Chapter 45: Shadow of Beauty (3) "Brother Chen, may I be so brazen as to ask, this thing was dug out from a grave, wasn't it?" Feigning indifference, Lu Sheng asked casually
บทที่ 45: ความเงางาม (3) "บราเดอร์เฉิน, ฉันอาจจะโง่เกินไปที่จะถามสิ่งนี้ถูกขุดขึ้นมาจากหลุมฝังศพใช่มั้ย?" 
 Chen Jiaorong nodded, "Yea, it’s gotten from some grave
เฉินไจ่อกอกพยักหน้า "ใช่แล้วมันมาจากหลุมฝังศพ
 You still haven’t given me a reply
คุณยังไม่ได้ให้ฉันตอบ
 Like my sister asked, how well must both of you know each other to be considered well enough?" He again shifted the topic of conversation back to the matter of his sister’s marriage
เหมือนพี่สาวของฉันถามว่าคุณทั้งสองต้องรู้จักกันดีพอที่จะได้รับการพิจารณาให้ดีพอแล้ว "เขาขยับหัวข้อสนทนากลับไปเรื่องการแต่งงานของน้องสาว
 Lu Sheng had evaded it once earlier
Lu Sheng ได้หลบเลี่ยงมันครั้งก่อนหน้านี้
 Now that he was being asked again, he immediately sighed
ตอนนี้เขาถูกถามอีกครั้งเขาถอนหายใจทันที
 "Such matters can’t be rushed
"เรื่องดังกล่าวไม่สามารถวิ่งได้
 Brother Chen, you’ll find out in due time
บราเดอร์เฉินคุณจะพบในเวลาที่กำหนด
 Moreover, I’ve only known Yunxi for such a short period… does your family really trusts me that much?""You know, originally, I had my reservations
นอกจากนี้ฉันรู้จัก Yunxi เป็นเวลาสั้น ๆ แล้ว ... ครอบครัวของคุณเชื่อใจฉันมากแค่ไหน? "" คุณรู้ไหมว่าในตอนแรกฉันจอง
 But because of what you’ve just said, I can really put my mind at ease now
แต่เนื่องจากสิ่งที่คุณเพิ่งกล่าวไว้ตอนนี้ฉันสามารถทำให้จิตใจของฉันสบายใจได้แล้ว
" Smiling, he added, "If you agree to this, we can double the dowry!"Lu Sheng smiled bitterly
"ยิ้มเขาเสริมว่า" ถ้าคุณเห็นด้วยกับเรื่องนี้เราสามารถเพิ่มสินสอดทองหมั้นได้สองเท่า! "Lu Sheng ยิ้มอย่างขมขื่น
 He knew that, on one hand, Chen Yunxi genuinely fancied him
เขารู้ดีว่าบนมือข้างหนึ่งเฉินหยุนคิดถึงเขาอย่างแท้จริง
 On the other hand, the Chen family had been fretting over their unwed, unwanted daughter all this while
ในทางตรงกันข้ามครอบครัวเฉินได้รับการ fretting มากกว่าลูกสาวของพวกเขาที่ไม่ต้องการออกมาหยาบคายทั้งหมดในขณะนี้
 Now that a match has been painstakingly found, they weren’t going to let go no matter what
ตอนนี้การจับคู่ได้รับการตรวจสอบอย่างถี่ถ้วนแล้วพวกเขาก็จะไม่ยอมไป
 "Let’s talk about this in the future
"ลองพูดถึงเรื่องนี้ในอนาคต
 At least, wait for me to achieve an academic degree, then we’ll talk about this," Lu Sheng broached the subject of the Annual Examinations as an excuse
อย่างน้อยรอให้ฉันเพื่อให้บรรลุระดับการศึกษาแล้วเราจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ "Lu Sheng broached เรื่องของการสอบประจำปีเป็นข้ออ้าง
 Hearing this, Chen Jiaorong’s eyes shone with even deeper admiration
ได้ยินเรื่องนี้นัยน์ตาของเฉินโจวยอวอนเลียนแบบด้วยความชื่นชมยิ่งกว่า
 After all, their offer was extremely tempting--just a nod would guarantee instant acquisition of immeasurable wealth! If he were in Lu Sheng’s shoes, he would definitely have jumped at the chance without hesitation
หลังจากที่ทุกข้อเสนอของพวกเขาเป็นที่ดึงดูดมาก - เพียงพยักหน้าจะรับประกันการได้มาทันทีของความมั่งคั่งมากมาย! 
 Besides, after getting married, he could still find and marry many other wives and concubines
นอกจากนี้หลังจากที่แต่งงานแล้วเขายังคงสามารถหาและแต่งงานกับภรรยาและนางสนมอีกหลายคน
 Even though his sister Chen Yunxi’s long legs were a physical defect that put her in the same category as disfigured women, she still had some redeeming qualities after all
แม้ว่าขายาวของน้องสาวของเชงเหลียงก็มีข้อบกพร่องทางกายภาพที่ทำให้เธออยู่ในกลุ่มเดียวกันกับผู้หญิงที่ผิดปกติ แต่เธอก็ยังคงมีคุณประโยชน์อยู่ได้
 "In that case, it’s set
"ในกรณีนี้ก็ตั้ง
 Brother Lu, you can make the decision after your Annual Examinations
บราเดอร์ลูคุณสามารถตัดสินใจหลังจากการสอบไล่ได้
 Yunxi is no longer young; she’s at a marriageable age now… I truly hope that Brother Lu won’t delay
Yunxi ไม่เล็ก; 
"Helpless, Lu Sheng could only nod
"กำพร้า, Lu Sheng สามารถพยักหน้าเท่านั้น
 Both of them left the winery and split up
ทั้งคู่ออกจากโรงกลั่นเหล้าองุ่นและแยกกัน
 Seeing that it was already late, he turned to return home
เมื่อเห็นว่ามันสายแล้วเขาก็หันกลับบ้าน
 After a night’s rest, he headed again to the Institution the next day
หลังจากคืนพักแล้วเขาก็มุ่งหน้าไปยังสถาบันอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น
 Just as he seated himself, the sounds of a commotion could be heard from outside
เช่นเดียวกับที่เขานั่งตัวเองเสียงของความสับสนวุ่นวายอาจได้ยินจากภายนอก
"What’s going on outside?" Lu Sheng looked at Song Zhenguo next to him, currently packing his scrolls
"เกิดอะไรขึ้นข้างนอก?" 
 Song Zhenguo’s face clouded over
หน้าของ Song Zhenguo พึมพำ
 He whispered in a low voice, "Wang Ziquan’s family members are here
เขากระซิบด้วยเสียงต่ำ "ครอบครัวของวัง Ziquan อยู่ที่นี่
"Lu Sheng saw that many people in the study hall rose to gather at the window and entrance, taking a look
"Lu Sheng เห็นว่าหลายคนในห้องโถงศึกษาลุกขึ้นมารวมตัวกันที่หน้าต่างและทางเข้า
 The faint cries of women and children could be heard drifting from outside
เสียงร้องของผู้หญิงและเด็ก ๆ อาจจะได้ยินล่องลอยจากข้างนอก
 He stood up
เขายืนขึ้น
 He could hear many students sighing
เขาได้ยินเสียงหลายคนถอนหายใจ
 "Ziquan seems to have gone missing… there’s a young woman with two children from his family who are here
"Ziquan ดูเหมือนว่าจะหายไป ... มีหญิงสาวที่มีลูกสองคนจากครอบครัวของเขาที่นี่
 I heard that his old man went to report to the officials for help, but got a harsh beating by the yamen authorities
ฉันได้ยินมาว่าชายชราของเขาไปรายงานตัวต่อเจ้าหน้าที่เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ได้รับการเยาะเย้ยจากเจ้าหน้าที่ของ yamen
 He’s suffered grave injuries and been bedridden at home since
เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและถูกตั้งรกรากอยู่ที่บ้านตั้งแต่
 Ai…" "Why would the yamen authorities beat him up?""It's because his old man refused to believe that his son had drowned
Ai ... "" ทำไมเจ้าหน้าที่ของ yamen ถึงได้เอาชนะเขา? "" เป็นเพราะชายชราของเขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าลูกชายของเขาจมน้ำตาย
 He knelt in front of the yamen entrance and wouldn't get up
เขาคุกเข่าอยู่หน้าประตูทางเข้าของต้นยาและจะไม่ลุกขึ้น
 Who would know that the newly appointed Chief Constable loathes such insubordinate civilians the most…""The widow and orphans are most pitiful…""Yes, it’s really pitiful… from the looks of it, his old man won’t make it too…"The more he heard, the more Lu Sheng felt disgusted
ใครจะรู้ว่านายตำรวจคนใหม่ที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นที่รังเกียจพลเรือนผู้ไม่ซื่อสัตย์ดังกล่าวมากที่สุด ... "" หญิงม่ายและเด็กกำพร้าเป็นคนน่าสมเพชมาก ... "" ใช่มันน่าสงสารจริงๆ ... จากรูปลักษณ์ของชายชราคนนั้นจะไม่ทำให้มันเหมือนกัน ... 
 Wang Ziquan had come from a merchant family
วัง Ziquan มาจากครอบครัวพ่อค้า
 Although their business was not flourishing, they were somewhat well off
แม้ว่าธุรกิจของพวกเขาจะไม่เจริญรุ่งเรือง แต่ก็ค่อนข้างดี
 Yet now, his family was broken apart by death
แต่ตอนนี้ครอบครัวของเขาแตกสลายด้วยความตาย
Song Zhenguo could also hear the chatter in the surroundings
Song Zhenguo ยังได้ยินเสียงพูดคุยในบริเวณรอบ ๆ
 Shoving his way through the crowd, he stood next to Lu Sheng
เดินผ่านฝูงชนเขายืนอยู่ข้าง ๆ Lu Sheng
 "It’s my fault
"มันเป็นความผิดของฉัน
 If I hadn’t asked him to go out that day…""Don't overthink it, it’s got nothing to do with you," Lu Sheng patted his shoulders
ถ้าฉันไม่ได้ขอให้เขาออกไปเดี๋ยวนี้ ... "" ไม่เข้าใจผิดมันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ "Lu Sheng ตบหน้าอก
 However, Song Zhenguo’s expression remained overcast as he kept silent
อย่างไรก็ตามความรู้สึกของ Song Zhenguo ยังคงมืดครึ้มในขณะที่เขายังคงเงียบอยู่
 Both of them walked out of the study hall, one in front of the other
ทั้งสองเดินออกจากห้องโถงศึกษาหนึ่งหน้า
 They saw a pretty, young woman, apparently around eighteen or nineteen years of age
พวกเขาเห็นหญิงสาวสวยอายุระหว่างสิบแปดหรือสิบเก้าปี
 She had two young children in tow, both barely one or two year old
เธอมีเด็กสองคนที่ลากจูงทั้งสองคนแทบไม่หนึ่งหรือสองปี
 They knelt by the only path that led to the Institution, heads bowed, covered in white funeral clothing
พวกเขาคุกเข่าลงทางเดียวที่นำไปสู่สถาบันหัวคำนับปกคลุมด้วยเสื้อผ้าศพสีขาว
The throng of bystanders now numbered in the tens, and seemed to be growing bigger by the second
ฝูงชนของคนเฝ้าบ้านตอนนี้นับเลขสิบและดูเหมือนจะโตขึ้นเป็นครั้งที่สอง
 "Come, let’s go take a look," Lu Sheng nudged at Song Zhenguo
"ลองมาดูกันเถอะ" Lu Sheng ดันไปที่ Song Zhenguo
 He took the lead to walk over
เขาเดินนำไปเดิน
 "No need! I’ll go alone
ฉันจะไปคนเดียว
 This is my fault! I’ll go alone!" Song Zhenguo pulled him back in a grip and said somberly
นี่เป็นความผิดของฉัน! 
 Lu Sheng was stunned
Lu Sheng รู้สึกทึ่ง
 He didn't even have the time to respond before Song Zhenguo quickly strode forward and stood in front of the young woman
เขาไม่ได้มีเวลาพอที่จะตอบสนองก่อนที่ซงจินซูจะก้าวไปข้างหน้าและยืนอยู่ตรงหน้าหญิงสาว
 He then started to converse with her in hushed tone
จากนั้นเขาก็เริ่มพูดคุยกับเธอด้วยเสียงโทน
 Two teachers from the Institution also jostled their way into the crowd of students, enquiring about the matter
ครูสองคนจากสถาบันก็เดินเข้าไปในฝูงชนของนักเรียนสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้
 Very soon, Song Zhenguo promptly supported the young woman and children out of the Institution
ไม่นานนัก Song Zhenguo ได้สนับสนุนเด็กหญิงและเด็ก ๆ ออกจากสถาบันอย่างรวดเร็ว
 Lu Sheng followed closely behind
Lu Sheng ตามหลังอย่างใกล้ชิด
 He also left the Institution as he caught up with both of them
นอกจากนี้เขายังออกจากสถาบันในขณะที่เขาจมอยู่กับทั้งสองคน
He barely went forward a few steps to catch up to them before he saw a yamen official heading in their direction
เขาแทบจะก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวเพื่อจับตัวพวกเขาก่อนที่เขาจะเห็นเจ้าหน้าที่ของ yamen มุ่งหน้าไปในทิศทางของพวกเขา
 After speaking a bit with Song Zhenguo and the young woman, the few of them swiftly boarded a horse carriage and left
หลังจากพูดคุยกับ Song Zhenguo และหญิงสาวแล้วมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ขึ้นรถม้าและเดินไปทางซ้าย
 As they pulled away, Song Zhenguo even gestured to Lu Sheng that he needn’t follow, instead urging him to get back to class
ขณะที่พวกเขาดึงตัวออกไป Song Zhenguo ได้ทำท่าทางไปยัง Lu Sheng ว่าเขาไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามแทนที่จะเรียกร้องให้เขากลับไปเรียน
 "Don't delay your preparation for the Annual Examinations, go back! I’ll settle this!" Song Zhenguo hollered at Lu Sheng from a distance ahead, before boarding the carriage to leave as well
"อย่าหน่วงเวลาเตรียมตัวสำหรับการสอบประจำปีกลับไป! ฉันจะจัดการเรื่องนี้!" 
 Lu Sheng followed the departing black carriage with red patterns with his gaze
Lu Sheng ตามสายการบินสีดำที่แยกย้ายไปด้วยลวดลายสีแดงด้วยสายตาของเขา
 It was clear that that was the same model specially reserved for use by the yamen authorities
เห็นได้ชัดว่าเป็นแบบจำลองเดียวกันที่สงวนไว้สำหรับการใช้งานโดยเจ้าหน้าที่ของ yamen
 He stood at the entrance of the Institution for a while longer
เขายืนอยู่ที่ทางเข้าของสถาบันอีกสักพัก
 In the end, he turned around and headed back to continue attending the lesson
ในที่สุดเขาก็หันกลับไปและมุ่งหน้ากลับไปเรียนต่อ
 The matter of Wang Ziquan’s family circulated around in the Institution for a period of time, but it was soon quelled
เรื่องของครอบครัวของ Wang Ziquan แพร่กระจายไปทั่วสถาบันในระยะเวลาหนึ่ง แต่ไม่นานก็เร็ว
 Oftentimes, Lu Sheng would find some government officials coming over to speak with a few of the academics in the Institution
บ่อยครั้ง Lu Sheng จะหาเจ้าหน้าที่ของรัฐบางแห่งมาพูดคุยกับนักวิชาการบางคนในสถาบัน
 Perhaps it was because of their pressure that talk of the matter was suppressed
บางทีอาจเป็นเพราะความกดดันของพวกเขาที่พูดเรื่องถูกระงับ
 As for Wang Ziquan’s family, no one else came to make any trouble
ครอบครัวของวังจื่อหยวนไม่มีใครมาทำอะไร
Ever since Song Zhenguo made that trip that day, his face seemed more at ease and relieved
นับตั้งแต่วันที่ซองจงฮโยเดินทางมาในวันนั้นใบหน้าของเขาดูสบายและโล่งใจ
 Likely, he had given some sort of compensation to Wang Ziquan’s family
ดูเหมือนว่าเขาจะให้ค่าชดเชยแก่ครอบครัวของวังจื่อหยวน
 The missing person case calmed down very quickly after the initial uproar
คดีคนหายตัวลงอย่างรวดเร็วหลังจากเกิดความโกลาหลครั้งแรก
 Once the storm died down, the Institution returned to normal, as if the entire incident had never happened
เมื่อพายุพังลงสถาบันกลับมาเป็นปกติราวกับว่าเหตุการณ์ทั้งหมดไม่เคยเกิดขึ้น
 ***The Song Family
*** ครอบครัวเพลง
 Song Zhenguo chewed silently on the food brought over by the servant girl
เพลง Zhenguo เคี้ยวอย่างเงียบ ๆ ในอาหารที่นำโดยสาวใช้
 A sumptuous feast of chicken, duck, fish and goose lay on the table, but he had no appetite
งานฉลองที่ยิ่งใหญ่ของไก่เป็ดปลาและห่านวางอยู่บนโต๊ะ แต่เขาไม่มีความกระหาย
 There was something weighing on his mind
มีบางอย่างที่ชั่งน้ำหนักในใจของเขา
 From outside his room, he could hear the faint footsteps and voice of his old man
จากด้านนอกห้องเขาได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงดังของชายชรา
 However, he did not go out to greet him, remaining rooted in his seat instead
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ไปออกไปทักทายเขาและนั่งอยู่ในที่นั่งแทน
 He heaved a long sigh
เขาถอนหายใจยาว
 They were one of the families which moved to the Mountain-Edge City
พวกเขาเป็นหนึ่งในครอบครัวที่ย้ายไปเมือง Mountain-Edge
 His old man had just started his business and was unusually busy
ชายชราของเขาเพิ่งเริ่มต้นธุรกิจของเขาและยุ่งมาก
 His temper was already poor; now with his stall business added to the equation, he was especially cantankerous
อารมณ์ของเขาแย่มากแล้ว 
 "Why can’t Father just see the good in Jun’er? If she marries into the family, there’ll definitely be peace in the family and I’ll have a successful career in the future
"ทำไมพ่อไม่ได้เห็นความดีใน Jun'er? ถ้าเธอแต่งงานกับครอบครัวแน่นอนว่าจะมีสันติภาพในครอบครัวและฉันจะมีอาชีพที่ประสบความสำเร็จในอนาคต
 With Jun’er’s help and a stable family, I’ll certainly accomplish a name for myself in the Annual Examinations…" Song Zhenguo heaved a long inward sigh
ด้วยความช่วยเหลือจาก Jun'er และครอบครัวที่มีเสถียรภาพแน่นอนฉันจะบรรลุชื่อตัวเองในการสอบประจำปี ... "Song Zhenguo ถอนหายใจยาวเข้า
 "Flip-flap, flip-flap
"พลิกพนัง - พลิกพนัง
"In the midst of mealtime, a black pigeon suddenly appeared again at the window
"ในระหว่างมื้ออาหารนกพิราบสีดำก็โผล่ขึ้นมาอีกครั้งที่หน้าต่าง
 It glared at him with a pair of pink eyes
ดวงตาสีชมพูจ้องมองเขา
 "Cuckoo, cuckoo
"นกกาเหว่านกกาเหว่า
 "The pigeon called out twice
นกพิราบเรียกออกมาสองครั้ง
 Seeing that, Song Zhenguo’s face instantly beamed with delight
เห็นได้ชัดว่าใบหน้าของซงจินซูโกรธด้วยความยินดี
 Making his way over in a few steps, he hurriedly grabbed the pigeon and removed a rolled-up note from its leg
เดินผ่านไปสองสามก้าวเขารีบคว้านกพิราบและถอดโน้ตขึ้นจากขา
 He quickly opened it
เขารีบเปิดมัน
 ‘You don't need to worry anymore about what Jun’er said previously
'คุณไม่จำเป็นต้องกังวลอีกต่อไปเกี่ยวกับสิ่งที่ Jun'er กล่าวไว้ก่อนหน้านี้
 After I threatened the boat master with my own life, he finally relented
หลังจากที่ฉันขู่นายเรือด้วยชีวิตของตัวเองในที่สุดเขาก็ยอมแพ้
 The plan is for Elder Brother Song to come tomorrow during the festival with ten thousand taels of silver to redeem Jun’er
แผนนี้มีไว้สำหรับพี่ชายพี่ซองในวันพรุ่งนี้ในช่วงเทศกาลด้วยเงินหนึ่งหมื่นเพื่อไถ่ถอนจุนเย่อร์
 Elder Brother Song, you don't need to worry
พี่พี่เพลงคุณไม่จำเป็นต้องกังวล
 Although ten thousand taels is a lot, Jun’er has also accumulated quite a bit in these few years; I can make up for at least half of that
แม้ว่าหมื่นคนเป็นจำนวนมาก Jun'er ยังสะสมไม่น้อยในไม่กี่ปีนี้; 
Tomorrow night, Elder Brother Song must promise to come alone
พรุ่งนี้คืนพรุ่งนี้พี่ชายต้องสัญญาว่าจะมาคนเดียว
 Jun’er will offer my body and my everything entirely to Elder Brother
Jun'er จะนำเสนอร่างกายและทุกสิ่งทุกอย่างของฉันเพื่อพี่ชายของฉัน
 Hope you… cherish it…’After he finished reading, Song Zhenguo felt an insuppressible ecstasy bursting forth from the depths of his heart, which surged up all the way to his head
หวังว่าคุณจะรักมัน ... "หลังจากที่เขาอ่านหนังสือเสร็จแล้ว Song Zhenguo รู้สึกว่ามีความปีติยินดีที่ไม่สามารถแยกตัวได้ออกมาจากส่วนลึกของหัวใจซึ่งพุ่งขึ้นไปที่ศีรษะของเขา
 His face soon flushed bright red
ใบหน้าของเขาแดงขึ้นเรื่อย ๆ
 He stood up and paced back and forth in his room, clutching the roll of paper in his hand
เขายืนขึ้นและเดินไปมาในห้องของเขาเอากระดาษม้วนไว้ในมือ
 "Jun’er… Jun’er… you are MINE! I will definitely bring you out of that pleasure boat, and leave that god-damned place
"Jun'er ... Jun'er ... คุณเป็น MINE! แน่นอนฉันจะนำคุณออกจากเรือสำราญที่และออกจากสถานที่ที่พระเจ้าสถิต
 I’ll give you a status!" He muttered under his breath, his fists clenched tightly
ฉันจะให้สถานะ! "เขาพึมพำใต้ลมหายใจกำปั้นของเขาแน่นแน่น
 Yet, he had entirely forgotten about Little Jun’s previous reminder--to not visit the pleasure boat during the Scented Satin Festival under any circumstances
ถึงกระนั้นเขาก็ลืมเรื่องความทรงจำของลิตเติ้ลจูนก่อนหน้านี้ - ไม่ได้ไปเที่ยวเรือสำราญในงานเทศกาลซาตินที่มีกลิ่นเหม็นไม่ว่าในกรณีใด
 Song Zhenguo was worked up for a moment before gradually calming down
ซงจุงกูก็ทำงานได้สักครู่ก่อนจะค่อยๆสงบลง
 ‘But didn't Jun’er also previously say not to visit the pleasure boat during Scented Satin Festival? Lest I fall into a scam?’He pondered over the matter
'แต่ก่อน Jun'er ยังไม่ได้ไปเยี่ยมเรือสำราญในงานเทศกาลเครื่องหอมซาติน? 
 His expression slowly returned to normal as he stood there hesitating for a moment
การแสดงออกของเขาค่อยๆกลับมาเป็นปกติในขณะที่เขายืนอยู่ที่นั่นลังเลสักครู่
 ‘I’ll ask Jun’er why she didn't want me to visit the pleasure boat during Scented Satin Festival when I see her
'ฉันจะถาม Jun'er ว่าทำไมเธอถึงไม่ต้องการให้ฉันไปเยี่ยมเรือสำราญในเทศกาลเครื่องหอมซาตินเมื่อฉันเห็นเธอ
 Maybe there were some extenuating circumstances
บางทีสถานการณ์บางอย่างอาจลดหย่อน
’His heart bursting with joy, Song Zhenguo started to prepare the silver notes
หัวใจของเขาพุ่งกระฉับกระเฉง Song Zhenguo เริ่มเตรียมธนบัตรสีเงิน
 Ten thousand taels of silver was a large sum even to him
หมื่นเงินเป็นเงินขนาดใหญ่แม้แต่กับเขา
 The funds he had accumulated over the years had all been depleted in this period by his expenditure on Jun’er
เงินที่เขาสะสมมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาหมดไปหมดในช่วงเวลานี้โดยค่าใช้จ่ายของเขาในเดือนมิถุนายน
 For him to amass such a huge sum all of a sudden posed some difficulty
สำหรับเขาที่จะสะสมเช่นผลรวมมากทั้งหมดในทันทีที่เกิดปัญหาบางอย่าง
 Although Jun’er had said that she’d make up for half of it on her side, he wasn't the type of man to let his woman shoulder such a burden! ‘Heck it, I’ll go find Elder Sis to borrow some for now,’ leaving his food unfinished, he hurriedly scrambled to the entrance on his way out
แม้ว่า Jun'er ได้บอกว่าเธอจะทำเงินครึ่งหนึ่งของเธอไว้ข้างๆเขา แต่เขาไม่ใช่คนประเภทที่จะปล่อยให้ไหล่ของผู้หญิงคนนี้เป็นภาระ! 
 ‘Such a happy occasion! Although Jun’er is shy and wants me to go alone, it’s such a joyous occasion! I have to share this with a couple of close friends for them to share in our blessings,’ Song Zhenguo again hurried back to his study desk
'เป็นโอกาสที่มีความสุข! 
 He prepared the ink and was about to raise his brush to write letters to his only two close friends
เขาเตรียมหมึกและกำลังจะยกแปรงเขียนจดหมายถึงเพื่อนสนิทเพียงสองคนของเขา
 But just as he prepared the brush and ink, he hesitated and lay down his brush
แต่พอเขาเตรียมแปรงและหมึกเขาลังเลและวางแปรงของเขา
 ‘Forget it, it’s best that I go alone
'ลืมไปเถอะมันดีที่สุดที่ฉันไปคนเดียว
 The more people there are, the more variables and greater the likelihood that something goes awry
ยิ่งมีผู้คนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีตัวแปรมากขึ้นและมีโอกาสเกิดอะไรขึ้นบ้าง
 It’s not too late to inform the others after things are settled
ยังไม่สายเกินไปที่จะแจ้งให้ผู้อื่นทราบหลังจากมีการตกลงกัน
’Hurrying on his way, he found his Elder Sis
รีบเดินทางไปเขาได้พบพี่เอสพี่สาวของเขา
 He borrowed fifteen thousand taels of silver notes, which he said he needed as capital to do his own business
เขายืมเงินหนึ่งหมื่นห้าพันที่เขาบอกว่าเขาต้องการเงินทุนเพื่อทำธุรกิจของตัวเอง
 Very quickly, all preparations were made
ได้รับการเตรียมการอย่างรวดเร็ว
***The Annual Examinations were getting nearer and nearer
*** การตรวจสอบประจำปีกำลังใกล้และใกล้ขึ้น
 Lu Sheng’s family had sent Qiao’er over, along with a thousand taels of silver to supplement his recent expenditure
ครอบครัวของ Lu Sheng ได้ส่ง Qiao'er ไปพร้อมกับเงินหนึ่งพันอันเพื่อเสริมค่าใช้จ่ายล่าสุดของเขา
 [1]However, Lu Sheng knew very well that his family was already selling away all sorts of properties and shops to prepare to relocate
[1] อย่างไรก็ตาม Lu Sheng รู้ดีว่าครอบครัวของเขาขายสินค้าและร้านค้าทุกประเภทเพื่อเตรียมย้าย
 Because of that huge explosion in Nine Links City a while ago, there were many people looking to relocate
เนื่องจากมีการระเบิดครั้งยิ่งใหญ่ในเมือง Nine Links City เมื่อไม่นานมานี้มีคนจำนวนมากที่ต้องการย้าย
 As a result, the price for shops and property had depreciated greatly
ส่งผลให้ราคาสำหรับร้านค้าและทรัพย์สินลดลงอย่างมาก
 Moreover, when the family needed to purchase other properties in the near future, that would also require plentiful funds
นอกจากนี้เมื่อครอบครัวจำเป็นต้องซื้ออสังหาริมทรัพย์อื่น ๆ ในอนาคตอันใกล้นี้ก็จะต้องมีเงินทุนมากมาย
 Therefore, those one thousand taels were probably the last bit of money his family had on hand
เพราะฉะนั้นคนกลุ่มนี้ก็อาจจะเป็นเงินที่ครอบครัวของเขาจะได้รับ
 After all, the Lu Family was currently in a stormy season
หลังจากที่ทุกครอบครัว Lu อยู่ในขณะนี้ในฤดูพายุ
 After the waves had died down, Wang Ziquan’s incident also slowly sank to the back of Lu Sheng’s mind
หลังจากที่คลื่นตายลงเหตุการณ์ของวัง Ziquan ก็ค่อยๆจมลงสู่ด้านหลังของ Lu Sheng
 He began to concentrate on upgrading himself, and was even sourcing for ways to earn a few bucks
เขาเริ่มให้ความสนใจกับการอัปเกรดตัวเองและหาวิธีหาเงินไม่กี่
 "In the northern mountains there’re springs, oh! In the red canals there’re yellow tulips! Out of White Sand Town there’re sparrows all over, oh! On Xin Zhao River turmeric flows!""Ah, Mountain-Edge City! My hometown ~~~~ Ah, Mountain-Edge City! My hometown ~~~~ Lalalala~~lalalalalala~~~~…
"ในเทือกเขาทางตอนเหนือมีน้ำพุอยู่แล้วโอ้ในคลองสีแดงมีดอกทิวลิปสีเหลืองอยู่นอกเมืองไวท์แซนด์ทาวน์มีนกกระจอกทั่วประเทศโอ้อยู่ที่แม่น้ำซินหยวนขมิ้นไหล!" "อาภูเขา 
""Lalalala~~lalalalalala~~~!""Lalalala~~lalalalalala~~~!"Lu Sheng stood expressionless by the window, listening to the unbearable, high-pitched male voice
"" Lalalala ~~ lalalalalaala ~~~! "" Lalalala ~~ lalalalalaala ~~~! "Lu Sheng ยืนนิ่ง ๆ อยู่ข้างหน้าต่างฟังเสียงชายผู้สูงชันที่ไม่อาจทนได้
 He was woken up around three a
เขาตื่นขึ้นมาประมาณสาม
m
ม.
 in the dead of the night, which also meant that his sleep was disturbed in the Yan hour
ในคืนที่ตายแล้วซึ่งหมายความว่าการนอนหลับของเขาถูกรบกวนในชั่วโมง Yan
 Then, he saw these groups passing by outside, without a break between them, all singing song after song
จากนั้นเขาก็เห็นกลุ่มคนเหล่านี้ออกไปข้างนอกโดยไม่หยุดพักระหว่างพวกเขาเพลงร้องเพลงหลังร้องเพลง
 Some voices were high-pitched, others were low and hoarse
มีเสียงสูงเสียงแหลมบางคนเสียงต่ำและเสียงแหบ
 They passed by the street, seemingly without end
พวกเขาเดินผ่านถนนดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด
 Presently, a long line of people was blowing on the oboe and singing at the top of their voices
ปัจจุบันมีผู้คนหลาย ๆ คนที่เป่าลมหายใจเข้าปี่โอโบและร้องเพลงที่ด้านบนของเสียงของพวกเขา
 Dressed in red and blue garments, they were mostly aunties and uncles who were beating on their drums, pounding on their gongs, and yelling their chants
สวมเสื้อผ้าสีแดงและสีน้ำเงินพวกเขาส่วนใหญ่เป็น aunties และลุงที่กำลังตีกลองของพวกเขาห้ำหั่นฆ้องของพวกเขาและตะโกนคำสวดของพวกเขา
 This was the warm-up folk song before Scented Satin Festival proper that was heading slowly but surely in the direction of the city center
นี่คือเพลงพื้นบ้านอุ่นเครื่องก่อนเทศกาลซาตินที่มีกลิ่นหอมที่เหมาะสมซึ่งกำลังมุ่งหน้าช้าๆ แต่ก็ไปในทิศทางของใจกลางเมือง
 What really left Lu Sheng dumbfounded was that members of the public had gathered by the sides of the streets to soak in the atmosphere, not finding it bothersome in the least
สิ่งที่เหลือจริงๆทำให้ลูเซ็งตะลึงในเรื่องนี้คือการที่สมาชิกในชุมนุมได้ชุมนุมโดยทางด้านข้างของถนนเพื่อแช่ในบรรยากาศโดยไม่พบว่าน่ารำคาญอย่างน้อยที่สุด
 Instead, they followed the groups in great earnestness, some even joining in the singing
พวกเขาเดินตามกลุ่มต่างๆด้วยความจริงจังบางคนถึงกับร้องเพลง
 There were even yamen officials who had been dispatched there to maintain order
มีเจ้าหน้าที่ของเยเมนที่ถูกส่งไปที่นั่นเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย