Chapter 53 Chapter 53: Worth of a human life  The bodies of the Grand Preceptor’s guards lay scattered all about the floor of the underground chambers
บทที่ 53 บทที่ 53: คุณค่าของชีวิตมนุษย์ร่างองครักษ์ของพระอุปัชGrandาย์ผู้ยิ่งใหญ่วางกระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้นห้องใต้ดิน
 Shadowrain and his men carefully undid the bonds of the five men tied up to the torture racks and helped them down
Shadowrain และคนของเขาอย่างระมัดระวังการปลดพันธะของห้าคนที่เชื่อมโยงกับชั้นการทรมานและช่วยให้พวกเขาลง
 Old Huo was like the rest of his comrades, his body plastered in blood
Old Huo เป็นเหมือนเพื่อนสนิทร่างของเขาที่ฉาบด้วยเลือด
 His left eye was completely swollen shut, so he could only look at Lou Zigui with his right eye
ดวงตาข้างซ้ายของเขาปิดบวมเต็มที่ดังนั้นเขาจึงมองดู Lou Zigui ด้วยตาข่ายของเขาเท่านั้น
 “You’ve suffered,” Lou Zigui took off his outer robes and draped them over Old Huo
"คุณได้รับความเดือดร้อน" Lou Zigui ถอดชุดชั้นนอกออกและวางไว้บน Old Huo
 “I’ll take you all out right now
"ฉันจะพาทุกคนออกไปเดี๋ยวนี้
” Old Huo was too weak to speak right now, but stared at Lou Zigui with his right eye before striving his hardest to look up
"ฮูโก้อายุมากอ่อนแอเกินกว่าที่จะพูดได้ แต่มองไปที่ลูซิกูอุด้วยดวงตาข้างขวาของเขาก่อนที่เขาจะพยายามอย่างสุดกำลัง
 Lou Zigui followed his line of vision to look behind Old Huo and saw a blood spattered stone wall behind him
Lou Zigui ตามวิสัยทัศน์ของเขามองไปข้างหลังโอลด์ฮูโอและเห็นกำแพงหินที่แผ่ปกคลุมอยู่ข้างหลังเขา
 There was so much blood there that it had congealed into a sticky, black stain
มีเลือดมากที่มีที่มันมี congealed เป็นเหนียวคราบดำ
 Lou Zigui could tell at first glance that there was something wrong about this wall, because its color was lighter than the color of the wall on its right side
Lou Zigui สามารถบอกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับกำแพงนี้เพราะสีของมันมีน้ำหนักเบากว่าสีของผนังด้านขวา
 Moreover, the stains on both the right and left edges didn’t match up with the wall itself
นอกจากนี้คราบบนขอบทั้งด้านขวาและด้านซ้ายยังไม่ตรงกับผนัง
 Most likely, it was some sort of secret door that opened from the right
ส่วนใหญ่แล้วมันเป็นประตูลับที่เปิดจากด้านขวา
 “Ah, ahh,” Old Huo made a few noises at Lou Zigui, who patted his hand comfortingly as he stood up with sword in hand
"อ่าอ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาเ้อยา" ฮูโอะทำาาาาาาาาาาาาาาาาาาญ Lou Zigui คนหนึ่งที่ตบมืออย่างนุ่มนวลขณะที่ยืนขึ้นด้วยดาบในมือ
 He was about to open the secret door and kill whoever was behind it when a Dragon Guard suddenly cried out, “Supreme Commander, the Grand Preceptor’s coming over with the capital city’s archers!” Lou Zigui turned to look at the Dragon Guard
เขากำลังจะเปิดประตูลับและฆ่าใครก็ตามที่อยู่ข้างหลังมันเมื่อยามมังกรร้องไห้ออกมาว่า "ผู้บัญชาการทหารสูงสุดนายใหญ่ที่มากับพลธนูของเมืองหลวง!" ลูซิกูดูหันไปมองมังกรยาม
 “General Song and General Fang have already left with their men via the back door
"นายพลฟางและนายพลฟางได้เดินทางไปพร้อมกับพวกผู้ชายผ่านประตูหลัง
” “Let’s go,” Lou Zigui ordered Shadowrain, who gave a loud affirmative before preparing to leave with a man in his arms
"" ไปกันเถอะ "ลูซิกูยสั่ง Shadowrain ซึ่งเป็นคนยืนยันก่อนที่จะเตรียมตัวกับชายคนหนึ่งในอ้อมแขนของเขา
 But as soon as he took a step, the man spat up a large mouthful of blood
แต่ทันทีที่เขาก้าวขึ้นไปชายคนหนึ่งก็ถ่มน้ำลายใส่เลือดมาก
 Shadowrain was too scared to move any further
Shadowrain กลัวเกินกว่าจะย้ายเพิ่มเติมได้
 Lou Zigui hurried to his side while the man spat out more blood
Lou Zigui รีบไปด้านข้างของเขาในขณะที่ชายคนนี้พ่นเลือดออกมากขึ้น
 Finally, he shook his head and managed to say with effort, “Supreme Commander, this…this one w-won’t, won’t make it
ในที่สุดเขาก็ส่ายหัวและพยายามพูดด้วยความพยายาม "ผู้บัญชาการทหารสูงสุดนี้ ... คนนี้ไม่ได้ทำอะไร
” Shadowrain half knelt on the ground again, the youth still in his arms
Shadowrain ครึ่งหนึ่งคุกเข่าลงบนพื้นอีกครั้งหนุ่ม ๆ ยังคงอยู่ในอ้อมแขนของเขา
 It was at this time that Shadowgale ran in with Imperial Physician Gao in tow
มันเป็นช่วงเวลาที่ Shadowgale วิ่งเข้ากับ Imperial แพทย์ Gao ในพ่วง
 “Hurry over here!” Shadowrain called towards the doctor, his entire face lighting up
"รีบไปที่นี่!" Shadowrain เรียกหาหมอใบหน้าของเขาสว่างขึ้น
 Imperial Physician Gao ran over and glanced at the injured man
อิมพีเรียลแพทย์ Gao วิ่งไปและเหลือบมองผู้บาดเจ็บ
 He didn’t even need to take a pulse before shaking his head at Lou Zigui
เขาไม่จำเป็นต้องเต้นชีพจรก่อนที่จะส่ายหัวของเขาที่ Lou Zigui
 “It’s not good, his internal injuries are too severe
"มันไม่ดีการบาดเจ็บภายในของเขารุนแรงเกินไป
” Lou Zigui looked at Imperial Physician Gao, who hastened to add, “This official doesn’t dare speak nonsense
Lou Zigui มองไปที่ Imperial Physician Gao ซึ่งรีบไปเพิ่ม "เจ้าหน้าที่คนนี้ไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระ
” Lou Zigui’s face seemed expressionless, but he reached out to take the youth from Shadowrain’s arms and ordered, “All of you leave first, use the back door
"ใบหน้าของ Lou Zigui ดูเหมือนไม่มีหนทาง แต่เขาเอื้อมมือออกไปหาหนุ่ม ๆ จากแขนของ Shadowrain และสั่งให้" ทุกคนออกไปก่อนใช้ประตูหลัง
” “What about him?” Shadowrain asked
"" แล้วเขาล่ะ? "Shadowrain ถาม
 Imperial Physician Gao shook his head at Lou Zigui
แพทย์ของจักรวรรดิ Gao ส่ายหัวที่ Lou Zigui
 This man was beyond saving
ผู้ชายคนนี้เกินกว่าที่จะช่วยประหยัด
 Hadn’t his words just then been clear enough? “Go on,” Lou Zigui said
คำพูดของเขาไม่ได้ชัดเจนพอหรือ? 
 Shadowrain stood up
Shadowrain ลุกขึ้นยืน
 He looked at the youth on the verge of death one last time before furiously stamping his feet
เขามองไปที่ชายหนุ่มที่หมิ่นตายเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะกระทืบเท้าอย่างกระทันหัน
 Then he took his men with him and ran off with Old Huo and the other prisoners
จากนั้นเขาก็พาคนของเขาไปกับเขาและวิ่งหนีไปกับโอลด์ฮูโอและนักโทษคนอื่น
 As their footsteps faded away, Lou Zigui asked the man, “What’s your name? Do you still have any family?” Now that things had come to this, the injured man was even wearing a calm smile
เมื่อก้าวเดินจางหายไป Lou Zigui ถามชายคนนั้นว่า "คุณชื่ออะไร? 
 “This one’s called Zheng A’niu[1
"คนนี้เรียกว่า Zheng A'niu [1
 Zheng A’niu (郑阿牛) – Zheng is a surname, A’Niu can mean ‘Ol’ Cow, a nickname
Zheng A'niu (郑阿牛) - Zheng เป็นนามสกุล, A'Niu อาจหมายถึง 'Ol' Cow, ชื่อเล่น
]
]
 As for family affairs, O-Old Brother Huo knows a…all
สำหรับกิจการครอบครัว O-Old Brother Huo รู้ ... ทั้งหมด
” “All right,” Lou Zigui said
"ดี" Lou Zigui กล่าว
 “I’ll ask Old Huo and take care of your family
"ฉันจะถามโอลด์ฮูโอและดูแลครอบครัวของคุณ
” Zheng A’Niu looked at the sword in Lou Zigui’s hands before suddenly using all his strength to raise his body and impale himself upon the blade
"Zheng A'Niu มองไปที่ดาบในมือของ Lou Zigui ก่อนที่จะใช้กำลังทั้งหมดของเขาเพื่อยกร่างของเขาและสะกิดตัวเองบนใบมีด
 The few guards still hiding behind the secret door only saw the bright gleam of metal pierce through Zheng A’Niu’s back through a peephole
ยามที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังประตูลับเพียงไม่กี่คนก็เห็นประกายสว่างของโลหะเจาะผ่านทางด้านหลังของ Zheng A'Niu ผ่านช่องมองภาพ
 They trembled in fear at the sight
พวกเขากลัวที่จะเห็น
 Hidden behind the door, they were unable to hear any of the conversation outside, but assumed that Lou Zigui had been cruel enough to kill his own man if he couldn’t take him away
ซ่อนอยู่เบื้องหลังประตูพวกเขาไม่สามารถได้ยินการสนทนาใด ๆ นอก แต่สันนิษฐานว่า Lou Zigui ได้รับโหดร้ายพอที่จะฆ่าคนของเขาเองถ้าเขาไม่สามารถพาเขาไป
 He didn’t even spare his own subordinates, they thought
เขาไม่ได้เผื่อไว้ให้กับผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเอง
 Shadowrain stood outside the back door of the Grand Preceptor’s estate until he saw Lou Zigui walking out by himself
Shadowrain ยืนอยู่นอกประตูหลังของที่ดินของ Grand Preceptor จนกระทั่งเขาเห็น Lou Zigui เดินออกไปด้วยตัวเอง
 He opened and closed his mouth a few times before swallowing his unspoken questions
เขาเปิดและปิดปากของเขาสองสามครั้งก่อนที่จะกลืนคำถามที่ไม่ได้พูดของเขา
 The other man must have died
คนอื่นต้องตาย
   Meanwhile, a man named Sun Lu ran into the courtyard containing the underground chambers until he reached Grand Preceptor Xie
ขณะที่ชายคนหนึ่งชื่อซันลูวิ่งเข้าไปในลานที่มีห้องใต้ดินจนกว่าจะถึง Grand Preceptor Xie
 Quietly he said, “Grand Preceptor, Lou Zigui took his men and escaped through the back door
เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ ว่า "Grand Preceptor, Lou Zigui พาคนของเขาและหนีผ่านประตูหลัง
” Grand Preceptor Xie looked coldly at Sun Lu
"Grand Preceptor Xie ดูเย็นชาที่ Sun Lu
 There had been no sounds of fighting coming from the back door
ไม่มีเสียงต่อสู้มาจากประตูหลัง
 If this man really wanted to catch the intruders, could they had left so soundlessly? Sun Lu felt nervous beneath Grand Preceptor Xie’s gaze and hastened to explain
ถ้าผู้ชายคนนี้อยากจะจับผู้บุกรุกพวกเขาจะออกไปอย่างเงียบเชียบหรือ? 
 “This official sent men to guard the back door, but they, they were all tied up and thrown to the streets
"เจ้าหน้าที่คนนี้ได้ส่งคนไปเฝ้าประตูหลัง แต่พวกเขาถูกมัดและโยนไปตามถนน
 Grand Preceptor, these men are too…
Grand Preceptor คนเหล่านี้มากเกินไป ...
” “Forget it,” the Grand Preceptor raised his hand
"" ลืมไป "แกรนด์พรีเซ็ปเตอร์ยกมือขึ้น
 Sun Lu immediately shut up
ดวงอาทิตย์ลูปิดทันที
 The Grand Preceptor patted his hand with the sword as his expression relaxed
Grand Preceptor จับมือด้วยดาบขณะที่เขารู้สึกผ่อนคลาย
 “Not raising arms against them is good as well
"การไม่ยกแขนกับพวกเขาเป็นเรื่องที่ดีเช่นกัน
 This old man doesn’t blame you
ชายชราคนนี้ไม่ตำหนิคุณ
” When Sun Lu heard Grand Preceptor Xie’s words, he was this close from kneeling on the ground to give his thanks right then and there
เมื่อ Sun Lu ได้ยินคำพูดของ Grand Preceptor Xie เขาก็สนิทจากการคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อขอบคุณเขาแล้ว
 Grand Preceptor Xie took measured steps to the underground chambers
Grand Preceptor Xie ได้วัดขั้นตอนในห้องใต้ดิน
 He had no mercy for traitors, but he couldn’t be severe to his own people, either
เขาไม่มีความเมตตาต่อคนทรยศ แต่เขาก็ไม่อาจรุนแรงต่อคนของเขาด้วยเช่นกัน
 Though Sun Lu hadn’t fought to the death against Lou Zigui tonight, it didn’t count as a betrayal in Grand Preceptor Xie’s eyes
แม้ว่าดวงอาทิตย์ลูไม่เคยสู้กับลูซิกูในคืนนี้ แต่ก็ไม่นับเป็นการทรยศต่อตาของแกรนด์ครูซเซ่
 Aside from the fact that Lou Zigui had a fearsome reputation as a star of death, he also had the reigning emperor standing behind him
นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่า Lou Zigui มีชื่อเสียงที่น่าสะพรึงกลัวในฐานะดาวแห่งความตายเขายังมีจักรพรรดิขึ้นครองราชย์อยู่ข้างหลังเขา
 The fact that Sun Lu had been able to fight a few rounds with his men was proof enough of his loyalty
ความจริงที่ว่าดวงอาทิตย์ลูสามารถต่อสู้ได้ไม่กี่รอบกับผู้ชายของเขาเป็นหลักฐานที่แสดงถึงความภักดีของเขา
 Inside the underground chambers, the guards who had hidden behind the secret door were now standing around Zheng A’Niu’s corpse at a loss
ในห้องใต้ดินห้องยามที่ซ่อนตัวอยู่หลังประตูลับตอนนี้ยืนอยู่รอบ ๆ ซากศพของ Zheng A'Niu ที่สูญหาย
 As soon as Grand Preceptor Xie entered and saw the body, his face sank
ทันทีที่แกรนด์พรีเซ็คชั่น Xie เข้ามาและเห็นร่างของเขาจมลง
 “You ended up killing the prisoner after all?” The guards hastened to kneel before Grand Preceptor Xie, and one them made to report, “Grand Preceptor, this prisoner was personally killed by Lou Zigui himself
เจ้าหน้าที่ตำรวจรีบไปคุกเข่าต่อหน้า Grand Preceptor Xie และพวกเขาได้รายงานว่า "Grand Preceptor นักโทษคนนี้ถูกฆ่าโดย Lou Zigui ตัวเอง
” An aide behind the Grand Preceptor stepped forward them to carefully examine Zheng A’Niu’s body
"ผู้ช่วยที่อยู่เบื้องหลัง Grand Preceptor ก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบร่างกายของ Zheng A'Niu อย่างรอบคอบ
 When finished, he declared, “This person injuries reached his internal organs
เมื่อเสร็จแล้วเขาก็ประกาศว่า "การบาดเจ็บของคนคนนี้ถึงอวัยวะภายในของเขา
 It would’ve been impossible to move him
มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะย้ายเขาไป
 Even with medical treatment, it’s unlikely that he would’ve survived
แม้จะมีการรักษาพยาบาลก็ไม่น่าที่เขาจะได้รอดชีวิต
” So he was killed? Grand Preceptor Xie smiled coldly
"เขาถูกฆ่าตาย? 
 Leaving no survivors behind
ทิ้งผู้รอดชีวิตไว้เบื้องหลัง
 After Lou Zigui’s last stumble cost him, he was certainly doing things more and more carefully now
หลังจากการสะดุ้งครั้งล่าสุดของ Lou Zigui ทำให้เขาต้องเสียค่าใช้จ่ายมากขึ้น
 — When Lou Zigui brought the imperial guards and Dragon Guards back to the Imperial Palace, Ning Xiaoyao had finished tormenting the empress dowager as well
- เมื่อ Lou Zigui นำกองกำลังของจักรพรรดิและมังกรมังกรกลับไปยังพระราชวังอิมพีเรียล Ning Xiaoyao ได้ทรมานราชินีผู้ล่วงประเวณีแล้ว
 She was standing at the gates to Supreme Splendor Hall to wait for their return
เธอยืนอยู่ที่ประตูไปยัง Supreme Splendor Hall เพื่อรอการกลับมาของพวกเขา
 When she spotted Lou Zigui, Shadowgale and rest at the foot of the steps, she was about to run out when Lou Zigui called out, “The rain’s too big; this subject asks that Your Majesty still your steps
เมื่อเธอเห็น Lou Zigui, Shadowgale และพักผ่อนที่ขั้นบันไดเธอกำลังจะหมดเมื่อ Lou Zigui เรียกว่า "ฝนใหญ่เกินไป; 
” Ning Xiaoyao waited until Lou Zigui climbed the stairs and got under the door arch before she asked, “Did you rescue them?” “Yes,” Lou Zigui said, “This subject ordered them to be arranged suitably and treated outside of the palace
Ning Xiaoyao รอจนกระทั่ง Lou Zigui ขึ้นบันไดและเข้าโค้งประตูก่อนที่เธอจะถามว่า "คุณช่วยเหลือพวกเขาหรือไม่?" "ใช่" Lou Zigui กล่าวว่า "เรื่องนี้สั่งให้จัดให้เหมาะสมและปฏิบัติต่อนอกพระราชวัง
” Now free from her worries, Ning Xiaoyao happily cried out, “That’s great!” Lou Zigui took an umbrella from a eunuch and shared it with Ning Xiaoyao as they walked back to the main hall together
"หล่ะหวงห้อยหวง Xiaoyao ร้องไห้อย่างมีความสุข" นั่นเป็นเรื่องที่เยี่ยมยอด Lou Zigui เอาร่มมาจากขันทีและแชร์กับ Ning Xiaoyao ขณะที่พวกเขาเดินกลับไปที่ห้องโถงใหญ่ด้วยกัน
 The rains had sent flower petals scattering all over the grounds
มีฝนตกส่งกลีบดอกไม้กระจายอยู่ทั่วบริเวณ
 It was unclear how many flowers would be left by the time the storm ended
ไม่ชัดเจนว่าจะทิ้งดอกไม้ไว้กี่ครั้งเมื่อเวลาที่พายุสิ้นสุดลง
 Still, neither Ning Xiaoyao nor Lou Zigui were the types to get sentimental about the seasons
อย่างไรก็ตามหลี่หลี่หลี่หลี่หรือลูซูจิเป็นประเภทที่ทำให้รู้สึกซาบซึ้งเกี่ยวกับฤดูกาล
 Once they reached the covered walkway, Ning Xiaoyao watched Lou Zigui close up the umbrella before asking curiously, “Supreme Commander, how many houses did you burn down at the Grand Preceptor’s estate?” Lou Zigui smiled
เมื่อพวกเขามาถึงทางเดินที่ปกคลุมหนิง Xiaoyao ดู Lou Zigui ปิดร่มก่อนที่จะถามว่า "ผู้บัญชาการทหารสูงสุด, คุณเผาบ้านกี่แห่งที่ที่ดิน Grand Preceptor?" Lou Zigui ยิ้ม
 “Not too many
"ไม่มากเกินไป
 A few buildings and one of the front doors
อาคารบางหลังและประตูหน้า
” Too little! Ning Xiaoyao puffed out her cheeks
"น้อยเกินไป! 
 She really should’ve come along, she was an expert at setting fires to houses
เธอควรจะมาพร้อมเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญในการทำให้ไฟไหม้บ้าน
 (Author: Since when did you gain another skill out of the blue?) Lou Zigui didn’t want to tell Ning Xiaoyao about the death of one comrade, but when he recalled her seemingly endless network of spies, he coughed lightly and said, “One of the men passed on
Lou Zigui ไม่ต้องการบอก Ning Xiaoyao เกี่ยวกับการตายของเพื่อนคนหนึ่ง แต่เมื่อเขานึกถึงเครือข่ายของสายลับที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดเขาก็ไอเบา ๆ และพูดว่า " 
” “Ah?” Ning Xiaoyao didn’t get it just yet
"" อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาหนิงหลี่
 “One died,” Lou Zigui said
"คนตาย" Lou Zigui กล่าว
 Ning Xiaoyao immediately narrowed her eyes in anger and demanded, “Who did it? The Grand Preceptor?” “His injuries were too serious,” Lou Zigui said
หนิงหลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่ 
 “There was no way to move him, so we could only…” “Only have him take care of it himself?” Ning Xiaoyao got to the heart of the matter before Lou Zigui had even figured out how to explain Zheng A’Niu’s suicide
"ไม่มีทางที่จะขยับตัวเขาได้ดังนั้นเราทำได้แค่ ... " "ให้เขาดูแลตัวเองได้แค่ไหน?" หนิงหลี่หลี่เสี่ยวหวู่ได้เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ก่อนที่ลูซูจิเพิ่งจะรู้วิธีที่จะอธิบายการฆ่าตัวตายของเจิ้งแนน
 He nodded instead
เขาพยักหน้าแทน
 “Mother,” Ning Xiaoyao swore to herself
"แม่" หนิง Xiaoyao สาบานกับตัวเอง
 She’d helped her fellow comrades-in-arms end their lives plenty of times
เธอช่วยเพื่อนสนิทในอ้อมแขนให้จบชีวิตได้หลายครั้ง
 In the apocalypse, if you didn’t want to turn into a zombie after being bitten, the best way to go was either kill yourself or have someone do it for you
ในคัมภีร์ของศาสนาคริสต์หากคุณไม่ต้องการเปลี่ยนเป็นผีดิบหลังจากถูกกัดวิธีที่ดีที่สุดที่จะไปคือฆ่าตัวตายหรือมีคนทำเพื่อคุณ
 Ning Xiaoyao walked a few steps before she paused to kick at the walkway pillar, causing the entire winding walkway to shudder twice
หนิง Xiaoyao เดินไม่กี่ก้าวก่อนที่เธอจะหยุดชั่วคราวที่จะเตะที่เสาเดินทำให้เกิดทางเดินคดเคี้ยวทั้งที่จะส่ายสองครั้ง
 “Your Majesty,” Lou Zigui rested a hand on Ning Xiaoyao’s shoulder
"สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" Lou Zigui วางมือบนไหล่ของ Ning Xiaoyao
 Ning Xiaoyao felt both regret and a guilty conscience
Ning Xiaoyao รู้สึกทั้งความเสียใจและความรู้สึกผิด
 Was there something wrong with her brain? She knew that those men had suffered through torture, but why did she forget that they’d need medical treatment, too? It seemed that she’d turned stupid after eating a few full meals
มีบางอย่างผิดปกติกับสมองของเธอหรือไม่? 
 While she was talking nonsense with Empress Dowager Xie, a perfectly good man had died
ขณะที่เธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระกับจักรพรรดิดาวฤกษ์ Xie ชายที่ดีเลิศคนหนึ่งเสียชีวิต
 “Your Majesty!” Lou Zigui used his hands to pry open Ning Xiaoyao’s clenched jaw before she drew blood with her teeth
"เจ้าข้า!" Lou Zigui ใช้มือของเขาเพื่อเปิดปากกาหอยหอกของ Ning Xiaoyao ก่อนที่เธอจะวาดเลือดด้วยฟันของเธอ
 Ning Xiaoyao simply bit Lou Zigui instead
หนิงหลี่หลี่หลี่หลี่หลี่หลี่
 He allowed her to bite him before murmuring, “This is my fault
เขาอนุญาตให้เธอกัดเขาก่อนที่จะบ่นว่า "นี่เป็นความผิดของฉัน
” He had been certain that Xie Wenyuan wouldn’t kill his men, but why did he forget that serious torture could kill them just the same? How had he forgotten? “I’m a seriously competent doctor,” Ning Xiaoyao said, “But I didn’t go
"เขามั่นใจว่า Xie Wenyuan จะไม่ฆ่าคนของเขา แต่ทำไมเขาถึงลืมว่าการทรมานอย่างรุนแรงอาจฆ่าพวกเขาได้เหมือนกัน? 
” Lou Zigui held Ning Xiaoyao’s hand as they walked forward
Lou Zigui จับมือหงส์ Xiaoyao ขณะที่พวกเขาเดินไปข้างหน้า
 Her fingers were a bit cold, so Lou Zigui tightened his grip to warm them better
มือของเธอรู้สึกหนาว ๆ เล็กน้อย Lou Zigui จึงขันให้แน่นเพื่อให้ความรู้สึกอบอุ่นขึ้น
 “It’s my fault,” Lou Zigui said after they’d walked awhile in silence and stopped
"มันเป็นความผิดของฉัน" Lou Zigui กล่าวหลังจากที่พวกเขาเดินชั่วขณะหนึ่งในความเงียบและหยุดลง
 Right now, Ning Xiaoyao was in a horrible mood
ตอนนี้ Ning Xiaoyao อยู่ในอารมณ์ที่น่ากลัว
 “I said, it’s my fault,” Lou Zigui cupped Ning Xiaoyao’s face in his hands
"ฉันว่ามันเป็นความผิดของฉัน" Lou Zigui จับหน้าหงาย Xiaoyao ไว้ในมือของเขา
 “The man’s already gone, so what does it matter whose fault it is?” Ning Xiaoyao said dejectedly
หนิง Xiaoyao กล่าวว่า "คนที่ไม่ได้ไปแล้ว
 Lou Zigui’s finger brushed across Ning Xiaoyao’s lips before he asked, “He was just a conscript
นิ้วของ Lou Zigui พาดผ่านริมฝีปากของ Ning Xiaoyao ก่อนที่เขาจะถามว่า "เขาเป็นคนเกณฑ์
[2
[2
 conscript (军户) – junhu, historically speaking, men were forcibly conscripted into military service around the Ming and Yuan Dynasties
เกณฑ์ทหาร (军户) - junhu ในอดีตผู้คนถูกเกณฑ์เกณฑ์เข้ารับราชการทหารในราชวงศ์หมิงและหยวน
 These conscripts had rights similar to slaves (that is to say, hardly any) and universally looked down upon, even by the peasants
คนรับใช้เหล่านี้มีสิทธิคล้ายคลึงกับทาส (กล่าวคือแทบจะไม่) และมองลงไปทั่วแม้กระทั่งชาวบ้าน
] Is a conscript’s life worth that much in your eyes?” “Whaa?” Ning Xiaoyao grew incensed at the question
] ชีวิตของคนรับใช้คุ้มค่ามากในสายตาของคุณหรือไม่? "" Whaa? "หนิง Xiaoyao โกรธที่คำถาม
 She didn’t know what a conscript was, but how could a human life be worthless? “Enough already
เธอไม่รู้ว่าเป็นเกณฑ์หรือไม่ แต่ชีวิตมนุษย์จะไร้ค่าได้อย่างไร? 
 Say anymore and I’ll get hostile
พูดอีกต่อไปและฉันจะเป็นศัตรู
” Ning Xiaoyao swatted away Lou Zigui’s hand
หนิง Xiaoyao swatted ห่าง Lou Zigui ของมือ
 Song Jin and the rest were standing at the entrance to the covered walkway as they listened to Ning Xiaoyao and Lou Zigui talk
ซงจินและส่วนที่เหลือกำลังยืนอยู่ที่ทางเข้าทางเดินที่ปกคลุมขณะที่พวกเขาฟังเพลง Ning Xiaoyao และ Lou Zigui
 “Zheng A’Niu was only a conscript,” Lou Zigui stressed to Ning Xiaoyao again
"Zheng A'Niu เป็นเพียงลูกจ้าง" Lou Zigui ย้ำกับ Ning Xiaoyao อีกครั้ง
 Yongning’s military men inherited their positions
ทหารของ Yongning ได้รับตำแหน่งของพวกเขา
 When the father of a military family died, a son took his place
เมื่อพ่อของครอบครัวทหารเสียชีวิตลูกชายก็เข้ามาแทนที่
 When that son died, the grandson stepped in
เมื่อลูกชายคนนั้นตายแล้วหลานชายก็ก้าวเข้ามา
 Generations of sons and grandsons existed like so
รุ่นของลูกหลานและหลานชายมีอยู่เช่นนั้น
 Even if all the males of a family died out, someone would be found from the relatives to stand in for the missing spot
แม้ว่าชายทุกคนในครอบครัวจะตายไปก็ตามอาจมีใครบางคนจากญาติที่ยืนอยู่ในจุดที่ขาดหายไป
 In an age that only esteemed those who read books and were literate, what worth was the life of a poor man in the military? Compared to the four classes of ancient China–scholars, farmers, artisans, and merchants–conscripts were even more wretched than traders
ในยุคที่นับถือคนที่อ่านหนังสือและรู้หนังสือมีค่าเท่าไรชีวิตของคนยากจนในกองทัพ? 
 Their lives were as cheap as dogs
ชีวิตของพวกเขาถูกเช่นเดียวกับสุนัข
 “If human lives aren’t worth anything, then what is? So what if he’s a conscript? Aren’t conscripts people, too?” Ning Xiaoyao gesticulated wildly with her hands like a small animal with its fur standing on end
"ถ้าชีวิตมนุษย์ไม่คุ้มค่าอะไรแล้วล่ะ? 
 “Who said conscripts weren’t people? Get that guy for me and I promise I won’t beat him to death, but bite him to death!” Although Lou Zigui was unable to warm up His Majesty Ning’s hands, His Majesty Ning’s words ended up warming many people’s hearts
"ใครบอกว่าเกณฑ์ไม่ได้คน?