ตอนที่แล้วตอนต่อไปหลายปีที่ผ่านมา
คนรุ่นใหม่ของตระกูลบันทึกสวรรค์ที่ได้เข้าสู่ชั้นเรียนอัจฉริยะมีจำนวนเพียงแค่ 12 คน ถึงแม้ว่าพวกเขานั้นจะไม่เข้าสู่ชั้นเรียนอัจฉิยะ
ก็ไม่ได้หมายความหมายพวกเขาไม่มีคุณค่าสำหรับการคอยเลี้ยงดูอย่างไรก็ตามพวกคนที่เข้าสู่ชั้นเรียนอัจฉริยะได้ เป็นพวกที่มีพรสวรรค์อย่างยิ่ง เป็นการประสบซึ่งความสำเร็จอย่างน่าตกใจสุด ๆ
“เนี้ยหลี่เจ้าจะพูดอะไรแก้ต่างให้ตัวเจ้าเองหรือไม่ ? ทำไมเจ้าถึงได้ลบหลู่ตระกูลศักดิ์สิทธิ์ ?”
‘เนี้ยไฮ้’ได้มองและทาง’เนี้ยหลี่’และถามขึ้น ในมุมมองของเขานั้น ในหมู่คนรุ่นใหม่นี้ ‘เนี้ยหลี่’นั้นไม่ใช่คนที่จะเที่ยวไปมีเรื่องกับชาวบ้านโดยปราศจากซึ่งเหตุผล ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้’เนี้ยหลี่’ยังได้รับเลือกให้เข้าสู่ชั้นเรียนอัจฉริยะที่สถาบันกล้วยไม้ศักดิ์สิทธิ์ เขานั้นมีคุณสมบัติเพียบพร้อมที่จะได้สนับสนุนอย่างเป็นพิเศษ
“ท่านหัวหน้าตระกูล มันเป็นเรื่องจริงที่ข้าได้รุกรานตระกูลศักดิ์สิทธิ์และนำปัญหามาสู่ตระกูลบันทึกสวรรค์ของพวกเรา อย่างไรก็ตาม ข้านั้นไม่ได้แก้ไขมันแล้วหรอกหรือ?”
‘เนี้ยหลี่’กล่าว
เขานั้นทั้งไม่ประจบสอพลอและทำตัวเย่อหยิ่ง เขายังคงแสดงความเคารพต่อ’เนี้ยไฮ้’หลังจากได้กำเนิดใหม่เขาไม่ได้เผชิญหน้ากับคนระดับสูงอย่าง’เนี้ยไฮ้’เช่นคนขี้ขลาดอีกต่อไป สภาวะจิตใจของ’เนี้ยหลี่’นั้นได้ก้าวสูงกว่าคนเหล่านี้ไปเรียบร้อยแล้ว
‘เนี้ยไฮ้’มองไปยัง’เนี้ยหลี่’ ด้วยความตกใจเล็กน้อย เขามีความรู้สึกว่าวันนี้’เนี้ยหลี่’นั้นไม่เป็นเช่นที่เคยเป็นมา โดยเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขา ‘เนี้ยหลี่’ไม่ได้ขีตื่นตกใจ เขาเผชิญหน้ากับผู้นำตระกูลด้วยความสูงส่งและสง่างาม
“ห่ะ ห้ะ ห้า มันช่างตลกยิ่งนัก พวกเรานั้นถูกช่วยเหลือไว้โดยสมาคมนักปรุงยา และดังนั้นก็ได้ขจัดเสียซึ่งแรงกดดันจากตระกูลศักดิ์สิทธิ์ สมาคมนักปรุงยาจำเป็นต้องการความช่วยเหลือของพวกเราซึ่งสมุนไพรหลายชนิดเพื่อแลกเปลี่ยนกับพวกเราชาวตระกูลบันทึกสวรรค์ มันไปเกี่ยวกับเจ้าเรื่องอะไรกัน? ความสามารของเจ้าที่ได้อ้างว่าได้แก้ปัญหาให้แก่ตระกูลบันทึกสวรรค์มันช่างใหญ่โตเสียนี่กระไร”
‘เนี้ยเสี่ยวหลี่’ กล่าว
เมื่อได้ยินคำกล่าวของ’เนี้ยเสี่ยวหลี่’ ‘เนี่ยหลี่’ค่อย ๆ มองไปยัง’เนี้ยเสี่ยวหลี่’และ’เนี้ยเว่ย’ พร้อมกับกล่าววา
“นั่นช่างเป็นเรื่องที่น่าขันนัก ตำแหน่งของสมาคมนักปรุงยาภายในเมืองกลอรี่นั้นไม่ธรรมดาไม่สามารถเทียบกับตระกูลหลักทั้งสามได้ ทำไมพวกเขาถึงได้ช่วยพวกที่อ่อนแอเช่นตระกูลเล็ก ๆ อย่างตระกูลบันทึกสวรรค์? ที่มันเป็นเช่นนี้เพราะว่าตระกูลบันทึกสวรรค์รู้วิธีการปลูกสมุนไพรเช่นนั้นหรือ ? ยังมีอีกหลายตระกูลมากมายข้างนอกนั่นที่รู้ถึงวิธีการปลูกสมุนไพรเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมพวกเขาถึงได้ให้ส่วนแบ่งถึง 30% ของผลผลิตแก่ตระกูลบันทึกสวรรค์กัน?”
‘เนี้ยไฮ้’และผู้อื่นต่างก็สะดุ้งเล็กน้อย สิ่งนี้ก็เป็นคำถามที่แฝงอยุ่ในใจของพวกเขาเช่นกัน สมาคมนักปรุงยาไม่ได้เพียงแต่ช่วยเหลือตระกูลบันทึกสวรรค์ แต่พยายามให้พวกเขาอยู่ในด้านที่รับผลโยชน์สูงด้วย อย่างไรก็ตามพวกเขาต่างก็สงสัยว่าทำไมสิ่งที่เก่าแก่และทรงอำนาจเช่นสมาคมนักปรุงยา จึงได้พยายามที่จะให้พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบเช่นนี้ ? มันไมค่อยสมเหตุสมผลเท่าใดนัก
เมื่อได้เห็น ท่าทีสงบไม่เปลี่ยนไปของ’เนี้ยหลี่’ ไม่ว่าทั้ง’เนี้ยไฮ้’ ‘เนี้ยเว่ย’ ‘เนี้ยอิ้ง’ หรือ เหล่าวผู้อาวุโสของตระกูลบันทึกสวรรค์ พวกเขาต่างก็สงสัย เรื่องทั้งหมดสามารถเชื่อมโยงไปถึง’เนี้ยหลี่’ได้เช่นนั้นหรือ?
พ่อของเนี้ยหลี่ ‘เนี้ยหมิง’ที่อยู่ใกล้ ๆ ได้เห็นว่า’เนี้ยหลี่’ได้โต้เถียงกับท่านอาวุโส ผู้ควบคุมกฎ และเขานั้นได้วิตกเป็นอย่างมากในตอนนี้ เขาไม่มีแม้กระทั่งการเพาะบ่มพลังและเป็นเพียงสมาชิกคนหนึ่งของสาขาของตระกูล ซึ่งตัวเขานั้นก็ไม่ได้ต่างไปจากชาวนาธรรมดาคนหนึ่ง เมื่อเขาได้เห็นภาพเบื้องหน้าเขา เขารีบคุกเข่าลงโดยเร็วและพูดว่า
“ท่านผู้นำตระกูลเนี้ยหลี่ยังเยาว์นัก เขานั้นไม่รู้เรื่องอะไรหรอก ข้าเต็มใจที่จะรับการลงโทษของเขาครึ่งหนึ่งเอง กรุณาเมตตาต่อเขาด้วย”
“ท่านพ่อ ลุกขึ้น !”
‘เนี้ยหลี่’พูดขึ้น เมื่อเขามองไปยัง ‘เนี้ยหมิง’ ที่คุกเข่าอยู่นั้น เขามีสีหน้าบึ้งตึง เขารีบตรงไปยังพ่อของเขาและช่วยพยุงเขาขึ้นมา พ่อของเขาเป็นคนซื่อคนหนึ่ง
“ท่านพ่อ ท่านไม่จำเป็นต้องคุกเขาแก่ผู้ใดทั้งนั้น !
“เนี้ยเสี่ยวหลี่เจ้าได้ทำผิดร้ายแรง และยังไม่ยอมรับมันอีก!”
‘เนี้ยหมิง’ดุเขา ในความคิดของเขา ถ้า’เนี้ยหลี่’ยอมรับในความผิดของเขา ยังมีโอกาสที่จะร้องขอความเมตตา อย่างไรตาม’เนี้ยหลี่’ได้ต่อปากต่อคำกับท่านผู้นำตระกูลเช่นนี้แล้วยิ่งกลับทำให้เรื่องมันยุ่งขึ้นไปอีก
เมื่อได้เห็น ‘เนี้ยหมิง’ คุกเข่าลง ทำให้’เนี้ยหลี่’รู้สึกขมขื่นใจ ไม่ว่าจะเป็นในชีวิตนี้หรือชีวิตที่แล้วของเขา พ่อของเขาทำเพื่อเขาได้ทุกสิ่ง ในชีวิตที่แล้วนั้น เขาทำให้ท่านพ่อต้องเจ็บปวดมามากแล้ว
ในชีวิตนี้ เขาจะไม่ทำให้ท่านพ่อต้องเจ็บปวดอีกแม้เพียงเล็กน้อย ‘เนี้ยหลี่’กำหมัดของเขาแน่น และจ้องด้วยความโกรธไปที่’เน่ยเว่ย’ ‘เนี้ยเสี่ยวหลี่’ ‘เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’และพวกของพวกเขา
‘เนี้ยไฮ้’มองไปยัง’เนี้ยหลี่’ เขารู้สึกอยู่บ้างว่าการที่สมาคมปรุงยาได้เข้ามาอุ้มชูตระกูลบันทึกสวรรค์ต้องมีบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับ’เนี้ยหลี่’ เขาก้มลงหัวลงต่ำไปยัง ‘เนี้ยหมิง’ และพูดว่า
“เนี้ยหมิงจงลุกขึ้นโดยเร็ว ก่อนที่เรื่องนี้จะกระจ่างแจ้ง จะไม่มีผู้ใดลงโทษเนี้ยหลี่ได้ แม้ว่า เนี้ยหลี่ได้ทำการลบหลู่ตระกูลศักดิ์สิทธิ์จริง ตระกูลบันทึกสวรรค์ของพวกเราก็ไม่ได้รับความสูญเสียอันใด ดังนั้นจึงไม่มีผู้ใดจะลงโทษเนี้ยหลี่ตามใจชอบได้!”
เมื่อได้ยินคำพูดของ’เนี้ยไฮ้’ ‘เนี้ยหมิง’แสดงความประหลาดใจออกมา เขายืนขึ้นด้วยความสงสัย ‘ท่านผู้นำตระกูลไม่ได้ดำเนินการอันใดเกี่ยวกับเรื่องนี้?’
เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ เขายังคงเต็มไปด้วยความคลุมเครือ
“ท่านผู้นำ ถ้าพวกเราไม่จัดการกับเนี้ยหลี่ พวกเราจะไม่สามารถโน้มน้าวสาธารณะชนให้เชื่อได้ แม้ว่าเรื้องนี้ไม่ได้นำความสูญเสียอย่างถาวรมาสู่ตระกูลของพวกเรา เนี้ยหลี่ที่ได้ลบหลู่ตระกูลศักดิ์สิทธิ์นั้นก็ยังคงเป็นเรื่องจริง ใครจะรู้ได้ว่าพวกตระกูลศักดิ์สิทธิ์อาจจะหาทางสร้างปัญหาให้แก่พวกเราได้ในภายหน้า?”
ท่านอาวุโส’เนี้ยเว่ย’ พูดด้วยสีหน้าถมึงทึง
“ท่านอาวุโสผู้ยิ่งใหญ่ ท่านนั้นเป็นสมาชิกของตระกูลบันทึกสวรรค์หรือของตระกูลศักดิ์สิทธิ์กันแน่?”
‘ เนี้ยหลี่’แค่นเสียงในจมูกขณะถามกลับ
“ช่างคิดเอาเอง! อะไรทำให้เจ้ามีคุณสมบัติที่จะพูดกับข้าเยี่ยงนี้?ทั้งไม่เคารพกฎและไม่อยู่ในระเบียบ! ข้ากำลังบังคับใช้กฏตระกูลของพวกเรา!”
‘เนี้ยเว่ย’หายใจรุนแรงด้วยความโกรธ
“ท่านอาวุโสผู้ยิ่งใหญ่ข้าไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องเรียบง่ายเช่นนั้น เสี่ยวหลี่นั้นไม่ได้เป็นคนสร้างปัญหา เป็นไปได้ไหมว่าพวกตระกูลศักดิ์เป็นผู้เริ่มก่อน? มันไม่จำเป็นเสมอไปที่ความผิดทั้งหมดจะอยู่กับเสี่ยวหลี่ เมื่อเรื่องนี้ได้ผ่านไปแล้ว ก็ขอให้ปล่อยมันไปแล้วกัน”
ท่านอาวุโส’เนี้ยอิ้ง’กล่าว พยายามช่วยเหลือ’เนี้ยหลี่’อย่างชัดแจ้ง ถ้า’เนี้ยเว่ย’ได้ลงโทษ’เนี้ยหลี่’ เมื่อนั้นความภูมิใจของ’เนี้ยอิ้ง’ท่ามกลางเหล่าสมาชิกสาขาก็จะพลอยได้รับผลกระทบไปด้วย
“ท่านอาวุโสกำลังบังคับซึ่งกฎเหล่านี้จริงหรือ? เมื่อครั้งก่อนเมื่อเนี่ยเสี่ยวหลี่ได้ทุบตีสมาชิกคนหนึ่งของตระกูล เถียนหลิน ทั้งหมดที่ท่านทำคือได้ส่งของขวัญบางอย่างไปให้ ทำไมข้าไม่เห็นท่านอาวุโสเนี้ยเว่ยได้ลงโทษเนี้ยเสี่ยวหลี่เลยกันเล่า? ”
‘เนี้ยหลี่’กดดันเขา
“เรื่องทั้งสองนั้นไม่สามารถนำมาเทียบกันได้ ความขัดแย้งของเนี้ยเสี่ยวหลี่กับคนรุ่นใหม่ของตระกูล เถียนหลิง นั้นเป็นเพราะผลประโยชน์ของตระกูล ยิ่งไปกว่านั้น กำลังของตระกูลเถียนหลิง ก็ไม่สามารถเทียบได้กับตระกูลศักดิ์สิทธิ์!”
หน้าของ’เนี้ยเว่ย’ได้บึ้งตึง ‘เนี้ยหลี่’ได้แหย่ซึ่งหนวดเสือและกล้าเผชิญหน้ากับเขา แต่สิ่งทำให้เขาเศร้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือ ‘เนี้ยไฮ้’ได้ยืนอยู่ข้าง’เนี้ยหลี่’อย่างแท้จริง เขาไม่สามารถทำการเผชิญหน้ากับหัวหน้าตระกูลได้
“ท่านอาวุโสไม่ได้ทำการสืบสวนใด ๆ เลย ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้านั้นไม่ได้ขัดแย้งกับตระกูลศักดิ์สิทธิ์ซึ่งผลประโยชน์ของตระกูล?เพียงแค่เพราะท่านไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับตระกูลศักดิ์สิทธิ์ ท่านจึงได้จะลงโทษข้าเพื่อให้มีเหตุผลที่ตระกูลศักดิ์สิทธิ์จะยอมปล่อยพวกเราไป? ถ้าตระกูลบันทึกสวรรค์ไม่สามารถปกป้องได้แม้กระทั่งคนของตัวเอง ถ้าเช่นนั้นคงไม่มีเหตุอันใดที่ควรอยู่ในตระกูลนี้อีกต่อไป!”
‘เนี้ยหลี่’กล่าวพร้อมมองอย่างเย็นชาไปที่’เนี้ยเว่ย’ ทั่วทั้งห้องโถง ต่างรู้สึกตกใจ
ทุก ๆ คนไม่เคยคาดคิดว่า’เนี้ยหลี่’จะได้พูดซึ่งคำเหล่านั้นออกมาได้ ไม่เพียงแต่เถียงกับท่านอาวุโส ‘เนี้ยหลี่’ยังหมายถึงว่าเขานั้นต้องการออกจากตระกูลบันทึกสวรรค์!
แต่ก่อนนั้น ภาพของ’เนี้ยหลี่’สำหรับทุกคนต่างเห็นว่าเขาเป็นคนที่ขี้หวาดกลัว แต่ตอนนี้ เขาได้พูดเช่นนั้นจริง ๆ โดยทำต่อหน้าหัวหน้าตระกูลและเหล่าอาวุโสทั้งหมด
‘เนี้ยหมิง’ได้กลัวจนตัวสั่น เขาดุด้วยความจริงจัง
“ เสี่ยวหลี่เจ้ากำลังพูดอะไรอยู่? รีบไปขอโทษหัวหน้าตระกูลเร็วเข้า!”
“ฮื้ม เจ้าปีกกล้าเสียจนกระทั่งต้องการออกจากตระกูลจริง ๆเช่นนั้นรึ? อย่าลืมซะล่ะ มันเป็นเหมือนดั่งที่พักอาศัยและที่หล่อเลี้ยงที่ทำให้เจ้าได้เป็นมาเช่นทุกวันนี้!”
อาวุโส’เนี้ยเว่ย’กล่าวอย่างเย็นชา
“เจ้าคนเลวที่ไม่รู้จักบุญคุณ!”
“ตระกูลบันทึกสวรรค์นั้นเป็นตระกูลของพวกเรา ดังนั้นจึงไม่มีสิ่งผิดอันใดเกี่ยวกับตระกูลบันทึกสวรรค์ที่ได้จัดหาซึ่งที่พักอาศัยให้แก่ข้า อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่ตระกูลบันทึกสวรรค์ที่ได้เลี้ยงดูข้า แต่เป็นท่านพ่อท่านแม่ต่างหากที่ได้ทำงานหนักอยู่ทุกวันและปลูกสมุนไพรเพื่อเลี้ยงดูข้า และพวกเขาก็ได้จ่ายส่วยให้แล้วแก่ตระกูลบันทึกสวรรค์ด้วยหยาดเหงื่อของพวกเขา ดังนั้นพวกเราไม่ได้ติดค้างผู้ใด ข้า เนี้ยหลี่ไม่ได้เป็นหนี้บุญคุณใครทั้งสิ้น!”
‘ เนี้ยหลี่’ยืดตัวเขาออกและกล่าวปฏิเสธเช่นนั้น
“นี่เป็นการคิดเอาเองที่อุกอาจมาก ๆ !”
‘ เนี้ยเว่ย’แสดงออกซึ่งความโกรธจนหน้าเขียว
‘เนี้ยเว่ย’ยังคงต้องการด่าว่า’เนี้ยหลี่’ต่อ อย่างไรก็ตาม เขาถูกหยุดไว้โดย’เนี้ยไฮ้’
‘เนี้ยหมิง’ดึง’เนี้ยหลี่’มาอย่างกังวลใจ เขาไม่รู้เลยว่ามีสิ่งใดผิดปกติเกี่ยวกับ’เนี้ยหลี่’ ‘เนี้ยหลี่’นั้นเป็นคนขี้กลัวเสมอมาในเมื่อก่อน แต่วันนี้ เขากำลังโต้เถียงกับท่านอาวุโสและหัวหน้าตระกูล
‘เนี้ยไฮ้’แว่บมองเล็กน้อยไปที่’เนี้ยหลี่’ วันนี้เนี้ยหลี่ได้ถกเถียงอย่างมีเหตุผลทำให้ตัวเขาต้องมอง’เนี้ยหลี่’ด้วยมุมมองใหม่ เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับท่านอาวุโสทั้งหลาย เขาไม่ได้แสดงอาการของความขี้ตื่นซึ่งเขามักทำในอดีตแต่อย่างใด
‘เนี้ยไฮ้’ได้ยิ้มและกล่าวว่า
“สิ่งที่เนี้ยหลี่พูดมานั้นถูกต้องแล้ว ตระกูลบันทึกสวรรค์เป็นของครอบครัวทุก ๆ คน ทุก ๆ คนได้ช่วยกันสร้างตระกูลนี้ขึ้นมา ดังนั้น การปกป้องสมาชิกจึงเป็นความรับผิดชอบของตระกูล ก่อนที่เรื่องนี้จะกระจ่างชัด จะไม่มีใครโดนลงโทษได้!”
‘เนี้ยเว่ย’นั้นไม่เข้าใจเลย มีสิ่งใดผิดไปเกี่ยวกับท่านผู้นำในวันนี้ ‘เนี้ยหลี่’ได้กล่าวถ้อยคำที่ช่างอุจอาจและ’เนี้ยไฮ้’ก็ยังคงยืนอยู่ข้างเขาอีก ทำการปกป้อง’เนี้ยหลี่’ มันหมายถึงอะไรกัน?
เมื่อได้ยินคำของ’เนี้ยไฮ้’ทุก ๆ คนรวมถึงตัว ‘เนี้ยหมิง’ ต่างก็พลอยงุนงง พวกเขาคิดในตอนแรกว่าการที่’เนี้ยหลี่’โต้เถียงกับท่านอาวุโสเช่นนี้ ถ้าเขาไม่ถูกเฉดหัวส่งออกจากตระกูล เขาก็คงหนีไม่พ้นจากการถูกลงโทษเป็นแน่
อย่างไรก็ตาม ‘เนี้ยไฮ้’ไม่ได้คิดอะไรที่’เนียหลี่’ได้พูดออกมาทั้งหมดนั่นเลย เขายังคงคอยช่วยเหลือ’เนี้ยหลี่’
‘เนี้ยเว่ย’ทำหน้าบึ้งตึง คิดอยู่ภายในในว่า ‘ เนี้ยไฮ้’ เจ้าจิ้งจอกเฒ่ามันไม่ถูกต้อง ! เนี้ยไฮ้นั้นได้โอนอ่อนต่อเนี้ยหลี่มากเกินไปซึ่งมันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย!’
ท่านอาวุโส’เนี้ยอิ้ง’และคณะต่างมองไปที่’เนี้ยหลี่’และกำลังคิดซึ่งบางสิ่ง
หลังจากที่เขาได้ยินคำพูดของ ‘เนี้ยไฮ้’ อารมณ์ของ’เนี้ยหลี่’เบิกบานขึ้น ต้องไม่ลืมว่าเขายังคงมีความผูกพันกับตระกูลบันทึกสวรรค์
เหตุที่เขากล่าวเช่นนั้นออกมาเป็นเพราะเขาไม่พอใจกับคนบางกลุ่มของตระกูลบันทึกสวรรค์ แต่เมื่อ หัวหน้าตระกูล ‘เนี้ยไฮ้’ได้มีความใจกว้างเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อนั้นทุก ๆ สิ่งก็เรียบร้อยดี“เนี่ยหลี่เจ้าเพิ่งกลับมาจากโรงเรียนและต้องประสบเรื่องราวมากมาย ก่อนอื่นเลย เจ้าจงกลับไปบ้านและพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้ปู่คนนี้จะเป็นคนทดสอบเจ้าและดูว่าการบ่มเพาะพลังของเจ้าได้ก้าวหน้าไปเพียงไรแล้ว”
‘ เนี้ยไฮ้’ลุกขึ้นและยืดตัวออกพร้อมกับกล่าวเช่นนั้น
ในตอนนี้ ทุก ๆ คนต่างตกใจ ไม่เพียงแต่ท่านผู้นำ ‘เนี้ยไฮ้’ จะไม่ลงโทษต่อความผิดของ’เนี้ยหลี่’ เขายังทำแม้กระทั่งดึงตัวเขาเองให้สนิทกับ’เนี้ยหลี่’มากขึ้น
เมื่อได้ยินคำกล่าวของ’เนี้ยไฮ้’ ‘เนี้ยหมิง’ไม่สามารถกลั้นความรู้สึกสะเทือนอารมณ์เช่นนี้ไว้ได้ ท่านหัวหน้าตระกูล’เนี้ยไฮ้’ ต้องการทดสอบการเติบโตในการบ่มเพาะพลังของ’เนี้ยหลี่’ด้วยตัวของเขาเองจริง ๆ นี่มันถือเป็นเกียรติอย่างสูง! ต้องไม่ลืมว่า ‘เนี้ยหลี่’ไม่ได้เป็นผู้สืบสายเลือดของ ‘เนี้ยไฮ้’ ดังนั้น ‘เนี้ยไฮ้’ไม่ได้กำลังปฏิบัติกับ’เนี้ยหลี่’อย่างดีมากเกินไปหน่อยกันหรือ?
ทุก ๆ คนต่างมองหน้ากัน แต่ยังไม่สามารถหาคำตอบว่ามันเกิดอะไรขึ้นได้
หลังจากได้ยินคำพูดของ ‘เนี้ยไฮ้’ ‘เนี้ยหลี่’ก็เข้าใจ ‘เนี้ยไฮ้’น่าจะตระหนักถึงบางสิ่งได้ ต้องไม่ลืมว่า ‘เนี้ยไฮ้’นั้นเป็นร่างทรงอสูรระดับทอง ดังนั้นเขาอาจจะสัมผัสถึงพลังงานของจิตอสูรที่อยู่ภายในตัวเขาได้ และหลังจาก’เนี้ยหลี่’ได้พูดเกี่ยวกับเรื่องสมาคมปรุงยา เขาก็รู้ว่าไม่ใช่เรื่องยากที่จะเชื่อมโยงถึงพวกมัน
ต้องเป็นเช่นนั้นเป็นแน่ ‘เนี้ยหลี่’ไม่ตั้งใจที่จะซ่อนสิ่งเหล่านั้นอีกต่อไป แต่ว่ามันไม่ใช่เพื่อตัวของเขาเองเอง เขาต้องสู่เพื่อผลประโยชน์ของครอบครัวเขา รวมถึงท่านลุงและท่านน้า
เมื่อพวกเขาถูกทำให้ตกใจได้ไม่นาน สมาชิกคนหนึ่งของตระกูลได้วิ่งเข้ามาและพูดกับ’เนี้ยไฮ้’ว่า
“ท่านหัวหน้าตระกูล ผู้อำนวยการหยางแห่งสมาคมปรุงยาได้มายังที่แห่งนี้”
“ผู้อำนวยการหยาง ?”
ไม่ว่าทั้ง’เนี้ยอิ้ง’ ‘เนี้ยเว่ย’ หรือ ‘เนี้ยไฮ้’ พวกเขาทั้งหมดต่างแสดงอาการประหลาดใจออกมา
พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่าผู้อำนวยการ’หยาง’ของสมาคมปรุงยาจะมาเป็นการส่วนตัวและทำการเยี่ยมเยียนตระกูลบันทึกสวรรค์ในยามค่ำคืนเช่นนี้
พวกเขามีการติดต่อเป็นจำนวนมากกับสมาคมปรุงยา เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะรู้เกี่ยวกับสถานะของผู้อำนวยการ’หยาง’ภายในสมาคมปรุงยา เธอเป็นคนที่มีอำนาจอย่างมากในสมาคมปรุงยานอกจากท่านประธาน’กู้เหยียน’และท่านอาวุโส
ผู้อำนวยการ’หยาง’คนนี้ เพียงแค่คำพูดธรรมดาไม่มีกี่คำของเธอก็สามารถทำลายล้างตระกูลขุนนางหนึ่งลงได้ และในเวลาเดียวกัน มันก็สามารถนำตระกูลขุนนางไปสู่ความมั่งคั่งได้เช่นกัน
ในเวลานี้ ขณะที่ตระกูลศักดิ์สิทธิ์กำลังกดดันตระกูลบันทึกสวรรค์อยู่ เป็นเหตุให้พวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก แต่ผู้อำนวยการ’หยาง’เป็นผู้หนึ่งที่ได้มาช่วยแก้ปัญหาเหล่านั้น
สมาคมปรุงยานั้นเป็นสมาคมที่ดำรงอยู่และเทียบได้กับตระกูลหลักทั้งสาม อิทธิพลของสมาคมปรุงยาในเมืองกลอรี่นั้นมีมากยิ่งกว่าตระกูลศักดิ์สิทธิ์และตระกูลแห่งพระเจ้าเสียอีก มันเป็นรองก็เพียงแค่ตระกูลหิมะเหมันต์ ที่มีร่างทรงอสูรระดับตำนานและจ้าวเมืองของเมืองกลอรี่
ดังนั้นการพบกับผู้อำนวยการ’หยาง’เช่นนี้ทำให้’เนี้ยไฮ้’ต้องแสดงเคารพต่อเธอเป็นอย่างยิ่ง
จบตอน…
แปลโดย –
ที่มา: