ตอนที่แล้วตอนต่อไปหัวหน้าตระกูลทุกคนยิ้ม สิ่งที่’ฮูเหยียนเซียง’พูดล้วนไม่ผิด ‘เนี่ยหลี’ใช้แค่น้ำยาบางอย่างและวัสดุใส่น้ำมันสีแดงยังฆ่าสัตว์อสูรได้มากมายโดยปราศจากเลือดและดาบของทหารยังไม่ถูกชักจากฝักด้วยซ้ำ เขาคนเดียวสามารถทำให้เมืองกลอรี่หลีกเลี่ยงการเสียชีวิตของคนได้มากมาย
ผลงานเช่นนี้ ยากจะปฏิเสธได้ !
‘เอียเซิ่ง’และ’เอียซิ่ว’มองไปยังหัวหน้าตระกูลคนอื่นๆและ’เอียซิ่ว’ยิ้มออกมา ‘เอียเซิ่ง’รู้ว่า’เอียซิ่ว’จงใจพูดแบบนี้ต่อหน้าหัวหน้าตระกูลทุกคน เพื่อช่วยเนี่ยหลีให้มีผลงานที่ถูกบันทึกไว้ ในอนาคตหัวหน้าตระกูลทุกคนจะจดจำ’เนี่ยหลี’ได้
‘เอียเซิ่ง’มองไปยังฝูงสัตว์อสูรนับไม่ถ้วนที่ตรงเข้ามา เมืองกลอรี่มักจะอยู่ภายใต้เหตุการณ์วิกฤติเสมอ ต้องเผชิญกับการโจมตีของฝูงสัตว์อสูรแทบตลอดเวลา ใครจะรู้วันใดเมืองอาจถูกทำลาย ถ้าหากเนี่ยหลีสามารถปกป้องเมืองกลอรี่ได้จริงๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไรถ้า’เนี่ยหลี’จะแต่งงานกับ’วินเอ๋อร์'(ชื่อเล่นของ เอียจื้ออวิ้น)
ถ้า’หวินเอ๋อร์’แต่งงานกับ’เนี่ยหลี’ และเธอกลายเป็นเจ้าเมือง บางทีมันคงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด นอกเหนือจากคิดเรื่อง’เอียฮั่น’ ‘เอียเซิ่ง’ถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เขามองไปยังเอียฮั่นที่ใส่เสื้อเกราะรบยืนอยู่คนเดียวที่หอคอยห่างออกไป รูปร่างของเขาช่างเหมือนรูปปั้นที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยว
หวังว่า’ฮั่นเอ๋อร์'(ชื่อเล่นของ เอียฮั่น)จะสามารถทำใจได้
ถึงแม้’เอียฮั่น’จะมีความสามารถไม่เลว แต่ปัจจุบันถ้าเทียบกับ’หวินเอ๋อร์’และ’เนี่ยหลี’ เขานับว่าด้อยอยู่บ้าง นอกจากนี้ เขายังไม่มีผลงานที่โดดเด่นสำหรับเมืองกลอรี่ จึงขาดรากฐานที่มั่นคงไม่แน่นอน เนี่ยหลีมีผลงานที่โดดเด่นมาก สมบูรณ์แบบเหนือกว่า’เอียฮั่น’ ถึงแม้ถ้า’เอียฮั่น’ต้องการต่อสู้ เขาก็ไม่แน่ว่าจะเอาชนะ’เนี่ยหลี’ได้ (แพ้ไปนานแล้วลุง)‘เอียฮั่น’รู้สึกอะไรบางอย่างจึงหันไปมองทาง’เอียเซิ่ง’จากหอคอย เขาไม่เคยคิดเลยว่า’เนี่ยหลี’จะมีวิธีการแทงข้างหลังเขาแบบนี้ ฆ่าสัตว์อสูรได้นับแสนตัว ในหมู่พวกนั้นยังมีระดับแบล็คโกลด์อีก 2 ตัว
‘เอียฮั่น’ถึงค่อยเข้าใจว่าทำไม’เอียเซิ่ง’ถึงสนใจ’เนี่ยหลี’นัก เขายังได้ยินว่าค่ายกลหมื่นอสูรนี้ยังถูกสร้างโดยเนี่ยหลี เพียงแค่ผลงาน 2 อย่างนี้ของ’เนี่ยหลี’ มันคงเป็นเรื่องยากที่เขาจะแข่งขันได้
‘เอียฮั่น’กำหมัดแน่น เล็บที่แหลมคมจิกเข้าไปในฝ่ามือของเขา ความเจ็บปวดแค่นี้จะสามารถบรรเทาอาการจำใจยอมรับและความแค้นในจิตใจของเขาได้อย่างไร เขาหมายตาตำแหน่งเจ้าเมืองมาตลอด แต่เขาไม่สามารถครอบครองมันได้ เห็นได้ชัดว่ามันค่อยๆห่างออกจากเขาไปเรื่อยๆ
‘เอียฮั่น’นึกถึงเรื่องที่’เสิ่นซิ่ว’ (อาจารย์ที่โรงเรียน ที่โดนเนี่ยลี่ทำให้ลาออก) กล่าว ถ้าเขาไม่สามารถครอบครองตำแหน่งเจ้าเมืองได้ ดังนั้นใครก็ครอบครองมันไม่ได้ !
ดวงตาเอียฮั่นแดงกล่ำ เขากัดฟันและคิดอยู่ในใจ
“นี่เป็นพวกเจ้าบังคับให้ข้าทำเองนะ”
ตอนนี้ ด้านบนของกำแพงเมือง
‘ลู่เพียว’ ‘เว่ยหนาน’และกลุ่มของเขาไม่สามารถระงับความตื่นเต้นไว้ได้ พวกเขายังใช้ไม้ไผ่ฆ่าสัตว์อสูรไปนับสิบตัว ‘ลู่เพียว’ยืนอยู่บนกำแพงเมือง เป่าลมออกจากปากแล้วหัวเราะ“ฝูงสัตว์อสูรพวกนี้ก็ไม่เห็นจะเท่าไรนี่ !”
เห็นอาการที่ลู่เพียวแสดงออกมา ‘เซียวซุ่ย’เพียงแค่โกรธเล็กน้อย เมื่อกี้ที่ผ่านมา เขายังงอแงอยู่เลย แต่ตอนนี้กลับกระหยิ่มยิ้มย่อง เธอยังคิดว่าจะเตะลู่เพียวใส่ผนังสักที
“อย่ามัวดีใจเกินไป ฝูงสัตว์อสูรมีเป็นล้านตัว เราจัดการพวกมันไปได้แค่ 1 ใน 10 เท่านั้น”
‘ตูซือ’ถึงกับพูดไม่ออก นี่เป็นเพียงฝูงสัตว์อสูรฝูงแรก
นอกจาก’ลู่เพียว’ที่ยังทำเป็นเล่นได้ พวกที่เหลือต่างเงียบขรึมจริงจัง หลังจากฝูงสัตว์อสูรทั้งหมดได้ผ่านแนวป้องกันที่ 3 มา พวกเขาจะใช้แผนอะไรต่อไปดี ?แนวป้องกันที่ 3 ซึ่งถูกจัดเตรียมไว้ในครึ่งชั่วโมงหรือชั่วโมงหนึ่ง ฆ่าสัตว์อสูรลมหิมะไปได้นับหมื่นตัว อย่างไรก็ตาม ฝูงสัตว์อสูรลมหิมะยังคงกรีธาทัพมุ่งหน้าต่อ
ฝูงสัตว์สัตว์อสูรลมหิมะค่อยๆเข้าประชิดกำแพงเมือง ตึงง ! ประตูเมืองถูกกระแทกในทันที
“เร็วเข้า ! เทน้ำมันสีแดงลงไป”
กลุ่มนักสู้เทถังใส่น้ำมันสีแดงจากด้านหลังลงไปแล้วจุดไฟ ตูม ! เปลวไฟพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
ด้านล่างประตูเมือง นี่แหละเป็นแนวป้องกันที่ 4 !เปลวไฟลุกท่วมฝูงสัตว์อสูรลมหิมะเหลือคณานับ บริเวณใต้กำแพงเมืองได้กลายเป็นทะเลเพลิงแผดเผาสัตว์อสูรลมหิมะที่กำลังคำรามอย่างน่าสยดสยอง ที่เกิดเหตุกลายเป็นแดนกลียุคทันที
ทหารบนกำแพงเมืองต่างถืออาวุธครบมือ พร้อมจะกระโจนเข้าสู่การต่อสู้ทุกเวลา เมื่อแนวป้องชั้นที่ 4 แตกแล้ว ตอนนั้นจะเป็นการใช้คมดาบเข้าสู้ ในตอนนั้นพวกเขาไม่มีทางเลือก ต้องเข้าปะทะกับฝูงสัตว์อสูรลมหิมะสถานเดียว
“สัตว์อสูรจะพุ่งขึ้นบนกำแพง !”
เสียงตะโกนได้ยินมาจากที่ไกลๆ
น้ำมันสีแดงกลายเป็นเปลวเพลิงที่รุนแรง แม้เปลวเพลิงจะแผดเผาสัตว์อสูรลมหิมะไปมากมาย แต่พวกมันยังมีสัตว์อสูรลมหิมะระดับแบล็คโกลด์ตัวอื่นที่ทรงพลังอีกที่สามารถพุ่งขึ้นกำแพงได้ ผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลต่างๆพากันชักดาบออกมาถืออย่างพร้อมเพรียงกันทันที
โฮกกกกก !
สัตว์อสูรลมหิมะระดับแบล็คโกลด์ 2-3 ตัวพุ่งขึ้นบนกำแพงแล้วตวัดกรงเล็บของพวกมันไปรอบๆสังหารทหารตายไปหลายคน ในวินาทีนั้นเลือดกระเด็นเต็มกำแพงเมือง
*ฟุ่บบ ! * *ฟุ่บบ ! * *ฟุ่บบ ! *
คนหลายคนพุ่งเข้าใส่สัตว์อสูรลมหิมะระดับโกลด์ในพริบตา คนทั้งหมดนี้ต่างเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับโกลด์เป็นอย่างน้อย มีแม้กระทั่งระดับแบล็คโกลด์ไม่กี่คน พวกเขาร่วมมือกันสังหารสัตว์อสูรระดับโกลด์อย่างรวดเร็วและโยนศพพวกมันลงจากกำแพงเมือง
การต่อสู้ที่รุนแรงกระจายเป็นวงกว้างบนกำแพงเมือง ถึงแม้จะมีคนบาดเจ็บล้มตาย เมื่อเปรียบเทียบกับฝูงสัตว์อสูรในอดีต นับว่าดีกว่ามาก ในอดีต เมื่อฝูงสัตว์อสูรมาถึง พวกมันกระโดดขึ้นกำแพงเมืองเป็นกลุ่ม หลังจากนั้นจะมีการต่อสู้ที่รุนแรงโดยใช้คมดาบเช่นเดียวกับเครื่องบดเนื้อ ฆ่าฟันกันมากมายในทันที
คราวนี้ สัตว์อสูรลมหิมะล้มตายในทะเลเพลิงเป็นว่าเล่น มีเพียงสัตว์อสูรระดับโกลด์เล็กน้อยที่สามารถขึ้นกำแพงเมืองได้ นอกจากนี้สัตว์อสูรลมหิมะยังต้องเผชิญกับเปลวเพลิงที่ลุกโชน ด้วยเปลวเพลิงที่ลุกโชนขึ้นสู่ท้องฟ้า ความสามารถในการต่อสู้ของพวกมันก็จะลดลง ผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลต่างๆบนกำแพงเมืองช่วยกันฆ่าสัตว์อสูรลมหิมะที่ปีนขึ้นบนกำแพงเมืองตลอดเวลา
ถังน้ำมันสีแดงถูกเทลงมา และคลื่นเปลวเพลิงลุกท่วมสัตว์อสูรลมหิมะ การต่อสู้ที่รุนแรงบนกำแพงเมืองยังดำเนินต่อไป และ’เนี่ยหลี’ยังออกคำสั่งอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะมีน้ำมันสีแดงมากมาย แต่สถานการณ์เช่นนี้อย่างดีสุดก็สามารถประคองไว้ได้ไม่กี่ชั่วโมง
อย่างไรก็ตาม’ เนี่ยหลี’มอบแบบศิลาจารึกวัสดุที่เกี่ยวข้องให้สมาคมปรุงยาเพื่อให้เริ่มสร้างระเบิดขวดเลือดปีศาจ เมื่อใช้น้ำมันสีแดงจนหมด พวกเขาจะเริ่มใช้ระเบิดขวดเลือดปีศาจ !จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีการให้สัญญาณใดๆที่จะดำเนินการของหัวหน้าตระกูลต่างๆ พวกเขามีหน้าที่รอสัญญาณเตือน
“ส่งใครก็ได้กลับไปตระกูลทันที เรียกทุกคนในตระกูลมาช่วยกันเทน้ำมันที่นี่ วันนี้แหละ พ่อจะเผาสัตว์อสูรลมหิมะเหล่านี้ให้เหี้ยนเลย !”
‘ฮูเหยียนเซียง’ตะโกน คนหลายคนจากตระกูล’ฮูเหยียน’เตรียมรวบรวมน้ำมันสีแดงทันที
หัวหน้าตระกูลจากตระกูลต่างๆพากันส่งคนกลับไปรวบรวมน้ำมันสีแดง แม้ว่าถ้าพวกเขาจะไม่มีน้ำมันสีแดงไว้ใช้อีกเป็นปีๆ พวกเขาก็ยินดีที่จะใช้มันทำลายสัตว์อสูรลมหิมะเหล่านี้ ! ถ้าประชาชนของเมืองกลอรี่รู้ว่าน้ำมันสีแดงสามารถใช้สู้กับสัตว์อสูรลมหิมะได้ พวกเขาคงจะสนับสนุนด้วยน้ำมันสีแดงทั้งหมดในบ้านของพวกเขาโดยไม่มีการลังเลแน่นอน‘เอียเซิ่ง’มองไกลออกไป จากสายตาของเขาเห็นสัตว์อสูรระดับแบล็คโกลด์หลายสิบตัวภายในกองทัพสัตว์อสูรลมหิมะ สัตว์อสูรระดับแบล็คโกลด์เหล่านี้พวกมันอันตรายยิ่งยวดอย่างถึงที่สุด ฝูงสัตว์อสูรทั้งฝูงจะถูกสั่งการโดยพวกมัน !
การต่อสู้ตกอยู่ในสถานะน่าเป็นห่วง พื้นที่ด้านล่างกำแพงเมืองเป็นเหมือนเครื่องบดเนื้อขนาดใหญ่ สัตว์อสูรลมหิมะนับแสนตัวถูกฆ่าตาย และด้านบนกำแพงเมืองก็ตกอยู่ภายใต้การต่อสู้ มีผู้เสียชีวิตแล้วนับร้อยนับพันชีวิตอย่างไรก็ตาม สถานการณ์ปัจจุบันยังคงพอใจได้สำหรับเมืองกลอรี่
ในขณะที่เนี่ยหลีเป็นผู้บัญชาการรบ อยู่ๆเขาก็รู้สึกเหมือนเขาตกอยู่ในโลกที่ว่างเปล่า สัตว์อสูรจำนวนนับไม่ถ้วนด้านล่างกำแพงต่างคร่ำครวญ เสียงของพวกมันเหมือนจะลอยห่างออกไปเรื่อยๆ สัตว์อสูรลมหิมะนับไม่ถ้วนที่ตายไปดูเหมือนวิญญาณนับไม่ถ้วนที่ลอยอยู่ในอากาศ
‘เนี่ยหลี’รู้สึกได้ถึงวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังรวบรวมไปที่เขา จิตวิญญาณทั้งหมดนี้ได้พุ่งเข้าสู่เขตแดนวิญญาณของ’เนี่ยหลี’อย่างไม่หยุดยั้ง
ตูม ! ตูม ! ตูม !
ภายใต้ผลกระทบของอำนาจจิตวิญญาณทั้งหมดนี้ เขตแดนจิตวิญญาณของเขาขยายขึ้นอย่างน่าตกใจ
‘เนี่ยหลี’รู้สึกว่าเขตแดนจิตวิญญาณของเขากำลังจะระเบิดออกมา การเคลื่อนไหวของร่างกายเขาช้ามาก’ เนี่ยหลี’ขมวดคิ้วแน่นอุบัติเหตุเช่นนี้กลับมาเกิดขึ้นในช่วงเวลาสำคัญ
ฟุ่บบ ! * *ฟุ่บบ ! * *ฟุ่บบ ! *
สัตว์อสูรระดับโกลด์จำนวนหนึ่งพุ่งขึ้นมาบนกำแพงเมือง ‘ตู่ซือ’ ‘ลู่เพียว’และคนที่เหลือทั้งหมดผสานร่างกับจิตวิญญาณอสูรตามลำดับและเข้าร่วมต่อสู้ ‘ต้วนเจี้ยน’เตรียมตัวพลางพุ่งตรงไปยังสถานที่ๆสัตว์อสูรระดับโกลด์ชุมนุมกันมากที่สุด
ทันใดนั้น สัตว์อสูรระดับโกลด์ 2 ตัว พุ่งตรงไปหา’เนี่ยหลี’“เนี่ยหลี ระวัง !”
‘เซียวหนิงเอ๋อ’พลันตระหนักในปฏิกิริยาแปลกๆไม่ชอบมาพากลของ’เนี่ยหลี’ ‘เนี่ยหลี’ดูเหมือนมีอาการมึนงง คิ้วของเขาขมวดแน่นและดูเหมือนเขามีอาการเจ็บปวดมาก เธอมุ่งหน้าไปหา’เนี่ยหลี’ในทันทีโดยไม่คำนึงถึงตัวเอง
‘เอียจื้ออวิ้น’ก็คอยสังเกตดู’เนี่ยหลี’เช่นกัน เธอมองดู’เซียวหนิงเอ๋อ’พุ่งตรงไปช่วยเหลือ’เนี่ยหลี’จากสัตว์อสูรระดับโกลด์ 2 ตัวที่กระโจนเข้าใส่’เนี่ยหลี’และ’เซียวหนิงเอ๋อ’ ถ้าเธอไม่หยุดพวกมันไว้ ทั้ง’เนี่ยหลี’และ’เซียวหนิงเอ๋อ’จะตกอยู่ในอันตรายแน่นอน
ทันใดนั้น’เอียจื้ออวิ้น’ควบคุมจิตวิญญาณอสูรราชินีหิมะ พายุปรากฏขึ้นบนฝ่ามือทั้งสองข้างของเธอ และปาตรงไปยังสัตว์อสูรระดับโกลด์ทั้ง 2 ตัวทันที
‘เอียจื้ออวิ้น’เพิ่งบรรลุเข้าสู่ระดับโกลด์ 1 ดาวและสัตว์อสูรทั้ง 2 ตัวอย่างต่ำก็ระดับโกลด์ 3 ดาว อย่างไรก็ตาม’เอียจื้ออวิ้น’ไม่ได้สนใจเกี่ยวกับความต่างชั้นมากนัก พายุทั้ง 2 พุ่งใส่ร่างของสัตว์อสูรระดับโกลด์ทั้ง 2 ตัวทำให้ร่างกายของพวกมันหยุดชะงักเล็กน้อย
วิชากำแพงน้ำแข็ง !‘เอียจื้ออวิ้น’รีบร่ายคาถาในขณะที่จิตวิญญาณอสูรราชินีหิมะควบคุมพลังธาตุน้ำ ก่อให้เกิดผนังหนาทึบข้างหลัง’เนี่ยหลี’และ’เซียวหนิงเอ๋อ’
ตูมม !
สัตว์อสูรระดับโกลด์ 2 ตัวชนกำแพงน้ำแข็งอย่างจัง พวกมันเปล่งเสียงครวญครางพลางถอยออกมา
ในขณะนี้ ใบหน้าของ’เอียจื้ออวิ้น’เริ่มซีดเซียวเล็กน้อยมีร่องรอยของเลือดไหลออกจากมุมปาก ปัจจุบันด้วยความแข็งแกร่งของเธอจะเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรระดับโกลด์ 3 ดาวนับว่ายังยากเกินไปสำหรับเธอ
เมื่อ’เซียวหนิงเอ๋อ’ผลัก’เนี่ยหลี’ออกไป เธอเหลือบมองไปทาง’เอียจื้ออวิ้น’อย่างซึ้งใจ ‘เอียจื้ออวิ้น’เพิ่งช่วยตัวเธอและ’เนี่ยหลี’ไว้ก่อนหน้านี้
ตูมม !
‘เซียวหนิงเอ๋อ’และ’เนี่ยหลี’ล้มกระแทกพื้นอย่างแรง ‘เซียวหนิงเอ๋อ’อดไม่ได้ต้องร้องออกมา แม้ว่าการบ่มเพาะพลังของเธอได้มาถึงระดับโกลด์ เธอก็เป็นเพียงร่างทรงอสูร ดังนั้นร่างกายของเธอจึงไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก หลังจากที่กลิ้งออกมาเธอจึงถูกน้ำหนักของ’เนี่ยหลี’ทับไว้
“หนิงเอ๋อ พาเนี่ยหลีหนีออกไปก่อน !”
‘เอียจื้ออวิ้น’กล่าวด้วยน้ำเสียงหวั่นวิตก เธอยังควบคุมราชินีหิมะป้องกันอยู่ด้านหน้าของ’เนี่ยหลี’และ’เซียวหนิงเอ๋อ’
“เอียจื้ออวิ้น เจ้า’…”
‘เซียวหนิงเอ๋อ’มองไปยังเอีย’จื้ออวิ้น’ ในใจของเธอรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา เธอยังคงจำได้ ตอนที่เธอยังเด็กมาก พวกเธอเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก อย่างไรก็ตาม
เมื่อเวลาผ่านไป ‘เซียวหนิงเอ๋อ’ค่อยๆเข้าใจถึงระยะห่างระหว่างพวกเธอ ‘เอียจื้ออวิ้น’เป็นถึงลูกสาวเจ้าเมือง ขณะที่เธอไม่มีอะไรเลย เธอต้องเผชิญกับชะตากรรมที่ต้องแต่งงานกับคนอื่น ต้องแต่งงานกับไอ้สารเลว’เสิ่นเฟย’นั่น
เธอเต็มไปด้วยความเศร้าโศก เธอพยายามทำงานหนักตลอดเวลา พยายามที่จะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเธอเอง หลังจากนั้น ‘เนี่ยหลี’ช่วยรักษาอาการเจ็บป่วยของเธอและทำให้เธอมีพรสวรรค์สูงที่สุดในบรรดาคนในครอบครัวของเธอ ดังนั้นเธอจึงสามารถกำจัดโซ่ที่น่ารังเกียจก่อนที่เธอจะรู้สึกโล่งใจ อย่างไรก็ตามคนๆเดียวที่’เนี่ยหลี’รักคือ’เอียจื้ออวิ้น’
ทำไมโชคชะตามักจะเล่นตลกกับนางนัก ทุกๆสิ่งตกเป็นของ’เอียจื้ออวิ้น’ทั้งหมด อย่างไรก็ตาม คนที่ช่วยพวกนางไว้ในวันนี้ก็คือ’เอียจื้ออวิ้น’
‘เซียวหนิงเอ๋อ’ยังค่อนข้างใจดี เธอทนไม่ได้ที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับ’เอียจื้ออวิ้น’และตะโกนเตือนเธอว่า
“ระวัง !”
‘เนี่ยหลี’ได้รับการกระแทก จึงรู้สึกตัวขึ้นมาช้าๆ ทันใดนั้น เขารู้สึกว่ากดลงไปบนอะไรบางอย่าง รู้สึกว่ามีอะไรอยู่ใต้เขา สัมผัสนั้นช่างนุ่มนิ่มและมีกลิ่นหอมของผู้หญิง เขาลืมตาขึ้นมาทันทีกลับกลายเป็น’หนิงเอ๋อ’ พวกเขาถูกกั้นกลางโดยเสื้อผ้าบางๆ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกได้ถึงร่างกายอันยั่วยวนของเธอได้เต็มๆ
‘เนี่ยหลี’มีสติชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ เห็น’เซียวหนิงเอ๋อ’ออกอาการกังวลกับเขาก็ถึงกับอึ้ง เขาหวนคิดได้ทันที ก่อนหน้านี้เขตแดนวิญญาณของเขาได้รับผลกระทบจนเจ็บปวด ดูเหมือนจะมีสัตว์อสูรระดับโกลด์ 2 ตัวพุ่งเข้ามาจู่โจมเขาและเป็น’เซียวหนิงเอ๋อ’ที่ช่วยเขาไว้
“เนี่ยหลี ได้สติแล้วหรือ ? ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า ? เจ้าทำให้ข้ากลัวแทบตาย !”
‘เซียวหนิงเอ๋อ’เห็น’เนี่ยหลี’คืนสติก็รู้สึกโล่งอก ในทันทีเธอรู้สึกว่าเนี่ยหลียังคงนอนทับเธออยู่ แก้มของเธอพลันเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที เธอรีบเขย่าเนี่ยหลี
“เร็ว ลุกขึ้นจื้อหวินยังคอยปกป้องพวกเราจากสัตว์อสูรและพวกเรายังตกอยู่ในตำแหน่งอันตราย !”
เป็น’เนี่ยหลี’ที่ยังคงนอนทับเธออยู่ เธอต้องการผลักเนี่ยหลีออก แต่เธอกลัวจะทำร้ายเขา ทำให้’เนี่ยหลี’ได้รับบาดแผลจากการกระทบกระเทือนมากขึ้น การสัมผัสร่างกายกันทำให้เธอรู้สึกอายและกังวลขึ้นมา
‘เนี่ยหลี’ลุกขึ้นอย่างยากลำบาก เขตแดนจิตวิญญาณของเขารู้สึกเหมือนกับมันถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ความทรมานนี้ทำให้เนี่ยหลีเบะปากอย่างเจ็บปวด
“เนี่ยหลี เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”
‘เซียวหนิงเอ๋อ’เอ่ยถามอย่างใจจดใจจ่อ รีบพยุงเนี่ยหลีทันที
“ยังไม่ค่อยดี ข้าต้องปรับแต่งอำนาจของจิตวิญญาณของข้าอีกเล็กน้อย”
‘เนี่ยหลี’กล่าว เขานั่งลงขัดสมาธิในทันทีและเริ่มปรับแต่งอำนาจจิตวิญญาณในเขตแดนจิตวิญญาณของเขา โดยการฟื้นสภาพอย่างรวดเร็ว เขาสามารถกลับเข้าสู่การต่อสู้ได้อีกครั้ง
เพื่อป้องกันไม่ให้เนี่ยหลีถูกโจมตี เซียวหนิงเอ๋อคอยปกป้องเนี่ยหลีอยู่ข้างๆ แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลต่างๆได้ฆ่าสัตว์อสูรไปมากมาย จำนวนของสัตว์อสูรระดับซิลเวอร์และโกลด์ที่ปีนขึ้นกำแพงกลับดูไม่ลดลงเลย และพวกเขาเข้าสู่การต่อสู้ที่ดุเดือด
‘เอียจื้ออวิ้น’ผสานกับจิตวิญญาณอสูรราชินีหิมะของเธอ ร่างกายของเธอพุ่งกลับไปกลับมาเพื่อหลบการโจมตีของสองสัตว์อสูรระดับโกลด์ พายุหิมะขนาดเล็กกลายเป็นดาบพุ่งเข้าใส่สัตว์อสูรระดับโกลด์ทั้ง 2 ตัว
ตูม ! ตูม !
สะเก็ดน้ำแข็งระเบิดออก ทำให้การเคลื่อนไหวของสองสัตว์อสูรระดับโกลด์หยุดลงเล็กน้อย สัตว์อสูรระดับโกลด์ทั้ง 2 ตัวคำรามอย่างบ้าคลั่งและกระโจนเข้าใส่เอียจื้ออวิ้นทำให้เธอไม่สามารถหลบได้ทันกาล
จิตวิญญาณอสูรราชินีหิมะรวมเข้ากับ’เอียจื้ออวิ้น’ซึ่งระดับโกลด์ 1 ดาว ถึงแม้จะเหนือว่าทั้งระดับและการต่อสู้ แต่ยังคงไม่สามารถจัดการกับสัตว์อสูรระดับโกลด์ 3 ดาวทั้ง 2 ตัวได้
มองเห็น’เอียจื้ออวิ้น’กำลังตกอยู่ในอันตราย ‘เซียวหนิงเอ๋อ’รู้สึกเป็นกังวล ตอนที่เธอกำลังเตรียมตัวจะช่วย’เอียจื้ออวิ้น’ สัตว์อสูรระดับโกลด์ตัวหนึ่งพุ่งมาจากด้านข้างจะโจมตี’เนี่ยหลี’ เห็นสถานการณ์นี้เข้า ‘เซียวหนิงเอ๋อ’ผสานกับวิหคอัสนีบาตสรวงสรรค์แล้ว
กางปีกของเธอออก ยิงบอลสายฟ้าตรงไปยังสัตว์อสูรระดับโกลด์ทันที
………. จบจ้า
ที่มา: