Chapter 30 Chapter 30: Business in the Morning Market Translator: Lan  Editor: Efydatia Qin Guan and Cong Nianwei could see their parents waiting on the platform
บทที่ 30 บทที่ 30: ธุรกิจในตลาดตอนเช้านักแปล: บรรณาธิการของ Lan Editor: Efydatia Qin Guan และ Cong Nianwei ได้เห็นพ่อแม่ของพวกเขารออยู่บนแพลตฟอร์ม
 Qin Guan carried their luggage on his shoulders
ฉินกวนนำสัมภาระติดตัวไว้บนบ่า
 As soon as the door opened, he went out
ทันทีที่ประตูเปิดออกเขาก็ออกไป
   Qin Guan's father moved forward to take the luggage as Cong Nianwei’s parents hurried over
พ่อของ Qin Guan ก้าวไปข้างหน้าเพื่อนำกระเป๋าเดินทางไปเป็นพ่อแม่ของ Cong Nianwei รีบไป
   Before Qin Guan could say a word to his father, both families began to exchange pleasantries
ก่อนที่ Qin Guan จะพูดคำกับพ่อของเขาทั้งสองครอบครัวเริ่มแลกเปลี่ยนความสนุกสนาน
 “How are you? I’m Qin Guan’s father
"คุณเป็นอย่างไร? 
”   “How are you? I’m Cong Nianwei’s father
"   "คุณเป็นอย่างไร? 
” Then they looked at each other silently
"แล้วพวกเขาก็มองกันและกันอย่างเงียบ ๆ
 This was their first meeting
นี่เป็นการประชุมครั้งแรกของพวกเขา
 They didn’t know each other at all, so they had nothing to say to keep the conversation going
พวกเขาไม่รู้จักกันและกันดังนั้นพวกเขาไม่มีอะไรจะพูดเพื่อให้บทสนทนาเกิดขึ้น
   Cong Nianwei pulled at Qin Guan's coat
Cong Nianwei ดึงเสื้อของ Qin Guan ไว้
 He hastened to introduce her parents to his father
เขารีบไปแนะนำพ่อกับพ่อของเขา
 “How do you do, sir? Ma’am? Cong Nianwei and I were classmates in senior high school
"คุณจะทำอย่างไรครับ? 
 This is my father
นี่คือพ่อของฉัน
”   Tactfully, Cong Nianwei stood behind her parents
"อย่างตรงไปตรงมา Cong Nianwei ยืนอยู่ข้างหลังพ่อแม่ของเธอ
 Qin Guan's father handled the situation while he thought, “Well done, dude! You come home with a girl?” He looked quite pleased with himself
พ่อของ Qin Guan จัดการสถานการณ์ในขณะที่เขาคิดว่า "ดีครับ! 
   At Qin Guan’s words, Cong Nianwei's parents immediately became nervous
ที่คำพูดของ Qin Guan พ่อแม่ของ Cong Nianwei เริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจ
 They regarded him carefully
พวกเขาให้ความสำคัญกับเขาอย่างระมัดระวัง
   Qing Guan hurried to add, “I’m also studying in the capital
Qing Guan รีบไปเพิ่ม "ฉันยังเรียนอยู่ในเมืองหลวง
 Our colleges are not far from each other
วิทยาลัยของเราอยู่ไม่ไกลจากที่อื่น
 It’s not safe for a girl to travel alone by train, so I kept Cong Nianwei company
การเดินทางโดยลำพังโดยลำพังไม่ปลอดภัยสำหรับเด็กผู้หญิงดังนั้นฉันจึงรักษา บริษัท Cong Nianwei
”   Her parents looked relieved at his explanation
พ่อแม่ของเธอมองโล่งใจที่คำอธิบายของเขา
 That’s not too bad
ไม่เลวนักหรอก
 The young man hadn’t jumped into calling them his parents-in-law
ชายหนุ่มไม่ได้เรียกชื่อพ่อแม่ของเขา
 Their heart rates slowed down gradually
อัตราการเต้นของหัวใจของพวกเขาชะลอตัวลงอย่างช้าๆ
   After Qin Guan had set their minds at rest, they found that he was very handsome and tall
หลังจากที่ Qin Guan ตั้งจิตอยู่ในช่วงเวลาที่เหลือพวกเขาพบว่าเขาหล่อมากและสูง
 Cong Nianwei’s mother looked quite satisfied with him as she asked, “So, you also study in the capital like our Weiwei? Which university are you attending?”   Qin Guan replied with particular politeness, “The Capital University of Finance and Economics
แม่ของ Cong Nianwei ดูพอใจกับเขามากขณะที่เธอถามว่า "งั้นคุณศึกษาที่เมืองหลวงเหมือน Weiwei ของเราหรือไม่? 
” At his words, his father stood up straight
"คำพูดของเขาพ่อของเขายืนตรง
   Realizing that Qin Guan was also studying at a famous university, Cong Nianwei’s mother’s impression of him got even better
ตระหนักว่า Qin Guan กำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแม่ของ Cong Nianwei ประทับใจกับเขามากยิ่งขึ้น
 He’s a hard-working college student, too
เขาเป็นนักศึกษาวิทยาลัยที่ทำงานหนักด้วย
   Cong Nianwei felt like this was some kind of blind date
Cong Nianwei รู้สึกเช่นนี้เป็นชนิดของวันที่คนตาบอด
 She pulled on the corner of her mother's clothes
เธอดึงมุมของเสื้อผ้าของแม่
 They said goodbye to each other, and each of them dragged their child’s luggage and left the platform
พวกเขาบอกลากันและกันและแต่ละคนลากกระเป๋าเดินทางของเด็กออกจากแท่น
   When they got home, Qin Guan and his father found Qin Guan’s mother waiting by the door to welcome them
เมื่อพวกเขากลับถึงบ้านฉินกวนและพ่อของเขาพบแม่ของฉินกวนรออยู่ที่ประตูเพื่อต้อนรับพวกเขา
 Breakfast was already on the table
อาหารเช้าอยู่บนโต๊ะ
 Qin Guan washed his hands quickly and sat down
ฉินกวนล้างมืออย่างรวดเร็วและนั่งลง
   There were salted duck eggs, smoked sausages, steamed buns and rice porridge on the table
มีไข่เป็ดเค็ม, ไส้กรอกรมควัน, ขนมปังนึ่งและโจ๊กบนโต๊ะ
 A complete homemade meal was right in front of Qin Guan
อาหารโฮมเมดสมบูรณ์แบบอยู่ตรงหน้า Qin Guan
   He was starving
เขาหิวโหย
 He finished two bowls of porridge in a hurry, washed his face and got in bed
เขารีบสองชามโจ๊กรีบล้างหน้าและนอนบนเตียง
 Not long after, he fell asleep
ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็หลับไป
 No one could have stayed up any longer after sitting in a train the whole night
ไม่มีใครสามารถยืนขึ้นอีกต่อไปหลังจากที่นั่งอยู่ในรถไฟตลอดทั้งคืน
   The landline phone rang and woke him up
โทรศัพท์พื้นฐานดังขึ้นและตื่นขึ้นมา
 Qin Guan checked his watch and realized that it was afternoon
ฉินกวนตรวจสอบนาฬิกาและรู้ว่าตอนบ่าย
 His parents had to be at work
พ่อแม่ของเขาต้องทำงาน
   He massaged his head and answered the phone, “Hello? Who is it?”   A particularly excited voice came through the receiver, “Are you back, Qin Guan? This is Zhou Jing
เขานวดศีรษะและตอบโทรศัพท์ว่า "สวัสดีค่ะ? 
” Qin Guan looked at the receiver before he hung the phone up with a slam
"ฉินกวนมองไปที่ตัวรับก่อนที่เขาจะแขวนโทรศัพท์ด้วยการจับสลาก
 He dropped down on the bed and tried to go back to sleep
เขาล้มลงบนเตียงและพยายามจะหลับใหล
 The phone just wouldn’t let him
โทรศัพท์ก็จะไม่ปล่อยให้เขา
 It rang ceaselessly
มันดังขึ้นเรื่อย ๆ
 Qing Guan was beyond annoyed
ควานกวนหงุดหงิดมาก
 He picked the receiver again and shouted, “You brat! Stop harassing me! I’ll call you after I’ve gotten enough sleep
เขาหยิบเครื่องรับสัญญาณอีกครั้งและตะโกนว่า "คุณเปื้อน! 
 Don’t you have any common sense?”   A cold voice came through the receiver, “Qin Guan? This is Cong Nianwei
นายไม่มีความรู้สึกอะไรรึเปล่า? "เสียงเย็น ๆ ผ่านตัวรับ" Qin Guan? 
”   “What? Dear me! Cong Nianwei, I thought you were Zhou Jing
"   "อะไร? 
 I didn’t mean to shout at you
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตะโกนใส่คุณ
 How are you doing? Did you have a good rest?” Qin Guan's attitude changed instantly
เป็นอย่างไรบ้าง? 
   Cong Nianwei burst into laughter and said, “I’ll go to my grandma’s for the Spring Festival
Cong Nianwei โกรธเสียงหัวเราะและพูดว่า "ฉันจะไปหาคุณยายของฉันในเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ
 I’m telling you in advance that I won’t be able to accompany you, in case you were planning to ask me
ฉันบอกคุณล่วงหน้าว่าฉันจะไม่สามารถติดตามคุณได้ในกรณีที่คุณกำลังวางแผนจะถามฉัน
”   Qin Guan felt disappointed
"ฉินกวนรู้สึกผิดหวัง
 Lying on the pillow, he answered slowly, “Okay
นอนอยู่บนหมอนเขาตอบช้าๆ "โอเค
 I’ll call you
ฉันจะโทรหาคุณ
 Have a good time
มีช่วงเวลาที่ดี
”   As he hung up the phone, Qin Guan felt listless
เมื่อเขาแขวนโทรศัพท์ Qin Guan รู้สึกหดหู่ใจ
 The holidays had finally arrived
วันหยุดได้มาถึงในที่สุด
 He had planned to take advantage of the vacation to make their relationship more intimate
เขาวางแผนที่จะใช้ประโยชน์จากวันหยุดที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาใกล้ชิดมากขึ้น
 He hadn’t expected that they’d end up spending the holidays separately in different locations
เขาไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะต้องใช้วันหยุดแยกกันในสถานที่ต่างกัน
   Suddenly, the phone rang again
ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
 Qin Guan answered gloomily, “Hello?” It was Zhou Jing again
Qin Guan ตอบอย่างเศร้าโศก "สวัสดี" Zhou Jing เป็นอีกครั้ง
 “Hey, it's me
"เฮ้ฉันเอง
 What about our vacation?”   Qin Guan was confused
แล้ววันหยุดของเราล่ะ? "Qin Guan กำลังสับสน
 “It’s your vacation
"วันหยุดของคุณ
 How would I know about it?”   Zhou Jing sounded nervous as he said, “Will you help us or not?”   “Help you do what?”   “Make money!”   He had tasted the sweetness of money and was now totally dependent on Qin Guan
ฉันจะรู้ได้อย่างไร? "โจวจิงรู้สึกกระวนกระวายเมื่อพูด" คุณช่วยเราหรือไม่ "" ช่วยคุณทำอะไรได้บ้าง? "" ทำเงิน! "เขาได้ลิ้มรสความหวานและตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับ 
 Qin Guan sat up straight and answered, “Wait a moment
Qin Guan นั่งตรงและตอบว่า "รอสักครู่
 Let me get this clear
ให้ฉันได้รับที่ชัดเจนนี้
 You and Li Jian want to make money, is that right?”   “Definitely
คุณและ Li Jian ต้องการทำเงินใช่มั้ย? "" แน่นอน
”   “Why are you depending on me, then? Find a solution yourself
"" ทำไมคุณต้องพึ่งพาฉันด้วยล่ะ? 
” Qin Guan was helpless
"ฉินกวนหมดหนทาง
 Zhou Jing, on the other hand, was quite frank and shameless
Zhou Jing ตรงกันข้ามค่อนข้างตรงไปตรงมาและไร้ยางอาย
 “You major in Economics, Li Jian and I study Law and Computers
"คุณมีความสำคัญทางด้านเศรษฐศาสตร์ Li Jian และฉันศึกษากฎหมายและคอมพิวเตอร์
 We’re no good at making money!”   Qin Guan gritted his teeth
เราไม่เก่งในการทำเงิน! "ฉินกวนถูฟัน
 Okay
ถูก
 You want to make money, eh? Wait and see
คุณต้องการสร้างรายได้ใช่มั้ย? 
 I’ll exhaust you two! He gritted his teeth as he told Zhou Jing, “Come to my house tomorrow with your capital
ฉันจะทำให้คุณเหนื่อยล้า! 
”   On the other end of the line, Zhou Jing and Li Jian looked at each other
"ในอีกด้านหนึ่งของเส้น, โจวจิงและลี่เจียนมองไปที่แต่ละอื่น ๆ
 We did it! They answered immediately, “Okay, we’ll be there
เราทำได้! 
”   Early on the next morning, the two shameless guys bummed breakfast off at Qin Guan's house
"เช้าวันรุ่งขึ้นทั้งสองคนไร้ยางอายก็เริ่มออกอาหารเช้าที่บ้านของ Qin Guan
 Noticing the expression on Qin Guan's face, they took out of their pockets 200 yuan in cash
สังเกตเห็นการแสดงออกในหน้าของฉินกวนเอาเงิน 200 หยวนออกจากกระเป๋า
   They showed Qin Guan the two notes casually, setting them on the tea table beside the sofa
พวกเขาแสดงให้เห็นว่าฉินกวนทั้งสองบันทึกอย่างไม่เป็นทางการวางไว้บนโต๊ะชาข้างโซฟา
 Pointing to them, Qin Guan looked up and told them, “Are you kidding me? This is your capital?”   The two of them looked ashamed as they replied, “We haven’t been able to save much money lately
ชี้ไปที่พวกเขา Qin Guan เงยหน้าขึ้นและบอกพวกเขาว่า "คุณกำลังล้อเล่นฉันไหม? 
 That's all we have
นั่นคือทั้งหมดที่เรามี
”   Originally, Qin Guan had planned to take advantage of them, but now he just pocketed the money and said, “That's fine
"เดิม Qin Guan ได้วางแผนที่จะใช้ประโยชน์จากพวกเขา แต่ตอนนี้เขาก็ pocketed เงินและกล่าวว่า" ที่ดี.
 We’ll go prepare our stock
เราจะเตรียมสต็อคของเรา
 We’re starting early tomorrow morning
เรากำลังจะเริ่มต้นเช้าวันพรุ่งนี้เช้า
 Let’s go
ไปกันเถอะ
”   Zhou Jing and Li Jian followed Qin Guan obediently
"โจวจิงและหลี่เจียนตาม Qin Guan อย่างเชื่อฟัง
 They rode Qin Guan's little tricycle to the largest wholesale market in the City of Y
พวกเขานั่งรถสามล้อเล็ก ๆ ของ Qin Guan ไปยังตลาดขายส่งที่ใหญ่ที่สุดในเมือง Y
 Qin Guan focused on nothing but the stands selling scrolls and pictures, as well as pictures of Chinese Zodiac signs in the Spring Festival merchandise section
ฉินกวนมุ่งความสนใจไปที่อะไร แต่มีม้วนหนังสือขายภาพและภาพรวมทั้งรูปของสัญลักษณ์จักรราศีของจีนในส่วนสินค้าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ
 He spent nearly all their capital on common goods at wholesale prices
เขาใช้เงินทุนเกือบทั้งหมดในสินค้าทั่วไปในราคาขายส่ง
   When Qin Guan carried all the goods to the tricycle, Zhou Jing seemed confused
เมื่อ Qin Guan นำสินค้าทั้งหมดไปยังรถสามล้อโจวจิงดูเหมือนจะสับสน
 “Aren’t we selling kebab?” he asked
"เราไม่ขายเคบับ?" เขาถาม
   Qin Guan regretted that his friend’s offspring hadn’t lived up to his expectations
ฉินกวนเสียใจที่ลูกของเพื่อนของเขาไม่ได้อยู่ถึงความคาดหวังของเขา
 He stared at Zhou Jing
เขาจ้องที่โจวจิง
 “Who will come out for outdoor kebab and cold beer in the freezing night before the Spring Festival?”   They both looked resentful as they promised to follow Qin Guan's instructions
"ใครจะออกมาหาเตาถ่านกลางแจ้งและเบียร์เย็น ๆ ในคืนที่หนาวจัดก่อนเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ" พวกเขาทั้งคู่ดูไม่พอใจเพราะสัญญาว่าจะทำตามคำแนะนำของฉินกวน
 Qin Guan sighed and said, “We’ll meet at six o’clock at the morning market on Haibin Road
