Chapter 8 Chapter 8: His Majesty and the Supreme Commander  “Yah!” Fang Tang shouted as he snatched away a soldier’s sword to fight to the death
บทที่ 8 บทที่ 8: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและผู้บัญชาการทหารสูงสุด "ย่ะ" ฝางตั้งตะโกนขณะที่เขาฉกดาบของทหารไปสู้ตาย
 Two rows of helmeted, armor-wearing imperial guards followed the orders of a military officer to squeeze past the crowd towards Ning Xiaoyao
หมวกทหารสองแถวสวมเกราะใส่กองกำลังของจักรพรรดิตามคำสั่งของเจ้าหน้าที่ทหารเพื่อบีบฝูงชนที่ผ่านมาไปทาง Ning Xiaoyao
 The execution grounds were previously filled with angry people and the stench of blood, but now everything had suddenly turned tense
สถานที่ปฏิบัติหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธและกลิ่นเหม็นของเลือด แต่ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ
 The pressure was enough to make breathing difficult
ความดันเพียงพอที่จะทำให้หายใจลำบาก
 “You!” the general trapped by Ning Xiaoyao’s hand was too angry to speak
"นาย!" นายพลที่ถูกขังอยู่ในมือหนิงหลี่หลี่ก็โกรธมากที่จะพูด
 He decided that he might as well kill her then and there
เขาตัดสินใจว่าเขาอาจจะฆ่าเธอด้วยซ้ำไปได้
 The hand pressed against her throat tightened, but Ning Xiaoyao didn’t mind
มือที่แนบมากับลำคอของเธอทำให้รัดกุม แต่หนิง Xiaoyao ไม่รังเกียจ
 She pushed the general aside and fled up the execution platform
เธอผลักดันนายพลออกไปและหนีออกจากพื้นที่ปฏิบัติการ
 Right now, Fang Tang and a few others had surrounded Lou Zigui in a protective circle
ตอนนี้ Fang Tang และอีกสองสามคนได้ล้อมรอบ Lou Zigui ไว้ในวงกลมป้องกัน
 If Ning Xiaoyao were to take another step forward, they’d fight her to the death
ถ้า Ning Xiaoyao กำลังก้าวไปข้างหน้าพวกเขาก็จะสู้กับเธอไปสู่ความตาย
 Meanwhile, hundreds of archers stood beneath the platform, their arrows all aimed at the leader atop the execution platform
ในขณะเดียวกันนักธนูหลายร้อยคนยืนอยู่ใต้แท่นลูกศรของพวกเขาทั้งหมดมุ่งเป้าไปที่ผู้นำบนแท่นขุดเจาะ
 “The fault for all this rests only with me,” Lou Zigui shouted hoarsely at Ning Xiaoyao
"ความผิดทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับฉันเท่านั้น" Lou Zigui ตะโกนใส่เสียงหึ่งหนิง Xiaoyao
 “It has nothing to do with them!” Ning Xiaoyao simply lifted her head to stare at the skies
"มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกมัน!" Ning Xiaoyao เพียงยกหัวจ้องที่ท้องฟ้า
 A tiny raindrop had fallen on her face
ฝนตกเล็ก ๆ บนใบหน้าของเธอ
 Unexpectedly, a spell of spring rain had arrived
ไม่คาดฝันฝนตกฤดูใบไม้ผลิมาถึง
 “It’s raining!” This was her first time seeing such clear, clean rain
"ฝนตก!" นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นฝนที่ใสสะอาด
 Ning Xiaoyao was pleasantly surprised as she turned to grin at Lou Zigui
Ning Xiaoyao ประหลาดใจอย่างมากเมื่อหันมายิ้มกับ Lou Zigui
 “Your Majesty?!” the Grand Preceptor shouted from the opposite platform
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ?!" แกรนด์ครูเกอร์ตะโกนจากชานชาลาตรงข้าม
 When he saw Ning Xiaoyao run up the execution platform by herself and starting smiling and talking to Lou Zigui, he realized that something was wrong
เมื่อเขาเห็นหนิงหลี่เสี่ยวหวู่วิ่งขึ้นมาด้วยตัวเองและเริ่มยิ้มและคุยกับ Lou Zigui เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
 Still, Grand Preceptor Xie didn’t dare to believe that his timid, weak granddaughter would actually defy his wishes
ยังคงแกรนด์ Preceptor Xie ไม่กล้าที่จะเชื่อว่าเขาขี้อาย, หลานสาวที่อ่อนแอจริงจะท้าทายความปรารถนาของเขา
 “We’re not killing anyone today,” Ning Xiaoyao said imposingly as she waved her hand
"วันนี้เราไม่ได้ฆ่าใครเลย" Ning Xiaoyao กล่าวอย่างโอ่อ่าขณะที่โบกมือเธอ
 A deathly silence fell upon the execution grounds as everyone stared at Ning Xiaoyao
ความเงียบอันเงียบสงบตกลงไปบนพื้นที่ปฏิบัติธรรมขณะที่ทุกคนจ้องมองที่ Ning Xiaoyao
 Before, Lou Zigui had been accused of colluding with the enemy to sell out his country, but now they weren’t going to kill him? Are you joking?! Ning Xiaoyao walked towards Lou Zigui
ก่อนหน้านั้น Lou Zigui ถูกกล่าวหาว่าข้องแวะกับศัตรูเพื่อขายประเทศของเขา แต่ตอนนี้พวกเขาไม่ได้ไปฆ่าเขา 
 Her steps were absolutely soundless, a habit carried over from the apocalypse where a single step could startle a zombie
ขั้นตอนของเธอเงียบเหงาอย่างไร้เหตุผลนิสัยที่นำมาจากคัมภีร์ของศาสนาคริสต์ซึ่งเป็นขั้นตอนเดียวอาจทำให้ผีดิบตกใจได้
 Fang Tang and the rest were like the rest of the crowd, stunned by Ning Xiaoyao’s words
Fang Tang และส่วนที่เหลือเป็นเหมือนกลุ่มคนอื่น ๆ ตะลึงกับคำพูดของ Ning Xiaoyao
 When she approached them, they even forgot to bar her way
เมื่อเธอเดินเข้ามาใกล้พวกเขาพวกเขาก็ลืมไปตามทางของเธอ
 Ning Xiaoyao stood in front of Lou Zigui and bent down to examine his wounds
Ning Xiaoyao ยืนอยู่หน้า Lou Zigui และก้มลงเพื่อตรวจสอบบาดแผลของเขา
 In a low voice, she said, “Don’t be afraid
ด้วยเสียงต่ำเธอพูดว่า "อย่ากลัวเลย
” Her fingers moved until she felt warmth emerge from her palm
"นิ้วมือขยับไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเธอรู้สึกว่ามีความอบอุ่นเกิดขึ้นจากฝ่ามือของเธอ
 Ning Xiaoyao rested her hand on Lou Zigui’s shoulder at the same time she exhaled a breath
Ning Xiaoyao วางมือบนไหล่ของ Lou Zigui ในเวลาเดียวกันเธอหายใจออก
 After her transmigration here, she’d not only retained her ability to understand animals, but her healing skills as well
หลังจากการอพยพของเธอที่นี่เธอไม่เพียง แต่รักษาความสามารถของเธอในการทำความเข้าใจกับสัตว์ แต่ยังรักษาทักษะในการบำบัดด้วยเช่นกัน
 Since Lou Zigui was kneeling on the ground, he could only lift his head to see Ning Xiaoyao
ตั้งแต่ Lou Zigui นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นเขาก็ยกศีรษะขึ้นเพื่อดู Ning Xiaoyao
 Right now, she’d already stopped his bleeding and was looking at the injuries on his face, so their eyes met
ตอนนี้เธอได้หยุดเลือดของเขาแล้วและกำลังมองไปที่อาการบาดเจ็บที่ใบหน้าของเขาดังนั้นสายตาของพวกเขาได้พบกัน
 This was Supreme Commander Lou’s second time seeing the current emperor
นี่เป็นครั้งที่สองของจักรพรรดิผู้บัญชาการทหารสูงสุดได้เห็นจักรพรรดิปัจจุบัน
 The first they’d met, it was just a quick glance before he was ambushed by the armored palace guards lying in wait in the audience hall
ครั้งแรกที่พวกเขาได้พบมันเป็นเพียงแวบหนึ่งก่อนที่เขาจะถูกซุ่มโจมตีโดยกองทหารองครักษ์หุ้มเกราะที่รออยู่ในห้องโถง
 At that time, this brand new monarch was scared into tears, making it impossible for Lou Zigui to get a clear view of his face
ในเวลานั้นพระมหากษัตริย์แห่งใหม่นี้ตกอยู่ในน้ำตาทำให้ Lou Zigui ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ชัดเจน
 This time, Ning Xiaoyao was bending over right in front of him
คราวนี้ Ning Xiaoyao ก้มตัวไปทางขวาตรงหน้าเขา
 Her round, almond eyes were nothing like Empress Dowager Xie’s long phoenix ones
รอบดวงตาอัลมอนด์ของเธอก็ไม่มีอะไรเหมือนจักรพรรดินีอันเตปุริกาอันยาวนานของราชินีแอ็ปเปิ้ลเอ็กซ์
 With her tiny nose and mouth, as well as traces of baby fat around her face, she looked more like a child, or maybe some harmless little animal
ด้วยจมูกและปากเล็ก ๆ ของเธอตลอดจนรอยร่องรอยของไขมันทารกที่อยู่รอบ ๆ ใบหน้าของเธอเธอดูคล้ายกับลูกหรือบางทีสัตว์เล็ก ๆ ที่ไม่เป็นอันตราย
 This realization made Lou Zigui choke back his curse of ‘fatuous ruler’ in his throat
การสำนึกนี้ทำให้ Lou Zigui สำลักเขากลับคำสาปแช่งของ 'ผู้ปกครองที่โหดเหี้ยม' ในลำคอของเขา
 On the other hand, Ning Xiaoyao blinked
Ning Xiaoyao กระพริบตา
 Just then, she’d been focused on all the blood that she hadn’t paid attention to this Supreme Commander’s looks
ในตอนนั้นเธอก็จดจ่ออยู่กับเลือดทั้งหมดที่เธอไม่ได้ให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ของผู้บัญชาการทหารสูงสุดนี้
 Now she had the mood to see and discovered that he was very young
ตอนนี้เธอมีอารมณ์ที่จะเห็นและค้นพบว่าเขายังเด็กอยู่
 Though his face was covered in blood, it was still gracefully handsome
ถึงแม้ใบหน้าของเขาจะปกคลุมไปด้วยเลือด แต่ก็ยังดูสง่างาม
 His eyebrows even looked like they were painted on
คิ้วของเขาดูคล้ายกับทาสี
 Geez
โธ่
 Ning Xiaoyao sighed with feeling in her heart
หนิง Xiaoyao ถอนหายใจด้วยความรู้สึกในหัวใจของเธอ
 There was no reason for a guy to be so good-looking
ไม่มีเหตุผลที่ผู้ชายจะดูดี
 Even she wasn’t that handsome! (Author: ‘Scuse me, you’re a girl, all right?) “You can’t save me,” Lou Zigui gradually calmed down
แม้แต่เธอก็ไม่หล่อแบบนั้น! 
 He suddenly smiled at Ning Xiaoyao and said in a low voice, “You’re nothing more than a puppet in the Xie father and daughter’s hands
เขาก็ยิ้มไปที่ Ning Xiaoyao และพูดด้วยเสียงต่ำว่า "คุณไม่มีอะไรมากไปกว่าหุ่นเชิดของพ่อและลูกสาวของ Xie
” “…
"" ...
” Ning Xiaoyao didn’t reply
Ning Xiaoyao ไม่ตอบ
 Did he really have to wound her dignity?! “Don’t bother with me,” Lou Zigui’s dark gaze rested on Ning Xiaoyao
เขาจริงๆต้องแผลศักดิ์ศรีของเธอหรือไม่? 
 Word by word, he stressed, “These lands are swaying in the midst of a raging storm
คำพูดด้วยคำพูดเขาเน้นว่า "ดินแดนเหล่านี้กำลังแกว่งอยู่ท่ามกลางพายุที่โกรธแค้น
 Your Majesty, you have to be careful yourself
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวต้องระวังตัวเอง
” Ning Xiaoyao felt a little muddle-headed
หนิง Xiaoyao รู้สึกเบื่อหน่ายเล็กน้อย
 This man was already in this situation, but he still had the mind to care about her?
ผู้ชายคนนี้อยู่ในสถานการณ์เช่นนี้แล้ว แต่เขาก็ยังมีใจที่จะห่วงใยเธอ