Chapter 68 Chapter 68: Heartbeat Translator: Lan  Editor: Efydatia "Bang, bang, bang, bang
บทที่ 68 บทที่ 68: นักเต้นหัวใจแปล: บรรณาธิการลาน: Efydatia "บาง, ปัง, ปัง, ปัง
"   Only their heartbeats could be heard in that moment
"ในขณะนั้นได้ยินเสียงหัวใจของพวกเขาเท่านั้น
 The noise from the sea and the sound of the seagulls had both disappeared
เสียงจากทะเลและเสียงนกนางนวลทั้งสองหายไป
   Qin Guan's wicked friends were watching them from the counter in the distance
เพื่อนที่ชั่วร้ายของ Qin Guan กำลังเฝ้าดูพวกเขาจากเคาน์เตอร์ในระยะไกล
 "F*ck! They're holding hands!" Zhou Jing said
"F * ck พวกเขาจับมือกัน!" 
   "Where are they? Where are they? Oh, I can see them!" Li Jian shouted
พวกเขาอยู่ที่ไหนพวกเขาอยู่ที่ไหนโอ้ฉันเห็นได้! 
   "They are so shameless, I can’t’ bear it! He put her hands on his chest!" Zhou Jing again
"พวกเขาเป็นคนไร้ยางอายฉันไม่สามารถ 'แบกมันเขาเอามือของเธอบนหน้าอกของเขา!" 
   "Definitely a bad move!" Li Jian said angrily
"แน่นอนย้ายที่ไม่ดี!" 
   Qin Guan's brain was operating at high speed as they looked at each other in deep affection
สมองของ Qin Guan ทำงานที่ความเร็วสูงขณะที่พวกเขามองกันและกันอย่างลึกซึ้ง
 "This feels excellent! Shall I take it to the next level? To do it or not to do it? I'll do it! There's nothing to be afraid of!"   Taking advantage of the harmonious scene and ambiguous atmosphere, Qin Guan lowered his head slowly, staring at Cong Nianwei with deep emotion
"ฉันรู้สึกดีมาก ๆ ถ้าฉันจะเอามันไปอีกระดับหนึ่งฉันจะทำมันได้หรือไม่ฉันจะทำมันได้ไม่มีอะไรต้องกลัว!" 
   "F*ck! He lowered his head
"F * ck! เขาก้มหัวลง
 Get out of the way! Will you move your big head? You're almost blocking them
ลุกออกจากทาง! 
"   "Stop that rubbish
"" หยุดขยะที่
 They're about to kiss! Don't disturb me, I don't talk to uncultivated people
พวกเขากำลังจะจูบ! 
"   Qin Guan and Cong Nianwei’s heads were moving closer and closer
"Qin Guan และ Cong Nianwei กำลังขยับเข้ามาใกล้ ๆ
 The tall boy lowered his head gradually so their foreheads would touch
เด็กชายตัวสูงค่อยๆลดศีรษะลงเพื่อให้หน้าผากสัมผัสได้
 The exciting moment was finally there
ขณะที่น่าตื่นเต้นก็มีอยู่
 Zhou Jing and Li Jian held each other's hands tightly, the veins on the backs of their hands popping out
โจวจิงและหลี่เจียนจับมือกันและกันแน่นหลอดเลือดดำบนหลังมือของพวกเขาโผล่ออกมา
   They were getting closer
พวกเขาได้ใกล้ชิดมากขึ้น
 They were touching
พวกเขาสัมผัส
 Qin Guan's head suddenly moved away with a bang
ศีรษะของฉินกวนก็ขยับตัวไปอย่างรวดเร็ว
 His approaching cheek had been hit pitilessly by Cong Nianwei's head
แก้มที่กำลังใกล้เข้ามาของเขาโดนศีรษะ Cong Nianwei โหดเหี้ยม
   Qin Guan could hear the sound of his heart breaking
Qin Guan ได้ยินเสียงหัวใจของเขาแตกสลาย
 He would need a band-aid for both his jaw and heart
เขาต้องการวงดนตรีช่วยทั้งขากรรไกรและหัวใจ
 Cong Nianwei burst into laughter at the sight of the silly boy leaning back
Cong Nianwei ระเบิดเป็นเสียงหัวเราะเมื่อเห็นเด็กโง่ที่พิงหลัง
   Her heart was beating really hard as she touched her scalding cheeks with her hand
หัวใจเธอเต้นอย่างหนักขณะที่เธอสัมผัสมือแก้มที่แก้มของเธอ
 Her skin was still hot, and her heartbeat was violent
ผิวของเธอยังร้อนอยู่และการเต้นของหัวใจเธอรุนแรง
 She hadn't meant to refuse
เธอไม่ได้หมายถึงการปฏิเสธ
 She had just been afraid that her heart would jump out of her mouth or her chest would be smashed by the heat as Qin Guan kept getting closer
เธอเพิ่งกลัวว่าหัวใจของเธอจะกระโดดออกมาจากปากหรือหน้าอกของเธอจะถูกทุบด้วยความร้อนเมื่อฉินกวนเข้ามาใกล้
   Cong Nianwei was terrified
Cong Nianwei กลัวมาก
 She had never experienced such an uncontrollable impulse
เธอไม่เคยมีประสบการณ์เช่นแรงกระตุ้นที่ไม่สามารถควบคุมได้
 What a simple girl! Time would teach her that this was what love tasted like
สิ่งที่สาวง่าย! 
   "What happened? Ha, ha, ha
"เกิดอะไรขึ้นฮาฮ่าฮ่า
" "He was head-butted! Ha, ha!"   Zhou Jing and Li Jian, who had watched the whole scene, were laughing from behind the counter
เขาเป็นคนหัวเข่า! 
   "I can't bear it! Qin Guan is so unlucky! Shall we tell this story to the commissary in charge of studies in our class?"   "Better do it together!" the two friends chimed in
"ฉันไม่สามารถแบกมันได้ Qin Guan โชคร้ายมากเราจะเล่าเรื่องนี้ให้ผู้บัญชาการศึกษาชั้นเรียนของเราหรือไม่?" 
   Qin Guan would have known what they planned on doing from their conversation
Qin Guan จะรู้ว่าพวกเขาวางแผนจะทำอะไรจากบทสนทนาของพวกเขา
 It was a pity that he was still lost in Cong Nianwei’s smile
มันเป็นความสงสารที่เขายังคงหลงเหลืออยู่ในรอยยิ้มของ Cong Nianwei
   Had he been hit hard? The blue sky, white clouds, wide sea and white waves composed the perfect background
ถ้าเขาโดนหนัก? 
 What made the atmosphere ambiguous was their heartbreak and finger-crossed hands
สิ่งที่ทำให้บรรยากาศไม่ชัดเจนคือความเสียใจและนิ้วมือข
   Why did everything suddenly change just when I was about to make a move? Let’s forgive Qin Guan
ทำไมทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อฉันกำลังจะย้าย 
 He was too careless to understand girls’ thoughts
เขาประมาทเกินไปที่จะเข้าใจความคิดของเด็กหญิง
 He couldn't do anything but look at Cong Nianwei blankly
เขาไม่สามารถทำอะไรได้ แต่มองไปที่ Cong Nianwei โดยไม่ตั้งใจ
   Cong Nianwei was a little embarrassed
Cong Nianwei รู้สึกอายเล็กน้อย
 Despite her nervousness, she pulled at the corner of Qin Guan's clothes with guilt
แม้ว่าเธอจะกังวลใจ แต่เธอก็ดึงมุมเสื้อผ้าของ Qin Guan ด้วยความรู้สึกผิด
   "Are you hurt? I’m sorry!" Could you be any more sincere, girl?   Qin Guan came to his senses when he felt her pull at him
"คุณเจ็บหรือเปล่าฉันขอโทษ!" 
 He massaged his jaw unconsciously as he replied, "I’m not hurt, I'm confused
เขากรามกรามของเขาโดยไม่รู้ตัวในขณะที่เขาตอบว่า "ฉันไม่เจ็บฉันสับสน
"   "Confused about what?" Cong Nianwei looked at him nervously
"" สับสนเกี่ยวกับอะไร? "Cong Nianwei มองเขาอย่างหงุดหงิด
   "You know, just now
"คุณรู้เพียงแค่นี้
 Do you understand?" Qin Guan was embarrassed
คุณเข้าใจไหม "Qin Guan รู้สึกอาย
 What shall I say? Chick, Master Qin wants to kiss you
ฉันจะพูดอะไร? 
 Pucker up!   If he'd said that, his life would have ended on that beach
Pucker ขึ้น! 
   Cong Nianwei was a little embarrassed as well
Cong Nianwei ก็ลำบากเช่นกัน
 She swung both her hands, which were still in Qin Guan's hands
เธอเหวี่ยงมือทั้งสองข้างซึ่งยังคงอยู่ในมือของฉินกวน
 "I don't understand
"ฉันไม่เข้าใจ
 Shall we keep walking?"   Qin Guan pushed all depressing thoughts out of his head and gently pressed on her soft hand before he answered, "Yes, let's go on
พวกเราจะเดินต่อไปหรือไม่? "Qin Guan ผลักดันความคิดที่ตกต่ำทั้งหมดออกจากศีรษะของเขาและค่อย ๆ กดมือนุ่ม ๆ ของเธอก่อนที่เขาจะตอบว่า" ใช่ไปต่อไป
"   They idled along the beach again
"พวกเขาเดินไปตามชายหาดอีกครั้ง
 The tide was surging in the morning, bringing plenty of seaweed, small fish and shrimp to the shallow waters
น้ำขึ้นในตอนเช้านำสาหร่ายทะเลขนาดใหญ่ปลาเล็กและกุ้งไปยังน้ำตื้น
 The sand underwater was softer
ทรายใต้น้ำนุ่มนวล
 Their feet would sink into it, leaving a set of deep footprints
เท้าของพวกเขาจะจมลงไปมันออกจากชุดของรอยเท้าลึก
 Occasionally, some small crabs brought by the water would get trapped in the pits of their footprints
บางครั้งปูขนาดเล็กบางตัวที่นำน้ำมาติดอยู่ในรอยเท้าของพวกเขา
   As he watched the scene, Qin Guan's embarrassment was replaced by joy
ขณะที่เขาเฝ้าดูฉากความลำบากใจของราชวงศ์ฉินถูกแทนที่ด้วยความปิติยินดี
 He smiled at Cong Nianwei
เขายิ้มให้กับ Cong Nianwei
 "You are a gifted student of the Department of Architecture
"คุณเป็นนักเรียนที่มีพรสวรรค์ของภาควิชาสถาปัตยกรรม
 Come on, let's try to make a masterpiece! This is what they call painting with the sky and earth!" (You are so uncultivated
มาลองทำผลงานชิ้นเอกกันเถอะ! 
 Why did the author make you so calm?)   Cong Nianwei was interested in Qin Guan's suggestion
ทำไมผู้เขียนทำให้คุณสงบ?) Cong Nianwei สนใจคำแนะนำของ Qin Guan
 She picked up a cobblestone from the sand and began to paint on the parts of the beach not flooded by the waves
เธอหยิบหินก้อนกรวดขึ้นมาจากทรายและเริ่มวาดภาพในส่วนของชายหาดที่ไม่ได้ถูกน้ำท่วมด้วยคลื่น
   Well done! The line is perfectly straight and the trapezoid is standard
ทำได้ดี! 
 This definitely explains why she's studying architecture
นี้แน่นอนอธิบายว่าทำไมเธอเรียนสถาปัตยกรรม
 She's so skilful! Five minutes had passed, then ten, but Cong Nianwei wasn't done drawing yet
เธอชำนาญมาก! 
   Qin Guan was staring at her masterpiece in a daze, his arms crossed over his chest
ฉินกวนกำลังจ้องมองผลงานชิ้นเอกของเธอด้วยความงุนงงแขนของเขากางเขนเหนือหน้าอกของเขา
 It looks like a structured architectural design
ดูเหมือนการออกแบบสถาปัตยกรรมที่มีโครงสร้าง
 So what if my girlfriend is a straight-A student? So what if she's drawing a design plan on our date? I’ll wait for her
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าแฟนฉันเป็นนักเรียนตรงๆ? 
   Qin Guan was anxious, and Zhou Jing and Li Jian were quite worried
Qin Guan กังวลใจและ Zhou Jing และ Li Jian กังวลมาก
 They followed the couple, hiding behind a small sand hill and burying their bodies into the sand to watch
พวกเขาเดินตามพวกเขาซ่อนตัวอยู่หลังเนินทรายเล็ก ๆ และฝังร่างของพวกเขาไว้ในทรายเพื่อเฝ้าดู
   Li Jian asked Zhou Jing curiously, "You are closer to them
หลี่เจียนถามโจวจิงด้วยความสงสัยว่า "คุณใกล้ชิดกับพวกเขาแล้ว
 What is she drawing?"   Zhou Jing answered impatiently, "She's drawing on the flat sand
เธอวาดอะไร "โจวจิงตอบอย่างอดทน" เธอวาดบนผืนทรายแบน
 I can't see!" How slow those two are! The sun is rising high, and the visitors are getting more and more
ฉันไม่สามารถมองเห็นได้! "ดวงอาทิตย์ทั้งสองดวงช้าลงดวงอาทิตย์ขึ้นสูงและผู้เข้าชมจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
 Soon we’ll be too busy to peep at them
เร็ว ๆ นี้เราจะยุ่งเกินไปที่จะมองดูพวกเขา
   Qin Guan couldn't bear it anymore
ฉินกวนไม่สามารถทนต่อได้อีกต่อไป
 He poked at Cong Nianwei from behind
เขาโผล่ที่ Cong Nianwei จากด้านหลัง
 "It’s not a masterpiece in my opinion
"มันไม่ได้เป็นงานชิ้นเอกในความคิดของฉัน
" He wanted to take the cobblestone and set an example for her
"เขาต้องการที่จะใช้ก้อนหินปูถนนและเป็นตัวอย่างให้กับเธอ
   Cong Nianwei, who was drawing sincerely, was annoyed
Cong Nianwei ผู้วาดภาพด้วยความจริงใจรู้สึกหงุดหงิด
 "I'm almost finished, you troublemaker!" she answered sullenly
"ฉันเกือบเสร็จแล้วคุณมีปัญหา!" 
   "Fine
"ละเอียด
"   Qin Guan stopped at once and stood beside her patiently, waiting for her last stroke
"Qin Guan หยุดทันทีและยืนข้างๆเธออย่างอดทนรอจังหวะสุดท้ายของเธอ