำเป็นที่จะต้องบริการลูกค้าหลากหลายประเภทลูกค้าประชาติในบริษัทยูเล่ยนั้นเป็นเรื่องธรรมดาอย่างยิ่ง ในอนาคตถ้าใครสามารถพูดภาษาต่างขาติได้คล่องแคล่วจะได้รับการพิจราณาเป็นพิเศษ ทั้งนี้เราได้เตรียมแบบทดสอบภาษาต่างประเทศไว้เรียบร้อยแล้ว ซึ่งได้แก่ อังกฤษ ฝรั่งเศษ เยอรมัน ญี่ปุ่น สเปนและอิตาลี
ทุกคนสามารถเลือกสองในนี้ในการทดสอบ สำหรับผู้สมัครที่ทำคะแนนได้เท่ากับหรือมากกว่า 60% จะผ่านเข้าสู่รอบสุดท้าย ดังนั้้นขอให้ทุกคนตั้งใจทำให้เต็มที่ มีเวลาให้หนึ่งชั่วโมง ขอบคุณค่ะ”
พูดจบก็ส่งสัญญาณมือ สาวงามต่างๆ เริ่มแจกเอกสารจากมุมทั้งสี่ ไล่เข้าหาตรงกลางอย่างพร้อมเพรียง
ในปัจจุบันผู้คนส่วนใหญ่ล้วนเรียนภาษาที่สองตั้งแต่ยังเด็ก พวกเขาเรียนภาษาอังกฤษและภาษาคล้ายๆกัน อย่างสเปน หรือญี่ปุ่น เป็นเหตุให้ภาษาที่ถูกเลือกมากที่สุดเป็นภาษาอังกฤษ และสเปน
‘หยางเฉิน’นั่งอยู่ตรงกลาง เมื่อสาวลามผู้แจกกระดาษข้อสอบถามภาษาที่เขาต้องการ ‘หยางเฉิน’ยิ้มกล่าวว่า
“เอาอันไหนมาก็ได้ครับ”
ผู้ช่วยสาวสวยตะลึงงัน ชายคนนี้บร้าไปแล้ว เขารู้ทั้งหกภาษาเลยหรือยังไงกัน?
อย่างไรก็ตามผู้ช่วยสาวไม่ได้พูดอะไร เธอต้องการให้บทเรียนแก่’หยางเฉิน’ด้วยการเลือกภาษาอิตาลีและเยอรมัน ซึ่งไม่มีใครเลือกสองภาษานี้เลย ถึงแม้เกณในการผ่านจะแค่ 60% แต่มันก็ยังยากโขอยู่
‘หยางเฉิน’ไม่ได้กังวลเลยแม้แต่น้อย เขารับกระดาษข้อสอบมา เขียนชื่อของตัวเองลงไป แล้วเริ่มลงมือเติมคำในช่องว่าง
บรรยากาศในห้องสอบเปลี่ยนเป็นมาคุภายในเวลาเพียงห้านาที ผู้สมัครชายต่างเคร่งเครียด หน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะคำถามส่วนใหญ่เป็นคำถามเกี่ยวกับเครื่องสำอางและเสื้อผ้าผู้หญิง ซึ่งเป็นความรู้เฉพาะทาง และถึงแม้จะเป็นภาษาจีนพวกเขาก็ยังไม่สามารถตอบคำถามเหล่านั้นได้ พวกมันเขารู้จักผู้หญิง แต่ไม่เข้าใจผู้หญิง
ในขณะที่ชายทุกคนกำลังคลั่งจากคำศัพท์ เครื่องสำอางเอย แผ่นซับอกเอย ยกทรง เอย ทรัพเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ยากสำหรับตัวผู้ทั้งหลาย
สิบนาทีผ่านไป ชายสี่จากแปดคนเริ่มที่จะวางปากกา จ้องมองไปที่’โมเชี่ยนหนี่’อย่างหื่นกระหายเป็นครั้งสุดท้ายก่อนออกจากห้องไปอย่างไม่เต็มใจนัก
ไอ้อ้วนที่นั่งอยู่ข้างๆ ‘หยางเฉิน’เหงื่อท่วมตัวสีหน้าดูอัปลักษณ์ยิ่ง แต่มันก็ยังอดทนทำข้อสอบต่อไปอย่างมุ่งมั่น
สิบห้านาทีผ่านไป ‘หยางเฉิน’ก็ขมวดคิ้วพลางจ้องมองไปยังกระดาษข้อสอบ เขายกมือขึ้นกล่าวว่า
“ขอโทษครับ….ผมมีคำถาม”
‘โมเชี่ยนหนี่’ยังคงมีรายยิ้มดุจเดิม เธอพยักหน้าเดินอย่างสบายๆ ไปหา’หยางเฉิน’พร้อมถามว่า
“คุณมีคำถามอะไรหรือคะ”
เสน่ห์ของ’โมเชี่ยนหนี่’เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเธอเดินไปหา’หยางเฉิน’ กลิ่นน้ำหอมชาเนลโชยอ่อน ขับเน้นลักษณะความงามที่แฝงด้วยภูมิปัญญาออกมา
ไอ้อ้วนของด้านข้างวางปากกามานานแล้ว มันจ้อง’โมเชี่ยนหนี่’น้ำลายไหลเป็นทาง
อาจเพราะมีสาวงามอยู่ข้างกาย’หยางเฉิน’มากเกินไป ไม่ว่าจะเป็น ‘เจียงเว่ย’ ‘หลี่จิงจิง’ และที่สำคัญภรรยาสุดสวยของเขา ‘หลินรั่วซี’ที่เลอโฉมกว่า ‘โมเชี่ยนหนี่’ สายตา’หยางเฉิน’เลยไม่เร่าร้อนเหมือนคนอื่นๆ เขามองไปที่ข้อสอบพร้อมถามว่า
“คำถามเกี่ยวกับ ‘Vereiturn’ ผมคิดว่าคุณพิมพ์ผิดไป อันที่จริงมันต้องเป็นคำว่า ‘Veretern’ ความหมายมันเปลี่ยนไปเป็นเลยกลายเป็น แผลในช่องคลอด มันง่ายมากถ้าคุณใช้คำต่อท้ายเป็นคำว่า ‘eitern’ “
แม้ว่าเขาจะพูดอย่างแผ่วเบา แต่คนรอบข้างต่างได้ยินกันและจ้องมองไปที่’หยางเฉิน’อย่างตะลึง ในขณะที่ผู้หญิงบางคนเริ่มหน้าแดง มันไม่ง่ายเลยที่ผู้ชายจะพูดถึงจุดซ่อนเล้นของหญิงสาวในที่สารธณะ
‘โมเชี่ยนหนี่’ติดสตั้นไปชั่วครู่ เธอไม่คิดว่าก่อนว่าคำถามของ’หยางเฉิน’จะเป็นคำถามเกี่ยวกับการสอบ เธอมองไปที่’หยางเฉิน’ด้วยสายตาอันประหลาด ก่อนจะให้ผู้ช่วยตรวจสอบคำศัพท์ที่ว่า
ผ่านไปไม่นานหลังจากตรวจสอบด้วยดิกเยอรมันเรียบร้อยแล้ว ผู้ช่วยได้แจ้งให้’โมเชี่ยนหนี่’ทราบว่าคำว่า แผล นั้นพิมพ์ผิด สาเหตุอาจเกิดจากความประมาทไม่รอบคอบ
จากเหตุการณ์นี้สายตาที่มองมาทาง’หยางเฉิน’นั้นแปลเปลี่ยนเป็นทึ่ง ชื่มชม และอิจฉา พนักงานหลายคนของยูเล่ยเริ่มกระซิบกระซาบกันพลางมองมาที่’หยางเฉิน’อย่างสนใจ
หลังจากที่ไอ้อ้วนเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันร่ำร้องในใจทันที่ ‘บัดซบ ไอ้หมอนี่แกล้งทำเป็นไก่อ่อน แท้จริงแล้วมันเป็นปรมาจารย์การตกหญิงชัดๆ’
‘โมเชี่ยนหนี่’เม้มริบฝีปากและรอยยิ้มก็ปรากฏบนหน้าเธออีกครั้ง
“พรสวรรค์ของคุณช่างน่าทึ่งมาก พวกเราต้องขอขอบคุณคุณจริงๆ ที่ชี้ให้เห็นในความประมาทของพวกเรา”
“เชิญทำข้อสอบต่อได้เลยค่ะ”
“ทำต่อ?”
‘หยางเฉิน’หัวเราะขึ้นพลางหยิบกระดาษคำตอบของเขาขึ้นมา
“ผู้คุม……. ผมทำเสร็จแล้วล่ะ ขอส่งเลยได้ไหมครับ”
“อะ….”
เสียงรบกวนดังขึ้นพร้อมกันจากสี่มุมห้อง ทุกคนในห้องล้วนตกตะลึง
นี่มันยังเป็นคนอยู่อีกหรือนี่? ทำเสร็จภายในสิบห้านาที และยังเธอคำผิดอีก ‘โมเชี่ยนหนี่’เผยท่าทีประหลาดใจไม่น้อย แต่ยังคงกล่าวอย่างใจเย็น
“คุณแน่ใจหรือคะว่าต้องการจะส่งเลย ยังมีเวลาเหลืออีกมากกว่า 40 นาที คุณไม่ตรวจทานให้ดีก่อนหรือคะ?”
“ผมไม่เคยมองย้อนกลับ มันไม่จำเป็นแม้แต่น้อย”
‘หยางเฉิน’ส่ายหัวปฏิเสธความปรารถนาดีของ’โมเชี่ยนหนี่’
“เอาล่ะ เราจะตำการตรวจข้อสอบในภายหลัง”
‘โมเชี่ยนหนี่’ไม่ได้พูดใดๆ อีก พร้อมยื่นกระดาษคำตอบส่งให้ผู้ช่วย พร้อมกวาดสายตามองไปไปยังผู้ข้อสอบคนอื่นๆ ตามปกติ แต่อย่างไรก็ตาม ความอยากรู้อยากเห็นในตัว’หยางเฉิน’ของเธอไม่อาจลบเลือนไปได้อย่างแน่นอน
ขณะนั้นเอง ‘หยางเฉิน’รู้สึกเบื่อ และต้องการสูบบุหรี่ เขายกมือขึ้นถามทันทีว่า
“ผู้คุมครับ ผมอยากไปเข้าห้องน้ำน่ะครับ แล้วก็สูบบุหรี่ด้วย”
“พรืด….”
หญิงสาวบางคนไม่อาจกลั้นหัวเราะได้อีกต่อไป
‘โมเชี่ยนหนี่’ไม่เข้าใจความคิดประหลาดๆ ของ’หยางเฉิน’ เธอเลิกคิ้วพร้อมพยักหน้า
“ได้ค่ะ แต่แทนที่จะสูบในห้องน้ำ คุณควรจะไปสูบข้างนอก แล้วก็กลับมาให้ตรงเวลาด้วยนะคะ”
ไม่รอให้เธอพูดจบ ‘หยางเฉิน’ก็สะบัดตูดออกไปทันที พร้อมประตูที่เปิดค้างไว้
ที่มา :
พูดคุยกับผู้แปลได้ที่ :