Chapter 28 Chapter 28: Lou Lan’s suspicion Translator: Irene  Editor: Pranav When Lou Lan put the training hall’s mask on his face, he realized that he was actually wearing two layers of masks
บทที่ 28 บทที่ 28 ความสงสัยของ Lou Lan นักประพันธ์ไอรีน: Pranav เมื่อ Lou Lan ใส่หน้ากากของห้องฝึกอบรมลงบนใบหน้าของเขาเขารู้ว่าเขาสวมหน้ากากสองชั้นจริงๆ
 It was an entirely original experience, just like how, at this very moment, he was standing on a stage in front of an audience
มันเป็นประสบการณ์ที่เป็นต้นฉบับทั้งหมดเช่นเดียวกับในขณะนี้เขากำลังยืนอยู่บนเวทีต่อหน้าผู้ชม
   While buying his usual groceries, he had passed by many training halls, seen many banners promoting blind battling, and had even heard many discussing it as well
ในขณะที่ซื้อของที่ร้านขายของชำตามปกติเขาได้ผ่านห้องฝึกอบรมจำนวนมากเห็นป้ายโฆษณาจำนวนมากที่ส่งเสริมการต่อสู้ของคนตาบอดและเคยได้ยินมาว่าหลายคนคุยกันเช่นกัน
   However, before today, he had never imagined that he would someday be standing on a stage and participating in a blind battle
อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้เขาไม่เคยคิดเลยว่าสักวันหนึ่งเขาจะต้องยืนบนเวทีและเข้าร่วมการต่อสู้กับคนตาบอด
   He truly would never have dreamed of it
เขาจะไม่เคยฝันถึงมัน
 Yet the reality was right in front of his eyes
ความเป็นจริงอยู่ตรงหน้าดวงตาของเขา
   A battle awaited him; either he or his enemies would prevail
การสู้รบรอเขาอยู่ 
 However, Lou Lan had a belly full of doubts; he wanted to tell Ai Hui that this situation was somewhat different to what the staff had described
อย่างไรก็ตาม Lou Lan มีท้องเต็มไปด้วยความสงสัย; 
   He reached upwards and lightly brushed his hand against the soul-fogging grass
เขาเอื้อมมือขึ้นไปและแปรงมือเบา ๆ ลงบนหญ้าที่พ่นหมอกควัน
   What he had wanted to tell Ai Hui earlier, before he had been rudely interrupted by his own thoughts, was that the soul-fogging grass seemed to have no effect on his ability to detect people
สิ่งที่เขาอยากจะบอก Ai Hui ก่อนหน้านี้ก่อนที่เขาจะถูกขัดจังหวะด้วยความคิดของเขาเองว่าหญ้าที่พ่นหมอกควันดูเหมือนจะไม่มีผลต่อความสามารถในการตรวจจับคนของเขา
 He could still “see” them
เขายังสามารถ "เห็น" พวกเขาได้
   Lou Lou deemed it weird
Lou Lou ถือว่ามันแปลก
 He was familiar with the soul-fogging grass, and according to what he had learned, it really should have been able to restrain his powers
เขาคุ้นเคยกับหญ้าที่พ่นหมอกควันและตามสิ่งที่เขาได้เรียนรู้จริงๆแล้วควรจะสามารถยับยั้งพลังของเขาได้
 But then why was he still able to “see” others?   This was the first time that he had noticed that his body was different, but he could discern it only because of this blind battle and the blade of soul-fogging grass stuck on his head
แต่แล้วทำไมเขาถึงสามารถมองเห็นคนอื่นได้? 
   Lower level sand puppets were significantly affected by the soul-fogging grass
หุ่นเชิดทรายระดับต่ำกว่าได้รับผลกระทบจากหญ้าหมอกควัน
 Could it be that he was not one of them? Lou Lan felt that that was impossible
เป็นไปได้ไหมว่าเขาไม่ใช่หนึ่งในพวกเขา? 
 When a low-level sand puppet was perfectly adequate for cooking and cleaning, why would a high-level one be required? It was much more likely that his abnormalities were because of Master Shao's experiments
เมื่อหุ่นกระบอกทรายระดับต่ำพอใช้สำหรับการปรุงอาหารและการทำความสะอาดทำไมต้องมีระดับระดับสูง? 
 Master Shao was fascinated with research; whenever he gained inspiration, he would immediately test it out on Lou Lan
นายชาเช่หลงใหลในการวิจัย 
     However, these experiments had often led to problems arising in Lou Lan's body
อย่างไรก็ตามการทดลองเหล่านี้มักนำไปสู่ปัญหาที่เกิดขึ้นในร่างกายของ Lou Lan
 For instance, during the time he had first met Ai Hui, his core had malfunctioned, and hence his body had started to fall apart
ตัวอย่างเช่นในช่วงเวลาที่เขาได้พบกับ Ai Hui ครั้งแรกแกนกลางของเขาชำรุดและร่างกายของเขาก็เริ่มแตกสลาย
   Maybe it was some kind of new technology?   He reminded himself to ask Master Shao when he returned home
บางทีอาจเป็นเทคโนโลยีใหม่ ๆ บ้าง? 
   In reality, the soul-fogging grass was not completely ineffective; his field of vision was affected, and his surroundings had become much blurrier
ในความเป็นจริงหญ้าที่พ่นหมอกควันไม่ได้ผล; 
 Lou Lan also found out, that unexpectedly, the opaque mask on his face had the most noticeable impact
Lou Lan ยังพบว่าไม่คาดฝันว่าหน้ากากทึบแสงบนใบหน้าของเขามีผลกระทบมากที่สุด
   Had he been using his eyes to observe the outside world? How strange
ถ้าเขาได้ใช้สายตาของเขาเพื่อสังเกตโลกภายนอก? 
   Lou Lan was surprised; he really had not expected this
Lou Lan รู้สึกประหลาดใจ; 
 Sand puppets seldom used their eyes to observe the world because earth elementalists, with their exquisite techniques and colorful experiences, knew that their sight would be greatly impaired
หุ่นเชิดทรายไม่ค่อยได้ใช้สายตาของพวกเขาในการสังเกตโลกเพราะนักฟิสิกส์ธาตุแผ่นดินด้วยเทคนิคอันประณีตของพวกเขาและประสบการณ์ที่มีสีสันรู้ว่าสายตาของพวกเขาจะบกพร่องอย่างมาก
 Under Master Shao’s meticulous guidance, Lou Lan had come to understand a lot about sand puppets
ภายใต้การแนะนำอย่างพิถีพิถันของอาจารย์ Shao Lou Lan ได้มาทำความเข้าใจเกี่ยวกับหุ่นเชิดทราย
 However, Lou Lan had never examined his own body and had never realized that it had so many unique qualities
อย่างไรก็ตาม Lou Lan ไม่เคยตรวจสอบร่างกายของตัวเองและไม่เคยตระหนักว่ามีคุณสมบัติพิเศษมากมาย
   When he thought about it, Lou Lan felt relieved
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ Lou Lan รู้สึกโล่งใจ
 Master Shao had never been one to abide by conventions
นายชาเช่ไม่เคยปฏิบัติตามอนุสัญญา
   It would have been odd if he had been like other sand puppets
มันคงเป็นเรื่องแปลกถ้าเขาเป็นเหมือนหุ่นทรายอื่น ๆ
   Lou Lan suddenly noticed that during the short moment he had been distracted, Ai Hui had already initiated contact with an opponent
ลูลันก็สังเกตเห็นว่าในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เขาได้รับความสนใจไย Hui ได้เริ่มติดต่อกับฝ่ายตรงข้ามแล้ว
   Ai Hui strangely groped in the dark; his legs were apart in a half-squat, while both his arms were spread out and open, like a crab’s pincers
Ai Hui แปลกในตอนมืด 
 That’s right! Ai Hui’s posture was remarkably similar to that of a crab
ถูกตัอง! 
   Ai Hui’s movements were silent
การเคลื่อนไหวของ Ai Hui เงียบ
 His soles were like those of a cat, uncannily inaudible
ฝ่าเท้าของเขาเป็นเหมือนแมวที่ไม่ได้ยินเสียง
   How amazing!   Lou Lan inwardly exclaimed with admiration
วิธีที่น่าทึ่ง! 
 Compared to Ai Hui, his opponent seemed much more amateurish; even Lou Lan could tell that the latter’s movements carried a tinge of panic
เมื่อเทียบกับ Ai Hui ฝ่ายตรงข้ามของเขาดูเหมือนจะเป็นมือสมัครเล่นมากขึ้น 
   The sight made Lou Lan recall scenes of wild beasts hunting
สายตาทำให้ Lou Lan ระลึกถึงฉากการล่าสัตว์ป่า
 Ai Hui was like a slowly advancing wild beast, and his opponent was like an alarmed, fidgety prey
ไอฮุยเหมือนสัตว์ป่าที่กำลังค่อยๆเติบโตขึ้นและฝ่ายตรงข้ามของเขาก็เหมือนเหยื่อที่ตื่นตระหนกและเหยียดหยาม
   Suddenly, while Ai Hui was in a crouching position, his palm made contact with his opponent’s waist
ทันใดนั้นขณะที่เอไอฮุยอยู่ในท่าทางหมอบเขาฝ่ามือก็เอื้อมเอว
   At the moment of contact, both parties reacted simultaneously
ในขณะที่การติดต่อทั้งสองฝ่ายมีปฏิกิริยาตอบสนองพร้อมกัน
   The opponent’s first response was to immediately direct a punch towards Ai Hui, but contrary to his expectations, Ai Hui was in a half-squat
การตอบสนองครั้งแรกของฝ่ายตรงข้ามคือการเจาะตรงไปยัง Ai Hui แต่ตรงข้ามกับความคาดหวังของเขา Ai Hui อยู่ในหมอบ
 The punch flew past Ai Hui’s head and struck empty air
หมัดพุ่งผ่านหัว Ai Hui และพ่นลมเปล่า
   Ai Hu’s attack was much more effective
การโจมตีของ Ai Hu มีประสิทธิภาพมากขึ้น
   The moment he felt his opponent’s waist, Ai Hui instantly reacted by swiftly gripping onto it and pulling it close
ช่วงเวลาที่เขารู้สึกเอวของฝ่ายตรงข้ามไอ้ฮุ่ยก็รีบทำปฏิกิริยาทันทีทันใดและดึงมันเข้ามาใกล้ ๆ
 He then borrowed this momentum to thrust himself sideways and lunge for his opponent's calf
จากนั้นเขาก็ยืมโมเมนตัมนี้เพื่อผลักดันตัวเองไปด้านข้างและแทงลูกวัวของฝ่ายตรงข้าม
   The force, when compiled from top and bottom, momentarily threw Ai Hui’s opponent off balance and prompted him to fall towards Ai Hui
กองกำลังเมื่อรวบรวมจากด้านบนและด้านล่างชั่วขณะโยนศัตรู Ai Hui ออกจากยอดเงินและแจ้งให้เขาตกไปอยู่กับ Ai Hui
   Ai Hui subsequently displayed his astonishing combat techniques
ไอฮิวได้แสดงเทคนิคการสู้รบอันมหัศจรรย์ของเขา
 Like a nimble python, he did not retreat, and instead went forward and smoothly wrapped himself around his target
เหมือนงูหลามเขาไม่ถอยและแทนที่จะเดินไปข้างหน้าและคลานตัวเองไปรอบ ๆ เป้าหมายของเขา
 Ai Hui’s feet shoved against his opponent’s chin
เท้าของ Ai Hui พรวนเข้ากับคางของฝ่ายตรงข้าม
 His opponent, who had his hands crushed behind his back, was quickly immobilized before passing out after twenty seconds
ฝ่ายตรงข้ามของเขาที่มีมือของเขาบดหลังหลังของเขาถูกตรึงอย่างรวดเร็วก่อนที่จะออกไปหลังจากยี่สิบวินาที
   The referee, who had long since been watching from the sidelines, rolled out a snake-like whip and wrapped it around the unconscious contestant, before expertly pulling him off the stage
ผู้ตัดสินที่ได้รับการเฝ้าดูมานานนับจาก sidelines รีดออกแส้เหมือนงูและห่อรอบผู้แข่งขันที่ไม่ได้สติก่อนจะดึงเขาออกจากเวที
 An experienced doctor swiftly attended to him, and it was only after a short while that he indicated that the contestant was all right
หมอที่มีประสบการณ์มาร่วมงานกับเขาอย่างรวดเร็วและหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ชี้ให้เห็นว่าผู้แข่งขันทั้งหมดไม่เป็นไร
   Although the contestant was not injured, the incident had made the two referees tense up
แม้ว่าผู้แข่งขันไม่ได้รับบาดเจ็บเหตุการณ์ดังกล่าวทำให้ผู้ตัดสินทั้งสองคนเครียดขึ้น
 Their expressions quickly turned serious
การแสดงออกของพวกเขาได้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
   “That earth elementalist was too relentless
"นักปราชญ์แห่งแผ่นดินโลกนั้นไม่ยอมเชื่อฟัง
”   “Yes, his sand puppet did not move at all
"ใช่แล้วหุ่นเชิดทรายของเขาไม่ได้ขยับเลย
 An earth elementalist who can fight is quite rare
ธาตุดินที่สามารถสู้ได้ค่อนข้างน้อย
”   “It's unsurprising, actually
"" มันไม่น่าแปลกใจจริง
 Earth elementalists are a group of abnormal fellows
ธาตุ Earth เป็นกลุ่มของคนที่ผิดปกติ
 The abnormality is normal for them
ความผิดปกติเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขา
”   “That’s true
"" ที่จริง
”   ……   Even though they both were idly chatting, their gazes remained completely fixed on the stage
"...... ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งสองจะคุยกันอย่างเฉยเมยจ้องมองพวกเขายังคงอยู่บนเวทีอย่างสมบูรณ์
   The members of the audience were absolutely silent; they were shocked by Ai Hui’s sharp and fierce attack
สมาชิกในกลุ่มผู้ชมเงียบ ๆ ; 
   Ai Hui's previous move was neither dazzling nor exceedingly elaborate; in fact, he did not even engage his elemental energy
การเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ของ Ai Hui ไม่สุกใสหรือซับซ้อนมากนัก 
 However, it had made the audience feel the scent of fresh blood waft towards them; it carried with it a sense of sharp danger
อย่างไรก็ตามมันทำให้ผู้ชมรู้สึกกลิ่นเลือดไหลเวียนไปยังพวกเขา; 
 During the past several days, in the various training halls, they had witnessed all types of contestants with their unique fighting styles; some were meticulous, some were eccentric and hilarious, while others were disorganized and acted without thinking
ในช่วงหลายวันที่ผ่านมาในห้องฝึกอบรมต่างๆพวกเขาได้เห็นผู้เข้าแข่งขันทุกประเภทที่มีรูปแบบการต่อสู้ที่เป็นเอกลักษณ์ 
   However, no match came close to the scene that had just unfolded in front of them—it had stunned them greatly
อย่างไรก็ตามการแข่งขันไม่ได้ใกล้เคียงกับฉากที่เพิ่งกางออกไปต่อหน้าพวกเขา - มันทำให้พวกเขาสยองได้อย่างมาก
   A few seconds later, everyone came to their senses, and a commotion broke out off stage
ไม่กี่วินาทีต่อมาทุกคนต่างก็รู้สึกถึงความรู้สึกของพวกเขาและความปั่นป่วนออกมาจากเวที
   “How fierce!”   “Too handsome!”   “What’s that move called? Anyone knows?”   “Are you kidding me? So ferocious, and he’s an earth elementalist! How is anyone else going to win?”   “It’s okay, it’s okay
"วิธีการที่รุนแรง!" "หล่อเกินไป!" "ย้ายที่เรียกว่าคืออะไร? 
 Hey, look at his sand puppet
มาดูหุ่นเชิดของเขา
 Doesn't it look silly?”   ……   The usual moves in previous competitions were all flowery and fancy, yet highly impractical and weak
ไม่ได้ดูโง่ ๆ เหรอ? "...... การเคลื่อนไหวปกติในการแข่งขันครั้งก่อน ๆ ล้วน แต่เป็นดอกไม้และแฟนตาซี
 However, upon witnessing Ai Hui's violent and sharp move, everyone's interest was immediately piqued, because it was much more unique
อย่างไรก็ตามเมื่อได้เห็นการเคลื่อนไหวที่รุนแรงและคมชัดของ Ai Hui ความสนใจของทุกคนก็ถูกจุดประกายโดยทันทีเพราะเป็นเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร
   Lou Lan stared blankly at Ai Hui as he stood on the stage, dumbfounded
Lou Lan จ้องมองที่อ้ายฮุ่ยขณะที่ยืนอยู่บนเวทีจู่โจม
   Unlike Lou Lan, the observers downstage were far away from the action, and so their reactions were less surreal
ซึ่งแตกต่างจาก Lou Lan นักสังเกตการณ์ที่อยู่เบื้องล่างของเวทีอยู่ห่างไกลจากการกระทำและปฏิกิริยาของพวกเขาก็น้อยเกินกว่าที่จะเป็นจริง
 However, the moment Ai Hui had launched his attack, Lou Lan had felt his heart skip a beat
อย่างไรก็ตามในขณะที่ Ai Hui ได้เปิดตัวการโจมตีของเขา Lou Lan ได้รู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นจังหวะ
   After taking down the contestant, Ai Hui immediately started to quietly grope around as he stealthily advanced towards the next one
หลังจากลงผู้เข้าแข่งขัน Ai Hui เริ่มเงียบ ๆ ไปรอบ ๆ ขณะที่เขาลอบเข้าหาตัวต่อ
   The remaining opponent's earlier movements had inadvertently revealed his position
การเคลื่อนไหวก่อนหน้าของฝ่ายตรงข้ามที่เหลือได้เปิดเผยตำแหน่งของเขาโดยไม่เจตนา
   As Ai Hui continued to feel around for the next target, Lou Lan couldn’t help but widen his eyes; he was afraid of not catching all the details
เมื่อไห่ฮุ่ยรู้สึกกระปรี้กระเปร่าสำหรับเป้าหมายต่อไปลูลันก็ช่วยไม่ได้ 
 As an utterly inexperienced combatant, he had already forgotten his purpose of being onstage
ในฐานะที่เป็นนักสู้มือใหม่ที่ไม่มีประสบการณ์เขาลืมจุดมุ่งหมายของการอยู่บนเวทีแล้ว
 He was completely immersed in Ai Hui's battle and was incredibly tense
เขาหมกมุ่นอยู่กับการต่อสู้ของ Ai Hui และเครียดอย่างเหลือเชื่อ
   The audience observed Ai Hui as he locked onto a new prey; everyone held their breaths with their eyes wide open
ผู้ชมได้สังเกตเห็น Ai Hui ขณะที่เขาถูกขังอยู่ในเหยื่อใหม่ 
   A blanket of silence had descended upon the training hall yet again
ผ้าห่มของความเงียบได้ลงมาที่ห้องฝึกอบรมอีกครั้ง
   Ai Hui was unaware of what was happening outside; the training hall had used a special method to soundproof the stage
Ai Hui ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นภายนอก 
 Like a cautious wild beast with a silent bloodlust, he carefully and patiently approached his target
เหมือนสัตว์ป่าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสกับความเงียบขรึมอย่างเงียบ ๆ เขาเดินเข้ามาใกล้เป้าหมายอย่างรอบคอบและอดทน
   However, at that very moment, an unforeseen event suddenly occurred
อย่างไรก็ตามในขณะนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน