Chapter 41: Falling In Love (5) Lu Sheng was instantly stunned
บทที่ 41: ตกหลุมรัก (5) Lu Sheng ตกตะลึงทันที
 Mountain-Edge City and Nine Links City were incomparably different
Mountain-Edge City และ Nine Links City แตกต่างอย่างไม่มีที่เปรียบ
 A restaurant in Mountain-Edge City was worth at least ten restaurants in Nine Links City! And there were actually FIFTEEN such restaurants here! This way exceeded the typical extravagance! Even if his entire Lu Family’s assets were sold off, it might not even be enough to purchase them
ร้านอาหารใน Mountain-Edge City มีมูลค่าอย่างน้อยสิบร้านอาหารใน Nine Links City! 
 This was because, apart from the money required on the surface, to be able to establish a restaurant in such a place, there were too many other dealings to be made under the table that would require vast resources
เนื่องจากนอกเหนือจากเงินที่ต้องใช้บนพื้นผิวเพื่อให้สามารถสร้างร้านอาหารในสถานที่ดังกล่าวได้มีการทำธุรกิจอื่น ๆ อีกมากมายที่ต้องทำภายใต้ตารางที่ต้องใช้ทรัพยากรมากมาย
 All in all, this would incur at least over a million taels’ worth of silver notes
ทั้งหมดนี้จะมีค่าเงินประมาณหนึ่งล้านเหรียญ
 This was already more than half of what the Lu Family had
นี่เป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่ครอบครัวลูมี
 THIS was what tyranny looked like!In this precise moment, Lu Sheng understood what was meant by "money means power" and "money makes the world go round"! And, what it meant to be a man-pet… Money aside, just the sheer power of Old Master Chen’s network and connections was impressive
นี่คือสิ่งที่ดูทรราชในช่วงเวลาที่แม่นยำนี้ Lu Sheng เข้าใจว่า "เงินหมายถึงอะไร" และ "เงินทำให้โลกหมุนไป"! 
 As long as he went along with it, it would be a great deal easier to get his hands on all sorts of martial arts
ตราบเท่าที่เขาไปพร้อมกับมันก็จะง่ายมากที่จะได้รับในมือของเขาในทุกประเภทของศิลปะการต่อสู้
 Not to mention the supply of nourishing tonics and medicine… There was no way to compare Mountain-Edge City and Nine Links city
ไม่ต้องพูดถึงอุปทานของยาบำรุงและยารักษาโรค ... ไม่มีทางใดที่จะเปรียบเทียบเมือง Mountain-Edge City และ Nine Links ได้
 This place was considered a strategic, centrally-located town; a stronghold guarding the narrow divide between the Northern lands and the Central Plains
สถานที่นี้ได้รับการพิจารณายุทธศาสตร์เมืองที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง 
 The head of the city had direct access to the highest levels of the Court
ศีรษะของเมืองได้เข้าสู่ระดับสูงสุดของศาล
 Being able to gain a foothold here and be among the wealthiest, Old Master Chen enjoyed influence and benefits beyond what Lu Sheng could fathom
เจ้านายเก่าแก่เฉินมีความสุขและมีอิทธิพลเหนือกว่าสิ่งที่ลู่ชิ่งเข้าใจได้
 He was definitely not as mediocre as the Young Master from the day before made him out to be
เขาไม่ค่อยปานกลางเท่าที่นายหนุ่มจากวันก่อนทำให้เขาออกไป
 Now, Chen Yunxi had confessed her feelings for him
ตอนนี้เฉินหยุนสารภาพความรู้สึกของเธอกับเขา
 Lu Sheng knew that although women were bolder and more straightforward in this age, it still required great courage for them to confess
Lu Sheng รู้ดีว่าแม้ว่าผู้หญิงจะกล้าหาญและตรงไปตรงมามากขึ้นในยุคนี้ แต่ก็ยังต้องการความกล้าหาญที่จะสารภาพผิด
 Yet, it was exactly what Chen Yunxi had done
อย่างไรก็ตามมันเป็นสิ่งที่เฉินหยุนเหวินทำ
 He inhaled deeply as he looked at the girl before him, almost within his reach
เขาสูดดมลึกเข้าไปในขณะที่มองไปที่หญิงสาวก่อนหน้าเขาเกือบจะเข้าถึงได้
 "You keep these first
"คุณเก็บไว้ก่อน
"Hearing that, Chen Yunxi took a careful look at Lu Sheng, then glanced towards the merchant deeds in her hands
"ได้ยินว่าเฉินหยุนหยางมองดู Lu Sheng อย่างระมัดระวังจากนั้นก็เหลือบไปที่การกระทำของพ่อค้าในมือของเธอ
 Lightly biting onto her lips, she kept the merchant deeds
เบา ๆ กัดริมฝีปากของเธอเธอยังคงทำหน้าที่ของพ่อค้า
 "Brother Lu, you…""It’s not that I don't have feelings towards you… for others, they see your legs as a defect, a deformity given by the gods
"บราเดอร์ลูคุณ ... " "ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีความรู้สึกที่มีต่อคุณ ... สำหรับคนอื่น ๆ พวกเขาเห็นขาของคุณเป็นข้อบกพร่องความผิดปกติที่พระเจ้าให้ไว้
 However, from my perspective, your legs are instead the most beautiful part about you," Lu Sheng could not help but blurt out these words
อย่างไรก็ตามจากมุมมองของฉันขาของคุณแทนส่วนที่สวยที่สุดเกี่ยวกับคุณ "Lu Sheng ไม่สามารถช่วยได้ แต่พูดคำเหล่านี้ออกมา
 He had to get them off his chest!As Chen Yunxi listened to him, she thought that Lu Sheng was trying to console her
เขาต้องพาพวกเขาออกจากอกของเขาขณะที่เฉินเหลียงฟังเขาเธอคิดว่า Lu Sheng กำลังพยายามปลอบโยนเธอ
 Yet when she looked carefully into Lu Sheng’s eyes, she could see his sincerity
แต่เมื่อเธอมองเข้าไปในดวงตา Lu Sheng อย่างระมัดระวังเธอก็จะได้เห็นความจริงใจของเขา
 "But," Lu Sheng’s tone took a turn, "Chen Yunxi, are you sure you really know me? Do you really know the kind of person I am? We’ve only known each other for a few months
"แต่" เสียงของ Lu Sheng เปลี่ยนไป "เฉิน Yunxi คุณแน่ใจหรือว่าคุณรู้จักฉันจริงๆหรือ? คุณรู้จักคนที่ฉันเป็นแบบนี้จริงๆหรือ? เรารู้จักกันและกันเพียงไม่กี่เดือนเท่านั้น
 The side of me that you see is just the side of me when I’m in school
ด้านข้างของฉันที่คุณเห็นเป็นเพียงด้านข้างของฉันตอนที่ฉันอยู่โรงเรียน
 You don't truly know who I am, and there are parts of you that I don't really know about
คุณไม่รู้ว่าฉันเป็นใครจริงๆและมีบางส่วนที่คุณไม่รู้จัก
 I don't want my future other half to regret her decision when she sees the other sides of me
ฉันไม่ต้องการให้อีกครึ่งหนึ่งในอนาคตของฉันต้องเสียใจกับการตัดสินใจของเธอเมื่อเธอเห็นด้านอื่น ๆ ของฉัน
" Actually, he had said what he just did mostly in the hopes of not dragging Chen Yunxi into his life
"จริงๆแล้วเขาได้พูดในสิ่งที่เขาเพิ่งทำส่วนใหญ่ด้วยความหวังว่าจะไม่ลาก Chen Yunxi เข้าไปในชีวิตของเขา
 His life was a whole different story from the normalcy of the average John’s
ชีวิตของเขาเป็นเรื่องที่แตกต่างไปจากความธรรมดาของจอห์น
 He had the Modifier, and even encountered Demonic Ghosts and other supernatural entities
เขาได้รับการดัดแปลงและได้พบ Ghosts Demonic และหน่วยงานอื่น ๆ ที่เหนือธรรมชาติ
 He had to strengthen himself! He wasn’t satisfied to lead a cavalier and ignorant life as a mere mortal, depending on luck and other people for his survival
เขาต้องเสริมกำลังตัวเอง! 
 He wanted to be the master of his own fate in this dark and dangerous world! This was what he wanted
เขาต้องการเป็นเจ้านายของชะตากรรมของตัวเองในโลกมืดและอันตรายนี้! 
 Yet, such a life and pursuit were fraught with danger
แต่ชีวิตและการไล่ตามดังกล่าวก็เต็มไปด้วยอันตราย
 Getting married too early was but a weakness in his eyes, which would make him vulnerable
การแต่งงานเร็วเกินไปคือความอ่อนแอในดวงตาซึ่งจะทำให้เขาอ่อนแอ
 After hearing what he had to say, Chen Yunxi was unexpectedly not disappointed
หลังจากได้ยินว่าเขาต้องพูดอะไรเฉินหยุนไม่แปลกใจเลย
 Instead, both her eyes shone brightly
แต่ทั้งสองดวงตาของเธอส่องสว่าง
 'Brother Lu doesn't give a damn about money
บราเดอร์ลูไม่ใส่ใจเรื่องเงิน
 Yunxi just knew it wasn't a wrong choice!' Her beautiful eyes sparkled radiantly
Yunxi เพิ่งรู้ว่ามันไม่ใช่ทางเลือกที่ผิด! 
 She stared unflinchingly at Lu Sheng through those big and watery eyes
เธอจ้องมองที่ Lu Sheng อย่างไม่หยุดหย่อนผ่านสายตาขนาดใหญ่และสายตาอันชุ่มชื่น
"Since Brother Lu is not willing to agree for now, Yunxi will listen to you
"ตั้งแต่ Brother Lu ไม่เต็มใจที่จะยอมรับในขณะนี้ Yunxi จะฟังคุณ
 I’ll do my best to get to know you better in the future, to know everything about you, and to accept everything about you!" Once she finished speaking, she bade a soft ‘ciao’ before spinning around and running off, her reddened face buried in both her hands
ฉันจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อทำความรู้จักกับคุณให้ดีขึ้นในอนาคตรู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับตัวคุณและยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับตัวคุณ! "เมื่อพูดเสร็จแล้วเธอก็ปล่อย 'ciao' เบา ๆ ก่อนที่จะหมุนรอบตัวและวิ่งหนีไป 
 Lu Sheng gazed upon her disappearing back, speechless
Lu Sheng มองไปที่หลังที่หายตัวไปของเธอพูดไม่ออก
 'I guess that was counter-productive?'Shaking his head, he returned to the study hall for the rest of the day’s lessons
"ฉันคิดว่านั่นเป็นเรื่องที่มีประสิทธิผล?" เขาเขย่าศีรษะของเขากลับไปที่ห้องโถงศึกษาตลอดการเรียนของวัน
 The day passed by unknowingly
วันที่ผ่านไปโดยไม่รู้ตัว
 However, there was still no trace of Wang Ziquan
อย่างไรก็ตามยังไม่มีร่องรอยของวัง Ziquan
 Song Zhenguo took some time to visit the rental house where he was staying temporarily but saw no one
Song Zhenguo ใช้เวลาเดินทางไปเยี่ยมบ้านเช่าที่ซึ่งเขาพักอยู่ชั่วคราว แต่ก็ไม่เห็นใคร
 Worried, he and Lu Sheng arranged to search for Wang Ziquan the next day if he still hadn’t appeared
ห่วงใยเขาและ Lu Sheng จัดให้ค้นหาวัง Ziquan ในวันรุ่งขึ้นถ้าเขายังไม่ได้ปรากฏตัว
 The night passed and it was the next day
คืนที่ผ่านไปและมันก็เป็นวันรุ่งขึ้น
 As per normal, Lu Sheng stepped into the study hall in the nick of time
ตามปกติ Lu Sheng ได้ก้าวเข้าไปในห้องการศึกษาในช่วงเวลา
 When Elder Lu had begun his lesson, Wang Ziquan was still not there
เมื่อเอ็ลเดอร์ลูเริ่มบทเรียนของเขาวัง Ziquan ยังไม่อยู่ที่นั่น
 Elder Lu took attendance and again asked after him
เอ็ลเดอร์ลูได้เข้าร่วมประชุมและถามเขาอีกครั้ง
 "My rental house is near Wang Ziquan’s
"บ้านเช่าของฉันอยู่ใกล้กับวัง Ziquan ของ
 Yesterday night, there was no light lit in his room
เมื่อวานคืนไม่มีแสงไฟในห้องของเขา
 Seems like he went out," a somewhat frail-looking student rose and replied
ดูเหมือนว่าเขาจะออกไป "นักศึกษาที่ค่อนข้างเปราะบางลุกขึ้นและตอบกลับ
 "Did he return to his hometown?" Elder Lu frowned
"เขากลับไปบ้านเกิดของเขาหรือ?" 
 "Even if he did, he should have applied for leave from the school! Ridiculous! He doesn't care for the Annual Examinations recommendation anymore, is that it?"To participate in the Annual Examinations, it required the joint recommendation of the Institution, which would submit a list of names
"แม้ว่าเขาจะเป็นเช่นนั้นเขาควรจะได้ยื่นขอลาออกจากโรงเรียนแล้วก็ตาม! เขาไม่สนใจข้อเสนอแนะการสอบไล่ประจำปีอีกต่อไปแล้วหรือเปล่า?" ในการเข้าร่วมการสอบไล่ประจำปีก็จำเป็นต้องมีข้อเสนอแนะร่วมกันของสถาบัน 
 Otherwise, it would not possible to take the examinations
มิฉะนั้นจะไม่สามารถสอบได้
 If the student’s performance in the Institution was lackluster, then he would not be recommended and would lose all qualifications to enter the Annual Examinations
ถ้าผลการเรียนของสถาบันในสถาบันนั้นไม่น่าสนใจก็จะไม่ได้รับการแนะนำและจะสูญเสียวุฒิการศึกษาทั้งหมดเพื่อเข้ารับการสอบไล่เป็นประจำทุกปี
 "The Annual Examinations are around the corner, there’s no way Wang Ziquan would be this reckless," Song Zhenguo muttered under his breath
"การสอบประจำปีอยู่ที่มุมห้องไม่มีทางใดที่วัง Ziquan จะประมาทนี้" Song Zhenguo พึมพำใต้ลมหายใจของเขา
 He hastily stood up, "Elder Lu, perhaps Wang Ziquan met with some urgent matters
เขารีบลุกขึ้นยืน "เอลเดอร์ลูอาจวัง Ziquan ได้พบกับเรื่องเร่งด่วนบางอย่าง
 I know his cousin in the city, let me ask him about it later
ฉันรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของเขาในเมืองให้ฉันถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง
" "Mm, go ahead
"เอ็มเอ็มจงไปข้างหน้า
 It is only right for fellow schoolmates to help each other out," a glimmer of praise flickered in Elder Lu’s eyes
เป็นเรื่องเหมาะสมสำหรับเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่จะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน "ดวงตาของการสรรเสริญวูบวาบกระพือปีกในสายตาของเอ็ลเดอร์ลู
 The incident passed and the lesson continued
เหตุการณ์ที่ผ่านมาและบทเรียนต่อไป
 Lu Sheng looked at Song Zhenguo
Lu Sheng มองไปที่ Song Zhenguo
 Brows furrowed, he seemed to be worrying about Wang Ziquan
ดูเหมือนเขาจะกังวลเรื่องวัง Ziquan
 He focused himself and also thought back to the pleasure boat he visited late the other night
เขาจดจ่ออยู่กับตัวเองและคิดย้อนกลับไปที่เรือท่องเที่ยวที่เขาไปเยี่ยมชมในช่วงดึก
 Perhaps asking Song Zhenguo about it will provide some clues
บางทีอาจจะถามเรื่อง Song Zhenguo เกี่ยวกับเรื่องนี้
 They endured all the way till the end of the school day
พวกเขาทนตลอดจนจุดจบของวันเรียน
 For Lu Sheng, the lectures didn't pose any difficulty
สำหรับ Lu Sheng การบรรยายไม่ก่อให้เกิดปัญหาใด ๆ
 With his qualifications as a research student in his past life, dealing with all these was a piece of cake
ด้วยคุณสมบัติของเขาในฐานะนักวิจัยในชีวิตที่ผ่านมาการจัดการกับสิ่งเหล่านี้คือชิ้นส่วนของเค้ก
 [1]However, it was very difficult for Song Zhenguo to learn once he was distracted
[1] อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องยากสำหรับ Song Zhenguo ในการเรียนรู้เมื่อเขาฟุ้งซ่าน
 Even after the lesson ended, he was still bent over his desk, trying to organize all the contents of Elder Lu’s lecture before recording them down
แม้กระทั่งหลังจากจบบทเรียนแล้วเขาก็ยังคงก้มลงบนโต๊ะทำงานพยายามจัดระเบียบเนื้อหาทั้งหมดของการบรรยายของเอ็ลเดอร์ลูก่อนจะบันทึกลง
 "Brother Zhenguo," Lu Sheng whispered as he walked over, "I feel there’s something amiss
"บราเดอร์เจิ้งโจว" ลูเซ็นกระซิบขณะเดินผ่าน "ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
 Ordinarily, Wang Ziquan is extremely prudent and careful
โดยปกติแล้ววัง Ziquan มีความรอบคอบและระมัดระวัง
 Among all of us, he is the most conscientious when it comes to schoolwork
ในหมู่พวกเราทุกคนเขาเป็นคนที่มีมโนธรรมมากที่สุดเมื่อพูดถึงงานทำในโรงเรียน
 How could he have missed lessons for two consecutive days?" Song Zhenguo kept his ink and brush
เขาพลาดบทเรียนไปได้สองวันติดต่อกันได้อย่างไร? "ซงจุงยูโอะเก็บหมึกและแปรงไว้
 Similarly, he wore a doubtful expression
ในทำนองเดียวกันเขาสวมใส่นิทานที่น่าสงสัย
 "I’ve just been thinking about that too, so I’ve decided to go find out
"ฉันเพิ่งได้รับการคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะไปหา
""Let’s go together
""ไปด้วยกัน
 I’m also quite worried," Lu Sheng said grimly
ฉันรู้สึกเป็นห่วงมาก ๆ "Lu Sheng กล่าวอย่างสุภาพ
 Song Zhenguo cast a surprised look at Lu Sheng
Song Zhenguo ได้มองดู Lu Sheng ที่ประหลาดใจ
 Actually, between lessons, he had approached some students he regularly hung out with
ที่จริงแล้วระหว่างการเรียนเขาได้เข้าหานักเรียนบางคนที่เขาไปเที่ยวกันเป็นประจำ
 Not one of these people, who usually seemed very close on the surface, was willing to go to the trouble of asking around
ไม่มีคนใดคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะอยู่ใกล้พื้นผิวมากก็ยินดีที่จะไปถามปัญหารอบ ๆ ตัว
 Once they heard of the matter, each one promptly found an excuse to shirk any responsibility
เมื่อได้ยินเรื่องนี้แล้วแต่ละคนก็พบข้ออ้างเพื่อหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบใด ๆ
 This allowed him to see the true colors of such ‘friends’, causing him to feel despondent
สิ่งนี้ทำให้เขาได้เห็นสีสันที่แท้จริงของเพื่อน ๆ เช่นทำให้เขารู้สึกสลดใจ
 Little did he expect that Lu Sheng would take the initiative to approach him and ask to go along
เขาไม่ค่อยคาดหวังว่าลุยเฉิงจะคิดริเริ่มที่จะเข้าใกล้เขาและขอร้องให้ไปด้วย
 "That’s good
"ดีแล้ว
 Wait a while for me Brother Lu, let me pack my things
รอสักครู่ให้ฉันพี่ Lu ให้ฉันแพ็คสิ่งที่ฉัน
""Sure
"" แน่นอน
"After Song Zhenguo tidied up his belongings, both of them hurried out of the Institution
"หลังจากที่เพลง Zhenguo เก็บข้าวของของเขาแล้วทั้งสองก็รีบออกจากสถาบัน
 They boarded the horse carriage they had booked in advance and sped straight for the city
พวกเขาขึ้นรถม้าที่พวกเขาจองล่วงหน้าและเร่งตรงไปยังเมือง
 All throughout the journey, both of them were somewhat troubled
ตลอดทั้งการเดินทางทั้งคู่มีปัญหา
 Given Wang Ziquan’s character, he placed the greatest importance on the Institution’s Annual Examinations above everything else
ด้วยความใส่ใจของวังซิจันเขาให้ความสำคัญกับการสอบไล่เป็นประจำทุกปี
 How could he have suddenly disappeared without a trace? At a cosmetic powder stall along Gold Origins Street in Mountain-Edge City, they both soon found Chen Hong, Wang Ziquan’s younger cousin
เขาจะหายตัวไปอย่างกะทันหันได้อย่างไรโดยไม่มีร่องรอย? 
 Despite his tender age, he was already managing his own business as the boss of the stall
แม้อายุอ่อนโยนเขาก็จัดการธุรกิจของตัวเองในฐานะเจ้านายของคอก
 "Elder Cousin Ziquan? No… if he wanted to go back home, he would usually come here to ask me if I have anything for him to bring back--books, clothes, and the like… speaking of which, I haven’t seen him around these couple of days
"เอ็ลเดอร์ลูกพี่ลูกน้อง Ziquan? ไม่ ... ถ้าเขาอยากจะกลับบ้านเขามักจะมาที่นี่เพื่อถามฉันว่าฉันมีอะไรให้เขานำหนังสือเสื้อผ้าและสิ่งอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกัน ... พูดในสิ่งที่ฉันไม่ได้ 
 Didn't Elder Cousin hang out with Brother Song you guys previously?" Wang Ziquan’s younger cousin, Chen Hong, puzzled over the matter
พี่ไม่ได้ออกไปเที่ยวกับ Brother Song ก่อนหน้านี้หรือไม่? "ลูกพี่ลูกน้องของ Wang Ziquan, Chen Hong, งงงวยเรื่องนี้
 Song Zhenguo’s face darkened in worry
ใบหน้าของ Song Zhenguo ขุ่นเคือง
 He looked at Lu Sheng as they exchanged glances
เขามองไปที่ Lu Sheng ขณะที่พวกเขาได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น
 "Yea, previously we did hang out together
"ใช่ก่อนหน้านี้เราได้ออกไปเที่ยวด้วยกัน
 It’s just that… we haven’t seen him these two days, so we came to ask you
เป็นแค่ที่เราไม่ได้เห็นเขาในสองวันนี้เราจึงถามคุณ
""Oh… come to think of it, Elder Cousin did drop by my place the night before yesterday, and asked me for a couple of high-grade fragrances and cosmetic powders," Chen Hong smiled, "I think, eight out of ten chances he is in love! Hehe, the fragrances and cosmetic powders were even the type that young girls like, tsk tsk tsk…""The night before? What time?" Lu Sheng abruptly asked, an odd expression on his face
"โอ้ ... ลองคิดดูสิเอ็ลเดอร์ Cousin ได้หลบอยู่ที่บ้านของฉันเมื่อคืนเมื่อวานนี้และถามฉันเกี่ยวกับน้ำหอมและผงเครื่องสำอางคุณภาพสูง" เฉินฮงยิ้ม "ฉันคิดว่าแปดในสิบ 
 "Around the Chou hour… anyway, it was very late, and I was already asleep
"รอบ ๆ Chou ชั่วโมง ... อย่างไรก็ตามมันก็ช้ามากและฉันก็หลับอยู่แล้ว
 Elder Cousin knocked on the door and woke me up, insisting that I come down to get the things for him
เอ็ลเดอร์ลูกพี่ลูกน้องเคาะประตูและปลุกฉันให้ตื่นขึ้นยืนยืนยันว่าฉันลงมาหาสิ่งต่างๆให้เขา
 Ai… because he woke me up at such wee hours, the incident is still etched in my memory," Chen Hong stroked his chin and said, "Speaking of which, to take fragrances and cosmetic powders so late into the night… tsk tsk…" a smile universally understood by all men appeared on his face
อ้าย ... เพราะเขาปลุกฉันขึ้นในช่วงเวลาดังกล่าวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังคงฝังอยู่ในความทรงจำของฉัน "เฉินฮอร์คลูบไล้คางและพูดว่า" พูดว่าจะเอาน้ำหอมและผงเครื่องสำอางลงไปในยามค่ำคืน ... tsk tsk ... 
 [ED/N: 1-3 A
[ED / N: 1-3 A
M
M
]Song Zhenguo was stunned, his brows knit tightly together
] Song Zhenguo งงงวยคิ้วคิ้วกันแน่น
 There was something he couldn't figure out
มีบางอย่างที่เขาไม่สามารถคิดออกได้
 As for Lu Sheng, he could already make some guesses
สำหรับ Lu Sheng เขาสามารถคาดเดาได้แล้ว
 His heart sank
หัวใจของเขาจมลง
 Seeing Lu Sheng’s expression, Song Zhenguo could tell that Lu Sheng had some ideas about what happened
เมื่อเห็นความรู้สึกของ Lu Sheng Song Zhenguo สามารถบอกได้ว่า Lu Sheng มีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
 He thus bid a hasty farewell to Chen Hong
ดังนั้นเขาจึงเสนอราคาอำลาเฉินฮอด
 Outside of the stall, he pulled Lu Sheng into a corner of the street
ด้านนอกของคอกม้าเขาดึง Lu Sheng เข้ามุมถนน
 "Yue Sheng, quick, share with me! Have you thought of any leads?! Wang Ziquan didn't even tell his own younger cousin
"Yue Sheng, อย่างรวดเร็ว, ร่วมกับฉันคุณคิดว่าของนำใด ๆ หรือไม่? วัง Ziquan ไม่ได้บอกลูกพี่ลูกน้องของเขาเองเล็ก
 It was the night before yesterday that he came here… but wasn't he drinking with us at the pleasure boat that night?" His expression was grave
ตอนกลางคืนเมื่อวานนี้เขามาที่นี่ ... แต่เขาไม่ได้ดื่มกับเราที่เรือสำราญในคืนนั้นหรือ? "การแสดงออกของเขานั้นร้ายแรง
 Lu Sheng stared at Song Zhenguo in all seriousness
Lu Sheng จ้องที่ Song Zhenguo อย่างจริงจัง
 "Zhenguo, actually, I made a trip back to the pleasure boat the other night after we left
"Zhenguo จริงฉันได้เดินทางกลับไปที่เรือสำราญในคืนอื่น ๆ หลังจากที่เราออกไป
" Song Zhenguo was shocked, "Yue Sheng, why did you head back? It was already very late, the pleasure boats should have already been closed for the night, right?""Yes, they were closed," Lu Sheng’s tone was solemn
"เพลง Zhenguo ตกใจ" Yue Sheng ทำไมคุณถึงกลับ? 
 "It’s only ‘cos I left my money pouch back on the boat that I went back to search for it
"เพราะฉันทิ้งกระเป๋าเงินไว้บนเรือแล้วเดินกลับไปหามัน
 Little did I expect…""Little did you expect what?" Affected by Lu Sheng’s tone and mood, Song Zhenguo’s expression also turned solemn
ฉันไม่ค่อยคาดหวังอะไร ... "" คุณไม่ค่อยคาดหวังอะไร? "ซึ่งได้รับผลกระทบจากอารมณ์และอารมณ์ของ Lu Sheng การแสดงออกของ Song Zhenguo ก็เปลี่ยนไปเป็นเคร่งขรึม
 "Little did I expect that there wasn't a single soul left on board the pleasure boat
"ฉันไม่ค่อยคาดหวังว่าจะไม่มีวิญญาณคนเดียวเหลืออยู่บนเรือสำราญ
 Instead, red lanterns hung all over the place," Lu Sheng’s eyes narrowed as he continued, "I quickly went into the room we were at
แต่โคมไฟสีแดงแขวนไว้ทั่วทุกหนทุกแห่ง "ดวงตาของ Lu Sheng แคบลงขณะที่เขาพูดต่อ" ฉันรีบเดินเข้าไปในห้องที่เราอยู่
 Two huge additional lanterns hung inside, yet there was no one to be seen
อีกสองโคมไฟขนาดใหญ่ที่แขวนอยู่ข้างใน แต่ก็ไม่มีใครเห็น
 Not even any of the cleaners were in sight
ไม่มีแม้แต่น้ำยาทำความสะอาดที่อยู่ในสายตา
 Then, I found my money pouch and rushed to leave
จากนั้นฉันก็พบกระเป๋าเงินของฉันและรีบออกไป
" "Not a single soul… could it be…" suddenly, Song Zhenguo seemed to recall something
"" ไม่ใช่วิญญาณเดียว ... มันอาจจะ ... "ทันใดนั้นเพลง Zhenguo ดูเหมือนจะจำอะไรได้บ้าง
 "Could it be that Wang Ziquan came to find his younger cousin in the wee hours of the night, just to buy cosmetic powders and fragrances for the ladies at the pleasure boats? But since you also went back, then why…" "Absolutely possible!" Lu Sheng shared his thought
"วัง Ziquan มาหาลูกพี่ลูกน้องที่อ่อนวัยของเขาในกระจ้อยร่อยยามค่ำคืนเพียงเพื่อซื้อเครื่องสำอางและน้ำหอมสำหรับสุภาพสตรีที่เรือสำราญได้หรือไม่ แต่เมื่อไหร่ที่คุณกลับไปแล้วทำไม ... " "เป็นไปได้อย่างแน่นอน 
 "There’s no use guessing, let’s head straight to the pleasure boat to ask
"เดี๋ยวนี้ไม่มีการคาดเดากันลองมาตรงไปที่เรือเพื่อขอความช่วยเหลือ
"Hearing that, Song Zhenguo nodded
"ได้ยินว่าซงจิงโกะพยักหน้า
 Speaking no more, the two of them once again hailed a horse carriage and sped in the direction of Cypress Pine Lake
ไม่พูดอะไรอีกทั้งสองคนได้ยกย่องรถม้าอีกครั้งและวิ่งไปตามทิศทางของไซปรัสไพน์เลค
 Dusk was just breaking, which was the ideal time for merry-making and drinking
เวลาค่ำกำลังพังทลายซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสำหรับการทำร่าเริงและการดื่ม
 With great familiarity, Song Zhenguo led Lu Sheng to find the pleasure boat that they patronized previously
ด้วยความคุ้นเคยที่ดี Song Zhenguo นำ Lu Sheng เพื่อค้นหาเรือสำราญที่ได้รับการอุปการะไว้ก่อนหน้านี้
 It was called Ying Ying Pleasure Boat
เรียกว่า Ying Ying Pleasure Boat
 [2]
[2]