Chapter 62 Chapter 62: His Majesty Ning says, the darkness tempts one to commit crimes  “I didn’t save you just to get a present,” Ning Xiaoyao said sincerely to the mother wolf named Peach
บทที่ 62 บทที่ 62: หม่อมหนิงกล่าวว่าความมืดกำลังล่อลวงผู้ต้องหาให้กระทำความผิด "หม่องหวงหวงหวงหวงหวงหวงหม่องหวงหวงหม่อมฉันถามหมาป่าแม่ชื่อพีช
 Big Boss Black patted Ning Xiaoyao’s face with his paw
บิ๊กแบล็กแบล็กแบล็คกรุ๊ปหงายหน้าหงาย Xiaoyao ด้วยตีนของเขา
 “Stop pretending
หยุดทำท่า
” “Alright,” Ning Xiaoyao said, “I need money and grain
"" เอาล่ะ "Ning Xiaoyao กล่าวว่า" ฉันต้องการเงินและธัญพืช
” “……” said Peach
พีชกล่าว
 An unsatisfied Big Boss Black asked her, “Can’t you control yourself a bit more?” Ning Xiaoyao said, “Can’t you ever shut your mouth?” First he told her to stop pretending, then he told her to control herself
"คุณไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกหน่อยเหรอ" หนิงหลี่เสี่ยวหวกล่าวว่า "คุณไม่เคยปิดปากของคุณได้หรือ" ก่อนอื่นเขาบอกให้เธอหยุดทำท่าแล้วเขาก็บอกให้เธอควบคุมตัวเอง
 Even a movie queen wouldn’t be able to master such a complicated role
แม้แต่ราชินีหนังก็จะไม่สามารถควบคุมบทบาทที่ซับซ้อนได้
 Peach licked her lips as she saw the human and cat about to break into an argument
พีชเลียริมฝีปากของเธอขณะที่เธอเห็นมนุษย์และแมวกำลังบุกเข้ามาโต้แย้ง
 Her tail gave a swish before a grayish black cloth ball rolled out from behind her
หางของเธอให้หวดก่อนที่ลูกผ้าสีเทาสีเทารีดออกจากด้านหลังของเธอ
 “I wanted to give you this,” she told Xiaoyao
"ฉันอยากจะให้สิ่งนี้แก่คุณ" เธอบอกกับ Xiaoyao
 Ning Xiaoyao looked at the thing that some human must have thrown away and was now being used as Peach’s toy
Ning Xiaoyao มองสิ่งที่มนุษย์บางคนต้องทิ้งไปและตอนนี้ถูกใช้เป็นของเล่นของพีช
 “So it’s a little cloth ball
"ดังนั้นมันเป็นลูกผ้าเล็ก ๆ น้อย ๆ
” Getting a present was a happy occasion, so Ning Xiaoyao cheerfully reached out to take the ball
การได้ของขวัญเป็นโอกาสที่มีความสุขดังนั้นหนิงหลี่เสี่ยวยวนจึงเอื้อมมือออกไปหยิบบอล
 But Peach wagged her tail and hid the ball behind her again
แต่พีชแกว่งหางของเธอและซ่อนลูกหลังเธออีกครั้ง
 Ning Xiaoyao awkwardly withdrew her hands
Ning Xiaoyao งุ่มง่ามเอามือเธอออก
 Big Boss Black felt like his ninny had been bullied once more, and wanted to take revenge for her with his claws
บิ๊กบอสรู้สึกว่าพี่สาวของเขาถูกข่มเหงอีกครั้งและต้องการแก้แค้นให้กับกรงเล็บของเขา
 Yet after he saw Peach’s fangs, Big Boss Black grew alarmed
หลังจากที่เขาเห็นเขี้ยวของ Peach บิ๊กแบล็คก็ตื่นตระหนก
 Peach looked at Ning Xiaoyao and said, “I was going to give you this cloth ball to start, but you said you wanted money and grain
พีชมองไปที่หนิงหลี่เสี่ยวหวู่และกล่าวว่า "ฉันจะให้ลูกผ้านี้เริ่มต้น แต่คุณบอกว่าคุณต้องการเงินและธัญพืช
 So I won’t give you the cloth ball anymore
