ตอนที่แล้วตอนต่อไปแม้แต่ผู้นำตระกูลศักดิ์สิทธิ์ ‘เสิ่นฮอง’ ยังไม่หายจากการช็อค ถึงแม้จะเป็น ‘เอี้ยเซิ่ง’การจะรับฝ่ามืออัคคีในระยะแค่นี้อาจได้รับบาดเจ็บจากฝ่ามือนี้ แล้วนี่มันใครกัน เด็กหนุ่มลึกลับคนนี้เนี่ยนะ? มีร่างกายที่ทรงพลังขนาดนี้ได้ยังไงกัน? เป็นไปได้มั้ยว่าเขาไปถึงระดับตำนานแล้ว?
ก่อนที่ทุกคนจะเรียกสติกลับคืนมาได้ มือของ’ต้วนเจี้ยน’คว้าแขน ‘เสิ่นหยาน’เอาไว้ทันทีแล้วเตะเข้าไปที่บริเวณท้องของเขา
ทันใดนั้นเอง ‘เสิ่นหยาน’ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวและอ้วกออกมาแทบหมดไส้หมดพุง การโจมตีที่หนักหน่วงนี้ร่างกายของเขาไม่อาจจะทนได้ จนทำให้กระดูกบางจุดถึงกับหัก‘เนี่ยหลี่’พยักหน้าเล็กน้อย ‘ต้วนเจี้ยน’นั้นทราบดีว่าควรจะทำอย่างไรที่จะใช้ร่างกายของเขาให้ได้เปรียบ โดยเริ่มแรกต้องจงใจเผยจุดอ่อนให้เห็นให้ฝ่ายตรงข้ามจู่โจมเข้ามา จากนั้นเมื่อ ‘เสิ่นหยาน’ ลดการป้องกันลงก็คว้าแขนเขาเอาไว้เพื่อไม่ให้’เสิ่นหยาน’หลบหนีได้และเตะเข้าไปอย่างไม่ปราณี ง่ายๆและรุนแรงแต่มันจะได้ผลดีเกินคาด ถ้าเป็นยอดฝีมือระดับแบล็คโกลด์ทั่วไปคงอาการสาหัสจากการโจมตีโดนปราศจากคำเตือน การโจมตีนี้อาจจะทำให้เขาไม่สามารถกลับมาต่อสู้ได้อีกต่อไป
“ต้วนเจี้ยน อย่าฆ่าเขา”
‘เนี่ยหลี่’พูดออกมาอย่างสงบ ถ้าเขาฆ่าคนของตระกูลศักดิ์สิทธิ์ตอนนี้ อาจจะไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้เป็นแน่ ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาที่จะทำ!
“ครับ!”
‘ต้วนเจี้ยน’ปล่อยมือและเสิ่นหยานก็ร่วงลงไปกองกับพื้น ถึงกับขดตัวเป็นกุ้งอยู่ที่พื้น
แค่ทีเดียว เขาก็ทำให้ยอดฝีมือระดับแบล็คโกลด์ลงไปนอนกองกับพื้นได้เลยงั้นรึ?
ที่ลานจัดงานเลี้ยงถึงกับเงียบกริบ ทุกคนยังช็อคและมองไปที่’ต้วนเจี้ยน’ เด็กหนุ่มคนนี้ช่างน่ากลัวยิ่งนัก
‘เอี้ยซิ่ว’และ’เอี้ยโช่ว’มองหน้ากัน พวกเขาต่างเห็นสายตาที่กำลังทึ่งของพวกเขาเอง แม้จะสัมผัสได้ว่าพลังของ’ต้วนเจี้ยน’นั้นก็ไม่เลวนั้น แต่มันก็เกินกว่าที่พวกเขาคาดเอาไว้ ด้วยการที่โดนฝ่ามืออัคคีในระยะใกล้แค่นั้นกลับไม่เป็นอะไรเลย จากนั้นก็เตะสวนกลับไปอย่างไม่ปราณี
ความแข็งแกร่งขนาดนี้ คงจะไม่เป็นรอง’เอี้ยเซิ่ง’หรอกนะ ใช่มั้ย?
ประเด็นคือ เด็กหนุ่มคนนี้ทำตามคำสั่งของเนี่ยหลี่! ‘เนี่ยหลี่’มีลูกน้องที่เก่งขนาดนี้ได้ยังไง!
ยอดฝีมือจากตระกูลต่างๆใช้เวลาสักพักกว่าจะเรียกสติกลับมาได้ พวกเขาสูดลมหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ ด้วยความแข็งแกร่งของ’ต้วนเจี้ยน’ ในเมืองกลอรี่ คงมีไม่เกินสามคนที่จะสามารถล้มเขาได้! ปัญหาคือ พวกเขาไม่เคยได้ยินเรื่องราวขางเด็กหนุ่มคนนี้มาก่อนเลย จู่ๆเขาก็โผล่มาราวกับดาวหาง นี่เป็นเหตุผลที่คนอื่นๆต่างก็ตกตะลึง
ในขณะนั้น มือของ’เสิ่นฮอง’ก็สั่นเล็กน้อย ถ้าเปรียบกับความแข็งแกร่งของเขา ‘ต้วนเจี้ยน’ก็ไม่ได้เป็นรองเขาเลย ‘เนี่ยหลี่’มีลูกน้องที่ทรงพลังยิ่งนัก!
ในตอนนั้น ‘เซี่ยวอี้’และพรรคพวกถึงกับตาโต พวกเขาจ้องเขม็งไปที่’เนี่ยหลี่’และนัยน์ตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัว พวกเขาเข้าใจแล้วว่าประเมิน’เนี่ยหลี่’ต่ำไป ด้วยพรสวรรค์ในการบ่มเพาะพลังของเขา, ความแข็งแกร่งของคนที่อยู่ใต้อาณัติของ’เนี่ยหลี่’นั้นต่างก็ทำให้พวกเขาหวาดกลัว
ได้เห็น’เสิ่นหยาน’นอนกองอยู่บนพื้น ‘เสิ่นซิ่ว’ก็อดไม่ได้ที่ในใจจะรู้สึกกลัวขึ้นมาอีกครั้ง เธอถึงกับหน้าซีดแล้วถอยออกมา
“ข้าเกลียดผู้หญิงที่เลวทรามที่สุด!”
‘ต้วนเจี้ยน’จ้องอย่างเย็นชาไปที่’เสิ่นซิ่ว’ เขานึกย้อนถึง ‘ซิคง หงยู่’ที่เฆี่ยนตีเขา นั่นทำให้ความดุร้ายในตัวเขาปะทุออกมา เขายกแขนขึ้นมาอย่างช้าๆ
เปรี้ยง!
‘เสิ่นซิ่ว’ถึงกับกระเด็นลอยไปจากการตบ หน้าของเธอบวมขึ้นมาและนอนอยู่บนพื้น ผมของเธอกระเซอะกระเซิง ช่างดูแล้วน่าอนาถใจยิ่งนัก
“เจ้า…”
‘เสิ่นซิ่ว’น้ำหูน้ำตาไหลออกมา เธออยากจะพูดบางสิ่งแต่ปากเธอบวมเจ่อ ยิ่งทำให้เธอดูน่าสังเวชเข้าไปอีก เธอเป็นถึงน้องสาวของผู้นำตระกูลศักดิ์สิทธิ์ เธอไม่เคยรู้สึกน่าอดสูเช่นนี้มาก่อน ‘เสิ่นซิ่ว’จึงอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา
ขณะที่’ต้วนเจี้ยน’กำลังจะลากตัว’เสิ่นซิ่ว’ออกมา ก็มีคนหนึ่งปรากฏตัวต่อหน้าเขา เขาคนนั้นดูยิ่งใหญ่ราวเป็นภูเขา พลังที่ปล่อยออกมาถูกส่งให้มากดตัว’ต้วนเจี้ยน’เอาไว้
คนคนนี้เป็นยอดฝีมือ! ในใจของต้วนรู้สึกทึ่ง เขาเงยหน้าขึ้นมาและว่าคนนั้นก็คือผู้นำตระกูลศักดิ์สิทธิ์ ‘เสิ่นฮอง’นั่นเอง
“เจ้าหนุ่ม ถอยไปซะที่ยังมีโอกาส มันจะเป็นการดีกว่านะ และข้าขออภัยแทนเสิ่นหยานกับเสิ่นซิ่วที่ได้ล่วงเกินท่านไปด้วย”
‘เสิ่นฮอง’พูดขณะกำลังมอง’ต้วนเจี้ยน’
‘เนี่ยหลี่’ก็ยักคิ้วตอบ แม้เรื่องราวจะเลยเถิดมาไกลขนาดนี้ จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์คนนี้ยังทนอยู่ได้ นั่นทำให้’เนี่ยหลี่’ยิ่งสนใจว่าตาเฒ่าเจ้าเล่ห์คนนี้วางแผนอะไรเอาไว้
‘ต้วนเจี้ยน’หันไปมอง’เนี่ยหลี่’และ’เนี่ยหลี่’ก็พยักหน้าเล็กน้อย ‘ต้วนเจี้ยน’เพียงยืนหยัดเอาไว้และไม่ได้ขัดขืนต่อ’เสิ่นฮอง’อีก เขาเพียงแค่ทรงตัวเอาไว้เท่านั้น
คนอื่นๆจากตระกูลศักดิ์สิทธิ์รุดเข้ามาและพา’เสิ่นหยาน’กับ’เสิ่นซิ่ว’ออกไป
เมื่อได้ช่วยพวกเขาแล้ว ‘เสิ่นฮอง’จึงหันกลับและเตรียมที่จะผละออกไป เขาจ้องไปที่’ต้วนเจี้ยน’และพูดด้วยเสียงที่เบาลงว่า
“เจ้าหนุ่มด้วยความแข็งแกร่งของเจ้า มันช่างน่าสมเพชนักที่ต้องทำตามคำสั่งของเจ้าเด็กนั่น ถ้าเจ้าสนใจแล้วล่ะก็ หลังจากผ่านวันนี้ไป เจ้าสามารถเยี่ยมเยียนตระกูลศักดิ์สิทธิ์ของข้าได้นะ ประตูของตระกูลศักดิ์สิทธิ์ยินดีเปิดรับเจ้าเสมอ!”
หลังจากที่ได้พูดเสร็จ ‘เสิ่นฮอง’ก็กลับไปยังพื้นที่ของตระกูลของเขา
ได้ยินสิ่งที่’เสิ่นฮอง’พูด ‘ต้วนเจี้ยน’ยิ้มออกมาเล็กน้อย ‘เสิ่นฮอง’นั้นพยายามที่จะดึงตัวเขาไปร่วมด้วย แต่ ‘เสิ่นฮอง’คงคิดไม่ถึงว่า เขากับ’เนี่ยหลี่’ไม่มีความสัมพันธ์แบบลูกสมุนที่ธรรมดาทั่วไป เขาตั้งใจที่จะติดตาม’เนี่ยหลี่’ ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นถึงแม้ว่าจะต้องตาย เขาจะไม่มีทางทรยศต่อ’เนี่ยหลี่’โดยเด็ดขาด
ได้เห็น’เสิ่นฮอง’กลับไป ‘เนียหลี่’มองไปที่ ‘เซี่ยวหยุนฟาง’และ’เซี่ยวหนิงเอ๋อ’จึงได้เผยรอบยิ้มออกมา
“พวกคนที่ปากเสียโดนไล่ไปแล้ว ที่นี้ก็ได้เงียบสงบสักที ข้าคงจะไม่รบกวนท่านลุงกับหนิงเอ๋อแล้ว เชิญพวกท่านตามสบาย”
‘เซี่ยวหนิงเอ๋อ’ที่ยืนอยู่ หน้าของเธอก็ปรากฏน้ำตาไหลออกมา เธอมอง’เนี่ยหลี่’ด้วยความรู้สึกที่ซาบซึ้งใจและต้องการที่จะพูดสิ่งที่เธอรู้สึกต่อ’เนี่ยหลี่’ที่มีอยู่มากมาย แต่เธอไม่รู้ว่าจะพูดมันออกมายังไง
‘เนี่ยหลี่’ยิ้มอย่างเปิดเผยและพูดว่า
“หนิงเอ๋อ เจ้าไม่ต้องกังวลไปหรอก หากมีคนจากตระกูลศักดิ์สิทธิ์มารังแกเจ้าอีก เจ้าเพียงมาบอกข้าแล้วข้าจะทำให้เจ้าเห็นว่าข้าจะจัดการพวกมันยังไง!”
‘เซี่ยวหยุนฟาง’ คำนับและพูดออกมาด้วยความจริงใจว่า
“หลานเนี่ยหลี่ ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือพวกเราในครั้งนี้!”
ด้วยการเป็นถึงผู้นำตระกูลมังกรทะยานฟ้า เขาต้องนึกถึงภาพรวมและต้องไม่ขัดใจตระกูลศักดิ์สิทธิ์จนเกินไป แต่กลับทำให้ หนิงเอ๋อ ต้องทนทุกข์ทรมาน อย่างไรก็ตาม ‘เนี่ยหลี่’ไม่ยอมให้เธอต้องทนทุกข์อีกแม้แต่น้อย ‘เซี่ยวหยุนฟาง’มองไปที่’หนิงเอ๋อ’ ตามธรรมเนียมผู้หญิงต้องแต่งงานออกไป เขาครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ นี่เขาควรจะเข้าไปหารือกับผู้นำตระกูลบันทึกสวรรค์ดีหรือไม่?
‘เซี่ยวหนิงเอ๋อ’และ’เสิ่นเฟย’ได้มีการหมั้นหมายเอาไว้แล้ว ถ้าเป็นตระกูลอื่น คงไม่กล้าที่จะขัดใจกันตระกูลศักดิ์สิทธิ์ ‘เนี่ยหลี่’เป็นเพียงคนเดียวที่กล้าเผชิญหน้ากับตระกูลศักดิ์สิทธิ์อย่างเอาเป็นเอาตาย แม้ว่าตระกูลบันทึกสวรรค์จะเป็นเพียงตระกูลขุนนางเล็กๆตระกูลหนึ่ง
หากมี’เนี่ยหลี่’กับ’ต้วนเจี้ยน’อยู่ พวกเขาจะต้องมีชื่อเสียงขึ้นมาอย่างแน่นอน อย่าว่าแต่จะกลายเป็นตระกูลชนชั้นสูงเลย แม้แต่การเป็นหนึ่งในตระกูลหลักก็ไม่ไกลเกินเอื้อม
‘เนี่ยหลี่’เดินเข้าไปหา’เซี่ยวหนิงเอ๋อ’และกระซิบที่ข้างหูของเธอว่า
“คืนนี้, พวกเราจะจัดการกับตระกูลศักดิ์สิทธิ์ เมื่อถึงเวลานั้นเจ้าต้องระวังตัวเอาไว้ด้วย”
ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยหลี่’ ‘เซี่ยวหนิงเอ๋อ’จ้องมองเขาด้วยความตะลึง นี่เป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างยิ่ง หลังจากนั้นเพียวชั่วครู่ เธอก็พยักหัวของเธอ ถ้าพวกเขากำลังจะจัดการกับตระกูลศักดิ์สิทธิ์ นี่คงจะเป็นสงครามครั้งใหญ่อย่างแน่นอน
“ท่านลุง ข้าขอตัวก่อน!”
‘เนี่ยหลี่’พูดพลางยิ้มออกมา ยังมีเรื่องอีกมากที่เขาจะต้องไปจัดการให้เรียบร้อย
หลังจากที่กล่าวลากับ’เซี่ยวหนิงเอ๋อ’ ‘เซี่ยวหยุนฟาง’และพรคคพวก เขายังไปเตือนให้’ลู่เพี่ยว’และคนอื่นๆเอาไว้ด้วย
ผู้คนยังทยอยเข้ามากันอย่างต่อเนื่อง ยิ่งเวลาล่วงเลยผ่านไป จำนวนคนเองก็มีมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน
หลังจาก’เนี่ยหลี่’ตรวจพื้นที่เสร็จแล้ว เขาจึงเดินกลับไปยังที่นั่งด้านบนและนั่งลงข้างๆ ‘เอี้ยซิ่ว’และ’เอี้ยโช่ว’ ‘ต้วนเจี้ยน’เองก็ยืนอยู่ข้างๆเนี่ยหลี่ด้วยท่าทีที่เคร่งขรึม
‘เอี้ยซิ่ว’และ’เอี้ยโช่ว’หันหน้าไปมอง’ต้วนเจี้ยน’ เมื่อได้เห็นท่าทางของ’ต้วนเจี้ยน’ พวกเขาต่างก็ไม่กล้าที่จะสนทนากับเขา
‘เอี้ยซิ่ว’มอง’เนี่ยหลี่’และพูดว่า“เนี่ยหลี่ จัดที่นั่งให้ต้วนเจี้ยนเถอะ”
สำหรับ’ต้วนเจี้ยน’ที่แข็งแกร่งมากด้วยอายุเพียงเท่านี้ นั่นเป็นเหตุที่ทำให้พวกเขาใส่ใจเขาเป็นพิเศษ ในอนาคต ‘ต้วนเจี้ยน’คงจะมีความสามารถที่ไม่อาจจะประเมินค่าได้
‘เนี่ยหลี่’หันไปมอง’ต้วนเจี้ยน’ แต่’ต้วนเจี้ยน’สั่นหัว ‘เนี่ยหลี่’จึงยิ้มและพูดว่า
“ช่างเถอะ เขาไม่ต้องการที่จะนั่ง”
‘เอี้ยซิ่ว’และ’เอี้ยโช่ว’ต่างก็รู้สึกสงสัย ‘เนี่ยหลี่’ใช้วิธีอะไรถึงทำให้’ต้วนเจี้ยน’จงรักภักดีได้ขนาดนี้? พวกเขาต่างก็คิดไม่ออก ‘เอี้ยซิ่ว’รู้เพียงว่า’ต้วนเจี้ยน’นั้นเป็นคนที่’เนี่ยหลี่’พากลับมาจากดินแดนพันธนาการแห่งอเวจี แต่เขาก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นั่นเลย
‘เนี่ยหลี่’ ‘เอี้ยซิ่ว’และ’เอี้ยโช่ว’เริ่มสนทนากันและหัวเราะด้วยกัน เมื่อยอดฝีมือจากตระกูลต่างๆได้เห็นสิ่งเหล่านี้ พวกเขาต่างก็คิดในใจ มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับ’เนี่ยหลี่’มีความสันพันธ์ใกล้ชิดกับบุตรสาวของท่านเจ้าเมือง
ก่อนหน้านี้ทุกคนต่างก็รู้ว่า แม้พรสวรรค์ของ’เนี่ยหลี่’นั้นช่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก แต่หวังสูงเกินไปที่จะหมายเด็ดดอกฟ้าอย่างบุตรสาวของท่านเจ้าเมือง แต่ตอนนี้พวกเขากลับคิดว่ามันไม่ได้เป็นดังที่คิดไว้
ด้วยการมีลูกสมุนมือขวาที่แข็งแกร่งอย่าง’ต้วนเจี้ยน’ พวกเขาต้องประเมิน’เนี่ยหลี่’ใหม่เสียแล้ว ‘ต้วนเจี้ยน’ผู้ที่อยู่ระดับแบล็คโกลด์ซึ่งเทียบเท่ากับระดับของท่านเจ้าเมือง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังอายุน้อยอยู่
ประเด็นหลักคือ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าเมือง ‘เอี้ยเซิ่ง’หรือตระกูลวายุเหมันต์ หากพวกเขาต้องการที่จะจัดการแต่งงานให้กับ’เนี่ยหลี่’และ’เอี้ยจื่ออวิ้น’ ซึ่งบ่อยครั้งที่มีตระกูลต่างๆที่ต้องการเชื่อมสัมพันธ์กันด้วยการแต่งงานและเพื่อความมั่นคงของตระกูลพวกเขา อย่างไรก็ตามต้องเหมาะสมกันทั้งสองฝ่าย นั่นจึงจะทำให้การแต่งงานมีโอกาสสูงขึ้นที่จะได้รับความเห็นชอบจากทั้งสองฝ่าย
และ’เนี่ยหลี่’ก็มีคุณสมบัติเหล่านั้นครบถ้วนผู้นำตระกูลต่างๆเดินตรงไปยังตระกูลบันทึกสวรรค์ ต่างก็เข้าไปพบ’เนี่ยไฮ้’
เหล่าผู้นำตระกูลมากมายที่เข้ามาในกลุ่มคนเหล่านั้นก็มีตระกูลของชนชั้นสูงรวมอยู่ด้วย ‘เนี่ยไฮ้’เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ปิติยินดี เขาลุกขึ้นยืนทันที หน้าตาเขาดูมีสง่าราศีขึ้นและคำนับตอบจากการอวยพรของเหล่าผู้นำตระกูลต่างๆ เขาเข้าได้เลยว่าความรุ่งเรืองที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ นั้นมาจาก’เนี่ยหลี่’ทั้งสิ้น
“ท่านเนี่ยไฮ้ ขอให้ข้าได้ดื่มอวยพรให้กับท่านด้วย นี่คือบุตรสาวของข้า หนิงเอ๋อ นางเป็นเพื่อนของเนี่ยหลี่”
‘เซี่ยวหยุนฟาง’พา’เซี่ยวหนิงเอ๋อ’มาคาราวะต่อ’เนี่ยไฮ้’
‘เซี่ยวหนิงเอ๋อ’ก็มีอาการหน้าแดงเล็กน้อยด้วยความเขินอาย อย่างไรก็ตามด้วยการแนะนำแบบนี้ เธอไม่ได้ขัดขืนและคำนับออกมาปกติ (*)“ขอบคุณ ท่านประมุขเซี่ยว ข้าจะขอดื่มให้กับท่านก่อน”
‘เนี่ยไฮ้’ก็ยอกจอกดื่มเข้าไปหนึ่งจอก เขามองไปที่’เซ่ยวหนิงเอ๋อ’ เขารู้สึกว่าหากเป็นดังที่ได้พูดมาการที่’เนี่ยหลี่’ช่วยเหลือ’เซี่ยวหนิงเอ๋อ’นั้น แสดงว่า’เซี่ยวหนิงเอ๋อ’ต้องมีความสำคัญต่อ’เนี่ยหลี่’เป็นอย่างมาก มิเช่นนั้นเขาคงไม่ยอมเสี่ยงลุกขึ้นมาต่อต้านตระกูลศักดิ์สิทธิ์เป็นแน่
อย่างไรก็ตามเขาได้ยินมาว่า’เนี่ยหลี่’นั้นตามตื้อบุตรีของท่านเจ้าเมืองอยู่ก่อนแล้ว นั่นทำให้เขารู้สึกสับสนเล็กน้อย
จบตอน
(*) จากเหตุการณ์นี้ เนี่ยไฮ้เป็นหัวหน้าตระกูลที่มีตัดสินใจเรื่องแต่งงานของเนี่ยหลี่ ย่อมเป็นธรรมดาที่เธอจะรุกบ้าง คนเขียนน่าจะเพิ่มความมันส์ในคู่นี้มากขึ้นมาอีกเพื่อเป็นการปลุกใจกองเชียร์นะครับ
ในตอนนี้ผมเปลี่ยนรูปแบบการพูด+การแปลออกไปนิดหน่อย หวังว่าจะให้อภัยกันนะครับที่มา :