I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Tales of Demons & Gods (妖神记) ตอนที่ 64 ข้าจะใช้เอง เวอร์ชันที่ 1

| Tales of Demons & Gods (妖神记) | 5882 | 2530 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

‘เหลยเจ้า’ มองไปรอบๆ ตัว เขาขี้เกียจที่จะเป็นวุ่นวายกับ’เนี่ยหลี่’ อีกต่อไป

ไม่อยากจะเถียงกับเด็กที่มีสถานะที่ต่ำต้อยกว่าเขา ‘เนี้ยหลี่’ มองไปที่ ‘เนี้ยไห่’ และ’เนี้ยอิ้ง’ และ กล่าวว่า

“ของพวกนี้มีราคาเพียงเล็กน้อย ฉันจะจ่ายเงินซื้อพวกมันเอง”

‘เนี้ยไฮ่’ และ ‘เนี้ยอิ้ง’ยิ้มอย่างเศร้าๆ พวกเขามองที่ของอย่างอื่น พวกเขาดูเหมือนไม่มีศักดิ์ศรีเลยเมื่ออยู่ต่อหน้า’เนี่ยหลี่’ พวกเขาบอกว่า’เนี้ยหลี่’ว่า ไม่ต้องมากพิธีสำหรับพวกเขา ในตระกูล เด็กปกติทั่วๆไปกลัวที่จะพูดกับพวกเขา แต่’เนี้ยหลี่’นั้นแตกต่างออกไป เขาสามารถจ้องหน้าพวกเขาและพูดคุยได้อย่างปกติ

เมื่อชาติพบก่อนตอนเขายังมีชีวิต เมื่อ’เนี่ยหลี่’มอง’เนี่ยไฮ่’และ’เนี่ยอิ้ง’เขามักจะกังวลอยู่เสมอเมื่อเจอพวกเขาอย่างไรก็ตามในชาติพบนี้ ‘เนี้ยหลี่’เป็นผู้ที่มีสติปัญญาสมบูรณ์แบบแตกต่างไปจากเดิม พวกเขาไม่สามารถทำให้’เนี่ยหลี่’กลัวและกดดันในเรื่องใดๆได้เลย ไม่ว่าจะเป็น ‘เย่ เสี่ยวหยุน’ ปู่ของ’เสี่ยวเอ๋อ’ ซึ่งมีพลังอยู่ในระดับขั้นตำนาน หรือ ‘เย่ โม’พ่อของ’เสี่ยวเอ๋อ’ ก็ตาม

เมื่อเนี่ยหลี่สนทนาเสร็จก็เข้าสู่ช่วงการเริ่มต้นประมูล

ท่านแขกผู้มีเกียรติที่รัก สนามประมูลฮองหยูของเรา ได้เตรียมสมบัติพิเศษมากมาย ซึ่งได้มาจากการค้นพบที่ซากปรักหักพังในเมืองโบราณ เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกท่านจะชอบมัน

ต่อจากนั้นก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งออกมาพูดซึ่งเสียงที่พูดฟังไพเลาะเหมือนเสียงของนางฟ้าซึ่งอยู่บนสวรรค์

“ สิ่งของที่จะถูกนำมาประมูลชิ้นแรก ได้ถูกค้นพบจากซากปรักหักพังของเมืองสายน้ำใส มันคือหยกที่แตกหัก เมื่อทำการตรวจสอบจากผู้เชี่ยวชาญแล้วพบว่าพวกมันมีรังสีแผ่ออกมาจากตัวหยกมากมาย เริ่มต้นประมูลที่สนนราคา สามร้อยเหรียญจิตรมาร เท่านั้น”

เมื่อสุภาพสตรีกล่าวเสร็จ พวกมันก็ถูกยกขึ้นมาวางบันถาด

“สามร้อยห้าสิบเหรียญจิตมาร”

“สี่ร้อยเหรียญจิตมาร”

“ห้าร้อยเหรียญจิตมาร”

