ตอนที่แล้วตอนต่อไป‘เนี่ยหลี่’ผงกหัวขึ้นมองไปที่กิเลนฟ้าและหรี่ตา
กิเลนฟ้าตัวนี้มันฉลาดเจ้าเล่ห์มากไปแล้ว การที่จะควบคุมกิเลนฟ้าเป็นเรื่องที่เกินความสามารถของพวกเขา มันพยายามที่จะหลอกล่อพวกเขาโดยใช้ชามอ่างใส่เลือดนั่นเป็นเหยื่อ
“ปัญหาแบบนี้มันแก้ไม่ยากไม่ใช่เหรอ?”
‘ลู่เพียว’หยิบแส้ขึ้นมาแล้วหวี่ยงไปพันกับชามอ่างเลือดพยายามจะดึงมันเข้ามา ทันใดนั้น สายฟ้าสายหนึ่งก็ฟาดลงมาและระเบิดจนแส้เส้นนั้นแหลกเป็นเสี่ยง ๆ กิเลนฟ้าแอบยิ้มที่มุมปาก มันแสร้งทำเป็นไร้เดียงสา
“ทุกสิ่งทุกอย่างในระยะสามเมตรรอบ ๆ ตัวข้าถูกควบคุมด้วยคุกห่วงโซ่อย่างนั้นรึ ข้าไม่รู้มาก่อนเลยนะเนี่ย!”
“ทุกสิ่งทุกอย่างในระยะห้าเมตรอยู่ภายใต้การควบคุมของกิเลนฟ้า เพราะอย่างนั้นทำไมมันถึงจะต้องปล่อยให้เนี่ยหลี่และพวกเอาเลือดของมันไปได้ง่าย ๆ?”
“เนี่ยหลี่ กิเลนฟ้าทำอย่างนี้แสดงว่ามันมีแผนอะไรซ่อนอยู่นะ”
‘ยู่หยาน’เตือนข้าง ๆ หูของ’เนี่ยหลี่’
“ข้ารู้”
‘เนี่ยหลี่’พยักหน้า
ทำไมเนี่ยจะไม่รู้ว่ากิเลนฟ้ากำลังจะเล่นลวดลายอะไรกับเขา?
‘เนี่ยหลี่’มองไปที่กิเลนฟ้าก่อนจะยิ้มและพูด
“ถ้าเป็นอย่างนั้น ข้าคิดว่าข้าจะต้องเข้าไปเอาเลือดของเจ้าด้วยตัวข้าเองแล้ว!”
เขาย่างกรายเข้าไปหากิเลนฟ้า
“เนี่ยหลี่ระวังตัวด้วยนะ!”
‘เอียจื้ออวิ้น’และ’เซี่ยวหนิงเอ๋อ’อดเป็นห่วงไม่ได้ การเดินเข้าไปหากิเลนฟ้าเป็นสิ่งที่อันตรายอย่างยิ่ง
“เชื่อมั่นในตัวเขาเถอะ เนี่ยหลี่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่”
‘ตู่ซื่อ’ยิ้มมาจากอีกฟากหนึ่ง เขาเข้าใจเนี่ยดี ‘เนี่ยหลี่’จะถูกหลอกด้วยเล่ห์กลอ่อนหัดแบบนี้ได้ยังไง
‘เนี่ยหนี่’ค่อย ๆ ย่างเข้าไปหากิเลนฟ้าช้า ๆ เจ็ดเมตร หกเมตร…
กิเลนฟ้าเฝ้ามอง’เนี่ยหลี่’ที่กำลังเข้ามาในเขตของมัน ในใจของมันเต็มไปด้วยความลิงโลด หลังจากนั้นเพียงอึดใจเดียว ‘เนี่ยหลี่’หยุดอยู่ที่ระยะห้าเมตร แล้วจ้องมองไปที่กิเลนฟ้า
ดวงตาของกิเลนฟ้าหรี่ลง การแสดงออกของ’เนี่ยหลี่’นั้นชัดเจน เขากำลังบอกเจ้าสัตว์อสูรว่าอย่าเล่นลวดลายอะไรกับเขา เขารู้เท่าทันเล่ห์กลของมันหมดแล้ว
กิเลนฟ้าพยักหน้า เจ้ารู้ทันข้าแล้วยังไงล่ะ ยังไงข้าก็ไม่เชื่อว่าเจ้าจะเอาชามอ่างเลือดของข้าไปได้หรอกนะ!
ทันใดนั้น ‘เนี่ยหลี่’รีบประสานร่างกับแพนด้าเขี้ยวอสูร แล้วอ้าปากออกพ่นลูกบอลสีดำและสีขาวไปที่กิเลนฟ้า
“ฮึ่ม!”
“แกไม่มีทางหนอื่นนอกเหนือไปจากการใช้กำลังขโมยเลือดไปจากข้าแล้วเรอะ?”
“แล้วยังไงต่อ?”
กิเลนฟ้าคำรามและพ่นสายฟ้าไปยังระเบิดหยินหยาง ถึงแม้ว่ามันจะถูกพันธนาการแต่พลังของมันนั้นไม่ใช่สิ่งที่คนระดับ เซียน จะรับมือได้
*บูมมมม!*
สายฟ้าฟาดลงไปบนระเบิดหยินหยางแล้วก็เกิดระเบิดขึ้นในทันที คลื่นกระแทกมหาศาลกระจายออกไปช่วงเวลาที่ระเบิดหยินหยางเกิดระเบิดขึ้น ‘เนี่ยหลี่’ขว้างระเบิดมังกรออกไปแล้วก็รีบประสานร่างกับอสูรเงาพรายแล้วพุ่งตรงไปที่เลือดของสัตว์อสูร
“พยายามจะขโมยเลือดของข้างั้นรึ? ฝันไปเถอะ! ตั้งแต่เจ้าก้าวเข้ามาในขอบเขตของข้า เจ้าอย่าคิดนะว่าเจ้าจะออกไปได้!”
กิเลนฟ้าคำราม มันอ้าปากพ่นบอลสายฟ้าออกไป
‘เอียจื้ออวิ้น’และพวกที่เฝ้ามองดูเหตุการณ์อย่างใจจดใจจ่อก็ปลดปล่อยโจมตีออกไปใบมีดน้ำแข็งและใบมีดสายลมพุ่งตรงไปที่กิเลนฟ้าเพื่อหันเหความสนใจของมัน
*บูม!* *บูม!* *บูม!*
การโจมตีไปที่กิเลนฟ้าไม่ผิดอะไรจากการไปจั๊กกะจี๋ใส่มัน การโจมตีนั้นไม่ได้ก่อให้เกิดความเสียหายอะไรกับมันเลย ร่างกายของกิเลนฟ้านั้นแข็งแกร่งเกินไป!
“โฮกกกก!”
กิเลนฟ้าโกรธจัดและเริ่มจะพ่นบอลสายฟ้าออกมา
ทันใดนั้น ระเบิดมังกรก็ลอยเข้าไปในปากของมันและเกิดระเบิดขึ้นตูมสนั่น แต่เนื่องจากร่างกายของกิเลนฟ้านั้นแข็งแกร่งมาก มันเพียงแค่ถูกผลักถอยหลังไปสองสามก้าวโดยไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร
‘เนี่ยหลี่’เคลื่อนไหวรวดเร็วปานสายฟ้า มือขวาวาดลงบนพื้นหยิบฉวยเอาชามอ่างเลือดขึ้นมาแล้วโยนไปให้’ตู่ซื่อ’
เมื่อเห็นอย่างนั้น กิเลนฟ้าคำรามอย่างเกรี้ยวกราดและเล็งไปยัง’เนี่ยหลี่’ สายฟ้านับไม่ถ้วนรวมตัวกันเป็นสายพุ่งตรงไปที่’เนี่ยหลี่’
แม้ว่า’เนี้ยหลี่’จะโยนชามอ่างเลือดออกไปพ้นจากขอบเขตของกิเลนฟ้าแล้วก็ตาม ถ้าตัวเขาจะออกไปจากขอบเขตของมันก็ได้แต่ฝันไปเท่านั้น!‘เนี่ยหลี่’มองพายุสายฟ้าที่กำลังพุ่งเข้ามาใกล้ตัว เขารู้สึกได้ว่ามันจะฉีกเขาออกเป็นชิ้น ๆ
*บูม!* *บูม!*
*บูม!*
สายฟ้าฟาดลงมาเป็นสายกลืนร่างของ’เนี้ยหลี’หายไป
“ฮึ่ม ฮึ่ม! เจ้าเด็กนั่นตายแน่!”
กิเลนฟ้าเชื่อว่า’เนี่ยหลี่’ไม่มีทางรอดไปจากสถานการณ์เช่นนี้ได้ทุกคนที่เฝ้าดูอยู่คาดว่า ระดับของ’เนี่ยหลี่’ในตอนนี้รับมือพายุสายฟ้าที่น่ากลัวแบบนั้นไม่ได้แน่ ๆ
กิเลนฟ้านั้นไม่ได้มีความตั้งใจที่จะฆ่า’เนี่ยหลี่’ พายุสายฟ้านั่นแค่ต้องการจะทำให้เขาไขว้เขวเท่านั้น ‘เนี่ยหลี่’เป็นผู้นำของพวกนั้น
ถ้ากิเลนฟ้าจับ’เนี่ยหลี่’เป็นตัวประกันเอาไว้ได้ พวกของเขาก็จะต้อง ยอมทำตามข้อเรียกร้องของมันพายุสายฟ้าที่บ้าคลั่งอ่อนแรงลงอย่างไรก็ตามเมื่อกิเลนฟ้ามองไปที่ตำแหน่งนั้นก็พบว่ามันว่างเปล่า“เป็นไปได้ยังไง!”
กิเลนฟ้าส่ายหัวไปมาและกระทืบเท้าอย่างเกรี้ยวกราด หลังจากที่ระเบิดสายฟ้าระเบิดไป มันพยายามมองหา’เนี่ยหลี่’แต่ไม่พบอึดใจต่อมา ร่างของ’เนี่ยหลี่’ปรากฏขึ้นห่างออกไปเจ็ดเมตร
ก่อนหน้าที่กิเลนฟ้าจะโจมตีใส่เขา ‘เนี่ยหลี่’ใช้ความสามารถล่องหนหายตัวไปดังนั้นการโจมตีของกิเลนฟ้าจึงพลาดเป้า
“เจ้ารอดไปได้ยังไง?”
กิเลนฟ้ามอง’เนี่ยหลี่’ ในใจของมันยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้
“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้หรอก”
‘เนี่ยหลี่’หัวเราะ ดวงจิตอสูรเงาพรายเป็นดวงจิตอสูรที่หายากมาก ความสามารถในการต่อสู้ของมันส่วนใหญ่นั้นไม่มีใครรู้ แม้กระทั่งกิเลนฟ้าผู้ซึ่งอยู่มานานนมแล้วก็ตาม ความรู้เกี่ยวกับดวงจิตอสูรไม่ค่อยแพร่หลายในวงกว้าง อย่างน้อยที่สุดมันก็ไม่รู้เรื่องราวของดวงจิตอสูรเงาพราย
“เนี่ยหลี่เราได้ชามอ่างเลือดนี่มาแล้ว เราจะทำยังไงกับมันต่อไป?”
‘ลู่เพียว’ถามในขณะที่เขากำลังถือชามอ่างเลือดอยู่
“ส่งมันมาให้ข้า”
‘เนี่ยหลี่’พูดพลางยิ้ม เขารับเอาชามอ่างเลือดมาจาก’ลู่เพียว’แล้วเริ่มลงมือจารึกอักขระ
อักขระที่แลดูน่าเกรงขามกำลังถูกจารึกลงบนพื้น กิเลนฟ้าเฝ้าสังเกตจารึกอักขระนั่นและขยับตัวอย่างไม่สบอารมณ์ มันมอง’เนี่ยหลี่’แล้วพูด
”เจ้าจะไม่คืนคำใช่ไหม?”
มันอาจจะเป็นไปได้ว่า ‘เนี่ยหลี่’มีแผนที่จะไม่ปล่อยมันไป ถึงแม้ว่า’เนี่ยหลี่’จะได้เลือดของมันไปแล้วก็ยังจะพยายามฆ่ามันอยู่ดี?
“แน่นอน ข้ารักษาสัจจะ ไม่เหมือนเจ้าหรอก ถ้าเราใช้เลือดสัตว์อสูรจารึกอักขระ เราจะสามารถยับยั้งเจ้าถ้าจะพยายามจะทำร้ายพวกข้า ข้าจะใช้เลือดของเจ้าจารึกค่ายกลวิญญาณเชื่อมโยงเจ้ากับตู่ซื่อ จากวันนี้ไปร่างกายของเจ้าจะเปลี่ยนแปลงไปและจะผสานเข้ากับขอบเขตวิญญาณของตู่ซื่อ อย่างไรก็ตามอย่าคิดที่จะทำร้ายเขาเด็ดขาด ตู่ซื่อเป็นคนคนเดียวที่จะสามารถปลดค่ายกลวิญญาณได้ เพื่อที่จะทำให้เจ้าเป็นอิสระจากวันนี้เป็นต้นไป เจ้าจะต้องปกปักษ์รักษาเขาอย่างซื่อสัตย์!”
‘เนี่ยหลี่’พูด เพื่อความปลอดภัยของ’ตู่ซื่อ’
‘เนี่ยหลี่’จำเป็นต้องป้องกันไว้ก่อน
“แล้วถ้าเขาแก่ตายล่ะ?”
กิเลนฟ้าถามด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ‘เนี่ยหลี่’ยักไหล่
“ถ้างั้นข้าก็ไม่แน่ใจว่าอะไรจะเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตามมันก็เป็นไปตามสถานการณ์”
ได้ยินดังนั้นกิเลนฟ้าก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมา
เสือติดจั่นไปแล้วจะถูกสุนัขรังแกยังไง ตัวมันจะทำอะไรได้? มันได้แต่ยอมรับชะตากรรม อย่างไรก็ตามข้อตกลงของ’เนี่ยหลี่’ก็ถือว่าใจกว้างมากแล้ว
ช่วงชีวิตของมนุษย์นั้นสั้นนัก หลังจาก’ตู่ซื่อ’ตาย มันจะได้รับอิสระใช่ไหม? ความตายก็เหมือนที่เทียนถูกดับ ถ้ามันไม่ได้รุกรานอะไร’ตู่ซื่อ’ ‘ตู่ซื่อ’ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ปล่อยมันไปเมื่อเขาตาย
“ถ้าอย่างนั้นก็ตกลง! ข้าจะปกป้องเขาอย่างดีที่สุด อย่างไรก็ตามเมื่อวาระสุดท้ายของเขามาถึง เขาต้องปล่อยข้าไป!”
กิเลนฟ้าเรียกร้อง หลังจากที่คิดสักครู่หนึ่ง เปรียบเทียบกับการถูกกักขังในหอคอยเพลิงทมิฬและรอคอยให้คนมาเชือดเมื่อแกนกลางของมันก่อตัวสมบูรณ์
มันจะดีกว่าถ้ามันยอมก้มหัวและยอมติดตามมนุษย์เพียงแค่ร้อยปีตู่ซื่อลุกขึ้นยืนอย่างองอาจและพูดอย่างเคร่งขรึม
“ข้าตู่ซื่อเป็นคนรักษาสัจจะ ถ้าเจ้ายอมติดตามข้าเป็นเวลาห้าสิบปี เมื่อเวลานั้นมาถึง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ข้าจะปลดปล่อยเจ้าให้เป็นอิสระ!”
“ได้!”
เมื่อได้ยินอย่างนี้ กิเลนฟ้าตอบตกลงอย่างซื่อสัตย์ จากการเปรียบเทียบของมัน มันรู้สึกว่า’ตู่ซื่อ’รับมือได้ง่ายกว่า’เนี่ยหลี่’ มันรู้ได้ว่า’ตู่ซื่อ’เป็นคนมีสัจจะ
เมื่อเขาเห็นกิเลนฟ้ายอมก้มหัว ‘เนี่ยหลี่’ก็มั่นใจว่าหาก’ตู่ซื่อ’ผสานร่างกับกิเลนฟ้าแล้ว เขาจะบรรลุการบ่มเพาะพลังได้อย่างน่าตกใจ
แม้ว่าจะเป็นเวลาแค่ห้าสิบปี แต่นั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับ’ตู่ซื่อ’หลังจากนั้น’เนี่ยหลี่’ก็มอบทักษะการบ่มเพาะที่เรียกว่า ทักษะกิเลนสวรรค์ ให้แก่’ตู่ซื่อ’
ภายในโลกเล็ก ๆ ในหมู่คนระดับ ตำนาน ‘เนี่ยหลี่’สามารถรับมือกับปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นได้ อย่างไรก็ตามถ้าพวกเขามีความตั้งใจที่จะท่องไปในอาณาจักรมังกรหายนะ นั่นก็ยังเป็นสถานการณ์ที่ยากลำบากและอันตรายมาก
ถึงแม้พวกเขาจะก้าวไปถึงระดับขอบเขตชะตาสวรรค์และรบรวมจิตวิญญาณแห่งโชคชะตาได้มากมายก็ตาม พวกเขาก็มีโอกาสที่จะเสียชีวิตง่าย ๆ ได้อยู่ดี
เมื่อเวลานั้นมาถึงมันอาจจะเป็นได้ที่เนี่ยจะไม่สามารถปกป้องพวกเขาได้อีกต่อไป ดังนั้น’เนี่ยหลี่’จึงหวังให้ตู่ซื่อและคนอื่น ๆ เพิ่มความแข็งแกร่งของพวกเขา เพื่อให้พวกเขามีความสามารถเตรียมตัวรับมือกับอันตรายที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ ศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดของ’เนี่ยหลี่’คือจักรพรรดิปราชญ์!
การที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูประเภทนั้น ‘เนี่ยหลี่’ไม่กล้าที่จะประมาทแม้แต่นิดเดียว ทุกครั้งที่เขาเริ่มทำอะไร เขาจะวางแผนเผชิญหน้ากับจักพรรดิ์ปราชญ์ให้ดีที่สุด ในชาตินี้’เนี่ยหลี่’จะไม่ยอมให้ ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยอย่างเด็ดขาด
แม้ว่าในชาติที่แล้วเขาจะแข็งแกร่งจนน่าตกใจ แต่เขาก็อยู่อย่างโดดเดียว ในชาตินี้เขาจะต้องมีเพื่อนที่จะเติบโตไปด้วยกัน
จารึกอักระบนพื้นทอประกายแสงเจิดจ้าและก่อตัวเป็นโซ่อักขระผูกกิเลนฟ้าจนขยับเขยื้อนไม่ได้ ‘เนี่ยหลี่’เดินไปที่ข้างตัวของกิเลนฟ้าและใช้เลือดของมันวางค่ายกลวิญญาณลงบนตัวของมัน แล้วเขาก็จุ่มเลือดของมันหยดลงบนหน้าผากของ’ตู่ซื่อ’
ทันใดนั้นก็มีแสงก็เปล่งประกายออกมา
เลือดของกิเลนฟ้าบนตัวของเขา จากนั้นก็เรืองแสงขึ้นมาและครอบคลุมไปทั่วร่างของมัน รูปร่างของมันค่อยโปร่งแสงจางลงจนกลายเป็นโปร่งใส
ท้ายที่สุดมันก็กลายเป็นริ้วของลำแสงพุ่งเข้าไปที่หน้าผากของ’ตู่ซื่อ’ ตาของ’ตู่ซื่อ’เรืองแสงขึ้น แสงศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองเป็นรูปแบบเพลิงและสายฟ้า
“เรียบร้อย”
‘เนี่ยหลี่’ยิ้ม ตอนนี้’ตู่ซื่อ’ผสานรวมกับกิเลนฟ้าแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคูณ
…จบตอน…
แปลโดย
ที่มา: