ตอนที่แล้วตอนต่อไปประดาลิ่วล้อของ’เสิ่นเยว่’ได้แต่งงงวยเมื่อเห็นวิธีที่’เนี่ยหลี’ใช้คลี่คลายหมัดของ’เสิ่นเยว่’และสีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดของ’เสิ่นเยว่’
“เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้นกับนายน้อยเสิ่น?”
พวกมันยืนมองด้วยความตะลึงงัน ในความคิดของพวกมัน ‘เสิ่นเยว่’ควรจะรับมือกับ’เนี่ยหลี’ได้อย่างง่ายดาย แต่แล้วเหตุใดใบหน้าของ’เสิ่นเยว่’จึงได้บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดถึงเพียงนั้น เกิดวิปริตอะไรขึ้นกันแน่?
‘ตู้เจ๋อ’ ‘ลู่เปียว’ และสามสหายกลับไม่แปลกใจนัก พวกมันยืนมองเหตุการณ์อย่างสงบ ตั้งแต่พวกมันได้รับเคล็ดวิชาจาก’เนี่ยหลี’ พลังการบำเพ็ญก็พุ่งทะยานขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้พลังวิญญาณพวกมันยังไม่ถึงหนึ่งร้อยจุด ความแข็งแกร่งของพวกมันกลับได้รับการเพาะสร้างขึ้นใหญ่หลวง
เคล็ดวิชาที่’เนี่ยหลี’ฝึกปรือย่อมต้องแข็งแกร่งกว่าพวกมัน พวกมันไม่รับรู้ว่าขณะนี้’เนี่ยหลี’บำเพ็ญพลังได้ถึงขั้นใด แต่แน่นอนว่าเหลือเฟือที่จะกำราบ’เสิ่นเยว่’!
ที่พวกมันไม่รู้คือความเร็วในการเพาะสร้างพลังของ’เนี่ยหลี’นั้นเชื่องช้ากว่าพวกมัน แม้ความแข็งแกร่งของ’เนี่ยหลี’ขณะนี้ยังด้อย แต่ด้วยความรู้อันลึกล้ำสุดหยั่งจากอดีตชาติ แม้’เนี่ยหลี’จะกลายเป็นคนธรรมดา ก็ยังกำราบ’เสิ่นเยว่’ลงได้อย่างง่ายดายเช่นกัน
เด็กชายพูดเสียงเย็นว่า
“ชื่อของจื่อหวินหาใช่สิ่งที่เจ้าจะเอ่ยออกมาได้ ถ้าข้าพบว่าเจ้าติดตามรังควาญจื่อหวินอีก พบที่ไหนข้าจะทุบตีเจ้าที่นั่น!”
หลังกำเนิดใหม่ ‘เนี่ยหลี’ไม่ยินยอมให้มีผู้ประสงค์ร้ายต่อ’เหย่จื่อหวิน’อีก ความรู้สึกที่ตายแทนกันได้เช่นที่’เนี่ยหลี’มีต่อ’เหย่จื่อหวิน’หาใช่สิ่งที่สวะเช่น’เสิ่นเยว่’จะเข้าใจ
“เป็นไปไม่ได้ ข้าพ่ายแพ้ได้อย่างไร?”
‘เสิ่นเยว่’ไม่อาจยอมรับความจริงที่เกิดตรงหน้า มันไม่เคยคาดคิดมาก่อนแม้แต่น้อยว่ามันจะพ่ายแก่’เนี่ยหลี’ สีหน้าของมันแสดงความประสงค์ร้ายอย่างชัดเจน
“เจ้าบังคับข้าเอง!”
เวิ้งวิญญาณของ’เสิ่นเยว่’เริ่มสั่นกระเพื่อน พลังวิญญาณหมุนเกลียว พุ่งออกจากร่างของ’เสิ่นเยว่’ตรงไปยัง’เนี่ยหลี’
แม้ว่า’เสิ่นเยว่’ยังไม่สามารถรับจิตภูตได้ แต่เสิ่นเยว่สามารถดึงพลังวิญญาณของมันเพื่อจู่โจมเวิ้งวิญญาณของ’เนี่ยหลี’ได้โดยตรง
พลังวิญญาณของ’เสิ่นเยว่’บรรลุถึงเจ็ดสิบแปดจุดแล้ว ในขณะที่ฝ่าย’เนี่ยหลี’เพิ่งจะบรรลุถึงสามสิบจุด เทียบกับสองวันก่อนซึ่งมีเพียงห้าจุดเท่านั้น
พลังวิญญาณของ’เนี่ยหลี’เป็นเพียงกึ่งหนึ่งของ’เสิ่นเยว่’!
“ไม่ดีแล้ว เนี่ยหลีเพิ่งจะบำเพ็ญพลังเพียงสองวัน พลังวิญญาณของมันรับมือเสิ่นเยว่ไม่ได้แน่”
สีหน้าของ’ตู้เจ๋อ’เปลี่ยนไปโดยพลัน แต่’ตู้เจ๋อ’อยู่ห่างกับ’เนี่ยหลี’เกินไป ทั้งลิ่วล้อของ’เสิ่นเยว่’นั้นขวางทางของ’ตู้เจ๋อ’อยู่ด้วย ลิ่วล้อทั้งหกบรรลุชั้นสำริดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ‘ตู้เจ๋อ’กับพวกไม่มีทางเข้าใกล้’เนี่ยหลี’ได้แน่นอน
‘เสิ่วเยว่’เคลื่อนเวิ้งวิญญาณอีกครั้ง พลังวิญญาณของมันพุ่งไปยัง’เนี่ยหลี’!
“ฮ่าๆ เวิ้งวิญญาณแคระเกร็นไร้เรี่ยวแรงเช่นนั้นกลับบังอาจเหิมเกริมต่อหน้าข้า!”
‘เสิ่นเยว่’รับรู้ได้ว่าเวิ้งวิญญาณของ’เนี่ยหลี’นั้นทั้งเล็กทั้งไร้เรี่ยวแรง พลังวิญญาณของมันในตอนนี้บดขยี้’เนี่ยหลี’ลงได้อย่างง่ายดาย!
“น่าขัน!”
‘เนี่ยหลี’ตวาด มันผ่านการประมือกับจอมภูติชั้นสูงผู้ครอบครองจิตภูติทรงพลังไร้ผู้ต้านมานักต่อนักในชาติก่อน นอกจากพลังวิญญาณและจิตภูติที่สูงส่งสะท้านฟ้าดินแล้ว สิ่งที่แทบทุกคนมีคือทักษะในการควบคุมพลังวิญญาณที่น่าตื่นตระหนก
แม้ในชาตินี้’เนี่ยหลี’ยังอ่อนแอนัก แต่ประสบการณ์เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายในการต่อสู้เอาชีวิตจากชาติก่อนยังคงอยู่ ทักษะการควบคุมพลังวิญญาณของมันยังไม่ถูกลืมเลือนไป แม้’เนี่ยหลี’จะมีพลังวิญญาณเพียงสามสิบจุด แต่จอมภูติชั้นสำริดธรรมดาสามัญกลับไม่สามารถเอาเปรียบ’เนี่ยหลี’ได้แม้แต่น้อย
วิธีใช้พลังของ’เสิ่นเยว่’นั้นทั้งหยาบกระด้างไร้ลูกไม้พลิกแพลง รู้เพียงแต่จะจู่โจมเวิ้งวิญญาณของศัตรูได้อย่างไรเท่านั้น ในสายตาของ’เนี่ยหลี’ นี่หาต่างกับวิธีของอนารยชนไม่
พลังวิญญาณไม่ได้ใช้แบบนี้!
ในมุมมองของ’เนี่ยหลี’ ‘เสิ่นเยว่’มีจุดอ่อนอยู่ทั่วร่าง หาก’เนี่ยหลี’ต้องการจริงๆ ‘เสิ่นเยว่’คงทอดร่างเป็นศพในชั่วอึดใจ
‘เนี่ยหลี’หาได้สนใจจะสังหาร’เสิ่นเยว่’ไม่ ในมุมมองของมัน ‘เสิ่นเยว่’ไม่ถือเป็นภัยคุกคามแม้แต่น้อย ยังมีพยัคฆ์ตนใดหวาดกลัวลูกสุนัข?
น่าขันที่คนบางคนหาได้รู้ตัวไม่ ‘เสิ่นเยว่’เห็นว่าพลังวิญญาณของตนนั้นไม่อาจต้านทานได้ ความสะใจปรากฎเด่นบนใบหน้าของ’เสิ่นเยว่’ วาดหวังถึงสีหน้าอันเจ็บปวดของ’เนี่ยหลี’
แต่ขณะที่พลังวิญญาณของ’เสิ่นเยว่’กำลังจะกระแทกกับ’เนี่ยหลี’นั้นเอง พลังวิญญาณของ’เนี่ยหลี’พลันควบรวมเป็นเข็มเรียวแหลมกลุ่มหนึ่ง แทงเข้าไปยังพลังของ’เสิ่นเยว่’
รวมศูนย์ทลาย!!
พลังวิญญาณของ’เสิ่นเยว่’นั้นแผ่กระจายออก ขณะที่’เนี่ยหลี’ควบรวมพลังเป็นเข็มเรียวแหลม แม้’เนี่ยหลี’จะใช้พลังเพียงน้อยนิด แต่ก็เพียงพอจะทะลวงพลังของ’เสิ่นเยว่’
“อ๊ากก”
‘เสิ่นเยว่’โหยหวนประหนึ่งสุกรบนเขียง จุดที่เข็มของ’เนี่ยหลี’แทงเข้าไป พลังวิญญาณของ’เสิ่นเยว่’ล้วนเปราะบาง ไม่อาจต้านการพุ่งของเข็มได้แม้แต่น้อย แม้จะใช้พลังเพียงน้อยนิด เข็มวิญญาณยังคงพุ่งทะลวงพลังของ’เสิ่นเยว่’
รอยฉีกของเวิ้งวิญญาณสัมพันธ์กับร่างกาย ‘เสิ่นเยว่’เหงื่อหลั่งโซมกาย หอบหายใจประหนึ่งพบกับเรื่องสยองขวัญเรื่องหนึ่ง เวิ้งวิญญาณฉีกขาด สมองไร้การรับรู้ชั่วขณะ สองตาของ’เสิ่นเยว่’พร่ามัว ‘เนี่ยหลี’ที่ยืนอยู่เบื้องหน้าพลันขยายออก ร่างสูงใหญ่เทียมภูผา!
‘เสิ่นเยว่’รู้สึกเป็นครั้งแรกว่ามันไม่อาจต่อกรกับ’เนี่ยหลี’! แววตาเย็นเยียบทำให้มันหนาวเหน็บลึกถึงกระดูก
แววตาของ’เนี่ยหลี’คมกล้าประหนึ่งกระบี่ออกพ้นฝัก หลังการเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายนับครั้งไม่ถ้วนในชาติก่อน จอมภูติที่เก่งกาจหลายต่อหลายคนตกตายในมือของ’เนี่ยหลี’ วิญญาณของมันยังคงรักษารังสีอำมหิตที่เย็นเสียดกระดูกไว้ได้ ด้วยรังสีอำมหิตเช่นนี้ เด็กเช่น’เสิ่นเยว่’ไม่อาจต้านทานนับเป็นเรื่องธรรมดา
น่ากลัวเกินไปแล้ว ‘เสิ่นเยว่’รู้สึกได้ถึงไออุ่นจากเป้ากางเกง มันกลัวจนฉี่ราดกางเกง!
“เกิดอะไรขึ้น? เกิดบัดซบอะไรขึ้น?”
ลิ่วล้อของ’เสิ่นเยว่’ต่างสงสัยใจพวกมันเห็นว่าพลังของ’เสิ่นเยว่’นั้นเหนือกว่า’เนี่ยหลี’ในทุกด้าน ‘เสิ่นเยว่’ได้เปรียบแน่นอน เช่นนั้นไยเวิ้งวิญญาณของ’เสิ่นเยว่’จึงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เหตุการณ์เมื่อครู่เกิดอะไรขึ้น?
ปฏิกิริยาของ’เนี่ยหลี’เร็วเกินไป เร็วจน’เสิ่นเยว่’ไม่ทันได้ตอบโต้!
“กลัวจนฉี่ราด? หึ ไอ้ตัวเหม็น สวะเช่นเจ้าบังอาจข่มขู่ข้า? ขี้เกียจเสียเวลากับสวะอย่างเจ้าแล้ว ไสหัวไปซะ เลิกมายุ่งกับข้าสักที”
‘เนี่ยหลี’ยก’เสิ่นเยว่’ขึ้นด้วยมือข้างเดียว เหวี่ยงแขนออกไปยังนอกหน้าต่าง
ตูม!
‘เสิ่นเยว่’โดนจับโยนออกจากหน้าต่าง ร่างของมันกระแทกพื้นจนฝุ่นคลุ้งกระจาย
“นายน้อย!”
เหล่าลิ่วล้อพุ่งตัวตามออกไปโดนพลัน ช่วยเหลือ’เสิ่นเยว่’ให้ลุกขึ้นนั่ง พวกมันเห็นเต็มสองตาว่ากางเกงของ’เสิ่นเยว่’เปียกชื้น
“พาข้าออกไป!”
คิ้วของ’เสิ่นเยว่’ขมวดมุ่น มันกลัวจนแทบบ้า ไออุ่นจากปัสสาวะยังอวลอยู่ที่เป้ากางเกง ลิ่วล้อของเสิ่นเยว่รีบพามันจากไป
คนที่รู้จัก’เสิ่นเยว่’กับ’เนี่ยหลี’ล้วนตะลึงงัน ‘เนี่ยหลี’ยก’เสิ่นเยว่’ขึ้นด้วยมือเดียวก่อนจับโยนออกนอกหน้าต่าง นี่เป็นความฝันหรืออย่างไร?
ในชั้นเรียนนักสู้ฝึกหัด พรสวรรค์ของ’เนี่ยหลี’นั้นไม่อาจเปรียบกับ’เสิ่นเยว่’ได้แม้แต่น้อย ผู้คนต่างเห็นว่า’เนี่ยหลี’คงถูกสั่งสอนในครั้งนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าฝ่ายที่ถูกสั่งสอนหาใช่’เนี่ยหลี’ไม่ เป็น’เสิ่นเยว่’!!
แม้คนส่วนใหญ่จะไม่เห็นว่าการต่อสู้นั้นดำเนินไปอย่างไร แต่ความจริงที่’เสิ่นเยว่’เป็นฝ่ายพ่ายนั้นไม่อาจปฏิเสธได้
“ฮ่าๆ เสิ่นเยว่กลัวจนฉี่รดกางเกง ดูเหมือนเวิ้งวิญญาณของมันจะถูกทะลวงเข้าจริงๆ นี่หมายความว่าอย่างไร พลังวิญญาณของเนี่ยหลีแข็งแกร่งกว่าเช่นนั้นหรือ?”
“ฟังว่าเนี่ยหลีพนันไว้กับอาจารย์หญิงเสิ่นว่าหากมันบรรลุชั้นสำริดหนึ่งดาราได้ภายในสองเดือน เสิ่นซิ่วต้องลาออกจากสำนักไป เนี่ยหลีผู้นี้มีไพ่ตายซ่อนไว้อยู่จริงๆ”
“เนี่ยหลีมีเพียงเวิ้งวิญญาณแดง เหตุใดจึงได้แข็งแกร่งขึ้นเร็วนัก?”
ทุกคนในหอสมุดล้วนเอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
‘เนี่ยหลี’ ‘ตู้เจ๋อ’ ‘ลู่เปียว’และสามสหายมองหน้ากัน พวก’ตู้เจ๋อ’นั้นหน้าแดงด้วยความตื่นเต้น ‘เสิ่นเยว่’ได้รับบทเรียนแล้วในวันนี้ พวกมันทุกคนล้วนพึงพอใจยิ่ง ‘เสิ่นเยว่’ถือดีเกินไป พวกมันล้วนต้องการเห็นการล่มสลายของ’เสิ่นเยว่’
สิ่งที่เกิดขึ้นในหอสมุดกลายเป็นเรื่องเล่าลือในหมู่นักเรียน แต่สำหรับสำนักใหญ่เช่นสำนักเสิ้งหลัน สิ่งที่เกิดขึ้นหาได้มีผลกระทบใหญ่หลวงไม่ เรื่องราวคงจางหายไปเองในไม่กี่วัน ส่วน’เนี่ยหลี’กับพวกล้วนเก็บตัวบำเพ็ญพลังต่อไป
ในห้องทำงานของ’เสิ่นเยว่’
“ว่ากระไร? เจ้าโดนเนี่ยหลีจับเหวี่ยงออกนอกหอสมุดงั้นรึ?”
‘เสิ่นซิ่ว’พูดอย่างสงบ
“ความแข็งแกร่งของเจ้าบรรลุถึงหกสิบสามจุด พลังวิญญาณเจ็ดสิบแปดจุด เนี่ยหลียังแกร่งกว่าเจ้างั้นหรือ?”
ความหวาดกลัวแผ่ซ่านเมื่อ’เสิ่นเยว่’นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนนี้ รังสีอำมหิตเย็นเยียบประทับรอยในใจของมันอย่างลึกล้ำ เพียงนึกถึงก็หวาดหวั่นแทบบ้า รอยฉีกขาดในเวิ้งวิญญาณนั้นต้องใช้เวลาเยียวยาเกือบเดือน ในขณะที่ความหวาดหวั่นพรั่นพรึงยิ่งฉุดรั้งการบำเพ็ญพลังใช้เนิ่นช้าไปอีก
“ท่านป้า เด็กเนี่ยหลีนั่นรู้วิชามารผีสาง ความแข็งแกร่งของมันด้อยกว่าข้าอย่างชัดเจน แต่เมือมันคว้าจับข้อมือข้าไว้ พลังของข้าก็ปลาศนาการไปสิ้น พลังวิญญาณของข้าเองยิ่งแกร่งกว่ามัน แต่ข้าไม่รู้ว่าด้วยเหตุผีสางอันใด เมื่อพลังของมันสัมผัสเวิ้งวิญญาณของข้า เวิ้งวิญญาณข้าก็พ่ายในทันที”
‘เสิ่นเยว่’นึกย้อนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เด็กชายยังสงสัยใจ ทั้งไม่อาจหาเหตุที่มันพ่ายต่อ’เนี่ยหลี’
ใบหน้าของ’เสิ่นซิ่ว’คล้ำลง ริมฝีปากกระตุกด้วยความเคืองแค้น ‘เสิ่นเยว่’หวาดหวั่นจนปัสสาวะรดเป้ากางเกง นี่น่าอับอายเกินไปแล้ว!
‘เนี่ยหลี’ต้องชดใช้สิ่งที่เกิดขึ้น! ‘เสิ่นเยว่’กำหมัดแน่น เสียงข้อลั่นเปรียะดังกราว ความคับแค้นเช่นนี้ไม่อาจระบายออก
“มันมีพลังเพียงไหน?”
‘เสิ่นซิ่ว’ขมวดคิ้ว นางไม่ลืมเบี้ยพนันระหว่างนางกับ’เนี่ยหลี’ หาก’เนี่ยหลี’บรรลุชั้นสำริดหนึ่งดาราในสองเดือน นางต้องระเห็จออกจากสำนักแล้ว
“ความแข็งแกร่งสามสิบจุด พลังวิญญาณไม่เกินสิบจุด”
‘เสิ่นเยว่’กล่าวสิ่งที่ตนคิด
“บัดซบ เจ้ายังแพ้สวะพรรค์นี้?”
‘เสิ่นซิ่ว’ตวาด ‘เสิ่นเยว่’อ้าปากค้าง มันกำลังจะแก้ตัว หากได้แต่หุบปากลงด้วยความเสียใจ มันไม่คิดมาก่อนว่ามันต้องพ่ายแพ้ พลังวิญญาณของ’เนี่ยหลี’อ่อนด้อยแต่กลับเอาชัยมันได้อย่างง่ายดาย ทั้งทำลายเวิ้งวิญญาณของมันได้ด้วย!
“เด็กบัดซบนี้คงมีดีที่การควบคุมพลัง”
‘เสิ่นซิ่ว’รู้ความอยู่บ้าง นางคาดเดาได้อยู่
“คนบางจำพวกแม้มีพลังวิญญาณอ่อนด้อย แต่กลับสามารถควบคุมพลังอย่างยอดเยี่ยม ใช้อ่อนสู้แข็งได้อย่างทัดเทียม แต่หากหวังจะบรรลุระดับสำริดหนึ่งดารา นั่นย่อมไม่ง่ายดายนัก!”
‘เสิ่นซิ่ว’พูดเบาๆ
“ใช่”
‘เสิ่นเยว่’พยักหน้า ความสัมพันธ์ของ’เนี่ยหลี’กับ’เหย่จื่อหวิน’ทำให้มันรู้สึกถูกคุกคาม เด็กชายต้องการให้’เนี่ยหลี’ถูกขับออกจากสำนักโดยไว!
ที่มา: