ตอนที่แล้วตอนต่อไปชายหนุ่มแต่งตัวดีมองที่เนี่ยหลี่อย่างตะลึงงัน หมอนี่คิดจะซื้อม้วนหนังสือเหล่านี้เพื่อใช้เอาไปศึกษา ผู้เชี่ยวชาญด้านการจารึกนั้นหาได้ยากเอามากม๊ากกกกมากก มั๊กๆ ม๊วกกก (พอๆ รู้แล้วว่าหายาก) ส่วนผู้เชี่ยวชาญด้านการจารึกที่สามารถเข้าใจรูปแบบจารึกระดับตำนานยิ่งไม่ต้องพูดถึง หึหึ ยิ่งหายากหนักเข้าไปใหญ่ (Too…much So…much Very…much)
ชายหนุ่มแย้มยิ้มอ่อนๆและพูดอย่างเปิดเผยตรงไปตรงมา
“ในเมื่อท่านต้องการนำพวกมันไปทำประโยชน์ งั้นข้าขอมอบม้วนหนังสือเหล่านี้เป็นของขวัญแก่ท่านละกัน”
‘เนียหลี่’มองดูอีกฝ่าย(ชายแต่งตัวดี) ชายหนุ่มคนนี้น่าจะถูกเลี้ยงและรับการสอนสั่งมามาอย่างดีจากตระกูลที่สูงศักดิ์เป็นแน่ เพราะวิธีการผูกใจของเขาช่างเหนือชั้นนักเมื่อเทียบกับ’หลี่ฝู๋’ ถ้า’เนียหลี่’ยอมรับม้วนจารึกเหล่านี้
ชายแต่งตัวดีอาจจะพูดเอ่ยต่อเพื่อร้องขออะไรซักอย่างก็เป็นได้ ซึ่งมันก็จะยากสำหรับ’เนียหลี่’แล้วล่ะถ้าเขาคิดจะบ่ายเบี่ยงหรือปฏิเสธคำร้องขอนั้น เนียหลีพยักหน้าแล้วพูดขึ้น
“ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ ใช่ข้าต้องการพวกมัน แต่ข้าก็คงไม่รับมันไว้เปล่าๆ”
เพียงแค่การกวาดมือ ขวดยาทิพย์ก็ถูกนำออกมาจากแหวนเก็บของๆเขา นี่คือขวดที่บรรจุยาเม็ดสงบวิญญาณเอาไว้ พวกมันมีคุณภาพดีกว่ายาเม็ดเสริมวิญญาณ เนียหลี่วางขวดยาลงบนโต๊ะ
“แลกกับยาทิพย์ขวดนี้เป็นไง?”
‘เนียหลี่’พูด แล้วมองไปที่ชายหนุ่มแต่งตัวดีอย่างใจเย็น
ชายหนุ่มแต่งตัวดีหยิบขวดยาขึ้นมาแล้วลองสูดดมดู ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เดิมทีเขาคิดว่าไม่ว่าอะไรที่’เนียหลี่’หยิบออกมาแลกเปลี่ยน เขาก็จะปฏิเสธมันทั้งสิ้น ซึ่งหากเป็นไปตามนั้น ‘เนียหลี่’ย่อมต้องติดหนี้บุญคุณเขา ซึ่งหลังจากนั้นเขาก็จะเรียกร้องในสิ่งที่เขาตั้งใจไว้ เขาไม่นึกคิดเล้ย…ว่า’เนียหลี่’จะนำขวดยาทิพย์ชั้นเลิศเช่นนี้ออกมา
ชายหนุ่มแต่งตัวดีพูดพืมพำเบาๆ
“เมื่อท่านยืนกรานแบบนั้น ข้าก็จะไม่ปฏิเสธ”
จากนั้นเขาจึงรวบเก็บขวดยาทิพย์ไป (เพราะยามันดีเกินห้ามใจ เป็นใครก็หยุดไม่ด้ายยยยย @)
‘เนียหลี่’คว้าม้วนจารึกทั้งเจ็ดที่ต่างบรรจุเจ็ดเคล็ดเวทระดับตำนานที่หายสาบสูญไป(ม้วนละวิชา)จากนั้นเขายิ้มแล้วก็พูดขึ้น
“ถ้าหากข้าเจอสิ่งใดน่าสนใจเช่นนี้อีก ข้าก็จะยอมแลกเปลี่ยนด้วยยาทิพย์เช่นเดียวกัน ตระกูลอัคคีสวรรค์คงไม่รังเกียจ ใช่ไหม?”
“ไม่รังเกียจอย่างแน่นอน เชิญท่านเลือกซื้อหยิบจับสมบัติต่างๆได้ตามสบาย”
ชายแต่งกายดีพูดแล้วพยักหน้า หากเขาปฏิเสธ เขาก็โง่เง่าดักดานไปแล้ว หลังจากได้สัมผัสกับ’เนียหลี่’ เขาก็เข้าใจว่าชายตรงหน้าไม่ใช่ใครคนที่เขาจะควบคุมบงการอะไรได้ง่ายๆ เพื่อที่จะให้นักปรุงยาอยู่นิ่งๆในเขตแดนจองจำแห่งอเวจีแห่งนี้ได้นั้น
เขาคงจำเป็นต้องมีไพ่เด็ดๆอะไรบางอย่างเก็บซ่อนเอาไว้บ้าง (ประมาณว่าการที่จะเก็บนักปรุงยาไม่ได้เดินทางหนีไปไหนอีก ให้อยู่ในโลกใบนี้ให้ได้น่ะ มันคงต้องใช้วิธีอะไรบางอย่าง) ตระกูลอัคคีสวรรค์จำเป็นต้องเริ่มสร้างความสัมพันธ์อันดีไว้กับ’เนียหลี’
ยาทิพย์นั้นเป็นของที่ใช้แล้วหมดไป ดังนั้นหากมีมันในครอบครองให้มากขึ้นย่อมเป็นเรื่องที่ดี
ณ ตอนนี้ ‘เนียหลี่’ไม่มุ่งหมายที่จะคบหาสมาคมกับตระกูลอัคคีสวรรค์มากเท่าไหร่นัก ทั้งหมดก็เพราะ เขายังไม่มีข้อได้เปรียบใดๆมากพอที่จะสนทนาได้ในระดับเดียวกันกับตระกูลที่มีผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานอยู่ ดังนั้นการเริ่มคบหาสมาคมในขั้นต้นเช่นนี้จึงน่าจะเพียงพอแล้ว
หลังจากจัดเก็บม้วนจารึกระดับตำนานเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ‘เนียหลี่’ก็เริ่มมองไปรอบๆเพื่อหาสมบัติชิ้นต่อไป ของที่จะดึงดูดความสนใจของเขาได้
ในบรรดาสมบัติมากมาย ข้าต้องหาของที่มีคุณสมบัติไร้ลักษณ์ให้ได้! เนียหลี่คิดในใจ ของที่มีคุณสมบัติธาตุแรกกำเนิดและธาตุไร้ลักษณ์นั้นเป็นของที่หายากยิ่งอย่างที่สุด เขาประหลาดใจมากที่ในที่สุดเขาก็หาพบอยู่ชิ้นนึง มันก็คือเซตมีดบินที่มีแสงเปล่งประกายจำนวนสามเล่ม
Credit ช่วยกันงม: ToOMz, Starbot ครับ ขอให้เครดิตก่อนเลยเพราะประโยคด้านบนแปลไทยไม่ง่ายเลยจริงๆ ใช้เวลากันไปพักใหญ่ (ขอขอบคุณด้วยใจจริง กราบ…)
‘เนียหลี่’ไม่รู้เลยว่าใครที่เป็นคนประดิษฐ์ผลงานชิ้นเอกชิ้นนี้ แต่มันก็มีลวดลายจารึกซับซ้อนสลักอยู่บนมีดแต่ละเล่ม มีดบินเหล่านี้ควรทำมาจากผลึกสวรรค์ (ผลึกสวรรค์เป็นแร่ชนิดหนึ่งที่มีคุณสมบัติไร้ลักษณ์) พลังพิฆาตสังหารของพวกมันร้ายแรงอย่างยิ่ง พวกมันสามารถทะลุการป้องกันการโจมตีของคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย สิ่งของชุดนี้ถูกสร้างได้โดยคนที่มีพลังวิญญาณไร้ลักษณ์เท่านั้น
เมื่อใส่พลังวิญญาณเข้าไปในมีดบิน พวกมันก็จะล่องหนได้ จากนั้นมันก็จะเป็นงานยากแล้วล่ะที่ใครจะตามรอยพวกมันด้วยพลังวิญญาณได้ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานก็ยังมีโอกาสโดนสังหารได้ หากไม่ระวังตัว
“มีดชุดนี้ราคาเท่าไหร่?”
‘เนียหลี่’เอ่ยถาม และมองไปที่ชายหนุ่มแต่งกายดี
ความลังเลปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายหนุ่มแต่งกายดีก่อนที่เขาจะพูดขึ้น
“มีดบินชุดนี้ถูกส่งต่อผ่านยุคต่างๆมาตั้งแต่สมัยโบราณกาล พลังของมีดชุดนี้มีอานุภาพร้ายกาจเป็นแน่ จนถึงวันนี้ ยังไม่มีใครที่สามารถควบคุมมันได้ แต่ถึงกระนั้น ตระกูลอัคคีสวรรค์ของข้าก็จะไม่ขายมันออกไปง่ายๆเป็นแน่”
มันเป็นเรื่องธรรมดาอย่างยิ่งที่ใครๆจะไม่สามารถควบคุมของไร้ลักษณ์ด้วยพลังวิญญาณของเขาได้ แท้ที่จริงแล้ว ขุมทรัพย์ล้ำค่ามักเลือกเจ้าของ(แล้วรู้ได้ไงว่ามีดจะเลือกแกห๊ะ คิดว่าตัวเองเป็นลี้คิมฮวง งายพ่อคุณ…)
เมื่อชายหนุ่มแต่งกายดีพูดว่าเขาไม่เต็มใจขายมัน มันอาจจะเป็นเพราะเรื่องของราคาก็ได้
“ยาเม็ดสงบวิญญาณสิบขวดเป็นไง?”
‘เนียหลี่’เปิดราคา แล้วมองไปที่ชายหนุ่มแต่งกายดี สำหรับ’เนียหลี่’เขามียาทิพย์อยู่เต็มไปหมด อย่าว่าแต่สิบขวดเลย ถึงจะต้องใช้ร้อยขวด เนียหลี่ก็หาได้รู้สึกปวดใจซักนิด (เสี่ยเนียหลี่มาเอง *-*)
ชายหนุ่มแต่งกายดีส่ายหน้าแล้วเอ่ยตอบ
“ข้าเกรงว่าข้าจะทำให้ท่านผิดหวัง”
‘เนียหลี่’ขมวดคิ้วชั่วขณะนึง มันจะเป็นไปได้หรือที่ตระกูลอัคคีสวรรค์จะไม่ตั้งใจที่จะขายสิ่งของชุดนี้จริงๆ? ยาเม็ดสงบวิญญาณสิบขวดมันนี่ล่อใจอย่างยิ่งเลยนะ?
‘เนียหลี่’ยิ้มอ่อนๆในขณะที่เขย่าหัวไปด้วย จากนั้นก็พูดว่า
“จะบอกความจริงให้ มีดบินชุดนี้ทำจากผลึกสวรรค์ ข้ากล้ายืนยันได้เลยว่ามันถูกส่งต่อมาตั้งแต่ยุคอดีตดึกดำบรรพ์ อย่างไรก็ตามผลึกสวรรค์เนี่ยมีลักษณะเด่นเพียงอย่างเดียวนั้นก็คือมันจะสามารถถูกใช้โดยคนที่มีพลังวิญญาณไร้ลักษณ์เท่านั้น มากไปกว่านั้น รูปแบบจารึกบนมีดแต่ละเล่มก็ดูสับสนเป็นอย่างยิ่ง มีเพียงแค่คนที่สามารถเข้าใจลวดลายจารึกซับซ้อนเท่านั้นที่จะสามารถควบคุมมีดบินเหล่านี้ได้ คนที่จะมีคุณสมบัติไร้ลักษณ์นั้นหาได้ยากมากๆ 1 ใน 1000 ยังแทบจะหาไม่ได้ และคนที่เข้าใจลวดลายจารึกซับซ้อนเช่นนี้ ก็ยิ่งหากยากเข้าไปอีก หนึ่งในพันยังไม่รู้เลยว่าจะมีซักคนที่เข้าใจมันหรือเปล่า ดังนั้นมันก็จะไร้ประโยชน์ทีเดียวหากท่านยังจะเก็บมีดชุดนี้เอาไว้ ข้าเกรงว่าหากผ่านไปอีกซักร้อยปีมันจะยิ่งยากขึ้นหากท่านต้องการจะหาใครซักคนที่จะเหมาะสมกับมัน”
ได้ยินคำของ’เนียหลี่’ ชายหนุ่มแต่งกายดีก็ตะลึงเล็กน้อย เขาไม่เคยนึกเลยว่า’เนียหลี่’จะมีความรอบรู้เพียงนี้ เขาสามารถบ่งบอกวัสดุที่ทำมีดชุดนี้รวมถึงสิ่งที่มันต้องการได้เพียงแค่ชายตามองแค่ครั้งเดียว
“ผลึกสวรรค์?”
ชายหนุ่มแต่งกายดีขมวดคิ้วเข้าหากัน เขาก็เคยได้ยินเรื่องเกียวกับผลึกสวรรค์มาก่อนเช่นกัน ซึ่งมันก็เป็นอย่างที่’เนียหลี่’ได้อธิบาย เขาเพียงแค่เคยได้ยินคนในตระกูลของเขาพูดว่ามีบินทั้งสามเล่มนี้ถูกส่งต่อมาทั้งแต่ยุคโบราณกาล สำหรับความเป็นตริงเกี่ยวกับมัน เขาเองก็ไม่สามารถยืนยันได้ ถ้ามันเป็นอย่างที่เนียหลี่อธิบายจริงๆ มีดบินชุดนี้มันก็ไร้ประโยชน์หากยังอยู่ในมือของพวกเขา
เห็นชายหนุ่มแต่งกายดีเริ่มลังเล ‘เนียหลี่’ก็ยิ้มอ่อนๆและกล่าวต่อ
“ในเขตแดนจองจำแห่งอเวจี อันตรายมีอยู่ทุกหนแห่ง แม้ว่าจะเป็นตระกูลอัคคีสวรรค์ก็เหอะ พวกท่านก็อาจประสบกับภยันอันตรายเวลาไหนก็ได้ แทนที่ปล่อยอาวุธไร้ประโยชน์ให้เก็บเอาไว้ที่นี่ ใยท่านไม่แลกเปลี่ยนมันกับยาเม็ดสงบวิญญาณเสียล่ะ มันน่าจะเป็นประโยชน์มากกว่านา……”
ชายหนุ่มแต่งกายดียิ้มอ่อนๆแล้วกล่าว
“แม้ว่าข้าจะต้องการขายมีดบินเหล่านี้ให้กับท่าน แต่ยาเม็ดสงบวิญญาณเพียงแค่สิบขวดมันก็ยังไม่เพียงพอ มันยังน้อยไปนัก พวกมันยังดูไม่ความคุ้มค่าพอที่จะแลกเปลี่ยนกับมีดบินชุดนี้หรอก”
‘เนียหลี่’เองก็ยอมรับว่ายาเม็ดสงบวิญญาณสิบขวดนี้นั้นมันก็ยังดูไม่คุ้มค่าพอที่จะแลกเปลี่ยนมีดบินชุดนี้ได้ เพียงแค่จำนวนผลึกสวรรค์ที่ต้องการใช้เพื่อทำมีดชุดนี้มันก็มีค่าเท่ากับยาเม็ดสงบวิญญาณร้อยขวดเป็นอย่างน้อยเข้าไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม ราคาไม่อาจคำนวณในรูปแบบนี้ได้ ตระกูลอัคคีสวรรค์ไม่รู้ความคุ้มค่าจริงๆของมีดบินชุดนี้ว่ามันมีค่ามากเพียงใด แต่ยาเม็ดสงบวิญญาณก็เป็นสิ่งที่ตระกูลอัคคีสวรรค์นั้นต้องการแน่ๆ ‘เนียหลี่’แย้มยิ้มเล็กๆและพูด
“ข้าสงสัยนักว่ามันต้องซักเท่าไหร่กันหนอ ถึงจะทำให้ตระกูลอัคคีสวรรค์แลกเปลี่ยนมันให้กับข้า”
หลังจากไตร่ตรองอยู่ซักพักชายหนุ่มแต่งกายดีก็พูดตอบ
“ยาเม็ดสงบวิญญาณซักร้อยขวดเป็นไง?” (ยาหมื่นเม็ดเลยนะเฮ้ย)
“ยาเม็ดสงบวิญญาณซักร้อยขวด….”
‘เนียหลี่’แสร้งทำว่าเขาอยู่ในสถานะลำบากใจ ความจริงแล้ว เนียหลี่ไม่คิดถึงจำนวนนี้มาก่อนเลย ถึงจะถูกเรียกราคามากกว่านี้อีกซักหน่อย เขาก็ยังยินดีที่จะทำการแลกเปลี่ยน แต่อย่างไรก็ตาม หากเขาตกลงง่ายเกินไป ตระกูลอัคคีสวรรค์จะต้องคิดว่ายาเม็ดสงบวิญญาณนั้นเป็นแค่สินค้าพื้นๆที่หาได้ทั่วๆไปเป็นแน่
หลังจากนั้นสักพัก เขาก็พูดขึ้นว่า
“ยาเม็ดสงบวิญญาณร้อยขวดมันเยอะเกินไปนา…. ข้าไม่มีขวดยาเม็ดสงบวิญญาณมากขนาดนั้นอยู่กับตัวหรอก”
เขาไม่มียามากขนาดนั้น? ชายหนุ่มแต่งกายดีคิดกับตัวเองในใจ มันเป็นเรื่องปรกติอยู่แล้วที่จะไม่มีขวดยาเม็ดสงบวิญญาณมากขนาดนั้น เพราะว่าวัตถุดิบสำหรับเม็ดสงบวิญญาณนั้นมีค่าเป็นอย่างมาก แม้แต่ในเขตแดนจองจำแห่งอเวจี มันก็หาได้มีวัตถุดิบสำหรับยาสงบวิญญาณมากขนาดพอที่จะผลิตยาเม็ดสงบวิญญาณถึง100ขวดได้ไม่
ชายหนุ่มแต่งกายดีพูดอย่างใจเย็น
“ถ้างั้นท่านจะสามารถแบ่งยาเม็ดสงบวิญญาณมาได้ซักเท่าไหร่ล่ะ”
“ข้าสามารถแบ่งยาเม็ดสงบวิญญาณมากสุดได้แค่50ขวด”
‘เนียหลี่’ตอบแล้วเผยยิ้ม
“ห้าสิบขวดน้อยเกินไป”
ชายหนุ่มแต่งกายดีพูดและส่ายหน้า ในเมื่อเขาตกลงใจที่จะทำการตกลงราคา เขาก็จะสู้เพื่อราคาที่ดีที่สุด
“ข้ามียาเม็ดสงบวิญญาณอยู่กับตัวแค่50ขวด”
‘เนียหลี่’กล่าวและยกยืดมือออกมาอย่างช่วยไม่ได้
“ถ้างั้นก็เอายาทิพย์อย่างอื่นมาทดแทนเพื่อที่จะได้แลกเปลี่ยนกันอย่างน้อยก็ต้องมียาเม็ดสงบวิญญาณ80ขวดถึงล่ะจะคุ้มค่าเพียงพอ ตามที่บอกนั้นแหละเราถึงจะยินยอมขายมีดบินชุดนี้ให้กับท่าน”
ชายหนุ่มแต่งกายดีพูดอย่างมั่นใจเพื่อยืนราคา ในบรรดาสมบัติมากมาย ‘เนียหลี่’กับเลือกเพียงแค่มีดบินไร้ลักษณ์ชุดนี้ นี่มันยืนยันได้ว่า เวิ้งวิญญาณของเนียหลี่น่าจะมีความเป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นธาตุไร้ลักษณ์ ในเมื่อเรื่องเป็นเช่นนี้ มันก็หาบ่นได้ไม่ที่เขากำลังจะฟันกำไร’เนียหลี่’ซะหัวแบะ (หรอออออ พลาดแล้วไอ้หนุ่มเอ้ย)
ในความคิดของชายหนุ่มแต่งกายดี เขาคิดว่าเรากำลังปล้น’เนียหลี่’อยู่ แต่ในมุมมองเนียหลี่ นี่มันเป็นการตกลงราคาที่ดีชะมัดยากเลยเฮ้ย (อ่านปากPaeTongotนะคะ “ไอ้พระเอก….เลวว” แกมันจิ้งจอกในร่างเด็กชัดๆ)
“ข้ามียาทิพย์ชนิดอื่นอยู่ตรงนี้ นี่คือยาเสริมพลังกายสีชาด จะว่ายังไงยาเสริมพลังกายสีชาดสองขวดทดแทนยาเม็ดสงบวิญญาณหนึ่งขวด”
‘เนียหลี่’เจรจาต่อรอง
“ยาเสริมพลังกายสีชาด?”
ตาของชายหนุ่มแต่งกายดีเบิกกว้างขึ้น ยาเสริมพลังกายสีชาดเป็นยาทิพย์อีกตัวหนึ่งทีหาได้ยากมากๆ มันช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพได้มากอย่างยิ่ง มันมีประโยชน์อย่างมากสำหรับการเพิ่มพูนการเพาะบ่มพลังของนักสู้
“ยาเสริมพลังกายสีชาดมันไม่ได้มีประสิทธิภาพดีเท่ายาเม็ดสงบวิญญาณดังนั้นท่านต้องใช้ยาเสริมพลังกายสีชาดอย่างน้อยสามขวดแหละถึงจะทดแทนยาเม็ดสงบวิญญาณได้หนึ่งขวด”
ชายหนุ่มแต่งกายดีกล่าว
คิ้วของ’เนียหลี่’ขมวดพันกันแน่น เพื่อการเสแสร้งทำเป็นว่าเขานั้นไม่ค่อยเต็มใจ เขาจึงมองไปที่มีดบินชุดนั้นอีกครั้งแล้วพูดขึ้น
“ยาเสริมพลังกายสีชาดสามขวดสำหรับยาเม็ดสงบวิญญาณหนึ่งขวดงั้นหรอ ข้าจะโทษใครได้ล่ะก็ข้าดันต้องตาต้องใจมีดบินชุดนี้เองนี่? ” (เอาไปเลยจ้ารางวัลออสก้า สาขามารยาดีเด่น Mr. Nie li)
จากกการกวาดมือขวาของเขา เขานำยาเม็ดสงบวิญญาณออกมา50ขวดและยาเสริมพลังกายสีชาดอีกเก้าสิบขวดจากนั้นก็ส่งพวกมันไปให้ชายหนุ่มแต่งกายดี
“นี่คือชุดมีดบินของท่าน โปรดเก็บรักษามันไว้ให้ดี”
ชายหนุ่มแต่งกายดีส่งมีดบินทั้งสามเล่มไปให้’เนียหลี่’ (เอ่อ… ไม่ขอกล่องหรือขอถุงหรอครับถ้าเขี้ยวกันขนาดนี้เป็นผมๆขอนะ อะไรเก็บเล็กเก็บน้อยต้องเอาให้หมด)
‘เนียหลี่’พยักหน้าเล็กน้อยแล้วเก็บมีดบินทั้งสามใส่ไว้ในแหวนเก็บของของเขา
ชายหนุ่มแต่งกายดีรู้สึกเปรมปรีดิ์ในหัวใจเขาเป็นอย่างมาก เขาทำกำไรอย่างมากในการซื้อขายครั้งนี้ ด้วยยาทิพย์เหล่านี้ มันจะช่วยให้ตระกูลของเขามีความแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
ตำแหน่งภายในตระกูลของเขาจะต้องถูกเลื่อนยศเพิ่มขึ้นแน่ แถมในฐานะที่เขาเป็นผู้สืบทอดตระกูลโดยตรง เขาก็จะกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับการเป็นผู้สืบตำแหน่งหัวหน้าตระกูลคนต่อไป
ชายหนุ่มแต่งกายดี เขากำลังคิดว่าเขาได้รับอะไรมากมายจากการทำกำไรในการพบปะกับนักปรุงยาคนนี้ที่ก็ไม่ได้เข้มงวดสักเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม คนที่ได้กำไรมากที่สุดคราวนี้ก็คือเนียหลี่ เพราะเขาใช้ยาทิพย์ไปจำนวนเพียงแค่นิดหน่อยเท่านั้นสำหรับการแลกเปลี่ยนชุดมีดบินทั้งสามเล่มที่ทำด้วยผลึกสวรรค์มา
ชายหนุ่มแต่งกายดียิ้มแล้วพูดขึ้น
“ข้าชื่อหลี่เฮิงข้าสงสัยจัง ว่าท่านพักอยู่อย่างไร? หากท่านยังคงมีอะไรที่ต้องการซื้ออีก ท่านสามารถมาที่นี่และให้หลี่ฝู๋พาท่านมาหาข้าได้นะ”
(เออ เป็นพระคุณมาก ที่สุดก็แนะนำตัวซักที ให้คนแปลเรียก ชายหนุ่มแต่งกายดี มาทั้งตอนแล้วครับ จริงไหมท่านผู้อ่านที่รัก)
“พี่หลี่เฮิงเรียกข้าว่าเนียหลี่ก็ได้”
‘เนียหลี่’พูดแล้วเปรยยิ้มเล็ก
“เนียหลี่?”
‘หลี่เฮิงมอง’ดู’เนียหลี่’ และรู้สึกสงสัยว่าชื่อ’เนียหลี่’เนี่ยมันเป็นชื่อที่แท้จริงหรือเป็นแค่ชื่อปลอม
“แล้วข้าจะมาใหม่”
‘เนียหลี่’ยิ้มน้อยๆ ประสานมือคารวะและพูด
“ข้าขอตัวก่อนล่ะ”
“ตกลง”
‘หลี่เฮิง’หยักหน้า ‘เนียหลี่’ควรจะต้องระวังพวกเขาซักหน่อย ถ้า’หลี่เฮิง’ใช้กำลังบังคับให้เขาอยู่ต่อ มันคงจะทำให้’เนียหลี่’รู้สึกแคลงใจสงสัยเสียแทน
‘หลี่เฮิง’เดินมาส่ง’เนียหลี่’ตลอดทางจนถึงปากประตูทางเข้าก่อนที่กลับไปยืนประจำตำแหน่งในร้านค้า
“นายท่าน เราใช้ยาทิพย์ที่มีค่าในการแลกเปลี่ยนสิ่งของต่างๆไปจำนวนมาก มันไม่ขาดทุนหรอกหรือ?”
‘ต้วนเจี้ยน’ถาม’เนียหลี่’ ทั้งหมดก็เพราะ ในเขตแดนจองจำแห่งอเวจี ยาทิพย์เป็นอะไรที่มีคุณค่าอย่างมาก พวกมันสามารถซื้อทรัพย์สมบัติต่างๆได้เป็นจำนวนมากมาย แต่นอกจากนั้นเหนือสิ่งอื่นใดมันเป็นสิ่งที่เพิ่มความแข็งแรงให้กับผู้ดื่มได้
“ขาดทุนหรอ”
‘เนียหลี่’ทวนคำถาม แล้วก็ปริยิ้ม เขาส่งแหวนเก็บของไปให้’ต้วนเจี้ยน’แล้วกล่าว
“ในนั้นมียาทิพย์ทุกชนิดอีกอย่างละพันขวด”
เจ้าสามารถใช้มันได้มากเท่าที่เจ้าต้องการ….เอาเลยเต็มที่ แล้วเจ้าก็ค่อยมาถามข้าอีกทีละกันหลังจากเจ้าใช้พวกมันทั้งหมดเสร็จสิ้นแล้ว
(To Be Continued)
ส่งท้าย: ทายกันเล่นๆถ้าสมมุติว่าชั้น7 ดันมีหน้าของหนังสือท่องเวลาอยู่ เนียหลี่มันจะยอมเอาอะไรไปแลกบ้างน๊า น่าคิดเนาะ….
แปลโดย: IDeaPaeTonG นะแจ๊ะ…
ที่มา: