Chapter 49: Resolution (1) "Jun’er!" Song Zhenguo was stunned
บทที่ 49: มติ (1) "Jun'er!" 
 He wrapped his arms around Jun’er, his face the picture of worry
เขากอดแขนไว้รอบ ๆ Jun'er ใบหน้าของเขาดูเป็นกังวล
 "What happened to you? What happened!? JUST WHAT’S GOING ON?!"Wrapped tightly in his embrace, Jun’er smiled helplessly
"เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? เกิดอะไรขึ้น!? JUST WORKING GOING ON?!" ห่อตัวอย่างแน่นหนาในอ้อมกอดของเขา Jun'er ยิ้มอย่างไร้ประโยชน์
 "Elder Brother Song… I… I…"Lu Sheng stood at the side
"เอ็ลเดอร์บราเดอร์ Song ... ฉัน ... ฉัน ... " Lu Sheng ยืนอยู่ที่ด้านข้าง
 Actually, he had long since guessed that Jun’er may not be human
อันที่จริงเขานานแล้วตั้งแต่คาดเดาว่า Jun'er อาจไม่ใช่มนุษย์
 Now, unfortunately, his suspicion was confirmed
ตอนนี้น่าเสียดายที่ความสงสัยของเขาได้รับการยืนยันแล้ว
 Perhaps all the ladies aboard the boat weren’t human, but rather women who had died a long time ago
บางทีผู้หญิงทุกคนที่ขึ้นเรือไม่ได้เป็นมนุษย์ แต่เป็นผู้หญิงที่เสียชีวิตไปนานแล้ว
 However, some special power bound them to the boat like fetters, exploiting their beauty for some secret agenda
อย่างไรก็ตามบางคนมีอำนาจพิเศษผูกมัดพวกเขาไปที่เรือเช่นโซ่ตรวนใช้ประโยชน์จากความงามของพวกเขาสำหรับวาระลับบางอย่าง
He walked off silently, taking care not to disturb the both of them
เขาเดินออกไปอย่างเงียบ ๆ ดูแลไม่ให้รบกวนทั้งสองคน
 Standing at an open space nearby to watch over Chen Jiaorong, he began to focus on recuperating from his injuries
ยืนอยู่ที่พื้นที่โล่งที่อยู่ใกล้ ๆ เพื่อคอยเฝ้าเฉินโจวอกเขาเริ่มให้ความสำคัญกับการพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บของเขา
 With every circulation of the Black Tiger Jade Crane Skill, he felt a mild tingling sensation around his wounds
ด้วยการหมุนเวียนของ Black Tiger Jade Crane Skill ทุกครั้งเขารู้สึกรู้สึกเสียวซ่าเล็กน้อยรอบ ๆ แผลของเขา
 It was the sensation of his flesh recovering
มันเป็นความรู้สึกของเนื้อของเขาฟื้นตัว
 More or less after the time it took an incense stick to burn, Song Zhenguo walked over
มากหรือน้อยหลังจากเวลาที่เอาธูปเผาไหม้ Song Zhenguo เดินผ่าน
 His eyes were bloodshot; Jun’er had already disappeared without a trace
ดวงตาของเขาเปื้อนเลือด; 
 "Come, let’s go back…" he said solemnly, his voice somewhat hoarse
"มาเถอะกลับไป ... " เขากล่าวอย่างเคร่งขรึมเสียงแหว่งค่อนข้าง
 Lu Sheng pieced things together; Jun’er must have had some links with the haunted boat Scarlet Decks after all
Lu Sheng ปะติดปะต่อสิ่งต่างๆเข้าด้วยกัน 
 Now that the boat was no more, the people on board also perished
เมื่อเรือไม่ขึ้นแล้วคนที่อยู่บนเรือก็เสียชีวิตด้วย
 Perhaps Song Zhenguo too realized what was going on
บางที Song Zhenguo ก็ตระหนักดีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
 Both of them headed back towards Mountain-Edge City silently as they carried Chen Jiaorong
ทั้งสองคนมุ่งหน้ากลับเมือง Mountain-Edge อย่างเงียบ ๆ ขณะที่พวกเขาพา Chen Jiaorong
 Song Zhenguo kept silent throughout the journey; Lu Sheng did not say anything either
เพลง Zhenguo เงียบตลอดการเดินทาง; 
 Only when they were almost at the city gates of Mountain-Edge City did Song Zhenguo ask abruptly, "Brother Lu, can I learn martial arts from you?" His eyes were both pleading and sorrowful
เมื่อพวกเขาเกือบจะอยู่ที่ประตูเมืองของเมือง Mountain-Edge แล้ว Song Zhenguo ก็ถามอย่างกะทันหันว่า "บราเดอร์ลูสามารถเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้จากคุณได้หรือไม่?" 
 Clearly, Jun’er’s death dealt a huge blow to him
เห็นได้ชัดว่าการเสียชีวิตของจุนเยสทำให้เขาเสียชีวิตอย่างมาก
 Lu Sheng stopped in his tracks
Lu Sheng หยุดติดตามเขา
 Looking at him, he sighed deeply
มองเขาเขาถอนหายใจลึก ๆ
 "There’s definitely a very powerful foe behind Jun’er’s incident
"มีศัตรูที่มีอำนาจอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ของ Jun'er อย่างแน่นอน
 Otherwise, Mountain-Edge City’s yamen wouldn’t have allowed the ghost boat to stay moored on the lake so brazenly, causing harm to humans
มิฉะนั้นภูเขาของ Mount-Edge City จะไม่อนุญาตให้เรือผีปีนเข้าไปจอดที่ทะเลสาบเพื่อทำร้ายคนอย่างไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อมนุษย์
 In reality, they didn't really harm anybody on a day-to-day basis either
ในความเป็นจริงพวกเขาไม่ได้ทำร้ายใครในทุกๆวันอย่างแท้จริง
 Perhaps it’s just a cover-up for the moment when they needed to make a move
บางทีมันอาจจะเป็นเพียงแค่การปกปิดในขณะที่พวกเขาต้องการที่จะย้าย
"Song Zhenguo smiled bitterly, shaking his head, "I understand all that you’re saying
"ซงจินซูหัวเราะอย่างขมขื่น, เขย่าหัว" ฉันเข้าใจทุกสิ่งที่คุณกำลังพูด
 Brother Lu has already killed that white-dressed female ghost who was ultimately responsible for Jun’er’s death and avenged her
บราเดอลูได้ฆ่าผีตัวเมียที่สวมชุดขาวไว้แล้วซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบต่อการเสียชีวิตของจุนอีและแก้แค้นเธอ
 There’s no issue now
ตอนนี้ไม่มีปัญหาเลย
 It’s just… I just don't want something like this repeating itself in the future…" Lu Sheng looked at him and was able to see a deep sense of helplessness and misery within his eyes
มันเป็นแค่ ... ฉันแค่ไม่ต้องการอะไรแบบนี้ซ้ำอีกในอนาคต ... "ลูซึงมองไปที่เขาและสามารถมองเห็นความรู้สึกเจ็บปวดและความทุกข์ยากที่ลึกซึ้งในสายตาของเขา
 "You should know that among all the martial arts in this world, the ordinary martial arts can be learned by simply forking out enough money
"คุณควรจะรู้ว่าในบรรดาศิลปะการต่อสู้ในโลกนี้ศิลปะการต่อสู้แบบธรรมดาสามารถเรียนรู้ได้โดยการใช้เงินเพียงเล็กน้อย
 The truly exclusive ones, however, are not passed down casually
คนพิเศษอย่างแท้จริง แต่จะไม่ผ่านลงลวก
"Song Zhenguo’s eyes were resolute
ดวงตาของ Song Zhenguo มีความเฉลียวฉลาด
 "What will it take for Brother Lu to be willing to teach me, then? Should I formally take you as my Master? No problem!" "No… there’s no hurry
"บราเดอร์ลูจะมีความตั้งใจที่จะสอนฉันอย่างไร?" แล้วฉันควรจะเป็นนายของฉันอย่างเป็นทางการหรือไม่ไม่มีปัญหา! 
 I can’t be certain whether you have the aptitude for martial arts training
ฉันไม่แน่ใจว่าคุณมีความสามารถในการฝึกศิลปะการต่อสู้หรือไม่
 You need to go through some tests first," Lu Sheng himself had only dabbled in martial arts halfway into life
คุณจำเป็นต้องผ่านการทดสอบบางอย่างก่อน "Lu Sheng ตัวเองมีเพียงขลิบในศิลปะการต่อสู้ครึ่งทางเข้ามาในชีวิต
 He currently did not have a way to test one’s aptitude, and could only use him as a trial
ปัจจุบันเขาไม่มีวิธีทดสอบความถนัดและสามารถใช้เขาเป็นแบบทดลองได้
 Moreover, exclusive martial arts could not be passed down casually
นอกจากนี้ศิลปะการต่อสู้แบบพิเศษยังไม่สามารถล่มสลายได้
 This was an established unspoken rule he did not wish to violate
นี่เป็นกฎที่ไม่ได้พูดถึงเขาไม่ต้องการที่จะฝ่าฝืน
 Simply speaking, exclusive martial arts were largely the result of their creator’s painstaking study as well as a very long process of trial and error
การพูดศิลปะการต่อสู้แบบเอกสิทธิ์เฉพาะบุคคลเป็นผลมาจากการศึกษาที่ละเอียดรอบคอบของผู้สร้างตลอดจนกระบวนการพิจารณาคดีและข้อผิดพลาดที่ยาวนานมาก
 It was a martial arts skill that was created through the sacrifice of copious amounts of blood, sweat and tears, sometimes even at the expense of inflicting a grievous injury upon one’s body
มันเป็นทักษะศิลปะการต่อสู้ที่ถูกสร้างขึ้นผ่านการเสียสละของจำนวนเงินที่อุดมสมบูรณ์ของเลือดเหงื่อและน้ำตาบางครั้งแม้ค่าใช้จ่ายของการก่อให้เกิดการบาดเจ็บสาหัสในร่างกายของคน
 Without a good reason, who would be willing to pass down such an inheritance to just anybody? It was akin to an extremely wealthy merchant who casually handed over his empire, painstakingly built over decades, to some random outsider
หากปราศจากเหตุผลที่ดีใครจะเต็มใจที่จะมอบมรดกให้กับใครก็ได้? 
 How was that possible?This was the truth behind what many experts termed heirloom martial arts
นี่เป็นความจริงเบื้องหลังสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญหลายคนเรียกว่าศิลปะการป้องกันตัวตกทอด
 It wasn't passed down to outsiders
มันไม่ได้ถูกส่งต่อไปยังบุคคลภายนอก
 Naturally, it was inherited only by one's family members
ธรรมชาติมันเป็นกรรมพันธุ์ของสมาชิกในครอบครัวเท่านั้น
 Lu Sheng had also heard of people who passed down martial arts to others casually
Lu Sheng เคยได้ยินเกี่ยวกับคนที่ส่งศิลปะไปให้คนอื่น ๆ ลวก ๆ
 Often, such people had procured the martial arts too easily and did not treasure them
บ่อยครั้งที่คนดังกล่าวได้จัดหาศิลปะการต่อสู้ให้ง่ายเกินไปและไม่ได้ให้ความสำคัญกับพวกเขา
 However, he couldn't care less about this
อย่างไรก็ตามเขาไม่สนใจเรื่องนี้
 With the Modifier, it was futile for anyone to compete with him in martial arts cultivation speed
ด้วยการปรับเปลี่ยนมันก็ไร้ผลสำหรับทุกคนที่จะแข่งขันกับเขาในศิลปะการเพาะปลูกความเร็วในการเพาะปลูก
 He could reach the pinnacle of any given skill faster than any other ordinary person by leaps and bounds
เขาสามารถเข้าถึงจุดสุดยอดของทักษะใด ๆ ที่ได้รับเร็วกว่าบุคคลทั่วไปคนอื่น ๆ ด้วยการก้าวกระโดด
 Therefore, what Lu Sheng was worried about was not this
ดังนั้นสิ่งที่ Lu Sheng กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้
 Rather, he was afraid of exposing himself
แต่เขากลัวที่จะเปิดเผยตัวเอง
 Once others knew that his martial arts were extrapolated by himself out of a combination of different martial arts, it would very likely attract a lot of attention
เมื่อคนอื่นรู้ว่าศิลปะการต่อสู้ของเขาถูกอนุมานโดยตัวเองออกจากการรวมกันของศิลปะการต่อสู้ที่แตกต่างกันก็น่าจะดึงดูดความสนใจมาก
 This did not align with his plan to stay in the shadows as he raised his power secretly
นี้ไม่สอดคล้องกับแผนการของเขาที่จะอยู่ในเงามืดที่เขายกอำนาจของเขาแอบ
 "How about this--I’ll give you a test before I decide whether or not to teach you martial arts," Lu Sheng intended to take things as they came
"วิธีการนี้ - ฉันจะให้การทดสอบก่อนที่ฉันจะตัดสินใจว่าจะสอนศิลปะการต่อสู้ของคุณหรือเปล่า" Lu Sheng ตั้งใจจะใช้สิ่งต่างๆตามที่พวกเขามา
 If Song Zhenguo was indeed gifted, then he would pass down a basic skill to him first
ถ้า Song Zhenguo มีพรสวรรค์จริงๆเขาก็จะผ่านขั้นพื้นฐานไปให้เขาก่อน
 "Great!"Song Zhenguo was also aware that there would be some tests and the sort in the passing down of martial arts skills
"Great!" Song Zhenguo ก็รู้ว่าจะมีการทดสอบและการเรียงลำดับในการส่งผ่านของทักษะศิลปะการต่อสู้
 The heroes in the popular novels all followed such a rule
วีรบุรุษในนวนิยายยอดนิยมทั้งหมดตามกฎดังกล่าว
 Lugging Chen Jiaorong along, the two of them entered into the city one after another
จับ Chen Jiaorong ไปพร้อม ๆ กันทั้งคู่เดินเข้าไปในเมืองหนึ่งทีละคน
 Almost immediately, the boss of a clothing store at the city gates saw Chen Jiaorong and hurried off to relay the news
เกือบจะในทันทีเจ้านายของร้านขายเสื้อผ้าที่ประตูเมืองเห็นเฉินเจียอองและรีบออกไปถ่ายทอดข่าว
 Given Lu Sheng’s present appearance, it was inconvenient for him to be seen
การปรากฏตัวของ Lu Sheng ในปัจจุบันทำให้เขาไม่สะดวกที่จะเห็น
 Thus, he let Song Zhenguo carry Chen Jiaorong back to the Chen Family and provide an explanation while he himself slid away quietly to return home
ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้เพลง Zhenguo นำ Chen Jiaorong กลับไปที่ครอบครัว Chen และให้คำอธิบายในขณะที่ตัวเขาเองเลื่อนตัวเงียบ ๆ เพื่อกลับบ้าน
 On his entire way home, people on the street looked at him strangely
ระหว่างทางกลับบ้านคนที่อยู่บนถนนมองเขาแปลก ๆ
 Many children even followed close behind him for a distance, as if he was some sort of novelty
เด็กหลายคนเดินตามหลังเขาไประยะไกลราวกับว่าเขาเป็นคนแปลกใหม่
Lu Sheng could do nothing but increase his pace
Lu Sheng ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากการเพิ่มฝีเท้าของเขา
 When he finally reached home, he groped around only to discover that his key and money pouch were both lost in the fire
เมื่อเขากลับมาถึงบ้านเขาก็ค้นพบว่ากระเป๋าเงินและกระเป๋าเงินของเขาทั้งสองหายไปในกองไฟ
 ‘That’s a huge loss… all the silver notes were inside…’ Lu Sheng stood in a daze, immediately feeling worse
'นี่เป็นความสูญเสียอย่างมาก ... ธนบัตรเงินทั้งหมดอยู่ข้างใน ... ' Lu Sheng ยืนอยู่ในอาการมึนงงทันทีที่รู้สึกแย่ลง
 "Dong, dong, dong
"Dong, dong, dong
"With no other option, he knocked on the door
"ไม่มีทางเลือกอื่นเขาเคาะประตู
 "Coming coming!" Little Qiao hurried over, her crisp footsteps sounding out, "Who is it?""It’s me," Lu Sheng replied
"มา!" 
 "Dropped my key
"หย่อนกุญแจของฉัน
 Open the door, Little Qiao
เปิดประตู Little Qiao
"Hearing his voice, she hastily opened the door
"ได้ยินเสียงของเขาเธอรีบเปิดประตู
 The door gradaully opened to reveal Little Qiao’s pretty and cute face
ประตู gradaully เปิดเพื่อเผยให้เห็นหน้าตาน่ารักและน่ารักของ Little Qiao
 With a smile, she raised her head to look over
ด้วยรอยยิ้มเธอเงยหน้าขึ้นมอง
 The moment her eyes landed on Lu Sheng, the little girl was stupefied
ขณะที่ดวงตาของเธอลงบน Lu Sheng เด็กหญิงตัวนั้นก็ตกใจ
 Then, her two eyes bulged wide open
จากนั้นตาสองข้างของเธอก็เปิดกว้าง
 "You… you, you…!!!" After which, her eyes flipped as she fainted and fell to the ground
"คุณ ... คุณคุณ ... !!!" 
Lu Sheng was speechless
Lu Sheng พูดไม่ออก
 Hearing the startled sounds of the shopkeeper below, he quickly got into the room and lifted Little Qiao onto the bed
ได้ยินเสียงที่ตกใจของเจ้าของร้านด้านล่างเขารีบเข้าไปในห้องและยก Little Qiao ลงบนเตียง
 Then, he went to boil water for the wooden cask
จากนั้นก็ไปต้มน้ำใส่ถังไม้
 After a spate of busyness, Lu Sheng was finally able to wash himself
หลังจากช่วงเวลาที่วุ่นวาย Lu Sheng ก็สามารถล้างตัวเองได้แล้ว
 He scrubbed viciously at the soot all over his body, which dyed the entire cask of water pitch-black
เขาขัดอย่างสกปรกที่เขม่าทั่วร่างกายของเขาซึ่งย้อมน้ำทั้งหมดของน้ำสีดำมืด
 After that, Lu Sheng again prepared a basin of water and wiped his entire body with a towel
หลังจากนั้น Lu Sheng ก็เตรียมอ่างน้ำอีกครั้งและเช็ดร่างกายด้วยผ้าเช็ดตัว
 That too soon turned grayish black
ที่เร็วเกินไปกลายเป็นสีเทาอมเทา
 Only then did he feel cleaner
แล้วเขาก็รู้สึกสะอาด
 A while after he had washed and dressed himself, Qiao’er regained her senses
ในขณะที่หลังจากที่เขาได้ล้างและแต่งตัวตัวเอง Qiao'er ฟื้นความรู้สึกของเธอ
 When she saw him, her eyes stretched widely
เมื่อเธอเห็นเขาตาของเธอแผ่กว้างออกไป
 Only after careful examination was she able to identify Young Master Lu Sheng whom she attended to daily
หลังจากการตรวจสอบอย่างถี่ถ้วนแล้วเธอสามารถระบุ Young Master Lu Sheng ที่เธอได้เข้าเรียนรายวันได้
 Lu Sheng patiently explained himself, saying something along the lines of getting caught in a fire that burnt his clothes, but not sustaining any major injuries… after that, Qiao’er hastily ran off to find a physician
ลูเฉิงอดทนอธิบายตัวเองพูดอะไรบางอย่างตามสายการถูกไฟไหม้ที่เผาเสื้อผ้า แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บสำคัญใด ๆ ... หลังจากนั้น Qiao'er รีบวิ่งไปหาหมอ
 Other than the money that was on Lu Sheng’s person, there were still some taels of silver that had been saved for Little Qiao’s daily expenses
นอกเหนือจากเงินที่อยู่ในคนของ Lu Sheng ยังคงมีเงินบางส่วนที่ได้รับการบันทึกไว้สำหรับค่าใช้จ่ายประจำวันของ Little Qiao
 It was still enough to get a physician
ยังพอจะหาหมอได้
 Tears welled up in Qiao’er’s eyes as she looked at the burn wounds all over Lu Sheng’s body
น้ำตาไหลเข้าสู่ดวงตาของ Qiao'er ขณะที่เธอมองไปที่แผลไฟไหม้ทั่วร่างกายของ Lu Sheng
 She sat by the side as the physician slowly applied medication, looking like she wanted to reach out to soothe him, yet holding back in fear of hurting him
เธอนั่งข้างข้างขณะที่แพทย์ใช้ยาอย่างช้า ๆ ดูเหมือนว่าเธอต้องการที่จะเอื้อมมือออกไปปลอบเขา แต่กลับตกอยู่ในความกลัวที่จะทำร้ายเขา
 After applying medication over all his burn wounds, Lu Sheng stayed at home to rest
หลังจากใช้ยาทั่วแผลเผาไหม้ทั้งหมดของเขา Lu Sheng อยู่ที่บ้านเพื่อพักผ่อน
 He did not even return to the study hall
เขาไม่ได้กลับไปที่ห้องโถงศึกษา
 He recovered from most of his injuries after staying home to recuperate for only half a month
เขาฟื้นตัวจากการบาดเจ็บส่วนใหญ่หลังจากอยู่บ้านเพื่อพักฟื้นเพียงครึ่งเดือนเท่านั้น
 It was just his skin that looked different from previously--where there used to be hair, he was now entirely bald
มันเป็นเพียงผิวของเขาที่ดูแตกต่างจากก่อนหน้านี้ - ที่เคยเป็นผมตอนนี้เขาเป็นหัวล้านทั้งหมด
 What was strange about it was that there were actually no scars on his body from the fire
สิ่งที่แปลกประหลาดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือว่าไม่มีรอยแผลเป็นบนร่างกายของเขาเกิดขึ้นจากกองไฟ
 Rather, all his hair had been burnt
แต่เส้นผมทั้งหมดของเขาถูกเผา
 His entire appearance was bald; he had no hair, no eyebrows, and even his mustache was gone
ลักษณะที่ปรากฏทั้งหมดของเขาคือหัวโล้น; 
 He was all slick and smooth
เขาดูเรียบเนียนและเรียบเนียน
 After taking leave from school and staying home for a period, it was soon the time for the Annual Examinations
หลังจากออกจากโรงเรียนและอยู่บ้านเป็นระยะเวลาไม่นานก็ถึงเวลาสำหรับการสอบไล่ประจำปี
 After Song Zhenguo returned, there was no news from him whatsoever
หลังจากที่ Song Zhenguo กลับมาไม่มีข่าวใด ๆ จากเขาเลย
 As for Chen Jiaorong, after he got back and got wind of what happened, he merely wrote a letter to Lu Sheng to thank him for saving his life
สำหรับ Chen Jiaorong หลังจากที่เขาได้กลับมาและได้รับลมจากสิ่งที่เกิดขึ้นเขาเพียงเขียนจดหมายถึง Lu Sheng เพื่อขอบคุณเขาสำหรับการช่วยชีวิตของเขา
 However, that letter did not mention anything about the supernatural on the ghost boat Scarlet Decks; most likely, Song Zhenguo had not shared about it with him
อย่างไรก็ตามจดหมายฉบับนั้นไม่ได้พูดถึงเรื่องเหนือธรรมชาติในเรือผีแดงเก๋ 
 Even if he had, Jiaorong might not have believed him
แม้ว่าเขาจะมี Jiaorong อาจไม่เชื่อเขา
 In the letter, he mentioned that he had been grounded
ในจดหมายเขากล่าวว่าเขาได้รับการต่อ
 Although going to the pleasure boat wasn't considered something evil, it was after all not a very upright thing to do and not something to be aired in public
ถึงแม้ว่าการเดินทางไปเรือสำราญไม่ได้ถือว่าเป็นสิ่งชั่วร้าย แต่หลังจากทุกอย่างไม่ได้เป็นสิ่งที่ตรงไปตรงมาและไม่ใช่สิ่งที่ต้องออกอากาศในที่สาธารณะ
 Furthermore, the matter had been blown out of proportion this time round and he had almost been burnt to death
นอกจากนี้เรื่องนี้ได้รับการเป่าออกมาจากสัดส่วนในครั้งนี้รอบและเขาเกือบจะถูกเผาตาย
 This threw his old man into a fit of furore, who ordered him to be grounded
นี้โยนคนแก่ของเขาให้พอดีกับความเกรียวกราวที่สั่งให้เขาถูกตรึง
 Chen Yunxi herself came to personally express thanks to Lu Sheng, and even brought along a pair of white jade qilin as a token of appreciation
เฉินหยุนเองได้แสดงความขอบคุณจาก Lu Sheng เป็นการส่วนตัวและนำมาพร้อมทั้งหยกหยกสีขาวเป็นสัญลักษณ์แห่งความซาบซึ้ง
 Representing her father, the household head of the Chen Family, she also invited him over as a guest once he was fully recovered
แทนพ่อของเธอหัวหน้าครอบครัวของเฉินเธอยังได้เชิญเขาไปเป็นแขกรับเชิญอีกครั้งเมื่อเขาฟื้นตัวเต็มที่
 When she saw Lu Sheng’s bald appearance, she got the fright of her life
เมื่อเธอได้เห็นรูปลักษณ์หัวโล้นของ Lu Sheng เธอตกใจในชีวิตของเธอ
 However, she then found it rather amusing instead
อย่างไรก็ตามเธอก็พบว่าค่อนข้างขบขันแทน
 Pursing her lips and keeping her worry to herself, she hung out with Lu Sheng for more than half a day
เธอแหย่ริมฝีปากและรักษาความห่วงใยต่อตัวเองเธอได้ออกไปเที่ยว Lu Sheng นานกว่าครึ่งวัน
 After laughing and joking around with him, she returned home late in the evening
หลังจากหัวเราะและล้อเล่นรอบตัวเขาเธอกลับบ้านตอนเย็น
 After Lu Sheng recuperated at home for a while longer, gradually, his body fully recovered
หลังจากที่ Lu Sheng พักฟื้นที่บ้านนานแล้วค่อยๆร่างกายของเขาฟื้นตัวเต็มที่
 Moreover, he decided to find some way to test the present strength and state of his body
นอกจากนี้เขายังตัดสินใจที่จะหาวิธีการทดสอบความแข็งแรงและสภาพร่างกายของตัวเอง
 Ever since the explosion at the pleasure boat, he had been feeling very troubled
นับตั้งแต่การระเบิดที่เรือสำราญเขารู้สึกลำบากมาก
 Yet, before that, a person appeared out of the blue and somewhat disturbed his plans
แต่ก่อนหน้านั้นมีคนปรากฏตัวออกมาจากฟ้าและรบกวนแผนการของเขา
 ***In a bustling teahouse near the military headquarters of Mountain-Edge City
*** ในโรงน้ำชาที่คึกคักใกล้กับสำนักงานใหญ่ของเมือง Mountain-Edge
 High up on a red three-story teahouse, Lu Sheng sat facing a pretty lady in a black veil
สูงขึ้นไปที่โรงน้ำชาสามชั้นสีแดงลั่วหยางนั่งหันหน้าไปทางผู้หญิงสวยในม่านสีดำ
 They were seated in a private chamber on the highest level
พวกเขานั่งอยู่ในห้องส่วนตัวในระดับสูงสุด
On a table between them were various plates of teatime snacks, including melon seeds, chicken claws, fruits and nuts
บนโต๊ะระหว่างพวกเขามีจานต่างๆของขนมขบเคี้ยว teatime ได้แก่ เมล็ดแตงโมกรงเล็บไก่ผลไม้และถั่ว
 A big vermilion-red pot was perched silently in the middle of the table, threads of steam still rising up from its mouth
กระถางสีแดงขนาดใหญ่สีแดงเข้มนั่งอยู่กลางโต๊ะมีไอน้ำที่ยังคงเพิ่มขึ้นจากปาก
 In front of each of them was a teacup, half filled with swirling green tea
ด้านหน้าของแต่ละคนเป็นถ้วยชาครึ่งที่เต็มไปด้วยชาเขียวหมุน
 Lu Sheng reached forward to pick up a fried fig and put it into his mouth
Lu Sheng เอื้อมมือไปหาหยิบมะเดื่อที่ทอดแล้วใส่เข้าไปในปากของเขา
 His eyes, however, were fixed calmly on the woman sitting across him
สายตาของเขาอย่างไรก็ตามได้รับการแก้ไขอย่างสงบเมื่อผู้หญิงนั่งอยู่ตรงข้ามเขา
"How many times have we met by now?"Duanmu Wan laughed, fatigue showing on her face
"กี่ครั้งที่เราได้พบตอนนี้?" Duanmu วานหัวเราะความเมื่อยล้าแสดงบนใบหน้าของเธอ
 "I just happened to pass by on my way to meet a… err… a friend, I guess
"ฉันเพิ่งจะผ่านไประหว่างทางเพื่อไปพบกับ ... ผิดพลาด ... เพื่อนฉันคิดว่า
 Little did I expect to run into you on the street
ฉันไม่ค่อยคาดหวังที่จะวิ่งเข้าไปในคุณบนถนน
"She had caught sight of Lu Sheng on his way out for breakfast as she rode across the street on horse
"เธอได้เห็นสายตาของ Lu Sheng ระหว่างออกไปทานอาหารเช้าขณะที่เธอขี่ม้าข้ามถนนบนหลังม้า
 After the two of them encountered each other by chance, Lu Sheng suggested going somewhere for a drink together
หลังจากที่ทั้งสองได้พบกันและกันโดยบังเอิญ Lu Sheng แนะนำว่าควรไปที่ไหนสักแห่งเพื่อดื่มด้วยกัน
 Somehow, something came over her and she agreed to Lu Sheng’s suggestion of sharing a pot of tea in a teahouse
อย่างใดบางสิ่งบางอย่างมามากกว่าเธอและเธอตกลงที่จะแนะนำ Lu Sheng ของการแบ่งปันชาในชา
"Did Miss Duanmu go after that prized treasure previously?" Lu Sheng had been able to learn insider information about the great incident in Nine Links City all thanks to Duanmu Wan
"มิส Duanmu ไปหลังจากที่สมบัติล้ำค่าก่อนหน้านี้?" 
 Hence, he now hoped to find out more of related intelligence from her, especially in regards to the world she belonged to
ดังนั้นตอนนี้เขาหวังว่าจะได้พบกับข้อมูลที่เกี่ยวข้องจากเธอโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องที่เกี่ยวกับโลกที่เธอเป็น
 "Yea, that’s right… those who want to find that thing… are many," Duanmu Wan was perceptibly exhausted
"ใช่แล้วถูกต้อง ... คนที่ต้องการหาสิ่งนั้น ... เป็นจำนวนมาก" Duanmu Wan รู้สึกเหนื่อยล้า
 Her outfit consisted of a black gauze cloak which covered her entire body
ชุดของเธอประกอบด้วยเสื้อคลุมผ้าพันแผลสีดำซึ่งปกคลุมร่างกายของเธอทั้งหมด
 On the hat stand beside them hung her big black conical hat
บนหมวกที่อยู่ข้างๆพวกเขาแขวนหมวกรูปกรวยสีดำขนาดใหญ่ของเธอ
 If Lu Sheng did not look up from below while on the street, he wouldn’t have been able to recognize her
ถ้าลูเซงไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองจากด้านล่างขณะอยู่บนถนนเขาก็คงจะไม่สามารถรู้จักเธอได้
Lu Sheng glanced at her slender, fair hands
Lu Sheng มองไปที่มือของเธอที่เพรียวบาง
 Her sleeves were torn and ripped, with some dried bloodstains on them
แขนเสื้อของเธอฉีกขาดและฉีกขาดพร้อมกับคราบเลือดแห้งบางส่วน
 Her pants was soiled with some fine yellow mud spots, mud having splashed onto her as she rushed on her journey
กางเกงของเธอสกปรกด้วยโคลนสีเหลืองอ่อน ๆ โคลนที่สาดลงบนเธอขณะที่เธอรีบวิ่งไป
 Moreover, the dark circles underneath her eyes were a tell-tale sign of insufficient rest
นอกจากนี้ความหมองคล้ำใต้ดวงตาของเธอเป็นสัญญาณบอกเล่าของการพักผ่อนไม่เพียงพอ
"You’re really tired," Lu Sheng sighed
"คุณเหนื่อยจริงๆ" Lu Sheng ถอนหายใจ
Duanmu Wan nodded, sighing in return
Duanmu Wan พยักหน้าและถอนใจในทางกลับกัน
 No trace remained of the casual sensuality and flirtatiousness she exhibited on her first meeting with Lu Sheng
ไม่มีร่องรอยของความเย้ายวนและความเจ้าอารมณ์ที่เธอแสดงออกในการพบกันครั้งแรกกับ Lu Sheng
"Some people always think that victory’s in their hands
"บางคนคิดเสมอว่าชัยชนะอยู่ในมือของพวกเขา
 They refuse to listen to others no matter what they say, and only ever think that they’re in the right
พวกเขาปฏิเสธที่จะรับฟังคนอื่นไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไรก็ตามและคิดว่าพวกเขาอยู่ทางด้านขวาเท่านั้น
 No matter what evidence you find to prove them wrong, it’s all in vain… tell me, are people like that really a pain in the neck?"Lu Sheng fell silent
ไม่ว่าหลักฐานที่คุณพบเพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขาผิดอะไรมันไร้ประโยชน์ ... บอกฉันว่าคนที่ชอบอาการปวดคอจริงไหม "Lu Sheng เงียบ
"A pain in the neck indeed
"ปวดคออย่างแน่นอน
"
"