Chapter 32 Chapter 32: Grand Preceptor does evil again As Fang Tang pointed at the alleyway, he took a step forward, planning to run over and look for himself
บทที่ 32 Chapter 32: Grand Preceptor ทำร้ายอีกครั้งขณะที่ Fang Tang ชี้ไปที่ตรอกซอกซอยเขาก้าวไปข้างหน้าวางแผนที่จะวิ่งไปหาตัวเอง
But Lou Zigui said sternly, “Don’t go, there are people on top of the walls
แต่ Lou Zigui พูดอย่างเคร่งขรึมว่า "อย่าไปมีคนที่อยู่ด้านบนของกำแพง
” Fang Tang hastily looked over and saw two black robed figures standing atop the walls on both sides
"Fang Tang รีบไปมองไปและเห็นรูปที่สวมเสื้อสีดำสองตัวยืนอยู่บนยอดกำแพงทั้งสองด้าน
Their faces were covered with black cloth, making it impossible to tell their looks
ใบหน้าของพวกเขาถูกปกคลุมด้วยผ้าสีดำทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกลักษณะของพวกเขา
“Northern Hu?” Fang Tang was astonished
"ภาคเหนือ Hu?" Fang Tang รู้สึกประหลาดใจ
Just two people were enough to hold back Song Jin and his men? “If they were northern barbarians, why haven’t they come to kill me?” Lou Zigui said softly
มีเพียงสองคนเท่านั้นที่สามารถรั้ง Song Jin และคนของเขาไว้ได้?
Fang Tang was astonished
Fang Tang รู้สึกประหลาดใจ
“Grand Preceptor’s estate,” Lou Zigui intoned coolly
"ทรัพย์สมบัติของ Grand Preceptor" Lou Zigui ได้กล่าวอย่างเฉยเมย
“What?” Fang Tang wanted to shout, but held himself back
"อะไร?" Fang Tang ต้องการตะโกน แต่ก็กอดตัวเองไว้
Lou Zigui observed the situation of the battlefield
Lou Zigui สังเกตสถานการณ์ของสนามรบ
Ning Xiaoyao was currently fighting while holding a brick above her head
Ning Xiaoyao กำลังต่อสู้อยู่ขณะที่ถืออิฐอยู่เหนือศีรษะของเธอ
A black cat sat on her shoulders with its fangs and claws bared
แมวดำนั่งอยู่บนไหล่ของเธอด้วยเขี้ยวและกรงเล็บของมันหักล้าง
The two of them made a pair in black and white, amusing Lou Zigui enough for him to chortle
ทั้งคู่ทำเป็นคู่สีดำและสีขาวน่าขบขัน Lou Zigui พอที่จะทำให้เขาหงุดหงิด
Grand Preceptor Xie probably never expected to raise a granddaughter like this, right? “They’re really the Grand Preceptor’s men?” Fang Tang didn’t understand why his Supreme Commander could still laugh in such a situation
Grand Preceptor Xie อาจไม่เคยคาดหวังที่จะยกหลานสาวแบบนี้ใช่ไหม?
“What does that damned old fogey want to do?” “He wants to shock and scare His Majesty with my death,” Lou Zigui withdrew his smile to speak in a cold voice
"สิ่งที่ยี้ห่าหำแบบนี้อยากทำอะไร?" "เขาต้องการที่จะตกใจและทำให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงสิ้นพระชนม์" ลูซิกูอุยิ้มยิ้มให้เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็น
The Dragon Guards would protect Ning Xiaoyao unto death, buying enough time for him to die at Northern Hu’s hands
มังกรมังกรจะปกป้องหนิง Xiaoyao จนตายซื้อเวลามากพอที่เขาจะตายที่มือของนอร์ทฮู
When he was gone, Grand Preceptor Xie could then bring his men and horses to rescue His Majesty
เมื่อเขาหายไปแล้วแกรนด์พรีเซ่นเตอร์ Xie ก็สามารถนำม้าและม้าไปช่วยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้
It was strike that dealt two blows at once: to kill his enemy while teaching a harsh lesson to his disobedient grandchild
มันเป็นการตีสองครั้งที่พัด: เพื่อฆ่าศัตรูของเขาในขณะที่สอนบทเรียนที่รุนแรงให้กับหลานของเขาไม่เชื่อฟัง
Lou Zigui looked coldly at the two men atop the wall
Lou Zigui ดูเย็นตาที่ชายสองคนที่อยู่บนผนัง
The mantis stalks the cicada, unaware of the oriole behind
ตั๊กแตนหนวดมีหนวดอยู่ข้างหลัง
Grand Preceptor Xie wanted to be that oriole
Grand Preceptor Xie ต้องการที่จะเป็น oriole นั้น
— In the long and narrow alleyway, Grand Preceptor Xie stood with his hands behind his back as he paced around in circles
- ในตรอกซอกซอยยาวและแคบ Grand Preceptor Xie ยืนอยู่ข้างหลังขณะที่เดินไปรอบ ๆ
Song Jin and the Black Frost Cavalry, along with the rest of the Dragon Guards, were all lying on the ground
ส่วน Song Jin และ Black Frost Cavalry พร้อมด้วยส่วนที่เหลือของ Dragon Guards ทั้งหมดล้วนอยู่บนพื้น
Their minds were alert, but they had no feeling in their limbs
จิตใจของพวกเขาตื่นตัว แต่พวกเขาไม่มีความรู้สึกในแขนขาของพวกเขา
Nor could they speak
พวกเขาไม่สามารถพูดได้
“Grand Preceptor,” a black-clothed man jumped down from the wall to crouch on one leg before him
"Grand Preceptor" ชายผิวดำคนหนึ่งกระโดดลงมาจากผนังเพื่อคดขาข้างหนึ่งข้างหน้าเขา
He spoke in a soft voice, “The Northern Hu are about to lose
เขาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล "ชาวเหนือกำลังจะสูญเสีย
” Grand Preceptor Xie ground to a halt
"แกรนด์ Preceptor Xie พื้นดินที่จะหยุดชะงัก
“You’re certain?” “Yes,” the black-robed man didn’t say much, but only kept to a simple word
"คุณแน่ใจหรือเปล่า?" "ใช่" ชายผิวดำไม่ได้พูดอะไรมาก แต่เก็บไว้เป็นคำง่ายๆ
The most powerful weapons from this group of northern barbarians were their Nine Arrow Crossbows
อาวุธที่ทรงพลังที่สุดจากกลุ่มคนป่าที่ราบสูงทางภาคเหนือคือลูกศรเก้าขวบ
One crossbow could shoot nine arrows at once, an excellent tool on the battlefield when they were attacking cities and seizing territories
หนึ่งคันธนูสามารถยิงลูกศรเก้าอันพร้อมกันเป็นเครื่องมือที่ยอดเยี่ยมในสนามรบเมื่อพวกเขาโจมตีเมืองและยึดดินแดน
Unfortunately, Ning Xiaoyao’s 600 jin carriage injured over half of the archers
แต่น่าเสียดายที่รถหีบ Jin Jin ของ Ning Xiaoyao ได้รับบาดเจ็บกว่าครึ่งหนึ่งของพลธนู
When she jumped up to kill the rest, the crossbows became useless at close-range
เมื่อเธอกระโดดขึ้นไปฆ่าส่วนที่เหลือไม้กบหันก็ไม่มีประโยชน์ในระยะใกล้
From that moment on, the Northern Hu were doomed to lose
จากช่วงเวลานั้นภาคเหนือของ Hu ต้องสูญเสียไป
Grand Preceptor Xie waved a hand to dismiss the messenger before tugging at his collar
Grand Preceptor Xie โบกมือเพื่อยกเลิกการส่งสารก่อนที่จะดึงคอของเขา
He slowly paced to a place with poor lighting in the alley and sat down, where no one could see his expression
เขาค่อยๆเดินไปยังที่ที่มีแสงสว่างไม่ดีในซอยและนั่งลงซึ่งไม่มีใครเห็นการแสดงออกของเขา
His calm face instantly shifted to a gloomy one
หน้าสงบของเขาเปลี่ยนไปเป็นความเศร้าหมอง
He didn’t come today for Lou Zigui, because it wasn’t worth wasting effort on a man destined to die
เขาไม่ได้มาวันนี้กับ Lou Zigui เพราะมันไม่น่าจะเป็นความพยายามที่จะเสียสละคนตาย
He’d brought along all the expert fighters of his estate and drugged Song Jin and the rest, just so Ning Xiaoyao could watch Lou Zigui die in front of her eyes
เขาได้นำนักสู้ผู้เชี่ยวชาญทุกคนเข้ามาในบ้านของเขาและขับรถ Song Jin และส่วนที่เหลืออยู่เพียงเพื่อที่ Ning Xiaoyao จะได้ชม Lou Zigui ตายข้างหน้าดวงตาของเธอ
When she felt death first-hand and understood her life wouldn’t be the same without the Xie Clan’s protection, she’d understand her precarious state
เมื่อเธอรู้สึกถึงความตายด้วยมือแรกและเข้าใจว่าชีวิตของเธอจะไม่เหมือนเดิมหากไม่มีการป้องกันของ Xie Clan เธอก็จะเข้าใจสถานะที่ไม่แน่นอนของเธอ
Grand Preceptor Xie’s most capable assistant, Xu Yi, walked to his side and spoke in a low voice
ผู้ช่วยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Grand Preceptor Xie Xu Yi เดินไปที่ด้านข้างและพูดด้วยเสียงต่ำ
“Grand Preceptor, these soldiers were afflicted with a potent poison
"Grand Preceptor ทหารเหล่านี้ประสบกับสารพิษที่มีศักยภาพ
Now that His Majesty’s taken care of the Northern Hu, perhaps Grand Preceptor should reconsider how to deal with these people?” Grand Preceptor Xie hadn’t planned on keeping the lives of Song Jin and his men, but now he didn’t have a chance to come to the rescue of the emperor
ตอนนี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงให้ความสำคัญกับจังหวัดนอร์ทเทิ่ลครุยอาจจะเป็นหัวหน้าหน่วยงาน Preceptor ควรพิจารณาวิธีการจัดการกับคนเหล่านี้หรือไม่? "หัวหน้าตระกูล Preciousor Xie ไม่ได้วางแผนที่จะรักษาชีวิต Song Jin และคนของเขา แต่ตอนนี้เขาไม่มี
If he couldn’t pressure Ning Xiaoyao, how could he kill Song Jin and the rest? “Grand Preceptor could use these people’s lives as collateral in the court assembly two days later,” Xu Yi was a middle-aged man, but his hair had already turned white while his back was stooped
ถ้าเขาไม่สามารถดัน Ning Xiaoyao ได้เขาจะฆ่า Song Jin และคนอื่นได้อย่างไร?
“But if we do it this way, Grand Preceptor and His Majesty really will have no good feelings left
"แต่ถ้าเราทำแบบนี้นายใหญ่และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะไม่รู้สึกดี
” Grand Preceptor Xie shook his head with a ridiculing smile
"Grand Preceptor Xie ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่เยาะเย้ย
For the sake of power and absolute authority, he and Ning Yu had long forsaken ties of friendship between them
เพื่อประโยชน์ของอำนาจและอำนาจแน่นอนเขาและหนิงหยูได้ทอดทิ้งความสัมพันธ์อันยาวนานของมิตรภาพระหว่างพวกเขา
A few sparrows stood on the wall behind Grand Preceptor Xie
นกกระจอกบางตัวยืนอยู่ที่ผนังด้านหลัง Grand Preceptor Xie
After watching the two men quiet down following their brief exchange, a few sparrows flew away from the wall and landed on a small building, where they started to chirp and cry
หลังจากดูชายสองคนเงียบ ๆ ลงหลังจากการแลกเปลี่ยนสั้น ๆ ของพวกเขานกกระจอกบางตัวบินออกจากกำแพงและลงไปที่อาคารหลังเล็ก ๆ ซึ่งพวกเขาเริ่มเจี๊ยวและร้องไห้
“Grandfather Sparrow, that Grand Preceptor Xie is too wicked!” a small sparrow cried as it hopped around
"ปู่กระจอก Grand Preceptor Xie ซึ่งชั่วร้ายเกินไป!" นกกระจอกตัวเล็กร้องไห้ขณะที่มันกระโดดไปรอบ ๆ
“Too wicked, chirp chirp~” Grandfather Sparrow used his beak to comb the little sparrow’s feathers
"ชั่วร้ายโหดร้องไห้ ~" ปู่กระจอกใช้งูของเขาหวีขนนกกระจอกตัวน้อย
“A person like that will sink to the 18th level of Hell after he dies
"คนอย่างนั้นจะจมลงสู่ระดับนรกที่ 18 หลังจากที่เขาตาย
He’ll have his time to regret then
เขาจะมีเวลาที่จะเสียใจ
” “Then what about now?” another little sparrow asked anxiously
"" แล้วล่ะ? "นกกระจอกอีกตัวหนึ่งถามอย่างกระวนกระวายใจ
“Go find Xiaoyao,” Grandfather Sparrow directed
"ไปหา Xiaoyao" คุณปู่กระจอกกำกับ
“Tell her that Old Xie’s up to his evil tricks again
"บอกเธอว่า Old Xie ทำตามเทคนิคชั่วของเขาอีกครั้ง
” The little sparrow nodded and prepared to fly away when he stopped
นกกระจอกตัวเล็กพยักหน้าและเตรียมที่จะบินหนีไปเมื่อเขาหยุด
“There’s a little gyrfalcon there
มีหมีน้อยอยู่ที่นั่น
Will he take us away and eat us?” “Don’t be afraid,” Grandfather Sparrow smoothed out the little sparrow’s feathers again
เขาจะพาเราไปและกินพวกเราหรือ? "" อย่ากลัวเลย "ปู่กระจอกก็รีบหยิบขนกระจอกขึ้นมาอีกครั้ง
“If he bites you, just say you know Xiaoyao and have something urgent to tell her
"ถ้าเขากัดคุณเพียงแค่พูดว่าคุณรู้ Xiaoyao และมีบางสิ่งบางอย่างเร่งด่วนที่จะบอกเธอ
” “Mmkay,” the little sparrow flapped its wings and flew off
"" Mmkay "นกกระจอกตัวน้อยกระพือปีกและบินออกไป
“Does Xiaoyao have a way to defeat Grand Preceptor Xie?” a few sparrows started worrying for Ning Xiaoyao’s sake
"Xiaoyao มีวิธีการเอาชนะ Grand Preceptor Xie หรือไม่?" นกกระจอกสองสามตัวเริ่มกังวลกับหงส์ Xiaoyao
Grandfather Sparrow stood on the roof and observed the crowd at the Fragrant Storey from a distance
ปู่ตากระจอกขึ้นยืนบนหลังคาและสังเกตฝูงชนที่ร้านหอมจากระยะไกล
“Xiaoyao’s the emperor
"Xiaoyao ของจักรพรรดิ
” How was it easy to grasp everything under Heaven? The higher one’s position, the greater one’s responsibility
"วิธีการที่ง่ายต่อการเข้าใจสิ่งที่อยู่ภายใต้สวรรค์?
When problems arose, the commoners, ministers, and everyone else might not have ideas, but the emperor had to have solutions
เมื่อปัญหาเกิดขึ้นปรมาจารย์รัฐมนตรีและอื่น ๆ อาจไม่มีความคิด แต่จักรพรรดิก็ต้องมีการแก้ไข
Grandfather Sparrow lightly chirped a few times as he inexplicably felt pained for the young Miss Ning Xiaoyao
คุณปู่กระจอกนิดหน่อยเจี๊ยบไม่กี่ครั้งในขณะที่เขาลึกลับรู้สึกเจ็บปวดสำหรับหนุ่มนินจา Xiaoyao
— The little sparrow ran into the gyrfalcon as soon as it arrived at the Fragrant Storey
นกกระจอกเล็ก ๆ วิ่งเข้าไปในนกพิราบทันทีที่ไปถึงเพิร์ ธ
“I’ve come to find Xiaoyao
"ฉันมาเพื่อหา Xiaoyao
Grand Preceptor Xie’s doing evil things again, I’m here to report to her
Grand Preceptor Xie กำลังทำสิ่งชั่วร้ายอีกครั้งฉันมาที่นี่เพื่อรายงานตัวต่อเธอ
” Without waiting for the gyrfalcon to bite him, the sparrow spoke up
"ไม่ต้องรอให้นกพิราบไปกัดเขากระจอกพูดขึ้น
Hearing this, the gyrfalcon gave a call and flew up into the skies
ได้ยินเสียงนี้นักบินได้โทรศัพท์และบินขึ้นไปบนฟากฟ้า
Ning Xiaoyao had stopped waving around her brick by now and was sitting at the doorstep of a two-storey building while panting for breath
Ning Xiaoyao ได้หยุดยั้งการโก่งรอบอิฐของเธอตอนนี้และกำลังนั่งอยู่หน้าบันไดหน้าตึกสองชั้นขณะที่หอบหายใจ
First she threw a carriage, then she beat people with bricks, how tiring
ครั้งแรกที่เธอโยนรถม้าแล้วเธอตีคนด้วยอิฐว่าเหนื่อย
The little gyrfalcon landed on her shoulder and cast a glance at Big Boss Black by Ning Xiaoyao’s side before chirping her the news
หมาป่าตัวเล็ก ๆ ลงบนไหล่ของเธอและมองไปที่ Big Boss Black โดย Ning Xiaoyao ก่อนที่จะฉีกข่าวของเธอ
In the end, he even used his head to nuzzle comfortingly at Ning Xiaoyao’s dirt-streaked face
ในตอนท้ายเขาใช้ศีรษะของเขาอย่างนุ่มนวลในใบหน้าที่สกปรกของ Ning Xiaoyao
Crap! Ning Xiaoyao sat stiffly for awhile before leaping to her feet
อึ!
Was this any good? That old bastard, how could he spend every minute of every day trying to hurt people?! Shadowgale ran to Ning Xiaoyao then, his hand holding his sabre
นี่เป็นสิ่งที่ดีหรือไม่?
“Your Majesty, we’ve taken down all the northern barbarians
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราเราได้เอาลงทั้งหมด barbarians ภาคเหนือ
” Big Boss Black spoke up
นายใหญ่บอสพูดขึ้น
“Xiaoyao, aren’t you going to take a look at the Northern Hu’s lair in the capital city?” Ning Xiaoyao mused a bit before lifting Big Boss Black and placing him on Shadowgale’s shoulders
"Xiaoyao คุณจะไปดูที่ถ้ำเหนือของ Hu ในเมืองหลวงหรือไม่?" หนิง Xiaoyao รำพึงเล็กน้อยก่อนที่จะยก Big Boss Black ออกและวางเขาไว้บนบ่าของ Shadowgale
“Windy, my cat knows where the Northern Hu’s lair is located
"ลมแรงแมวของฉันรู้ว่าที่ซ่อนของ Northern Hu อยู่ที่ไหน
You guys follow him to capture all the people
พวกคุณติดตามเขาเพื่อจับภาพทุกคน
” (⊙_⊙), went Shadowgale and the Dragon Guards standing by him
"(⊙_⊙) ไป Shadowgale และมังกรมังกรยืนอยู่ข้างๆเขา
Follow a cat’s directions? Ning Xiaoyao took to her heels to dash towards the alleyway, but couldn’t help but encourage, “Go for it, Windy, you guys can do it!” Big Boss Black leaped down from Shadowgale’s shoulder and raised his head to look at him, meowing twice before running towards the northern end of the streets
ทำตามคำแนะนำของแมวหรือไม่?
“Second, take some people to look after the prisoners, the rest of you follow that cat,” Shadowgale still didn’t know that Song Jin and the rest had fallen to Grand Preceptor Xie’s hands, so he only gave orders to the Dragon Guards present
"ประการที่สองจงพาคนไปดูแลนักโทษคนอื่น ๆ ตามแมวตัวนี้" Shadowgale ยังไม่ทราบว่า Song Jin และส่วนที่เหลือตกอยู่ในมือของ Grand Preceptor Xie ดังนั้นเขาจึงสั่งให้ Dragon Guards เท่านั้น
Ning Xiaoyao ran past Lou Zigui and Fang Tang like a burst of wind, a sparrow perched atop her head
หนิง Xiaoyao วิ่งผ่าน Lou Zigui และฝาง Tang เหมือนระเบิดของลมกระจอก perched บนศีรษะของเธอ
The little gyrfalcon descended from the air
นกพิราบเล็ก ๆ น้อย ๆ ลงมาจากอากาศ
Instead of following his owner Shadowgale, he opted to land on Ning Xiaoyao’s shoulder
แทนที่จะไปตามเจ้าของ Shadowgale เขาเลือกที่จะลงบนไหล่ของ Ning Xiaoyao
“You didn’t see anything happen to little Song and the rest from the air?” Ning Xiaoyao asked
"คุณไม่ได้เห็นอะไรเกิดขึ้นกับเพลงและส่วนที่เหลือจากอากาศหรือไม่?" Ning Xiaoyao ถาม
“I saw them fall to the ground, but they didn’t die,” the gyrfalcon replied
"ฉันเห็นพวกเขาล้มลงกับพื้นดิน แต่พวกเขาไม่ได้ตาย" นักธนูตอบ
“You still should’ve given me a heads up,” Ning Xiaoyao pulled at the falcon’s feathers
"คุณยังคงควรจะให้ฉันหัวขึ้น" หนิง Xiaoyao ดึงขนนกเหยี่ยวของ
The little gyrfalcon felt very wronged
หมาป่าตัวน้อยรู้สึกผิดมาก
“My owner was fine though, aroo
"เจ้าของของฉันก็ดี แต่ aroo
” “… …” said Ning Xiaoyao
"" ... ... "Ning Xiaoyao กล่าว
True enough, small animals only cared about their owners
จริงพอสัตว์ตัวเล็ก ๆ ได้ดูแลเกี่ยวกับเจ้าของเท่านั้น
The rest of humanity could live or die for all they cared
ส่วนที่เหลือของมนุษยชาติสามารถมีชีวิตอยู่หรือตายเพื่อสิ่งที่พวกเขาห่วงใย
“Xiaoyao, you were fine too,” the gyrfalcon’s wings hurt from Ning Xiaoyao’s tugging, but he didn’t get mad
"Xiaoyao คุณดีเกินไป" ปีกของ gyrfalcon เจ็บจากการหวด Ning Xiaoyao ของ แต่เขาไม่ได้บ้า
Instead, he tried to make it up by nuzzling Ning Xiaoyao’s face with his head
แต่เขาพยายามที่จะทำให้มันขึ้นโดยน้อมหน้า Ning Xiaoyao ด้วยหัวของเขา
Fine, Ning Xiaoyao decided to forgive this idiot
Fine, หนิง Xiaoyao ตัดสินใจที่จะให้อภัยคนโง่นี้
Besides his owner, she was the most important person to him
นอกเหนือจากเจ้าของแล้วเธอยังเป็นคนที่สำคัญที่สุดของเขา
She had a proper sense of pride in that
เธอมีความรู้สึกภาคภูมิใจในสิ่งนั้น
Fang Tang watched Ning Xiaoyao run off and turned to Lou Zigui
Fang Tang เฝ้าดู Ning Xiaoyao วิ่งหนีและหันไปหา Lou Zigui
“His Majesty’s heading for the alleyway?” As soon as Lou Zigui took a few hasty steps forward, his head began to spin
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมุ่งหน้าสู่ตรอกซอกซอย?" ทันทีที่ลูซูจิเดินก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวหัวของเขาเริ่มหมุน
“Help me over there,” Lou Zigui said as he exerted all his strength, brows furrowing
"ช่วยฉันไปที่นั่น" ลูซิกูยกล่าวในขณะที่เขาพยายามสร้างความแข็งแกร่งให้คิ้วของเขา
Fang Tang pointed ahead and said dumbly, “Supreme Commander, His Majesty’s entered the alleyway
Fang Tang ชี้ไปข้างหน้าและพูดอย่างโง่เขลา "ผู้บัญชาการทหารสูงสุดพระองค์เสด็จเข้าไปในตรอกซอกซอย
” She ran way too fast, didn’t she? Lou Zigui couldn’t help but reply irritably, “Nobody can hurt His Majesty, what are you afraid of?” “… …” said Fang Tang
"เธอวิ่งเร็วเกินไปใช่มั้ย?
Indeed, His Majesty’s valiant ways were indeed indomitable
อันที่จริงแล้ววิธีที่กล้าหาญของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
— When Ning Xiaoyao rushed into the alleyway and saw the collapsed forms of Song Jin and the rest, her anger turned into extraordinary wrath
- เมื่อ Ning Xiaoyao วิ่งเข้าไปในตรอกซอกซอยและเห็นรูปแบบยุบของ Song Jin และส่วนที่เหลือความโกรธของเธอกลายเป็นความโกรธพิเศษ
Grand Preceptor Xie walked into front of Ning Xiaoyao and prepared to bow to pay his respects
Grand Preceptor Xie เดินหน้า Ning Xiaoyao และพร้อมที่จะกราบไหว้
Ning Xiaoyao still recalled the empress dowager’s words about filial piety
หลี่หลี่หลี่หมิงยังคงนึกถึงคำพูดของนายอัครสาวกที่เกี่ยวกับความกตัญญู
She couldn’t touch her own mother, so the same thing applied to her own maternal grandfather
เธอไม่สามารถแตะต้องแม่ของเธอได้ดังนั้นสิ่งเดียวกับปู่ของเธอเอง
Instead, she looked at the hunchbacked man by Grand Preceptor Xie’s side
แต่เธอมองไปที่ชายที่หลังค่อมโดยด้าน Grand Preceptor Xie
A sparrow on the wall cried out, “Xiaoyao, he’s a bad guy too!” If he was a bad guy, then what was she waiting for? Ning Xiaoyao raised a hand and slapped Assistant Xu, who was preparing to bow as well
นกกระจอกบนผนังร้องไห้ออกมา "Xiaoyao เขาเป็นคนเลวด้วย!" ถ้าเขาเป็นคนไม่ดีแล้วเธอกำลังรออะไรอยู่?
His head had hardly dipped when Ning Xiaoyao’s slap sent him crumpling wordlessly to the ground face-first, a giant lump on his head
ศีรษะของเขาแทบจะไม่จุ่มลงเมื่อหีบหลี่หลี่หลี่หมิงส่งเขาค่อย ๆ ร่วนลงบนพื้นดิน - แรกเป็นก้อนใหญ่บนศีรษะของเขา
Slowly, it began to swell
ช้ามันเริ่มบวม
“You,” Grand Preceptor Xie couldn’t maintain his expression
"คุณ" Grand Preceptor Xie ไม่สามารถรักษาท่าทางของเขาได้
Assistant Xu was his most handy man, one that he treated with the rites of an intimate friend
ผู้ช่วยเสี่ยวเป็นคนที่มีประโยชน์มากที่สุดคนหนึ่งที่เขาปฏิบัติกับพิธีกรรมของเพื่อนสนิท
Ning Xiaoyao’s slap just then was equivalent to a slap on his face
การตบหน้าหนิงหลี่ย้อยก็เท่ากับการตบหน้าเขา
Ignoring Grand Preceptor Xie and Assistant Xu, Ning Xiaoyao hurried forward to check on Song Jin, who was lying on the ground by her left side
การละเว้น Grand Preceptor Xie และผู้ช่วย Xu Ning Xiaoyao รีบไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบ Song Jin ผู้ซึ่งนอนอยู่บนพื้นโดยด้านซ้ายของเธอ
When Song Jin saw Ning Xiaoyao crouched by his side, his mouth moved rapidly
เมื่อซงจินเห็นหีบหลี่หลี่หลี่อยู่ข้างๆปากของเขาปากของเขาก็เคลื่อนไหวเร็ว
He desperately wanted to speak, but no matter what he did, no sound came out
เขาต้องการพูดมาก แต่ไม่ว่าเขาจะทำอะไรเสียงออกมาไม่ได้
Ning Xiaoyao placed her hand on top of his and said, “It’s all right
Ning Xiaoyao วางมือบนตัวเขาและกล่าวว่า "ไม่เป็นไร
With me here, nothing can hurt you guys
กับฉันที่นี่ไม่มีอะไรจะทำร้ายคุณได้
” Grand Preceptor Xie stood behind Ning Xiaoyao and said softly, “Your Majesty, they were poisoned
"แกรนด์ Preceptor Xie ยืนอยู่ข้างหลัง Ning Xiaoyao และกล่าวเบา ๆ ว่า" พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพวกเขาถูกวางยาพิษ
When this subject arrived with my men, the Northern Hu were just…” “You’re lying!” the sparrows chirped at the same time
เมื่อเรื่องนี้มาถึงกับผู้ชายของฉันแล้วฮ่อภาคเหนือก็แค่ ... "" คุณโกหก! "นกกระจอกกระซิบในเวลาเดียวกัน
Why didn’t this old scoundrel have any face?!
ทำไมคนโง่ตัวเก่านี้ถึงมีหน้าไม่ได้หรอ!?