Chapter 82 Chapter 82: The rich Prince Zhi  Ning Xiaoyao stood in front of the prison gates, stroking Big Boss Black who’d scurried up to perch on her shoulder
บทที่ 82 บทที่ 82: เจ้าชาย Zhi Ning Xiaoyao ยืนอยู่หน้าประตูคุกลูบไล้ Big Boss Black ที่รีบวิ่งขึ้นไปบนเกาะไหล่
  When she lifted her head, it was to see Grandfather Sparrow fly by with a few of his little sparrows
เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองเห็นปู่ปศุสัตว์บินด้วยนกกระจอกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา
 She suddenly recalled something else and turned to Lou Zigui
เธอนึกถึงสิ่งอื่นและหันไปหา Lou Zigui
 “Just what were the things you talked about with Prince Zhi yesterday?” Lou Zigui gave a start
"สิ่งที่คุณพูดถึงกับเจ้าชาย Zhi เมื่อวานนี้เป็นอย่างไร?" Lou Zigui ให้การเริ่มต้น
 It’s been a night, and yet you still want to talk about that? “Afraid that I’ll abandon you? Supreme Commander, you don’t need to worry about that,” Ning Xiaoyao said sincerely
เป็นคืนที่แล้ว แต่คุณยังต้องการพูดเรื่องนี้อยู่หรือเปล่า? 
 “I’m not a person who tosses someone aside after sleeping with them…” Lou Zigui raised a hand to muffle Ning Xiaoyao
"ฉันไม่ใช่คนที่โยนคนอื่นไปนอนกับพวกเขา ... " ลูซิกูยยกมือห่อหนิงหลี่หลี่
 Just what did her messenger tell her last night? Ning Xiaoyao removed Supreme Commander Lou’s hand
ผู้ส่งสารของเธอบอกอะไรคืนเมื่อคืนนี้? 
 “Why aren’t you letting me talk again?” Since things had gotten to this point, Lou Zigui could only lower his voice and speak
"ทำไมคุณถึงไม่ยอมปล่อยให้ฉันพูดอีกล่ะ?" ตั้งแต่ที่สิ่งนี้ถึงจุดนี้ Lou Zigui ก็สามารถลดเสียงและพูดได้
 “Your Majesty, those are words Ishould say
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นคำพูดของอิชโธบอก
” What’s with sleeping with someone and not abandoning them–aren’t those supposed to be the man’s lines? He might have been an unlucky man past 20 who’d yet to marry, but Supreme Commander Lou still understood such things
"มีอะไรกับการนอนหลับกับใครบางคนและไม่ละทิ้งพวกเขา - ไม่ควรที่จะเป็นสายของผู้ชาย? 
 Ning Xiaoyao replied, “Then you can say them too
Ning Xiaoyao ตอบว่า "แล้วคุณก็สามารถพูดได้เหมือนกัน
 In any case, I won’t abandon you
ไม่ว่าในกรณีใดฉันจะไม่ละทิ้งคุณ
 So all you have to do is not abandon me, either
ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องทำก็คือไม่ละทิ้งฉันเช่นกัน
 Then we can be, whatchamacallit, auld lang syne with a love more solid than gold
จากนั้นเราก็จะเป็น whatchamacallit, auld lang syne ด้วยความรักที่แข็งกว่าทองคำ
” Shadowgale was walking over when he heard Ning Xiaoyao’s words and silently retreated again
"Shadowgale กำลังเดินผ่านไปเมื่อเขาได้ยินคำพูดของ Ning Xiaoyao และเงียบถอยกลับอีกครั้ง
 He couldn’t help but feel that there was something off with His Majesty’s words
เขาไม่สามารถช่วยได้ แต่รู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างออกมาด้วยถ้อยคำของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
 Why the heck does he need a love more solid than gold with Supreme Commander? Lou Zigui wanted to ask if her little pals knew of their relationship, but he couldn’t bring himself to open his mouth
ทำไมเขาถึงต้องการความรักที่แข็งกว่าทองคำกับ Supreme Commander? 
 “Do you feel relieved now?” Ning Xiaoyao looked at Lou Zigui
"ตอนนี้คุณรู้สึกโล่งใจหรือไม่?" Ning Xiaoyao มอง Lou Zigui
 “I,” Lou Zigui said, “I won’t fail Your Majesty
"ฉัน" Lou Zigui กล่าวว่า "ฉันจะไม่ล้มเหลวพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
” Did failure and abandonment mean the same thing? Ning Xiaoyao wasn’t sure
"ความล้มเหลวและการละทิ้งหมายถึงสิ่งเดียวกันหรือไม่? 
 Big Boss Black flashed a claw at Ning Xiaoyao when he finally figured something out
บิ๊กแบล็คไฟสีดำประกายกรงเล็บที่หนิงหลี่หลี่เมื่อเขาคิดอะไรบางอย่างออกมา
 So yesterday, when Grandfather Sparrow spoke of ‘abandonment,’ he meant the kind of person who abandoned people after sleeping with them? This stupid ninny, she’s beyond hope! When Supreme Commander Lou saw that His Majesty was at odds with his cat again, he left ahead of them
เมื่อวานนี้เมื่อคุณปู่กระจอกพูดถึง "การละทิ้ง" เขาหมายถึงบุคคลที่ถูกทอดทิ้งหลังจากนอนกับพวกเขา? 
 Topics like this only left him feeling awkward, especially when Ning Xiaoyao mentioned sleeping with him
หัวข้อเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ Ning Xiaoyao กล่าวถึงการนอนกับเขา
 His Excellency Supreme Commander still felt warm at the thought, his entire body heating up
ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของพระองค์ยังรู้สึกอบอุ่นเมื่อคิดว่าร่างกายของเขาร้อนขึ้น
 Now he needed to find a place to cool down
ตอนนี้เขาต้องการที่จะหาสถานที่ที่จะเย็นลง
 As Lou Zigui hastily walked out of the Hall of Punishments, he saw Prince Zhi waiting in the distance by the road
ขณะที่ Lou Zigui รีบเดินออกจากห้องโถงแห่งการลงโทษเขาเห็นเจ้าชาย Zhi รออยู่ห่าง ๆ ตามถนน
 Lou Zigui checked back behind him and saw that nobody was there
Lou Zigui ตรวจสอบกลับมาข้างหลังเขาและเห็นว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น
 Then he made his way towards Prince Zhi
จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปยังเจ้าชาย Zhi
 Prince Zhi headed towards the forests by the side of the road until he heard the sound of footsteps and turned to face Lou Zigui
เจ้าชาย Zhi มุ่งหน้าไปทางป่าข้างถนนจนกว่าเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าและหันหน้าไปหา Lou Zigui
 “This prince will send Song Jin to Anyuan
"เจ้าชายคนนี้จะส่ง Song Jin ไปให้ Anyuan
” Lou Zigui replied, “Many thanks to prince
Lou Zigui ตอบว่า "ขอบคุณมากที่เจ้าชาย
” “This prince wants an honest word
"" เจ้าชายคนนี้ต้องการคำพูดที่สุจริต
 Is the Grand Preceptor truly ill, or merely feigning his sickness?” Prince Zhi asked
Grand Preceptor ป่วยอย่างแท้จริงหรือเพียงแกล้งทำเป็นอาการป่วยของเขาหรือไม่? "เจ้าชาย Zhi ถาม
 Lou Zigui replied, “This one is not a doctor, so I cannot give the prince a honest answer
Lou Zigui ตอบว่า "คนนี้ไม่ใช่หมอดังนั้นฉันจึงไม่สามารถให้คำตอบที่ซื่อสัตย์แก่เจ้าชายได้
 But I believe it would be best for prince to leave the capital city as soon as possible
แต่ฉันเชื่อว่ามันจะดีที่สุดสำหรับเจ้าชายที่จะออกจากเมืองหลวงโดยเร็วที่สุด
 Mortals shouldn’t get involved when the gods begin to fight
มนุษย์ไม่ควรมีส่วนร่วมเมื่อพระเจ้าเริ่มต่อสู้
” Prince Zhi shook his sleeves before striding past Lou Zigui
"เจ้าชาย Zhi shook แขนของเขาก่อนที่จะเดินผ่าน Lou Zigui
 “Prince,” Lou Zigui called after him in a quiet voice
"เจ้าชาย" Lou Zigui เรียกเขาด้วยเสียงเงียบ ๆ
 “The Grand Preceptor will go and look for you
"Grand Preceptor จะไปหาคุณ
 But it’s better for prince to think things over carefully, now that there’s Prince Fu’s example
แต่จะดีกว่าที่เจ้าชายจะคิดถึงสิ่งต่างๆรอบคอบตอนนี้ก็มีตัวอย่างของ Prince Fu
” “You,” Prince Zhi whirled around
"" คุณ "เจ้าชาย Zhi หมุนวนรอบ
 Now it was Lou Zigui’s turn to walk past him
ตอนนี้เลี้ยวซ้ายของ Lou Zigui เดินผ่านเขา
 This wasn’t the time for Xie Wenyuan to ally himself with the imperial clansmen
นี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ Xie Wenyuan จะเป็นพันธมิตรกับกลุ่มชนชั้นนายทุน
 Since Prince Zhi was a man who was even afraid of his own shadow, he might as well incite doubts in his heart
ตั้งแต่เจ้าชาย Zhi เป็นคนที่แม้กระทั่งกลัวเงาของเขาเองเขาอาจปลุกระดมความสงสัยในหัวใจของเขา
 “Supreme Commander,” Prince Zhi chased after him, forcing him to stop
"ผู้บัญชาการทหารสูงสุด" เจ้าชาย Zhi ไล่ตามเขาบังคับให้เขาหยุดลง
 “This prince is doing a great favor by taking Song Jin out of the capital city
"เจ้าชายคนนี้ได้รับความกรุณาอย่างมากจากการพา Song Jin ออกจากเมืองหลวง
 Can’t Supreme Commander spare this prince a single sentence of truth?” “Prince,” Lou Zigui replied, “Why do you think the Grand Preceptor picked yesterday of all times to lay out his brushes? Why not earlier or later?” Prince Zhi’s eyes flickered
ผู้บัญชาการทหารสูงสุดไม่สามารถให้เจ้าชายคนนี้เป็นประโยคเดียวกับความจริงได้หรือไม่? "" เจ้าชาย "ลูซิกูนตอบว่า" ทำไมนายคิดว่านายแกรนด์ครูผู้สอนเลือกเมื่อวานนี้เพื่อเอาแปรง? 
 “If Prince Fu hadn’t gone to the Grand Preceptor’s estate, today’s events would never have happened,” Lou Zigui added
Lou Zigui เสริมว่า "ถ้าเจ้าชายฟูไม่ได้ไปที่ที่ดินของ Grand Preceptor แล้วเหตุการณ์ในวันนี้จะไม่เกิดขึ้น"
 “As to your question about the Grand Preceptor’s illness…remember how I was once sentenced to execution by a thousand cuts?” Prince Zhi stared at the grass beneath his feet where many little flowers were blooming
"เกี่ยวกับคำถามของคุณเกี่ยวกับความเจ็บป่วยของ Grand Preceptor ... จำได้ว่าฉันถูกตัดสินประหารชีวิตเมื่อพันแผล?" เจ้าชาย Zhi จ้องมองที่หญ้าใต้เท้า
 They looked like daisies, but their colors were scarlet
พวกเขาดูคล้ายดอกเดซี่ แต่สีของพวกเขาสีแดงเข้ม
 In Prince Zhi’s eyes, the red was akin to the shade of blood
ในสายตาของเจ้าชาย Zhi สีแดงคล้ายกับสีเลือด
 He had gone to the execution grounds when Lou Zigui was sentenced to death as well
เขาได้ไปที่สนามรบเมื่อ Lou Zigui ถูกตัดสินประหารชีวิตเช่นกัน
 That’s right, Prince Zhi thought as he stared at the daisies
ถูกต้องเจ้าชาย Zhi คิดขณะที่เขาจ้องที่เดซี่
 Compared to the day when they were slicing Lou Zigui’s flesh off piece-by-piece and eating him alive, what do Xie Wenyuan’s few mouthfuls of blood even count for? “I ask that prince be sure to take care in all your matters,” Lou Zigui bowed towards Prince Zhi before circling around him to disappear into the forest
เมื่อเทียบกับวันที่พวกเขาหั่นเนื้อของ Lou Zigui ออกทีละชิ้นและกินเขาชีวิตยังไงก็ตาม Xie Wenyuan มีเลือดน้อยเพียงใด? 
 — A little more than an hour later, someone stopped Prince Zhi’s palanquin at the head of a city street
- น้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมามีคนหยุดพระไตรปิฎกของเจ้าแม่กวน้ำที่หัวถนนในเมือง
 “Prince, that man’s a steward from the Grand Preceptor’s estate,” one of Prince Zhi’s guards reported from the carriage window
"เจ้าชายคนนั้นเป็นสจ๊วตจากที่ดินของ Grand Preceptor" หนึ่งในยามของเจ้าชาย Zhi รายงานจากหน้าต่างรถ
 “He says that the Grand Preceptor’s invited you over for a chat at his estate
"เขากล่าวว่า Grand Preceptor เชิญคุณเข้าร่วมการสนทนาที่อสังหาริมทรัพย์ของเขา
” Prince Zhi sat in the palanquin with his eyes squeezed shut
"เจ้าชาย Zhi นั่งอยู่ในผ้าปิดบังด้วยสายตาของเขาบีบปิด
 Because he hadn’t spoken, his guard could only remain standing by the carriage window with his back bent
เพราะเขาไม่ได้พูดยามของเขาคงยืนอยู่ข้างหน้าต่างรถพร้อมกับงอหลังของเขา
 Soon enough, Prince Zhi replied, “Tell the Grand Preceptor that this prince is feeling unwell, so I won’t stop by his estate
"เจ้าใหญ่บอกว่าเจ้าชายคนนี้รู้สึกไม่สบายดังนั้นฉันจะไม่หยุดนิ่งกับที่ดินของเขา
 Perhaps another day
บางทีวันอื่น
” The guard passed on the message to the Grand Preceptor’s steward before pushing him aside
"ยามได้ส่งข้อความไปยังสจริตของ Grand Preceptor ก่อนที่จะผลักดันเขาออกไป
 Then, Prince Zhi’s palanquin continued its journey forward
จากนั้นพระมหากษัตริย์ของเจ้าชายซาฮีเดินทางต่อไปเรื่อย ๆ
 “Go invite Prince Xi and the rest to my side courtyard later,” Prince Zhi spoke up soon afterwards
"ไปขอเชิญเจ้าชายจินและคนอื่น ๆ ไปที่ลานด้านข้างของฉันต่อไป" เจ้าชาย Zhi พูดขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน
 “Yes,” the guard obeyed
"ใช่" ยามได้เชื่อฟัง
 Inside the carriage, Prince Zhi’s complexion was ghastly pale
ภายในรถม้าของเจ้าชาย Zhi ผิวซีดจาง ๆ
 Lou Zigui wasn’t anyone good, but he had made a point
Lou Zigui ไม่ใช่คนที่ดี แต่เขาก็ชี้แจง
 Of all the times to lay out his brushes, why did Xie Wenyuan pick yesterday? As soon as Prince Fu took one step into the Grand Preceptor’s estate, Ning Yu was quick to follow
ตลอดเวลาที่จะออกแปรงของเขาทำไม Xie Wenyuan เลือกเมื่อวาน? 
 Were there such coincidences in the world? “Prince,” the guard outside his carriage said again, “The steward from the Grand Preceptor’s estate is still following us
มีความบังเอิญในโลกนี้หรือไม่? 
” “Have him withdraw,” Prince Zhi said coldly
"ให้เขาถอนตัว" เจ้าชาย Zhi กล่าวอย่างหนาวเย็น
 “Does Xie Wenyuan dare to kill off this prince in the capital city?” The guard didn’t answer, but signaled the carriage driver to move faster
"Xie Wenyuan ไม่กล้าที่จะสังหารเจ้าชายคนนี้ในเมืองหลวงหรือ?" ยามไม่ตอบ แต่ก็ส่งสัญญาณให้คนขับรถเร็วขึ้น
 — “I think I’ve seen that shortie at the Grand Preceptor’s estate before,” Ning Xiaoyao remarked as she observed Prince Zhi’s palanquin from a distance
- "ฉันคิดว่าฉันเคยเห็นยีนส์ที่ Grand Preceptor มาก่อนแล้ว" Ning Xiaoyao ตั้งข้อสังเกตขณะที่เธอสังเกตเห็นรูปปั้นของ Prince Zhi จากระยะไกล
 She was pointing at none other than Xie Laifu in the crowd
เธอชี้ไปที่ไม่มีใครอื่นนอกจาก Xie Laifu ในฝูงชน
 Before Shadowgale could answer, Shadowrain piped up, “That’s the second steward of the Grand Preceptor’s estate
ก่อน Shadowgale ตอบ Shadowrain ขึ้น "นั่นคือสจ๊วตคนที่สองของ Grand Preceptor's estate
” “He’s brothers with the head steward Xie Laibao,” Shadowbolt added
"เขาเป็นพี่น้องกับสจ๊วตหัว Xie Laibao" Shadowbolt กล่าวเสริม
 “Laibao, Laifu
"Laibao, Laifu
 Come, treasure
มาสมบัติ
 Come, wealth,” Ning Xiaoyao sighed with feeling
มามั่งคั่ง "Ning Xiaoyao ถอนหายใจด้วยความรู้สึก
 “What good names
"ชื่ออะไรดี
” “………” said the Dragon Guards by Ning Xiaoyao’s side
"" ......... "มังกรมังกรโดยหงส์ Xiaoyao กล่าวว่า
 What was so good about these names? “Aroo~” a small round head poked out from the front of Ning Xiaoyao’s shirt
สิ่งที่ดีเกี่ยวกับชื่อเหล่านี้? 
 The formerly thin and bony little snow wolf pup was now a chubby fur ball
หมาป่าหมาป่าหิมะที่ผอมบางและมีกระดูกเป็นลูกหมาอ้วน
 Ning Xiaoyao smoothed down the few stray hairs sticking up from the wolf pup’s head
หนิง Xiaoyao เรียบลงไม่กี่ขนลุกผุดขึ้นมาจากศีรษะของหมาป่า
 “Why can’t I think up good names like those? I still don’t know what to call you yet
"ทำไมฉันถึงไม่คิดถึงชื่อที่ดีเช่นนี้? 
” The Dragon Guards all stared at the fat white wolf pup with dark blue eyes
"มังกรมังกรทั้งหมดจ้องไปที่หมาป่าสีขาวไขมันสีขาวที่มีดวงตาสีฟ้าเข้ม
 Laibao, Laifu? Are those really wolf names? Shadowgale gave a dry cough, “Your Majesty, why did we leave the palace?” Ning Xiaoyao replied, “Since there’s nothing else to do, we might as well follow Prince Zhu for awhile
Laibao, Laifu? 
” Play around with Prince Zhi because they were free? The Dragon Guards exchanged glances
"เล่นรอบกับเจ้าชาย Zhi เพราะพวกเขาได้ฟรีหรือไม่? 
 Is it too late to go back to the palace instead? “Supreme Commander said that this prince was doing business with the Northern Hu,” Ning Xiaoyao remarked carelessly, “I think he has a lot of money
มันสายเกินไปที่จะกลับไปที่พระราชวังแทน? 
 What about you guys?” Doing business with the Northern Hu?! Shadowgale and the rest were stunned
คุณทำอะไรกับพวกคุณ? "ทำธุรกิจกับภาคเหนือของ Hu ?! 
 “Hm?” As she walked, Ning Xiaoyao suddenly realized that there was no one by her side
"หืม?" ขณะที่เธอเดินหนิงหลี่หลี่ก็นึกขึ้นได้ว่าไม่มีใครอยู่เคียงข้างเธอ
 She turned around to see Shadowgale and the rest and asked, “Why did you guys stop walking?” Shadowgale ran in front of Ning Xiaoyao and asked in a low voice, “Supreme Commander’s not doing anything about it despite the fact that he knows?” Ning Xiaoyao checked to make sure that Prince Zhi’s palanquin was still within her range of vision before she replied
เธอหันไปรอบ ๆ เพื่อดู Shadowgale และส่วนที่เหลือและถามว่า "ทำไมพวกคุณถึงหยุดเดิน?" Shadowgale วิ่งหน้า Ning Xiaoyao และถามด้วยเสียงต่ำว่า "Supreme Commander ไม่ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้ว่าเขาจะรู้หรือไม่? 
 “It doesn’t seem like Supreme Commander can do anything
"ดูเหมือนว่า Supreme Commander จะทำอะไรไม่ได้
” “……
"......
” went the Dragon Guards
ไปมังกรมังกร
 How could that be? “Supreme Commander explained it to me yesterday,” Ning Xiaoyao shook her head
วิธีการที่อาจจะ? 
 “But it involves things like war and the economy, too complicated
"แต่มันเกี่ยวข้องกับสิ่งต่าง ๆ เช่นสงครามและเศรษฐกิจที่ซับซ้อนเกินไป
 I don’t know how to explain it
ฉันไม่ทราบวิธีการอธิบาย
” She understood the meaning, but not how to express it with Chinese idioms
"เธอเข้าใจความหมาย แต่ไม่ใช่การแสดงออกด้วยสำนวนภาษาจีน
 Ning Xiaoyao suddenly realized that her eloquence couldn’t even be compared with Big Boss Black’s Supreme Commander, a fact that left her depressed
หลี่หลี่หลี่หลี่ก็ตระหนักว่าท่าทางของเธอไม่สามารถเทียบได้กับผู้บัญชาการทหารสูงสุดของ Big Boss Black ความจริงที่ทำให้เธอหดหู่
 How could it be hard to explain? The Dragon Guards wanted to complain out loud, but didn’t dare
มันยากที่จะอธิบายได้อย่างไร? 
 “Before the Northern Hu come charging in,” Ning Xiaoyao told Shadowgale and the rest, “We have to do our best to settle the domestic conflicts amongst our people
"หนิงหลี่หลี่หลี่กล่าวกับ Shadowgale และส่วนที่เหลือ" เราต้องพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อยุติปัญหาความขัดแย้งภายในประเทศของประชาชนของเรา
” Shadowbolt quietly leaned in to ask his third brother, “Do you know what His Majesty’s talking about?” Shadowrain and the other Dragon Guards all shook their heads
"Shadowbolt เอนตัวลงไปถามพี่ชายคนที่สามของเขาว่า" คุณรู้ไหมว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกำลังพูดถึงเรื่องอะไร? "Shadowrain และกลุ่มมังกรคนอื่น ๆ ทั้งหมดส่ายหัว
 What’s ‘domestic conflicts amongst our people’ supposed to mean? Shadowgale then asked, “Is Your Majesty stalking Prince Zhi so as to gather proof of his dealings with the Northern Hu?” Ning Xiaoyao chuckled at him
'ความขัดแย้งภายในประเทศในหมู่ประชาชนของเรา' หมายถึงอะไร? 
 “If Supreme Commander doesn’t care about it, then why should I?” Because you’re Your Majesty! Shadowgale felt like exploding
"ถ้าผู้บัญชาการทหารสูงสุดไม่สนใจเรื่องนี้ทำไมฉันถึงควร?" เพราะคุณเป็นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว! 
 “This prince definitely has money,” Ning Xiaoyao cupped her mouth to whisper at the Dragon Guards
"เจ้าชายคนนี้มีเงินมาก" หนิง Xiaoyao กอดปากให้กระซิบที่มังกรมังกร
 “Let’s follow him home
"ลองไปตามเขาที่บ้าน
 If there’s a chance, why don’t we grab some wealth for ourselves?” Because you have nothing else to do, you want to steal some money instead, right? In a flash, Shadowgale and the rest realized Ning Xiaoyao’s true intentions
ถ้ามีโอกาสทำไมเราถึงไม่คว้าทรัพย์สมบัติบางอย่างสำหรับตัวเราเอง "เพราะคุณไม่มีอะไรจะทำคุณต้องการขโมยเงินแทนใช่มั้ย? 
 “Hurry and follow after them, they’ve sped up,” Ning Xiaoyao’s nimble form darted into the crowds before quickly emerging from the other end, some distance away
"รีบไปตามพวกเขาเร็วขึ้น" รูปแบบที่ว่องไวของ Ning Xiaoyao ลุกลามเข้าสู่ฝูงชนก่อนที่จะโผล่ออกมาจากปลายอีกด้านหนึ่ง
 — “His Majesty left the palace again?” Supreme Commander Lou had been planning to call on the Ji grandfather and granddaughter pair before returning to the palace when he heard the news
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวออกจากพระราชวังอีกครั้งหรือไม่?" ผู้บัญชาการทหารสูงสุดลูกำลังวางแผนที่จะโทรไปหาคุณปู่จูและหลานสาวของหลานก่อนที่จะกลับไปที่พระราชวังเมื่อเขาได้ยินข่าว
 Fang Tang nodded his head
Fang Tang พยักหน้าศีรษะ
 Lou Zigui glanced over at Shadowthunder, who was standing behind Fang Tang, and asked, “Where did His Majesty go?” At first, Shadowthunder shook his head to show he didn’t know
Lou Zigui เหลือบมองไปที่ Shadowthunder ซึ่งยืนอยู่ข้างหลัง Fang Tang และถามว่า "พระองค์ไปที่ไหน?" ตอนแรก Shadowthunder ส่ายหัวเพื่อแสดงว่าเขาไม่รู้
 Then he added, “His Majesty was chasing after Prince Zhi
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงกำลังไล่ตามเจ้าชายจิ
” One of the Black Frost Cavalry generals muttered, “After Prince Fu, His Majesty’s now targeting Prince Zhi?” Everyone fell silent
"พลพรรคนายพลฟรอสต์นายทหารพึมพำคนหนึ่งพึมพำ" หลังจากที่เจ้าฟ้า Fu พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงกำหนดเป้าหมายไปยังเจ้าชาย Zhi? "ทุกคนก็เงียบ
 Is that girl going to get payback for his business dealings with the Northern Hu? Lou Zigui furrowed his brows
ผู้หญิงคนนั้นจะได้รับเงินคืนสำหรับการติดต่อทางธุรกิจกับภาคเหนือหรือไม่? 
 He’d just finished setting up Prince Zhi so he and the vassal lords would be at odds with the Grand Preceptor
เพิ่งเสร็จสิ้นการตั้งเจ้าชาย Zhi เขาและขุนนางทั้งหลายจะขัดแย้งกับ Grand Preceptor
 If Ning Xiaoyao made a move against Prince Zhi, wouldn’t it drive them all to Grand Preceptor Xie’s side? “I’ll go find His Majesty,” Lou Zigui prepared to leave when he saw Song Jin heading his way
ถ้าหนิง Xiaoyao ทำกับ Prince Zhi ไม่ว่าจะเป็นการขับไล่พวกเขาไปยังฝั่งของ Grand Preceptor Xie หรือไม่? 
 He patted the man on the shoulder and said, “I won’t be able to send you off, but be careful no matter what you do
เขาตบชายคนนั้นบนไหล่และพูดว่า "ฉันจะไม่สามารถส่งคุณไปได้ แต่ระวังไม่ว่าคุณจะทำอะไร
” “Yes,” Song Jin bowed towards Lou Zigui
"" ใช่ "ซงจินโค้งคำนับ Lou Zigui
 — Outside the palace gates, Old General Ji got off his horse and urged Ji Yuerong, “When we see His Majesty again, you cannot be rude
- ด้านนอกประตูพระราชวัง Old General Ji ได้ลงจากม้าของเขาและขอร้องให้ Ji Yuerong: "เมื่อเราเห็นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอีกครั้งหนึ่งคุณจะไม่หยาบคาย
” Ji Yuerong nodded listlessly
"Ji Yuerong พยักหน้าอย่างพยางค์
 At this moment, Lou Zigui rushed out of the palace without sparing either of them a glance
ในขณะนี้ Lou Zigui รีบวิ่งออกจากพระราชวังโดยไม่ต้องมองข้ามพวกเขาอย่างรวดเร็ว
 He simply got on his horse and dashed off with a few Dragon Guards in a rush
เขาเพียงแค่นั่งลงบนม้าของเขาและหลุดออกไปพร้อมกับมังกรสองสามตัวที่รีบร้อน
 Ji Yuerong had been raising her hand and preparing to greet Lou Zigui at the sight of him
Ji Yuerong ได้ยกมือขึ้นและเตรียมที่จะทักทาย Lou Zigui ในสายตาของเขา
 Now that he was whipping his horse and galloping away, her expression turned gloomy
ขณะที่เขากำลังปั่นม้าของเขาและวิ่งออกไปท่าทางของเธอก็มืดมน