Chapter 44 Chapter 44: Temptation Translator: Oneshotwonder  Editor: Tehrn The tour of Ma Xiaoru’s Mansion had been an eye opener for Wang Tong
บทที่ 44 บทที่ 44: ล่อผู้แปล: Oneshotwonder Editor: Tehrn การเดินทางของแมนชั่น Ma Xiaoru เป็นตัวเปิดตาของวังตอง
 With the advancement of science and technology, standards of living had improved by leaps and bounds, but the gap between the rich and poor had not been narrowed; Wang Tong had experienced it at first-hand while living in the cramped and squalid quarters of the Hope district
ด้วยความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมาตรฐานการครองชีพมีการปรับปรุงโดยการก้าวกระโดด แต่ช่องว่างระหว่างคนร่ำรวยและคนจนไม่ได้ถูก จำกัด ให้แคบลง 
 Perhaps that was the way of the world; although being confined by morality, survival of the fittest had always been the main theme throughout all stages of societal developments
บางทีนั่นอาจเป็นวิถีทางของโลก 
 The drastic difference had drawn out Wang Tong’s memories of his life on Norton
ความแตกต่างที่รุนแรงได้ดึงความทรงจำของวังตองไว้ในชีวิตของเขาเกี่ยวกับ Norton
 Although it had been a hellish nightmare, Wang Tong had regretted nothing; instead, he cherished the events that had made a life-changing impact on him
แม้ว่าจะเป็นฝันร้ายร้ายแรง แต่วังตองก็ไม่เสียใจอะไร 
 He even came to appreciate Mr
เขาถึงกับขอบคุณนาย
 Wannabe’s harsh methods; it had been the only source from which Wang Tong could draw aspirations to keep on fighting
Wannabe ของวิธีการที่รุนแรง; 
 In hindsight, It was a necessary evil
มันเป็นความชั่วร้ายที่จำเป็น
 Under such excruciating circumstance, one moment of slacking off might have cost Wang Tong’s life
ภายใต้สถานการณ์ที่ระทมทุกข์ดังกล่าวช่วงเวลาแห่งการหลุดลอยอาจทำให้ Wang Tong เสียชีวิต
   Sensing Wang Tong’s attention had drifted away; Ma Xiaoru ended the tour
ความรู้สึกของวังตองที่เซนได้ล่องลอยไป 
 She sat down beside Samantha and signaled the servants to bring out the drinks
เธอนั่งลงข้างซาแมนต้าและส่งสัญญาณให้คนรับใช้นำเครื่องดื่ม
 “You guys again? Haven't you get enough of my scolding?” Samantha asked half jokingly
"พวกคุณอีกครั้งหรือ? 
 “Sis, this is the weekend, we are supposed to relax,” Ma Xiaoru changed into a meek and conciliatory voice, in an attempt to coax the principal
"ซิสนี่เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์เราควรจะผ่อนคลาย" Ma Xiaoru เปลี่ยนเป็นเสียงที่อ่อนโยนและสมานฉันท์ในความพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมครูใหญ่
 Hu Yangxuan felt drunk after hearing Ma Xiaoru's innocent voice
ฮั่วหยางซวนวานรู้สึกเมาเมื่อได้ยินเสียงไร้เดียงสาของแม่เซียวอุ่ย
 Wang Tong, on the other hand, fixated his eyes on Samantha
วังตงหันกลับไปมองซาแมนต้า
 Samantha snorted, "I am still pissed off at SOMEONE who had turned down my invitation to join our tournament team
ซาแมนต้ากราบทูล "ฉันยังคงโกรธคนที่ปฏิเสธคำเชิญเข้าร่วมทีมทัวร์นาเมนท์ของเรา
 I just can't stop thinking about it, and it had ruined my weekend
ฉันไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับมันและมันได้ทำลายวันหยุดสุดสัปดาห์ของฉัน
 How am I supposed to relax?" Samantha rolled her eyes at Wang Tong
ฉันควรผ่อนคลายอย่างไร? "ซาแมนต้ากลิ้งตากับวังตอง
 This feminine expression sent the Wang Tong's heart quivering
การแสดงออกที่เป็นผู้หญิงนี้ทำให้หัวใจวังตองสั่น
 Wang Tong felt it difficult to draw any connection between the charming if not seductive girl with that cold and distanced principal
วังตงรู้สึกว่าเป็นการยากที่จะดึงความเชื่อมโยงระหว่างสาวที่มีเสน่ห์ถ้าไม่ใช่เสน่ห์กับอาจารย์ที่เย็นและห่างเหิน
 Hu Yangxuan stirred in surprise upon hearing that Wang Tong had been invited to join the team
Hu Yangxuan รู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินวังทองได้รับเชิญให้เข้าร่วมทีม
 Wang Tong looked helpless and said, "I just don't want to let you down
วังตองมองไม่มั่นคงและพูดว่า "ฉันแค่ไม่อยากให้คุณผิดหวัง
" "Do your best, and you won't let anyone down
"ทำดีที่สุดและจะไม่ปล่อยให้ใครลงไป
" Samantha sat up and looked straight into Wang Tong's eyes
ซาแมนต้าลุกขึ้นยืนและมองตรงเข้าไปในตาของวังตอง
 Wang Tong locked his eyes with that pool of darkness, he found Samantha particularly attractive when she wasn't wearing her glasses
วังตงล็อคดวงตาของเขาด้วยสระว่ายน้ำแห่งความมืดเขาพบว่าซาแมนต้าน่าสนใจโดยเฉพาะเมื่อไม่สวมแว่นตา
 "Fine, I will sign up, and I will try my best
"ดีฉันจะลงทะเบียนและฉันจะพยายามอย่างดีที่สุด
" "Atta boy!" Samantha stood up in excitement, eyes still fixated on Wang Tong as if she was afraid that he would change his mind on a whim
"เด็กชาย Atta!" Samantha ลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้นตายังคงตรึงอยู่กับ Wang Tong ราวกับว่าเธอกลัวว่าเขาจะเปลี่ยนความคิดของเขาด้วยความตั้งใจ
 Wang Tong felt helpless, he did not know why he had agreed to it, but it was too late then
วังทองรู้สึกไม่มั่นคงเขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้ตกลงใจ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว
 "Welcome aboard Wang Tong! We should celebrate, champagne everybody?" Ma Xiaoru applauded in joy
"ยินดีต้อนรับเรือวังตองเราควรจะเฉลิมฉลองทุกคนแชมเปญ?" 
 Samantha's eyes lit up with glee; she was pleasantly surprised
ดวงตาของ Samantha สว่างขึ้นด้วยความยินดี; 
 This had quickly turned into the most relaxing weekend ever since she became the principal
นี้ได้กลายเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่อนคลายมากที่สุดนับตั้งแต่เธอกลายเป็นหลัก
 "Alright, I will celebrate with you as a token of my gratitude, pretend I am not your principal
"เอาล่ะฉันจะเฉลิมฉลองกับคุณในฐานะที่เป็นสัญลักษณ์ของความกตัญญูของฉันแกล้งทำเป็นว่าฉันไม่ใช่หลักคุณ
" In a fit of uncontrollable excitement, Samantha crossed the line that had defined her role
"ในแบบที่ไม่สามารถควบคุมความตื่นเต้น Samantha ข้ามเส้นที่กำหนดบทบาทของเธอ
 However, Samantha was not the only one that had crossed the line, Wang Tong had also done it by agreeing to something that he knew he shouldn't have
อย่างไรก็ตามซาแมนต้าไม่ได้เป็นคนเดียวที่ข้ามเส้นวังทองได้กระทำโดยการยอมรับสิ่งที่เขารู้ว่าเขาไม่ควรมี
 Soon, the room was filled with the fragrance of champagne and glee
ในไม่ช้าห้องเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของแชมเปญและความยินดี
 It was a weight off Samantha's mind
น้ำหนักของซาแมนต้าลดลง
 She finally started to see a glimpse of hope in this tournament
ในที่สุดเธอก็เริ่มมองเห็นความหวังในการแข่งขันครั้งนี้
   After a few cups of champagne, the chemistry among the four changed quickly; they began to talk about their life and shared stories of their past
หลังจากไม่กี่แก้วแชมเปญสารเคมีในหมู่ทั้งสี่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว; 
 Ma Xiaoru told everyone that when she had first arrived in the Li's family as an apprentice, she felt homesick
แม่ Xiaoru บอกกับทุกคนว่าเมื่อครั้งแรกที่เธอมาถึงครอบครัวของลี่ขณะที่เด็กฝึกงานเธอรู้สึกคิดถึงบ้าน
 For the first few nights, she had cried alone in her bed, wanting to go home
ในช่วงสองสามคืนแรกเธอร้องไห้อยู่ตามลำพังบนเตียงของเธออยากกลับบ้าน
 Hu Yangxuan had confessed that he never liked playing classical scores on piano
Hu Yangxuan ได้สารภาพว่าเขาไม่เคยชอบเล่นเปียโนคลาสสิก
 Instead, he loved playing rock music
แต่เขาชอบเล่นดนตรีร็อค
 It was his parents who had forced him to learn classical music because they thought that it was a symbol of nobility
พ่อแม่ของเขาบังคับให้เขาเรียนดนตรีคลาสสิกเพราะคิดว่าเป็นสัญลักษณ์ของชนชั้นสูง
 Samantha also joined in and revealed how nerve-racked she was on the first day as the principal
ซาแมนต้าเข้าร่วมด้วยและเปิดเผยว่าเธอรู้สึกลำบากในวันแรกในฐานะหัวหน้าทีม
 She had just graduated university then and hadn't adopted her new role yet
เธอเพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแล้วและยังไม่ได้รับบทบาทใหม่
 A sense of insecurity kept on distracting her while talking to a roomful of senior instructors, so she had to dig her nails into her legs to stay focused
ความรู้สึกของความไม่มั่นคงรักษาความฟุ้งซ่านของเธอในขณะที่พูดคุยกับห้องพักของอาจารย์อาวุโสดังนั้นเธอจึงต้องขุดเล็บของเธอเข้าไปในขาของเธอที่จะมุ่งเน้น
 Upon hearing that, Wang Tong quietly leered at Samantha's long and elegant legs
เมื่อได้ยินว่าวังตองเงียบ ๆ เล็งไปที่ขายาวและสง่างามของซาแมนต้า
 Immediately he felt ashamed of doing so and wondered how Hu Yangxuan could have resisted the temptation
ทันทีที่เขารู้สึกละอายในการทำเช่นนั้นและสงสัยว่าฮุ่ยหยางหยวนสามารถต่อต้านการล่อลวงได้อย่างไร
 When it was Wang Tong's turn, he struggled a while to find a good story
ตอนที่วังตองหันไปเขาก็พยายามหาเรื่องที่ดีสักหน่อย
 Although he had many embarrassing stories while living with Old Fart, none was interesting enough
แม้ว่าเขาจะมีเรื่องน่าอายมากในขณะที่อาศัยอยู่กับ Old Fart แต่ก็ไม่มีใครสนใจมากนัก
 "Well, I guess I can talk about my life on Norton
"ฉันคิดว่าฉันสามารถพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตของฉันเกี่ยวกับ Norton ได้
" "The planet Norton? I have heard that it was beautiful
"ดาวเคราะห์นอร์ตัน? 
 I was going to visit there with my parents, but the war had spoiled the trip
ฉันกำลังจะไปที่นั่นกับพ่อแม่ของฉัน แต่สงครามได้นิสัยเสียการเดินทาง
" To a princess like Ma Xiaoru, the planet Norton had to be a place of wild imaginations
"สำหรับเจ้าหญิงอย่าง Ma Xiaoru ดาวเคราะห์ Norton ต้องเป็นสถานที่แห่งจินตนาการในป่า
 They listened intently as Wang Tong filled them in with events on Norton
พวกเขาฟังอย่างตั้งใจขณะที่วังตองเติมเต็มเหตุการณ์เหล่านี้ในนอร์ตัน
 By the end, they all felt that Norton was a heaven for adventures
ในตอนท้ายพวกเขารู้สึกว่า Norton เป็นสวรรค์สำหรับการผจญภัย
 Hu Yangxuan was the first to notice that some details of Wang Tong's story seemed extraordinary, "So, you had survived the 5g gravity for an entire year? That's unthinkable
Hu Yangxuan เป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่ารายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องของวังทองดูเหมือนจะไม่ธรรมดา "คุณรอดชีวิตมาได้ 5 กรัมต่อปีหรือไม่?
" "I was lucky
" "ฉันโชคดี
 I had encountered a Zerg and accidentally opened my EMF
ฉันเจอ Zerg และบังเอิญเปิด EMF ของฉัน
 At first, I couldn't believe it myself either; it must be a freak of nature
ตอนแรกฉันไม่อยากจะเชื่อเลย 
 Oh, and the gravity might not be as bad as you think
โอ้แรงโน้มถ่วงอาจไม่แย่เท่าที่คุณคิด
" "Didn't you feel lonely living there all by yourself?" Samantha asked
"" คุณไม่รู้สึกเหงาที่อาศัยอยู่ที่นั่นทั้งหมดด้วยตัวเอง? "ซาแมนต้าถาม
 "Nah, never
"ไม่เคย
 There were Zergs everywhere who kept me company
มี Zergs ทุกที่ที่ฉันเก็บไว้
 They even came out of hidings and saw me off on the day I left
พวกเขาออกมาจากที่ซ่อนและเห็นฉันในวันที่ฉันออกไป
" The others couldn't help laughing upon hearing this
คนอื่น ๆ ไม่สามารถหัวเราะเมื่อได้ยินเรื่องนี้
 "No wonder you are such an expert at dissecting Zergs!" Hu Yangxuan exclaimed
"ไม่ต้องแปลกใจว่าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญในการตัด Zergs!" 
 "Jokes aside
"เรื่องตลกกัน
 I am truly in debt with Charcoal, if not for him, I would have already lost my sanity
ฉันเป็นหนี้อย่างแท้จริงกับถ่านหากไม่ได้สำหรับเขาฉันจะได้หายไปสติของฉันแล้ว
 On the day I lost him to the Zergs, I cried for the first time in my life
ในวันที่ฉันสูญเสียเขาไป Zergs ฉันร้องไห้เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉัน
 Hey, keep your mouth sealed, I don't want other people to know that I cried over a robot!" Ma Xiaoru nodded her head
เฮ้, เก็บปากของคุณปิดผนึก, ฉันไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่าฉันร้องไห้กับหุ่นยนต์! "Ma Xiaoru พยักหน้าหัวของเธอ
 Samantha on the other hand, would not pass up this opportunity, "Hehe, I can't promise anything
Samantha ในทางกลับกันจะไม่ผ่านโอกาสนี้ "Hehe, ฉันไม่สามารถสัญญาอะไร
 But if you do as I say, your secret might just be safe with me
แต่ถ้าคุณทำตามที่ฉันพูดความลับของคุณอาจปลอดภัยกับฉัน
" She rubbed the top of Wang Tong's head, like patting a meek lamb
"เธอถูหัวด้านบนของวังทองเหมือนโดนแกะอ่อนโยน
 Wang Tong’s refute suddenly evaporated in his mouth
การลบล้างของวังต๋อยระเหยไปในปากของเขา
 "Gosh
"เอ้ย
 what is happening to me!" Wang Tong screamed inside of his mind
สิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน! "วังตองกรีดร้องในใจของเขา
 "I was just kidding
"ฉันล้อเล่น
 Why so serious!" Samantha let out a burst of laughter after seeing Wang Tong's frozen expression
ทำไมมันร้ายแรงจัง! "ซาแมนต้าปล่อยเสียงหัวเราะออกมาหลังจากได้เห็นการแสดงออกของวังตอง
 She had become weary by the stoic mask she had to wore in the principal's office
เธอได้กลายเป็นเบื่อหน่ายโดยหน้ากากที่เธอต้องสวมในสำนักงานของครูใหญ่
 Today, she just wanted to be herself, and her face bloomed like a flower
วันนี้เธออยากจะเป็นตัวของตัวเองและใบหน้าของเธอก็ออกดอกเหมือนดอกไม้
 Only with great effort had Wang Tong refrained himself from touching Samantha's beautiful face
ด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวดเท่านั้นวังทองจึงละเว้นจากการสัมผัสใบหน้าอันสวยงามของซาแมนต้า
 "Wang Tong, would you care to tell us more about the Zergs? Are they as smart as people say they are?" "Definitely
"วังตองคุณอยากจะบอกเรามากขึ้นเกี่ยวกับ Zergs หรือไม่พวกเขาฉลาดพอ ๆ กับที่คนบอกว่าพวกเขาเป็นใคร?" 
 They communicate with each other in their own ways, just like we do
พวกเขาสื่อสารกันในแบบของตัวเองเช่นเดียวกับที่เราทำ
 They also have a habit of leaving a souvenir for me after every encounter," Wang Tong spoke with certainty; he had always regarded Zergs as formidable opponents and never dared to underestimate them
พวกเขายังมีนิสัยในการทิ้งของที่ระลึกไว้ให้ฉันหลังจากการเผชิญหน้ากันทุกครั้ง "วังทองพูดด้วยความมั่นใจว่าเขาเคยมอง Zergs ว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวและไม่กล้าที่จะประมาทพวกเขา
 "What do you mean souvenir?" The topic had piqued everyone's interest, even Hu Yangxuan who was eager to be back into the limelight had patiently waited his turn
"คุณหมายถึงของที่ระลึก?" 
 "Ah
"อา
 nothing spectacular, just scars
ไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้นเพียงรอยแผลเป็น
" Wang Tong rolled up his sleeves
"วังตองรีดแขนเสื้อขึ้น
 "This one, here, is the work of a Sickle Zerg, he almost severed my arm right off
"คนนี้นี่คืองานของ Sergle Zerg เขาแทบจะตัดแขนออกทันที
 And… this one
และ ... อันนี้
 This one was from a Bomb Zerg, nasty bugs! The rest were more or less the same
หนึ่งนี้มาจาก Bomb Zerg, ข้อบกพร่องที่น่ารังเกียจ! 
" Wang Tong rolled up the bottom of his T-shirt, revealing a huge and ugly scar across his belly
"วังตองรีดด้านล่างของเสื้อยืดของเขาเผยให้เห็นรอยแผลเป็นขนาดใหญ่และน่าเกลียดทั่วท้องของเขา