ตอนที่แล้วตอนต่อไป“หกสิบล้านเหรียญจิตมาร!”
‘หยางซิน’ตัดสินใจ ที่จะสู้ราคาต่อถึงแม้ว่านางจะกังวลเล็กน้อย………แต่ ‘เนี้ยหลี่’ให้คนส่งสารมาว่าไม่ต้องกังกลใดๆ ไม่ว่าราคามันจักเท่าไรข้าจะจ่ายมันเองเพราะฉะนั้นนางมีหน้าที่เพียงประมูลหม้อหยกใบนี้ให้ได้ก็พอในเมื่อ’เนี้ยหลี้’จะจ่ายมันเอง
หกสิบล้านเหรียญจิตมารราคามันควรมาเป็นขนาดนี้จริงๆหรือนี่? หม้อหยกใบนี้แท้จริงแล้วใช้ทำสิ่งใดกันนะ? ‘เนี้ยหลี่’จะสามารถรู้วิธีที่จะใช้มันได้แน่หรือ? หยางซิน คิดใคร่ควร
‘เนี้ยหลี่’ จับจ้องไปยังชายลึกลับที่อยู่บริเวณชั้นล่าง เขาประหลาดใจยิ่งนักว่าชายลึกลับผู้นี้คือใคร ทำไมจึงพยามอย่างมากที่จะต้องการที่จะแย่งชิงสมบัติชิ้นนี้จากนางให้ได้
“หกสิบห้าล้านเหรียญจิตมาร!”
ชายลึกลับ เริ่มลังเล แต่ก็ยังคงสู้ราคาต่อไป
“เจ็ดสิบล้านเหรียญจิตมาร!”
‘หยางซิน’ให้ราคาสูงมาก ราคายังคงที่จะไต่ระดับสูงขึ้นเรื่อยๆ
‘เนี้ยไฮ่’ และ ‘เนี้ยอิ้ง’ ตกอยู่ในอาการตะลึงจนแทบลืมหายใจ พวกเขารู้ว่าสมบัติสิ่งนี้ผู้ที่ต้องการคือ’เนี้ยหลี่’ อย่างไรก็ตามราคาขนาดนี้มันน่าตกใจจนเกินไปแล้ว ‘เนี้ยหลี่’ดูเหมือนว่าเขาจะโคตรร่ำรวยมหาศาลเกินกว่าที่พวกเขาจะสามารถจินตนาการได้ เงินที่สามาคมนักปรุงยาให้แก่’เนี้ยหลี่’นั้นมากมายมหาศาลขนาดไหนกันเนี่ย? ทำไมพวกสามาคมนักปรุงยาจึงให้เงินแก่’เนี้ยหลี่’จำนวนมหาศาลขนาดนั้น?
คำถามมากมายประดังก้องอยู่ในใจของพวกเขา
‘เนี้ยหลี่’ เพ่งมองไปที่ชายลึกลับที่บริเวณชั้นล่างคนนั้น ‘เนี้ยหลี่’ประหลาดใจเป็นอย่างมาก ชายผู้นี้คือใครมาจากไหน ถึงช่างกล้ามาสู้ราคาอย่างจริงจังกับสมาคมนักปรุงยานัก
‘เนี่ยหลี่’ คิดว่า
“หรือ ลานประมูลเชียง เย่ แห่งนี้ใช้ใครบางคนมาปั่นราคาให้สูงขึ้น?”
พวกเขาไม่น่าจะกล้าทำ ถ้าพวกเขาเกิดถูกจับได้และเรื่องแดงออกมา ชื่อเสียงที่สั่งสมมาของสนามประมูลแห่งนี้จะถูกทำลายป่นปี้เป็นแน่ และสมาคมนักปรุงยาจักต้องไม่อนุญาตให้เขานำยาทิพย์ออกมาประมูลอีก พวกเขาไม่น่าจะตัดสินใจโง่ๆอย่างนั้น นอกจากนี้
ตอนนี้ราคาประมูลกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆถ้าเกิดว่าสมาคมนักปรุงยาหยุดการสู้ราคาเอาดื้อๆ พวกเขาก็เหมือนทำร้ายตัวเอง อ๊ะ
หรือชายลึกลับผู้นี้นั้นมาจากสมาคมแห่งความมืดกันนะ?
ที่บริเวณชั้นล่างนั้นมีแต่ตระกูลที่ร่ำรวยมหาศาลและเหล่าพ่อค้า เพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้น น่าจะมีเพียงสมาคมแห่งความมืดเท่านั้นที่มีความมั่งคั่งจนสามารถสู้ราคาได้ถึงเพียงนี้ สมาคมแห่งความมืด ได้ลักพาตัวผู้คนจากตระกูลต่างๆ เพื่อเรียกค่าไถ่จากตระกูลเหล่านั้น
และยังไม่รวมถึงการปล้นและการกระทำที่เลวร้ายต่างๆอีกมากมาย‘เนี้ยหลี่’ นิ่งเงียบไปสักพักแล้วจึงกล่าวออกมาว่า
“ท่านผู้นำตระกูลข้าเจอปัญหาเข้าแล้วท่านได้โปรดช่วยข้าส่งสารมากมายเหล่านี้ไปยังผู้อำนวยการหยางด้วย”
“คำพูดของข้านั้นยังคงเหมือนเดิมไม่ต้องกังวลใดๆ ไม่ว่าราคาจักเท่าไรให้นางสู้จนได้รับหม้อศิลาหยกดำใบนั้น ทุกราคาประมูล ภายหลังจากการประมูล ก็ให้ส่งยอดฝีมือติดตามชายลึกลับผู้นี้ไปด้วย ซึ่งยอดฝีมือที่ส่งไปติดตามจักต้องมีระดับมิต่ำกว่าระดับทอง หรือถ้าจะให้ดีก็ส่งผู้ติดตามระดับ ทองคำดำ ไปเลย แต่ระวังอย่าให้ชายผู้นั้นรู้ตัวเพราะ เขานั้นกำลังจะโผล่หางออกมาแล้ว!”
‘เนี้ยไฮ่’คิ้วกระตุกไปมาอย่างควบคุมไม่อยู่พร้อมพยักหน้ารับคำ
“ตกลง”
เขาคิดใคร่ครวญว่าสารที่จักต้องนำส่งให้นี้คงมิใช่เรื่องราวที่ธรรมดาอย่างแน่นนอน บุรุษลึกลับผู้ไม่ทราบที่มาที่ไปผู้นั้น ช่างเป็นผู้ที่มีสถานะทางการเงินพื้นหลังที่แข็งแกร่งเสียยิ่งกระไร จนสามารถสู้ราคากับสมาคมนักปรุงยาได้ขนาดนี้
ณ ขณะนี้ทุกคนในลานประมูลก็ได้ เริ่มที่จะตั้งคำถามถึงที่มาที่ไปเกี่ยวกับชายลึกลับผู้นี้
“หนึ่งร้อยล้านเหรียญจิตมาร”
เมื่อสมาคมนักปรุงยาเรียกราคาออกมา เหล่าผู้เชี่ยวชาญด้านต่างๆ รวมทั้งผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้ ถึงกับต้องตกตะลึงแทบลืมหายใจกันเลยทีเดียว พวกเขาล้วนต้องการใคร่รู้ว่า สมาคมนักปรุงยานั้นสามารถล่วงรู้ว่าหม้อศิลาหยกดำใบนั้นใช้ทำสิ่งใดกัน พวกเขาจึงได้สู้ราคาสูงถึงเพียงนี้ ?
หรือว่าสมาคมนักปรุงยานั้น ร่ำรวยมหาศาลกระทั้ง ไม่รู้จักใช้เงินไปทำอย่างอื่นกระนั้นหรือ?
หนึ่งร้อยล้านเหรียญจิตมารช่างไร้ปราณียิ่งนัก!
“หนึ่งร้อยสิบล้านเหรียญจิตมาร!”
ชายลึกลับที่อยู่บริเวณชั้นล่าง ลังเลค่อนข้างนาน จนกระทั้งสาวสวยพิธีกรผู้ดำเนินรายการประมูลนั้นเกือบจะเคาะค้อนอยู่แล้ว เขาจึงเรียกราคาขึ้นสู้อีกครั้ง
“หนึ่งร้อยยี่สิบล้านเหรียญจิตมาร!”
‘หยางซิน’ เรียกราคาสูงขึ้นอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ชายลึกลับในตอนนี้ก็เข้าใจในทันทีว่า ‘หยางซิน’ นั้นได้ตัดสินใจเป็นที่แน่วแน่แล้วว่าจักต้องซื้อให้ได้ โดยนางใช้เวลาในการสู้ราคา ไม่นานทุกครั้ง นอกจากนี้ เงินในบัญชีของเขาก็มีมิเพียงพอแล้ว
ทุกๆคนล้วนประหลาดใจยิ่งนัก เพราะเหตุใดหม้อศิลาหยกดำใบนี้ ราคาจึงพุ่งทะยานจนทะลุฟ้าได้ขนาดนี้ หนึ่งร้อยยี่สิบล้านเหรียญจิตมาร ราคานี้มันช่างน่ากลัวเสียจริงๆ มีเพียงสมาคมนักปรุงยาเท่านั้นกระมังที่สามารถจ่ายได้
สำหรับหม้อศิลาหยกดำใบนี้มันช่างทำให้ทุกคนอยากรู้เกี่ยวกับมันมากจริงๆ
และแล้วการประมูลก็สิ้นสุดลง
ทุกๆคนทยอยแยกย้ายกันไปอย่างช้าๆ รวมทั้ง ‘เนี่ยหลี่’ และพวกของเขา ยังคงมีภาระกิจต้องไปรวบรวมสมบัติหลังจากพวกเขาได้ซื้อมันมาแล้ว
ณ ห้องลับของสนามประมูลแห่งนี้ ‘เนี้ยหลี่’และ’หยางซิน’ได้นัดพบกัน ‘หยางซิน’ถือหม้อศิลาหยกดำพร้อมทั้งยิ้มอ่อนหวาน นางจับจ้องไปที่’เนี่ยหลี่’และถามว่า
“น้องชายตัวน้อย บางทีเจ้าจะรู้ใช่ไหมว่าของสิ่งนี้ใช้ทำอะไร?”
ในการสั่งซื้อหม้อศิลาหยกดำใบนี้นั้น นางต้องจ่ายรวมเป็นเงินถึง หนึ่งร้อยยี่สิบล้านเหรียญจิตมาร ราคาขนาดนี้ถึงเป็นสามคมนักปรุงยาก็กล่าวได้ว่ามันเป็นจำนวนมิใช่น้อยเลยทีเดียว ถึงแม้ว่าสมาคมนักปรุงยาจะร่ำรวยมหาศาล แต่ตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่รวยถึงขนาดที่ว่าพวกเขาจะสามารถใช้จ่ายเงินได้อย่างอิสระโดยไม่ทราบสิ่งใด
“ข้าก็ยังไม่รู้วิธีการใช้สิ่งนี้ของสิ่งนี้หรอก”
‘เนี้ยหลี่’ กล่าวทั้งรอยยิ้มพร้อมยกมือของเขาส่ายไปมาทำท่าทางปฏิเสธแกล้งทำเป็นไม่รู้
“พี่สาวไม่เชื่อหรอกน้องชายตัวน้อย น้องชายตัวน้อยยอมจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อซื้อมัน มิมีทางไม่รู้หรอกว่ามันใช้ทำอะไร”
‘หยางซิน’ กอดหน้าอกของเธอ เมื่อน่าอกของแม่นางถูกดันขึ้นช่างดูอวบอั๋นมีเสน่ห์เป็นยิ่งนัก รอยยิ้มนางมีเสน่ห์เป็นยิ่งนัก หลังจากหยุดยิ้มนางส่งสายตานางก็จับจ้องมาที่ ‘เนี้ยหลี่’
“ถ้าน้องชายตัวน้อยไม่พูดอะไรเกี่ยวกับมันพี่สาวก็จะนำหม้อศิลาหยกดำใบนี้กลับไปเพื่อศึกษา!”
“นั่นเป็นเพราะว่าข้านั้นยังไม่รู้ว่ามันใช้ทำอะไรกับมันจริงๆ สิ่งสำคัญที่ทำให้ข้าซื้อมันเพราะมี รังสีอันบริสุทธิ์ที่แผ่ออกจากมัน จักต้องมิใช่สมบัติธรรมดาเป็นแน่ ท่านอาจารย์ของข้าเท่านั้นที่อาจล่วงรู้วิธีการใช้มัน”
เป็นอีกครั้งที่’เนี้ยหลี่’กล่าวอ้างถึงความสามารถอาจารย์ของเขาซึ่งไม่มีตัวตนอยู่จริงออกมา ‘เนี้ยหลี่’ หัวเราะพร้อมทั้งพูดต่อไปอีก
“ ของชิ้นนี้แม้มันใช้เงินเพียงน้อยนิดแต่ว่ามันจักต้องใช้ผู้ที่มีความสามารถในการวิเคราะห์อย่างสูงมาก”
เมื่อได้ยินถ้อยคำของ’เนี่ยหลี่’
‘หยางซิน’ก็ พลันแปรเปลี่ยนสีหน้าอากัปกริยามานอบน้อมในทันที และยังกล่าวต่อไปอีกว่า
“ ถ้าน้องชายตัวน้อยซื้อมันไปให้อาจารย์ของเจ้า ก็รีบนำมันเข้าไปเก็บรักษายังแหวนของเจ้าเถิด มันสมควรยิ่งแล้ว”
อาจารย์ของ’เนี่ยหลี่’ ผู้เป็นถึงระดับ สุดยอดปรมาจารย์ด้านการปรุงยา
ดังนั้น’หยางซิน’ จึงมิกล้าที่จะล้อเล่นด้วยได้
“น่าจะมีเงินสักหนึ่งร้อยยี่สิบล้านเหรียญจิตมารกระมังในแหวนเก็บของวงนี้”
‘เนี้ยหลี่’กล่าวพร้อมทั้งนำมันออกมา
‘หยางซิน’ส่ายหัวของนาง พร้อมทั้งผลักแหวนเก็บของกลับคืน และยังหัวเราะอย่างมีเสน่ห์
“เมื่อพิจารณาดูแล้วสมาคมนักปรุงยาขอมอบสมบัติชิ้นนี้ เป็นของขวัญแด่ท่านอาจารย์ของเจ้าเถิด!”
เพราะว่าอาจารย์ของ’เนี้ยหลี่’นั้นเป็นผู้ให้ สูตรยาทิพย์หลายสูตร กับสมาคมนักปรุงยา สามารถที่จะเรียกได้ว่ามันคือความรู้ระดับพระเจ้าเลยทีเดียว ไม่ว่าจะใช้เงินมหาศาลเท่าไรก็ไม่สำคัญเท่าเพราะมันทำให้นครศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้แข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมาก
สมาคมนักปรุงยายังคิดว่าจะทำเช่นไร จึงจะเป็นที่โปรดปรานแก่อาจารย์ของ ‘เนี้ยหลี่’ การให้ของนั้นขวัญเป็นโอกาสที่ดีมากจริงๆ
พวกเขาจะทำเช่นไรจึงจะไม่พลาดมัน? ถ้าเกิดอาจารย์ของ’เนี้ยหลี่’ มีความพึงพอใจ แล้ว ให้สูตรยาทิพย์มาอีกสัก หนึ่งหรือสองสูตรแค่นั้นของขวัญชิ้นนี้มันก็นับว่าคุ้มค่ายิ่งนัก
‘เนี่ยหลี่’ เงียบไปชั่วขณะพร้อมทั้งหยิบ หม้ออสูรฝันร้าย และยิ้มอย่างสดใสหลังจากนั้นจึงกล่าวว่า
“จากคำขอบคุณ ของพี่สาว หยาง ซิน ข้าจักนำมันไปบอกอาจารย์อย่างแน่นอน”
“จากนั้นข้าจะมีการขอบคุณสักเล็กน้อยสำหรับสิ่งนั้น”
‘หยางซิน’ ยิ้มอย่างอ่อนหวานและกล่าวต่อไป นางคิดว่าดูเหมือนยังมีเรื่องอะไรบางสิ่ง เลยกล่าวคำถามออกไป
“เจ้าให้ข้าส่งยอดฝีมือ ติดตามชายลึกลับผู้สู้ราคาประมูลเจ้ามีคิดว่ามีสิ่งใดกันหรือ”
ถึง’เนี้ยหลี่’ไม่บอก นางก็จะส่งใครบางคนติดตามเขาอยู่แล้ว ถ้าหล่อนพบว่าชายลึกลับผู้ซึ่งออกมาสู้ราคานั้น เป็นคนจากตระกลูเชียงเย่ ตระกูลหอมรัญจวรเจ้าของสนามประมูลนั่นเองเมื่อนั้นพวกเขาจักต้องได้รับความเสียใจในสิ่งที่กระทำเป็นแน่
‘เนี้ยหลี่’ คิดในขณะที่กล่าวออกมา
“ข้าสงสัยว่ามันน่าจะเป็นใครบางคนจากสมาคมแห่งความมืด”
“อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงแค่การคาดเดาจากข้อสงสัยของข้าเท่านั้น”
ไม่มีใครรู้เรื่องราวของมัน คนที่ประมูลแข่งขันอย่างจริงจังเพื่อแย่งชิงหม้อ อสูรฝันร้าย ขนาดที่สู้ราคาสูงมาก มันไม่น่าจะสามมารถกระทำเรื่องนั้นได้ด้วยตัวเขาเพียงคนเดียวหรอก จักต้องมีใครบางคนที่รู้เกี่ยวกับหม้อใบนั้นและใช้เขามาเอาหม้ออสูรฝันร้ายกระนั้นหรือ?
“ใครบางคนจากสมาคมแห่งความมืด?!”
‘หยางสิน’ ลดระดับสายตาของนางลง จ้องมองมาที่’เนี้ยหลี่’ แล้วกล่าวว่า
“ถ้าข้าตรวจสอบพบว่าชายผู้นั้นมาจากสมาคมแห่งความมืด ชายผู้นั้นสามารถอำลาชีวิตจากนครศักดิ์สิทธิ์นี้ได้เลย! ข้าได้ดำเนินการส่งร่างทรงอสูรระดับทองดำ ติดตามหลังผู้นั้นไปเรียบร้อยแล้ว!”
“พี่สาว หยางซินมันจักเป็นการดีที่สุดถ้าท่านไม่ทำให้เขาสงสัย และเราสามารถจับกุมเขาได้ในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่”
‘เนี้ยหลี่’ กล่าว
อาจจะมีโอกาสที่พวกเขาสามารหาหลักฐานพบว่าตระกูลศักดิ์สิทธิ์นั้นสมรู้ร่วมคิดกันกับสมาคมแห่งความมืดก็เป็นได้ ‘เนี้ยหลี่’คิดใคร่ควร
ในขณะที่แปลอยู่นั้นลมหนาวจากตระกูลลมเหมันต์ได้แผ่ซ่านมาถึงข้าน้อยแต่ด้วยจิตวิญญาณอันเร่าร้อนของเหล่าท่านผู้อ่านจึงทำให้ข้าน้อยสามารถเอาชนะความเหน็บหนาวนี้ลงได้อ่านต่อเนื่องไปเลยแอดคาดว่าผู้แปลคงไม่อยากให้แบ่งย่อหน้าส่วนนี้นะ
จบตอน…
แปลโดย
ผู้ไม่ประสงค์ออกนามยังคงแปลได้สร้างสรรค์ยิ่งนัก นับถือมากจริง
ๆ ถ้าอ่านต้นฉบับได้จะรู้ว่าต้องคิดคำเชื่อม คำเพิ่ม การแปลออกมาในรูปแบบต่าง ๆ
และการจัดเรียงประโยคอย่างมากเพียงไร
ท่านผู้นี้เป็นผู้ที่คิดถึงความสนุกของผู้อ่านอย่างแท้จริงคนหนึ่งเลยที่เดียวที่มา: