ตอนที่แล้วตอนต่อไปภายใต้การเกื้อหนุนของพลังสัจธรรมแห่งความตาย พลังสัจธรรมแห่งแสงและความมืดของ’เนี่ยลี่’ก็ได้รับการขัดเกลาจนบริสุทธิ์
ทันทีที่ปีกของ’เนี้ยหลี่’สยายออกพลังงานของมันได้กระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบและถูกส่งไปยังพวกของเขา
ชั่วพริบตาที่ปีกของ’เนี่ยลี่’สยายออก พลังงานที่น่าเกรงขามก็ได้แผ่กระจายไปทั่วบริเวณ โดยแหล่งที่มานั้นมาจากตัวของเขาเอง
*ตูมม! * *ตูมม! * *ตูมม! *
เสียงระเบิดดังกึกก้องไปทั่วทั้งบริเวณ
เมื่อสัมผัสได้ถึงการไหลบ่าเข้ามาอย่างฉับพลันของพลังงานอันแข็งแกร่ง ‘เซี่ยวหยู่’หันไปมอง’เนี่ยลี่’ด้วยความประหลาดใจ สิ่งที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของ’เนี่ยลี่’นั้น คือพลังสัจธรรมแห่งความมืดและแสงสว่าง ที่มีความบริสุทธิ์ที่ไม่อาจจะเป็นไปได้เลย
ขณะที่’เนี่ยลี่’กำลังต่อสู้กับสัจธรรมแห่งความตาย เหล่าผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียนก็ได้รับการช่วยเหลือจากเซี่ยวหยู่ทั้งหมดแล้ว
“ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือจากท่าน”
“ขอบคุณมากนายท่าน!”
ผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียน แสดงความขอบคุณต่อ’เซี่ยวหยู่’
“ต้องขอบคุณเขา ไม่ใช่ข้า”
‘เซี่ยวหยู่’บุ้ยปากไปทาง’เนี่ยลี่’
เมื่อผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียน จ้องมองไปทาง’เนี่ยลี่’ สิ่งที่พวกเขาได้เห็นทำให้ช่างน่าเกรงขามยิ่งนัก ‘เนี่ยลี่’ลอยเงียบสงบอยู่กลางอากาศ ห้อมล้อมไปด้วยพลังสัจธรรมถึงสองชนิด
พวกเขาอดคิดไม่ได้ว่าพลังสัจธรรมแห่งแสงและความมืดปรากฏอยู่ในร่างของคนคนเดียว!นายน้อยท่านนี้มาจากตระกูลไหนกัน
ในขณะเดียวกัน ‘เนี่ยลี่’รู้สึกได้ว่าภายในร่างกายของเขา นอกเหนือจากพลังสัจธธรรมแห่งแสงและความมืด ได้มีพลังงานที่สามค่อยๆก่อตัวขึ้นมาอย่างทรงพลัง มันคือพลังสัจธรรมแห่งความตาย
“ด้วยการคงอยู่ของข้า เทพแห่งความตาย สิ่งที่พวกเจ้ากระทำ ล้วนเป็นการแสวงหาความตาย”
เทพแห่งความตายคำรามกึกก้อง อีกานับล้านตัวพุ่งเข้าโจมตี’เนี่ยลี่’
ทันใดนั้น’เนี่ยลี่’ก็ได้เข้าใจอะไรบางอย่าง
เทพแห่งความตายนั้นเป็นเพียงแค่วิญญาณของพลังสัจธรรม ตั้งแต่ที่’เนี่ยลี่’ได้ดูดซับและผสานเข้ากับส่วนหนึ่งของพลังสัจธรรมแห่งความตาย เขาก็เริ่มที่จะเข้าใจมัน ร่างกายของเทพแห่งความตายได้ถูกทำลายเป็นเสี่ยงๆไปแล้วและไม่อาจฟื้นฟูได้ในตอนนี้
ดังนั้นในเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เทพแห่งความตายนั้นอ่อนแอที่สุดถ้าหาก’เนี่ยลี่’สามารถยึดครองพลังสัจธรรมแห่งความตายได้ เทพแห่งความตายก็จะถึงแก่ความตายโดยไม่ต้องสงสัยเทพแห่งความตายรู้สึกกลัวขึ้นมา ดังนั้นเขาจึงไม่อาจรีรอที่จะฆ่าเขาทันที
พลังสัจธรรมแห่งความตายค่อยๆรวมตัวกัน ตรงกลางฝ่ามือของ’เนี่ยลี่’ มีออร่าหมุนวนอยู่อย่างต่อเนื่อง ‘เนี่ยลี่’พยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะเข้าถึงพลังสัจธรรมแห่งความตาย
พลังสัจธรรมแห่งความตายได้ถูกเนี่ยลี่รวบรวมไว้อย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว และสร้างพลังสัจธรรมใหม่ขึ้นมา เนื่องจากพลังสัจธรรมแห่งความตายก็คล้ายกับพลังสัจธรรมแห่งความมืดและแสง การเรียนรู้มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องยากนัก
*ตูมม! * *ตูมม! * *ตูมม! *
อีกาที่บินอยู่ด้านหน้าของ’เนี่ยลี่’ระเบิดขึ้น เมื่อเห็นว่าพลังสัจธรรมแห่งความตายถูกคุกคามเพทแห่งความตายก็ยิ่งโกรธมากขึ้น
“บังอาจมาอวดดีคิดจะทำลายรากฐานพลังของข้างั้นเหรอ ภายในอาณาเขตของข้าจะป่นเจ้าให้เป็นผงธุลีซะ!”
เทพแห่งความตายรวบรวมพลังสัจธรรมแห่งความตายอย่างบ้าคลั่งก่อร่างขึ้นเป็นมือสีแดงชาด ขึ้นมาคู่หนึ่ง แล้วกระแทกไปยัง’เนี่ยลี่’
ความกดดันที่แผ่ออกมาจากมือยักษ์ทั้งคู่นั้น ใบหน้าของเหล่าผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียนถึงกลับถอดสี พวกเขารับรู้ถึงแรงกดดันนี้ได้อย่างชัดเจน
ถึงแม้ว่าจิตแห่งเทพของเทพแห่งความตายนั้นได้แตกสลายไปและเขาก็ไม่ได้มีความแข็งแกร่งเท่ากับในอดีต แต่เทพแห่งความตายก็ยังคงเป็น เทพวิญญาณ
ยิ่งไปกว่านั้น สุสานนี้ยังเป็นรากฐานพลังที่แข็งแกร่งของเขา ความแข็งแกร่งของเขาจึงเทียบเท่าตอนที่ตอนที่มีกายาเทพอยู่ แม้ว่าความแข็งแกร่งของเทพแห่งความตายนั้นจะอยู่แค่เพียงระดับเซียน
ตราบใดที่ยังอยู่ในสุสานแห่งนี้ เทพแห่งความตายก็ยังสามารถใช้พลังสัจธรรม บดขยี้ผู้เยี่ยมยุทธคนอื่นๆได้อย่างง่ายดาย
นั่นคือเหตุผลที่ทำให้เหล่าผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียนไม่สามารถรับมือเทพแห่งความตายได้พลังสัจธรรมของเทพแห่งความตายสามารถจัดการผู้เยี่ยมยุทธคนอื่นได้ แต่ไม่อาจใช้ได้กับ’เนี่ยลี่’ เพราะพลังสัจธรรมในตัวของ’เนี่ยลี่’นั้นแตกต่างจากผู้อื่น
มือยักษ์สีแดงชาดได้กระแทกเข้าใส่’เนี่ยลี่’อย่างรุนแรง แรงกดดันนั้นได้ส่งผลอย่างรุนแรงกับ’เซี่ยวหยู่’ ใบหน้าของเขาถึงกับถอดสี เขารีบตะโกนออกมาว่า
“เนี่ยลี่ ระวัง หลบไป”
ถึงแม้’เซี่ยวหยู่’จะตะโกนบอก ‘เนี่ยลี่’ก็ยังคงยืนอยู่ไม่ขยับไปไหน ราวกับว่าเขาจะไม่ได้ยินคำเตือนนั้น หรือว่าจะเกิดอะไรบางอย่างกับ’เนี่ยลี่’? ‘เซี่ยวหยู่’รีบวิ่งเข้าไปคุ้มครอง’เนี่ยลี่’ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว
*ตูม!*
มือขนาดยักษ์ทั้งคู่นั้นได้ประกบกันแล้วบดขยี้ร่างกายของ’เนี่ยลี่’
คลื่นการปะทะนั้นแผ่กระจายออกไปโดยรอบ
หลังจากที่ได้เห็นภาพตรงหน้า ‘เซี่ยวหยู่’ถึงกับตัวสั่น
ความโศกเศร้าและเสียใจแสดงออกมาชัดเจนบนใบหน้าของเขา แม้ว่าเขากับ’เนี่ยลี่’จะรู้จักแค่เพียงไม่นาน เขาคิดว่า’เนี่ยลี่’เป็นน้อยคนนักที่จะต่อปากต่อคำกับเขาได้
โดยรวมแล้ว’เซี่ยวหยู่’คิดว่า’เนี่ยลี่’ เป็นคนที่ควรคบหา สำหรับคนที่มีความสามารถอันน่ามหัศจรรย์อย่าง’เนี่ยลี่’ ต้องมาจบชีวิตลงที่นี่ ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก
นอกจากนี้ยังมีหญิงสาวถึงสองคนที่รอเขาอยู่ด้านนอก’เซี่ยวหยู่’โกรธจัดเขาจึงคว้าดาบอันแหลมคมแล้วพุ่งโจมตีไปยังหัวใจสีดำที่อยู่ตรงกลางห้องโถง
นอกจากความรู้สึกเห็นใจแล้ว เหล่าผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียน ต่างก็มีความกลัวฝังลึกเข้าไปในหัวใจของพวกเขาด้วย ตอนนี้เนี่ยลี่ถูกฆ่าตายไปแล้ว ย่อมหมายความว่าพวกเขาจะไม่สามารถที่จะหลบหนีจากสุสานโบราณนี้อีกต่อไป? พื้นที่นี้ได้รับการปิดผนึกอย่างแน่นหนาและภายใต้แรงกดดันของเทพแห่งความตาย พวกเขามีโอกาสไม่ถึงครึ่งที่จะหลบหนี
“ฮ่า ๆ ๆ ! เจ้าพยายามที่จะยึดพลังสัจธรรมแห่งความตายของข้า ในขณะที่ยังอยู่ในอาณาเขตของข้างั้นรึ? “
เสียงหัวเราะของเทพแห่งความตายดังกึกก้อง
“ข้ายอมรับในพรสวรรค์ของเจ้าแต่เพราะเจ้าบังอาจมาคุกคามข้า เจ้าถึงต้องพบกับจุดจบเช่นนี้”
ในตอนนั้น ภายในฝ่ามือคู่ยักษ์ ‘เนี่ยลี่’ถูกห่อหุ้มด้วยปีกของเขา พลังสัจธรรมแห่งความมืดและแสงสว่างไหลเวียนอยู่รอบตัวของเขา ภายในฝ่ามือยักษ์ทั้งสองข้างนั้นจริงๆแล้วมีส่วนที่โค้งอยู่และ’เนี่ยลี่’ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย
ในตอนที่ฝ่ามือยักษ์กระแทกเข้าหาเขา ‘เนี่ยลี่’ก็ได้สูบเอาสิ่งที่อยู่รอบตัวของเขาเข้าไปและทำให้มันเหือดแห้งด้วยสัจธรรมแห่งความตาย แล้วทำให้มันกลายเป็นพลังของเขา เนื่องจากฝ่ามือยักษ์คู่นี้ ถูกสร้างขึ้นมาจากสัจธรรมแห่งความตาย เนี่ยลี่จึงสามารถที่จะดูดซับได้โดยธรรมชาติ ทำให้มีโพลงอยู่ด้านใน
ร่างกายของ’เนี่ยลี่’ในตอนนี้ เต็มไปด้วยพลังสัจธรรมแห่งความตายอยู่ภายใน เทพแห่งความตายจึงคิดว่า’เนี่ยลี่’ได้ถูกกำจัดไปแล้วด้วยพลังสัจธรรมแห่งความตายของเขา
ในตอนนี้’เนี่ยลี่’กำลังค่อยๆทำความเข้าใจเกี่ยวกับสัจธรรมแห่งความตาย เขาค่อยๆเข้าใจถึงแก่นแท้ของมัน แขนทั้งสองข้างของเขามีกระดูกงอกแหลมออกมาราวกับเป็นเกราะแขน
เขาค่อยๆทำความคุ้นเคยกับพลังสัจธรรมแห่งความตาย
ในตอนนี้เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนักที่ใครคิดจะคุกคามเขาด้วยพลังสัจธรรมแห่งความตายอีกต่อไป แต่อย่างไรก็ตาม การที่จะเข้าถึงพลังสัจธรรมของเทพแห่งความตายทั้งหมดนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายๆเช่นกัน
เสียงหัวเราะของเทพแห่งความตายดังกึกก้องไปทั่วสุสาน เขามองไปยัง’เซี่ยวหยู่’ เขาเห็นคลื่นพลังจากดาบยังคงพุ่งไปหาหัวใจสีดำ พร้อมกับหัวเราะอย่างดูแคลน
“คนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเจ้ายังถูกข้ากำจัด เหลือเพียงพวกเจ้าที่ยังคงรอดอยู่ แล้วนี่พวกเจ้ายังคิดจะดิ้นรนอยู่อีกเหรอ? ”
“ทุกคนบุกเข้าไปพร้อมกัน!”
เหล่าผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียนมองหน้ากัน แล้วต่างก็รวบรวมพลังสัจธรรม จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่หัวใจสีดำราวกับดาวหาง
“หึ สู้ราวกับสุนัขที่จนตรอก!”
เทพแห่งความตายพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา พร้อมกันนั้นก็ปรากฏคุกกระดูกขึ้นมาบนท้องฟ้ากักขังเหล่าผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียนเอาไว้
ผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียน ต่างดิ้นรนและจู่ไปยังคุกกระดูกเพื่อหนีออกมา แต่ถึงกระนั้นในเวลาแค่ครู่เดียว กระดูกเหล่านั้นก็บีบรัดร่างกายของพวกเขาจนแน่น ทำให้พวกเขาขยับไม่ได้แม้แต่น้อย แถมยังปิดกั้นการมองเห็นของพวกเขาด้วย
เหล่ากระดูกยังคงไล่ตาม’เซี่ยวหยู่’ เขาพ่นลมหายใจอย่างเย็นชาพร้อมกับสับพวกมันด้วยดาบในมือของเขา
*ตูม!* *ตูม!* *ตูม!*
พวกกระดูกแหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยฝีมือของ’เซี่ยวหยู่’
“โอ้…”
เทพแห่งความตายเปร่งเสียงด้วยความประหลาดใจ เหล่ากระดูกที่แม้แต่ผู้เยี่ยมยุทธระดับเซียน ยังไม่อาจต่อต้านได้ กลับถูกทำลายเป็นชิ้นๆด้วยน้ำมือ’เซี่ยวหยู่’
“ดาบนั่นมัน…ดาบน้ำแข็งแห่งกลียุค”
ตอนที่’เซี่ยวหยู่’ได้ไปยังกระดูกเหล่านั้น มีหมอกสีขาวหนาถูกก่อตัวขึ้นในอากาศ สิ่งใดที่ถูกสัมผัสก็ถูกแช่แข็งในทันที กระดูกที่ถูกแช่แข็งถูกทำลายได้อย่างรวดเร็วด้วยดาบน้ำแข็งแห่งกลียุค
“ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะพาตัวเองออกจากที่นี้ได้ ฮ่า ๆๆๆ ! ใช้กำลังบังคับดูสิ เผื่อเจ้าจะทำมันได้! “
“ดาบน้ำแข็งแห่งกลียุค เป็นของเจ้าแห่งนครใต้พิภพ เจ้าเกี่ยวข้องอะไรกับเขางั้นรึ? เจ้าแห่งนครใต้พิภพ ไม่มีทางที่จะมอบดาบน้ำแข็งแห่งกลียุคให้กับคนนอก เท่าที่ข้ารู้มาเจ้าแห่งนครใต้พิภพไม่มีลูกชาย เขามีคนเดียวที่เป็น… ”
จู่ๆเทพแห่งความตายก็หัวเราะออกมาอย่างสุดเสียง
“ฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้เฒ่าสารเลวหมิงเป็นหนึ่งในคนที่ทำให้ข้าต้องมาอยู่ในสภาพนี้ ข้าไม่คิดหรอกนะว่าเจ้าจะพาตัวเองออกไปจากประตูทางออกของข้าได้ ฮ่าฮ่าฮ่า! ลองทุ่มกำลังดูสิ บางทีอาจจะบังเอิญหามันเจอก็ได้”
*ฟุ่บ!* *ฟุ่บ!* *ฟุ่บ!*
เชือกสีแดงชาดพุ่งม้วนไปหาเซี่ยวหยู่
“เจ้าค้างคาวเฒ่า เจ้าคิดจะจับข้างั้นรึ? มันไม่ง่ายหรอกนะ!”
‘เซี่ยวหยู่’พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา ในขณะที่ดาบน้ำแข็งแห่งกลียุค ในมือของเขาสร้างลูกบอลน้ำแข็งทรงกลมราวกับเป็นโล่ห์ห่อหุ้มร่างของเขาไว้ด้านใน
“ถ้าหากไอ้เฒ่าสารเลวหมิงนั้นมาเอง บางทีข้าเองก็อาจจะกลัวสักเล็กน้อย แต่เจ้าหน่ะเหรอ หึ เจ้าคิดว่ามีเพียงแค่ ดาบน้ำแข็งแห่งกลียุค แล้วจะทำอะไรข้าได้อย่างนั้นเรอะ”
เทพแห่งความตายหัวเราะอย่างเย็นชา ในขณะที่เวือกสีชาดนับหมื่นเส้นถูกแช่แข็งราวกับแท่งเหล็ก
*ตูม!* *ตูม!* *ตูม!*
เชือกสีแดงชาดฟาดโจมตีใส่โลห์น้ำแข็ง ก่อให้เกิดรอยแตกที่จะปรากฏบนพื้นผิวของก้อนน้ำแข็งทรงกลม
ใบหน้าของ’เซี่ยวหยู่’เต็มไปด้วยความกังวล แม้ว่าเขาจะมีความแข็งแกร่งระดับเซียน แต่ในตอนนี้เขาอยู่ในอณาเขตของเทพแห่งความตาย พลังสัจธรรมแห่งความตายนั้น ได้ผนึกพลังสัจธรรมของเขาไว้
ในขณะที่เขากำลังคิดหาทางตอบโต้เทพแห่งความตาย เชือกเส้นหนึ่งก็ทะลุโล่ห์น้ำแข็งทรงกลมเข้ามาแล้วก็รัดตัวและรอบคอของเขา พลังของเขาเริ่มที่จะไหลผ่านเชือกนี้ไปสู่ความว่างเปล่า ‘เซี่ยวหยู่’รู้สึกราวกับว่าพลังในร่างกายของเขาถูกดูดไปจนแห้งและเขาไม่สามารถดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองหลุดไปได้
แขนและขาของเขาก็ถูกรัดด้วยความรวดเร็ว
“หึหึหึ ท้ายที่สุดเจ้าก็อยู่ในกำมือข้า คอยดูสิว่าข้าจะทรมานเจ้าแบบไหนจนกว่าที่เจ้าจะตาย”
เทพแห่งความตายหัวเราะอย่างอํามหิต ในขณะที่เชือกค่อยๆลอยไปหา’เซี่ยวหยู่’
*เพี๊ยะ!*
เชือกฟาดอย่างโหดเหี้ยมทั่วร่างกายของ’เซี่ยวหยู่’ เสื้อผ้าของเขาฉีกขาดเป็นรู รอยสีแดงปรากฏเป็นเครื่องหมายบนผิวสีขาวราวกับไข่มุก ภายใต้เสื้อผ้าที่ฉีกขาด
“อึก!”
‘เซี่ยวหยู่’ กัดฟันของเขาแน่น เพื่อที่จะไม่ยอมร้องคราญครางด้วยความเจ็บปวด ภายในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นไม่ยอมแพ้ ขณะที่เขาจ้องมองอย่างเย็นชา ราวกับว่าสิ่งที่มันทำนั้นไร้ประโยชน์
“หนอย เจ้ารนหาที่ตายใช่ไหม!”
เชือกฟาดไปทั่วร่างกายของ’เซี่ยวหยู่’อีกครั้ง ผิวที่ขาวราวกับไข่มุกของเขาเต็มไปด้วยเลือด
และภายใต้เสื้อผ้าที่ฉีกขาดนั้นมีเลือดสาดกระเด็นไปทุกทิศทาง
แปลโดย:: นายมะพร้าว
ที่มา: