Chapter 47 Chapter 47 More than 10,000 troops began an attack which resulted in few warriors to be able to seize a small place of the walls
บทที่ 47 บทที่ 47 กองกำลังมากกว่า 10,000 คนได้เริ่มการโจมตีซึ่งส่งผลให้นักรบไม่กี่คนสามารถยึดที่กำแพงเล็ก ๆ ได้
 However, the grunts stormed again and again to take back the part of the wall
อย่างไรก็ตามคำร้องนั้นได้รุกเข้าใส่กำแพงอีกครั้ง
 Because of the constant slaughter the bodies of the grunts had dyed blood red
เนื่องจากการฆ่าอย่างต่อเนื่องร่างกายของ grunts ได้ย้อมสีแดงเลือด
 The green skin was covered with the blood of their enemies
ผิวสีเขียวปกคลุมด้วยเลือดของศัตรูของพวกเขา
 At first sight, it seemed that footmen didn’t have much of a role in this war in comparison to the grunts
ดูเหมือนว่าทหารรักษาการณ์ไม่ได้มีส่วนร่วมในสงครามครั้งนี้มากนักเมื่อเทียบกับคำร้อง
 However, the unique skills of the footmen also played a huge role in the outcome
อย่างไรก็ตามทักษะที่เป็นเอกลักษณ์ของทหารรักษาการณ์ยังมีบทบาทอย่างมากในผลลัพธ์
 First and foremost, the footmen were the first line of defense of the walls that protected grunts and archers from crossbow shots
แรกและสำคัญที่สุด footmen เป็นบรรทัดแรกของการป้องกันของผนังที่ป้องกัน grunts และพลธนูจากภาพ crossbow
 Secondly, they had used both their shields and bodies to protect the elf archers from enemies that were able to squeeze onto the top of the wall
ประการที่สองพวกเขาได้ใช้ทั้งโล่และร่างกายของพวกเขาเพื่อปกป้องพลธนูเอลฟ์จากศัตรูที่สามารถบีบลงบนผนัง
 Thirdly, the footmen always formed formations to block the soldiers of Carrie when they were successful in breaking through and capturing a part of the wall
ประการที่สามทหารเดินเท้าก่อรูปขึ้นเพื่อป้องกันทหารของ Carrie เมื่อพวกเขาประสบความสำเร็จในการทำลายและจับส่วนหนึ่งของกำแพง
 The warriors from each race had their advantages and disadvantages
นักรบจากแต่ละเผ่ามีข้อดีและข้อเสีย
 Footmen were weaker than grunts in the attack but their detailed defense formations were above the capabilities of the grunts
ทหารรักษาการณ์อยู่ในเกณฑ์ที่อ่อนแอกว่าการโจมตี แต่รายละเอียดของการป้องกันการก่อตัวของพวกเขาอยู่เหนือขีดความสามารถของการซุ่มซ่าม
 At this point, the armor of the footmen was low-level equipment
เมื่อถึงจุดนี้เกราะของทหารรักษาการณ์คืออุปกรณ์ระดับต่ำ
 In the future, Xiao Yu could improve and upgrade their armor so that they could reach heavy infantry level troops
ในอนาคต Xiao Yu สามารถปรับปรุงและอัพเกรดเกราะของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถเข้าถึงกองกำลังทหารราบหนักได้
 This way they would be much more powerful than any heavy infantry troop in the world
ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะมีพลังมากกว่ากองทหารราบหนักในโลก
 Archers were the champions of this battle
พลธนูเป็นตัวแทนของศึกครั้งนี้
 Because of Tyrande’s Trueshot Aura their abilities were enhanced too
เนื่องจากความสามารถของ Trueshot Aura ของ Tyrande ได้รับการยกย่องเช่นกัน
 They were the troops that had killed most enemies
พวกเขาเป็นทหารที่ฆ่าศัตรูส่วนใหญ่
 The performance of the riflemen were excellent too
การแสดงของเหล่านักรบก็ดีมากเช่นกัน
 They hadn’t killed as many enemies as elf archers but they were indispensable in defeating and suppressing the enemy magicians
พวกเขาไม่ได้ฆ่าศัตรูให้มากเท่าเอลฟ์ แต่พวกเขาจำเป็นอย่างยิ่งในการเอาชนะและปราบปรามศัตรูผู้วิเศษ
 It was because of the riflemen than the enemy mages couldn’t do anything
เป็นเพราะนักรบมากกว่าศัตรูผู้วิเศษไม่สามารถทำอะไรได้
 Otherwise, the mages could play a great role in slaughtering the grunts
มิฉะนั้นนักมายากลอาจมีบทบาทสำคัญในการฆ่าคนโง่เขลา
 It could be said that the riflemen were protectors of the grunts in this battle
อาจกล่าวได้ว่าเหล่านักรบคือผู้พิทักษ์แห่งคำสาปแช่งในสงครามครั้งนี้
 Hunters ride their leopards back and forth the wall
นักล่าขี่เสือดาวของพวกเขาไปมากำแพง
 They would help killing the enemy, assist the grunts in keeping the positions on the wall and act as mobile aids
พวกเขาจะช่วยฆ่าศัตรูช่วย grunts ในการรักษาตำแหน่งบนผนังและทำหน้าที่เป็นโทรศัพท์มือถือเอดส์
 All warriors did their best
นักรบทุกคนทำได้ดีที่สุด
 However, it was Xiao Yu’s commanding abilities that brought them victory
อย่างไรก็ตามความสามารถในการบังคับบัญชาของ Xiao Yu ทำให้พวกเขาได้รับชัยชนะ
 The enemy side didn’t have catapults or ballistas so Xiao Yu focused his Demolishers and Glaive throwers to kill the enemy soldiers
ด้านข้างของศัตรูไม่ได้ยิงหรือ ballistas ดังนั้น Xiao Yu จึงเน้นผู้ทำลายและสังหาร Glaive เพื่อฆ่าทหารข้าศึก
 Ten Demolishers would throw at the same time
สิบรื้อ Demolishers จะโยนในเวลาเดียวกัน
 The rocks would stumble down turning the enemy soldiers into meat pies
หินจะสะดุดลงเปลี่ยนทหารศัตรูเป็นพายเนื้อ
… … The casualties of the Carrie’s army had reached 15,000 but they couldn’t break through neither from walls nor from the gates
... ... ความสูญเสียของกองทัพ Carrie มีถึง 15,000 แต่พวกเขาไม่สามารถเจาะผ่านผนังหรือประตูได้
 They had more than 4,000 soldiers left in the battlefield but all the soldiers including the commanders were mentally exhausted
พวกเขามีทหารกว่า 4,000 คนที่เหลืออยู่ในสนามรบ แต่ทหารทั้งหมดรวมทั้งผู้บัญชาการกำลังหมดสติ
 The soldiers were angry at Xiao Yu’s side but at the same time they were not planning to go on to fight for eternity
ทหารโกรธที่ด้าน Xiao Yu แต่ในเวลาเดียวกันพวกเขาไม่ได้วางแผนที่จะต่อสู้เพื่อนิรันดร์
 Carrie’s promise of wealth, glory and beauty had dissipated into air as it didn’t mean much at this point
สัญญาของความมั่งคั่งรุ่งโรจน์และความงามของ Carrie ได้พุ่งเข้าสู่อากาศเนื่องจากไม่ได้หมายความว่ามากนักในตอนนี้
 Xiao Yu was able to resist most difficult part of the battle
Xiao Yu สามารถต่อต้านส่วนที่ยากที่สุดในการต่อสู้
 The enemy didn’t have heavy weaponry and couldn’t attack top of the walls or make a threat to the town
ศัตรูไม่ได้มีอาวุธหนักและไม่สามารถโจมตีด้านบนของกำแพงหรือเป็นภัยคุกคามต่อเมืองได้
 However, they still kept charging forward
อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงเรียกเก็บเงินไปข้างหน้า
… … “Carrie! Be a man! Your army is still in here! Where the heck are you running off to? Are you a man or not?” Xiao Yu loudly shouted
... ... "แครี! 
 Carrie’s army was already exhausted spirit-wise so most of the soldiers turned around to check Carrie’s carriage as soon as they heard Xiao Yu’s words
กองทัพของ Carrie หมดความรู้สึกฉลาดขึ้นแล้วจึงหันไปตรวจสอบสายการบินของ Carrie ทันทีที่ได้ยินคำพูดของ Xiao Yu
 Carrie wasn’t there! Since the start of the war Carrie was standing on top of the carriage and watching the battle
แครีไม่ได้อยู่ที่นั่น! 
 However, now Carrie was gone
อย่างไรก็ตามตอนนี้ Carrie ไปแล้ว
 Apparently, he had entered the carriage to run away
เห็นได้ชัดว่าเขาได้เข้ารถเพื่อหนีออกไป
 The soldiers began to panic when they saw that their leader had disappeared
ทหารเริ่มตื่นตระหนกเมื่อเห็นว่าผู้นำของพวกเขาหายตัวไป
 The last trace of will in their hearts was lost and slowly but surely the soldiers turned around to escape
ร่องรอยของน้ำพระทัยในใจของพวกเขาหายไปและช้า แต่ทหารหันมาหนี
… … In fact, Carrie wasn’t planning to escape
... ... อันที่จริงแคร์รี่ไม่ได้วางแผนที่จะหลบหนี
 On the contrary he had entered the carriage to wear his battle armor
ในทางตรงกันข้ามเขาได้เข้าไปในรถเพื่อใส่เกราะยุทธสัมภาระของเขา
 He had decided to participate in the war
เขาตัดสินใจเข้าร่วมสงคราม
 The problem was that he couldn’t escape even if he wanted to
ปัญหาคือเขาไม่สามารถหลบหนีได้แม้ว่าเขาจะต้องการก็ตาม
 As a result, he had decided to personally join the war to inspire his soldiers
เป็นผลให้เขาตัดสินใจที่จะเข้าร่วมสงครามโดยส่วนตัวเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้กับทหารของเขา
 He was planning to beat Xiao Yu and needed the last push to break through the town
เขากำลังวางแผนจะเอาชนะ Xiao Yu และต้องการผลักดันครั้งสุดท้ายเพื่อบุกเมือง
 However, Xiao Yu was sharp
อย่างไรก็ตาม Xiao Yu คมชัด
 So he immediately began to shout the moment Carrie entered the carriage
ดังนั้นเขาจึงเริ่มตะโกนทันทีที่ Carrie เข้าไปในรถ
 Moreover, his words crushed the last trace of will the soldiers hoped on
นอกจากนี้คำพูดของเขายังบดขยี้รอยเท้าสุดท้ายของทหารที่หวังไว้
 The situation was out of control when Carrie got out of the carriage
สถานการณ์ไม่สามารถควบคุมได้เมื่อ Carrie ออกจากรถ
 He could no longer control the soldiers that were retreating in batches
เขาไม่สามารถควบคุมทหารที่กำลังถอยกลับเป็นกลุ่มได้
 The situation was on the brink and Xiao Yu’s words were the trigger that brought destruction
สถานการณ์อยู่ในขอบและคำพูดของ Xiao Yu เป็นตัวกระตุ้นที่ทำให้เกิดการทำลายล้าง
 “Pursue! Chase!” Xiao Yu shouted as he stood on top of the walls
“ติดตาม! 
 This retreat wasn’t like the previous retreat
การล่าถอยนี้ไม่เหมือนกับการหนีก่อนหน้านี้
 Previous time Carrie’s troops retreated while maintaining formations
กองกำลังของ Carrie ก่อนหน้านี้ถอยกลับขณะที่ยังคงก่อตัวขึ้น
 That was why Xiao Yu didn’t dare to send his warriors after those soldiers
นั่นเป็นเหตุผลที่ Xiao Yu ไม่กล้าที่จะส่งนักรบของเขาไปหลังจากที่ทหารเหล่านั้น
 However, now after losing more than 15000 soldiers Carrie’s troops were just running back as fast as they could
อย่างไรก็ตามตอนนี้หลังจากที่สูญเสียกองทหารมากกว่า 15,000 นายกองกำลังของแครีเพิ่งกลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
 The grunts began to go down from the walls to lead the attack
เสียงคำร้องเริ่มลดลงจากกำแพงเพื่อนำไปสู่การโจมตี
 The hunters were on the wings while riflemen and archers were at the back
นักล่าอยู่บนปีกขณะที่พลธนูและพลธนูอยู่ด้านหลัง
 They were going to kill anyone that they could
พวกเขาจะฆ่าทุกคนที่ทำได้
 Grunts were carrying Glaive Throwers and were launching them once in a while
Grunts กำลังแบก Glaive Throwers และกำลังเปิดตัวพวกเขาอยู่ครู่หนึ่ง
… … “It’s impossible! How could we get into such situation?” Carrie screamed like a madman as he looked at the retreating army
… … "มันเป็นไปไม่ได้! 
 “Master, we have to go! I know lord’s punishment will be hard but its better than facing the death in here!” Carrie’s military advisor Dotu grabbed Carrie’s hand as he advised
"นายเราต้องไป! 
 Carrie watched his army which retreated and saw Xiao Yu’s troops that were behind them in pursuit
แครีมองกองทัพของเขาที่กำลังถอยกลับและเห็นกองกำลังของ Xiao Yu ที่อยู่ข้างหลังพวกเขาในการไล่ตาม
 Tears flew down his eyes as he clenched his teeth
น้ำตาไหลลงมาดวงตาขณะที่กอดฟันไว้
 “Let’s go” Carrie made his choice
"ไปกันเถอะ" แครีตัดสินใจเลือก
 Carrie was going to escape
Carrie กำลังจะหลบหนี
 Maybe he won’t even go back to his own territory
บางทีเขาอาจจะไม่ได้กลับไปยังดินแดนของตัวเอง
 Normally, he was a courageous young master
โดยปกติแล้วเขาเป็นครูที่กล้าหาญ
 However, he felt his hands tremble as he saw orcs pursue his troops and get close to his position
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่ามือของเขาสั่นขณะที่เขาเห็นผีติดตามกองกำลังของเขาและเข้าใกล้ตำแหน่งของเขา
 He was a son of a territory’s lord and because of constant protection he had never been in such a situation
เขาเป็นลูกชายของเจ้านายของดินแดนและด้วยการปกป้องอย่างต่อเนื่องเขาไม่เคยอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น
 He had never felt death few steps away from himself
เขาไม่เคยรู้สึกเสียชีวิตเพียงไม่กี่ก้าวจากตัวเขาเอง
 At the moment, he looked at the orcs and knew what real fear was
ในขณะที่เขามอง orcs และรู้ว่าสิ่งที่กลัวจริงคือ
 The carriage turned around and began to drive away
รถหมุนไปรอบ ๆ และเริ่มขับรถออกไป
 There was a magic array drawn on the carriage by a magician so the carriage went fast and smooth
มีมนต์มหัศจรรย์ที่วาดบนรถโดยนักมายากลเพื่อให้รถเร็วและราบรื่น
 Xiao Yu didn’t have cavalry so he knew that it would be very difficult to catch up with Carrie
เสี่ยวหยูไม่ได้มีทหารม้าดังนั้นเขารู้ว่ามันจะยากมากที่จะเจอกับแครี
 However, he didn’t think that he would be able to kill Carrie in the battlefield
อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดว่าเขาจะสามารถฆ่า Carrie ในสนามรบได้
 Moreover, even if Carrie was able to get back his life wouldn’t be good for the rest of his days
นอกจากนี้แม้ว่า Carrie ก็สามารถที่จะได้รับกลับมาชีวิตของเขาจะไม่ดีสำหรับส่วนที่เหลือของวันของเขา
 After this, Xiao Yu knew that Carrie’s father wouldn’t be able to send someone to attack for long time
หลังจากนั้น Xiao Yu รู้ว่าพ่อของ Carrie จะไม่สามารถส่งคนมาโจมตีได้เป็นเวลานาน
 It would give him chance to recuperate, grow, develop and rise up
มันจะทำให้เขามีโอกาสที่จะพักฟื้นเติบโตพัฒนาและลุกขึ้น
 Grunts pursued for up to ten miles and killed more than 1000 soldiers
เด็ก ๆ วิ่งไล่ล่าได้ถึงสิบไมล์และถูกสังหารมากกว่า 1000 นาย
 Carrie’s soldiers were far more than their enemies but no one was planning a counterattack but focused on escape
ทหารของ Carrie อยู่ไกลเกินกว่าศัตรูของพวกเขา แต่ไม่มีใครวางแผนที่จะตีโต้ แต่มุ่งเน้นไปที่การหลบหนี
 Xiao Yu ordered his warriors to stop
Xiao Yu สั่งให้นักรบของเขาหยุดลง
 There was a touch of smile on his face as he looked at the army that was running away
มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาขณะที่เขามองไปที่กองทัพที่กำลังวิ่งหนี
 This victory would lay the foundation of his future hegemony
ชัยชนะครั้งนี้จะเป็นรากฐานของความเป็นเจ้าโลกในอนาคตของเขา
 The Lion town wasn’t a small territory anymore
เมืองสิงโตไม่ใช่ดินแดนเล็ก ๆ อีกต่อไป
 He was planning to make a kingdom and expand on to unify the world
เขากำลังวางแผนที่จะสร้างอาณาจักรและขยายไปสู่การรวมโลก
… … It was sunset and afterglow of the sun-rays fell onto Xiao Yu’s body
... ... พระอาทิตย์ตกดินและแสงแดดที่ตกกระทบบนร่างของ Xiao Yu
 The grunts, elves, dwarves and others were around him forming a unique picture
คนโง่คนต่างด้าวคนแคระและคนอื่น ๆ อยู่รอบ ๆ ตัวเขาสร้างภาพลักษณ์ที่เป็นเอกลักษณ์
 A famous painter would draw this scene after a long time and would call this picture “The rise of the King!”
จิตรกรที่มีชื่อเสียงจะวาดภาพฉากนี้หลังจากผ่านไปนานและจะเรียกภาพนี้ว่า "การขึ้นครองราชย์ของกษัตริย์!"