Chapter 1 Chapter 1: Eighteen Again Translator: May Wiggins  Editor: Efydatia Qin Guan was reborn and sent back eighteen years in time
บทที่ 1 บทที่ 1: แปดอีกครั้งนักแปล: พฤษภาคม Wiggins Editor: Efydatia Qin Guan ได้ reborn และส่งกลับสิบแปดปีในเวลา
 He was having a pancake at the dining table when he realized what had happened
เขากำลังมีแพนเค้กอยู่ที่โต๊ะอาหารเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
 He was so shocked, and the scallion pancake his mom had made for him was so resilient hat small pieces landed on his face as he tore at it with vigor
เขาตกใจมากและแพนเค้กแพนเค้กที่แม่ของเขาทำขึ้นสำหรับเขานั้นมีหมวกเล็ก ๆ ที่มีความยืดหยุ่นอยู่บนใบหน้าของเขาขณะที่เขาฉีกมันด้วยความแข็งแรง
 A scallion escaped and landed on his hair, the sauce splattering right in his nostrils
หัวหอมหลุดออกมาและร่อนลงบนเส้นผมของเขาซอสที่สาดกระเซ็นลงในรูจมูกของเขา
 Qin Guan’s dad, who was sitting across from him at the table, glanced at him calmly and turned a page on the newspaper that stood between them like usual
พ่อของ Qin Guan นั่งอยู่ตรงข้ามเขาที่โต๊ะเหลือบมองเขาอย่างใจเย็นและหันหน้าไปทางหนังสือพิมพ์ที่ยืนอยู่ระหว่างพวกเขาเหมือนปกติ
 His dad looked really young
พ่อของเขาดูอ่อนเยาว์จริงๆ
 He had few wrinkles on his face as he was just over 40, the very prime of his life
เขามีริ้วรอยเล็ก ๆ น้อย ๆ บนใบหน้าของเขาในขณะที่เขามีอายุเพียง 40 ปีซึ่งเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขา
 He was reading a newspaper while eating
เขากำลังอ่านหนังสือพิมพ์ขณะทานอาหาร
 He seemed really good at multitasking, unlike 18 years later when he would have poked himself in the face with his chopsticks if he’d tried to do the same thing
เขาดูดีมากในการทำงานหลายอย่างซึ่งแตกต่างจาก 18 ปีต่อมาเมื่อเขาต้องโผล่เข้าหาตัวเองด้วยตะเกียบของเขาถ้าเขาพยายามที่จะทำสิ่งเดียวกัน
 Qin Guan touched the sauce on his face and looked at the dishes on the table
Qin Guan แตะซอสบนใบหน้าและมองไปที่จานบนโต๊ะ
 There was fried oyster, shredded cucumber and millet congee
มีหอยนางรมทอดหั่นแตงกวาและลูกเดือยข้าวฟ่าง
 He turned towards his mom, who was making pancakes in the kitchen
เขาหันไปหาแม่ที่กำลังทำแพนเค้กในครัว
 He thought that she still looked attractive
เขาคิดว่าเธอยังดูน่าสนใจ
 Qin Guan got up and walked to the bathroom
Qin Guan ลุกขึ้นและเดินไปที่ห้องน้ำ
 He turned on the tap and washed his face by the sink
เขาเปิดก๊อกน้ำและล้างหน้าด้วยอ่างล้างจาน
 When he’d cleaned all the sauce off, he thought to himself, “Take things as they come
เมื่อเขาทำความสะอาดซอสทั้งหมดออกเขาคิดกับตัวเองว่า "เอาสิ่งที่พวกเขามา
 That’s the spirit
นั่นคือจิตวิญญาณ
” Lifting his head, Qin Guan grabbed a towel off the shelf
"ยกศีรษะฉินกวนคว้าผ้าเช็ดตัวออกจากหิ้ง
 He chanced a glimpse at the mirror and lowered his head, then raised it back up
เขาเหลือบแว่นไปที่กระจกและลดศีรษะลงแล้วยกมันขึ้นมา
 “Oh my God! Who is that?” In the mirror, there was a man with thin rosy lips, pretty white teeth, and a Roman nose
"โอ้พระเจ้า! 
