Chapter 49 Chapter 49: Caretaker Wang Translator: Oneshotwonder  Editor: Tehrn Although the marks were posted, the students had to wait until tomorrow for the change of classes
บทที่ 49 บทที่ 49: ภารโรงวังนักแปล: Oneshotwonder Editor: Tehrn แม้ว่าจะมีการโพสต์เครื่องหมายนักเรียนต้องรอจนถึงวันพรุ่งนี้เพื่อเปลี่ยนชั้นเรียน
 Lots of Wang Tong's classmates were perplexed as to why Wang Tong didn't choose to major in the METAL Combat since his METAL combat scores would have easily leveled him up to the A-Class However, unlike his classmates, Wang Tong didn't care about climbing the ladder, he was quite content with remaining in the F-Class
เพื่อนร่วมชั้นของวังตองรู้สึกแปลกใจว่าทำไมวังตองไม่ได้เลือกที่จะเป็นผู้ที่มีส่วนสำคัญในการต่อสู้ของ METAL เนื่องจากผลการต่อสู้ของ METAL ของเขาทำให้เขาได้รับคะแนน A-Class ได้อย่างง่ายดายอย่างไรก็ตามไม่เหมือนกับเพื่อนร่วมชั้นของเขาวังตองไม่สนใจ 
   After school was over, Wang Tong sauntered toward the dormitory number five, ready to start his first day as the caretaker
หลังจากจบการศึกษาแล้ววังตองก็เดินตรงไปยังหอพักหมายเลขห้าพร้อมที่จะเริ่มต้นวันแรกของเขาในฐานะผู้ดูแล
 Upon approaching the entrance, he saw a poster with his picture on the front door of the caretaker's office; the news had spread fast
เมื่อเข้าหาทางเข้าเขาเห็นโปสเตอร์ที่มีภาพของเขาอยู่ที่ประตูหน้าสำนักงานของผู้ดูแล 
 Most girls in the dormitory number five had acquainted their neighbor since he was their only connection with Hu Yangxuan through letters, but they knew very little about Wang Tong himself, except for that he seldom came out of his room and spent most of his time burying himself in textbooks
เด็กหญิงส่วนใหญ่ในหอพักห้าคนรู้จักเพื่อนบ้านของพวกเขาเนื่องจากเป็นเพียงความสัมพันธ์ของพวกเขากับ Hu Yangxuan ผ่านทางจดหมาย แต่พวกเขารู้น้อยมากเกี่ยวกับตัวของ Wang Tong ยกเว้นว่าเขาไม่ค่อยออกมาจากห้องของเขาและใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการฝังศพ 
 His appointment, needless to say, had stirred up strong resistance among the girls
การนัดหมายของเขาไม่มีความจำเป็นที่จะกล่าวได้ทำให้เกิดการต่อต้านอย่างรุนแรงระหว่างเด็กผู้หญิง
 The fact that Wang Tong was a boy was the focal point of their argument, it was treated as a blatant assault on girl's traditional territory
ความจริงที่ว่าวังทองเป็นเด็กชายเป็นจุดโฟกัสของการโต้เถียงของพวกเขาจึงถือได้ว่าเป็นการทำร้ายร่างกายอย่างไม่เห็นแก่ตัวในดินแดนดั้งเดิมของเด็กหญิง
 They had quickly gathered banners and planned a secret rebellion against their caretaker
พวกเขาได้รวบรวมแบนเนอร์และวางแผนการกบฏอย่างลับๆกับผู้ดูแลของพวกเขา
 The caretaker's office was only a few paces away from Wang Tong's room, squarely set at the otherwise wide-open front entrance
ที่ทำการของผู้ดูแลเพียงไม่กี่ก้าวจากห้องของวังตองตั้งอยู่ตรงหน้าทางเข้าด้านหน้ากว้าง
 The room had a window that faced the outside of the perimeter
ห้องมีหน้าต่างที่หันหน้าไปทางด้านนอกของปริมณฑล
 Wang Tong sat by the window, resting his elbow on the windowsill and making sure that no male student had sneaked in
วังทองนั่งอยู่ข้างหน้าต่างพักข้อศอกบนหน้าต่างและตรวจดูให้แน่ใจว่าไม่มีชายนักเรียนแอบเข้าไป
 Principal Samantha had forbidden such act, and it became the caretaker's duty to enforce that policy
Samantha ได้ห้ามการกระทำดังกล่าวและกลายเป็นหน้าที่ของผู้ดูแลในการบังคับใช้นโยบายดังกล่าว
 The task had quickly become boring, so Wang Tong took out his textbook and started to study
งานนี้ได้กลายเป็นเรื่องน่าเบื่ออย่างรวดเร็วดังนั้นวังตองจึงหยิบหนังสือเรียนออกมาและเริ่มเข้าศึกษา
 Although he had passed the first monthly test, that was far from his last one, so he reminded himself to prepare ahead of time
แม้ว่าเขาจะผ่านการทดสอบรายเดือนครั้งแรกซึ่งห่างไกลจากคำสุดท้ายของเขาดังนั้นเขาจึงเตือนตัวเองให้เตรียมตัวก่อนเวลา
 Truth be told, this monthly test had made Wang Tong realize that the reason for his miserable grade wasn't because he was stupid, such as some people wanted him to believe, but rather because he had never spent enough time on study
ความจริงก็คือการทดสอบรายเดือนนี้ได้ทำให้วังตองตระหนักดีว่าสาเหตุที่ทำให้เกรดน่าสังเวชของเขาไม่ได้เป็นเพราะเขาโง่เช่นบางคนก็อยากให้เขาเชื่อ แต่เพราะเขาไม่เคยใช้เวลามากพอในการศึกษา
 Old Fart rarely brought home enough for both of them, so he had to spend most of his after-school time helping Old Fart to get by
Fart เก่าไม่ค่อยนำบ้านพอสำหรับทั้งสองของพวกเขาดังนั้นเขาจึงต้องใช้เวลาส่วนใหญ่หลังเลิกเรียนของเขาช่วยให้ Old Fart ได้รับโดย
 Old fart had never liked the Academies neither
เก่าผายลมไม่เคยชอบโรงเรียนทั้งสอง
 "Academies are useless, might as well call them daycares," as he put it
"โรงเรียนไม่มีประโยชน์อะไรเช่นกันอาจเรียกพวกเขาว่าวันเกิด" ในขณะที่เขาใส่ไว้
   A raucous noise of heavy boots thudding on the ground disturbed Wang Tong's train of thoughts; someone was approaching
เสียงดังสนั่นของรองเท้าบู๊ตที่ผัดอยู่บนพื้นทำให้เกิดความวุ่นวายใจกับวังตอง 
 He saw a girl walking toward the dormitory with a male student following her
เขาเห็นเด็กหญิงคนหนึ่งเดินไปหอพักพร้อมกับนักเรียนชายคนหนึ่งตามเธอ
 Wang Tong pushed his books aside; time for Caretaker Wang to shine
วังตองผลักดันหนังสือออกไป 
 "Excuse me, no male students are allowed beyond this point
"ขอโทษนะครับไม่มีนักเรียนชายคนไหนที่ได้รับอนุญาตนอกเหนือจากนี้
 If you two would like to chat, feel free to do it here; if it is more intimate business, please do find a corner as far as possible," despite the edge in his voice, Wang Tong's wore a blank smile on his face that he had practiced in front of a mirror many times
ถ้าคุณทั้งสองต้องการแชทคุณสามารถทำสิ่งนี้ได้ที่นี่ 
 "It’s none of your business, buzz off!" The male student was one of the fourth-year seniors
"ไม่ใช่ธุรกิจของคุณฉูดฉาด!" 
 It was not his seniority that had given him the overconfidence to blatantly violate the school's policies, it was his dad's position on the school's board of directors
ไม่ใช่ความอาวุโสของเขาที่ทำให้เขาเชื่อมั่นในตัวเองว่าละเมิดนโยบายของโรงเรียนอย่างโจ๋งครึ่มมันเป็นตำแหน่งของพ่อของเขาในคณะกรรมการของโรงเรียน
 Many times he had come and went at will through this entrance, even Samantha had to be circumspect when dealing with him
หลายครั้งที่เขามาและเดินผ่านประตูทางเข้านี้แม้แต่ซาแมนต้าก็ต้องระวังรอบคอบเมื่อต้องรับมือกับเขา
 "I am afraid I can't, not without a good reason
"ฉันกลัวฉันไม่ได้ไม่ได้โดยไม่มีเหตุผลที่ดี
" Wang Tong shook his head
วังตองส่ายหัว
 Hearing the commotion, the residences of the girls' dormitory quickly gathered around, slyness glimmered in their eyes
หอพักของหอพักของหญิงสาวได้รวบรวมไว้อย่างกะทันหันรวมทั้งแวววาวแววตาของพวกเขา
 They were not here to help Wang Tong, but to witness the unraveling of their coup
พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อช่วยวังทอง แต่เพื่อเป็นพยานในการคลี่คลายการรัฐประหารของพวกเขา
 Wang Tong had expected as much from the girls, and he was aware that the leader of the girls was the one that brought the director's son here; her name was Zhou Sisi, the leader of the second floor
วังทองคาดหวังมากจากสาว ๆ และรู้ดีว่าผู้นำหญิงนั้นเป็นคนนำลูกชายของผู้กำกับมาที่นี่ 
 "Stinky pig!" Zhou Sisi hissed in her mind as she leered at Wang Tong
"หมูเหม็น!" 
 The school's decision had initially sent her head reeling, and after her protest was ignored by the Principal, she had decided to take the matter into her own hands
การตัดสินใจของโรงเรียนได้ส่งศีรษะของเธอไปเรื่อย ๆ และหลังจากการประท้วงของเธอถูกปฏิเสธโดย Principal เธอได้ตัดสินใจที่จะนำเรื่องนี้ไปใช้ในมือของเธอเอง
 Her plan was to coax one of her many admirers, Aysen, the director's son, into a confrontation with the new caretaker
แผนการของเธอคือการเกลี้ยกล่อมคนรัก Aysen ลูกชายของผู้อำนวยการคนหนึ่งในการเผชิญหน้ากับผู้ดูแลคนใหม่
 Although she was and would never be interested in Aysen, his family background and seniority would make things much convenient for her
แม้ว่าเธอจะเป็นและไม่เคยสนใจ Aysen แต่ภูมิหลังครอบครัวและความอาวุโสของเขาจะทำให้ทุกอย่างสะดวกสำหรับเธอ
 "Aysen, give him a reason
"Aysen ให้เหตุผล
" Aysen had been chasing after the first year beauty Zhou Sisi ever since the first day she entered Ayrlarng, and this was the closest he had gotten so far to his sweet prize
"Aysen ได้รับการไล่ล่าหลังจากความงามปีแรก Zhou Sisi นับตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้า Ayrlarng และนี่คือที่ใกล้เคียงที่สุดที่เขาได้รับเพื่อให้ห่างไกลเพื่อรับรางวัลหวานของเขา
 The girl's dormitory was right in front of him, and the only roadblock was a first-year fledging
ห้องหอพักของหญิงสาวอยู่ตรงหน้าเขาและสิ่งกีดขวางบนถนนเพียงแห่งเดียวคือปีแรกที่ปีนขึ้นไป
 He rolled up his sleeves, laughing in his mind for his extraordinary luck
เขากลิ้งแขนขึ้นหัวเราะในใจของเขาด้วยความโชคดีของเขา
 "Reasons ah?" Aysen slanted his eyebrows and pouted his lower lip
"เหตุผล ah?" 
 Contempt was written all over his face
ความชิงชังถูกเขียนขึ้นทั่วใบหน้าของเขา
 "That is reason number one
"นั่นคือเหตุผลที่หมายเลขหนึ่ง
 Number two, I am going to kick your a*s and shovel dirt in your trap if you don't move away
หมายเลขสองฉันจะเตะ * s ของคุณและตักสิ่งสกปรกในกับดักของคุณถ้าคุณไม่ได้ย้ายออกไป
" Aysen jabbed at Wang Tong again
"Aysen แทะที่วังตองอีกครั้ง
 "Third, half of this school is mine, so I do whatever the f*ck I want, understand?" Aysen puffed out his chest and stood with his arms akimbo, trying to look as big as he could
"สามครึ่งหนึ่งของโรงเรียนนี้เป็นของฉันดังนั้นฉันจึงทำทุกอย่างที่ฉันต้องการเข้าใจ?" 
 A smug etched on his face as he looked down on his nose at Wang Tong
รอยยิ้มที่ฝังตัวอยู่บนใบหน้าของเขาขณะที่เขามองลงมาที่จมูกของเขาที่วังทอง
 He chortled at Wang Tong's seemingly sheepish appearance and then turned his head around, seeking out the approving eyes of Zhou Sisi
เขาเย้ยหยันในรูปลักษณ์ที่ดูเหมือนขี้ขลาดของวังทองและหันศีรษะไปรอบ ๆ เพื่อค้นหาดวงตาที่อนุมัติของโจวเซสิ
 For the sake of her dignity and for the sake of the greater good, Zhou Sisi managed a contrived smile on her face, but deep down, she found it hard to erase the revulsion to Aysen's bully-like demeanor
เพื่อประโยชน์ของศักดิ์ศรีของเธอและเพื่อประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่กว่าโจวซีมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ แต่ลึกลงไปเธอก็พบว่ามันยากที่จะลบความรังเกียจไปสู่พฤติกรรมที่น่ารังเกียจของ Aysen
 If she could punch Aysen's face without spoiling her plan, she would wear a brass knuckle while she was at it
ถ้าเธอสามารถเจาะใบหน้าของ Aysen ได้โดยไม่ทำลายแผนการของเธอเธอจะสวมข้อมือทองเหลืองขณะที่เธออยู่ที่นั่น
 It turned out that Zhou Sisi wasn't alone, many other girls had furrowed their eyebrows, but when they thought about the greater evil, they thinned their lips and tried to endure the churnings of their stomachs
ปรากฎว่า Zhou Sisi ไม่ได้อยู่ตามลำพังมีสาว ๆ อีกหลายคนมัดคิ้วของพวกเขา แต่เมื่อพวกเขาคิดถึงความชั่วร้ายยิ่งขึ้นพวกเขาก็ผอมลงริมฝีปากของเขาและพยายามที่จะทนทุกข์ทรมานจากการท้องของพวกเขา
 "Why did they send Wang Tong?" one of the girls thought in her head, "We want Hu Yangxuan!" "Well met, brother Aysen
"ทำไมพวกเขาถึงส่งวังตอง?" 
 It is such a pleasure to meet you!" Without notice, Wang Tong griped Aysen's hand in a handshake
เป็นความยินดีที่ได้พบคุณ! "โดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้าวังทองจับมือ Aysen ในการจับมือกัน
 Aysen tried to pull his hand away, but Wang Tong's grip was iron
Aysen พยายามดึงมือออก แต่ Wang Tong จับได้คือเหล็ก
 The smug had left the corner of his mouth as he realized what had happened, and then, they both tightened their grips
ความเหงาออกจากปากของเขาเมื่อเขาตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้นและจากนั้นทั้งคู่ก็กระชับมือจับของพวกเขา
 Aysen started to channel his GN force into his fingers
Aysen เริ่มส่งเสียง GN ลงในนิ้วมือของเขา
 His face turned pale while trying to endure the ever increasing pain
ใบหน้าของเขาซีดลงขณะที่พยายามทนต่อความเจ็บปวดที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
 Meanwhile, Wang Tong still held the blank smile that he was so proud of as if he hadn't yet use a fraction of his strength, and then he spoke, as slow as he could
ในขณะที่วังตองยังคงยิ้มแย้มแจ่มใสว่าเขารู้สึกภาคภูมิใจมากราวกับว่าเขายังไม่ได้ใช้กำลังเพียงเล็กน้อยและพูดช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้
 "Fellow brother, I had heard about your name and had been admiring you secretly for a while now
"พี่ชายคนหนึ่งฉันเคยได้ยินชื่อของคุณและได้รับการชื่นชมคุณอย่างลับๆในขณะนี้
 If I remembered it correctly, I started to admire you when I saw you got turned down by Zhou Sisi for the first time
ถ้าฉันจำได้อย่างถูกต้องฉันเริ่มชื่นชมคุณเมื่อเห็นว่าคุณได้ปฏิเสธโดย Zhou Sisi เป็นครั้งแรก
" Wang Tong watched as pea sized sweat seeped out of Aysen's forehead; he was almost at his limit now, but Wang Tong hadn't finished yet
"วังตองมองดูเหงื่อออกมาจากหน้าผากของ Aysen ขณะที่เขากำลังทำอยู่ในขณะนี้ แต่วังตองยังไม่เสร็จ
 "Oh-no
"ไม่นะ
 excuse me, it was the second time
ขอโทษครับมันเป็นครั้งที่สอง
 or was it the n-th time after that? Bah
หรือว่าเป็นเวลา n-th หลังจากนั้น? 
 I can't remember
ฉันจำไม่ได้
 Anyhow, she was so rude, and you were on your knees and begging her
อย่างไรก็ตามเธอหยาบคายและคุณก็คุกเข่าและขอทานเธอ
" "Led' ger'f
"" Led 'ger'f
 me! You will pay'fur 
ผม! 
 this's!" the pain had reduced Aysen's threats into unrecognizable gibberish
นี่! "ความเจ็บปวดได้ลดภัยคุกคามของ Aysen ลงไปในคำพูดไม่สามารถเข้าใจได้
 "Oh…What's that? Are you begging Zhou Sisi again? Impressive!" Wang Tong's face suddenly changed, no more blank smiles; instead, sharp and cold edges etched into his face, and dark lights gleamed in his eyes as he locked them onto Aysen's
"โอ้ ... นั่นแหล่ะคุณขอร้องโจวเซซี่อีกหรือ? 
 Aysen gasped, the pain suddenly became unbearable and paralyzed him
Aysen อ้าปากค้าง, ความเจ็บปวดก็กลายเป็นเหลือทนและเป็นอัมพาตเขา
 Before Aysen could steady himself, Wang Tong had loosened his grip, and his face had returned to that blank smile again
ก่อนที่อลิซจะมั่นคงตัวเองวังทองได้คลายความกระชับแล้วใบหน้าของเขาก็กลับมายิ้มที่ว่างเปล่าอีกครั้ง
 Aysen's body shivered, and he whimpered in a raspy voice
ร่างกายของ Aysen สั่นและเขาก็เสียงดังกรีดร้อง
 He looked like as if he would collapse at any moment
เขาดูราวกับว่าเขาจะยุบตัวลงทุกขณะ
 It wasn't so much the pain that had terrified him; it was what he saw in that fleeting moment before Wang Tong released him: the burning eyes of a demon
มันไม่ใช่ความเจ็บปวดที่ทำให้เขากลัวมาก