Chapter 10 Chapter 10: Duanmu Wan (2) Translator: Deep Blue  Editor: Kurisu The dagger flew straight toward Lu Sheng’s chest, its blade shredding his clothes in a single stroke
บทที่ 10 บทที่ 10 Duanmu Wan (2) นักแปล: Deep Blue Editor: Kurisu กริชบินตรงไปยังหน้าอกของ Lu Sheng ใบมีดของเขาฉีกเสื้อผ้าของเขาในจังหวะเดียว
   Lu Sheng’s masked face did not move an inch as he stared back at him, as if frozen in shock
ใบหน้าที่สวมหน้ากากของ Lu Sheng ไม่ได้ขยับนิ้วขณะที่เขาจ้องมองที่เขาราวกับว่าตกใจที่ตกใจ
   An evil grin appeared in the corners of Zhang Jundong’s mouth
รอยยิ้มที่ชั่วร้ายปรากฏขึ้นในมุมปาก Zhang Jundong
   “Don't blame me
อย่าตำหนิฉันเลย
 You’ve got only yourself to blame for provoking someone you shouldn't have!”   The tip of the blade cut through Lu Sheng’s clothes, slashing onto his skin
คุณมีเพียงตัวเองที่จะตำหนิการกระตุ้นให้คนที่คุณไม่ควรมี! "ปลายใบมีดตัดผ่านเสื้อผ้าของ Lu Sheng, slashing ลงบนผิวของเขา
   “BANG!!!”   At exactly that moment, Lu Sheng’s body fell backwards
"BANG !!!" ในขณะนั้นร่างกายของ Lu Sheng ถอยกลับไป
 From behind his waist, he withdrew a long-hilted saber that looked like a black python
จากด้านหลังเอวเขาดึงกระบี่ยาวที่มีลักษณะเป็นงูเหลือมสีดำ
   The saber swept out violently from behind his back, the blade brutally slashing into the dagger in Zhang Jundong’s hands
กระบี่กวาดออกมาอย่างรุนแรงจากด้านหลังของเขาใบมีดที่โหดร้ายอย่างรุนแรงลงในกริชในมือ Zhang Jundong
 Zhang Jundong’s blade move was at the end of its trajectory and thus exhausted most of its strength, and could not compare in the least to the immense speed of his counterstrike
การเคลื่อนใบมีดของ Zhang Jundong อยู่ที่ส่วนท้ายของโคนและทำให้หมดพลังมากที่สุดและไม่สามารถเปรียบเทียบได้อย่างน้อยที่สุดกับความเร็วอันยิ่งใหญ่ของ Counterstrike
   The dagger flew up high into the air from that single hit
กริชบินสูงขึ้นไปในอากาศจากการตีครั้งเดียว
   Lu Sheng’s blade flipped, aiming immediately for Zhang Jundong’s head with Tiger Kill
ใบของ Lu Sheng พลิกกลับโดยเล็งตรงไปที่ศีรษะของ Zhang Jundong กับ Tiger Kill
   “HOO!”   Zhang Jundong’s pupils contracted as the faint sound of a tiger’s roar rapidly approached him through the air
"HOO!" นักเรียนของ Zhang Jundong หดตัวขณะที่เสียงที่จาง ๆ ของเสียงเสือของเสือเข้าหาตัวเขาอย่างรวดเร็วผ่านทางอากาศ
   All his hair stood on end; he could not possibly imagine that this young master of a wealthy family, protected by three guards, would actually erupt with such fearsome strength in but an instant!   ‘What reaction, such speed! Not good!’   He had no time to think about anything else
ผมของเขายืนอยู่ตรงปลาย; 
 Retreating in a backward flip, both his feet skidded about seven or eight steps before he turned around in an attempt to flee
ถอยหลังไปข้างหลังทั้งสองเท้าของเขาลื่นไถลไปประมาณเจ็ดหรือแปดก้าวก่อนที่เขาจะหันไปมองด้วยความพยายามที่จะหลบหนี
   “TCH!”   The tip of a long-hilted saber pierced through his chest
ปลายแหลมมีดที่มีด้ามยาวเจาะผ่านหน้าอกของเขา
   Blood gradually oozed out from the wound
เลือดค่อยๆหลุดออกจากแผล
   “TCH!”   Lu Sheng walked over and reached out to pull the saber out from his body, wiping it clean on the corpse’s clothing
"TCH!" Lu Sheng เดินและดึงออกมาจากร่างของเขา
   “Come, send me back
"มาส่งฉันกลับมา
”   Calmly, he boarded the horse carriage and let down the carriage curtains, leaving behind the three guards at the scene and the two who were guarding the door
"สงบเขาขึ้นรถม้าและปล่อยลงผ้าม่านรถที่ทิ้งไว้ข้างหลังสามยามที่เกิดเหตุและทั้งสองคนที่กำลังเฝ้าประตู
   Neither the five of them nor the coachman said a word as they looked at the corpse on the ground
ทั้งห้าคนและคนขับรถไม่ได้พูดคำขณะที่พวกเขามองไปที่ซากศพบนพื้น
   The three guards were especially silent
ยามสามคนเงียบโดยเฉพาะ
 Their faces were ashen as they quietly boarded the horse carriage
ใบหน้าของพวกเขาเป็นขี้เถ้าขณะที่พวกเขาเงียบ ๆ ขึ้นรถม้า
   “Go!”   The coachman flicked the horsewhip and the carriage slowly began to move
"ไป!" คนขับรถกวาดความดีและรถม้าเริ่มค่อยๆเคลื่อนไป
 Only the sounds of the carriage wheels turning could be heard within the carriage
เฉพาะเสียงของล้อรถหมุนเท่านั้นที่ได้ยินภายในรถ
   The three guards sat facing Lu Sheng for a moment
ทั้งสามคนยืนพิงลุยเชิงไว้สักครู่
 However, they were unable to bear with the silence
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่สามารถทนกับความเงียบ
 One by one, they helped each other out of the carriage to walk alongside it
ทีละคนช่วยกันออกจากรถเพื่อเดินไปข้างเคียง
   Soon, Lu Sheng was left alone inside the carriage
เร็ว ๆ นี้ Lu Sheng ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังภายในรถ
   He sat up straight on a round cloth cushion, his face expressionless
เขานั่งตรงบนเบาะผ้ากลมใบหน้าของเขาไม่มีความรู้สึก
 He closed his eyes slightly, as if to take a nap
เขาหลับตาลงเล็กน้อยราวกับงีบหลับ
   However, only he knew in that moment how tumultuous were the waves of turmoil within his heart
อย่างไรก็ตามในช่วงเวลานั้นเขารู้ได้อย่างไรว่าคลื่นแห่งความสับสนวุ่นวายในใจของเขาเป็นอย่างไร
   ‘I killed someone…’   He killed a person…!   Be it in his past life or the present one, he had not even injured anybody before, much less take away their life
'ฉันฆ่าคน ... ' เขาฆ่าคน ... ! 
   However, in that earlier moment, he had reacted purely based on his basic instincts
อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาก่อนหน้านั้นเขาได้ตอบสนองตามสัญชาตญาณพื้นฐานของเขาอย่างหมดจด
 Seeing that the other party was about to escape, he had decisively raised his saber and thrust forward
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะหลบหนีเขาได้ยกกระบี่ของเขาขึ้นและดันไปข้างหน้า
   The incredible muscle memory gained after modification very smoothly extended the saber and executed the second move of Tiger Might, piercing through the opponent’s heart from the back with great precision
หน่วยความจำของกล้ามเนื้อเหลือเชื่อได้รับหลังจากการปรับเปลี่ยนได้อย่างราบรื่นขยายกระบี่และดำเนินการย้ายที่สองของ Tiger Might, ทะลุผ่านหัวใจของฝ่ายตรงข้ามจากด้านหลังมีความแม่นยำมาก
   After that, his opponent died
หลังจากนั้นฝ่ายตรงข้ามก็เสียชีวิต
   The scene from earlier constantly replayed itself in Lu Sheng’s mind
ฉากจากก่อนหน้านี้เล่นซ้ำตัวเองอยู่ในใจ Lu Sheng
 That man hadn’t been kidding about it, he’d seriously wanted him dead
ชายคนนี้ไม่ได้ล้อเล่นเรื่องนี้เขาต้องการให้เขาตายอย่างจริงจัง
   As he felt threatened, Lu Sheng’s primal instincts made him counter the threat with force and eliminate it
ขณะที่เขารู้สึกว่าถูกคุกคามแล้วสัญชาตญาณครั้งแรกของ Lu Sheng ทำให้เขาสามารถตอบโต้การคุกคามด้วยกำลังและกำจัดมันได้
   And, in the end, it had indeed been completely eliminated
และในท้ายที่สุดก็ถูกตัดออกอย่างสมบูรณ์
   However, he had also exposed his martial arts skills
อย่างไรก็ตามเขายังได้สัมผัสกับศิลปะการต่อสู้ของเขาด้วย
   And even killed someone
และแม้แต่ฆ่าคน
   ‘The good thing is, the Black Tiger Saber Technique moves are unique and distinctive
"สิ่งที่ดีคือการใช้เทคนิคกระบี่เสือดาวมีเอกลักษณ์และโดดเด่น
 With a bit of investigation, they’ll be able to clearly trace them back to Uncle Zhao
ด้วยการตรวจสอบเล็กน้อยพวกเขาจะสามารถติดตามพวกเขากลับไปหาลุงเจียวได้อย่างชัดเจน
 That’s not such a big deal, but I’ve got to be careful in the future…’   The horse carriage moved along slowly
นั่นไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ฉันต้องระวังในอนาคต ... 'รถม้าเดินช้าๆ
 It was about half an hour since they had left the village
ประมาณครึ่งชั่วโมงหลังจากพวกเขาออกจากหมู่บ้าน
   “Ring-ling-ling… ring-ling-ling…”   It wasn’t clear when it began, but clear and crisp sounds of a tolling bell gradually drifted over with the wind, coming from somewhere in the pitch darkness outside
"เสียงระฆัง ... แหวน - ลิง ... " มันไม่ชัดเจนเมื่อเริ่ม แต่เสียงที่ชัดเจนและคมชัดของระฆังที่ค่อยๆลอยไปกับลมที่มาจากที่ไหนสักแห่งในมืดมืดด้านนอก
   The coachman gazed backwards and saw a white horse carriage speedily closing in from behind
คนขับรถจ้องมองไปข้างหลังและเห็นรถม้าสีขาวพุ่งเข้ามาจากด้านหลัง
 From the looks of it, they were also hurrying along towards Nine Links City
จากรูปลักษณ์ของมันพวกเขาก็รีบไปหา Nine Links City
   The three guards also saw the white horse carriage approaching from the back
ทั้งสามคนเฝ้ามองเห็นรถม้าขาวกำลังวิ่งมาจากด้านหลัง
   Two large pristine-white horses pulled an intricately designed white carriage, carved with many exquisite silver flower motifs
ม้าสองตัวขนาดใหญ่สีขาวที่ลากรถม้าสีขาวประณีตออกแบบแกะสลักด้วยลวดลายดอกไม้สีสวยมาก
 A faint fragrance emanated from the carriage and drifted with the wind
กลิ่นหอมจาง ๆ เล็ดลอดออกมาจากรถและลอยไปกับลม
   The three of them looked at each other, instinctively grasping their broadswords
ทั้งสามคนมองกันและกันจับสัญชาติของตนตามสัญชาตญาณ
 Earlier, they had failed to protect a distinguished guest and almost let him meet with a mishap
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่สามารถปกป้องแขกผู้มีเกียรติและเกือบจะปล่อยให้เขาพบกับอุบัติเหตุ
 If they failed again, the Zheng Family would definitely not let them off
ถ้าพวกเขาล้มเหลวอีกครั้งครอบครัวเจิ้งเหอจะไม่ยอมให้พวกเขาออกไป
   Their wrists were also not too badly hurt from earlier
ข้อมือของพวกเขายังไม่ได้รับบาดเจ็บมากเกินไปจากก่อนหน้านี้
 After applying medication to it and resting a bit, they were now able to exert roughly seventy or eighty percent of their strength
หลังจากใช้ยาไปแล้วพักผ่อนสักหน่อยตอนนี้พวกเขาสามารถออกกำลังกายได้ประมาณเจ็ดสิบหรือแปดสิบเปอร์เซ็นต์
   All three were veterans who had previously joined the army
ทั้งสามคนเป็นทหารผ่านศึกที่เข้าร่วมกองทัพก่อนหน้านี้
 With the three of them forming a mini-formation, defeating seven, eight ordinary men would pose no problem at all
กับสามของพวกเขาสร้างมินิรูปแบบการเอาชนะเจ็ดแปดคนธรรมดาจะก่อให้เกิดปัญหาใด ๆ เลย
   There was nothing extraordinary about the white carriage other than the fact that it was more luxurious, which wasn't a big deal
ไม่มีอะไรที่พิเศษเกี่ยวกับรถสีขาวนอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่ามันหรูหรามากขึ้นซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่
   However, what unsettled some of them was that the lanterns guiding that carriage actually weren’t lit!   In the wilderness beyond the city, and especially so on a gloomy, moonless night, it was nigh impossible to continue forward in pitch darkness if one did not light the lanterns, even on a road
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ยังไม่แน่นอนบางเรื่องก็คือโคมไฟที่นำทางการรับส่งของจริงไม่สว่าง 
   Yet this horse carriage was traveling at an extremely high speed, even faster than their own lantern-lit carriage!   “Something’s wrong,” one of the three said in a low voice
แต่รถม้าคันนี้กำลังเดินทางด้วยความเร็วสูงมากเร็วกว่ารถที่ใช้โคมไฟของตัวเอง! 
   Lu Sheng pulled back his curtains and glanced to the back, and also saw the white carriage rushing along in the dead of the night
Lu Sheng ดึงผ้าม่านของเขากลับมาและเหลือบไปด้านหลังและเห็นรถสีขาววิ่งเข้ามาในตอนกลางคืน
 A man with a gentle and handsome countenance was driving the horse carriage
คนที่มีหน้าตาอ่อนโยนและหล่อเหลากำลังขับรถม้า
 Clearly, it was the guy from earlier in the Black Meeting - the gentle-looking man who guarded the woman by his side
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นผู้ชายที่มาจากการประชุม Black Meeting ก่อนหน้านี้ - ชายที่ดูอ่อนโยนคอยเฝ้าหญิงอยู่เคียงข้างเขา
   The white horse carriage sped along with nary a pause; soon, it gradually passed by the side of Lu Sheng’s horse carriage
รถม้าสีขาวเร่งพร้อมกับหยุดนิ่ง; 
   “Ah Jiu, let's stop for a bit
"อาจูจิให้หยุดสักหน่อย
”   A beautiful, melodious voice of a woman sounded out from within the white carriage and it immediately slowed down to travel head to head with Lu Sheng’s carriage
"เสียงที่ไพเราะไพเราะของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นจากภายในรถสีขาวและมันก็ชะลอตัวลงทันทีเพื่อเดินทางไปหัวกับหัวรถของ Lu Sheng
   The curtains slowly lifted to reveal a charmingly coquettish face with a slight frown, lit by the lantern
ผ้าม่านค่อยๆยกขึ้นเพื่อเผยให้เห็นใบหน้าที่มีเสน่ห์น่ารักด้วยการขมวดคิ้วเบา ๆ โดยใช้โคมไฟ
   It was that woman from before – Duanmu Wan!   Lu Sheng put on a poker face as he looked at the other party
มันเป็นผู้หญิงคนนั้นมาก่อน - Duanmu Wan! 
   “Young Master, the roads are extremely dark tonight, can I borrow one of your lanterns to light the way? Take it as us watching out for each other?”   Duanmu Wan had also noticed Lu Sheng and flashed him a smile
"นายหนุ่มถนนเป็นคืนที่มืดมากฉันสามารถขอยืมโคมไฟแห่งหนึ่งของคุณไปตามทางได้หรือไม่? 
   “…Sure, Miss Duanmu
"... แน่ใจนางสาวดูนัมมู
”   Lu Sheng replied placidly, and then proceeded to lower his curtains
"Lu Sheng ตอบอย่างสงบและจากนั้นก็ดำเนินการลดม่านของเขาลง
   “Young Master, if little miss may be so bold as to ask another favor,” that Duanmu Wan spoke again without waiting for him to retreat back to his carriage, “I knocked over a teapot in this carriage of mine, wetting the round seat cushion and everything here
"หนุ่มนายถ้าพลาดอาจจะกล้าที่จะขอความช่วยเหลืออีก" ที่ Duanmu วานพูดอีกครั้งโดยไม่รอให้เขาถอยกลับไปที่รถของเขา "ฉันเคาะกาน้ำชาในรถของฉันนี้เปียกที่นั่งรอบ 
 Could I please…”   Lu Sheng’s eyes narrowed as a sense of caution rose within him
ฉันสามารถขอ ... "ดวงตาของ Lu Sheng แคบลงเมื่อความรู้สึกระมัดระวังเพิ่มขึ้นภายในตัวเขา
   This Duanmu Wan appeared rather suspicious
Duanmu Wan นี้ดูค่อนข้างน่าสงสัย
 ‘She says it’s wet inside her carriage, but who really knows?’   The manner in which the other party caught up with them in the dark of the night was very suspicious; it seemed to be deliberate in order to strike up a conversation
"เธอบอกว่ามันเปียกอยู่ในรถของเธอ แต่ใครจะรู้จริงๆ?" ท่าทางที่คนอื่นจับตัวพวกเขาอยู่ในที่มืดในตอนกลางคืนก็น่าสงสัยมาก 
 Even if he refused, there was no guarantee that Duanmu Wan would let him off
ถึงแม้ว่าเขาจะปฏิเสธ แต่ก็ไม่มีการรับประกันว่า Duanmu Wan จะปล่อยเขาไป
   “If Miss doesn't mind my shabby horse carriage, then please come up here to rest for a bit
"ถ้ามิสไม่สนใจรถม้าที่โง่เขลาของฉันโปรดไปที่นี่เพื่อพักผ่อนสักหน่อย
” Currently, he had achieved full mastery of the Back Tiger Saber Technique, achieving extraordinary battle scores in the past two consecutive battles
"ปัจจุบันเขาประสบความสำเร็จอย่างเต็มที่ในการใช้เทคนิค Back Tiger Saber ทำให้ได้คะแนนการต่อสู้พิเศษในช่วงสองฤดูกาลที่ผ่านมา
 Gradually, he gained some confidence in himself by now
ค่อยๆเขาได้รับความมั่นใจในตัวเองโดยขณะนี้
   He was confident of holding his own in a duel against any average martial expert, or even someone like Uncle Zhao, who was the foremost expert in Nine Links City
เขามั่นใจในการจับตัวเขาเองในการต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้ใด ๆ โดยเฉลี่ยหรือแม้กระทั่งบางคนเช่นลุง Zhao ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญที่สำคัญที่สุดใน Nine Links City
 Even though he was sorely lacking in battle experience, the fourth level of the Black Tiger Saber Technique seemed to have given him a strength that surpassed even that of Uncle Zhao’s
แม้ว่าเขาจะขาดประสบการณ์ในการต่อสู้ แต่อย่างใด แต่ระดับกระบี่ของกระบี่เส้าหล่นเทคนิคที่ดูเหมือนจะทำให้เขามีพลังที่เหนือกว่าแม้แต่ลุงของเจียง
   Given a short time and a small space, it would be difficult to say whether he or Uncle Zhao would win
ให้เวลาสั้น ๆ และเนื้อที่เล็ก ๆ จะเป็นการยากที่จะบอกว่าเขาหรือลุงโจวจะชนะหรือไม่
   So, even though Duanmu Wan had remarkable skills, he believed he had the means to protect himself
ดังนั้นแม้ว่า Duanmu Wan มีทักษะที่โดดเด่นเขาเชื่อว่าเขามีวิธีที่จะป้องกันตัวเอง
   “Thank you very much, Young Master
"ขอบคุณมากครับ Young Master
”   Under the swaying lights of the lanterns, Lu Sheng instructed the coachman to stop
"ภายใต้โคมไฟที่แกว่งของโคมไฟ, Lu Sheng สั่งให้คนขับรถหยุด
 The white horse carriage also gradually came to a stop
รถม้าสีขาวก็ค่อยๆหยุดลง
   The carriage doors slid open
ประตูรถเลื่อนเปิดออก
 Duanmu Wan, still dressed in her black miniskirt from earlier, slowly walked over
Duanmu Wan สวมชุดกระโปรงสีดำของเธอในช่วงก่อนหน้าเดินช้าๆ
   She lifted her head and flashed a smile towards Lu Sheng, who was opening the carriage door for her
เธอยกศีรษะขึ้นและยิ้มไปทาง Lu Sheng ซึ่งกำลังเปิดประตูรถสำหรับเธอ
 Her exquisite, fair skin, cherry dark-red lips, and her delicate pink tongue that slowly darted across her lips caused the surrounding guards’ and the coachman’s hearts to unwittingly skip a beat
ผิวสวยของเธอริมฝีปากสีแดงเข้มเชอร์รี่และลิ้นสีชมพูอันอ่อนโยนของเธอที่ค่อยๆโฉบลงบนริมฝีปากของเธอทำให้เกิดยามโดยรอบและหัวใจของผู้ขับขี่โดยไม่เจตนาให้ข้ามจังหวะ
   She slowly stepped up the carriage by Lu Sheng’s side
เธอค่อยๆก้าวขึ้นรถโดยด้าน Lu Sheng
   In the moment she did so, the black dress that barely covered her rode up slightly to reveal a pair of long slender legs and a round, tender rear
ในขณะที่เธอทำเช่นนั้นชุดสีดำที่แทบไม่ครอบคลุมเธอขี่ขึ้นเล็กน้อยเพื่อเผยให้เห็นคู่ของขาเรียวยาวและรอบด้านหลังอ่อนโยน
   The view beneath her skirt flashed for a moment, just enough for Lu Sheng to see a little, yet not very much
มุมมองด้านล่างกระโปรงของเธอกระพริบอยู่สักครู่พอที่ลูสเซ่งจะเห็นเพียงเล็กน้อย แต่ก็ไม่มาก
   “Aiya
“Aiya
”   Duanmu Wan’s body suddenly twisted as she sprained the back of her feet, her whole body flinging itself onto Lu Sheng
"ร่างกายของ Duanmu Wan บิดเบี้ยวอย่างฉับพลันขณะที่เธอพ่นด้านหลังฝ่าเท้าร่างทั้งร่างของเธอพุ่งเข้าหา Lu Sheng
   “Careful,” Lu Sheng hastily reached out to support her
"ระวัง" Lu Sheng รีบยื่นมือออกมาเพื่อสนับสนุนเธอ
   Inwardly, however, he grew even more cautious
อย่างไรก็ตามภายในจิตใจเขาก็ยิ่งเคร่งขรึมมากขึ้น
 He chuckled coldly in his mind as he recognized the same “coincidence” so often portrayed in the romance dramas on Earth
เขาหัวเราะเบา ๆ ในใจของเขาในขณะที่เขาจำได้ว่า "ความบังเอิญ" เหมือนกันมักแสดงในละครโรแมนติกบนโลก
   Still, he did not let it show
ยังเขาไม่ได้ปล่อยให้มันแสดง
 Instead, he just intended to respond according to common sense
แต่เขาตั้งใจที่จะตอบสนองตามปกติ
   Duanmu Wan fell softly and feebly into the nook of his arm
Duanmu Wan ลดลงเบา ๆ และอ่อนลงสู่ซอกแขนของเขา
 The surging waves of her chest accidentally rubbed against Lu Sheng’s forearm
คลื่นที่พลุ่งพล่านหน้าอกของเธอโดยบังเอิญลูบกับแขนของ Lu Sheng
   Instantly, Duanmu Wan’s face flushed red as she lowered her head, righting herself as if she just experienced a slight electric shock
ทันทีที่ใบหน้า Duanmu Wan แดงขณะที่เธอลดศีรษะของเธอ, righting ตัวเองราวกับว่าเธอเพิ่งประสบกับไฟฟ้าช็อตเล็กน้อย
   Lu Sheng’s mind also shook, and he held onto her even more firmly
จิตใจของ Lu Sheng ก็ส่ายและเขาก็จับตัวเธอแน่นยิ่งขึ้น
   “Many thanks, Young Master…” Duanmu Wan said in a meek voice
"ขอบคุณมากนายหนุ่ม ... " Duanmu Wan กล่าวด้วยเสียงอ่อนโยน
   “You’re welcome
"คุณยินดี
 Do take a seat,” Lu Sheng supported her to the seat at the side of the carriage
นั่งลง "ลูชิงช่วยเธอให้นั่งข้างรถ
   Within the large interior, there were two rows of four seats opposite of each other
ภายในภายในขนาดใหญ่มีสี่แถวสี่ที่นั่งตรงข้ามกัน
 Lu Sheng sat across from Duanmu Wan
Lu Sheng นั่งตรงข้าม Duanmu Wan
   The horse carriage again began to move slowly
รถม้าเริ่มเคลื่อนที่ช้าๆ
   Duanmu Wan sat there with her face flushed, both her legs slanted to the side, tightly closed together without even a slight crack between them
Duanmu Wan นั่งอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าของเธอล้างทั้งสองขาของเธอเอียงไปด้านข้างที่ปิดสนิทกันโดยไม่แม้แต่รอยแตกเล็กน้อยระหว่างพวกเขา
 Just that, from Lu Sheng’s point of view opposite of her, he could see the hint of a shadow in the space between her skirt and her thighs
เพียงแค่นั้นจากมุมมองของ Lu Sheng ตรงข้ามกับเธอเธอก็เห็นเงาของช่องว่างระหว่างกระโปรงกับต้นขาของเธอ
 If only Lu Sheng wanted to, he could follow the shadow with his gaze and fully peek at the view beneath her skirt
ถ้าต้องการเพียงแค่ Lu Sheng เขาสามารถทำตามเงาด้วยสายตาของเขาและแอบดูมุมมองใต้กระโปรงของเธอ
   In any case, there were only the two of them within the carriage
ในกรณีใด ๆ มีเพียงสองคนเท่านั้นที่อยู่ภายในรถ
 Moreover, Duanmu Wan’s head was lowered in embarrassment at this moment, and could not see him
นอกจากนี้หัว Duanmu Wan ถูกลดลงในความลำบากใจในขณะนี้และไม่สามารถเห็นเขา
   “Peng
“เป็ง
”   Suddenly, the horse carriage seemed to grind over something and jumped a little
"ทันใดนั้นรถม้าดูเหมือนจะบดขยี้บางสิ่งบางอย่างและเพิ่มขึ้นเล็กน้อย
   Duanmu Wan’s legs shook slightly from the impact, revealing a sliver of a crack
ขา Duanmu Wan สั่นเล็กน้อยจากผลกระทบเผยให้เห็นเศษของรอยแตก
   By now, a small section of the view beneath her skirt was revealed to Lu Sheng
ตอนนี้ส่วนเล็ก ๆ ของมุมมองใต้กระโปรงของเธอถูกเปิดเผยไปยัง Lu Sheng
 His gaze swept over from the corner of his eye, catching a faint glimpse of a patch of white
สายตาของเขาจางหายไปจากสายตาของเขาทำให้เห็นแวบหนึ่งของแพทช์สีขาว
   “Is Young Master headed towards Nine Links City?”   Duanmu Wan seemed not to notice that she had exposed herself as she asked gently
"Young Master มุ่งหน้าไปยัง Nine Links City หรือไม่?" Duanmu Wan ดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นว่าเธอได้เปิดเผยตัวเองขณะที่เธอถามเบา ๆ
   “That’s right, you’re heading there too, Miss?” Lu Sheng casually asked a pointless question
"ถูกต้องคุณกำลังมุ่งหน้าไปที่นั่นด้วยล่ะ?" ลูเซ็งถามคำถามที่ไม่มีจุดหมาย
   “Yep
“อ๋อ
 To be honest, Wan’er is currently staying at the Thousand Blessings Inn in the city
สุจริต Wan'er กำลังอยู่ที่โรงแรม Thousand Blessings Inn ในเมือง
 I heard that there was a Black Meeting… so, along with my guard, we came here to check it out
ฉันได้ยินมาว่ามีการประชุมสีดำ ... ดังนั้นพร้อมกับยามรักษาความปลอดภัยของเราเรามาที่นี่เพื่อตรวจสอบออก
 Who knew everyone was going to be masked! How boring,” Duanmu Wan seemed rather dissatisfied
ใครรู้ว่าทุกคนจะถูกสวมหน้ากาก! 
   “For Wan’er and a personal bodyguard to travel such a long distance by yourselves, it sure takes great skill and boldness!” Lu Sheng said calmly
"สำหรับ Wan'er และผู้คุ้มกันส่วนบุคคลที่จะเดินทางไปในระยะทางยาว ๆ ด้วยตัวคุณเองแน่นอนว่ามันต้องใช้ทักษะและความกล้าหาญ!" Lu Sheng กล่าวอย่างใจเย็น
   “What skill? It’s only because we were saved by a merchant group on the way that we were able to successfully arrive at Nine Links City
"สกิลอะไร? 
 Otherwise, Wan’er and the guard would have perished from hunger or cold in some remote corner along the journey,” Wan’er explained
มิฉะนั้น Wan'er และยามจะต้องเสียชีวิตจากความหิวโหยหรือความหนาวเย็นในมุมที่ห่างไกลบางส่วนตลอดการเดินทาง "Wan'er อธิบาย
   “Speaking of which, the Young Master who saved Wan’er is as strong as you in terms of martial arts prowess,” Duanmu Wan smiled lightly
"การพูดซึ่ง Young Master ผู้ช่วย Wan'er มีพลังเข้มแข็งเหมือนคุณในแง่ของความกล้าหาญศิลปะการต่อสู้" Duanmu Wan ยิ้มเบา ๆ
   “Is that so?”   Hearing that, Lu Sheng knew that she had witnessed that earlier scene of him fighting
"นั่นล่ะ?" ได้ยินว่า Lu Sheng รู้ดีว่าเธอได้เห็นฉากต่อสู้ของเขาก่อนหน้านี้
   “At the Black Meeting, Wan’er saw that Young Master seemed to really need inner force secret manuals?” Duanmu Wan asked again
"ในที่ประชุม Black Wan'er เห็นว่า Young Master ดูเหมือนจะต้องการคำแนะนำลับภายใน?" Duanmu Wan ถามอีกครั้ง