หลังจากราคาเพิ่มขึ้นถึงสองพันเหรียญจิตมาร ราคาของหยกที่แตกหักก็มาหยุดที่ตรงนี้ แม้ว่ามันจะมีพลังวิญญาณที่แผ่ออกมาจากตัวของมันมาก แต่มูลค่าของมันมีราคาค่อนข้างมาก รายได้ต่อปีของชนชั้นสูง ซึ่งมีรายรับเพียงไม่กี่ล้านเหรียญจิตมารต่อปี เมื่อหักจากค่าใช้จ่ายจำเป็นพื้นฐานซึ่งค่าใช้จ่ายปริมาณมหาศาลประจำตระกูลแล้ว สองถึงสามพันเหรียญจิตมารสำหรับพวกเขาเป็นเงินที่มากสำหรับพวกเขา

‘เนี่ยไฮ่’และ’เนี่ยอิ้ง’มองมาที่’เนี่ยหลี่’

‘เนี่ยหลี่’พูดขึ้นมาว่า

“ดูจากสีของหยกแล้ว มันคือ หยกก่อเกิดความมืด ซึ่งเป็นของที่คุณภาพของมันนับว่าไม่เลว ถ้าจะนำมันมาใช้เป็นส่วนประกอบที่สำคัญของอุปกรณ์ต่างๆ ราคาที่แท้จริงมันน่าจะอยู่ที่ สองถึงสามล้านเหรียญจิตมาร”

เมื่อมองไปยังห้องพิเศษไม่มีผู้ใดกล่าวสิ่งใน ‘เนี่ยหลี่’ยกป้ายเสนอราคาขึ้น

ตระกูลบันทึกสวรรค์ สองพันห้าร้อยเหรียญจิตมาร

สองพันห้าร้อยเหรียญจิตมาร ครั้งที่ 1

สองหันห้าร้อยเหรียญจิตมาร ครั้งที่ 2

สองพันห้าร้อยเหรียญจิตมาร ครั้งที่ 3

‘เหลย เจ้า’ มองไปที่’เหนี่ยหลี่’อยู่ ด้วยหน้าตาที่บูดเบี้ยวพร้อมทั้งบ่นเบาๆ

“เขาจะมีเงินสองพันห้าร้อยเหรียญจิตมารสำหรับจ่ายค่าหยกที่แตกหักชิ้นนี้จริงหรือ?

พวกเขาจะใช้มันทำอะไร?

‘เนี่ยไฮ่’และ’เนี่ยอิ้ง’ก็ยังไม่เข้าใจ อย่างไรก็ตาม’เนี่ยหลี่’ บอกพวกเขาว่าข้าจะจ่ายเอง พวกเขาเลยไม่ได้กล่าวว่าอะไร

ในการประมูลสมบัติชิ้นต่อไป
มันคือแหวนเก็บของมหัศจรรย์ ทุกท่านโปรดมองมาที่ ของที่จะประมูลชิ้นนี้ เขายกแหวนขึ้นอย่างช้าๆ

“ นี่คือแหวนเก็บของ รูปร่างของมัน แพรวพราวสวยงามใสไร้ที่ติอย่างสมบูรณ์ และช่องเก็บของของมันก็มีพื้นที่ว่างมากกว่า 200 ตารางเมตรมีรัศมีเป็นรูปวงกลม มันสามารถที่จะเรียกได้ว่าเป็นสุดยอดของแหวนเก็บของที่ถูกสร้างขึ้น มันถูกนำมาจากนักรบระดับขั้นทองคำท่านหนึ่ง ที่ไปค้นพบจากซากปรักหักพังโบราณเมืองหนิงหยู หนิงแปลว่าสงบ หยูแปลว่าปลา หรือเหมือนคล้ายก็ได้ เมืองสันติภาพ ซึ่งมันอันตรายมากและมีซากปรักหักพังรายล้อมมากมาย มันคือสมบัติจากซากปรักหักพังเมืองโบราณที่ทรงคุณค่าเป็นอย่างมาก มีสมบัติมากมาย ถูกเก็บรักษาไว้ที่ปราสาทของท่านเจ้าเมือง….”

“แหวนวงนี้เริ่มต้นประมูลที่สนนราคา ห้าหมื่นเหรียญจิตมาร”

เมื่อสุภาพสตรีกล่าวเสร็จก็มีเสียงพูดอื้ออึงไปทั้งสถานที่ประมูล

“ในที่สุดของดีก็ออกมาจนได้”

“แต่ราคาของชิ้นนี้มันโคตรแพง พวกเขาสนทนากันซักถามความคุ้มค่าสำหรับราคาที่ตั้งไว้ห้าหมื่นเหรียญจิตมาร”

“มันคือแหวนเก็บของที่มีขนาดเนื้อที่เก็บของความจุมากมายมหาศาล ในการขายราคา ห้าหมื่นเหรียญจิตมารนั้นไม่แพงเกินความจริงไปเลย”

รายรับต่อเดือนของตระกูลบันทึกสวรรค์นั้นแค่เกือบจะ หนึ่งแสนเหรียญจิตมาร นอกจากนี้มันยังถูกใช้เป็นค่าใช้จ่ายที่จำเป็นของตระกูล มันเป็นเรื่องที่เกินความสามารถที่’เนี่ยไฮ่’และ’เนี่ยอิ้ง’จะซื้อมันได้

บางตระกูลที่ร่ำรวยในชั้นล่างก็เริ่มเสนอราคา

ห้าหมื่นหนึ่งพันเหรียญจิตมาร!

ห้าหมื่นสามพันเหรียญจิตมาร!

ห้าหมื่นห้าพันเหรียญจิตมาร!

การเสนอราคากำลังเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ‘เหลยเจ้า’ยิ้มและพูดขึ้นว่า

“ ท่านผู้อาวุโสเนี่ยไฮ่ไม่สนใจหรือ? งั้นข้าจะเริ่มเรียกแล้วนะ”

“ เจ็ดหมื่นเหรียญจิตมาร ! “

เมื่อ’เหลยเจ้า’พูดจบ ทั้งห้องก็องเงียบลงในทันที หลังจากเวลาผ่านไปซักพัก ไม่มีผู้ใดเสนอราคามากไปกว่านี้

“ตระกูลพยัคฆ์เงินให้ เพิ่มอีกเจ็ดพันเหรียญจิตมาร? มีผู้ใดที่จะให้ราคาสูงกว่านี้อีกไหมคะ”

สุภาพสตรีถามด้วยเสียงที่ไพเราะ

ถึงแม้ว่า’เนี่ยหลี่’จะมีแหวนเก็บของเป็นของตัวเองแต่พื้นที่ของมันค่อนข้างเล็ก มันมีพื้นที่เพียงสามารถใส่การ์ดคริสตอลปิศาจก็เต็มหมดแล้ว ไม่มีที่ว่างเพียงพอที่จะใช้ใส่ของอย่างอื่น แต่แหวนวงนี้มีพื้นที่ว่างมาก ‘เนี่ยหลี่’จึงตัดสินในทันทีว่าจะไม่ยอมปล่อยมันให้ใคร

แหวนซึ่งมีพื้นที่ 200 ตารางเมตร มีรัศมีเป็นรูปวงกลม ถ้าเขาพลาด เขาต้องพยายามอย่างมากที่จะหามันมาให้ได้ในอนาคต
และมันคงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากที่จะพบมัน

“หนึ่งแสนเหรียญจิตมาร”

‘เนี่ยหลี่’พูดขึ้นพร้อมทั้งยกแขนชูป้ายราคาขึ้น เมื่อได้ยิน’เนี่ยหลี่’พูด ‘เนี่ยไฮ่’ และ’เนี่ยอิ้ง’ รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก หัวใจแทบจะหลุดออกมาจากร่างกาย

มันราคาตั้งแสนเหรียญจิตมาร!

พระเจ้าช่วย

หนึ่งแสนเหรียญจิตมารนั้นมากกว่ารายได้ที่ตระกูลบันทึกสวรรค์ได้รับมาในแต่ละเดือนเสียอีก ‘เนี่ยหลี่’ต้องการมันจริงๆ จะต้องใช้รายได้ทั้งเดือนเพื่อซื้อแหวนเก็บของวงนั้นหรือ?

“ตระกูลบันทึกสวรรค์เสนอราคามาหนึ่งแสนเหรียญจิตมาร มีผู้ใดที่จะให้ราคาสูงกว่านี้อีกไหมคะ?”

สุภาพสตรีกล่าวท่ามกลางเสียงที่ดัง

“หนึ่งแสนเหรียญจิตมาร”

‘เหลยเจ้า’ถอนหายใจอย่างแรง เขาตะลึงเล็กน้อย ด้วยราคาที่ตั้งมานี้เขาไม่สามารถที่จะแบบรับไหว มันเป็นจำนวนเงินตั้งหนึ่งแสนเหรียญจิตมาร! เขาอ้าปากค้าง แม้ต้องการจะยกป้ายราคาขึ้นสู้แต่ก็กังวลว่านั่นอาจจะเป็นกับดักของตระกูลบันทึกสวรรค์ได้
ดังนั้นเขาจึงไม่สู้ราคาของมันอีก

“ หนึ่งแสนเหรียญจิตมารครั้งที่หนึ่งผ่านไปคะ

หนึ่งแสนเหรียญจิตมารครั้งที่สองนะคะ

หนึ่งแสนเหรียญจิตมารครั้งที่สาม

ขายคะ!”

สาวงามก็เคาะค้อนลงบนโต๊ะประมูลอย่างแรง

หนึ่งแสนเหรียญจิตมารนั่นจะกลายเป็นราคาครั้งหนึ่งที่สร้างความตื่นตาตื่นใจ

‘เนี่ยหลี่’ชำเลืองมองไปที่เนี่ยอิ้งและกล่าวขึ้นว่า

“ ท่านผู้อาวุโสท่านสามารถที่จะช่วยนำสมบัติทั้งสองชิ้นมาให้ฉันได้หรือไม่? ฉันอาจจะต้องใช้แหวนเก็บของนั่นหลังจากนี้”

นี่คือเงินท่านผู้อาวุโสช่วยเก็บไว้ ‘เนี่ยหลี่’นำการ์ดคริสตันอสูรออกมาสิบเอ็ดใบ

‘เนี่ยอิ้ง’ดูมีความสุขมากแม้ว่าเขาจะกลายเป็นคนที่ต้องไปผู้ที่ต้องประสานงานทำธุระให้’เนี่ยลี่’ ถึงแม้ว่าในปัจจุบันเขาจะดำรงตำแหน่งเป็นผู้อาวุโสของตระกูลบันทึกสวรรค์! อย่างไรก็ตามหลังจากดึงการ์ดผลึกคสิสตันอสูรออกมา

‘เนี่ยอิ้ง’ถอนหายใจและลำพึงลำพันกับตัวเองว่า

“ลืมมันและอดทนไว้”

การ์ดคริสตัลอสูรจำนวนสิบเอ็ดใบ มูลค่าหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นเหรียญจิตมาร มากกว่าราคาของสมบัติทั้งสองชิ้นโดยสนามประมูลจะต้องทอนเงินมาเจ็ดพันห้าร้อยเหรียญจิตมาร หลังจากเขาวิ่งทำธุระเรียบร้อยแล้วรับเงินไปเจ็ดพันห้าร้อยเหรียญจิตมาร โดยที่เขาไม่ต้องเสียสิ่งใดเลย

ตั้งแต่ตระกูลบันทึกสวรรค์มีผู้อยู่อาศัยมากมาย ในแต่ละเดือนมีรายรับเพียงน้อยนิดประมาณหนึ่งแสนเหรียญจิตมารต่อเดือน แต่แค่วิ่งทำธุระกรรมให้’เนี่ยหลี่’แป๊บเดียวได้เงินมาถึงเจ็ดพันห้าร้อยเหรียญจิตมาร ‘เนี่ยไฮ่’เห็นอย่างนั้นก็ต้องการช่วยทำมันเหมือนกัน

“จน……..”

‘เนี่ยไฮ่’ถอนหายใจ

อย่างเดียวที่เขารู้คือต้องเคร่งเครียดกับเรื่องวิกฤตการเงินของตระกูลบันทึกสวรรค์เป็นอย่างมากจริงๆ หลังจากที่หักค่าเล่าเรียนฝึกวิชของเด็กๆรุ่นใหม่ ตระกูลบันทึกสวรรค์ยังติดหนี้เขาอีกต่างหาก ‘เนี่ยหลี่’โคตรรวย และเป็นคนในตระกูลบันทึกสวรรค์ เขาจะต้องสร้างผลงานให้แก่ตระกูลแน่ อย่างไรก็ตาม’เนี่ยไฮ่’ก็ไม่กล้าที่จะถาม’เนี่ยหลี่’ว่าสิ่งใดกันที่ทำให้สมาคมนักปรุงยามาติดต่อค้าขายกับตระกูลบันทึกสวรรค์กัน

“ของที่นำมาประมูลชิ้นต่อไปเป็นยาอายุวัฒนะ ที่ถูกเก็บลงในขวดหยก มันถูกสร้างบางส่วนจากหยกไฟ มันสามารถรักษาอาการต่างๆได้เป็นอย่างดี มีสนุนไพร จากพืชหลากหลายชนิด! ได้รับมันมาจากการกู้ซากเรือที่จม เป็นของ เมืองในตำหนาน แม่น้ำน้ำแข็ง……….”

“ตระกูลบันทึกสวรรค์เสนอราคา หกพันเหรียญจิตมาร มีผู้ใดเสนอราคาอื่นอีกหรือไม่คะ”

“หกพันเหรียญจิตมารครั้งที่หนึ่งผ่านไป”

หกพันเหรียญจิตมารครั้งที่สอง

หกพันเหรียญจิตมารครั้งที่สาม

ขายคะ!”

ในการประมูลครั้งต่อไปเป็นชุดสูทสวมใส่ระดับทองคำ มองดูลวดลายที่บนชุดมาจากยุคโบราณจากอาณาจักรยุค ลมหิมะ
สูทชุดนี้สร้างขึ้นจากหนังของอสรูปิศาจพยัคฑ์เพลิงอยู่ด้านใน ซึ่งมันสูญพันธ์จากอาณาจักรลมหิมะไปแล้ว ของชนิดนี้ระดับทอง
ผู้ที่สามารถใช้มันได้มีเพียงระดับผู้อัญเชิญอสูรระดับทองเท่านั้นที่สามารถสวมใส่มันได้ เริ่มราคาประมูลที่ หกพันเหรียญจิตมาร

เมื่อมองไปที่ชุดสูทระดับทองนั้น ‘เนี่ยหลี่’ตาลุกวาว เขายกป้ายราคาและกล่าวว่า

“หนึ่งล้าน…..”

ทุกๆคนพากันตะลึง ทุกอย่างในห้องประมูลเงียบสงัดไปชั่วขณะหนึ่ง เขาคือผู้ไม่ยอมมอบโอกาสให้ใครสามารถสู้ราคาได้เลย!

“เสี่ยวหลี่’นี่เจ้าซื้อมันมาให้ข้าหรือ? ขอบคุณท่านเจ้ามาก”

‘เนี่ยไฮ่’ออกอาการประหม่าลูบมือของเขา นี่คือชุดสูระดับทอง เมื่อเขาสวมใส่มันจะต้องแข็งแกร่งขี้นอย่างน้อย 30 เปอร์เซ็นต์ หรือมากกว่านั้น ‘เนี่ยหลี่’หันมามอง’เนี่ยใฮ่’และบอกว่า

“ใครบอกว่าซื้อให้ท่าน?”

“แต่ฉันเป็นผู้อัญเชิญอสูรระดับทองเพียงคนเดียวในตระกูลบันทึกสวรรค์นะ!”

‘เนี่ยไฮ่’ ชะงักชั่วคราวก่อนที่จะพูด นอกจากเขาแล้วใครอื่นใดอีกเหรอที่สามารถสวมใส่ชุดระดับทองอีก

“ ฉันจะเอามันไปใช้เอง”

‘เนี่ยหลี่’ กล่าว ‘เนี่ยไฮ่’อ้าของเขาปากค้าง หลังจากได้ยินคำพูด’เนี่ยหลี่’ ‘เนี่ยไฮ่’ จากอารมณ์สนุกสนานก็ชะงักลง ‘เนี่ยไฮ่’เสียใจทำหน้าเหมือนคนอกหักโดนผู้หญิงทิ้ง

จบตอน…

แปลโดย ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments