ตอนที่แล้วตอนต่อไปความแม่นยำในการยิงธนูของ’เนี้ยหลี่’นั้นสูงมาก เจ้าวานรยักษ์ฟ้าที่ถูกยิงโดยเขาร้องออกมาอย่างทรมาน วานรยักษ์ฟ้าไม่สามารถต้านทานต่อพิษของหญ้าทะเลหมอกม่วงได้ หลังจากพวกเขายกอาวุธขึ้นในมือ เชินหลินเจี่ยนและนักต่อสู้ระดับเงินฟาดฟันไปที่เจ้าวานรยักษ์ฟ้าตนนั้น
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
เลือดสาดกระเซ็นไปรอบพื้นที่ สาดใส่’เชินหลินเจี่ยน’และคนของเขาจนเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดง
‘เนี้ยหลี่’รู้ว่านี่เป็นวิธีเฉพาะที่ส่งวานรยักษ์ฟ้ามาเพื่อตรวจสอบกำลังของคณะโดยเจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณ ความเฉลียวฉลาดของวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณนั้นน่าตกใจเป็นอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้น พละกำลังในการต่อสู้ของมันยังน่าหวาดหวั่นด้วย
เมื่อชีวิตที่แล้วของเขา เมื่อ’เอียจืออวิ้น’และผู้ติดตามมาถึงนครกล้วยไม้ศักดิ์นี้ พวกเขาไม่ได้เข้าปะทะกับพวกสัตว์อสูรผสานวิญญาณ แต่การปรากฏตัวของมันในตอนนี้ทำให้’เนี้ยหลี่’สับสน
‘เนี้ยหลี่’หมดหวังแต่เขาก็ขับเคลื่อนพลังวิญญาณที่ได้รับมาจาก ‘ชูหยวน’ ถ้าเขาสามารถไปถึงระดับ 2 ดาวทองแดงได้ในตอนนี้มันจะปลอดภัยขึ้นบ้าง
“พวกเราจะล่อมันตรงไปยังป้อมหิน!”
‘เนี่ยหลี่’พูดเสียงดัง การป้องกันของป้อมนั้นแน่นหนาและแข็งแรงกว่า นั่นจะสามารถใช้เพื่อจัดการกับเจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณนี้ได้
โรรรว!!
เจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณฟ้ากระโดดขึ้น พุ่งเข้าปะทะไปยังทิศทางของพวกเขามุ่งไป มันยกแขนหนา ๆ ของมันขึ้นและพุ่งไปที่คน ๆ หนึ่งของ’เชินหลินเจี่ยน’
บูม!
เจ้าวานรยักษ์ฟ้าตบคน ๆ นั้นที่ท้องของเขา คน ๆ นั้นร้องโหยหวน กระเด็นไปและกระแทกกับต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง เลือดกระเด็นออกเมื่อเขาร่วงลงสู่พื้น
คน ๆ นั้นอยู่ที่ระดับเงิน 2 ดาว เจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณตนนี้มีกำลังมากอย่างไม่น่าเชื่อ เพียงแค่ตบทีเดียวมันฆ่าผู้เชี่ยวชาญระดับเงิน 2 ดาวได้ ไม่เคยมีผู้ใดที่เคยเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้มาก่อน หลังจากได้เห็นสิ่งนี้ หน้าของพวกซีดเผือก
หลังจากมันฆ่าได้ไปหนึ่งคน วานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณตนนี้ไม่ได้รีบร้อนที่จะเข้าโจมตีอีก พวกมันกำลังรออยู่ข้างนอก เหมือนกับเสือที่กำลังเล่นอยู่กับเหยื่อของมัน กำลังมองหาโอกาสที่จะจู่โจมเหยื่อโดยไม่ให้รู้ตัว
“โถ่เอ้ย เจ้าลิงหนุ่มตัวนั้นมันแข็งแกร่งเกินไป ! ยิ่งไปกว่านั้นมันยังเป็นหัวหน้าของเหล่าวานรยักษ์ฟ้าพวกนี้ เสียงคำรามของมันจะดึงดูดให้พวกวานรยักษ์ฟ้าใกล้ ๆ มาสมทบเพิ่มอีก! “ เนี้ยหลี่พูดพลางขมวดค้ว “กลุ่มของพวกเราตกเป็นเป้าหมายทั้งหมด พวกเราจำเป็นที่จะต้องแยกกลุ่ม!”
‘เชินหลินเจี่ยน’ขมวดคิ้วของเขาเล็กน้อย ลดเสียงของเขาต่ำลงและพูดว่า
“โอเค พวกเราจะแยกไปเป็น 6 กลุ่มแล้วไปพบกันที่ป้อมหิน”
กลุ่มได้แยกตัวกันอย่างรวดเร็ว
‘ฮูเหยียน หลานเร่อ’ และ ‘เอียจืออวิ้น’ได้ติดตามเนี้ยหลี่พร้อมกับผู้ติดตาม 2คนและเพื่อนอีกคนที่สนิทของเธอ
* โซว โซว โซว *
กลุ่ม 6 กลุ่มวิ่งแยกออกไปในทิศทางที่ต่างกัน 6ทิศทาง
เจ้าสัตว์อสูรวานรยักษ์ฟ้านั้นวางแผนที่จะกำจัดคณะอย่างช้า ๆ ไปทีละคน อย่างไรก็ตามมันไม่คิดว่าพวกนั้นจะแยกตัวออกเป็น 6 กลุ่ม และวิ่งไปในทิศทางที่แตกต่างกัน มันหยุดชะงักชั่วขณะและได้เริ่มไล่ตามกลุ่มของ’เนี้ยหลี่’ไป
‘เนี่ยหลี่’ยิ้มอย่างเจ็บปวด ทำไมโชคของเขาถึงได้แย่เช่นนี้ หลังจากแยกเป็น 6 กลุ่มทำไมเจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณถึงได้ไล่ตามกลุ่มของพวกเขา
“พวกเจ้าไปก่อนเลย รีบเร็วเข้า !”
‘เนี่ยหลี่’ตะโกน นำเอาขวดยาจำนวนหนึ่งที่ทำมาจากหญ้าทะเลหมอกม่วงออกมาจากกระเป๋าต่างมิติ
‘เอียจืออวิ้น’ค่อย ๆ หยุดวิ่ง เมื่อมองเห็นด้านหลังของเนี้ยหลี่เขากำลังจะเผชิญหน้ากับวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณ สิ่งนี้นั้นทำให้จิตใจของเธอรู้สึกสั่นไหว
ภายในดวงตาของ’ฮูเหยียน’ หลานเรอเริ่มมีน้ำตาซึมจนเป็นสีแดง ในสถานการณ์ทีเลวร้ายถึงเพียงนี้ ‘เนี้ยลี่’ไม่คิดถึงการเอาตัวรอดของเขาแต่เพียงผู้เดียว แต่เขายังจะตัดสินที่จะอยู่คอยคุ้มกันด้านหลังให้แก่เธอ เธอรู้สึกซาบซึ้งใจในการกระทำของเนี้ยหลี่เป็นอย่างมาก
“รีบเร็วเข้า! อย่าชักช้า! ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับข้า ข้ามีวิธีจัดการกับมันได้”
‘เนี่ยหลี่’พูด
“ แยกกลุ่มกันและวิ่งไป ไม่อย่างนั้นเจ้าจะไม่มีทางที่จะมีชีวิตรอดไปได้
‘เอียจืออวิ้น’และ’ฮูเหยียน หลานเร่อ’ กัดฟันกล้ำกลืนไปพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นจากดวงตาของพวกเธอ พวกเธอหยุดชั่วขณะมองดูที่หลังของ’เนี้ยหลี่’ แต่สุดท้ายก็ตัดใจแล้ววิ่งเข้าไปในป่า
โรรวว!
เจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณฟ้าเหวี่ยงแขนของมันและได้กระแทกแขนของมันไปยัง’เนี้ยหลี่’
ก่อนที่แขนของมันจะถึงตัวของเขานั้นเนี้ยหลี่ก็ได้ย่อตัวลงและได้กลิ้งตัวหลบไปบนพื้นดิน
บูม !!
แขนอันใหญ่ของมันกระแทกไปยังจุดที่เนี้ยหลี่เคยอยู่เมื่อชั่วครู่นี้ รอยแยกปรากฏบนพื้นดินและทำให้หินข้าง ๆ แตกกระเด็นเป็นเสี่ยง ๆ ไปยังทิศทางต่าง ๆ
*พูว พูว*
เศษหินสองก้อนที่แตกกระเด็นมาโดนที่แขนของเนี้ยหลี่ ทำให้มีเลือดไหลกระชูดออกมาจากแขนของเขา
มันรัวกำปั้นที่อกและกระทืบเท้า และหลังจากนั้นอีกครั้งมันเหวี่ยงแขนมาที่เนี้ยหลี่และกระแทกลง
‘เนี้ยหลี่’เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขาจำได้แล้วว่าจุดไหนคือจุดที่อ่อนแอที่สุดของพวกวานรยักษ์ฟ้า เมื่อนั้นพลังวิญญาณได้ถูกปล่อยออกมาจากตัวของเขาและเขาสามารถรับรู้ได้ทันทีถึงจิตวิญญาณที่อยู่ลึกข้างในความคิดของเจ้าวานรยักษ์ฟ้านี้ พลังวิญญาณของเจ้าวานรยักษ์ฟ้านี้คล้ายกับเยื่อบาง ๆ ที่ห้อหุ่มหัวมันไว้
“แตกออก”
‘เนี้ยหลี่’สั่งอย่างรุนแรง พลังวิญญาณของเขาทั้งหมดรวมตัวกันเป็นจุดเดียวและกระแทกเข้าใส่จิตของเจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณตนนี้
บูม !
วิญญาณภายในจิตของมันนั้นสั่นไหวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และการเคลื่อนไหวของมั่นก็ถูกหยุดไปด้วย
‘เนี้ยหลี่’รู้ชัดว่าเขาไม่ใช่คู่สำหรับเจ้าอสูรร้ายประเภทนี้ และอีกอย่างเขาพึ่งก้าวมาสู่ระดับทองแดง 2 ดาว แม้กระทั่งดาบก็ไม่สามารถที่จะทะลุผ่านผิวหนังของอสูรร้ายระดับนี้ได้ ดังนั้น เขาสามารถใช้ได้เพียงพลังวิญญาณเพื่อโจมตีมัน และอาศัยโอกาสที่เจ้าสัตว์อสูรนี้มึนงงอยู่ ‘เนี้ยหลี่’กระโดดหนีและมุ่งหน้าอย่างเร็วเข้าไปในป่า
เจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณนั้นไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน เมื่อมันยอมให้พลังวิญญาณของ’เนี้ยหลี่’กระแทกเข้ากับวิญญาณที่อยู่ในความคิดของมัน ส่งผลให้จิตใจของมันมึนงง มันพยายามสั่นหัวอย่างไม่ยอมหยุดและในท้ายที่สุดดวงตาที่สับสนของมันเริ่มชัดเจนขึ้น มันหลุดออกจากภาวะสับสนได้
เมื่อมันสามารถมองได้ชัดเจน ‘เนี้ยหลี่’ก็ได้เผ่นหนีไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณคำรามอย่างดุร้ายและมุ่งหน้าไปยังทิศทางของเนี้ยหลี่ มันเหมือนกับสายฟ้าที่พุ่งผ่าน ต้นไม้ทั้งหมดที่ขวางทางมันทั้งหมดถูกผลักและได้กระเด็นลอยไป
มันวิ่งอย่างบ้าคลั่ง เมื่อ’เนี้ยหลี่’ได้เห็นระยะห่างระหว่างเขากับเจ้าสัตว์อสูรตนนี้ใกล้เข้ามา จิตใจของเขาเริ่มเป็นกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาพยายามอย่างดีที่สุดที่จะซ่อนภายในบริเวณป่าหนาทึบแห่งนี้แล้ว
เพียงแต่เมื่อ’เนี้ยหลี่’กำลังจะวิ่งออกจากป่า กลุ่มของบุคคลกลุ่มหนึ่งได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขากลุ่มนี้สวมชุดคลุมดำยาว ใบหน้าของพวกมันถูกคลุมอย่างมิดชิด มีเพียงส่วนหนึ่งของคางเท่านั้นที่โผล่ออกมา สัตว์อสูรทมิฬปรากฏทีชุดด้านหลังชุดคลุมนั้นทำให้รู้สึกเหมือนเป็นลางร้ายที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก
ตาของพวกมันมองมาที่’เนี้ยหลี่’ และแปลกใจเล็กน้อย เด็กน้อยแบบนี้มาทำอะไร ณ ที่แห่งนี้กัน ยิ่งไปกว่านั้น เด็กนี่จัดการอย่างไรถึงสามารถมารอดถึงที่แห่งนี้ได้ ?
พวกเขาตามมาที่นี่เพราะได้ยินเสียงคำรามของวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณและกำลังค้นหาร่องรอยของคณะเชินหลินเจี่ยน อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คิดว่าจะมาวิ่งมาเจอ’เนี้ยหลี่’ ที่นี่
เมื่อมองชุดที่พวกนั้นใส่ ความหวาดหวั่นปรากฏฉับพลันที่ดวงตาของ’เนี้ยหลี่’ เขาสามารถจำกลุ่มคนที่สวมชุดคลุมดำยาวนี้ได้ พวกมันกลุ่มนี้เป็นเรื่องเลวทรามที่สุดของเมืองกลอรี่ เป็นกลุ่มที่ชั่วร้ายที่สุดกลุ่มเงาทมิฬ
“เจ้าเด็กน้อยคนนี้อาจเป็นลูกหลานของตระกูลชั้นสูง จับตัวมัน !”
ผู้นำกลุ่ม’หยุนหัว เต๊กออน’ ตะโกนสั่ง คนสองคนในชุดคลุมดำไปอยู่รอบ ๆ ตัว’เนี้ยหลี่’ เมื่อมองเห็นเป็นเช่นนี้แล้ว ‘เนี้ยหลี่’แสดงท่าทียิ้มประหลาดออกมา
และเสียงดังรอบ ๆ ได้ยินขึ้น !
พื้นดินที่พวกเขายืนอยู่สั่นไหวอย่างแรง เจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณพุ่งออกมาจากป่าทึบ คำรามและพุ่งเข้ามาที่’เนี้ยหลี่’
‘เนี้ยหลี่’วิ่งหลบในทันที พวกเขามุ่งหน้าไปยังทิศทางที่ซึ่งกลุ่มชายชุดคลุมดำยืนอยู่
เมื่อมองเห็นวานรยักษ์ฟ้าระดับผสานวิญญาณพุ่งเข้าใส่ พวกกลุ่มเงาทมิฬจัดรูปแบบตั้งรับในทันที และเตรียมพร้อมยืนหยัดการเข้ามาปะทะของเจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณตนนี้
เจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณคำราม มันสังเกตุที่กลุ่มคนเหล่านี้และคิดว่าพวกนั้นเป็นกลุ่มที่มากับ’เนี้ยหลี่’ เจ้าสัตว์อสูรผสานวิญญาณวานรยักษ์ฟ้ากระโดดขึ้น และจู่โจมมาที่เนี้ยหลี่ เมื่อเห็นว่ามันใกล้จะถึงตัวเขา ‘เนี้ยหลี่’รีบกระโดดไปด้านข้าง แต่อุ้งมือของมันได้ข่วนเข้าที่หลังของเขา เขารู้สึกเหมือนว่าหลังของเขากำลังลุกเป็นไฟจากอากาศที่เคลื่อนตัวรวดเร็วผ่านหลังของเขา
โชคดีที่การตอบสนองของ’เนี้ยหลี่’ไวพอ ดังนั้นเขาจึงไม่ถูกโจมตีตรง ๆ แต่อย่างไรก็ตาม’เนี้ยหลี่’ได้รับบาดเจ็บสาหัส
เจ้าสัตว์อสูรปีศาจผสานวิญญาณวานรยักษ์ฟ้าหมุนตัวไปยังกลุ่มคนชุดคลุมดำหลังจากที่มันพลาดการโจมตี’เนี้ยหลี่’
“ฆ่ามัน !!!!”
‘หยุนหัว ดิคอน’ตะโกนเสียงดัง กลุ่มคนชุดคลุมดำเงื้อดาบของเขาไปยังเจ้าวานรยักษ์ฟ้าผสานวิญญาณ
Bang bang bang! การต่อสู้อย่างหนักหน่วงเริ่มต้นขึ้น**
เมื่อได้มองเห็นการต่อสู้ระหว่างเจ้าสัตว์อสูรผสานวิญญาณวานรยักษ์ฟ้ากับพวกกลุ่มเงาทมิฬเริ่มต้นขึ้น เนี้ยหลี่รู้สึกโล่งอกและรอยยิ้มปรากฏอยู่ที่ริมฝีปากของเขา
“ฉันขอมอบเจ้าสัตว์อสูรผสานวิญญาณวานรยักษ์ฟ้าให้เป็นของขวัญแก่พวกเจ้าแล้วกันนะ! ข้าจะขอล่วงหน้าไปก่อน”
โดยที่พยายามไม่สนใจบาดแผลที่เกิดขึ้นบนร่างกายของเขา ‘เนี้ยหลี่’กระโดดเข้าไปสู่ด้านในของป่า
กำลังของเจ้าสัตว์อสูรผสานวิญญาณวานรยักษ์ฟ้านั้นแข็งแกร่งมาก กลุ่มคนที่มาจากกลุ่มเงาทมิฬนั้นไม่สามารถจัดการมันได้ในระยะเวลาอันสั้นและทำได้เพียงแต่มองที่’เนี้ยหลี่’ที่ได้วิ่งหนีไป
หน้าของ’หยุนหัว ดิคอน’เป็นสีแดง เขาได้ถูกหลอกโดยเด็กน้อยคนหนึ่ง มันเป็นเรื่องที่สุดจะทนได้
ระหว่างวิ่งไปนั้น ทันใดนั้น’เนี้ยหลี่’ได้เห็นรูปร่างหนึ่งปรากฏขึ้นที่พุ่มไม้ ถ้ามันไม่ใช่’เอียจืออวิ้น’แล้วมันจะเป็นใครกันเล่า?
“ทำไมเจ้าถึงยังคงอยู่ที่นี่ ?”
‘เนี่ยหลี่’ถามด้วยหน้าตาไม่พอใจ ‘เอียจืออวิ้น’ไม่ได้ฟังคำของเขาและออกมา
“ฉันเป็นห่วงมากว่าเจ้าจะตกอยู่ในอันตราย ดังนั้นฉันจึงคอยเตรียมพร้อมอยู่ข้าง ๆ เพื่อสนับสนุนเจ้า”
เธอมองไปที่บาดแผลบนร่างกายของ’เนี้ยหลี่’และใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความรู้สึกเป็นกังวล’เนี้ยหลี่’รู้ดี ณ ขณะนี้ ‘เอียจืออวิ้น’ไม่ได้มีความรู้สึกต่อเขาเป็นพิเศษแต่อย่างใด
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับสถานการ์อันตราย เธอกลับมาและไม่ได้จากไปไหน สิ่งนี้ทำให้’เนี้ยหลี่’ระลึกได้ถึงความหลังว่าสิ่งใดที่ได้เคยเกิดขึ้นเมื่อชีวิตที่แล้วของเขา หลังจากที่เมืองกลอรี่ถูกทำลาย เขาติดตามกองกำลังใหญ่มุ่งหน้าออกไป มีตอนหนึ่งนั้นเขาอ่อนแอมากและใกล้ที่จะตาย เป็น’เอียจืออวิ้น’ที่กลับมาและได้ช่วยชีวิตของเขาเอาไว้
ลักษณะที่เธอปฏิบัติต่อ’เนี้ยหลี่’แม้ว่าเป็นตระกูลชั้นสูงในตอนนั้นประทับใจ’เนี้ยหลี่’มาก
หลังจากนั้น พวกเขาทั้งสองเริ่มติดต่อกันมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าจะมีความแตกต่างระหว่างความแข็งแรงของพวกเขาอยู่มาก ทั้งคู่ต่างตกหลุมรักซึ่งกันและกัน
‘เนี่ยหลี่’เพียงแค่ย้อนนึกถึงช่วงเวลาที่อยู่ในหัวใจของเขา แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา
“พวกเราต้องออกจากที่นี่ทันที ไม่เช่นนั้นกลุ่มเหล่านั้นจะจับพวกเราได้”
“กลุ่มคนเหล่านั้น ?”
‘เอียจืออวิ้น’นิ่งไปชั่วขณะ
“มันคือกลุ่มเงาทมิฬ พวกมันกำลังจัดการกับเจ้าสัตว์อสูรวานรยักษ์ฟ้า”
‘เนี้ยหลี่’พูดในขณะที่จับมือของเอียจืออวิ้นและวิ่ง
พวกเขาทั้งสองกำลังวิ่งเข้าสู่ป่า โดยมือเธอถูกดึงโดย’เนี้ยหลี่’ แก้มของ’เอียจืออวิ้น’เป็นสีแดงระเรื่อ เธอพยายามที่จะสลัดมือแต่ไม่สามารถที่จะสลัดให้หลุดได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงแค่ยอมให้’เนี้ยหลี่’ทำในสิ่งที่เขาต้องการ ‘เอียจืออวิ้น’เงยหน้าขึ้นและมองไปที่หน้าของ’เนี้ยหลี่’ เธอไม่รู้ว่า’เนี้ยลี่’นั้นจับมือโดยคิดอะไรกับเธออยู่หรือไม่ ตั้งแต่เด็กนี่เป็นครั้งแรกที่มือของเธอถูกจับและจูงโดยผู้ชาย ความร้อนที่ฝ่ามือของ’เนี้ยหลี่’ทำให้เธอรู้สึกได้ถึงความปลอดภัย
ทั้งสองยังคงวิ่งต่อไปและมุ่งไปสู่สถานที่ซึ่งเป็นจุดนัดพบ ตอนนี้ฟ้าเริ่มมืดลง เสียงคำรามของสัตว์อสูรยังคงได้ยินเป็นบางครั้งจากส่วนที่ลึกเข้าไปภายในป่า ทำให้สถานที่แห่งนี้มีบรรยากาศที่น่ากลัว
ณ ตอนนี้ ภายในป่าที่ไกลออกไป น้ำตาของ’ฮูเหยียนหลานเร่อ’ไหลร่วงลง เธอหันหลังกลับและตามหา’เนี้ยหลี่’อยู่เป็นชั่วโมง แต่อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถหาร่องรอยของเขาได้เลย เมื่อฟ้าเริ่มมืดลง เธอสามารถทำได้เพียงตามกลุ่มคนที่จะมุ่งหน้าไปยังสถานที่นัดพบ
ก่อนหน้านี้ เมื่อเธอประกาศว่าเธอต้องการจะไล่ตามจับ’เนี้ยหลี่’ มันเป็นเรื่องปกติเพราะเธอไม่เชื่อว่า’เนี้ยลี่’จะไม่ชอบเธอและไม่ต้องการรู้สึกเหมือนเป็นผู้แพ้ เธอคิดแม้กระทั่งว่าเธอจะโยน’เนี้ยลี่’ทิ้งหลังจากที่เขาตกหลุมรักเธอแล้ว เพื่อทิ้งให้เขาร้องไห้และอ้อนวอนต่อเธอ
จนกระทั่ง ‘เนี้ยหลี่’ได้สละชีวิตของตัวเขาเองเพื่อคอยระวังหลังให้แก่เธอ หลังจากนั้นเธอตระหนักได้ว่าเธอไม่มีความตั้งใจเกี่ยวกับความคิดเหล่านั้นของเธออีกต่อไป ตอนนี้เธอต้องการเพียงให้’เนี้ยหลี่’ปลอดภัยกลับมา
อย่างไรก็ตาม ‘เนี้ยหลี่’นั้นได้สละชีวิตของเขาเองนั้นเพื่อปกป้องไม่ใช่เฉพาะเธอคนเดียว แต่รวมถึง ‘เอียจืออวิ้น’ด้วย แต่’ฮูเหยียน หลานเร่อ’ ก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้นแม้แต่น้อย
จบตอน.
ที่มา :