Chapter 79 Chapter 79: Xiaoyao is a good emperor  “I gave Prince Zhi money because I wanted Song Jin to return to Anyuan
Chapter 79: Xiaoyao เป็นจักรพรรดิที่ดี "ฉันให้เงินของ Prince Zhi เพราะฉันต้องการให้ Song Jin กลับไป Anyuan
 Prince Zhi is a man who loves money, so of course I need to cater to his tastes,” Lou Zigui said before explaining his entire reasoning process, including why Song Jin couldn’t simply leave the city by himself
Prince Zhi เป็นคนที่รักเงินดังนั้นแน่นอนว่าฉันต้องให้ความสำคัญกับรสนิยมของเขา "Lou Zigui กล่าวก่อนที่จะอธิบายเหตุผลในการให้เหตุผลทั้งหมดของเขารวมถึงเหตุผลที่ Song Jin ไม่สามารถออกจากเมืองได้ด้วยตัวเอง
 As a resident of an apocalyptic era with no experience in crafty plots and machinations, Ning Xiaoyao was stunned
ในฐานะที่เป็นถิ่นที่อยู่ในยุคสันทรายที่ไม่มีประสบการณ์ในการวางแผนและการใช้อาวุธที่หวงหนิง Xiaoyao รู้สึกตะลึง
 Why did a person have to take so many twists and turns just to deliver some money? And also, Little Song might risk death just by taking a simple trip home? When Lou Zigui finished, he looked at Ning Xiaoyao’s eyes and said, “Xiaoyao, do you understand my intentions now?” Ning Xiaoyao blinked
ทำไมคนถึงต้องบิดและเปลี่ยนเป็นจำนวนมากเพียงเพื่อส่งเงิน? 
 Would her IQ be called into question if she said she didn’t understand? She thought it over before replying, “Can we earn back the money we gave away?” Things like the reasons for collateral or going home were beyond her, but the money should be the most important point, right? Lou Zigui nodded before he lowered his voice
ไอคิวของเธอจะถูกถามว่าเธอไม่เข้าใจหรือไม่? 
 “I’ll get that money back
"ฉันจะได้เงินคืน
” Ning Xiaoyao released a breath
หนิง Xiaoyao ปล่อยลมหายใจ
 If that was the case, she wouldn’t feel so pained
ถ้าเป็นอย่างนั้นเธอก็ไม่รู้สึกเจ็บปวด
 “Everything else I said on the scene were all lies,” Lou Zigui told Ning Xiaoyao next
"ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันพูดในที่เกิดเหตุเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด" Lou Zigui กล่าวต่อไปว่า Ning Xiaoyao ต่อไป
 “Xiaoyao, don’t take it as the truth
"Xiaoyao ไม่เอามันเป็นความจริง
” Ning Xiaoyao couldn’t help but turn these words over in her head
หนิง Xiaoyao ไม่สามารถช่วย แต่หันคำพูดเหล่านี้ลงไปในหัวของเธอ
 What else did Supreme Commander say? Lou Zigui leaned in closer to Ning Xiaoyao and murmured, “My father and brothers all died by the Northern Hu’s hands
ผู้บัญชาการทหารสูงสุดกล่าวว่าอะไร? 
 If I don’t destroy them in my lifetime, I won’t have any face to see them again
ถ้าฉันไม่ทำลายพวกเขาในชีวิตของฉันฉันจะไม่ได้มีใบหน้าที่จะเห็นพวกเขาอีกครั้ง
” Ning Xiaoyao went ‘oh’ and wanted to comfort Lou Zigui, but couldn’t figure out how
"หนิงหลี่หลี่เสี่ยวหลงไป" โอ้ "และอยากจะปลอบ Lou Zigui แต่ไม่เข้าใจว่า
 In the end, she simply stuffed a red bean cake into his mouth and said
ในท้ายที่สุดเธอก็ยัดไส้เค้กสีแดงลงในปากของเขาและพูดว่า
 “Eat up
"กิน
” Eating sweets could improve a person’s mood
"การกินขนมอาจช่วยเพิ่มอารมณ์ของคนได้
 So she believes me? It’s all right? As Lou Zigui ate the sweet red bean cake, he slowly sank down to sit next to Ning Xiaoyao
ดังนั้นเธอจึงเชื่อฉัน 
 Then he carefully rested his hand over her own
จากนั้นเขาก็รีบหยิบมือของตัวเองขึ้น
 When he saw that she didn’t resist, Supreme Commander Lou simply grasped her entire hand
เมื่อเขาเห็นว่าเธอไม่ขัดขืนผู้บัญชาการทหารสูงสุดลูก็จับมือทั้งสองของเธอ
 Ning Xiaoyao tilted her head to look at the person next to her
หนิง Xiaoyao เอียงศีรษะเพื่อดูคนที่อยู่ข้างเธอ
 For some reason, she kept feeling like she’d missed out on something important he’d said before
ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอรู้สึกเหมือนคิดถึงสิ่งสำคัญที่เขาเคยพูดมาก่อน
 On the tree branch, Wheat said to Grandfather Sparrow, “So it’s that easy to talk to Xiaoyao, chirp~” Ning Xiaoyao next asked Lou Zigui, “Do the Northern Hu have any connections with birds?” Supreme Commander Lou was still nursing a guilty conscience, so he thought over Ning Xiaoyao’s question before answering, “The Northern Hu believe in the Wolf God, so they have nothing to do with birds
"มันง่ายมากที่จะพูดคุยกับ Xiaoyao เจี๊ยก ๆ หล่ะ" Ning Xiaoyao ถาม Lou Zigui ต่อไปว่า "ภาคเหนือมีการเชื่อมต่อกับนกหรือไม่?" ผู้บัญชาการทหารสูงสุด Lou ยังคงเป็นพยาบาลอยู่ 
” Ning Xiaoyao shook her head
หนิง Xiaoyao ส่ายหัว
 If the Northern Hu had nothing to do with birds, then what was all that nonsense about ‘a drawn bow needs a flying bird to shoot?’ And that stuff about bows, too
ถ้าภาคเหนือไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับนกแล้วสิ่งที่เป็นเรื่องไร้สาระที่เกี่ยวกับ "โบว์วาดต้องมีนกบินยิง?" และสิ่งที่เกี่ยวกับคันธนูด้วย
 If there weren’t any birds in the air, who’d bother carrying a bow on their backs in the first place? Just what was the connection between that phrase and the Northern Hu? Ning Xiaoyao found that this question was too mysterious for her to solve
ถ้าไม่มีนกในอากาศใครจะรำคาญกับการถือธนูบนหลังของพวกเขาในตอนแรก? 
 (Author: Illiteracy kills, ah
(ผู้เขียน: ไม่รู้หนังสือฆ่า ah
 o(╯□╰)o ) “Why did you ask about that of all things?” Lou Zigui asked
o (╯□╰) o) "ทำไมคุณถามเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมด?" ลูซิกูยถาม
 Ning Xiaoyao looked up at Wheat in the branches
Ning Xiaoyao เงยหน้าขึ้นมองข้าวสาลีในสาขา
 Did he hear the wrong thing? Wheat simply chirped at Ning Xiaoya again
เขาได้ยินสิ่งผิดพลาดหรือไม่? 
 The red bean cake is sooo delicious~ Ning Xiaoyao silently filed away the fact that Wheat liked eating red bean cake before asking Lou Zigui, “Then did Prince Zhi agree for Song Jin to go along?” Lou Zigui nodded
เค้กถั่วแดงอร่อยมาก ~ หนิง Xiaoyao เงียบ ๆ ยื่นออกไปข้อเท็จจริงที่ว่าข้าวสาลีชอบกินถั่วแดงเค้กก่อนที่จะถาม Lou Zigui "แล้วเจ้าชาย Zhi เห็นด้วยกับ Song Jin ไปไหม" Lou Zigui พยักหน้า
 “Then everything’s good,” Ning Xiaoyao decided not to think about this anymore
"แล้วทุกสิ่งทุกอย่างดี" Ning Xiaoyao ตัดสินใจไม่คิดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป
 In any case, she didn’t understand it and questions seemed useless when she couldn’t fathom Supreme Commander’s answers
ไม่ว่าในกรณีใด ๆ เธอไม่เข้าใจและคำถามก็ดูเหมือนไร้ประโยชน์เมื่อเธอไม่เข้าใจคำตอบของผู้บัญชาการทหารสูงสุด
 Lou Zigui finally withdrew the hand behind his back and extended it to Ning Xiaoyao
Lou Zigui ถอยหลังมือข้างหลังของเขาและขยายไปยัง Ning Xiaoyao
 The oilpaper package in his palm was still sealed shut
บรรจุภัณฑ์กระดาษทรายในฝ่ามือของเขายังปิดผนึกไว้
 “What is this?” Ning Xiaoyao asked
"นี่มันอะไรเหรอ?" Ning Xiaoyao ถาม
 Lou Zigui opened up the package to reveal a pound of fried dough twists inside
Lou Zigui เปิดแพคเกจเพื่อเผยให้เห็นแป้งทอดภายในตัวแป้งพันเส้น
 “I bought them on the road
"ฉันซื้อพวกเขาอยู่บนท้องถนน
 I remember there was one stall who makes really good dough twists,” he told Ning Xiaoyao
ผมจำได้ว่ามีแผงลอยเดียวที่ทำเกลียวแป้งดีจริงๆ "เขาบอกกับ Ning Xiaoyao
 “Really?” Ning Xiaoyao grabbed a fried dough twist and took a bite
"จริงเหรอ?" Ning Xiaoyao คว้าแป้งแป้งทอดและกัด
 It had just come out of the pot, so it was crispy and savory
มันเพิ่งจะออกมาจากหม้อดังนั้นจึงเป็นกรอบและเผ็ด
 Ning Xiaoyao was so happy that her eyes curved into crescents
Ning Xiaoyao มีความสุขมากที่ดวงตาของเธอผุดขึ้นมาเป็นเสี้ยว
 Tasty
รสอร่อย
 When Lou Zigui saw Ning Xiaoyao’s smile, he finally felt some peace of mind despite being free from guilt in the first place
เมื่อ Lou Zigui เห็นรอยยิ้มของ Ning Xiaoyao ในที่สุดเขาก็รู้สึกอุ่นใจแม้จะไม่รู้สึกผิดในตอนแรก
 “Do you like them? Then I’ll buy them for you again next time
"คุณชอบพวกเขาไหม? 
” “Sure, sure,” Ning Xiaoyao nodded as she crunched on her dough twist
"" แน่นอนว่า "หนิง Xiaoyao พยักหน้าขณะที่เธอเคาะแป้งบิดของเธอ
 Lou Zigui watched Ning Xiaoyao munch her way through the snacks before he suddenly said, “Xiaoyao, I won’t lie to you
Lou Zigui ได้เฝ้าดูหนิงลี่เสี่ยวหวัวแหวกทางผ่านของว่างก่อนที่เขาจะพูดอย่างฉับพลัน "Xiaoyao ฉันจะไม่โกหกคุณ
” Ning Xiaoyao was just reaching in the package for another fried dough twist when she heard Supreme Commander Lou’s words
หลี่หลี่หลี่หลี่เสี่ยวหวู่เพิ่งไปถึงหีบห่อแป้งทอดอีกเมื่อเธอได้ยินคำพูดของนายทหารสูงสุดของลู
 She looked at him and nodded her head, but her mind was wholly on the fried dough twists
เธอมองไปที่เขาและพยักหน้าให้หัวของเธอ แต่ความคิดของเธออยู่ที่เกลียวแป้งทอด
 Even her ears heard nothing but the crinkling of oilpaper beneath her fingers
หูของเธอยังไม่ได้ยินอะไรนอกจากกระดาษย่างที่ใต้นิ้วของเธอ
 As for Supreme Commander Lou’s words, His Majesty Ning didn’t take them in at all
ส่วนคำบัญชาของนายลูฎหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวหลี่หนิงไม่ได้พาพวกเขาไปไหน
 (o(╯□╰)o) “Thank you,” Lou Zigui said
(o (╯□╰) o) "ขอบคุณ" Lou Zigui กล่าว
 When Ning Xiaoyao heard his thanks, her mouth was full of dough twists
เมื่อ Ning Xiaoyao ได้ยินคำขอบคุณของเขาปากของเธอเต็มไปด้วยแป้งบิด
 She looked at him and muttered unintelligibly, “Whaa?” Lou Zigui rested his hands on Ning Xiaoyao’s shoulders before lowering his head to whisper by Ning Xiaoyao’s ear
เธอมองไปที่เขาและพูดอย่างไม่ฉลาด "หือ?" ลูซิกูยวางมือบนไหล่ของหนิงหลี่หลี่หมิงก่อนที่จะลดศีรษะลงโดยหูของหนิงหลี่
 “Thank you for being willing to trust me
"ขอบคุณที่ยินดีให้ความไว้วางใจฉัน
” Supreme Commander Lou knew that he’d said truly wretched words in front of Prince Zhi
"ผู้บัญชาการทหารสูงสุดลูรู้ดีว่าเขาพูดคำพูดที่ไร้ความหมายต่อหน้าเจ้าชายจิ
 Though Ning Xiaoyao had easily given him her trust, he was clear that such faith in him was a heavy weight
แม้ว่า Ning Xiaoyao ได้มอบความไว้วางใจให้กับเขาอย่างชัดเจน แต่เขาก็เห็นได้ชัดว่าความเชื่อมั่นในตัวเขามีน้ำหนักมาก
 Ning Xiaoyao stuffed a fried dough twist into Lou Zigui’s mouth
Ning Xiaoyao ยัดไส้แป้งทอดลงในปากของ Lou Zigui
 In any case, no one had died, so what was this big deal about trust? She split her mouth into a grin and said, “Seeing as you’ve brought me fried dough twists, I’ll lend you money next time too when I earn some
ในกรณีใดไม่มีใครเสียชีวิตดังนั้นสิ่งที่เป็นเรื่องใหญ่นี้เกี่ยวกับความไว้วางใจ? 
” What was a pauper’s purpose in life? To earn money, of course! Lou Zigui kissed the top of Ning Xiaoyao’s head
"อะไรคือจุดประสงค์ของคนจนในชีวิต? 
 The moonlight was gentle and soft, while the wutong tree’s leaves rustled slightly in the breeze scented with the fragrance of chamei flowers
แสงจันทร์อ่อนโยนและนุ่มนวลในขณะที่ใบของต้น wutong ใบไม้เล็กน้อยเล็กน้อยในสายลมที่มีกลิ่นหอมของดอกไม้ chamei
 Ning Xiaoyao lifted her head as she swallowed the dough twists in her mouth
Ning Xiaoyao ยกหัวของเธอขณะที่เธอกลืนแป้งบิดในปากของเธอ
 Faint green light shimmered between her lips, cleaning her teeth thoroughly before she kissed Lou Zigui back
แสงสีเขียวอ่อนระยิบระยับระหว่างริมฝีปากของเธอทำความสะอาดฟันให้สะอาดก่อนที่เธอจะจูบ Lou Zigui กลับ
 Although Ning Xiaoyao and Lou Zigui’s brains had been running on completely different trains of thought, both of them were very happy in this moment~ Mute Nanny silently retreated from her perch at the window, afraid to make a peep
แม้ว่าหนิงหลี่เสี่ยวหวู่และลูซิกูยกำลังวิ่งอยู่บนรถไฟที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่ทั้งคู่มีความสุขมากในขณะนี้ ~ พี่เลี้ยงเงียบหนีจากบ้านของเธอเงียบ ๆ ที่หน้าต่างกลัวที่จะมองลอด
 Ning Xiaoyao noticed that half-shut window and figured that the most Mute Nanny could do was tell everything to the empress dowager
หนิง Xiaoyao สังเกตเห็นว่าหน้าต่างครึ่งหลับและคิดว่ามากที่สุดพี่เลี้ยงใบ้สามารถทำคือบอกทุกอย่างให้เจ้าอาลัยราชย์
 But the empress dowager wouldn’t dare to reveal the secret of her gender anyways, so Ning Xiaoyao resumed resting her head against Supreme Commander Lou’s shoulders
แต่เจ้าหญิงหม่อมเจ้าไม่กล้าเปิดเผยความลับของเรื่องเพศของเธอดังนั้นหนิงหลี่หลี่กลับมานอนพักกับศีรษะของผู้บัญชาการทหารสูงสุดของลู
 If nothing would come of it, why should she worry? Mute Nanny knew of His Majesty’s secret, or else Empress Dowager Xie would never have let her serve the emperor
ถ้าไม่มีอะไรจะเกิดขึ้นทำไมเธอถึงต้องกังวล? 
 After retreating from the main hall, she felt her legs grow weak as her heart pounded
หลังจากที่ถอยออกมาจากห้องโถงใหญ่เธอรู้สึกว่าขาของเธออ่อนลงเมื่อหัวใจเธอโขลก
 Supreme Commander was kissing His Majesty
ผู้บัญชาการทหารสูงสุดได้จุมพิตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
 Do the two of them, are they… Mute Nanny’s thoughts ran wild
ทำสองของพวกเขาเป็นพวกเขา ... ความคิดของพี่เลี้ยงเงียบวิ่งป่า
 Supreme Commander knows that His Majesty is a female
ผู้บัญชาการทหารสูงสุดทราบว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นหญิง
 What now? Outside the walls of the Supreme Splendor Hall, the gong rang for the second watch of the night–between 9 and 11PM
อะไรตอนนี้? 
 Mute Nanny leaped onto the western wall of the Supreme Splendor Hall before smoothly climbing down the other side
พี่เลี้ยงใบ้ได้กระโดดลงไปที่ผนังด้านตะวันตกของ Supreme Splendor Hall ก่อนที่จะปีนลงไปอีกด้านหนึ่งได้อย่างราบรื่น
 Her motions were far more fluid and natural than Ning Xiaoyao’s wall-climbing skills
การเคลื่อนไหวของเธอมีความลื่นไหลและเป็นธรรมชาติมากขึ้นกว่าทักษะการปีนกำแพงของ Ning Xiaoyao
 Big Boss Black raced up the wall and watched Mute Nanny heading to the west, before jumping down to give chase
Big Boss Black วิ่งขึ้นกำแพงและเฝ้ามอง Mute Nanny มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกก่อนที่จะกระโดดลงเพื่อไล่ตาม
 Although the entire empress dowager’s palace was flanked by imperial guards, Mute Nanny simply slipped silently behind a pair without either one the wiser
แม้ว่าราชวังของเจ้าหญิงทั้งสองจะถูกขนาบข้างด้วยกองกำลังของจักรพรรดิ แต่พี่เลี้ยงใบ้ก็ลื่นไถลเบื้องหลังคู่โดยไม่มีใครฉลาด
 Big Boss Black followed Mute Nanny to the outer walls of the empress dowager’s palace
Big Boss Black ตาม Mute Nanny ไปที่ผนังด้านนอกของพระราชวังของเจ้าจอมของสมเด็จพระราชินี
 When he saw Mute Nanny flip over another wall to go inside, he wanted to find a way in as well, but was stopped but a fat round furball
เมื่อเขาเห็นพี่เลี้ยงเงียบ ๆ พลิกกำแพงอีกข้างหนึ่งเข้ามาข้างในเขาก็อยากจะหาทางออกให้ได้เช่นกัน แต่ก็ถูกหยุดยั้ง แต่มีขนยาวรอบตัว
 He could tell it was that little rat Oil Jar just by the smell
เขาสามารถบอกได้ว่าเป็นหนูน้อยน้ำมัน Jar เพียงโดยกลิ่น
 “Big Boss Black, you can’t go in here,” Oil Jar said
"นายบิ๊กแบล็คคุณไม่สามารถไปที่นี่ได้" นายออยล์กล่าวว่า
 “There are guards inside
"มียามอยู่ข้างใน
” Big Boss Black said, “The old granny who went in just then saw Supreme Commander kissing Xiaoyao
"บิ๊กแบล็คแบล็คกล่าวว่า" คุณยายผู้เฝ้าอยู่ในนั้นได้เห็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดจูบ Xiaoyao
” “Squeak?” Oil Jar grew agitated as he bit his own tail and ran around in a circle
"สารภาพ" Jar น้ำมันเติบโตงงขณะที่เขากัดหางของตัวเองและวิ่งไปรอบ ๆ ในวงกลม
 “Supreme Commander kissed our Xiaoyao? Oh, Xiaoyao can be married off now!” Big Boss Black really wanted to swallow up this stupid rat
"ผู้บัญชาการสูงสุดได้จูบ Xiaoyao ของเรา? 
 He raised a paw and smacked Oil Jar to the ground
เขายกขาและแทงน้ำมันหล่อลื่นเข้ากับพื้น
 “What if that old woman tells the empress dowager?” Oil Jar was stunned speechless
"จะทำอย่างไรถ้าหญิงชราคนนั้นเล่าให้แม่คุมขุนนางผู้สมถะทราบ" Jar น้ำมันก็ตะลึงไม่พูด
 “Will the empress dowager allow Supreme Commander to marry Xiaoyao?” Big Boss Black was very worried
"สมเด็จพระจักรพรรดิทรงช่วยให้ผู้บัญชาการทหารสูงสุดสามารถแต่งงานกับ Xiaoyao ได้หรือไม่?" บิ๊กแบล็ครู้สึกเป็นห่วงมาก
 Oil Jar’s whiskers quivered
เคราของ Jar น้ำมันสั่น
 “That’s right, the empress dowager is very, very vile
"ถูกต้องแล้วเจ้าอ้อยราชินีเป็นหมันมาก
” “Then what are you still spacing around for?” Big Boss Black roared
"" แล้วคุณยังมีช่องว่างอยู่ละ? "นายใหญ่นายใหญ่ดังคำราม
 “Hurry and scout for news
"รีบไปสอดแนมดูข่าว
 I’ll wait for you here
ฉันจะรอคุณที่นี่
” “Alright,” Oil Jar grew serious as he crawled up from the floor and ran into the darkness
"เอาล่ะ" Jar น้ำมันเติบโตอย่างจริงจังขณะที่เขาคลานขึ้นมาจากพื้นและวิ่งเข้าไปในความมืด
 If the empress dowager won’t let Xiaoyao marry Supreme Commander, he thought, I’ll go out of the city and find Brother Tiger to learn how to kill humans
ถ้าราชินีผู้ดีไม่ยอมให้ Xiaoyao แต่งงานกับ Supreme Commander เขาคิดว่าข้าจะออกไปนอกเมืองและหา Brother Tiger เพื่อเรียนรู้วิธีฆ่ามนุษย์
 Then I’ll bite the empress dowager to death! If the empress dowager doesn’t let Supreme Commander marry my ninny, Big Boss Black thought as he waited by the wall, I’ll bring along my brothers and find a chance to finish her off
จากนั้นฉันจะกัดตัวจักรพรรดินีที่ตายไปแล้ว! 
 Don’t think cats can’t kill humans
อย่าคิดว่าแมวไม่สามารถฆ่ามนุษย์ได้
 Hmph, hmph! Big Boss Black bared his teeth
Hmph, hmph! 
 He had fangs, too! (Author: You two are worried about the completely wrong thing!) — Mute Nanny knelt in front of Empress Dowager Xie, only standing when the latter raised her hand
เขามีเขี้ยวเกินไป! 
 “His Majesty really has a miracle medicine to make Prince Fu skinnier?” Empress Dowager Xie asked
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมียามหัศจรรย์จริงๆที่จะทำให้เจ้าชายฟูเอ๋ขึ้น" เจ้าชายอัลเฟรดดี้ซีเอถาม
 Mute Nanny shook her head as she signed with her hands
พี่เลี้ยงใบ้เลี้ยวหัวของเธอขณะที่เธอเซ็นสัญญาด้วยมือของเธอ
 Empress Dowager Xie creased her eyebrows
Empress Dowager Xie ย่นคิ้วของเธอ
 “No? Then what’s all that fuss about?” Mute Nanny lowered her head and stood there respectfully
“ไม่? 
 Empress Dowager Xie next asked, “What else has His Majesty done in the past two days?” Only then did Mute Nanny look up at Empress Dowager Xie again
"อะไรที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงกระทำในช่วงสองวันที่ผ่านมา?" แต่ทว่าพี่สาวคนนึงก็มองขึ้นไปที่สมเด็จพระจักรพรรดิฯ อีกครั้ง
 Just now, she discovered that the woman had aged
ตอนนี้เธอค้นพบว่าผู้หญิงอายุ
 This second glance only confirmed her beliefs
ความคิดเห็นที่สองนี้ยืนยันความเชื่อของเธอเท่านั้น
 There were wrinkles at the corner of the empress dowager’s eyes, and her face wasn’t rosy anymore without rogue
มีริ้วรอยอยู่ที่มุมของดวงตาของคุณหญิงอันยิ่งใหญ่และใบหน้าของเธอก็ไม่สดใสอีกต่อไปโดยไม่ต้องโกง
 There was even an age spot on her chin
มีแม้แต่จุดอายุที่คางของเธอ
 How was this the most favored peerless beauty of the entire imperial harem? Empress Dowager Xie saw Mute Nanny staring dumbly at her and touched her own face before giving a bitter laugh
ความงามที่ไม่มีใครเทียบได้รับความนิยมสูงสุดของราชินีทั้งมวลนี้เป็นอย่างไร? 
 “Do you think This Dowager’s aged?” Mute Nanny hastily shook her head
"คุณคิดว่าดาวรุ่งแห่งนี้แก่?" ใบ้พี่เลี้ยงรีบส่ายหัว
 Empress Dowager Xie said, “This Dowager knows it just from looking in the mirror
จักรพรรดินีอัจฉริยะ Xie กล่าวว่า "ดาวรุ่งแห่งนี้รู้ได้แค่มองจากกระจกเท่านั้น
 I’ve aged, so what’s the use if This Dowager dresses up myself now to look younger? The late emperor isn’t here anymore, so who should This Dowager dress up for?” Perhaps Empress Dowager Xie was willing to share her thoughts with Mute Nanny because she was a loyal servant who couldn’t speak
ฉันอายุมากขึ้นดังนั้นการใช้งานนี้จะเป็นอย่างไรหากตัวเอกนี้แต่งตัวตัวเองตอนนี้เพื่อดูอ่อนกว่าวัย? 
 Inexplicably, tears filled her eyes before she heaved a faint sigh
น้ำตาไหลเข้ามาในดวงตาของเธออย่างไม่อาจอธิบายได้ก่อนที่เธอจะถอนหายใจ
 Her palace was still the same as bygone days, but there were no more happy nights filled with song
พระราชวังของเธอยังคงเหมือนวันเก่า ๆ แต่ก็ไม่มีวันใดที่เต็มไปด้วยความสุข
 Now, it was just her sitting here by herself
ตอนนี้มันเป็นแค่เธอนั่งอยู่ที่นี่ด้วยตัวเอง
 “Speak,” Empress Dowager Xie looked back at Mute Nanny
"พูด" Empress Dowager Xie มองย้อนกลับไปที่ Mute Nanny
 “What else has His Majesty done?” Once again, the scene of Supreme Commander Lou kissing His Majesty resurfaced in Mute Nanny’s mind
"อะไรที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงกระทำ?" อีกครั้งหนึ่งฉากของผู้บัญชาการทหารสูงสุดลูกำลังจุมพิตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอยู่ในความคิดของพี่เลี้ยงเด็ก
 She raised her hand and prepared to use sign language, but a sudden gust of cold wind blew through the palace and chilled her palm
เธอยกมือขึ้นและเตรียมพร้อมที่จะใช้ภาษามือ แต่ลมกระโชกแรงพัดผ่านพระราชวังและทำให้ฝ่ามืออุ่นขึ้น
 Only then did Mute Nanny realize her hands had broken out in sweat
เมื่อนึงพี่เลี้ยงใบ้ก็รู้ว่ามือของเธอเหงื่อออก
 “What is it?” Empress Dowager Xie saw that Mute Nanny hadn’t made a move and so she leaned forward, her voice frigid
"มันคืออะไร?" จักรพรรดินีอัจฉริยะ Xie เห็นว่า Mute Nanny ไม่ได้ขยับตัวและเธอโน้มตัวไปข้างหน้าเสียงของเธอเยือกเย็น
 “What’s that girl planning now?” Mute Nanny’s hand closed into a fist again before she slowly shook her head
"เด็กผู้หญิงคนนี้กำลังวางแผนอะไรอยู่ที่ไหน?" มือปิดเสียงพี่เลี้ยงลงมืออีกครั้งหนึ่งก่อนที่เธอจะส่ายหน้าอย่างช้าๆ
 “Nothing?” Empress Dowager Xie asked
"ไม่มีอะไร" อัครมเหสี Xie ถาม
 This time, Mute Nanny signed with her fingers
คราวนี้พี่เลี้ยงใบ้ลงลายเซ็นด้วยมือของเธอ
 His Majesty is busying herself with Prince Fu’s matters
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงปราบปรามเรื่องพระนารายณ์
 Lou Zigui left the palace, but his reasons were unknown
Lou Zigui ออกจากวัง แต่เหตุผลของเขาไม่เป็นที่รู้จัก
 His Majesty had never allowed her to kneel before her, and always called her granny
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไม่เคยอนุญาตให้เธอคุกเข่าลงต่อหน้านางและมักเรียกเธอว่าย่า
 She was an emperor that smiled at everyone and treated her to snacks, even the osmanthus candy she’d brought outside the palace
เธอเป็นจักรพรรดิที่ยิ้มให้ทุกคนและปฏิบัติต่อเธอในเรื่องของขบเคี้ยวแม้แต่ลูกอม osmanthus ที่เธอนำมานอกพระราชวัง
 His Majesty had sold off all the things in her room to buy grain to support the capital’s refugees
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงขายสิ่งของทุกอย่างไว้ในห้องเพื่อซื้อข้าวเพื่อช่วยเหลือผู้ลี้ภัยในเมืองหลวง
 She’d even heard His Majesty say that she’d divide Prince Fu’s land amongst the refugees once she got it
เธอยังเคยได้ยินพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้บอกว่าเธอจะแบ่งดินแดนเจ้าฟ้าฟูกูในหมู่ผู้ลี้ภัยเมื่อเธอได้รับ
 This is a good emperor, Mute Nanny thought in her heart
นี่คือจักรพรรดิที่ดี Mute Nanny คิดในใจของเธอ
 I can’t hurt a good emperor who calls me ‘granny
ฉันไม่สามารถทำร้ายจักรพรรดิที่ดีที่เรียกฉันว่ายาย
’
’