Chapter 9 – What People Live By (1) The trio had a  warm farewell with Simba before returning to Grant’s cabin
บทที่ 9 - สิ่งที่คนอาศัยอยู่โดย (1) ทั้งสามคนได้อำลาอบอุ่นกับ Simba ก่อนกลับไปที่กระท่อมของ Grant
 “Please deliver this for me
"กรุณาส่งเรื่องนี้ให้ฉัน
” “This…?” “It has been quite a while since I’ve last seen Instructor Lenox
"" นี่ ... ? "" มันนานมากแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้เห็นอาจารย์ Lenox
” As Grant’s wife fed them warm food, Grant held out a letter
"ในขณะที่ภรรยาของแกรนท์ให้อาหารอุ่นแกรนท์ยื่นจดหมายออกมา
 “Thank you again for what you’ve done, the other farmers appreciate it as well
"ขอบคุณอีกครั้งสำหรับสิ่งที่คุณได้ทำไปแล้วคนอื่น ๆ ก็ให้ความสำคัญกับมันเช่นกัน
” “I just did what I had to do
"ฉันเพิ่งทำในสิ่งที่ฉันต้องทำ
” “You’re already a warrior,” Grant laughed out loud
"" คุณเป็นนักรบแล้ว "Grant หัวเราะออกมาดัง ๆ
 They promised to meet again and left Grant’s house
พวกเขาสัญญาว่าจะได้พบกันใหม่และออกจากบ้าน Grant
 Their tension filled bodies finally relaxed
ความตึงเครียดของพวกเขาเต็มไปร่างกายผ่อนคลายในที่สุด
 As they walked towards Orcrox Fortress, Ian and Grom looked at each other
ขณะที่พวกเขาเดินไปทาง Orcrox Fortress เอียนและ Grom ก็มองไปที่กันและกัน
 “Today…” “Shall we call it a day?” “Yes, it’s late
"วันนี้ ... " "วันนี้เราเรียกได้ไหม?" "ใช่แล้วก็สาย
” Right now, it was dawn in reality
"ตอนนี้มันเป็นช่วงเริ่มต้นของความเป็นจริง
 “We finally had an adventure in the game
"ในที่สุดเราก็มีการผจญภัยในเกม
” “That’s right
" "ถูกตัอง
 Thanks to Ian, I think my life as an orc is going well
ขอบคุณ Ian, ฉันคิดว่าชีวิตของฉันเป็น orc เป็นไปด้วยดี
” Grom thanked him
"Grom ขอบคุณเขา
 Without Ian, he wouldn’t have been able to complete this quest, and would’ve died
หากปราศจากเอียนเขาจะไม่สามารถทำภารกิจนี้เสร็จสิ้นและเสียชีวิตได้
 “Tomorrow as well?” “Yes, if nothing happens
"พรุ่งนี้ด้วยเหรอ?" "ใช่ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
” “Then let’s meet again tomorrow
"แล้วเราจะพบกันใหม่พรุ่งนี้
” Ian and Grom smiled and bumped fists
เอียนกับจีบยิ้มและกระแทกกำปั้น
 Within a moment, their appearances blurred as their connection to Elder Lord was terminated
ภายในช่วงเวลาการปรากฏตัวของพวกเขาเบลอเมื่อความสัมพันธ์กับเอ็ลเดอร์ลอร์ดถูกยกเลิก
   *** “Boss-nim, did something good happen?” “No, does it look that way?” “Yes, you keep smiling
*** "นายบอสทำอะไรดีๆเกิดขึ้นหรือเปล่า?" "ไม่ได้ดูแบบนั้นเหรอ?" "ใช่คุณยิ้ม
 Did you get a girlfriend?” Ian smiled at the inquiry
คุณมีแฟนหรือไม่? "เอียนยิ้มให้กับการไต่สวน
 “Look, there’s the smile again
"ดูมีรอยยิ้มอีกครั้ง
” “It’s nothing
" "ไม่เป็นไร
” “What? Something is strange…” Ian was thinking about his adventure with Grant and Grom
" "อะไร? 
 They got rid of the mutant wolf and formed a fierce relationship between men
พวกเขาได้กำจัดหมาป่ากลายพันธุ์และสร้างความสัมพันธ์อันรุนแรงระหว่างมนุษย์
 A smile appeared as he recalled Grant’s final blow to the werewolf and Simba’s indomitable will against the wolves
รอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นในขณะที่เขานึกถึงการระเบิดครั้งสุดท้ายของแกรนท์ให้แก่มนุษย์หมาป่าและคำมั่นสัญญาของ Simba ที่ไม่ย่อท้อต่อหมาป่า
 Ian had completely fallen for the charms of Elder Lord and the orcs
เอียนตกหลุมรักเสน่ห์ของเอ็ลเดอร์ลอร์ดและผี
 He hummed as he imagined his next adventure
เขาโอบล้อมด้วยจินตนาการในการผจญภัยครั้งต่อไปของเขา
 Suddenly, Ian’s phone rang
ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเอียนก็ดังขึ้น
 It was his little sister, Yiyu, who should’ve been listening to lectures at school at this time
นี่เป็นน้องสาวคนเล็กของเขา Yiyu ที่ควรได้ฟังการบรรยายที่โรงเรียนในเวลานี้
 What was so urgent that she would call him at this time? “Yes, hello
อะไรเป็นเรื่องเร่งด่วนที่เธอจะเรียกเขาในเวลานี้? 
” –Oppa…! Her voice was urgent
"โอป้า ... ! 
 “What’s going on?” –Oppa, you see… Right now I am at… Ian’s face stiffened at Yiyu’s following words
"เกิดอะไรขึ้น?" -Oppa คุณเห็นแล้ว ... ตอนนี้ฉันอยู่ที่ ... ใบหน้าของเอียนเยื้อต่อคำพูดของ Yiyu
 –The police station
-สถานีตำรวจ
 “…What for?” –That… Ian roughly heard the situation and took off his café apron
"... อะไรล่ะ?" - เอ่อ ... เอียนได้ยินสถานการณ์และเอาผ้ากันเปื้อนของคาเฟ่ออกมา
 “Boss-nim…?” “I need to go out for a while, so please look after this place alone
"Boss-nim ... ?" "ฉันต้องออกไปข้างนอกสักพักหนึ่งดังนั้นโปรดดูแลสถานที่นี้เพียงอย่างเดียว
” “What’s going on?” “Please
"" เกิดอะไรขึ้น? "" ได้โปรด
” Ian left the café
"เอียนออกจากร้านกาแฟ
 He got in his car and stepped on the accelerator, driving towards the police station close to Yiyu’s university
เขาลุกขึ้นรถแล้วก้าวเข้าไปในคันชูขับรถไปที่สถานีตำรวจที่อยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยของเยย
 Ian went inside and found Yiyu, who got up as she saw him
เอียนเดินเข้าไปข้างในและพบกับยุยยูซึ่งลุกขึ้นขณะที่เห็นเขา
 Her expression was grouchy
ท่าทางของเธอดูไม่ค่อยดี
 Ian hugged her
เอียนกอดเธอไว้
 “Are you okay?” “Yes…” “Are you uninjured?” “Yes… I’m fine…” “Then it’s okay
"คุณไม่เป็นไร?" "ใช่ ... ฉันสบายดี ... " "แล้วก็โอเค
” Ian ruffled Yiyu’s hair, causing her to quietly laugh
"เอียนทำผมของ Yiyu ทำให้เธอหัวเราะอย่างเงียบ ๆ
 He turned his head and saw two men sitting down, both of their faces looking like a mess
เขาหันศีรษะและเห็นชายสองคนนั่งลงใบหน้าทั้งสองข้างของเขาดูไม่เป็นระเบียบ
 One of them got up and greeted Ian
หนึ่งในนั้นลุกขึ้นและทักทายเอียน
 “Hello
"สวัสดี
 I am Yiyu’s friend, Park Jungtae
ฉันเป็นเพื่อนของ Yiyu, Park Jungtae
” “I’ve heard the story
"" ฉันได้ยินเรื่องนี้แล้ว
” Ian shook hands with Park Jungtae
เอียนจับมือ Park Jungtae
 “And there…” He looked at the man sitting apart from Park Jungtae
"และที่นั่น ... " เขามองไปที่ชายที่นั่งห่างจาก Park Jungtae
 “That person?” He scowled at Ian and looked away
"คนคนนั้น?" เขามองไปที่เอียนและมองไป
 Ian asked Yiyu, “What exactly did he say to you?” “To me? Just… let’s have a meal today
เอียนถาม Yiyu ว่า "เขาพูดอะไรกับคุณ?" "สำหรับผมแล้วล่ะ? 
 Girls always agree when I promise to take them someplace expensive… He muttered
ผู้หญิงเห็นด้วยเสมอเมื่อฉันสัญญาว่าจะพาพวกเขาไปที่ไหนสักแห่งที่ราคาแพง ... เขาพึมพำ
” Ian raised his eyebrows
เอียนยกคิ้วขึ้น
 “So you?” “I stayed quiet, but Jungtae was next to me, and they ended up arguing…” Fists ended up flying
"งั้นนาย?" "ฉันเงียบ ๆ แต่ Jungtae อยู่ข้างฉันและพวกเขาก็เถียงกัน ... " หมัดจบลงด้วยการบิน
 Park Jungtae bowed his head like he was ashamed
Park Jungtae ก้มศีรษะเหมือนที่เขารู้สึกอับอาย
 Ian sighed
เอียนถอนหายใจ
 “Who struck first?” “Almost at the same time…” There were such moments
"ใครเป็นคนแรก?" "เกือบจะในเวลาเดียวกัน ... " มีช่วงเวลาเช่นนั้น
 Just before a physical conflict, their eyes would meet and sparks would fly before they pounced at the same time
ก่อนที่ความขัดแย้งทางกายภาพดวงตาของพวกเขาจะได้พบกับประกายไฟจะบินก่อนที่พวกเขาจะกระโจนเข้ามาในเวลาเดียวกัน
 Looking at their faces, both of them seemed similar
มองไปที่ใบหน้าของพวกเขาทั้งสองดูเหมือนกัน
 It seemed like they thrashed around without actually knowing how to fight
ดูเหมือนว่าพวกเขากระหน่ำรอบ ๆ โดยที่ไม่รู้ว่าจะต่อสู้อย่างไร
 There were no serious injuries or aftereffects
ไม่มีการบาดเจ็บสาหัสหรือผลที่ตามมา
 Ian laughed as he looked at their faces
เอียนหัวเราะขณะที่มองใบหน้าของพวกเขา
 Yiyu poked Ian’s side
Yiyu โผล่ด้านเอียน
 “Oppa, why are you laughing?” “They are truly kids
"โอป้าทำไมคุณหัวเราะ?" "พวกเขาเป็นเด็กจริงๆ
 Still, I’m glad that it wasn’t a big deal
ยังคงฉันดีใจที่มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่
” “This isn’t a big deal?” “Nobody is dead or maimed
"" นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอ? "" ไม่มีใครตายหรือพิการ
” “Please don’t say such scary things, this is the police station
"" อย่าพูดอะไรที่น่ากลัวเช่นนี้คือสถานีตำรวจ
 Won’t Jungtae go to jail?” “It’ll be fine
จะไม่ Jungtae ไปเข้าคุก? "" มันจะดี
” An agreement would be reached by both sides
"ทั้งสองฝ่ายจะบรรลุข้อตกลงกันได้
 Ian looked at the men
เอียนมองไปที่ผู้ชาย
 “The words he said to you… As a senior, is he usually like that?” “Sometimes…he flirts, but I don’t care
"คำพูดที่เขาพูดกับคุณ ... ในฐานะผู้อาวุโสเขามักจะชอบแบบนี้หรือไม่?" "บางครั้งเขาก็กระโปรง แต่ฉันไม่แคร์
 It isn’t uncommon
ไม่ใช่เรื่องแปลก
” Ian raised his eyebrows, causing Yiyu to laugh this time
"เอียนยกคิ้วขึ้นทำให้ยายหัวเราะเวลานี้
 “What? Don’t you know that I get several phone numbers from men whenever I go outside? Right, Park Jungtae?” “Uh…well…” Park Jungtae answered with a gloomy expression
"อะไร? 
 Ian started laughing
เอียนเริ่มหัวเราะ
 So that’s what happened
นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น
 Park Jungtae and the other man were fighting over Yiyu
Park Jungtae และอีกคนหนึ่งกำลังต่อสู้ Yiyu
 The level of injuries were similar, so it was likely to end with a mutual agreement
ระดับของการบาดเจ็บมีความคล้ายคลึงกันดังนั้นจึงน่าจะลงเอยด้วยข้อตกลงร่วมกัน
 That’s why the police officers cleared a space for them to talk
นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าหน้าที่ตำรวจได้เปิดโอกาสให้พวกเขาได้พูดคุย
 Ian told Park Jungtae, “You fought because of Yiyu, so thank you
เอียนบอกกับ Park Jungtae ว่า "คุณต่อสู้เพราะ Yiyu ดังนั้นขอขอบคุณ
 Still, in the future, don’t swing your fists, even if there is an argument
อย่างไรก็ตามในอนาคตอย่าแกว่งกำปั้นแม้ว่าจะมีข้อโต้แย้งก็ตาม
” “Yes… I’m sorry
"" ใช่ ... ฉันขอโทษ
” “If that senior continues to bother you, then contact me
"" ถ้าผู้อาวุโสยังคงรบกวนคุณอยู่แล้วติดต่อฉัน
” He handed Park Jungtae his business card
"เขามอบนามบัตรของ Park Jungtae ให้แก่เขา
 Park Jungtae’s eyes widened as he saw the name ‘Café Reason
ตาของ Park Jungtae กว้างขึ้นเมื่อเห็นชื่อCafé Reason
’ “Ah, are you the boss here?” “Yes
"" อ่านายเป็นนายหรือไม่? "" ใช่
 Do you know of it?” “I heard the girls saying good things… The boss…” Park Jungtae smiled at Ian and continued, “He is kind
คุณรู้หรือไม่? "" ฉันได้ยินว่าสาว ๆ พูดถึงสิ่งที่ดี ... เจ้านาย ... "ปาร์คชองต้ายิ้มให้กับเอียนและพูดต่อ" เขาเป็นคนใจดี
” “Come visit sometime
"" มาเยี่ยมชมครั้ง
” Suddenly, there was a disturbance in the police station
"ทันใดนั้นมีการรบกวนสถานีตำรวจ
 A middle-aged man was walking this way
ชายวัยกลางคนกำลังเดินแบบนี้
 There was oil on his face and he yelled as he walked, “Where is Sangho? Sangho! Yang Sangho!” Ian had a bad feeling
มีน้ำมันบนใบหน้าของเขาและเขาตะโกนในขณะที่เขาเดิน "Sangho ที่ไหน? 
 The senior who fought Park Jungtae over Yiyu stood up
ผู้อาวุโสที่ต่อสู้กับ Park Jungtae เหนือ Yiyu ลุกขึ้นยืน
 “Yang Sangho! Hey, you stupid fool
"Yang Sangho! 
 Why did you get beaten up? You’re a disgrace to my name
ทำไมถึงพ่ายแพ้? 
” “Father…” “Yes, where is your opponent? Is it you?” He pointed to Park Jungtae
"" พ่อ ... "" ใช่ฝ่ายตรงข้ามของคุณอยู่ที่ไหน? 
 “You were hit by this child… Aish, you screw up
"คุณโดนเด็กคนนี้ ... Aish คุณสกรูขึ้น
” “……” “What was it about? This woman?” Ian’s eyebrows twitched
" "……" "มันเกี่ยวกับอะไร? 
 “Well, you both hit each other, so we can come to a mutual agreement
"ดีคุณทั้งสองตีกันเพื่อให้เราสามารถมาถึงข้อตกลงร่วมกัน
 No, will that be enough? Should I call the police commissioner?” The middle-aged man bragged as he raised his phone
ไม่จะเพียงพอหรือไม่? 
 “Is that your guardian over there? That baby? Or that woman? Is that young man related to you? No parents?” At that moment, the police officer in charge came back
"นั่นคือผู้ปกครองของคุณที่นั่น? 
 His expression was heavy due to the disturbance
การแสดงออกของเขาหนักเพราะความวุ่นวาย
 “Oh, Guardian-nim
"โอ้ Guardian-nim
 Please sit there quietly…” “I should be quiet? I am a busy guy, yet I came all the way here, got it?” “Calm down, yes?” Ian, who was watching the scene, knocked on Yiyu’s back
กรุณานั่งเงียบ ๆ ... "" ฉันควรจะเงียบ? 
 “Go back to school
"กลับไปที่โรงเรียน
” “Oppa?” “Don’t worry, I will handle it
"" โอป้า? "" ไม่ต้องห่วงฉันจะจัดการกับมัน
” “Still…” “Don’t you know that you won’t receive your allowance if you’re absent from school?” “But…” “I’ll take care of Jungtae, so go
"" ยัง ... "" คุณไม่ทราบหรือไม่ว่าคุณจะไม่ได้รับเงินค่าเลี้ยงดูหากไม่ได้ไปโรงเรียน "" แต่ ... "" ฉันจะดูแล Jungtae ดังนั้นไป
” Yiyu nodded
Yiyu พยักหน้า
 However, she couldn’t help looking at the middle-aged man with an uneasy expression
อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถช่วยมองชายวัยกลางคนได้ด้วยท่าทางไม่สบายใจ
 Ian placed his hand on Yiyu’s head and grinned
เอียนวางมือลงบนศีรษะของยายิและยิ้มให้
 “Jung Yiyu
"จองยยุ
” “Yes
"" ใช่
” “Don’t you know that I can solve things?” “Yes…” That’s right
"" คุณไม่ทราบหรือไม่ว่าฉันสามารถแก้ปัญหาได้? "" ใช่ ... "ถูกต้อง
 Her brother, Jung Ian, always solved her problems, no matter what happened
พี่ชายของเธอ, จุงเอียน, เคยแก้ปัญหาของเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
 When she was a child, she told Ian that children were harassing her, and they became quiet after a few days
เมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็กเธอบอกเอียนว่าเด็ก ๆ กำลังกลั่นแกล้งเธอและพวกเขาก็เงียบหลังจากไม่กี่วัน
 Ian found her lost items and cooked whatever she wanted to eat
เอียนพบของที่หายไปและปรุงสุกทุกอย่างที่เธออยากกิน
 After their parents passed away, she was uneasy about their inherited debt
หลังจากพ่อแม่ของพวกเขาล่วงลับไปแล้วเธอก็ไม่สบายใจกับหนี้สินที่สืบทอดมา
 However, Ian just smiled and told her to believe in him, and he dealt with it all alone
อย่างไรก็ตามเอียนแค่ยิ้มและบอกให้เธอเชื่อในตัวเขาและเขาจัดการกับมันทั้งหมดเพียงลำพัง
 He became a soldier and paid off the debt, providing her living expenses and paying for her university tuition fees
เขากลายเป็นทหารและชำระหนี้ให้ค่าครองชีพและค่าเล่าเรียนของมหาวิทยาลัย
 Seven years later, when he returned to South Korea, Ian was unchanged
เจ็ดปีต่อมาเมื่อเขากลับมาที่เกาหลีใต้เอียนก็ไม่เปลี่ยนแปลง
 He always solved her problems reliably
เขาแก้ไขปัญหาได้อย่างน่าเชื่อถือ
 That was why Yiyu was forced to nod
นั่นคือเหตุผลที่ Yiyu ถูกบังคับให้พยักหน้า
 “Oppa, thank you…” “If you want to thank me, help out at the café
"โอป้าขอบคุณ ... " "ถ้าคุณอยากขอบคุณฉันช่วยออกไปที่ร้านกาแฟ
” “That is too much
" "มากเกินไปแล้ว
 Don’t you know that it’s the exam period?” “I hope you do well on the exams
คุณไม่รู้หรือว่านี่เป็นช่วงเวลาของการสอบ "" ฉันหวังว่าคุณจะสอบได้ดี
” “Look forward to it
"" หวังว่าจะได้
” Ian ruffled Yiyu’s hair
"เอียนทำผมของ Yiyu
 Yiyu said goodbye to Park Jungtae
Yiyu กล่าวคำอำลากับ Park Jungtae
 Someone glanced at her as she left
มีคนจ้องมองเธอขณะที่เธอจากไป
 It was the middle-aged man talking with someone over the phone
ชายวัยกลางคนคุยกับใครบางคนทางโทรศัพท์
 “Why is that girl going? Isn’t she involved?” “……” “W-What is that look?” Park Jungtae was surprised
"ทำไมผู้หญิงคนนั้นไป? 
 Ian’s expression changed the moment that Yiyu disappeared
การแสดงออกของเอียนเปลี่ยนช่วงเวลาที่ Yiyu หายตัวไป
 He seemed like someone who always smiled gently
ดูเหมือนเขาเป็นคนที่มักจะยิ้มอย่างอ่อนโยน
 That was the story he heard about Café Reason’s boss
นั่นเป็นเรื่องราวที่เขาได้ยินเกี่ยวกับเจ้านายCafé Reason
 A warm hearted man who was always smiling, making the customer feel stable the moment they saw Ian
คนที่อบอุ่นที่ยิ้มตลอดเวลาทำให้ลูกค้ารู้สึกมั่นคงเมื่อเห็นเอียน
 But that smile was erased the moment that Yiyu left
แต่รอยยิ้มนั้นถูกลบทิ้งไปในขณะที่ Yiyu ทิ้งไว้
 Now he looked like someone else
ตอนนี้เขาดูคล้ายกับคนอื่น
 ‘My brother, he was a soldier
พี่ชายของฉันเขาเป็นทหาร
 He used to fight in the Middle East and Africa
เขาเคยต่อสู้ในตะวันออกกลางและแอฟริกา
’ The words that Yiyu had said popped into his head
'คำพูดที่ Yiyu กล่าวว่าโผล่เข้าไปในหัวของเขา
 The conflicting images were now merging together
ภาพที่ขัดแย้งกันกำลังรวมเข้าด้วยกัน
 The middle-aged man cried out, “You, you, why are you staring at me like that?” “Don’t talk anymore
ชายวัยกลางคนร้องไห้ออกมาว่า "คุณคุณทำไมคุณถึงจ้องมองผมแบบนี้?" "อย่าพูดอีกแล้ว
” “Are you talking to me right now? Are you crazy? How old are you, you brat?!” The police officer in charge said, “Both of you, please calm down
"" ตอนนี้คุณกำลังพูดกับฉันไหม? 
” “Didn’t you hear what that brat said to me? Your boss, who is it? Do you know who I am? I am someone who eats with the police commissioner, understand? Hey
"" คุณไม่ได้ยินสิ่งที่เด็กหนุ่มพูดกับฉัน? 
” The middle-aged man searched through his wallet and pulled out his business card
ชายวัยกลางคนค้นกระเป๋าถือของเขาและดึงนามบัตรออก
 “I am a person who runs a company, you…” “A brat who doesn’t even know shame
"ฉันเป็นคนที่เป็นเจ้าของ บริษัท คุณ ... " "คนที่ไม่รู้จักความอัปยศ
” Ian approached
เอียนเข้าหา
 As Ian looked down at the man, he flinched and dropped his business card
ขณะที่เอียนมองลงไปที่ชายคนนั้นเขาสะดุดและทิ้งนามบัตรของเขา
 “Don’t you know shame?” “Y-y-you, this…” “Don’t you feel any shame when you look at your child?” “Talking impolitely…” The police officer inserted himself between the two of them
"คุณไม่เข้าใจความอับอายหรือ?" "ใช่แล้วคุณ ... " "คุณไม่รู้สึกอับอายใด ๆ เมื่อคุณมองไปที่ลูกของคุณ?" "พูดอย่างไม่สุภาพ ... " เจ้าหน้าที่ตำรวจใส่ตัวเองระหว่างคนทั้งสอง
 “Now, now, calm down…” The police officer flinched
"เดี๋ยวนี้สงบลง ... " เจ้าหน้าที่ตำรวจพลิกคว่ำ
 He easily pushed the middle-aged man, but Ian didn’t budge
เขาสามารถผลักดันชายวัยกลางคนได้อย่างสบาย ๆ แต่เอียนไม่ขยับตัว
 It felt like he was pushing against a large rock
รู้สึกเหมือนกำลังผลักดันก้อนหินขนาดใหญ่
 The police officer glanced at Ian with surprise before sitting both of them down
เจ้าหน้าที่ตำรวจเหลือบไปที่เอียนด้วยความประหลาดใจก่อนนั่งทั้งสองคนลง
 The middle-aged man regained his bravery
ชายวัยกลางคนกลับคืนความกล้าหาญของเขา
 “Call your boss here
"โทรหาเจ้านายของคุณที่นี่
 Now, there’ll be a lawsuit, instead of an agreement!” Jungtae’s face became pale
ตอนนี้จะมีคดีแทนข้อตกลง! "ใบหน้าของ Jungtae ซีดลง
 His situation at home wasn’t good, so Jungtae hadn’t told his parents
สถานการณ์ของเขาที่บ้านไม่ค่อยดี Jungtae ไม่เคยบอกพ่อกับแม่
 He had no knowledge of law and couldn’t afford to proceed with a lawsuit
เขาไม่มีความรู้เกี่ยวกับกฎหมายและไม่สามารถที่จะดำเนินคดีได้
 The middle-aged man seemed to have a lot of money
ชายวัยกลางคนดูเหมือนจะมีเงินเป็นจำนวนมาก
 Just as he saw on TV, the middle-aged man would use an expensive lawyer and his connections to turn Jungtae’s life upside down
เช่นเดียวกับที่เขาเห็นในทีวีชายวัยกลางคนจะใช้ทนายความที่มีราคาแพงและความสัมพันธ์ของเขาเพื่อทำให้ชีวิตของ Jungtae พลิกคว่ำลง
 Then Ian said, “Jungtae
จากนั้นเอียนกล่าวว่า "Jungtae
” “Yes Hyung
"" ใช่ฮยอง
” “I’ll resolve it, so don’t worry
"ฉันจะแก้ปัญหาได้ดังนั้นอย่ากังวล
” Ian picked up the business card that the middle-aged man dropped
เอียนหยิบการ์ดธุรกิจที่ชายวัยกลางคนตกลงมา
 The man was talking with someone on the phone
ชายคนนั้นคุยกับใครบางคนทางโทรศัพท์
 He was disguising his son as a victim and asking the person to solve it
เขาปลอมตัวเป็นลูกชายของเขาในฐานะเหยื่อและขอให้คนแก้ปัญหา
 The man made all sorts of promises like, let’s play golf next time, he would buy them a drink etc
คนที่ทำทุกประเภทของสัญญาเช่นให้เล่นกอล์ฟในครั้งต่อไปเขาจะซื้อพวกเขาดื่ม ฯลฯ
 It was sickening
มันน่าเบื่อ
 “You over there
"คุณไปที่นั่น
” Ian called out to the senior who fought with Jungtae over Yiyu
เอียนเรียกผู้อาวุโสที่ต่อสู้กับ Jungtae เหนือ Yiyu
 “……” The senior raised his head
"...... " อาวุโสยกศีรษะขึ้น
 It was an ambiguous expression
เป็นการแสดงออกที่คลุมเครือ
 His belief in her father along with the shame of the situation appeared on his face
ความเชื่อในพ่อของเธอและความอับอายของสถานการณ์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
 “Did you apologize to Yiyu?” “……” “Apologize?” The senior looked down as he shook his head
"คุณขอโทษกับ Yiyu หรือ?" "...... " "ขอโทษครับ" อาวุโสมองลงมาขณะที่เขาส่ายหัว
 Ian waited for his answer
เอียนรอคำตอบของเขา
 Once he raised his head again, his face resembled his father who was oily and greedy
เมื่อเขาเงยศีรษะขึ้นมาอีกครั้งใบหน้าของเขาก็คล้ายกับพ่อของเขาที่มีผิวมันและขี้เกียจ
 “Why?” “……” “You should be prepared to bow deeply in apology, along with that brat
"ทำไมล่ะ?" "...... " "คุณควรจะเตรียมที่จะก้มศีรษะลึกลงไปด้วยคำขอโทษ
” The senior exclaimed
ผู้อาวุโสตะโกน
 Ian started laughing, “That isn’t pride
เอียนเริ่มหัวเราะ "นั่นไม่ใช่ความภาคภูมิใจ
” “What nonsense are you saying?” “You are ashamed of your father, but have decided to follow his actions
"" คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร? "" คุณรู้สึกละอายใจกับคุณพ่อ แต่ตัดสินใจที่จะทำตามการกระทำของเขา
” “Don’t speak nonsense
"" อย่าพูดไร้สาระ
” “Look
"ดูสิ
” Ian pointed around
เอียนชี้ไปรอบ ๆ
 All the police officers and civilians had expressions of contempt on their faces
เจ้าหน้าที่ตำรวจและพลเรือนทุกคนมีการแสดงออกของการดูถูกบนใบหน้าของพวกเขา
 “They are watching your father with that disgusted expression
"พวกเขากำลังเฝ้าดูพ่อของคุณด้วยท่าทางที่รังเกียจ
” “You asshole
"" คุณ asshole
” “Later, those expressions will turn to you
"" ต่อมาการแสดงออกดังกล่าวจะหันไปหาคุณ
” The middle-aged man finished his call and got up
"ชายวัยกลางคนคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วก็ลุกขึ้น
 “Do you know who I just called? That person…” Ian ignored him and turned to the officer in charge
"คุณรู้หรือไม่ว่าฉันเรียกใคร? 
 The police officer had a distressed expression on his face
เจ้าหน้าที่ตำรวจมีอาการแสดงออกอย่างดุเดือดบนใบหน้าของเขา
 He was obviously disgusted at the actions of the powerful, but it was a world where innocent people would be sacrificed
เขาเห็นได้ชัดว่าเป็นคนรังเกียจในการกระทำของผู้มีอำนาจ แต่ก็เป็นโลกที่คนไร้เดียงสาจะเสียสละ
 A scenario where the student called Park Jungtae was in trouble was painted in his head
ฉากที่นักเรียนที่ชื่อ Park Jungtae มีปัญหาอยู่ในหัวของเขา
 “Inspector-nim
“สารวัตร-nim
” “Yes
"" ใช่
” “I’ll be back after a phone call
"" ฉันจะกลับมาหลังจากการโทรศัพท์
” The cop looked at Ian
"ตำรวจมองไปที่เอียน
 He, the man who was the guardian of the girl who caused the fight, was consistently calm
เขาเป็นผู้ชายที่เป็นผู้พิทักษ์หญิงสาวคนหนึ่งที่ทำให้เกิดการต่อสู้สงบสติอารมณ์อยู่เสมอ
 He felt something dignified in that attitude
เขารู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างสง่างามในทัศนคตินั้น
 “Yes
"ใช่
” He expected a possible reversal of the situation
"เขาคาดว่าจะมีการพลิกผันสถานการณ์