 If he ignored the scallion on his hair, he looked like a complete toy boy
ถ้าเขาละเลย scallion บนเส้นผมของเขาเขาดูเหมือนเด็กของเล่นสมบูรณ์
 No, a lady-killer
ไม่เป็นผู้หญิงฆ่า
 Qin Guan grinned, and the man in the mirror smiled as well, revealing his bright white teeth
ฉินกวนยิ้มกว้างและชายในกระจกยิ้มด้วยเผยให้เห็นฟันขาวสดใสของเขา
 Qin Guan looked in the mirror and removed the scallion from his hair
Qin Guan มองในกระจกและเอา scallion จากผมของเขา
 He looked around, and then put his hands down his blue-and-white school trousers and touched his penis
เขามองไปรอบ ๆ และเอามือวางกางเกงสีฟ้าและสีขาวของเขาและแตะที่อวัยวะเพศของเขา
 “There it is! Good, I’m still a man
"นั่นมัน! 
” Qin Guan had always had more male hormones than most people
"Qin Guan มีฮอร์โมนเพศชายมากกว่าคนส่วนใหญ่เสมอไป
 At 18, he already had whiskers on his face
ตอนอายุ 18 ปีเขามีเคราอยู่บนใบหน้า
 Thanks to his stubble, pot belly, his chest and leg hair, the fact that he wore a vest and shorts, and of course his favorite pastime of watching TV with his legs spreading wide, Qin Guan looked like the very definition of a sloppy guy
ขอบคุณที่ตอซังท้องหม้อหน้าอกและขาของเขาความจริงที่ว่าเขาสวมเสื้อกั๊กและกางเกงขาสั้นและแน่นอนงานอดิเรกที่เขาโปรดปรานในการดูทีวีด้วยขาของเขากระจายไปทั่วทั้ง Qin Guan ดูคล้ายกับคำจำกัดความของคนขี้เกียจ
 Now his body had changed, and Qin Guan, who was just beginning to accept that he had been reborn, was confused once again
ตอนนี้ร่างกายของเขาเปลี่ยนไปและฉินกวนผู้เพิ่งเริ่มยอมรับว่าเขาได้เกิดใหม่แล้วก็สับสนอีกครั้ง
 “Was I reborn or did I travel through time? How come my appearance has changed?” Before Qin Guan could think it over, his mom’s voice rang out through the house
"ฉันเกิดใหม่หรือไม่ฉันเดินทางผ่านช่วงเวลา? 
 “Qin Guan, are you full? You’re going to be late for class!” Qin Guan was aware that 18 years ago he had still been in high school
"Qin Guan, คุณเต็ม? 
 He popped his head out and took a look at the calendar in the living room
เขาโผล่หัวออกและมองไปที่ปฏิทินในห้องนั่งเล่น
 It was March, 1998
มีนาคม 1998
 Jesus, it was only several months before the College Entrance Examination! Qin Guan hastily toweled his face and ran to his bedroom
พระเยซูก็แค่ไม่กี่เดือนก่อนสอบเข้าวิทยาลัย! 
 He grabbed his schoolbag and swept all the test papers that had been on his desk inside it
เขาคว้ากระเป๋าถือและกวาดเอกสารการทดสอบทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะทำงานของเขาไว้ข้างใน
 Snatching his bike key off the desk, he walked into the living room, picked up the rest of his pancake and shoved it into his mouth, lisping, “Mom, I’m out
เอากุญแจจักรยานออกจากโต๊ะเขาเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นหยิบมันขึ้นมาจากแพนเค้กและผลักมันเข้าไปในปากของเขา "คุณแม่ฉันออกไป
” He put on his green cotton jacket and ran down the stairs
"เขาใส่เสื้อสีเขียวและวิ่งลงบันได
 Qin Guan reached the entrance of the building and got on his bike
ฉินกวนถึงทางเข้าของอาคารและได้รับบนจักรยานของเขา
 It was an old 28-inch-diameter that made all kinds of noise but had a nonfunctional bell
มันเป็นเส้นผ่าศูนย์กลาง 28 นิ้วเก่าที่ทำทุกชนิดของเสียง แต่มีระฆังที่ไม่ทำงาน
 As he headed to school, he finished the rest of his pancake and thought to himself, “What were the questions on the College Entrance Examination? I can’t remember
ขณะที่เขามุ่งหน้าไปโรงเรียนเขาก็ทำขนมแพนเค้กที่เหลือและคิดถึงตัวเองว่า "คำถามในการสอบเข้ามหาวิทยาลัยคืออะไร? 
 Forget it
ลืมมันไป
 Should I ask Zhou Jing to come play a video game? Yes, definitely
ฉันควรจะขอให้โจวจิงเข้ามาเล่นวิดีโอเกม? 
” Wow, did it feel good to be young
"ว้าวรู้สึกดีมากที่ได้เป็นหนุ่ม
 Qin Guan’s high school was one of the best in the province
โรงเรียนมัธยมของ Qin Guan เป็นหนึ่งในโรงเรียนที่ดีที่สุดในจังหวัด
 The campus was swarming with straight-A students
มหาวิทยาลัยกำลังเดินตรงไปหานักเรียนที่เรียนแบบตรง
 Qin Guan had taken a lot of blows since enrolling there
Qin Guan ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากตั้งแต่ลงทะเบียนเรียนที่นั่น
 He had gradually gotten used to it, but with so many straight-A students around, former straight-F students had to work extra hard
เขาเคยค่อยๆคุ้นเคยกับมัน แต่กับนักเรียนตรง -A จำนวนมากรอบนักเรียน F-F อดีตต้องทำงานหนักเป็นพิเศษ
 However, thanks to their influence, Qin Guan had managed to get accepted into a respectable technical college
อย่างไรก็ตามด้วยอิทธิพลของพวกเขา Qin Guan ได้รับการยอมรับให้เป็นวิทยาลัยเทคนิคที่มีเกียรติ
 Although he would have to go through the suffering of the College Entrance Examination one more time, Qin Guan did not feel stressed at all
แม้ว่าเขาจะต้องผ่านความทุกข์ทรมานของการสอบเข้าวิทยาลัยอีกครั้งหนึ่ง Qin Guan ไม่รู้สึกเครียดเลย
 He would just follow the steps of the straight-A students like last time
เขาจะทำตามขั้นตอนของนักเรียนที่ตรงไปตรงๆเช่นเดียวกับครั้งล่าสุด
 He would need to change his major, though
เขาจะต้องเปลี่ยนที่สำคัญของเขาแม้ว่า
 There were hardly any cute girls at technical colleges, a fact that Qin Guan had always complained about before his rebirth
แทบไม่มีสาว ๆ น่ารัก ๆ ในวิทยาลัยเทคนิคข้อเท็จจริงที่ว่าฉินกวนเคยบ่นเรื่องก่อนที่เขาจะเกิดใหม่
 Riding over another slope, Qin Ran could finally see the school gate
ขี่ไปที่เนินเขาอีกแห่งหนึ่งฉินรันก็สามารถเห็นประตูโรงเรียนได้
 There were more students on the road, all in blue-and-white or red-and-white uniforms
มีนักเรียนจำนวนมากขึ้นบนท้องถนนทั้งชุดสีฟ้าและสีขาวหรือสีแดงและสีขาว
 Panting for breath, Qin Guan stopped at the base of the slope
หอบหิ้วหายใจ Qin Guan หยุดที่ฐานของความชัน
 He wheeled his bike up with one hand, while he used his other hand to push the last piece of pancake into his mouth
เขาหมุนจักรยานด้วยมือข้างหนึ่งขณะที่เขาใช้มืออีกข้างหนึ่งเพื่อดันแพนเค้กชิ้นสุดท้ายเข้าปาก
 If there was anything bad about his rebirth, it was his physique
ถ้ามีอะไรไม่ดีเกี่ยวกับการเกิดใหม่ของเขาก็คือร่างกายของเขา
 He might be taller, but he was rather thin
เขาอาจจะสูงกว่า แต่เขาค่อนข้างผอม
 Looking at his small ribs, Qin Guan let out a sigh
มองไปที่ซี่โครงเล็ก ๆ ของเขา Qin Guan ถอนหายใจ
 He decided his priority would be to work out
เขาตัดสินใจที่จะให้ความสำคัญกับเขา
 Qin Guan was wheeling the bike forward when he passed by a group of girls
Qin Guan ล้อเลื่อนจักรยานไปข้างหน้าเมื่อเขาผ่านโดยกลุ่มสาว ๆ
 The girls giggled and ran alongside him for several steps
เด็กสาวหัวเราะคิกคักและวิ่งไปข้างหน้าเขาหลายขั้นตอน
 One of the girls looked back and whispered to the girl next to her, “Wow, he looks so cute, even while eating a pancake!” The other girl whispered back, “The school hunk? I sure envy that pancake!” Qin Guan listened in
สาวน้อยคนหนึ่งมองย้อนกลับไปและกระซิบกับหญิงสาวข้างๆ "ว้าวเขาดูน่ารักมากแม้ในขณะที่กินแพนเค้ก!" เด็กผู้หญิงคนอื่นก็กระซิบกลับมา "ก้อนใหญ่ที่โรงเรียน? 
 He was so surprised to hear the word pancake that he nearly spat out the sauce before swallowing it
เขารู้สึกประหลาดใจมากที่ได้ยินคำว่าแพนเค้กว่าเขาแทะน้ำซอสก่อนที่จะกลืนกิน
 From what he remembered, high school girls were quite shy
จากสิ่งที่เขาจำได้เด็กหญิงวัยมัธยมก็ค่อนข้างขี้อาย
 How come they suddenly wanted to switch places with a pancake? When the girls walked away, Qin Guan wheeled his bike forward and entered the campus
ทำไมพวกเขาถึงอยากเปลี่ยนสถานที่ด้วยแพนเค้ก? 
 He went to the bike shed, locked his bike and walked into the teaching building
เขาเดินไปที่โรงเก็บจักรยานล็อกจักรยานและเดินเข้าไปในอาคารเรียน
 Qin Guan went to the third floor, into Class 8, Grade 3, and found his seat
ฉินกวนไปที่ชั้นสามเข้าชั้น 8 ชั้น 3 และพบที่นั่งของเขา
 It was the one by the window, in the second row from the back
มันอยู่ข้างหน้าต่างตรงแถวที่สองจากด้านหลัง
 He knew his way around well, so he reached his seat fast and dropped his schoolbag on the desk
เขารู้ดีว่าเขาเดินไปไหนมาไหนดีเขาจึงนั่งลงอย่างรวดเร็วและทิ้งกระเป๋าลงบนโต๊ะ
 How good it felt to relive that! In less than five minutes, the bell rang
รู้สึกดีแค่ไหนที่จะมีชีวิตอีกครั้ง! 
 Watching the head teacher come in, Qin Guan felt his eyes water
เฝ้าหัวครูเข้ามา Qin Guan รู้สึกน้ำตาของเขา
 He had not seen her in years, but the elderly lady was still as plump as ever
เขาไม่เคยเห็นเธอมาหลายปีแล้ว แต่ผู้หญิงแก่ยังคงอ้วนเหมือนเคย
 Qin Guan took a look at the seat behind him
ฉินกวนมองที่เบาะหลังเขา
 It was empty
มันว่างเปล่า
 Zhou Jing, who always sat in the back row, was late again
โจวจิงเคยนั่งแถวหลังอยู่สายอีกครั้ง
 As Qin Guan was thinking about him, a tall boy rushed through the door and bumped right into the head teacher
ขณะที่ฉินกวนกำลังคิดถึงเขาเด็กชายตัวสูงวิ่งผ่านประตูและกระแทกเข้ากับศีรษะครู
 The teacher saw it was Zhou Jing and started yelling at him, “You’re late again, Zhou Jing! How many times have you been late? You know the rule, go stand in the corner!” Zhou Jing did not say anything
ครูเห็นว่าเป็นโจวจิงและเริ่มตะโกนใส่เขาว่า "คุณสายอีกแล้วโจวจิง! 
 He left his schoolbag in his seat and went to stand in the corner
เขาทิ้งกระเป๋านักเรียนไว้ในที่นั่งแล้วเดินไปยืนอยู่ที่มุม
 Under the guidance of the head teacher, the straight-A students started their routine morning self-study
ภายใต้การแนะนำของครูใหญ่นักเรียนที่เรียนแบบตรงเริ่มเรียนการศึกษาด้วยตนเองเป็นประจำ
 When the teacher was not looking his way, Qin Guan twisted his head back, pouted his lips at Zhou Jing and whispered, “Did you stay up late last night reading about martial arts and chivalry fiction?” Zhou Jing looked shocked that Qin Guan would initiate a conversation with him
เมื่อครูไม่ได้มองหาทางของเขาฉินกวนบิดหัวกลับมาปูริมฝีปากของเขาที่โจวจิงและกระซิบว่า "คุณเข้านอนอ่านหนังสือเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้และนิยายเกี่ยวกับอัศวินเมื่อคืนที่ผ่านมาหรือไม่" โจวจิงรู้สึกตกใจที่ฉินกวนจะ 
 Stuttering, he answered, “Are you talking to me?” Qin Guan felt confused
การพูดติดอ่างเขาตอบว่า "คุณกำลังพูดกับฉันไหม?" ฉินกวนรู้สึกสับสน
 “Yes,” he said
"ใช่" เขากล่าว
 Zhou Jing sniffled and said, “You’ve been buried in books for the past three years
โจวจิงงุนงงและพูดว่า "คุณถูกฝังอยู่ในหนังสือมาสามปีแล้ว
 You’re always ashamed to be seen with straight-F students like me, because you think we’ll damage your image and reputation
คุณรู้สึกอับอายเสมอที่จะได้เห็นนักเรียนที่เรียนในชั้น F อย่างฉันเพราะคุณคิดว่าเราจะสร้างภาพลักษณ์และชื่อเสียงให้กับคุณ
 Now you’re talking to me first
ตอนนี้คุณกำลังพูดกับฉันก่อน
 Did the sun rise in the west today? Maybe it does once in a blue moon!” Qin Guan felt horrible
พระอาทิตย์ขึ้นในทิศตะวันตกวันนี้หรือไม่? 
 How the hell had this version of Qin Guan behaved at school before his rebirth? The way Zhou Jing had described him chilled Qin Guan to the bone
นรกมีรุ่น Qin Guan นี้ประพฤติที่โรงเรียนก่อนที่จะเกิดใหม่ของเขา? 
 He turned to Zhou Jing again and said, “I had a brain fade for two and a half years, but now I’m feeling better
เขาหันมาหาโจวจิงอีกครั้งและกล่าวว่า "ฉันมีอาการสมองจางหายไปเป็นเวลาสองปีครึ่ง แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้น
 I’ll make it up to you
ฉันจะให้มันขึ้นอยู่กับคุณ
 Let’s go to an arcade this weekend
ไปที่อาเขตวันหยุดสุดสัปดาห์นี้
” Zhou Jing looked excited
"โจวจิงดูตื่นเต้น
 “I’ll take your word for it
"ฉันจะใช้คำของคุณสำหรับมัน
 Your treat, though,” he added quickly
การรักษาของคุณแม้ว่า "เขาเพิ่มอย่างรวดเร็ว
 Qin Guan grinned and formed the victory sign with his fingers before turning back to his book
ฉินกวนยิ้มและทำเครื่องหมายชัยชนะด้วยนิ้วมือของเขาก่อนที่จะหันกลับไปหาหนังสือของเขา