ตอนที่แล้วตอนต่อไปเมื่อได้เห็น’เนี่ย ลี่’ ออกไปกับ’หยางซิ่น’ ทั้ง’เนี้ยเว่ย’, ‘เนี้ยอิ้ง’ , และคณะที่เหลือทั้งหมด พวกเขาทุกคนรู้ว่านับแต่นี้เป็นต้นไป ตำแหน่งของ ‘เนี่ย ลี่’ ในตะกูลบันทึกสวรรค์จะไม่เหมือนเดิม
สำหรับ ‘เนี้ยเสี่ยวเฟิ่ง’ และ ‘เนี้ยเสี่ยวหลี่’ พวกเขามองซึ่งกันและกันด้วยความตะลึง พวกเขารู้ว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกเขาจะต้องใช้ชีวิตอยู่กับความอัปยศอดสู
ด้านในคฤหาสถ์ของหยาง
‘หยาง ซิน ‘ได้ถอดเสื้อชั้นนอกของเธอเผยให้เห็นเสื้อผ้าไหมที่กระชับแน่นกับเรือนร่างของเธอและอย่างเชื่องช้า เธอได้ยืดเอวของเธอออกอวดร่างเรือนอันสมส่วนและสะโพกก็เข้ารูปสวยงาม โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่า’เนี่ยหลี่’นั้นได้อยู่ในที่แห่งนี้ด้วย
ในขณะที่เธอกำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกนี้ เธอคิดในใจว่า’เนี้ยหลี่’นั้นก็เป็นเพียงเด็กอายุ 13 ปีเท่านั้น
แต่เธอนั้นไม่รู้ว่าภายใต้เปลือกนอกของเด็กอายุ 13 ปีของ’เนี้ยหลี่’นั้น ได้ซ่อนจิตใจของความเป็นผู้ใหญ่เอาไว้ ‘เนี้ยหลี่’มองไปที่’หยางซิ่น’และต้องการพูดบางอย่าง ณ ช่วงเวลาเช่นนี้ เธอนั้นชวนมองเป็นอย่างมาก เสื้อผ้าไหมแสนบางเป็นเหตุให้ผิวขาว ๆ
ภายใต้เสื้อของเธอมองเห็นได้เรือนลาง และผ้าบนหน้าอกของเธอก็ไม่สามารถปกปิดของอวบอั๋นขนาดใหญ่เช่นนั้นได้ และร่องอกลึกที่สามารถเห็นได้เป็นทางสีขาวขนาดใหญ่อยู่ระหว่างกลางอย่างไรก็ตาม ‘เนี้ยหลี่’มองด้วยความชื่มชมเท่านั้น เขาไม่ได้สนใจซึ่งความคิดเกี่ยวกับเรื่องเพศเลย
“เป้าหมายของสมาคมทมิฬ คือเจ้างั้นหรือ”
‘ หยางซิน’ ถามขณะก้มลงมองที่ เนี้ย ลี่
ขณะที่ ‘เนี่ยหลี่’ เงยหน้าขึ้นเขาเห็นหน้าอกสีขาวของ ‘หยาง ซิน’ ที่มีรูปทรงกลมได้รูปอย่างสมบูรณ์ ขนาดของมันนั้นไม่สามารถอยู่ภายใต้ฝ่ามือเพียงอันเดียวได้หมด และกลิ่นหอมเฉพาะตัวของ’หยาง ซิน’ ได้ลอยมาหาเขา ทำให้’เนี่ยหลี่’มีอาการอึดอัดใจเล็กน้อย
“ใช่!”
‘เนี่ย หลี่’ กล่าว พร้อมพยักหน้าเล็กน้อย
‘หยาง ซิน’ ดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตเห็นสายตาที่จองมองตัวเองของ ‘เนี่ย หลี่’ เธอขมวดคิ้วและพูดว่า
“ เมื่อถูกคนจากสามคมทมิฬหมายตาเอาไว้ ตระกูลบันทึกสวรรค์แห่งนี้ก็ไม่ปลอดภัยสำหรับเจ้า ทำไมไม่ย้ายไปอยู่ที่สมาคมปรุงยากันเล่า? ”
‘หยาง ซิน’ ไม่รู้ว่าทำไม’เนี่ยหลี่’ ถึงถูกสมาคมทมิฬตามล่า อาจจะเป็นเพราะข่าวของเขาที่ให้สูตรยาทิพย์แก่สมาคมปรุงยา นั้นรั่วไหลออกไป ถึงอย่างนั้นเรื่องนี้ก็มีเพียงเธอและท่านประธานเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้
‘เนี่ย หลี่’ ส่ายหัวและพูดว่า
“ จริงๆแล้วถ้าพวกมันรู้ว่าข้าให้สูตรยาแก่สมาคมนักปรุงยา พวกมันจะส่งแค่คนที่มีฝีมือระดับเงิน 3 ดาว มาฆ่าตัวข้าหรือ พวกมันน่าจะส่งคนมาเพื่อจับตัวข้ามากกว่า”
‘หยาง ซิน’ พยักหน้าเมื่อได้ฟังเหตุผลที่ ‘เนี่ย หลี่’ กล่าวมา เธอคิดชื่นชม’เนี่ย หลี’ว่า ความคิดอ่านของเขานั้นไม่ได้ทำให้เขาดูเหมือนเด็กอายุ 13 ปี เลย
เมื่อคิดถึงความไม่ธรรมดาและพรสวรรค์ที่น่ากลัวนั้น ‘หยางซิน’รู้สึกโล่งใจก่อนหน้านี้ใจหายเมื่อใจยินข้อสรุปของ’เนี้ยหลี่’ เพราะคิดอยู่ว่า’เนี้ยหลี่’อาจไม่ใช่เด็กต้องไม่ลืมว่าสิ่งแปลกประหลาดต่าง ๆ มักเกิดขึ้นรอบ ๆ ตัว’เนี้ยหลี่’เป็นปกติ
“เธอมีความแค้นอะไรกับพวกมันกันหรือ?”
‘ หยาง ซิน’ ได้ยืดเอวของเธอขึ้นอีก แล้วนั่งไปบนเก้าอีและถามเช่นนั้น ถ้ามันเป็นเพียงความแค้นปกติ เธอก็ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป เพราะในสถานการณ์ปกติสมาคมทมิฬจะไม่เสี่ยงที่จะส่งผู้เชี่ยวชาญระดับทองเข้ามาในเมืองกลอรี่หรอก ซึ่งถ้ามันส่งแค่ระดับซิลเวอร์มาจับตัว’เนี่ย หลี่’ การใช้ร่างทรงอสูรระดับโกลด์ 1 หรือ 2 คน ก็สามารถปกป้อง’เนี่ยหลี่’ได้สบาย
“ข้านั้นไม่ได้มีความแค้นใด ๆ กับสมาคมทมิฬ”
‘เนี่ย หลี่’พูด
ในเหตุการณ์ที่เมืองกล้วยไม้โบราณ ‘เนี่ยหลี่’ ก็ไม่ได้เห็นหน้าของ ‘หยุนหัวดิคอน’ ซึ่งมันไม่รู้จัก’เนี่ยหลี่’ด้วยซ้ำ ดังนั้น ‘หยุนหัว ดิคอน’ คงจะไม่เสี่ยงมาฆ่า’เนี่ย หลี่’ เองถึงในตระกลูบันทึกสวรรค์หรอก มีความเป็นไปได้อย่างเดียวคือ การโจมตีครั้งนี้มีสาเหตุมาจากตระกลูศักดิ์สิทธิ์ ‘เนี่ย หลี่’ จึงพูดขึ้นว่า
“หากมีใครที่คิดจะฆ่าข้าก็คงจะเป็นตระกลูศักดิ์สทธิ์”
เมื่อได้ยินคำของ’เนี้ยหลี่’เช่นนั้น รอยของแสงเย็นเฉียบปรากฏฉับพลันในดวงตาแสนสวยคู่นั้นของ’หยางซิ่น’ หากเป็นเช่นนั้นหมายความว่าตระกลูศักดิ์สิทธิ์ร่วมมือกับสมาคมทมิฬเช่นนั้นรึ สมาคมทมิฬเป็นศัตรูของเมืองกลอรี่หากสมรู้ร่วมคิดกับมันแล้วถือเป็นความผิดร้ายแรงยิ่ง
“ข้าจะเป็นผู้ที่ทำการสืบสวนเรื่องนี้ ถ้าสมาคมทมิฬได้เข้าร่วมกับตระกูลศักดิ์จริง เมื่อนั้นท่านจ้าวเมืองต้องไม่ปล่อยพวกมันไปง่าย ๆ เป็นแน่!”
‘หยางซิ่น’พูดด้วยท่าทีเด็ดเดี่ยวและแน่วแน่ คำพูดของเธอปรากฏปรากฏน้ำเสียงเยือกเย็นอยู่ การทรยศต่อเมืองกลอรี่เป็นเรื่องที่ไม่สามารถให้อภัยได้เลย
“ครั้งนี้หนึ่งในพวกมันสามารถหนีไปได้ สมาชิกนักฆ่าของมันคนหนึ่งเรียกเขาว่าหยุนหัว ดิคอน ข้าจะวาดภาพเหมือนของเขาให้”
‘เนี่ย หลี่’พูดพร้อมหยิบกระดาษจากชั้นหนังสือมาวาด ภายในการตวัดปลายพู่กันไม่กี่ครั้งก็มีรูปภาพบุคคลผู้หนึ่งปรากฏขึ้น ซึ่งบุคคลในรูปภาพนั้นมีลักษณะเหมือนกับ ‘หยุนหัว ดิคอน’
แม้แต่ทักษะการวาดรูปของเขาก็เทียบได้กับผู้เชียวชาญ นี่เค้าเป็นแค่เด็กจริงๆหรือ ‘หยาง ซิน’ รู้สึกประหลาดใจ ทักษะการวาดภาพเหมือนที่จะวาดภาพเช่นนี้ออกมาได้ถ้ามิได้ฝึกฝนซึ่งเวลาหลาย ๆ ปีแล้ว เป็นไปไม่ได้เลย ที่จะบรรลุไปถึงระดับนี้
ภาพวาดนั้นช่วยให้จิตใจสงบได้ซึ่งมันจำเป็นต่อการบ่มเพาะพลัง ‘เนี่ย หลี’ เขานั้นได้ใช้เวลาหลายทศวรรษในภพที่แล้วของเขาในการวาดภาพ ซึ่งทักษะการวาดภาพของเขานั้นเรียกว่าได้อยู่ในจุดสูงสุดแล้ว
“สำเร็จแล้ว”
‘เนี่ย หลี่’ ส่งภาพที่เสร็จสมบูรณ์ไปให้ ‘หยาง ซิน’
“อืม”
‘หยางซิ่น’ได้มองเป็นยังภาพวาดและก้มหัวเธอลงต่ำเพื่อมองมัน เธอไม่สามารถอดรู้สึกแปลกใจได้เลยในลายพู่กันที่ช่ำชองของ’เนี้ยหลี่’ เธอเต็มไปด้วยความสงสัยเกี่ยวกับความลับอื่นที่อาจมีอยู่ภายในตัวของ’เนี้ยหลี่’ และสงสัยว่ามีอะไรอีกหรือไม่ที่เธอไม่ได้ระวังตัวเกี่ยวกับเด็กรุ่นเยาว์ผู้นี้
เมื่อ’หยาง ซิน’ ก้มมองดูรูปถ่าย ผ่านผ้าไหมของเธอไปนั้น ลูกบอลขนาดย่อมๆ 2 ลูกที่แสนเข้ารูปก็ได้ปรากฏออกมา สามารถเห็นได้
เมื่อ’เนี้ยหลี่’เห็นเช่นนั้น เขาช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกหน้าแดง ผู้ใดก็ตามต้องยอมรับเรือนร่างของ’หยาง ซิ่น’นั้นช่างยั่วยวน** เป็นอย่างมาก ถ้าชายอื่นได้มองเช่นนี้แล้ว พวกเขาน่ากลัวว่าจะไม่สามารถยับยั้งอารมณ์ของพวกเขาไว้ได้**ต้นฉบับจีนเว้นว่างไว้แต่ แปลว่ายั่วยวน
ดังผู้หนึ่งที่ได้ประสบมาแล้วถึงสองภพ ความแน่วแน่ของ’เนี้ยหลี่’นั้นช่างน่าตกใจยิ่ง
เมื่อเธอดูภาพนั้นแล้วก็เงยหน้ามองดู ‘เนี่ย หลี่’ ก็สังเกตเห็นว่า ใบหน้าของหนุ่มน้อยนั้นได้แดงขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้นเธอก็ฉุกคิดขึ้นซึ่งบางสิ่งบางและอดรู้สึกขบขันไม่ได้ ‘เนี่ย หลี่’ นั้นเป็นอัจริยะที่ไม่ธรรมดา เป็นไปได้หรือไม่ว่าความรู้ของเขาต่อเรื่อง..เหล่านี้ก็เรียนรู้ได้เร็วกว่าผู้อื่นเช่นกัน ? เด็กที่ถึงความเป็นผู้ใหญ่ก่อนกำหนดนี้ได้เรียนรู้ซึ่งเรื่องราวของผู้ใหญ่ไปเรียบร้อยแล้วหรือ?
มีข่าวลือมาว่า ‘หยางซิ่น’นั้นเจ้าชู้และได้ใช้เรือนร่างของเธอเพื่อให้ได้มาซึ่งตำแหน่ง แต่ความจริงแล้วถึงแม้ว่าเธอจะชอบการแต่งตัวยั่วยวน แต่เธอก็ยังโสดและไม่มีผู้ใดมีโอกาสที่จะผ่านกำแพงกั้นของเธอเข้ามาได้ นั้นเป็นเพราะว่าเธอนั้นไม่ได้มองผู้ใดอยู่ในสายตาเธอ
ซึ่งสถานะของเธอนั้นสูงยิ่ง ผู้ชายส่วนมากที่เข้ามาหวังจะได้รับการตอบรับจากเธอต่างถูกทำให้ต้องถอยห่างออกไป แม้กระนั้น ‘หยางซิน’มักจะผ่อนคลายแบบนั้นแหละตัวเธอเองในเวลาค่ำคืนที่ล่วงเลยไปแล้วแต่เพียงผู้เดียว สิ่งนี้นั้นดีกว่าการปล่อยให้พวกหมูสกปรกเหล่านั้นทำให้เธอไปถึงบนยอดเขาต้องแฝงนิด**
แต่ความจริงคือ ‘หยางซิน’ นั้นเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาก แม้ว่า’เนี่ย หลี่’จะเห็นเรือนร่างของเธอว่าน่าหลงใหลเพียงใด
แต่เธอเองก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะในมุมมองของเธอแล้ว ‘เนี่ย หลี่’นั้นก็เป็นแค่เด็กที่ถึงวัยอันควรก่อนกำหนดตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งดังนั้นมันจะเสียหายอะไร? การได้เย้าแหย่’เนี้ยหลี่’เป็นความตื่นเต้นอย่างหนึ่งในสถานการณ์เช่นนี้
“นี่น้องชายเจ้าอยากลองจับมันดูไหม?”
‘หยาง ซิน’ ยิ้มและพูดแบบยั่วเย้า
‘เนี่ยหลี่’ เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นของ’หยางซิ่น’
‘เนี้ยหลี่’ถึงกับชะงักไปชั่วครู่ เขารู้สึกอายเล็กน้อยและถอนสายตาเขากลับมา
‘หยางซิ่น’จะกล้าเกินไปหน่อยแล้ว เธอได้พูดแบบนี้ออกมาจริง ๆ กับ’เนี้ยหลี่’
ท่าท่างของเธอที่ชวนให้ลุ่มหลงและคำพูดที่กำกวมเหล่านี้ ผู้ชายปกติจะต้องเผชิญกับเวลาที่ยากลำบากเป็นแน่ในการควบคุมตัวของพวกเขา
ถึงแม้ภายนอกเนี่ยหลีจะอายุ 13 ปี แต่ความจริงแล้วภายในจิตใจของเขานั้นไม่ใช่เลย เขายิ้มแบบเฟื่อนๆ
“ พี่สาวอย่าล้อผมเล่นแบบนี้น่า”
“พี่สาวไม่ได้ล้อเล่นนะ แค่จับนิดหน่อยไม่ได้ทำให้ข้าเสียหายอะไรหรอก ถ้าเป็นอัจริยะตัวน้อยของเรา พี่สาวจะไม่ว่าอะไรเลย”
‘หยาง ซิ่น’ ได้ดึงมือของ’เนี่ยหลี่’มาวางลงหน้าอกของเธอ เธอพบว่ามันเป็นเรื่องน่าสนุกเล็กน้อย ที่เด็กน้อยเช่นนี้ได้มีความคิดเช่นนั้นกับเธอ เธอยิ้มและพูดว่า
“น้องชายเจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง”
มือขวาของ’เนี้ยหลี่’นั้นได้สัมผัสกับความกลมกลึงของเนื้อเนินที่นุ่มนวล และที่ยอดปทุมถันนั้น เขารู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก คิดภายในใจว่าสิ่งนั้นของหญิงผู้หญิงคนนี้ได้ขยายขึ้นถึงเช่นนี้แล้วจริง ๆ
เมื่อเห็นการแสดงออกที่สนุกสนานของ’หยางซิ้น’ ‘เนี้ยหลี่’รู้ได้ว่า’หยางซิ่น’นั้นมีจุดประสงค์ที่จะเย้าแหย่ตัวเขา ผู้หญิงคนนี้คิดจริง ๆ ว่าเขาเป็นเพียงแค่เด็กอายุ 13 ปี
เมื่อได้เห็นท่าทีของ’หยางซิ่น’ คิ้วของ’เนี่ยหลี่’ได้ขมวดเข้าหากัน การดูถูกเขานั้นเป็นความผิดอย่างแท้จริง ในชีวิตที่แล้วของเขานั้น
‘เอียจืออวิ้น’เป็นคนที่เขารักมากที่สุด แต่เขาที่มีชีวิตโดยผ่านซึ่งเวลาหลายร้อยปี ‘เนี้ยหลี่’จึงเคยมีปฏิสัมพันธ์กับผู้หญิงจำนวนหนึ่งมาบ้างมันชัดเจนแล้วว่าการแสดงออกของ’หยางซิ่น’นั้นทำเพื่อเย้าแหย่เขาเท่านั้น ! ‘เนี้ยหลี่’จึงบีบไปเนินอกอันกลมกลึงของ’หยางซิ่น’
เขานั้นรู้สึกตกใจในความอ่อนนุ่มของมันและปล่อยให้รูปทรงของมันเปลี่ยนไปภายในมือของเขา จากนั้นเขาก็กล่าวอย่างจริงจังว่า“พี่สาว หยาง ซิน พี่น่าจะปรุงหญ้าหมอกสีม่วง และ หญ้าสาบเสือ และใช้มันนะ มันจะทำให้เนินอกของพี่ทั้งสองเต่งตึงได้นะ”
‘หยางซิ่น’รู้สึกตะลึงงง เธอไม่เคยคิดว่า’เนี้ยหลี่’จะไม่มีความรู้สึกแม้เพียงเล็กน้อยซึ่งความลำบากใจหรือความอับอาย และยังจะบีบพวกมันอีก และหลังจากได้ยินคำของ’เนี้ยหลี่’ ใบหน้าของ’หยางซิ่น’ก็กลายสีแดงสด เธอไม่เคยให้ใครสัมผัสตัวเธอมาก่อน เหตุผลเดียวที่เธอให้’เนี่ยหลี่’จับมันนั้นเพราะเธอปฏิบัติกับเนี่ยหลี่เหมือนเด็กอายุ 13 ปีเท่านั้น เธอเลยลดการป้องกันตัวของเธอลงเมื่ออยู่กับเขา
ณ ตอนนั้น ‘หยางซิ่น’ได้ลืมไปแล้วซึ่งอายุของ’เนี้ยหลี่’ และคิดกับเขาว่าเป็นเหมือนดังผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ในรุ่นเดียวกันกับเธอ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอมองไปที่’เนี้ยหลี่’อย่างจริงจังอีกครั้งและเสียงที่อ่อนนุ่มของเขา ‘หยางซิ่ง’ทันใดก็รู้สีกว่า’เนี้ยหลี่’เป็นเพียงแค่เด็กคนหนึ่ง ความรู้สึกแปลกประหลาดยากจะบรรยายที่โดนจับนี้เป็นเหตุให้จิตใจของเธอเลื่อนลอย
เมื่อเห็นท่าทางที่ดูสับสนของ’หยางซิ่น’ ‘เนี้ยหลี่’แกล้งบีบไปที่สองคู่มหึมาของเธออีกครั้ง หลังจากนั้นก็ดึงมือเขากลับมา ?????
“อ้าาา!”
‘หยางซิ่น’ช่วยไม่ได้เลยที่จะร้องครางอย่างมีความสุขออกมา เมื่อตอนที่’เนี้ยหลี่’ได้บีบตรงนั้นของเธอ ทั่วทั้งร่างของเธอนั้นรู้สึกราวกับว่ามีกระแสไฟได้ไหลผ่านไป มันเป็นเหตุให้ร่างเธอสั่นเครือ
‘หยางซิ่น’ทันใดรู้ตัวว่าเธอนั้นมีท่าทีที่ไม่สมควรปรากฏออก ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยสีแดงราวกับว่าเธอได้ผ่านการดื่มมา เธอรีบยืนขึ้นโดยเร็วเพื่อกลบเกลื่อนอาการตอบสนองของความรู้สึกแปลก ๆ ที่ได้เกิดกับร่างกายเธอเมื่อครู่นี้
น้ำเสียงของเธอสั่นเครือเล็กน้อยในขณะที่เธอพูดว่า
“น้องชายเจ้ากลับไปพักผ่อนก่อน พวกเราจะมาคุยกันอีกในวันพรุ่งนี้”
“ตกลง พี่สาวหยางซิ่น นอนหลับให้สบายนะ”
‘เนี้ยหลี่’พูดอย่างเด็กน้อยคนหนึ่ง และเขาได้แสดงรอยยิ้มใสซื่ออย่างเด็กทั่วไปและเดินออกไปจากห้องของ’หยางซิ่น’ ผู้หญิงคนนี้กล้าทำกับเขาเหมือนเด็กอายุ 13 และได้เย้าแหย่เขา ผลลัพธ์กลับกลายเป็นว่าเธอได้ถูกหยอกเย้าเสียเอง ในตอนนี้’เนี้ยหลี่’ต้องยอมรับเลยว่าความรู้สึกที่ค้างอยู่บนมือของเขานี้ไม่เลวเลยทีเดียว
ในขณะที่เธอมอง’เนี้ยหลี่’จากไป ‘หยางซิ่น’ได้ติดอยู่ในความงงงวยเป็นระยะเวลานาน จิตใจของเธอได้กระเจิดกระเจิงไปไกล
เจ้าหนูนั่นมีอายุเพียงแค่ 13 ปีเท่านั้นจริงหรือ ? ‘หยางซิ่น’ขยี้ศรีษะของเธอด้วยความสงสัย ว่า’เนี้ยหลี่’นั้นได้ทำอย่างตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจกันแน่
บนหน้าอกของเธอนั้นมีความรู้สึกเจ็บเบา ๆ เหลืออยู่ อย่างไรก็ตามทำไมเรื่องเหล่านั้นมันยังคงทิ้งไว้อยู่บนหัวใจของเธอ มันมีทั้งสัมผัสของความตื่นเต้นและการปลุกเร้าอารมณ์ ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้’หยางซิ่น’รู้สึกราวกับหัวใจเธอนั้นกำลังถูกขีดข่วนอยู่โดยแมวตัวหนึ่ง
หลังจาก เวลานานมากได้ผ่านไป ‘หยางซิ่น’ได้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา หลังจากเธอไม่สามารถหาคำตอบของเรื่องราวหยุ่งเหยิงเช่นนั้นได้
“ข้าไปอาบน้ำก่อนดีกว่า!”
ผ้าไหมสีขาวได้ร่วงหล่นช้า ๆ ขณะ’หยางซิ่น’ก้าวไปยังอ่างอาบ น้ำ เท้าที่เรียบเนียนขาวกระจ่างราวคริสตัลค่อย ๆ บรรจงก้าวไปยังอ่างอาบน้ำไม้ ร่างไร้ตำหนิของเธอได้จมลงสู่น้ำอุ่นในอ่าง ในตอนนี้มือของเธอทั้งสองนั้น ได้เคลื่อนไปสัมผัสซึ่งหน้าอกที่แสนเย้ายวนอย่างเลื่อนลอย ณ ตอนนี้ รูปร่างหนึ่งได้ปรากฏขึ้นทันใดในใจของเธอ ซึ่งร่างนั้นคือ’เนี้ยหลี่’นั่นเอง
“ข้ากำลังคิดอะไรอยู่กันนะ? เขานั้นยังเด็กมาก! ข้านั้นแก่กว่าเขาเป็นสิบปี!”
‘หยางซิ่น’ ส่ายศรีษะของเธอ โดยพยายามไล่ความคิดที่กวนใจเธออกไป อย่างไรก็ตาม ร่างของ’เนี้ยหลี่’ก็ปรากฏขึ้นมาอีกอย่างไม่สามารถควบคุมได้ และตรงจุดนั้นที่ถูกสัมผัสโดย’เนี้ยหลี่’เหมือนจะปรากฏความร้อนที่ได้ถูกทิ้งไว้โดยเขาขึ้นมา
‘หยางซิ่น’ซึ่งสติตอนนี้เลื่อนลอย เธอได้เคลื่อนมือขวาของเธอลงต่ำอย่างช้า ๆ ไปสู่หว่างขาของเธอ
“โอ้ว!” เสียงครางยาว ๆ
เสียงหนึ่งปรากฏขึ้น โดยน้ำเสียงนั้นมีความยั่วยวนเป็นที่สุด
‘หยางซิ่น’นั้นได้แช่ตัวในอ่างอาบน้ำเป็นเวลาเนิ่นนาน
และที่ผิวหนังบนเรือนร่างเธอค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง
จบตอน…
ขอขอบคุณ ที่ได้ทำการแปลบทนี้มาช่วยแอดอีกแรง
คราวหลังไม่ต้องกลัวแปลส่วนหวาบหวิวมาด้วยเลย นักแปลแค่ถ่ายทอดเรื่องราวเท่านั้น
อิอิ
ที่มา: