Chapter 2 Chapter 2: Cheating Device Translator: Deep Blue  Editor: Kurisu The end of Ku Rong Street was where a district for the wealthy was
บทที่ 2 บทที่ 2: โกงอุปกรณ์นักแปล: Deep Blue Editor: Kurisu จุดสิ้นสุดของ Ku Rong Street เป็นที่ที่ย่านสำหรับคนรวยคือ
 The Lu Manor was one of the houses there
The Lu Manor เป็นหนึ่งในบ้านที่นั่น
   The horse carriage headed straight down Ku Rong Street and entered into a garden area
รถม้าเดินตรงไปตามถนน Ku Rong และเดินเข้าไปในสวน
   This area was surrounded by greyish-white stone walls, forming a huge oval shape
บริเวณนี้ล้อมรอบด้วยกำแพงหินสีเทาสีเทารูปทรงเป็นรูปไข่ขนาดใหญ่
   On the left of the area was where the Lu Manor was located
ด้านซ้ายของพื้นที่เป็นที่ตั้งของ Lu Manor
   The manor was the very image of quiet and tranquility, with black doors flanked by red lanterns and two stone chimeras, now covered with a white layer of snow
คฤหาสน์เป็นภาพที่เงียบและเงียบสงบมีประตูสีดำล้อมรอบด้วยโคมไฟสีแดงและ chimeras หินสองตอนนี้ปกคลุมด้วยหิมะสีขาว
   The horse carriage stopped at the entrance of the Lu Manor, where Lu Sheng alighted
รถม้าหยุดที่ทางเข้าของ Lu Manor ที่ Lu Sheng ลง
 People within the mansion had long since heard the sound of him approaching and unhurriedly opened the doors
คนในคฤหาสน์ได้ยินเสียงของเขามานานแล้วและเปิดประตูอย่างฉับพลัน
 A chamberlain awaited at the entrance
นายมหาดเล็กกำลังรออยู่ที่ทางเข้า
   As soon as Lu Sheng and Little Qiao passed through the doors, they saw a good-looking man and a woman standing together on a stone bridge to the right of the residence
ทันทีที่ลู่เฉิงและลิตเติ้ลเคียวเดินผ่านประตูพวกเขาเห็นชายที่ดูดีและหญิงยืนอยู่ด้วยกันบนสะพานหินที่อยู่ทางขวาของที่พัก
   The man was dashing, confident and with a brilliant countenance
ชายผู้นี้มีชีวิตชีวามั่นใจและมีสีสันสดใส
 He had sharp brows and sparkling eyes, and there was a thick aura of a Confucian scholar around him
เขามีคิ้วคิ้วและดวงตาเป็นประกายและมีรัศมีหนาแน่นของนักวิชาการขงจื้อที่อยู่รอบตัวเขา
   The woman looked soft and gentle, her eyes beautiful as if taken from a painting
ผู้หญิงดูอ่อนโยนและอ่อนโยนตาของเธอสวยราวกับถ่ายจากภาพวาด
 She had slender waist and long legs; her manner was that of a well-bred girl from a wealthy family
เธอมีเอวเรียวและขายาว 
   Seeing the two of them, Lu Sheng’s train of thought was briefly interrupted
เมื่อเห็นทั้งสองคนรถไฟแห่งความคิดของ Lu Sheng ถูกขัดจังหวะเป็นเวลาสั้น ๆ
 His mood lifted somewhat, and took the initiative to go over to greet them
อารมณ์ของเขายกขึ้นบ้างและริเริ่มที่จะไปทักทายพวกเขา
   “Elder Brother Xu, why are you here only today? My little cousin has missed you for the past days,” he smiled as he walked on the stone bridge
พี่พี่ซูทำไมวันนี้คุณถึงมาที่นี่? 
   The man smiled as he turned and caught sight of Lu Sheng
ชายคนนั้นยิ้มขณะที่เขาหันหลังและมองเห็น Lu Sheng
 “So it’s Young Master Sheng
"ดังนั้นจึงเป็น Young Master Sheng
 Earlier, I had to follow orders to investigate into something, a case which had just been resolved
ก่อนหน้านี้ฉันต้องทำตามคำสั่งเพื่อตรวจสอบในบางกรณีซึ่งเพิ่งได้รับการแก้ไข
 I came to see Yiyi as soon as I could
ฉันมาดู Yiyi โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
 Don’t blame me for this, I couldn’t disobey orders from the higher ups
อย่าตำหนิฉันสำหรับเรื่องนี้ฉันไม่สามารถฝ่าฝืนคำสั่งจากกลุ่มคนที่สูงขึ้นได้
”   “A case? Has there recently been a case so big that Elder Brother Xu needed to personally take care of it?” Lu Sheng knew that Elder Brother Xu Daoran was of a high position
"   "กรณี? 
   He was a County Lord who was overall in charge of law and order in all of the counties within Nine Links City area
เขาเป็นมณฑลที่เป็นผู้รับผิดชอบด้านกฎหมายและระเบียบในเขตปกครองทั้งหมดภายในเขตเมือง Nine Links City
   The position of a County Lord was second only to that of the County Magistrate, and was akin to that of a Police Commissioner
ตำแหน่งของ County Lord อยู่ในอันดับที่สองเท่านั้นที่เป็นผู้พิพากษามณฑลและคล้ายกับผู้บัญชาการตำรวจ
   “Just some cases in the fishing villages, but they’ve been resolved,” Xu Daoran smiled warmly
"บางกรณีในหมู่บ้านชาวประมง แต่พวกเขาได้รับการแก้ไขแล้ว" Xu Daoran ยิ้มอย่างอบอุ่น
 “Although, Little Sheng, when are you coming to help me? You promised me previously that you would come to help me out in planning for the city’s law and order
"แม้ว่าลิตเติ้ล Sheng ตอนที่คุณมาช่วยฉัน? 
”   How could Lu Sheng remember everything this body’s previous host had promised in the past? He gave a perfunctory laugh and hurried to change the subject
"Lu Sheng สามารถจำได้ทุกอย่างที่โฮสต์ของร่างกายคนนี้เคยสัญญาไว้ในอดีตหรือไม่? 
   “Fishing villages? Don't tell me it has to do with the rumored water ghost?”   “What water ghost! It was just a lunatic driven to madness by his desire for revenge who went on a killing spree
"หมู่บ้านชาวประมง? 
 I have already beheaded him at the scene!” Xu Daoran shook his head and said indifferently
ฉันได้ตัดศีรษะเขาไปที่เกิดเหตุแล้ว! "Xu Daoran ส่ายหน้าและพูดอย่างไม่แยแส
 “The case has been resolved, let’s not dampen our spirits by harping on these matters
"คดีนี้ได้รับการแก้ไขแล้วอย่าให้จิตวิญญาณของเราชุบชีวิตด้วยเรื่องเหล่านี้
 Little Sheng, do you still remember what I promised Yiyi previously?”   “To offer joss-sticks in Red Lotus Temple, and take a hike while you’re at it?” Lu Sheng swiftly replied with a smile
ลิตเติ้ล Sheng คุณยังจำได้ไหมว่าฉันสัญญากับ Yiyi ไว้ก่อนหน้านี้? "" ให้ถวายธูปใน Red Lotus Temple และนั่งธุดงค์ในขณะที่คุณอยู่ที่นั่น? "Lu Sheng ตอบอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้ม
   “You sure remember these play things very well,” Xu Daoran helplessly replied and added, “You’re no longer young… nineteen-year-old this year, was it? You should find some work to do
"คุณแน่ใจหรือว่าจำได้ว่าสิ่งเหล่านี้เล่นได้ดีมาก" ซูดอแรนกล่าวตอบว่า "คุณไม่เล็ก ... อายุสิบเก้าปีในปีนี้ใช่ไหม? 
 You can't expect to live the rest of your life like this, can you?”   He had watched Lu Sheng grow up
คุณไม่สามารถคาดหวังที่จะมีชีวิตที่เหลืออยู่เช่นนี้ได้หรือ? "เขาได้เฝ้าดู Lu Sheng เติบโตขึ้น
 Because their families had been long-time friends, he had always seen Lu Sheng as his younger brother
เพราะครอบครัวของพวกเขาเป็นเพื่อนที่ยาวนานเขาจึงเคยเห็น Lu Sheng เป็นน้องชายของเขา
   Now, he felt that he had to offer a few words of advice
ตอนนี้เขารู้สึกว่าเขาต้องเสนอคำแนะนำ 2-3 คำ
   Lu Sheng shook his head and laughed
Lu Sheng ส่ายหัวและหัวเราะ
 “Elder Brother Xu, do you want me to become an official, or a businessman?”   “An official, of course
พี่เอ็มบราพี่ซูคุณต้องการให้ฉันเป็นข้าราชการหรือนักธุรกิจ? "" อย่างเป็นทางการแน่นอน
 This is also your father’s wish
นี่เป็นความปรารถนาของคุณพ่อ
 Your maternal and paternal uncles both hope that you can come over and help them as soon as possible
คุณแม่และพ่อของคุณลุงทั้งสองหวังว่าคุณจะสามารถมาช่วยพวกเขาได้โดยเร็วที่สุด
 After all, you’re the eldest son of the Lu family,” Xu Daoran persuaded
คุณเป็นลูกชายคนโตของตระกูลลู "ซูโซะโน้มน้าวให้
   “Let’s not talk about this first
"อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก่อน
 It’s not urgent, not urgent at all! I’m still young
ไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนเลย! 
 What logic is there behind this hurry to chase the eldest son out?” Unconcerned, Lu Sheng replied randomly in a casual tone
ตรรกะอะไรที่อยู่เบื้องหลังนี้รีบไล่ลูกชายคนโตออก? "ไม่แยแส Lu Sheng ตอบแบบสุ่มในเสียงสบาย ๆ
   Xu Daoran and Lu Yiyi were both speechless, and did not continue the topic
Xu Daoran และ Lu Yiyi ต่างก็ไม่ค่อยพูดและไม่ได้ทำตามหัวข้อต่อไป
   Lu Sheng did not want to dwell on the subject of being an official
Lu Sheng ไม่ต้องการอยู่ในเรื่องของการเป็นทางการ
 He changed the subject, and walked off with Little Qiao in the direction of his sleeping quarters
เขาเปลี่ยนเรื่องและเดินออกไปพร้อมกับลิตเติ้ลไทเปในทิศทางของห้องนอนของเขา
   Once he got there, he changed his clothes
เมื่อเขาไปที่นั่นเขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้า
 Without even going to greet his father, he then took the piece of cobblestone and went alone to the garden at the back of the manor
โดยที่ไม่ได้ไปทักทายพ่อของเขาเขาก็เอาก้อนหินปูถนนและเดินไปตามสวนที่ด้านหลังของคฤหาสน์
   Xu Daoran was born in the Xu family which, like the Lu family, was one of the most illustrious families in this northern city that is Nine Links
Xu Daoran เกิดในครอบครัว Xu ซึ่งเหมือนครอบครัว Lu เป็นหนึ่งในครอบครัวที่โด่งดังที่สุดในเมืองทางตอนเหนือที่มีชื่อว่า Nine Links
 Their members had far-reaching influence, and held important positions in all areas of the city
สมาชิกของพวกเขามีอิทธิพลกว้างขวางและดำรงตำแหน่งที่สำคัญในทุกพื้นที่ของเมือง
   Lu Sheng felt rather kindly disposed towards Xu Daoran; he was a sincere and honest guy, without selfish motives, and was genuinely interested in Yiyi
Lu Sheng รู้สึกค่อนข้างพอใจกับ Xu Daoran; 
   To Lu Sheng, he was as close as an elder brother
ถึง Lu Sheng เขาใกล้เคียงกับพี่ชายมากที่สุด
   Except…   Lu Sheng grasped onto the cobblestone, once again thinking back to the earlier scene
ยกเว้น ... Lu Sheng คว้าลงบนก้อนหินปูถนนอีกครั้งความคิดกลับไปที่ฉากก่อนหน้านี้
 He thought back to what he had incidentally heard at the city gates, about how the water ghost had been killed
เขาคิดย้อนกลับไปถึงสิ่งที่เขาเคยได้ยินมาที่ประตูเมืองเกี่ยวกับว่าผีน้ำถูกฆ่าตายอย่างไร
   ‘In this world, are there ghosts and immortals…?’   There was a faint, indescribable gloom in his heart as he gazed at the snow swirling in the garden
'ในโลกใบนี้มีผีและอมตะอยู่หรือไม่?' มีความเศร้าหมองที่ไม่สามารถอธิบายได้ในใจของเขาขณะที่มองไปที่หิมะหมุนวนอยู่ในสวน
   ‘Perhaps it’s just as Elder Brother Xu said
บางทีอาจเป็นเช่นเดียวกับพี่เอ่อพี่ Xu กล่าว
 it’s just a false rumor spread by the people,’ he shook his head, grasping onto a thread of wishful thinking in his heart
มันเป็นเพียงข่าวลือที่ผิดพลาดที่คนทั่วไปแพร่กระจายออกไป "เขาส่ายหัวคว้าด้ายแห่งความปรารถนาปรารถนาในใจ
   Early in the evening, he returned to his room to wash and sleep
เช้าตรู่เขากลับเข้าไปในห้องเพื่อล้างและนอน
 The day’s events had left him befuddled
เหตุการณ์ในวันนี้ทำให้เขารู้สึกท้อแท้
 With so many things on his mind, he quickly grew tired
กับหลายสิ่งในใจของเขาเขาก็เริ่มเบื่อ
   He slept through the night, up until sunrise
เขาหลับตลอดคืนจนกระทั่งพระอาทิตย์ขึ้น
   “DONG DONG DONG! DONG DONG DONG!”   The sound of frantic knocks arose
"ดงหลงทอง! 
   Lu Sheng abruptly opened his eyes, shot up from the bed and looked towards the door
Lu Sheng เปิดตาอย่างฉับพลันยิงขึ้นจากเตียงและมองไปที่ประตู
   “Who is it?!”   “Young Master
"มันคือใคร?" "นายหนุ่ม
! There’s been trouble
! 
!” It was Little Qiao’s voice
! "มันเป็นเสียงของ Qiao เล็กน้อย
   Lu Sheng hurriedly got off his bed to open the door
Lu Sheng รีบออกจากเตียงเพื่อเปิดประตู
 Outside, Little Qiao stood there with a terrifyingly pale face, devoid of all color
ข้างนอกลิตเติ้ลเฉียวยืนอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าอ่อน ๆ น่ากลัวไร้สีทั้งหมด
 The fat cheeks on her baby face were currently trembling uncontrollably
แก้มไขมันบนใบหน้าทารกของเธอกำลังสั่นอยู่ในขณะนี้อย่างไม่สามารถควบคุมได้
   “Xu… Xu… Xu…”   Seeing this, an ominous sense of crisis began to rise in Lu Sheng’s heart
"Xu ... Xu ... Xu ... " เมื่อเห็นอย่างนี้แล้วความรู้สึกของวิกฤตที่ลุกลามเริ่มขึ้นในหัวใจของ Lu Sheng
   “Just what happened? Take a deep breath!” He raised his hand to pat Little Qiao’s back vigorously
"แค่เกิดอะไรขึ้น? 
   Only then was Little Qiao able to breathe normally
เพียง แต่ตอนนั้นลิตเติ้ลเคียวสามารถหายใจได้ตามปกติ
     “The Xu family… Lord Xu’s family’s all finished!!” She said in one breath, sobbing
"ครอบครัวเสี่ยว ... ครอบครัวของนายเสี่ยวจบลงแล้ว!" เธอพูดด้วยลมหายใจหนึ่งร้องไห้
   Lu Sheng was stupefied
Lu Sheng มึนงง
   Little Qiao speedily helped Lu Sheng into his outer robes
ลิตเติ้ลเฉียวช่วย Lu Sheng เข้าไปในชุดชั้นนอกของเขา
 Without saying another word, they both sped towards the outer manor
พวกเขาทั้งสองรีบไปหาที่นอกคฤหาสน์
   The patriarch of the Lu family, Lu Fang, was standing outside the manor
พระสังฆราชแห่งครอบครัว Lu, Lu Fang กำลังยืนอยู่นอกคฤหาสน์
 He had his hands behind his back, a hint of a tremble on his crestfallen face
เขามีมือของเขาอยู่ข้างหลังของเขาเป็นคำใบ้ของตัวสั่นบนใบหน้าที่ตกต่ำของเขา
   Three huge black double horse carriages waited next to him
รถม้าสองล้อขนาดใหญ่สีดำสองคันรออยู่ข้างๆเขา
   Lu Sheng, along with his other cousins within the manor, hastily paid respects to Lu Fang before promptly boarding the carriages
ลู Sheng พร้อมด้วยลูกพี่ลูกน้องอื่น ๆ ของเขาในคฤหาสน์รีบจ่ายเงินให้กับ Lu Fang ก่อนที่จะขึ้นรถอย่างรวดเร็ว
   Lu Fang and Lu Sheng sat together, father and son both silent as they faced each other
ลูฟางและลูซึงนั่งกันพ่อและลูกทั้งสองเงียบ ๆ ขณะที่เผชิญหน้ากัน
 Neither spoke a word while on the carriage
ไม่พูดคำในขณะที่อยู่บนรถ
   Lu Fang was over sixty years of age
Lu Fang มีอายุเกินหกสิบปี
 With a white beard, skinny build and handsome features, he looked more like a distinguished scholar rather than a businessman
ด้วยหนวดเคราสีขาวรูปร่างผอมและลักษณะหล่อเหลาเขาดูคล้ายนักวิชาการที่โดดเด่นกว่านักธุรกิจ
   The horse carriages advanced without slowing down
ม้าม้าก้าวหน้าโดยไม่ชะลอตัวลง
 It wasn't long till they arrived outside the Nine Links City’s gates
ไม่นานจนกว่าพวกเขาจะมาถึงประตู Nine Links City
   Lu Sheng alighted from the carriage, and was shocked by the scene before his eyes
Lu Sheng ลงจากรถและตกใจกับฉากก่อนที่ตาของเขา
   To the left of the carriageway outside the city gates, ten corpses lay neatly on the snow
ทางด้านซ้ายของถนนด้านนอกประตูเมืองมีศพสิบตัววางไข่อย่างนุ่มนวลบนหิมะ
 From young to old, from men to women… they were all of the Xu family!   All of them were clad in robes custom-made for the Xu household
ตั้งแต่เด็กแก่ถึงวัยจากชายแก่ผู้หญิง ... พวกเขาเป็นครอบครัวของซูทั้งหมด! 
 Xu Daoran lay in the middle of the third row
Xu Daoran นอนอยู่กลางแถวที่สาม
   His face was ashen, his body stiff and eyes shut tightly
หน้าตาของเขาขี้เถ้าแข็งและปิดตาแข็ง
 His expression was one of extreme fear, just as if he had seen something immensely terrifying before his death
การแสดงออกของเขาเป็นความกลัวสุดขั้วราวกับว่าเขาได้เห็นบางสิ่งที่น่ากลัวอย่างมหันต์ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต
   Lu Sheng saw the constables maintaining order at the scene
Lu Sheng เห็นเจ้าหน้าที่รักษาคำสั่งในที่เกิดเหตุ
 He saw his own father, Lu Fang, standing in front of an old man’s corpse, not saying a word with his fists clenched tightly
เขาเห็นพ่อของเขาเอง Lu Fang ยืนอยู่หน้าศพของชายชราและไม่ได้พูดคำใด ๆ ด้วยกำปั้นของเขาแน่น
   The Prefect, having heard the news, was also present, his face as white as the snow surrounding them
เมื่อนายได้ยินข่าวนั้นนายกเทศมนตรีก็ปรากฏตัวหน้าขาวราวกับหิมะล้อมรอบ
   Lu Sheng took a deep breath and walked slowly to stand next to a constable
Lu Sheng สูดลมหายใจลึก ๆ และเดินช้าๆที่ยืนอยู่ข้างๆตำรวจ
 “How did they die?”   That constable recognized him and knew who he was
"พวกเขาตายได้อย่างไร?" ตำรวจคนนี้รู้จักเขาและรู้ว่าเขาเป็นใคร
 He sighed
เขาถอนหายใจ
   “All of them died in their own manor, hung by seaweed from the house beams
"ทุกคนตายในคฤหาสน์ของพวกเขาห้อยจากสาหร่ายทะเลจากคานบ้าน
 No idea where the seaweed came from…”   “Yiyi! Yiyi!!”   A cry of alarm suddenly sounded out from behind
ไม่มีความรู้ที่สาหร่ายทะเลมาจาก ... "" Yiyi! 
 Obviously, little cousin Yiyi had fainted
เห็นได้ชัดว่าลูกพี่ลูกน้องยิยีตัวน้อยเคยเป็นลม
   Lu Sheng heaved a deep sigh, recalling what Xu Daoran had said to him only the day before
Lu Sheng ถอนหายใจลึก ๆ นึกถึงสิ่งที่ซูดอแรนเคยพูดกับเขาเมื่อวันก่อน
   He had just returned from solving cases in the fishing villages…   Fishing villages…   Water ghost…   That bizarre piece of cobblestone…   In that moment, many thoughts went through Lu Sheng’s mind
เขาเพิ่งกลับจากการแก้ปัญหาในหมู่บ้านชาวประมง ... หมู่บ้านชาวประมง ... ผีน้ำ ... ก้อนหินแปลกตาแปลก ๆ ... ในช่วงนั้นความคิดหลายอย่างเดินผ่านจิตใจ Lu Sheng
   In actuality, he had only been in this world for a couple of days, and did not have any deep attachment to Xu Daoran
ในความเป็นจริงเขาเพิ่งมาอยู่ในโลกนี้เป็นเวลาสองถึงสามวันและไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับซู Daoran
 Therefore, he only felt a sense of regret and shock at the moment
ดังนั้นเขารู้สึกเพียงรู้สึกเสียใจและช็อกในขณะนี้
 However, he did not feel the grief others would have expected of him
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้รู้สึกถึงความเศร้าโศกที่คนอื่นคาดหวังจากเขา
   It’s not that he had never seen corpses before
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นซากศพมาก่อน
   Rather, it’s just that he had never seen this many corpses before
แต่เพียงว่าเขาไม่เคยเห็นซากศพนี้มาก่อนมาก่อน
   “Where is Priest Chi Ling of the Xu household?” He heard Lu Fang asking the senior constable
"เจ้า Chi Ling แห่งวงศ์ Xu อยู่ที่ไหน?" เขาได้ยิน Lu Fang ถามนายตำรวจอาวุโส
   “In another area
"ในอีกพื้นที่หนึ่ง
 The corpse has been split into many chunks, one of which has even been gnawed at by a beast…” the senior constable replied in a low voice
ซากศพถูกแยกออกเป็นหลายส่วนซึ่งเป็นหนึ่งในนั้นถูกกัดโดยสัตว์ร้าย ... "นายตำรวจอาวุโสตอบด้วยเสียงต่ำ
   A spell of silence
การสะกดของความเงียบ
   Be it the Lu family, the Prefect or the commoners looking on from the city gates, they were all silent
ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวลูที่นายอำเภอหรือไพร่ที่มองจากประตูเมืองพวกเขาก็เงียบทั้งหมด
   “Priest Chi Ling is quick with his sword, and is even a cut above Uncle Zhao…” Lu Fang gradually lowered his voice
"พระไจ๋ลิงรวดเร็วด้วยดาบของเขาและแม้กระทั่งถูกตัดออกเหนือลุงโจว ... " ลูฟางค่อยๆลดเสียงลง
   Uncle Zhao was the strongest martial arts master employed by the Lu family
ลุง Zhao เป็นนายทหารที่เข้มแข็งที่สุดในครอบครัวลู
 Priest Chi Ling was stronger than Uncle Zhao, and yet he was killed
พระ Chi Ling แข็งแกร่งกว่าลุง Zhao แต่เขายังถูกฆ่าตาย
   This was no longer a simple murder case, but a grave danger that was enough to threaten everyone present!   Of all the people present, who would dare say that he was mightier than the Xu family?   No one would dare say so, not even the Prefect
นี่ไม่ใช่คดีฆาตกรรมที่เรียบง่าย แต่เป็นอันตรายร้ายแรงที่เพียงพอที่จะคุกคามทุกคนในปัจจุบัน! 
   Lu Sheng stood silently on the roadside
Lu Sheng ยืนเงียบ ๆ อยู่ริมถนน
 He’d initially thought that this world was very safe and was but an imitation of the ancient China, that’s all
ในตอนแรกเขาคิดว่าโลกนี้ปลอดภัยมากและเป็นเพียงภาพจำลองของจีนโบราณเท่านั้นเอง
 There were some surprising occurrences, but nothing too serious
มีเหตุการณ์ที่น่าแปลกใจบางอย่าง แต่ไม่มีอะไรร้ายแรงเกินไป
   But now, it seemed…   He touched the cobblestone that was in his sleeve pocket
แต่เดี๋ยวนี้ดูเหมือน ... เขาสัมผัสก้อนหินปูถนนที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อของเขา
   The cobblestone was shockingly hot at the moment
ขณะที่ก้อนหินปูถนนกำลังร้อนอย่างน่าอัศจรรย์ในขณะนี้
   He took out the cobblestone, hesitated for a bit, and then lightly threw it away
เขาหยิบหินก้อนนั้นออกมาลังเลเล็กน้อยแล้วค่อยโยนมันทิ้งไป
   This item might just bring calamity upon him
รายการนี้อาจทำให้เกิดภัยพิบัติแก่เขา
   The Xu family had a foundation as robust as his own Lu family, and yet was entirely wiped out in the span of a single night
ครอบครัวเสี่ยวมีรากฐานที่แข็งแรงพอ ๆ กับครอบครัวลูบของตัวเองและยังถูกลบออกทั้งหมดในช่วงคืนเดียว
   This caused Lu Sheng to be greatly alarmed in his heart
เรื่องนี้ทำให้ลูสเซ่งตื่นตระหนกในใจ
   He deliberated, and suddenly walked over to the right of the cobblestone, bent over, and picked it up
เขาตั้งใจและเดินผ่านไปทางขวาของก้อนหินปูถนนก้มลงและหยิบมันขึ้นมา
   “Psss
“Psss
”   Unknowingly, his forefinger had been accidentally cut by wild grass jutting out from the snow-covered ground
"ไม่รู้ต้นนิ้วชี้ของเขาถูกตัดโดยบังเอิญโดยหญ้าป่าที่ยื่นออกมาจากพื้นหิมะปกคลุม
   It was a special kind of grass
มันเป็นหญ้าชนิดพิเศษ
 The sides of its leaves were sharp as the edge of a blade
ด้านข้างของใบมีคมเหมือนขอบของใบมีด
   Lu Sheng’s finger was immediately sliced and bled, a few drops of blood dripping onto the cobblestone
นิ้วของ Lu Sheng ถูกหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ และเลือดออกเล็กน้อยเลือดหยดลงบนก้อนหินสองสามหยด
   “Young Master?” Little Qiao followed closely behind him, somewhat anxious, with tears streaming down her small face
"นายหนุ่ม?" ลิตเติ้ลเฉียวเดินตามหลังเขาอย่างใจจดใจจ่อด้วยน้ำตาไหลเวียนไปตามใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอ
 Clearly, Xu Daoran’s death was a huge blow to her
เห็นได้ชัดว่าการตายของ Xu Daoran ทำให้เธอเสียสติ
   Lu Sheng’s body was frozen on the spot
ร่างกายของ Lu Sheng ถูกแช่แข็งอยู่ ณ จุดนั้น
   A series of extremely unique syllables suddenly floated across his mind
ชุดของพยางค์ที่ไม่ซ้ำกันมากก็ลอยอยู่ในใจของเขา
   “Welcome to the Deep Blue Skills Cheating Device
"ยินดีต้อนรับสู่อุปกรณ์การโกงทักษะด้านสีน้ำเงินเข้ม
”   In a moment, Lu Sheng’s eyes went into a daze
"ครู่หนึ่งตาของ Lu Sheng เดินเข้าสู่ความมึนงง
 Quite a while passed before he was back to himself
บางครั้งก็ผ่านไปก่อนที่เขาจะกลับมาหาตัวเอง
   He stared at the translucent, bluish square frame floating before his eyes
เขาจ้องมองที่กรอบรูปสี่เหลี่ยมโปร่งแสงสีฟ้าที่ลอยอยู่ข้างหน้าดวงตาของเขา
 Astonishingly, in it he could see his name and all skills he currently mastered
น่าแปลกใจที่ในนั้นเขาสามารถมองเห็นชื่อและทักษะทั้งหมดที่เขาใช้อยู่ในขณะนี้
   ‘Isn’t this… the little cheating device I wrote for a mobile phone app?!’ Lu Sheng felt like he was going mad, having one hallucination after another
'นี่ไม่ใช่อุปกรณ์โกงที่ฉันเขียนไว้สำหรับแอพพลิเคชั่นโทรศัพท์มือถือหรือไม่?' Lu Sheng รู้สึกราวกับว่าเขากำลังคลั่งไคล้และมีอาการประสาทหลอนอีกหลังหนึ่ง
   It was bad enough that he had been reincarnated into this Young Master of a wealthy family, who barely had the strength to truss a chicken
มันไม่ดีพอที่เขาได้รับการจุติลงไปในเยาวชนหนุ่มคนนี้ของครอบครัวที่ร่ำรวยที่เพิ่งจะมีความแข็งแรงที่จะมัดไก่
 As if that wasn’t enough, he was actually having all sorts of hallucinations now!   In his previous life, he had downloaded a little game called Chronicles of Flying Swords and Heroes when he was bored
ราวกับว่ายังไม่พอเขาเป็นคนที่มีภาพลวงตาทุกอย่างตอนนี้! 
 However, because the game was too difficult, he had programmed a simple cheating device to modify his martial arts in the game
อย่างไรก็ตามเนื่องจากเกมนี้ยากเกินไปเขาจึงตั้งโปรแกรมการโกงที่เรียบง่ายเพื่อปรับเปลี่ยนศิลปะการต่อสู้ของเขาในเกม
   He had named it the Deep Blue Cheating Device
เขาตั้งชื่อว่าอุปกรณ์ Cheating Deep Blue
 Come to think of it, the voice he had heard earlier was his own, recorded through a voice-changing device
มาคิดถึงมันเสียงที่เขาได้ยินมาก่อนหน้านี้เป็นของตัวเองบันทึกผ่านอุปกรณ์เปลี่ยนเสียง
   Never did he expect…   Lu Sheng looked resolutely into the space within the square frame
เขาไม่เคยคาดหวังอะไรเลย ... Lu Sheng มองอย่างเฉียบขาดในพื้นที่ภายในกรอบสี่เหลี่ยม
   The space was remarkably simple
พื้นที่เป็นเรื่องง่ายอย่างน่าทึ่ง
 There were only numerous small boxes, packed densely together
มีเพียงกล่องเล็ก ๆ จำนวนมากบรรจุหนาแน่นเข้าด้วยกัน
   On it were written:   Lu Sheng – –   Martial Arts: None
เมื่อถูกเขียน: Lu Sheng - - ศิลปะการต่อสู้: ไม่มี