ตอนที่แล้วตอนต่อไปหลังจากเห็น ‘ลิ่วหยาน’ ถูกฆ่าโดย’เนี้ยลี่’
‘ดิคอน หยุนหัว’ รวมร่างกับจิตอสูรเสือประกายดำของเขา เขาคำรามออกมาด้วยเสียงอันดังและวาดเท้าเตะไปทาง’เนี้ยลี่’
บูม !
ลูกเตะนั้นโดนเข้าไปที่หน้าท้องของ’เนี้ยหลี่’และทำให้’เนี้ยหลี่’กระเด็นไกลไปหลายเมตร แล้วไปกระแทกอย่างหนักเข้ากับต้นไม้ต้นหนึ่งและค่อย ๆ ร่วงลงสู่พื้น
‘หยุนหัว ดิคอน’ก้มมองลงต่ำไปที่ซากศพของ ‘ลิ่วหยาน’ ซึ่งเจิ่งนองไปด้วยเลือด เขาระเบิดความโกรธออก เขารู้สึกว่ากำลังของอีกฝ่ายไม่ได้แข็งแกร่งเลย อย่างไรก็ตามคู่ตอสู้ของเขานั้นสามารถฆ่าคนของเขาได้ถึงสองคน จะไม่ให้เขาโกรธได้เช่นไร?
“เลวมาก!”
เขาพ่นลมหายใจฮึดฮัด เตะไปที่ซากศพของ’ลิ่วหยาน’ ‘ลิ่วหยาน’ตายอย่างแน่นอนแล้ว ที่ด้านหลังศรีษะที่เป็นจุดสำคํญของชีวิต หลังจากถูกแทงที่ตรงนั้น เป็นเรื่องธรรมดาเลยที่จะไม่มีโอกาสมีชีวิตรอดได้
‘เนี้ยหลี่’ค่อย ๆ เช็ดเลือดออกจากมุมปากของเขาอย่างช้า ๆ แล้วยิ้มอย่างชั่วร้าย หลังจากจัดการไปได้สองคนแล้ว ก็เหลือแต่เพียง’หยุนหัวดิคอน’เท่านั้น
“มันเรื่องอะไรกันวะนี่? ตายซะ! หยุนหัวดิคอนพูดอย่างโกรธเกรี้ยว”
หลังจากรวมร่างกับจิตอสูรเสือประกายดำแล้ว ร่างสูงหลายเมตรของหยุนหัวดิคอนก็กระโจนเข้ามายัง’เนี้ยหลี่’ ซึ่ง’เนี้ยหลี่’ได้รวมร่างกับจิตอสูรเงาพรายแล้ว ตอนนี้กรงเล็บของเขาได้ยืดยาวออก
จิตอสูรแห่งเงาเป็นจิตอสูรชนิดลอบสังหารตนหนึ่ง มีความสามารถในการลอบสังหาร ดังนั้น พลังพื้นฐานของร่างกายจึงค่อนข้างมีน้อย มันจำเป็นที่จะต้องค่อย ๆ เพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ อย่างไรก็ตาม ‘หยุนหัว ดิคอน’ คือจิตอสูรเสือดำเป็นรูปแบบของสายพละกำลัง ดังนั้นจึงมีความสามารถต่อสู้ที่สูงและเพิ่มด้วยลวดลายอักขระรอบ ๆ ตัวเขาอีก
ก่อนที่อุ้งมือใหญ่ของหยุนหัวดิคอนจะเข้าปะทะ’เนี้ยหลี่’ร่างของ’เนี้ยหลี่’ก็ได้หายไป
บูม!
อุ้งมือของ’หยุนหัวดิคอน’กระแทกเข้าไปที่ต้นไม้ข้างๆ ‘เนี้ยหลี่’ ทำให้มันแตกออก
“เกิดอะไรขึ้นกัน ?”
ตาของ’หยุนหัวดิคอน’จ้องมอง เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะได้ต่อสู้กับทักษะที่ประหลาดเช่นนี้ และสงสัยว่าสิ่งเหล่านี้มันคืออะไร
เพราะมันพิเศษยิ่งและหายากจึงมีน้อยคนที่จะรู้ถึง รวมถึง’หยุนหัวดิคอน’ด้วย
‘หยุนหัว ดิคอน’ชะงักด้วยความกลัว แม้ว่าเขาไม่สามารถเห็นคู่ต่อสู้ได้ชัด แต่เขาแน่ใจว่าคู่ต่อสู้ต้องเป็นมนุษย์ที่รวมร่างกับจิตอสูรตนหนึ่งอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถรู้ได้ว่าเป็นจิตอสูรประเภทใดที่อีกฝ่ายใช้ จิตสังหารแวบขึ้นมาในตาเขาที่ค่อย ๆ ควานหาไปทั่วบริเวณแห่งนี้ เพื่อหาตำแหน่งของ’เนี้ยลี่’
‘เงาดำ ๆเมื่อครู่นั่นต้องเป็นจิตอสูรประเภทลอบสังหารที่หายากตนหนึ่งอย่างแน่นอน!’
‘หยุนหัวดิคอน’คิดกับตัวเอง หลังจาก’เนี้ยหลี่’ที่ได้ปรากฏตัวและหายตัวอย่างไม่คาดคิด ความกดดันอย่างมากได้ถูกทิ้งไว้แก่เขา
‘หยุนหัว ดิคอน’ค้นหาทั่วป่าเพื่อหา’เนี้ยหลี่’
‘เนี้ยหลี่’ตอนนี้ได้ซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ต้นหนึ่ง กลั้นหายใจของเขาไว้และไม่กล้าขยับเขยื้อน ต้องไม่ลืมว่า ไม่ว่าการบ่มเพาะพลังของเขาหรือพลังของจิตอสูรแห่งเงาเพื่อก้าวสู่ระดับเงิน ถ้าเขาขืนสู้ต่อไป เขาจะไม่สามารถจัดการร่างทรงอสูรระดับเงิน 5 ดาวเช่น’หยุนหัว ดิคอน’ได้
พลังงานที่แผ่รอบตัว ‘หยุนหัว ดิคอน’ กำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ เขากำลังจะพบสถานที่ซ่อนตัวของ’เนี้ยหลี่’ในไม่ช้า
วู๊ชชช!
ภายใต้การควบคุมของเขา จิตอสูรแห่งเขาทันใดก็ปรากฏขึ้น กรงเล็บที่แหลมคมด้านหน้าของมันตัดผ่านไปที่คอของ’หยุนหัวดิคอน’
เมื่อรู้สึกได้ถึงลมเย็น ๆ ที่ลอยมาหาเข้า ‘หยุนหัว ดิคอน’ไม่กล้าที่จะรีบเร่ง เขากระโดดถอยหลังกลับหลบการโจมตีของ’เนี้ยหลี่’ และหันกลับมาพุ่งเข้าปะทะ’เนี้ยหลี่’
แบง! แบง! แบง!
กรงเล็บอันแหลมคมของจิตอสูรเงาผ่านไปอย่างหวุดหิวดที่คอของ’หยุนหัว ดิคอน’หลายต่อหลายครั้ง ‘หยุนหัว ดิคอน’ที่กำลังกลัวได้มีเหงื่อไหลเย็นออกมา สิ่งชั่วร้ายเช่นนี้เป็นที่ตื่นตระหนกต่อเขาเป็นอย่างมาก กรงเล็บด้านหน้าสามารถเปลี่ยนให้ยาวและสั้นได้ และการเคลื่อนไหวของมันก็รวดเร็วอย่างน่าตระหนก การผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจทำให้เขาจบชีวิตด้วยการถูกโจมตีเพียงครั้งเดียว
‘หยุนหัว ดิคอน’กระโดดถอยหลังออกไปเป็นสิบเมตร เพียงเมื่อเขาสามารถหลบพ้นการโจมตีของจิตอสูรแห่งเงาได้ เขาถอนหายใจออกด้วยความโล่งใจ แต่เพียงเมื่อเขาเตรียมตัวที่จะสวนกลับ จิตอสูรแห่งเงาเบื้องหน้าเขาได้เลือนลางและหายตัวไป
‘หยุนหัวดิคอน’รู้สึกอยากสาปแช่ง ‘เนี้ยหลี่’ที่รวมร่างกับจิตอสูรแห่งเงานั้นยากที่จัดการเมื่อเขาหายตัวแล้วนั้น จะสามารถหาตัวได้ที่ไหน
บูม ! บูม ! บูม !
‘หยุนหัว ดิคอน’กระหน่ำการโจมตีของเขาไปยังจุดที่จิตอสูรแห่งเงาได้หายตัว ทำให้หินบนพื้นดินลอยกระเด็นไป อย่างไรก็ตาม ‘เนี้ยหลี่’ไม่ได้ปรากฏตัวออกมา
“ไอ้เจ้าเลวนี่ไม่ได้ใช้ทักษะซุ่มโจมตี!”
มันทำให้’หยุนหัว ดิคอน’รู้สึกตกใจ จิตอสูรประเภทลอบสังหารมากมายสามารถใช้การซุ่มโจมตี อย่างไรก็ตาม ทักษะซุ่มโจมตีข้อบกพร่องอันหนึ่งอยู่คือเมื่อมันถูกการโจมตีมันจะปรากฏตัวออกมาอัตโนมัติ
เจ้าจิตอสูรนั้นมันใช้ทักษะอะไรกัน มันไม่ใช่ทักษะการซุ่มโจมตี แต่เป็นทักษะโจมตีล่องหนที่หาได้ยาก ซึ่งมันจะเปลี่ยนตัวมันให้เหมือนกับดังอากาศ สามารถทำให้การโจมตีต่าง ๆ ผ่านมันไปได้ อย่างไรก็ตาม
ทักษะการโจมตีล่องหนก็มีจุดอ่อนอันหนึ่งอยู่ เมื่อครั้นมันเข้าสู่รูปแบบหายตัว การเคลื่อนไหวของมันจะช้าลงเทียบได้กับเต่าตัวหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ทักษะการโจมตีล่องหนเคยถูกปรากฏให้เห็นได้ยากยิ่ง
มันเป็นทักษะหายากของจิตอสูรเงาพราย บุคคลธรรมดาทั่วไม่สามารถจะมองเห็นมัน และไม่สามารถรู้ได้แม้กระทั่งจุดอ่อนของมันได้
‘หยุนหัว ดิคอน’หยุดชะงัก หลังจากผ่านไปนาน เขาไม่สามารถหาตำแหน่งของ’เนี้ยหลี่’ได้ เขามีความคิดเกี่ยวกับการถอยหนี อย่างไรก็ตาม การตายของลูกน้องทั้งสองของเขาเป็นเหตุให้เข้าไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้นได้
‘ในวันหนึ่งข้าจะมาทำลายตระกูลบันทึกสวรรค์ของพวกเจ้าทั้งหมด!’ ‘หยุนหัว ดิคอน’คิดอย่างเคียดแค้น อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพียงแค่ความคิดหนึ่งเท่านั้น
แม้ว่าตระกูลบันทึกสวรรค์กำลังเสื่อมถอย มันยังคงเป็นตระกูลขุนนางของเมืองกลอรี่และถูกปกป้องโดยเมืองกลอรี่ ดังนั้น ถ้าสมาคมทมิฬต้องการที่จะทำลายส่วนหนึ่งของเมืองกลอรี่ พวกมันจะต้องทำลายเมืองกลอรี่ทั้งหมด และเรื่องเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่สามารถตัดสินใจได้โดยเขา
ทันใดนั้นเสียงดังของกร๊อบแกร๊บได้กำลังเข้ามาที่นี่จากที่ไกลแห่งหนึ่งของป่าร่างหลายร่างกำลังเข้ามาด้วยความรวดเร็ว
มันคือคนของตระกูลบันทึกสวรรค์!
ตาของ’หยุนหัวดิคอน’บีบตัวหรี่ลงและกระโดดขึ้นสู่ท้องฟ้า วิ่งหนีอย่างคนบ้า
ตาของ’เนี้ยหลี่’หรี่ลงเช่นกัน เมื่อกำลังเสริมมาถึงแล้ว ไม่สิ่งใดที่เขาจำเป็นต้องกังวลอีก ทันใดเขาก็ปรากฏตัวขึ้น และเคียวแหลมยาวก็พุ่งไปเจาะไปที่’หยุนหัวดิคอน’
การเคลื่อนไหวของ’เนี้ยหลี่’นั้นรวดเร็วยิ่งเมื่อรวมร่างกับจิตอสูรแห่งเงา เหมือนเช่นตั๊กแตนออกล่าเหยื่อ
เมื่อรับรู้ถึงการจู่โจมอย่างทันใด ‘หยุนหัวดิคอน’รู้สึกตระหนกยิ่ง ทันใดเขาก็หันไปรอบ ๆ เพื่อทำการหลบอย่างไรก็ตาม เขาได้ก้าวช้าไป
ฟึ๊ด!
บาดแผลได้ถูกทิ้งไว้ที่ขาของเขา เลือดสด ๆ พุ่งออกมารอบ ๆ
“ไอ้เลวเอ๊ย!”
‘หยุนหัวดิคอน’ไม่คิดมาก่อนว่าความเร็วของการโจมตีนั้นจะมีมากเพียงนี้ มันเร็วขึ้นมากเมื่อเทียบกับคราวก่อนหน้า
‘หยุนหัว ดิคอน’กระโดดไกลออกไปเขาได้กระโดดขึ้นและลงไม่กี่รอบแล้วหายตัวไปยังป่าที่มืดสนิท
ด้วยการบ่มเพาะพลังของเขา ‘เนี้ยหลี่’คาดคะเนได้ว่าเขาไม่สามารถจะไล่ตามได้ และเสียงหนึ่งก็ได้ดังมาจากด้านหลังของเขา เสียงนั้นน่าจะเป็นพวกอาวุโสที่กำลังมา ตัวของ’เนี้ยหลี่’เคลื่อนไหวเล็กน้อย จิตอสูรแห่งเงาก็ค่อย ๆ ถอยกลับเข้าสู่ส่วนวิญญาณของเขา ร่างกายของเขากลับคืนสู่สภาพเดิม
วู้ชช !
ร่าง 3 ร่างกำลังเข้ามาด้านหน้าของ’เนี้ยหลี่’ หัวหน้าคนหนึ่งนั้นคือผู้อาวุโส ‘เนี้ยอิ้ง’ ส่วนอีกสองคนคือ’เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’ และ’เนี้ยเสี่ยวลี่’ทั้งสองเป็นพี่น้องกัน โดยสองพี่น้อง ‘เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’ และ ‘เนี้ยเสี่ยวลี่’ มีอายุมากกว่าเขาไม่กี่ปี ‘เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’ได้เข้าสู่ระดับร่างทรงอสูรเงิน 2ดาวเรียบร้อยแล้วและ’เนี้ยเสี่ยวหลี่’ก็เป็นนักต่อสู้ระดับเงิน 1 ดาว
ความสัมพันธ์ของ’เนี้ยหลี่’กับสองพี่น้องนั่นไม่ดีเอาเสียเลย พวกเขามักจะล้อไปที่พรสวรรค์อันน้อยนิดของเนี้ยหลี่อยู่บ่อย ๆ
“เนี้ยหลี่เจ้าได้ให้เนี้ยยู่ไปบอกว่ามีคนสามคนมาจากสมาคมทมิฬเช่นนั้นหรือ?”
‘เนี้ยอิ้ง’ถามด้วยเสียงดุดัน เขาไม่ช้าก็ได้กลิ่น รับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่มาจากป่า
“คนหนึ่งได้วิ่งไปยังทิศทางนั้น ส่วนอีกสองคนอยู่บนพื้น”
‘เนี้ยหลี่’กล่าวต่อ
“คนหนึ่งที่วิ่งไปมีความแข็งแกร่งของร่างทรงอสูรเงินระดับ 5 ดาว เขาได้รวมร่างกับอสูรเสือประกายดำ ผู้อาวุโสท่านต้องระวังตัวให้มาก แต่คนผู้นั้นก็ได้รับบาดเจ็บด้วย ดังนั้นจึงมีร่องรอยของเลือดที่ทิ้งไว้”
เมื่อได้ยินคำพูดของ’เนี้ยหลี่’ ผู้อาวุโส’เนี้ยอิ้ง’มองเนี้ยหลี่อย่างแปลกใจ เขารู้สึกได้ราง ๆ ว่า’เนี้ยหลี่’ในตอนนี้ได้เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน
“ข้าจะไปไล่จับมัน พวกท่านทั้งสองจงรออยู่ที่นี่!”
ผู้อาวุโสเนี้ยอิ้งกล่าวด้วยน้ำเสียงดุดัน ถ้าอีกฝ่ายเป็นร่างทรงอสูรระดับเงิน 5 ดาวจริง ๆ เมื่อนั้นสองพี่น้องคงไม่สามารถสู้กับมันได้
‘เนี้ยอิ้ง’กระโดดไปไล่ตามจับไปยังทิศทางที่หยุนหัว ดิคอนได้หลบหนี หลังจากนั้นชั่วครู่ ร่างของเขาก็ได้หายเข้าไปสู่ป่าดำทมิฬ
เมื่อเห็น’เนี้ยอิ้ง’วิ่งไกลออกไป ‘เสี่ยวเฟิ่ง’และ’เสี่ยวหลี่’ทั้งสองเหลือบมองไปยัง’เนี้ยหลี่’ หน้าทั้งสองของพวกเขาปรากฏความรังเกียจขึ้น
“ทำไมพวกคนจากสมาคมทมิฬถึงได้มายังที่แห่งนี้ ถ้าเจ้าโกหกต่อผู้อาวุโสล่ะก็ เจ้ารู้นะว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นไร…..”
‘เนี้ยเสี่ยวหลี่’กล่าวพร้อมหายใจฟึดฟัด เขากำลังสวมชุดคลุมสีดำ เขาอายุ 20 ปีเป็นคนที่ร่างสูงกว่า’เนี้ยหลี่’ แววตารังเกียจปรากฏขึ้นเมื่อเขามองมายัง’เนี้ยหลี่’
เมื่อได้ยินที่’เซี่ยวหลี’พูด’เนี้ยหลี่’หน้าบึ้งเล็กน้อยและกล่าวว่า
“หลอกท่านหรือ? มีสองศพอยู่บนพื้นดินตรงนั้นท่านไม่เห็นหรือ?”
แม้ว่าเขาจะไม่ชอบสองพี่น้องนี้ พวกเขาก็ยังเป็นสมาชิกของตระกูลบันทึกสวรรค์ หลังจากประสพกับความล่มสลายของเมืองกลอรี่ในชีวิตที่แล้วของเขา ด้วยสมาชิกทั้งหมดของตระกูลบันทึกสวรรค์ได้จบชีวิตลงภายใต้กรงเล็กของพวกอสูร ความหยาบคายของพวกเขาก็ไม่ได้มีความหมายมักนัก
‘เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’นั้นแก่กว่า’เนี้ยเสี่ยวหลี่’เพียงปีเดียว และอารมณ์ค่อนข้างนิ่งกว่าเมื่อเทียบกับ’เสี่ยวหลี่’ เพราะเหล่าคนรุ่นก่อนของครอบครัวพวกเขานั้นไม่ถูกกัน พวกเขาก็เลยไม่ถูกกับ’เนี้ยหลี่’ไปด้วย อย่างไรก็ตาม ‘เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’ตระหนักได้ว่า’เนี้ยหลี่’ในวันนี้ได้แตกต่างไปจากปกติที่เป็นมา เขากล้าที่จะสวนกลับพวกเขาด้วยความมั่นใจ
พวกเขาทั้งสามได้ไปยังทิศทางนั้น ซึ่ง’เสี่ยวเฟิ่ง’และ’เสี่ยวหลี่’ก้ได้เห็นซากศพของ’ลิ้วค่วง’และ’ลิ่วหยาน’
พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีศพอยู่ 2 ศพจริง
“พวกมันตายอย่างไร ?”
เซี่ยวหลี่แน่นิ่งไปชั่วขณะ เขาทำหน้าบึ้งตึงและถามอีกครั้ง
“เจ้าเป็นคนจัดการพวกมันเพียงคนเดียวรึ?”
‘เนี้ยหลี่’ไม่ได้ตอบคำถามของเขา แต่เขาได้ก้มลงและตรวจสอบ’ลิ่วค่วง’และ’ลิ่วหยาน’ เขาพบเหรียญของสมาคมทมิฬบนสองศพนั่น
“มันเป็นคนจากสมาคมทมิฬจริง ๆ ”
‘เนี้ยเสี่ยวหลี่’แค่เสียง
“เป็นไปได้ว่าไปหัวขโมยงี่เง่าสองตัวมันได้เข้ามายังตระกูลบันทึกสวรรค์และถูกพบโดยเจ้า”
เพราะว่าการบ่มเพาะพลังของ’เนี้ยหลี่’ยังไม่ถึงระดับทองแดง 1 ดาว ความแข็งแกร่งของพวกหัวโขมยงี่เง่าพวกนี้คงมีไม่มากเท่าใด
‘เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’จ้องไปที่’เนี้ยเสี่ยวหลี่’ ใบหน้าของเขาปรากฏความสงสัยขึ้นมาฉับพลัน เขาก็ก้มตัวลงด้วย และกระฉากเกราะระดับเงินที่ศพของ’ลิ่วค่วง’และ’ลิ้วหยาน’ มือขวาของเขาจับไปที่ซากศพทั้งสองนั้นและกล่าวว่า
“มันเป็นนักต่อสู้ระดับเงินทั้งสองคน”
“ระดับเงิน ? เป็นไปได้อย่างไรกัน? พี่ใหญ่ท่านมองผิดไปหรือเปล่า?”
‘เนี้ยเสี่ยวหลี่’ร้องออกมา
“มันเป็นระดับเงินแน่นอนมีเกราะระดับเงินบนร่างกายของพวกมัน และความแข็งแกร่งของร่างกายก็น่าจะมีมากกว่าของเจ้า”
‘เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’กล่าวโดยปราศจากความสงสัยในน้ำเสียงเขา
ในตอนนี้ไม่ว่าจะเป็น’เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’หรือ’เนี้ยเสี่ยวหลี่’ พวกเขาได้จ้องไปที่’เนี้ยหลี่’
“เจ้าเป็นคนที่ฆ่าพวกมันงั้นรึ?”
‘เนี้ยหลี่’ยักไหล่และพูดว่า
“ข้าไม่เคยพูดว่าข้าเป็นคนฆ่าพวกมันเลย พวกมันอาจฆ่าตัวตายเองก็ได้”
เรื่องมันชักจะยังไงชอบกลอยู่ ทั้ง’เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’และ’เนี้ยเสี่ยวหลี่’ทำหน้าถมึงทึง สามารถเป็นไปได้ว่ามีผู้เชี่ยวชาญอยู่รอบ ๆ ที่แห่งนี้หรือเปล่า ? เมื่อผู้เชี่ยวชาญนั้นได้ช่วยกำจัดคนจากสมาคมทมิฬแล้ว พวกเขาไม่น่าจะเป็นศัตรูกับตระกูลบันทึกสวรรค์ได้
‘เนี้ยเสี่ยวหลี่’กวาดสายตาผ่าน’เนี้ยหลี่’ เขารู้สึกว่า’เนี้ยหลี่’นั้นน่าสงสัยยิ่งนัก อย่างไรก็ตามไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้แน่นอนที่’เนี้ยหลี่’จะถึงระดับเงินได้ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน ไม่ต้องสังเกตุเลย กำลังของ’เนี้ยหลี่’ก็ไม่แข็งแกร่งกว่าผู้ที่อยู่ระดับเงินทั่วไปเป็นแน่
จบตอน…
แปลโดย –
ที่มา: