I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Tales of Demons & Gods (妖神记) ตอนที่ 96 ต้องการที่จะจัดการตระกูลศักดิ์สิทธิจริงหรือ

| Tales of Demons & Gods (妖神记) | 6597 | 2427 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

‘เนี่ยหลี’ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีปัญหาใดๆเกิดขึ้น เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะโชคร้ายมากถึงเพียงนี้ จากการที่เขาแอบมาหา’จื้อหวิน’ครั้งแรก เขาจะถูกจับได้โดยท่านเจ้าเมือง

อย่างไรก็ตาม ‘ยี่ซง’จะไม่สังหารเขา อาจจะเป็นเพราะว่าสมาคมนักปรุงยาได้บอกจะไรบางอย่างแก่ท่านเจ้าเมือง เพราะเหตุนี้’เนี่ยหลี่’จึงไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น เพื่อไม่ให้เรื่องนี้ยืดเยื่อ ‘เนี่ยหลี่’ต้องการที่จะจัดการให้ ‘ยี่ซง’ มอบลูกสาวของเขาให้แก่’เนี่ยหลี’ด้วยมือของเขาเอง

เมื่อ’เนี่ยหลี’คิดได้ดังนี้ ก็ปรากฏรอยยิ้มจางๆขึ้นบนใบหน้าของเขา เพื่อจะไปให้ถึงเป้าหมาย เขาจักต้องทำงานอย่างหนัก’เนี่ยหลี’ทานยาเสริมพลังทั้งหลาย นั่งสมาธิและเริ่มวรยุทธ์เทพวิธีฟ้า เพื่อที่จะบรรลุระดับ เงิน 4 ดาว

ภายในสวน
ตั้งแต่เธอเริ่มฝึกวรยุทธ์ฟีนิกเก้าหมุนวน และผสานกัน ราชินีน้ำแข็ง วรยุทธ์ของ’จื้อหวิน’ได้พัฒนารวดเร็วขึ้นอย่างก้าวกระโดด นางไม่ต้องการที่จะพัฒนาช้าไปกว่า’เนี่ยหลี’ และในตอนนี้วรยุธ์ของนางนั้นก็ไปถึงระดับเงิน 3 ดาวแล้ว

แท้จริงแล้ววรยุทธ์ของนางนั้นสามารถพัฒนาได้ไวกว่าวรยุทธ์เทพวิธีฟ้าของเนี่ยหลีมาก ซึ่งพลังของวรยุทธ์เทพวิธีฟ้านั้นจะแสดงให้เห็นก็ต่อเมื่อฝึกฝนสำเร็จแล้ว

ในบรรดาทุกๆคนที่ได้รับการถ่ายทอดวรยุธท์จาก’เนี่ยหลี’ วรยุทธ์เทพวิธีฟ้าของ’เนี่ยหลี’นั้น จะมีการพัฒนาช้าที่สุด ความยากในการฝึกฝนนั้นวรยุทธ์ของเขานั้นจะต้องใช้เวลาในการฝึกฝนมากกว่าคนอื่นๆเป็นอย่างมาก แต่วรยุทธ์เทพวิธีฟ้านั้นเป็นวรยุทธ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาวรยุทธ์ทั้งหมด

แม้ว่าทั้งเจ็ดคนจะอยู่ในระดับเดียวกัน’เนี่ยหลี’ พวกเขาก็ไม่อาจที่จะอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับเขาได้ ถึงแม้ว่าความยากในการฝึกฝนนั้นจะยากมากๆ แต่การพัฒนา’เนี่ยหลี่’ก็รวดเร็วเช่นเดียวกับผู้อื่น นั้นเพราะความได้เปรียบจากการได้เกิดใหม่ของเขานั่นเอง

จักรพรรดินักปราชญ์ รอจนกว่าข้าบรรลุวรยุทธ์เทพวิธีฟ้าขั้นสุดยอดและควบคุมสัตว์อสูรระดับพระเจ้าทั้งเจ็ดให้ได้ซะก่อน เวลานั้นจะได้เห็นว่าใครกันแน่ที่แข็งแกร่งกว่า เนี่ยหลีครุ่นคิดอยู่ภายในใจ ในชาติก่อนหนึ่งในสาเหตุที่เขาพ่ายแพ้นั้น

เพราะว่าระดับวรยุทธ์ของเขานั้นต่ำกว่า และอีกเหตุผลก็คือจักรพรรดินักปราชญ์นั้นมีสัตว์อสูรระดับพระเจ้าหลายตนอยู่เคียงข้างเขา

ทำให้การจะจัดการเขานั้นช่างเป็นเรื่องที่ยากมาก นั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้’เนี่ยหลี’พ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว ในชาตินี้เขาจะต้องกับไปแก้แค้น และด้วยความแข็งแกร่งและพวกพ้องที่แข็งแกร่งของเขา มันจะไม่เหมือนชาติที่แล้วที่เขาตัวคนเดียวอย่างแน่นอน

หลังจากการนั่งสมาธิและฝึกฝนเป้นเวลาหลายชั่วโมง อาการบาดเจ็บของเขาก็ได้รับการรักษา

” เนี่ยหลี ! การรักษาของเจ้าคืบหน้าแล้วใช่มั้ย “

‘จื้อหวิน’ มองที่เนี่ยหลีด้วยสายตาที่เป็นกังวล

หลังจากได้ยินเสียงของ ‘จื้อหวิน’ ‘เนี่ยหลี’รุ้ว่า’จื้อหวิน’นั้นยังมีความกังวลในอาการบาดเจ็บของเขา เขาพยักหน้าและพูดว่า

” อาการของข้าดีขึ้นแล้ว “

” ดีแล้ว ถ้าอย่างนั้นแล้วเจ้าก็รีบออกไปซะ ถ้าเจ้ายังอยู่ที่นี่ อย่ามาตำหนิว่าข้าไม่สุภาพนะ “

‘จือหวิน’ แสดงสีหน้าจริงจังเพื่อที่จะให้’เนี่ยหลี’รีบออกไป

“จื้อหวิน ข้านั้นตกหลุมรักเจ้าซะแล้ว ! เจ้าห้ามทำแบบนี้กับข้า ! โอ้ยย อาการบาดเจ็บของข้ายังรักษาไม่เสร็จเลย ข้าต้องการเวลาอย่างน้อยสองวันก่อนที่ข้าจะสามารถออกไปได้ ไม่เช่นนั้นข้าอาจจะอาเจียนเป็นเลือกอีก “

” ข้าจะไม่เชื่อเจ้าอีกแล้ว ถ้าเจ้ายังไม่ออกไป ข้าจะเอาไม่กวาดมาไล่เจ้าออกไปซะ”

‘จื้อหวิน’ กัดฟัน ‘เนี่ยหลี่’นั้นช่างเป็นคนที่เจ้าเล่ห์มากๆ

” นั้นมันเป็นเรื่องที่ใจร้ายมากๆเลย จริงมั้ย “

‘เนี่ยหลี’ มองไปยัง ‘จื้อหวิน’

” เจ้าท้าข้าหรอ “

‘จื้อหวิน’เอามือเถ้าสะเอวและถอนหายใจ จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ จะดีกว่าถ้าเธอจะไม่ทุบตีเขา

” ตกลง งั้นข้าจะออกไปก่อน และพรุ่งนี้ข้าจะมาหาเข้าอีก “

” ถ้าพรุ่งนี้เข้ากล้ามาอีก ค่อยดูละกันว่าข้าจะทำอะไรเจ้า “

‘จื้อหวิน’ผลัก’เนี่ยหลี’ออกไป พร้อมทั้งมุ่ยปากของเธอ ก่อนที่จะเท้าสะเอวพูด

” อ่าาา ? ถ้างั้นข้าจะมาหาเข้าได้ตอนไหนหล่ะ ? “

‘เนี่ยหลี’หัวเราะ และมองไปที่ ‘จื้อหวิน’

ปั้ง !!!

‘จื้อหวิน’ปิดประตูทางเข้าสวนของนาง

” ถ้างั้นข้าจะมาวันพรุ่งจึ้นหลังจากพรุ่งนี้ละกัน “

แม้’เนี่ยหลี’จะพึ่งโดน’จื้อหวิน’ ไล่ออกมา เขาก็ไม่ได้หงุดหงิดแต่อย่างใด เขาฮัมเพลงและเดินกลับไปยังที่พัก

เมื่อมองไปยังประตู ‘จื้อหวิด’กระทืบเท้าและเค้นฟัน อย่างไรก็ตามเธอได้นึกถึงบางสิ่ง และหัวเราะขึ้นมา เสียงหัวเราะของเธอช่างมีเสน่ห์ยื่งนัก ถ้าหากใครได้เห็นเข้า พวกเขาต้องเกิดอาการงุนงงอย่างแน่นอน

เธอไม่รู้ว่าควรจะทำตัวอย่างไร เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนที่ไร้ยางอายอย่าง ‘เนี่ยหลี’ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เกิดเรื่องทุกอย่างขึ้นจนถึงตอนนี้ เธอคิดไม่ออกเลยว่าควรจะทำอย่างไรและสามารถเชื่อ’เนี่ยหลี’ได้หรือไม่

นางนึกถึงบางอย่างขึ้น และแก้มขางนางก็เริ่มแดง

ระหว่างที่เดิน ‘เนี่ยหลี’ครุ่นคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ความจริงก็คิด’เนี่ยหลี’ไม่รู้เลยว่าจะพิชิตใจสาวได้อย่างไร ‘จื้อหวิน’และ’เนี่ยหลี’ อยู่ด้วยกันหลังจากเกิดโศกนาฏกรรมขึ้น

หลังจากที่’จื้อหวิน’ถูกฆ่าตาย ‘เนี่ยหลี’ก็ได้พบเจอกับผู้หญิงอีกหลายคน อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับใครเลย หัวใจของเขานั้นยังคงนึกถึง’จื้อหวิน’อยู่เสมอ และไม่เคยให้หญิงอื่นเข้ามาในใจเขาเลย

คุณจะคิดไม่ออกเลยว่า’เนี่ยหลี’มีความสุขมากเพียงใดที่ได้กลับมาพบกับ ‘จื่อหวิน’อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ในชาตินี้พวกเขาจะไม่ได้เจอกับโศกนาฏกรรมในชาตินี้ ‘เนี่ยหลี’ยังคงคิดไม่ออก ว่าจะทำอย่าไรให้’จื้อหวิน’รู้สึกได้เช่นเดียวกับเขา เขาได้เพียงแต่ทำตัวไร้ยางอายต่อน่าเธอเท่านั้น

ถ้าหากเขาถูก’จื้อหวิน’เกลียดขึ้นมา เขาคงได้แต่เพียงแอบปกป้องอยู่แค่ค้างกายเธอ ‘เนี่ยหลี่’ไม่ต้องการที่จะสูญเสียเธอไปอีกครั้งแต่อย่างน้อย มันก็ยังดีกว่าการที่ไม่ทำอะไรเลย ‘เนี่ยหลี’ได้แต่เพียงบอกกับตัวเอง ไม่ว่า’จื้อหวิน’จะทำอย่างไรกับเขา เขาก็ยังจักคอยปกป้องเธออยู่ข้างๆ

ภายในสวนของ’เนี่ยหลี’ ‘เนี่ยยู’ได้ฝึกฝนอย่างหนัก เมื่อเห็นหน้าของ’เนี่ยหลี’ หน้าเธอก็แสดงออกถึงความสุข

” พี่เนี่ยหลี กลับมากแล้วหรอ ? “

‘เนี่ยยู’รีบลุกขึ้นมาหา ตอนที่’เนี่ยหลี’ออกไปเธอเป็นห่วงอยู่ตลอดเวลา ‘เนี่ยหลี’ลูบศรีษะเล็กๆของ’เนี่ยยู’

” เสียวยูได้ตั้งใจฝึกรีป่าว? “

“ค่ะ”

‘เสียวยู’ขยันมากๆเลย วรยุทธ์ที่พี่’เนี่ยหลี’สอนหนูมันน่าทึ่งมากๆ ตอนนี้หนูอยู่ระดับบรอน 2 ดาวแล้ว ตาของ’เนี่ยยู’เป็นประกายและเต็มไปด้วยความเคารพเมื่อมองที่’เนี่ยหลี’ ในใจของเธอคิดว่าการมีอยู่ของ’เนี่ยหลี’นั้น สามารถบรรลุอะไรก็ได้

” ไม่เลว “

‘เนียยู’ยิ้มและพยักหน้า ความเร็วในในการฝึกของ’เนี่ยยู’นั้นค่อนข้างดีเลยทีเดียว

ขณะที่’เนี่ยหลี’ และ’เนี่ยยู’กำลังคุยกันก็มีเสียงเคาะประตูเกิดขึ้น เมื่อ’เนี่ยหลี’เปิดประตู ‘ตู่เซอ’ ‘ลูเพียว’ และพักพวกอีกสามคนก็อยู่ข้างหน้าประตู เขาตกใจเล็กน้อยและถามว่า

” พวกนายมาทำอะไรกันที่นี่ “

” เราได้ยินมาว่านายได้ย้ายเข้ามาในที่พักของท่านเจ้าเมืองพวกเราเลยตัดสินใจจะมาหา แต่การมาหานายนั้นไม่ง่าย เราต้องไปหาท่านประธารกูหยาง หลังจากเรื่องยุ่งยากทั้งหลาย เราให้เขาเขียนจดหมายเพื่อให้เราสามารถเข้ามาได้ “

‘ลูเพียว’พูดพร้อมทั้งหัวเราะ

” นายนี่เยี่มจริงๆ เพื่อที่จะไล่ล่า จื้อหวิน นายถึงกับย้ายเข้ามาในที่พักของท่านเจ้าเมือง ฉันนับถือนายจริงๆ “

‘ตูเซอ’มองไปที่’เนี่ยหลี’ซักครูหนึ่งก่อนจะพูดว่า

” นายทำให้เสียวเฟยพ่ายแพ้ ผู้ที่เป็นถึงอัจฉริยะแห่งตระกูลศักสิทธิ์? นายจงใจแสดงความแข็งแกร่งของนาย ใช่มั้ย? มิฉะนั้น ตัวตนของนายจะไม่เป็นที่น่าสนใจ “

” ก่อนหน้านี้ ความแข็งแกร่งของข้านั้นช่างอ่อนแอ เพราะฉะนั้นข้าจึงไม่กล้าที่จะแสดงให้ผุ้อื่นเห็นมากเกินไป หลังจากข้าผสานเข้ากับวิญญาณอสูร ถึงแม้ว่าข้าจะต้องเผชิญหน้ากับสมาคมมืด ข้าก็แข็งแกร่งพอที่จะสามารถปกป้องตัวเองได้ เพื่อที่จะจัดการกับพวกตระกูลศักดิ์สิทธิ ทำไมข้าจะไม่ทำหล่ะ “

‘เนี่ยหลี’หัวเราะเบาๆ

เมื่อได้ยินคำตอบจาก’เนี่ยหลี’ ‘ลูเพียว’ ‘ตูเซอ’ และพักพวกก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้

” บัดนี้ตระกูลศักดิ์สิทธิจักต้องเผชิญกับความทุกข์ยากเพราะนาย จากการที่ต้องสูญเสียถึง สี่ร้อยห้าสิบล้านเหรียญจิดมาร “

” ใช่ ผู้อาวุโสของตระกูลศักดิ์สิทธิจักต้องอาเจียนเป็นเลือกแน่ “

‘เนี่ยหลี’ส่ายหัวและพูดว่า

” สี่ร้อยห้าสิบล้านเหรียญจิดมารนั้นยังไม่มากพอที่จะสันคลอนทั้งตระกูลศักดิ์สิทธิ “

” เนี่ยหลี ยังไม่สามารถที่จะล้มล้างตระกูลศักดิ์สิทธิใช่มั้ย? มันเป็นถึง 1 ใน 3 ตระกูลหลักของเมือง “

‘ลูเพียว’เบิกตากว้างและมองไปยัง’เนี่ยหลี’

แน่นอน ข้าต้องหลอกล่อพวกตระกูลศักดิ์สิทธิ พวกมันจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปแน่ ในไม่ช้าพวกมันต้องมาหาข้าแน่นอน ข้ามีแผนที่จะจัดการมันแล้ว ตาของเนี่ยหลีเป็นประกายขึ้นมา

หลังจากเห็นท่าทีของ’เนี่ยหลี’ ‘ตูเซอ’ถึงกับตกตลึง ‘เนี่ยหลี’ไม่ได้มีท่าทีเหมือนว่ากำลังพูดเล่น ‘เนี่ยหลี’ตั้งใจที่จะล้มล้างตระกูลศักดิ์สิทธิด้วยตนเอง ? มันต้องลำบากกว่าการชนะทัวนาเม้นอย่างแน่นอน

” หลังจากนี้นายจะทำยังไงต่อ หากนายบอกพวกเรา เราพี่้น้องนายจะสนับสนุนนายอย่างแน่นอน ! “

‘ตูเซอ’พูดด้วยท่าทีจริงจัง ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะไม่สามารถเทียบกับ’เนี่ยหลี’ได้ ขอเพียงแค่’เนี่ยหลี’เอยปาก ถึงแม้มันจักต้องแลกมาด้วชีวิต เขาก็จักไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว

ปล่อยข้าไปจากเรื่องนี้เถ้ออ ลูเพียวหัวเราะและพูดขึ้นมา ดีมากพี่น้องข้า ‘เนี่ยหลี’กระทบอกกับ’ตูเซอ’ ด้วยพักพวกของเขา แม้จักต้องไต่ภูเขามีดแหลมหรือลงทะเลเพลิง พวกเขาก็จักไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยมันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากในชีวิตเขา

เขานึกถึงเหตุการณ์ในชาติก่อน ‘ตูเซอ’ และ ‘ลูเพียว’ เสียสละชีวิตเพื่อปกป้องนครศักดิ์สิทธิ น้ำตาของเขาก็เออล้นขึ้นมา ในชาตินี้เขาจะไม่ให้เกิดเหตูการณ์นี้ขึ้นอีกแน่นอน

CREDIT : PP BEAUTYSHOP

 

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments