Chapter 20 Chapter 20: A Sudden Turnaround Translator: Irene  Editor: X Activities of the Society of Excellence were not compulsory but few students would choose to miss them
บรรณาธิการไอรีน: กิจกรรมของสมาคมแห่งความเป็นเลิศไม่ได้บังคับ แต่นักเรียนเพียงไม่กี่คนเลือกที่จะพลาดพวกเขา
 No one wanted to miss the opportunity of receiving guidance from the seniors
ไม่มีใครอยากพลาดโอกาสในการได้รับคำแนะนำจากผู้สูงอายุ
 Unlike teachers from the Induction Ground, the seniors from the Society were all seasoned front-line soldiers
ซึ่งแตกต่างจากครูจากพื้น Induction, ผู้สูงอายุจากสังคมเป็นทหารแนวหน้า seasoned ทั้งหมด
 They might not be good at theory, but they had rich battle experience
พวกเขาอาจจะไม่เก่งในทางทฤษฎี แต่พวกเขาก็มีประสบการณ์การต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม
 Thus, the skills and techniques they imparted were of high practical value
ดังนั้นทักษะและเทคนิคที่พวกเขา imparted มีมูลค่าสูงในทางปฏิบัติ
   To the front-line soldiers who were dispatched to be in charge of the Society, it was a lucrative and easy job: relaxing work, double the allowance, good food, and no requirement to guard against dire beast attacks during the cold, windy night
ทหารแนวหน้าที่ถูกส่งไปรับผิดชอบในสังคมนั้นเป็นงานที่ร่ำรวยและใช้งานง่ายทำงานผ่อนคลายทำงานได้ดีกว่าค่าอาหารเสริมที่ดีและไม่มีความต้องการในการป้องกันการโจมตีของสัตว์ร้ายในช่วงเย็นและลมแรง
 Instead, they were able to drink hot tea in a warm room
แต่พวกเขาสามารถดื่มชาร้อนในห้องอุ่น ๆ ได้
 How enjoyable!   Because the demand for this job was high, every city’s resident staff members were rotated every year
สนุกแค่ไหน! 
   Li Wei and Zhou Xiaoxi had just been transferred into Central Pine City and were newly in charge of the Society of Excellence
Li Wei และ Zhou Xiaoxi เพิ่งได้รับการโอนเข้าสู่ Central Pine City และเพิ่งเข้ารับตำแหน่งใหม่ใน Society of Excellence
 Li Wei was from the army unit whereas Zhou Xiaoxi came from the northern navy unit
Li Wei มาจากหน่วยทหารในขณะที่ Zhou Xiaoxi มาจากหน่วยกองทัพเรือภาคเหนือ
 Both units had friendly relations and were without conflict, so the two of them quickly became friends
ทั้งสองหน่วยมีความสัมพันธ์ที่เป็นมิตรและปราศจากความขัดแย้งดังนั้นทั้งสองจึงกลายเป็นเพื่อนกันอย่างรวดเร็ว
 After all, they were going to be working together for a year
หลังจากที่ทุกคนกำลังจะทำงานร่วมกันเป็นเวลาหนึ่งปี
   “What a tranquil place
"สถานที่ที่สงบ
” Zhou Xiaoxi examined the surroundings and sighed, “How time flies
โจว Xiaoxi ตรวจสอบสภาพแวดล้อมและถอนหายใจ "เวลาบิน
 Fifteen years gone in the blink of an eye
สิบห้าปีที่หายไปในพริบตา
 I really want to go back in time
ฉันอยากจะย้อนเวลากลับ
 Being young is still the best
ความเยาว์วัยยังคงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
”   Upon hearing that, Li Wei laughed
"เมื่อได้ยินว่า Li Wei หัวเราะ
 “And go after all the girls you failed to chase in the past?”   Zhou Xiaoxi rolled his eyes
"และไปหลังจากที่ผู้หญิงทุกคนที่คุณล้มเหลวในการไล่ล่าในอดีต?" Zhou Xiaoxi กลิ้งดวงตาของเขา
 “Do I look superficial to you?”   Without waiting for a reply, Zhou Xiaoxi continued in a deadpan tone, “Yes
"ฉันดูเป็นคนผิวเผินกับคุณหรือไม่?" โดยไม่ต้องรอการตอบกลับโจว Xiaoxi พูดด้วยน้ำเสียง "ใช่
”   Li Wei burst into laughter
หลี่เหว่ยโกรธหัวเราะ
   Zhou Xiaoxi asked suddenly, “If you were to return to life in the Induction Ground, what is the first thing you would want to do?”   “Sleep!” Li Wei responded without the slightest hesitation
โจว Xiaoxi ถามอย่างฉับพลัน "ถ้าคุณจะกลับไปใช้ชีวิตใน Induction Ground สิ่งแรกที่คุณต้องการจะทำคืออะไร?" "Sleep!" Li Wei ตอบโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย
   “Sleep?” Zhou Xiaoxi was quite surprised
"นอนหลับ?" โจว Xiaoxi รู้สึกประหลาดใจมาก
   “That is right!” Li Wei sounded certain
"ถูกต้อง!" Li Wei ฟังแน่นอน
 “I would tell myself, Li Wei, you are going to be sleep-deprived for the next fifteen years, so hurry and catch some sleep while you can or you will not get a chance again!”   Zhou Xiaoxi laughed out loud
"ฉันจะบอกกับตัวเองว่านายลีวูคุณจะต้องนอนหวงห้ามในอีกสิบห้าปีข้างหน้าดังนั้นรีบและนอนหลับสักพักในขณะที่คุณสามารถหรือคุณจะไม่ได้รับโอกาสอีกครั้ง" โจว Xiaoxi หัวเราะออกมาดัง ๆ
 He asked somewhat curiously, “You had more activities during the night?”   “Yes
เขาถามค่อนข้างขี้สงสัย "คุณมีกิจกรรมมากขึ้นในช่วงกลางคืนหรือไม่" "ใช่
” Li Wei looked helpless
"Li Wei มองกำพร้า
 “Come to think of it, I was unlucky
"มาคิดว่าฉันโชคร้าย
 Upon graduating from the Induction Ground, I moved directly to the frontline
เมื่อจบการศึกษาจาก Induction Ground ฉันได้ย้ายไปที่แนวหน้าโดยตรง
 Immediately after, the dire beasts became increasingly active everyday
ทันทีหลังจากนั้นสัตว์ร้ายทั้งหลายเริ่มกระเตื้องขึ้นทุกวัน
 The first two years were not too bad, but they became rampant in recent years and harassed us almost every night
ช่วงสองปีแรกไม่เลวร้ายนัก แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาพวกเขาเริ่มกระวนกระวายใจและล่วงเกินเราเกือบทุกคืน
”   Zhou Xiaoxi’s expression became grave
การแสดงออกของโจว Xiaoxi กลายเป็นหลุมฝังศพ
 In recent years, the frontlines of all regions had been in an increasingly tense state
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาแนวหน้าของทุกภูมิภาคได้รับความเครียดมากขึ้น
 The dire beasts had become abnormally restless, causing unease
สัตว์ร้ายได้กลายเป็นกระสับกระส่ายอย่างผิดปกติทำให้เกิดความไม่สบายใจ
 As veterans who had been on the frontlines for a long period of time, they understood this feeling
เป็นทหารผ่านศึกที่ได้รับการ frontlines เป็นระยะเวลานานของเวลาที่พวกเขาเข้าใจความรู้สึกนี้
   Civilians felt no pressure
พลเรือนไม่รู้สึกกดดัน
 Tension from the frontline had no effect on the leisurely lifestyle of those at the back who were protected
ความตึงเครียดจากแนวรับไม่มีผลต่อไลฟ์สไตล์สบาย ๆ ของผู้ที่อยู่ข้างหลังที่ได้รับความคุ้มครอง
   Li Wei sensed the heavy atmosphere and smiled
Li Wei รู้สึกถึงบรรยากาศที่หนักและยิ้มให้
 “What are we worrying about? We are working under so many big shots
"สิ่งที่เรากังวลเกี่ยวกับ? 
 Let us just enjoy and cherish this one year
ให้เราเพียงแค่สนุกกับและหวงแหนนี้หนึ่งปี
 We can create more happy memories to make up for the past!”   “True, it is none of our business!” Zhou Xiaoxi had an evil grin on his face
เราสามารถสร้างความทรงจำที่มีความสุขมาก ๆ ขึ้นเพื่อทำในอดีตได้! "" จริงไม่ใช่ธุระของเราเลย! "Zhou Xiaoxi มีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา
 “I am going to drill these rookies! When I was in the Induction Ground, the old men from the Society of Excellence tormented me like *****
"ฉันจะเจาะ rookies เหล่านี้! 
 Now I am motivated to do the same
ตอนนี้ฉันมีแรงจูงใจที่จะทำเช่นเดียวกัน
”   Recalling the hard times he endured in the past, Li Wei nodded in agreement
"การนึกย้อนถึงช่วงเวลาที่ยากลำบากที่เขาต้องทนในอดีต Li Wei พยักหน้าด้วยข้อตกลง
 “In this area, we should not lose to our seniors! Look at this guy who just walked in, he looks sick
"ในพื้นที่นี้เราไม่ควรสูญเสียแก่ผู้สูงอายุของเรา! 
 How can this be the case? The future of the Avalon of Five Elements is in his hands
วิธีนี้สามารถเป็นกรณี? 
 How can such weak- shoulders carry that important responsibility?”   “That is exactly what I was thinking!” Zhou Xiaoxi agreed wholeheartedly
ไหล่ที่อ่อนแอดังกล่าวมีความรับผิดชอบที่สำคัญได้อย่างไร? "" นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด! "โจว Xiaoxi เห็นด้วยสุดใจ
 His smile became even more sinister
รอยยิ้มของเขากลายเป็นเรื่องน่ากลัวมากยิ่งขึ้น
 The way he gazed at the frail-looking student was the same way a big bad wolf looked at a fresh, tender, and snow-white rabbit
วิธีการที่เขาจ้องที่นักเรียนที่อ่อนแอดูเป็นเช่นเดียวกับหมาป่าที่เลวร้ายใหญ่มองที่กระต่ายสดซื้อและหิมะขาว
   Duanmu Huanghun looked pale
Duanmu Huanghun ดูซีด
 He was not feeling well, his vision was blurry, he felt dizzy, his limbs were going weak, and he was sweating all over
เขารู้สึกไม่สบายวิสัยทัศน์ของเขาเบลอเขารู้สึกวิงเวียนขาของเขากำลังอ่อนแอและเขาก็เหงื่อออกทั่ว
 He would not have attended if not for the fact that this was the Society’s introductory gathering
เขาจะไม่ได้เข้าร่วมถ้าไม่ได้เพราะความจริงที่ว่านี่คือการชุมนุมเบื้องต้นของ Society
   Standing guard by the city gate continuously for three days and three nights, he had not paid attention to the cold weather and had caught a cold
ยืนอยู่ยามโดยประตูเมืองอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสามวันสามคืนเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับสภาพอากาศหนาวเย็นและได้รับการเย็น
   That damned bastard!   Just thinking about that damned fellow sent him into a rage
ไอ้ลูกครึ่งที่ถูกสาป! 
 He coughed uncontrollably
เขาไอไม่สามารถควบคุมได้
 Just you wait and see
เพียงแค่คุณรอดู
 One day you will fall into my hands and I, Duamnu Huanghun, will not let you off!   “Student Duanmu, are you ill? Is it serious?”   Duanmu Huanghun snapped out of his anger and raised his pale face
วันหนึ่งคุณจะตกอยู่ในมือของฉันและฉัน Duamnu Huanghun จะไม่ปล่อยให้คุณออก! 
 He did not know who the man in front of him was, but he had a badge pinned on his chest pocket that revealed his identity
เขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แต่เขามีป้ายติดอยู่ที่กระเป๋าเสื้อที่เปิดเผยตัวตนของเขา
 Duanmu Huanghun hurriedly replied, “Thank you for your concern, senior
Duanmu Huanghun รีบตอบว่า "ขอขอบคุณสำหรับความห่วงใยอาวุโสของคุณ
 I caught a cold, and it’s nothing serious
ฉันเป็นหวัดและไม่มีอะไรร้ายแรง
”   “I thought so
"" ฉันคิดอย่างนั้น
” Zhou Xiaoxi grinned, revealing his canines
โจว Xiaoxi ยิ้มเผยให้เห็นฟันของเขา
 “You have been crowned the most gifted student of the year
"คุณได้รับการสวมมงกุฎเป็นนักเรียนที่มีพรสวรรค์มากที่สุดแห่งปี
 How could you get knocked down by a mere cold? Come, come, come
คุณจะล้มลงโดยเย็นได้อย่างไร? 
 Take a look at the training plan I have prepared for you! A genius needs a genius training plan
ลองดูแผนการฝึกอบรมที่ฉันเตรียมไว้ให้กับคุณแล้ว! 
 Since you are feeling all right, let us start now
เมื่อคุณรู้สึกดีแล้วให้เราเริ่มต้นตอนนี้
 If delayed, we would not be able to make it in time for night training
ถ้าล่าช้าเราจะไม่สามารถทำมันได้ทันเวลาสำหรับการฝึกอบรมยามค่ำคืน
”   Duanmu Huanghun looked at his senior in shock and thought he had misheard
Duanmu Huanghun มองที่อาวุโสของเขาด้วยความตกใจและคิดว่าเขาเคยได้ยิน
   Night training? Taking a student ill with a cold for night training?   His pale, handsome, devilishly charming face was filled with bewilderment
การฝึกอบรมยามค่ำ? 
 Under his tall, handsome, and straight nose, mucus flowed down steadily from both nostrils
ใต้จมูกที่สูงหล่อและตรงน้ำมูกไหลลงมาจากทั้งรูจมูก
   As Duanmu Huanghun shivered in the cold with his mucus trickling down, Ai Hui was in the Vanguard Training hall soaking in a piping hot bathtub
ขณะที่ Duanmu Huanghun สั่นระทวยกับไอน้ำมูกไหลลงไอฮุยอยู่ในห้องฝึกซ้อมของกองหน้าซึ่งแช่ในอ่างอาบน้ำร้อน
 He was extremely content, and all of his fatigue disappeared
เขามีเนื้อหามากและความเมื่อยล้าของเขาหมดไป
   How comfortable!   Training halls were prepared for practitioners
สะดวกสบายแค่ไหน! 
 Most came with special bathing spots to help practitioners recharge
ส่วนใหญ่มาพร้อมกับจุดอาบน้ำพิเศษเพื่อช่วยให้ผู้ประกอบการสามารถเติมเงินได้
 In the past, at the swordsman school, he had made a bathtub for himself using an iron-plated bucket
ในอดีตเมื่อเรียนที่โรงเรียนดาบเขาได้สร้างอ่างอาบน้ำสำหรับตัวเองโดยใช้ถังเหล็กชุบ
 During his three years in the Wilderness, taking a cold shower had been a luxury, let alone a warm bath
ในช่วงสามปีที่ผ่านมาในพื้นที่รกร้างว่างเปล่าการอาบน้ำเย็นเป็นเรื่องที่หรูหรา
   He would depart once again when day broke
เขาจะออกเดินทางอีกครั้งเมื่อถึงวันที่ยากจน
   Having a day of rest allowed his tensed muscles to loosen up
มีวันพักผ่อนช่วยให้กล้ามเนื้อที่กระชับขึ้น
 Lou Lan had advised him to consume a bowl of elemental soup as it would help to repair his muscle and bone injuries
Lou Lan ได้แนะนำให้เขากินชามซุปธาตุตามที่จะช่วยในการซ่อมแซมกล้ามเนื้อและการบาดเจ็บกระดูกของเขา
 The puppet also offered to brew it for him
หุ่นเชิดตัวนี้ยังเสนอที่จะชงให้เขา
 Ai Hui asked about its cost
Ai Hui ถามเกี่ยวกับค่าใช้จ่าย
 At least 40,000 yuan was the reply
ตอบอย่างน้อย 40,000 หยวน
   Ai Hui, who was in great pain, decided to save this offer for when he returned next week
Ai Hui ผู้ซึ่งปวดมากจึงตัดสินใจที่จะเก็บข้อเสนอนี้ไว้เมื่อเขากลับมาในสัปดาห์หน้า
   How expensive!   Yesterday, he went to a blacksmith to custom-order some things, and they had cost quite a bit
แพงแค่ไหน! 
 The iron chain he purchased previously was also quite expensive
โซ่เหล็กที่เขาซื้อก่อนหน้านี้ก็มีราคาแพงมาก
 If not for the twenty thousand yuan that he took from the amateur, beaten-up man, Ai Hui would not even be able to pool together forty thousand yuan
ถ้าหากไม่ใช่เงินสองหมื่นหยวนที่เขาเอามาจากมือสมัครเล่นคนที่โดนใจ Ai Hui ก็จะไม่สามารถไปร่วมกันได้อีก 40,000 หยวน
   The sky slowly brightened
ท้องฟ้าสว่างขึ้นอย่างช้าๆ
 As Ai Hui stepped out of his bath, he was energized and felt a boundless strength in his body
เมื่อ Ai Hui ก้าวออกจากห้องอาบน้ำของเขาเขารู้สึกกระปรี้กระเปร่าและรู้สึกถึงความแข็งแรงไร้ขีด จำกัด ในร่างกายของเขา
   After cleaning the training hall, he packed some water and dried rations before shutting the door and setting off to the smithy to collect his custom-made items
หลังจากทำความสะอาดห้องฝึกอบรมแล้วเขาก็บรรจุน้ำและเครื่องปั่นแห้งไว้ก่อนที่จะปิดประตูและออกไปหาช่างเหล็กเพื่อเก็บของที่เขาทำเอง
   Duanmu Huanghun held onto his clothes tightly as he shivered
Duanmu Huanghun กอดเสื้อผ้าไว้แน่นขณะที่เขาสั่น
 His body was shaking and his legs were weak as he shambled into the city
ร่างกายของเขากำลังสั่นและขาของเขาอ่อนแอขณะที่เขาโกรธเข้ามาในเมือง
 What a terrifying night
อะไรเป็นคืนที่น่าสะพรึงกลัว
 He did not know how he had managed to survive
เขาไม่รู้ว่าเขารอดมาได้อย่างไร
 His illness had worsened after a night of battling with the winds and he was freezing, starving, and exhausted
ความเจ็บป่วยของเขาแย่ลงหลังจากคืนต่อสู้กับลมและเขาก็หนาวเย็นอดอาหารและเหนื่อยล้า
   His eyes were vacant, he was breathing very weakly, and he resembled a zombie
ดวงตาของเขาว่างเปล่าเขาหายใจไม่ค่อยแข็งแรงและดูเหมือนผีดิบ
   His last rational thought was to seek a doctor immediately
ความคิดที่มีเหตุผลครั้งสุดท้ายของเขาคือการไปหาหมอทันที
   His dull gaze fell upon a smithy, and he happened to see a certain someone lift up the bamboo blinds before entering the shop
สายตาที่น่าเบื่อของเขาล่มสลายไปยังช่างเหล็กและเขาก็เห็นคนบางคนยกผ้าม่านไม้ไผ่ขึ้นมาก่อนเข้าร้าน
   Previously, he had scoured every corner for this person, but to no avail
ก่อนหน้านี้เขาเคยเหวี่ยงมุมทุกมุมสำหรับคนนี้ แต่ก็ไม่มีประโยชน์
 Now, when he was not even searching, that guy suddenly appeared in a smithy!   His gaze was fixed, and all the rage that had been building up burst into flames
ตอนนี้เมื่อเขาไม่ได้ค้นหาคนที่แต่งตัวประหลาดก็ปรากฏตัวขึ้นในช่างเหล็ก! 
 Forget the cold and the doctor… these thoughts were thrown to the back of his mind!   I have finally found you, you bastard!   He did not know from where, but a wave of energy came over him, and he charged towards the shop with large strides
ลืมเย็นและแพทย์ ... ความคิดเหล่านี้ถูกโยนไปด้านหลังของจิตใจของเขา! 
   Upon reaching the entrance, he caught sight of Ai Hui’s back from behind the blinds
เมื่อมาถึงประตูทางเข้าเขาได้เห็นสายตาของ Ai Hui จากด้านหลังผ้าม่าน
 Duanmu Huanghun only had one thought in mind: Let us see if you can escape!   With an indescribable rage, he reached his hand out abruptly and grabbed onto Ai Hui’s shoulder!
Duanmu Huanghun มีเพียงความคิดเดียว: ให้เราดูว่าคุณสามารถหลบหนีได้หรือไม่!