Chapter 18 Chapter 18: Red and indigo-blue bowls  “Your Majesty?” Empress Zhou walked to Ning Xiaoyao’s side
บทที่ 18 บทที่ 18: ชามสีแดงและสีคราม "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" จักรพรรดินีโจวเดินไปทางด้านหนิงหลี่ย่า
 Ning Xiaoyao couldn’t raise her hand against a pregnant woman
Ning Xiaoyao ไม่สามารถยกมือขึ้นกับหญิงตั้งครรภ์ได้
 As she saw it, the empress was a victim of this conspiracy as well
ขณะที่เธอเห็นมันจักรพรรดินีเป็นเหยื่อของแผนการนี้เช่นกัน
 She didn’t know what her fate was in her original life, but the empress definitely wouldn’t survive if she tried to threaten the Xie father and daughter with knowledge of Ning Yu’s true gender
เธอไม่รู้ว่าโชคชะตาของเธออยู่ในชีวิตดั้งเดิมของเธอ แต่จักรพรรดินีจะไม่สามารถอยู่รอดได้ถ้าเธอพยายามคุกคามพ่อและลูกสาวของ Xie ด้วยความรู้เรื่องเพศที่แท้จริงของหนิงหยู
 Empress Zhou lowered her head slightly, looking subservient as she spoke, “The sweet soup isn’t good if it gets cold
จักรพรรดินีโจวหย่อนศีรษะลงเล็กน้อยมองอย่างอ่อนโยนขณะพูด "ซุปหวานไม่ดีถ้าเย็น
 Your consort heard that Your Majesty liked sweet soups like this
มเหสีของท่านได้ยินว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวชอบขนมหวานเช่นนี้
” Ning Xiaoyao looked at Empress Zhou and thought, What to do now? Chase her away directly, or trick her away with words? When Empress Zhou saw that Ning Xiaoyao remained silent, she grew nervous
หนิง Xiaoyao มองไปที่จักรพรรดิโจวและคิดว่าจะทำอย่างไร? 
 Rumors had it that His Majesty had gotten into a clash over the matter of Lou Zigui, so the empress thought this was a chance
มีข่าวลือว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีการปะทะกันในเรื่องของลูซิกูโยดังนั้นคุณหญิงเห็นว่านี่เป็นโอกาส
 Once the angry emperor saw the empress that the empress dowager disliked, would he try to talk with her to provoke the empress dowager? As long as she could speak with His Majesty and coax him to drink a few mouthfuls of soup, then she and her child would have a hope for survival
เมื่อองค์จักรพรรดิโกรธเห็นจักรพรรดินีที่จักรพรรดินีไม่ชอบเขาจะพยายามพูดคุยกับเธอเพื่อกระตุ้นให้สมเด็จพระราชินีฯ หรือไม่? 
 But right now, Ning Xiaoyao’s silence was sapping away at Empress Zhou’s gathered courage
แต่ตอนนี้ความเงียบของหนิง Xiaoyao กำลังซบเซาไปที่ความกล้าหาญของเอ็มเพรสโจว
 Ning Xiaoyao observed Empress Zhou as she stood before her with head bowed, shoulders contracting slightly, and gave a sigh
หนิง Xiaoyao สังเกตเห็นคุณหญิงโจวเมื่อเธอยืนอยู่ข้างหน้าเธอด้วยหัวคำนับไหล่หดตัวเล็กน้อยและถอนหายใจ
 Then she raised a hand to touch her obviously nervous, fair face
จากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นเพื่อสัมผัสใบหน้าของเธอที่เห็นได้ชัด
 Empress Zhou trembled
จักรพรรดิโจวสั่น
 She felt a subconscious urge to avoid Ning Xiaoyao’s hand since she had someone she loyally loved already, but in the end she stood unmoving
เธอรู้สึกอยากกระตุ้นจิตใต้สำนึกเพื่อหลีกเลี่ยงมือหนิงหลี่โย่งเพราะเธอมีคนที่เธอรักอยู่แล้ว แต่ในท้ายที่สุดเธอก็ยืนไม่ไหว
 The person before her could ensure that she and her child lived on
คนก่อนที่เธอจะมั่นใจได้ว่าเธอและลูกของเธออาศัยอยู่
 “Go back,” Ning Xiaoyao said against her will
"กลับไปหีบหลี่หลี่หลี่หลี่หลี่กล่าวกับเธอ
 “I don’t like sweet soup
"ฉันไม่ชอบซุปหวาน
” Empress Zhou revealed a hopeless expression
"จักรพรรดินีโจวเปิดเผยความรู้สึกที่สิ้นหวัง
 It made Ning Xiaoyao feel like she was a bad guy who’d bullied others
ทำให้ Ning Xiaoyao รู้สึกเหมือนเธอเป็นคนเลวที่รังแกคนอื่น ๆ
 She didn’t have the heart to keep looking and averted her gaze to the window
เธอไม่มีหัวใจคอยมองหาและหันเหจ้องไปที่หน้าต่าง
 “Right now, I have to take care of Supreme Commander’s matters
"ตอนนี้ฉันต้องดูแลเรื่องของ Supreme Commander
 I’ll find you to talk in the future
ฉันจะพบคุณที่จะพูดคุยในอนาคต
” Empress Zhou glanced at the food tray on the tea table
"จักรพรรดินีโจวเหลือบมองถาดอาหารบนโต๊ะน้ำชา
 She was from a general’s family and knew martial arts
เธอมาจากครอบครัวของนายพลและรู้จักศิลปะการต่อสู้
 She could force His Majesty to drink the soup, but how could she bear his anger afterwards? Drugging him, then stripping and offering herself was completely different from forcing him with martial arts
เธอสามารถบังคับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวให้ดื่มน้ำซุป แต่หลังจากนั้นก็จะทนรับความโกรธได้อย่างไร? 
 “I like to eat meat,” Ning Xiaoyao said seriously
"ฉันชอบกินเนื้อสัตว์" Ning Xiaoyao กล่าวอย่างจริงจัง
 “When you send over food in the future, make some red braised pork or something
"เมื่อคุณส่งอาหารไปในอนาคตให้หมูตุ๋นสีแดงหรืออะไรบางอย่าง
 That’ll stave off hunger
ที่จะขจัดความหิว
” Could she get full off sweet soup? Show sympathy for someone who’s lived through the apocalypse, being full is the true meaning of happiness! Empress Zhou wasn’t sure if Ning Xiaoyao was playing around
"เธอกินซุปหวานได้มั้ย? 
 He might have been confined within the Grand Preceptor’s estate before and spent his days in loneliness, but they always had enough food
เขาอาจถูกคุมขังอยู่ภายในที่ดินของ Grand Preceptor ก่อนและใช้เวลาอยู่ด้วยความเหงา แต่พวกเขามักมีอาหารอยู่พอสมควร
 Had His Majesty starved before? “Go on,” Ning Xiaoyao waved a hand at Empress Zhou
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงหิวโหยก่อน? 
 She could only retreat, but cast a glance at the items on the tea table before she left
เธอสามารถถอยได้ แต่มองไปที่รายการบนชาก่อนที่เธอจะจากไป
 If His Majesty didn’t use them, the bowls would probably be poured out
ถ้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไม่ทรงใช้เหล่านั้นอาจจะมีการเทชาม
 When Ning Xiaoyao saw that the empress had left, she turned to lift the cover off the food tray
เมื่อหนิงหลี่เสี่ยวหวู่เห็นว่าสมเด็จพระจักรพรรดิได้ทิ้งเธอจึงหันมายกฝาครอบออกจากถาดอาหาร
 The sweet soup bowls inside were wrapped in padded cotton holders and still emanated steam
ชามซุปหวานถูกห่อด้วยที่วางฝ้ายและไอน้ำที่ยังคงไหลอยู่
 The soup strongly resembled dense syrup, and inside there was lily, red dates, and many thin slices of ginger
น้ำซุปคล้ายกับน้ำเชื่อมหนาแน่นและภายในมีดอกลิลลี่สีแดงวันที่และหลายชิ้นขิง
 Ning Xiaoyao swallowed her saliva
Ning Xiaoyao กลืนน้ำลายของเธอ
 She’d only seen these things in photos before
เธอเคยเห็นสิ่งเหล่านี้ในภาพถ่ายมาก่อน
 As for real lilies, red dates, or ginger, the apocalypse was a place where rice and flour were in short supply
สำหรับลิลลี่จริงวันที่สีแดงหรือขิงคติคือสถานที่ที่ข้าวและแป้งขาดแคลน
 How could those things exist? “That ninny wants to eat that?” a chubby yellow cat asked from outside
ว่าสิ่งเหล่านั้นมีอยู่ได้อย่างไร? 
 The long-haired white cat replied, “I know which bowl is drugged
แมวขาวที่มีผมยาวตอบว่า "ฉันรู้ว่าชามถูกยา
 The two of them are different colors
ทั้งสองมีสีที่แตกต่างกัน
” Ning Xiaoyao didn’t say anything else, but took the two bowls of sweet soup out of their holders and placed them onto the tea table
หนิง Xiaoyao ไม่ได้พูดอะไร แต่เอาชามซุปหวานออกจากผู้ถือของพวกเขาและวางไว้บนโต๊ะน้ำชา
 “Which bowl has the drug?” Husband Magpie asked
"ชามมียาอะไร" สามีถาม Magpie
 “The left one, meow,” said the long-haired white cat
"คนที่ยังเหลือ meow" แมวขาวตัวยาวกล่าว
 The left one
ด้านซ้าย
 Ning Xiaoyao glanced at the two bowls
หนิง Xiaoyao เหลือบไปที่สองโบลิ่ง
 One was red, and one was indigo-blue
หนึ่งสีแดงและสีน้ำเงินคราม
 Then she looked at the soup inside the bowls
จากนั้นเธอก็มองไปที่ซุปข้างในชาม
 Geez, she was hungry
Geez เธอหิว
 Humans with healing ability were immune to hundreds of different poisons, so eating a bit of aphrodisiac was nothing to them
มนุษย์ที่มีความสามารถในการรักษามีภูมิคุ้มกันต่อสารพิษหลายร้อยชนิดดังนั้นการรับประทานยาโป๊โป้ยจึงไม่เป็นประโยชน์อะไร
 She placed the indigo-blue bowl back in its holder, picked that up, and started walking out of the room while drinking from the red bowl in her other hand
เธอวางชามสีครามสีน้ำเงินไว้ในที่ยึดหยิบขึ้นมาและเดินออกจากห้องในขณะที่ดื่มจากชามสีแดงในมืออีกข้างหนึ่ง
 The cats and magpies outside the window all fell silent
แมวและกางเขนนอกหน้าต่างล้วนเงียบ ๆ
 This ninny had drank the drugged sweet soup despite being treated as a chess piece by her own family
คนเก้าคนนี้ได้ดื่มน้ำซุปขิดมึนเมาแม้จะได้รับการปฏิบัติเหมือนหมากรุกโดยครอบครัวของเธอ
 She still thought that her maternal grandfather and the empress dowager were the best people in the world
เธอยังคงคิดว่าคุณตาของเธอและคุณหญิงราชินีผู้ดีที่สุดในโลก
 Who was supposed to treat her poison now? It looked like things were going to get serious…
ใครควรจะรักษาพิษของเธอตอนนี้?