Qin Guan ถอนหายใจและกล่าวว่า "เราจะไปพบกันที่บ้านตอนหกโมงเช้าที่ตลาด Haibin เมื่อเช้า
 Lets call it a day now
ให้โทรหาวันนี้
 Go back to where you came from
กลับไปที่ที่คุณมาจาก
”   Hearing that concrete plan, they both went home happily
"ได้ยินว่าแผนคอนกรีตพวกเขาทั้งสองกลับบ้านอย่างมีความสุข
 Qin Guan sighed again
Qin Guan ถอนหายใจอีกครั้ง
 A person shouldn't look back at his bad friends, or some silly friend will get them killed by accident
คนไม่ควรมองย้อนกลับไปที่เพื่อนที่ไม่ดีของเขาหรือเพื่อนโง่บางคนจะฆ่าเขาโดยบังเอิญ
 I’ll get exhausted when I should be having a fun vacation
ฉันจะเหนื่อยเมื่อฉันควรจะมีวันหยุดสนุก
   Early on the next morning, the three of them met up at the Haibin Morning Market
เช้าวันรุ่งขึ้นพวกเขาทั้งสามได้พบกันที่ตลาดเช้าฮาอิชิ
 It was one of the largest morning markets in Y City, located by the harbor
เป็นตลาดเช้าที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งใน Y City ซึ่งตั้งอยู่ที่ท่าเรือ
 The pedlars began their business before dawn
วงล้อเริ่มทำธุรกิจก่อนรุ่งอรุณ
 There were all kinds of goods sold there, including fresh fish and shrimp, fruit, vegetables, various household supplies, scarves, underwear and so on
มีสินค้าขายทุกชนิดรวมทั้งปลาสดกุ้งผลไม้ผักต่างๆของใช้ในครัวเรือนผ้าพันคอกางเกงและอื่น ๆ
   After walking through the whole market, they discovered that there was a certain discipline and organization to it
หลังจากเดินผ่านตลาดทั้งมวลพวกเขาพบว่ามีวินัยและมีระเบียบวินัยอยู่บ้าง
 The stands were fixed, and special market management was applied
ยืนถูกยึดและมีการจัดการตลาดพิเศษ
   The three of them were stunned
ทั้งสามคนตะลึง
 Shamelessly, Qin Guan played his best card
เฉินหลงเล่นไพ่ที่ดีที่สุดของเขา
 He used his looks to flatter the old women who were selling underwear and cheap bedsheets
เขาใช้รูปลักษณ์ของเขาเพื่อประจบผู้หญิงเก่าที่ขายชุดชั้นในและผ้าคลุมเตียงราคาถูก
   The two women noticed a handsome young man who looked like he was freezing
ผู้หญิงสองคนสังเกตเห็นชายหนุ่มที่หล่อเหลาที่ดูเหมือนว่าเขากำลังแช่แข็งอยู่
 His ears were red on such a cold morning
หูของเขาแดงในเช้าวันนี้
 He must have a hard time doing business at that age
เขาต้องมีช่วงเวลาที่ลำบากในการทำธุรกิจในยุคนั้น
 Poor thing!   The two women immediately showed their maternal instincts by making room between their stands for Qin Guan to display his Spring Festival scroll
สิ่งที่น่าสงสาร! 
   The three boys lay down their scrolls and yelled down the street, “Ladies and gentlemen, Spring Festival season is approaching! Buy a pair of scrolls for good luck!”   Believe me, their business was quite good
เด็กชายทั้งสามคนนอนม้วนกระดาษและตะโกนลงบนถนน "สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษเทศกาลฤดูใบไม้ผลิกำลังใกล้เข้ามา! 
 The scrolls they had bought by bulk were sold out with profit
ม้วนที่พวกเขาซื้อเป็นกลุ่มได้ถูกขายออกไปพร้อมกับกำไร
 Generally speaking, a cheap pair could earn them 0
โดยทั่วไปแล้วคู่ราคาถูกสามารถสร้างรายได้ได้ 0
5 yuan while the more expensive Spring Festival and colourful bunny pictures could exceed the prime cost by 1 yuan
5 หยวนในขณะที่ฤดูใบไม้ผลิที่มีราคาแพงกว่าและภาพที่มีสีสันกระต่ายอาจเกินค่าใช้จ่ายที่สำคัญโดย 1 หยวน