ดังนั้นฉันจะไม่ให้คุณผ้าลูกอีกต่อไป
” “Miaow,” said Big Boss Black, “Are you going to give us money and grain?” Ning Xiaoyao hastily waved her hands
"Miaow" นายบิ๊กแบล็คกล่าวว่า "คุณจะให้เงินกับเราหรือไม่?" Ning Xiaoyao รีบโบกมือให้เธอ
 “No need, I have money and I’ve just stolen some grain
"ไม่ต้องการฉันมีเงินและฉันเพิ่งขโมยข้าว
” “Over on that side of the mountain,” said Peach, “ There’s a place where humans live
"" ที่ด้านข้างของภูเขา "พีชกล่าวว่า" มีสถานที่ที่มนุษย์อาศัยอยู่
 You should go take a look, there’s a lot of money and grain there
คุณควรไปดูสิมีเงินและธัญพืชอยู่ที่นั่น
” “That won’t do,” Ning Xiaoyao said, “I can’t steal from the common people
"" จะไม่ทำ "หนิง Xiaoyao กล่าวว่า" ฉันไม่สามารถขโมยจากคนทั่วไป
” “I heard that you’re enemies with the Grand Preceptor?” Peach asked
"" ฉันได้ยินมาว่าคุณเป็นศัตรูกับ Grand Preceptor? "พีชถาม
 “……” said Ning Xiaoyao
หนิง Xiaoyao กล่าวว่า
 Did all the animals know about this? “Those are the Grand Preceptor’s men,” Peach said, “My leg was injured near those big houses
สัตว์ทุกตัวรู้หรือไม่? 
” Ning Xiaoyao’s joy came so quickly that she suffered a lapse of concentration
ความสุขของ Ning Xiaoyao เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนทำให้เธอหมดสมาธิ
 Big Boss Black bit his tail just to check
บิ๊กบอสแบล็คขยิบตาหางเพื่อตรวจสอบ
 It hurt, so that meant everything happening right now was real! Ning Xiaoyao pointed at the mountain face before them and asked, “Is it over there?” “Yes
มันเจ็บเพื่อให้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้เป็นจริง! 
 Follow alongside the brook to the north until its end, and you’ll reach it,” Peach said as she looked behind Xiaoyao
ไปตามลำธารไปทางทิศเหนือจนถึงสิ้นสุดและคุณจะไปถึง "Peach กล่าวขณะที่เธอมองไปข้างหลัง Xiaoyao
 “There’s a human coming, so I’m going now
"มีมนุษย์เข้ามาดังนั้นตอนนี้ฉันจะไป
 Xiaoyao, if fate decrees it, we’ll meet again
Xiaoyao ถ้าชะตากรรมกำหนดไว้เราจะพบกันอีกครั้ง
” Ning Xiaoyao heard the sound of footsteps as well, and turned around
หนิง Xiaoyao ได้ยินเสียงฝีเท้าดีและหันไปรอบ ๆ
 Peach picked up one little snow wolf in its mouth and vanished into the forest
พีชหยิบหิมะหมาป่าตัวหนึ่งลงในปากและหายตัวไปในป่า
 Big Boss Black shouted after her, “Did you forget one?” Peach’s voice came from far away, “Xiaoyao, that other son of mine is too small and weak
บิ๊กแบล็กโกรธตะโกนหลังจากที่เธอ "คุณลืมไปไหม" เสียงของพีชออกมาจากที่ไกล ๆ "Xiaoyao ลูกคนอื่น ๆ ของฉันนั้นเล็กเกินไปและอ่อนแอ
 I can’t provide for him, so you can adopt him
ฉันไม่สามารถให้สำหรับเขาเพื่อให้คุณสามารถนำมาใช้เขา
” Lou Zigui had already reached the vicinity, but grew alarmed when he heard a wolf howling
"Lou Zigui ไปถึงบริเวณใกล้เคียงแล้ว แต่ก็ตื่นตระหนกเมื่อได้ยินเสียงหมาป่าตัวหนึ่ง
 He unsheathed his saber and ran towards the direction of the noise
เขาเอาชนะกระบี่ของเขาและวิ่งไปตามทิศทางของเสียง
 Ning Xiaoyao bent down to pick up the abandoned wolf pup, feeling its bones beneath the fur
หนิง Xiaoyao ก้มลงไปรับหมาป่าหมาป่าที่ถูกทอดทิ้งรู้สึกว่ากระดูกอยู่ใต้ขนสัตว์
 She furrowed her brows and asked Big Boss Black, “Why is he so skinny?” “All whelps are skinny if you can’t provide for them,” Big Boss Black reached out a paw to pat the little snow wolf’s head
เธอโกนคิ้วของเธอและถาม Big Boss Black ว่า "ทำไมเขาจึงผอม?" "ลูกทั้งหมดเป็นผอมถ้าคุณไม่สามารถให้พวกเขาได้" Big Boss Black เอื้อมมือออกไปให้ตีนตีนหมาป่าหิมะ
 “Peach took away the one that looked stronger
พีชเอาคนที่ดูแข็งแรงขึ้น
” In the animal world, mothers would always prioritize raising the healthier child
"ในโลกของสัตว์มารดามักจะจัดลำดับความสำคัญในการเลี้ยงลูกที่มีสุขภาพดีขึ้น
 It sounded cruel, but that was simply survival of the fittest
ฟังดูโหดร้าย แต่นั่นเป็นเพียงการอยู่รอดของคนที่เหมาะสมเท่านั้น
 Ning Xiaoyao hugged the trembling wolf pup tighter to her chest as she looked in the direction where Peach had run off to
หนิง Xiaoyao กอดหมาป่าหมาป่าสั่นไปที่หน้าอกของเธอขณะที่เธอมองไปในทิศทางที่พีชวิ่งหนีไป
 She could still see her figure amongst the trees of the forest
เธอยังคงเห็นเธอท่ามกลางต้นไม้ในป่า
 When Lou Zigui saw Ning Xiaoyao standing unharmed beneath a rocky outcropping, he exhaled in relief and quickly went to her side
เมื่อ Lou Zigui เห็นหนิง Xiaoyao ยืนไม่เป็นอันตรายภายใต้หิน outcropping เขา exhaled ในการบรรเทาและรวดเร็วไปที่ด้านข้างของเธอ
 He spotted the white furball in her arms at a glance
เขาเห็น furball สีขาวในอ้อมแขนของเธอได้อย่างรวดเร็ว
 “Wolf pup,” Ning Xiaoyao showed Lou Zigui the little snow wolf
"Wolf หมา" หนิง Xiaoyao พบ Lou Zigui หมาป่าหิมะเล็กน้อย
 Lou Zigui’s eyes grew cautious as he looked around them
ดวงตาของ Lou Zigui งงงวยขึ้นขณะที่มองไปรอบ ๆ
 “Where’s the mother?” He’d heard a wolf howl just then, so it had to be nearby
"แม่อยู่ที่ไหน?" เขาได้ยินเสียงหมาป่าเสียงดังลั่นแล้วจึงต้องอยู่ใกล้ ๆ
 Ning Xiaoyao glanced at Big Boss Black before she replied, “Urk, it ran away
Ning Xiaoyao เหลือบไปที่ Big Boss Black ก่อนที่เธอจะตอบว่า "Urk มันวิ่งหนีไป
” Lou Zigui looked at Ning Xiaoyal
Lou Zigui มองหนิง Xiaoyal
 “Ran away?” Ning Xiaoyao waved her fist
"วิ่งหนีไป" Ning Xiaoyao โบกมือกำปั้น
 “Heheh, I’m very powerful
"เฮ้ฉันมีอำนาจมาก
” Lou Zigui wanted to cover his forehead again
Lou Zigui ต้องการปกปิดหน้าผากของเขาอีกครั้ง
 If you’re here to steal grain, then steal grain
ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อขโมยข้าวแล้วขโมยข้าว
 Why are you stealing from a wolf’s den, too? He grabbed Ning Xiaoyao’s hand and prepared to leave, wary of running into a pack of wolves
ทำไมคุณขโมยมาจากถ้ำของหมาป่าด้วย? 
 But Ning Xiaoyao simply nuzzled Lou Zigui’s shoulder with her head and said with a grin, “The Grand Preceptor still has another secret location on the other side of that mountain
หลี่ห้อยห้อยห้อยลงมาเพียงแค่ไหล่ Lou Zigui กับศีรษะของเธอและกล่าวด้วยรอยยิ้ม "Grand Preceptor ยังคงมีสถานที่ลับอีกแห่งหนึ่งอยู่อีกฟากของภูเขาแห่งนี้
 I don’t know how many men he has, but we might as well destroy the place over there too, right?” Lou Zigui found himself speechless at this moment
ฉันไม่รู้ว่าเขามีผู้ชายกี่คน แต่เราอาจทำลายสถานที่นี้ด้วยเช่นกันใช่มั้ย? "Lou Zigui พบว่าตัวเองไม่พูดในตอนนี้
 Ning Xiaoyao waved a hand in front of Lou Zigui’s face
Ning Xiaoyao โบกมือข้างหน้า Lou Zigui
 He’d suddenly stopped speaking, but he didn’t look particularly happy either
เขาก็หยุดพูด แต่เขาก็ดูไม่ค่อยพอใจ
 Just what was the situation now? Supreme Commander Lou grabbed the hand in front of his face and sighed
ตอนนี้สถานการณ์คืออะไร? 
 “Did another one of your subordinates find this as well?” “Urk,” Ning Xiaoyao thought it over
"อีกคนหนึ่งของผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณพบสิ่งนี้ด้วยหรือไม่?" "Urk" Ning Xiaoyao คิดอย่างนั้น
 She thought it was ludicrous to have a fake army under her command when she was simply a leader without a following
เธอคิดว่ามันน่าขันที่จะมีกองทัพปลอมภายใต้การบัญชาการของเธอเมื่อเธอเป็นเพียงผู้นำโดยปราศจากสิ่งต่อไปนี้
 Finally, she pointed at Big Boss Black and said, “Black Tubby found it
ในที่สุดเธอก็ชี้ไปที่ Big Boss Black และพูดว่า "Black Tubby พบมัน
” Big Boss Black suddenly sat up straight when Supreme Commander Lou’s attention shifted to him
"บิ๊กบอสแบล็กก็นั่งตรงเมื่อความสนใจของผู้บัญชาการทหารสูงสุดลูขยับไปหาเขา
 His dark green cat eyes opened wide to meet Supreme Commander Lou’s own
ตาแมวสีเขียวเข้มของเขาเปิดกว้างเพื่อตอบสนองผู้บัญชาการทหารสูงสุดของลูเอง
 Please praise me, please hold me! Lou Zigui’s eyes dimmed
โปรดยกย่องฉันโปรดจับฉัน! 
 So she still won’t tell me who’s helping her
ดังนั้นเธอยังคงไม่ได้บอกฉันว่าใครช่วยเธอ
 Ning Xiaoyao stared at the ground with a guilty conscience, because she’d ended up crediting Big Boss Black for Peach’s work
หงส์ Xiaoyao จ้องที่พื้นด้วยความรู้สึกผิดเพราะเธอต้องการจะให้เครดิต Big Boss Black สำหรับการทำงานของพีช
 Lou Zigui looked into the distance
Lou Zigui มองเข้าไปในระยะไกล
 Under the cover of darkness, the other mountain peak seemed to pierce through the clouds
ใต้ยอดเขาแห่งความมืดยอดเขาอื่น ๆ ดูเหมือนจะทะลุผ่านเมฆ
 His silence made Ning Xiaoyao feel all the more guilty
ความเงียบของเขาทำหนิง Xiaoyao รู้สึกทั้งหมดที่มีความผิดมากขึ้น
 She was about to make up another lie when Lou Zigui finally said, “Alright, let’s go over there
เธอกำลังจะทำให้เรื่องโกหกขึ้นอีกครั้งเมื่อ Lou Zigui กล่าวในที่สุดว่า "เอาล่ะไปกันเถอะ
” Ning Xiaoyao hastened to nod her head
หนิง Xiaoyao เร่งรีบพยักหน้า
 Lou Zigui lifted Ning Xiaoyao’s chin and added, “I hope that one day, Your Majesty will stop hiding things from me
Lou Zigui ยกคางของ Ning Xiaoyao และเสริมว่า "ผมหวังว่าสักวันหนึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะไม่ปิดบังสิ่งต่างๆจากฉัน
” Ning Xiaoyao’s face still held traces of baby fat, but now she’d puffed herself into a steamed stuffed bun
ใบหน้าของ Ning Xiaoyao ยังคงมีร่องรอยของไขมันเด็กอยู่ แต่ตอนนี้เธอก็พองตัวเองลงในขนมที่อัดแน่นด้วยนึ่ง
 How was she supposed to explain to him that she understood animals? “I can talk to animals,” Ning Xiaoyao said seriously as she looked at Lou Zigui
เธอควรจะอธิบายให้เขารู้ว่าเธอเข้าใจสัตว์อย่างไร? 
 Supreme Commander Lou laughed as he headed towards the granary
ผู้บัญชาการทหารสูงสุดลูหัวเราะขณะที่มุ่งหน้าไปยังยุ้งฉาง
 Does he believe me or not? Ning Xiaoyao followed behind him
เขาเชื่อฉันหรือไม่? 
 “Xiaoyao,” Supreme Commander Lou suddenly stopped, causing Ning Xiaoyao to crash into his back
"Xiaoyao" ผู้บัญชาการทหารสูงสุดลูก็หยุดลงทำให้หนิง Xiaoyao พังพินาศเข้าทางด้านหลัง
 “I’m not forcing you to do anything
"ฉันไม่ได้บังคับให้คุณทำอะไร
 I just want to help you, and I w-want…want to protect you
ฉันแค่อยากจะช่วยคุณและฉันก็อยาก ... ต้องการปกป้องคุณ
” Ning Xiaoyao gingerly touched her red nose
หนิง Xiaoyao ขลิบมือสัมผัสจมูกสีแดงของเธอ
 Fine, Supreme Commander Lou doesn’t believe me after all! The sadness! Soon afterwards, they reached the western corner of the northern mountain
ดี, ผู้บัญชาการทหารสูงสุด Lou ไม่เชื่อฉันหลังจากทั้งหมด! 
 A small stream meandered past the curves of the mountain
มีลำธารเล็ก ๆ ขวางผ่านเส้นโค้งของภูเขา
 Tiny fish occasionally leapt out the water, their splashing creating teeny sparks of light beneath the star-studded, crescent moon skies
ปลาเล็ก ๆ เป็นครั้งคราวกระโจนออกจากน้ำการกระเซ็นของพวกเขาทำให้เกิดประกายไฟเล็ก ๆ ใต้แสงดาวที่เต็มไปด้วยดวงดาวดวงจันทร์ท้องฟ้า
 “Xiaoyao,” Ning Xiaoyao could hear the little fish shouting
"Xiaoyao" หนิง Xiaoyao ได้ยินเสียงปลาเล็ก ๆ ตะโกน
 She waved at the ripples to say hello
เธอโบกมือไปที่คลื่นเพื่อทักทาย
 Lou Zigui looked at the jagged rock path beneath their feet, worried that Ning Xiaoyao would be tired by such a journey
Lou Zigui มองไปที่เส้นทางหินที่ขรุขระอยู่ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขากังวลว่า Ning Xiaoyao จะเหนื่อยกับการเดินทางเช่นนี้
 When he glanced back at her, it was with the thought of piggybacking this girl instead
เมื่อเขามองย้อนกลับไปที่เธอมันก็ด้วยความคิดของ piggybacking สาวคนนี้แทน
 “Supreme Commander, look at the fish,” Ning Xiaoyao smiled broadly as she pointed at the leaping fish
"ผู้บัญชาการทหารสูงสุดมองปลา" Ning Xiaoyao ยิ้มกว้าง ๆ ขณะที่เธอชี้ไปที่ปลาที่กระโจน
 Supreme Commander Lou quietly turned back to keep walking
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด Lou เงียบ ๆ หันหลังให้เดิน
 He’d been overthinking things by worrying about this girl
เขากำลังคิดอะไรมากเกินไปโดยกังวลเรื่องเด็กผู้หญิงคนนี้
 At the end of the brook was was another outcrop of mountains
ในตอนท้ายของลำธารเป็นอีกโขดหินของภูเขา
 “There’s no path left,” Fang Tang said as he patted a moss-covered boulder after he and a few of the Dragon Guards caught up from following Supreme Commander Lou
"ไม่มีเส้นทางที่เหลือ" Fang Tang กล่าวในขณะที่เขาตบเบา ๆ ก้อนหินที่ปกคลุมไปด้วยตะไคร่น้ำหลังจากที่เขาและกองกำลังมังกรสองสามตัวพังทลายลงมาจากผู้บัญชาการทหารสูงสุดของ Lou
 “Over here
"ที่นี่
” Ning Xiaoyao was scratching her head to search when she heard the fish in the stream speak up
หนิง Xiaoyao เกาหัวของเธอเพื่อค้นหาเมื่อเธอได้ยินปลาในลำธารพูดขึ้น
 A little fish jumped out of the water before splashing back in
ปลาตัวเล็ก ๆ กระโดดลงมาจากน้ำก่อนที่จะกระเด็นเข้ามา
 “I keep thinking there’s something weird about the fish in the water,” one Dragon Guard told his companion
"ฉันคิดว่ามีอะไรแปลก ๆ เกี่ยวกับปลาในน้ำ" หนึ่ง Dragon Guard บอกเพื่อนของเขา
 What kinds of fish keep leaping in and out? “Are they carp leaping the dragon gate?” another Dragon Guard guessed
สิ่งที่ชนิดของปลาให้กระโจนเข้าและออก? 
 “But these aren’t carp,” another Dragon Guard said quietly as he knelt by the stream
"แต่นี่ไม่ใช่ปลาคาร์พ" Dragon Guard อีกคนกล่าวอย่างเงียบ ๆ ขณะที่คุกเข่าตามลำธาร
 “Your Majesty!” Supreme Commander Lou shouted from the banks of the brook
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" ผู้บัญชาการทหารสูงสุด Lou ตะโกนจากฝั่งลำธาร
 Everyone turned to see that their sovereign had leapt into the water
ทุกคนหันไปเห็นว่าจักรพรรดิของพวกเขาได้กระโดดลงไปในน้ำ
 “There’s a fissure here,” Ning Xiaoyao said after she ran to where the little fish had jumped out of the water
"มีรอยแยกที่นี่" Ning Xiaoyao กล่าวหลังจากที่เธอวิ่งไปถึงที่ซึ่งปลาตัวเล็ก ๆ กระโดดลงมาจากน้ำ
 “People can fit through it
"ผู้คนสามารถพอดีกับมันได้
” Lou Zigui rand to Ning Xiaoyao’s side
"Lou Zigui rand ไปยัง Ning Xiaoyao
 The mountainside here was covered in vines, so Lou Zigui took his blade and hacked them all off
ภูเขาที่นี่ถูกปกคลุมไปด้วยเถาองุ่นดังนั้นลูซิกูยจึงเอาใบมีดของเขาและเจาะพวกมันออกไป
 Sure enough, a crack big enough to fit a single person appeared before his eyes
มีรอยแตกขนาดใหญ่พอที่จะพอดีกับคนโสดที่ปรากฏตัวต่อหน้าต่อตา
 “This is the way,” Ning Xiaoyao took a step forward without even waiting for Lou Zigui’s reaction, and entered the fissure
"นี่คือวิธี" หนิง Xiaoyao ก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ได้รอปฏิกิริยาของ Lou Zigui และเดินเข้าไปในรอยแยก
 Moonlight couldn’t penetrate through the crack, which was so dark that one couldn’t even see one’s fingers
แสงจันทร์ไม่สามารถทะลุผ่านรอยแตกได้ซึ่งมืดจนแทบไม่เห็นนิ้ว
 However, the abnormal abilities of a genetically evolved human helped Ning Xiaoyao see a five meter wide path stretch out from before her feet
อย่างไรก็ตามความสามารถที่ผิดปกติของมนุษย์ที่ได้รับการพัฒนาทางพันธุกรรมช่วย Ning Xiaoyao ดูเส้นทางกว้าง 5 เมตรที่ยื่นออกมาจากหน้าเท้าของเธอ
 “The path’s right here,” Ning Xiaoyao said as she turned to shout outside
"เส้นทางที่นี่" Ning Xiaoyao กล่าวขณะที่เธอหันมาตะโกนออกไปข้างนอก
 “We…” She didn’t manage to finish before a furious Supreme Commander Lou anxiously pulled her into his arms
"เรา ... " เธอไม่สามารถจัดการให้เสร็จก่อนที่ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของ Lou โกรธจะดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา
 “What if there was a trap in here? How could you be so rash?!” Even with her in his arms, Lou Zigui’s heart was still thumping
"เกิดอะไรขึ้นถ้ามีกับดักอยู่ที่นี่? 
 The moment he saw this person dash recklessly into the passageway, his mind had turned completely blank
ช่วงเวลาที่เขาเห็นคนคนนี้รีบวิ่งเข้าไปในทางเดินจิตใจของเขาก็ว่างเปล่า
 “………” said Ning Xiaoyao, whose nose was plastered against Lou Zigui’s chest
หนิงหลี่หลี่ห้อยห้อยห้อยห้อยห้อยห้อย
 As long as the trap didn’t involve zombies, she wouldn’t die
ตราบเท่าที่กับดักไม่ได้เกี่ยวข้องกับซอมบี้เธอจะไม่ตาย
 “You can’t do this again next time,” Lou Zigui loudly required Ning Xiaoyao
"คุณไม่สามารถทำเช่นนี้อีกครั้งในครั้งต่อไป" Lou Zigui ต้องร้องดัง Ning Xiaoyao
 “Oh
“โอ้
” “Oh? I want you to remember, you can’t have no precautions whatsoever!” “Oh
"" โอ้? 
” “Still ‘oh?’” “I, I know
"" ยังคง 'โอ้' "" ฉันฉันรู้
” Outside the fissure, everyone exchanged glances
"นอกช่องว่างทุกคนก็เปลี่ยนไป
 Supreme Commander, ah, we know you’re worried about His Majesty, but you can’t treat him as one of the cadets in training
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด, ah, เรารู้ว่าคุณกังวลเกี่ยวกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว แต่คุณไม่สามารถปฏิบัติต่อเขาเป็นหนึ่งในนักเรียนนายร้อยในการฝึกอบรม
 He’s His Majesty, ah
พระองค์ทรงเป็นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอา
 Lou Zigui’s chin rubbed against the soft head of hair beneath him before he sighed
คางลูซิกูมีลูบกับศีรษะอ่อนของผมใต้เขาก่อนที่เขาจะถอนหายใจ
 He was thinking how telling her all this seemed useless when a soft, warm sensation pressed again his face
เขากำลังคิดว่าการบอกเธอทั้งหมดนี้ดูเหมือนไร้ประโยชน์เมื่อรู้สึกอบอุ่นอบอุ่นกดอีกครั้งใบหน้าของเขา
 Ning Xiaoyao had stood on her tiptoes to kiss him, her heart filled with contentment
หนิง Xiaoyao ยืนอยู่บนเท้าของเธอที่จะจูบเขาหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความพึงพอใจ
 It felt great to have Supreme Commander worrying about her
รู้สึกดีที่มีผู้บัญชาการทหารสูงสุดต้องเป็นห่วงเธอ
 Lou Zigui touched where he’d been kissed and gave a light cough
Lou Zigui แตะที่ที่เขาจูบและให้ไอเบา ๆ
 Ning Xiaoyao said mysteriously, “Not bad, right? The darkness tempts people to commit crimes, oh~” Lou Zigui muffled the mouth that dared to say anything without care
Ning Xiaoyao กล่าวอย่างลึกลับว่า "ไม่เลวใช่มั้ย? 
 Outside, Fang Tang carefully asked, “Supreme Commander, can we come in yet?” Lou Zigui lit the torch in his hands and inspected the path before him, before replying, “Come in
"ผู้บัญชาการทหารสูงสุดเรามาได้ยังไงล่ะ?" ลูซิกูอุยไฟฉายอยู่ในมือของเขาและตรวจสอบเส้นทางก่อนหน้าเขาก่อนจะตอบว่า "เข้ามา
” A line of people followed along the path cut into the mountain to head north
"มีคนเดินตามเส้นทางที่ตัดเข้าสู่ภูเขาเพื่อมุ่งหน้าไปทางเหนือ
 — One hour later, Grand Preceptor Xie looked at the faintly brightening skies as he emerged from the underground chambers with Elder Li
- หนึ่งชั่วโมงต่อมา Grand Preceptor Xie มองไปที่ท้องฟ้าอันสว่างจ้าขณะที่เขาโผล่ออกมาจากห้องใต้ดินกับเอ็ลเดอร์ลี
 “That’s a place for imprisoning servants who’ve committed crimes
"นั่นคือสถานที่สำหรับขังคนรับใช้ที่กระทำความผิด
 Naturally, these people would harbor injuries on their bodies from the punishments they endured
โดยธรรมชาติแล้วคนเหล่านี้จะได้รับบาดเจ็บจากร่างกายของพวกเขาจากการลงโทษที่พวกเขาต้องทน
” Elder Li gave him a cold smile
"เอ็ลเดอร์ลี่ให้รอยยิ้มแก่เขา
 “Where else does Elder Li want to inspect?” Grand Preceptor Xie asked
"ที่อื่นที่เอ็ลเดอร์ลี่ต้องการตรวจสอบหรือไม่?" นายแกรนด์ครูผู้สอนถาม
 Elder Li kept up his cold smile
เอ็ลเดอร์ลี่เก็บรอยยิ้มอันหนาวเย็นของเขาไว้
 Grand Preceptor Xie was nearly at the limit of his patience
Grand Preceptor Xie เกือบจะถึงขีด จำกัด ของความอดทน
 One of the estate’s stewards dashed into the courtyard, in too much of a rush to even bow properly
หนึ่งในผู้พิทักษ์ทรัพย์สมบัติพุ่งเข้ามาในลานจอดรถ
 He ran to Grand Preceptor Xie’s side and said a few words by his ear very fast
เขาวิ่งไปทางด้าน Grand Preceptor Xie และพูดคำไม่กี่คำโดยหูของเขาอย่างรวดเร็ว
 Grand Preceptor Xie staggered in place
Grand Preceptor Xie เซื่องซึมในสถานที่
 The granary of the western suburbs was done for…
ยุ้งของเขตชานเมืองทางตะวันตกได้ทำเพื่อ ...