Chapter 66 Chapter 66: Progress Translator: Cynthia  Editor: Pranav When he saw Mingxiu, Wang Shouchuan gave a snort of contempt
บทที่ 66 บทที่ 66: นักแปลความคืบหน้า: Cynthia Editor: Pranav เมื่อเขาเห็น Mingxiu วังชุทวนให้การดูถูก
 His face looked gloomy
ใบหน้าของเขาดูมืดมน
   “Please don’t be angry, Uncle,” Mingxiu said softly with a gentle smile
"อย่าโกรธนายลุง" Mingxiu กล่าวเบา ๆ ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
 “You know the temperament of Master
"คุณรู้อารมณ์ของนาย
 Back then, she was in a rage, and when she calmed down later, she really felt regretful
ตอนนั้นเธอโกรธและเมื่อเธอสงบลงในภายหลังเธอรู้สึกเสียใจจริงๆ
 She knows you must be angry
เธอรู้ว่าคุณต้องโกรธ
 She even said that your disciple is her disciple and that even if Ai Hui cannot succeed, she will teach him embroidery
เธอยังบอกด้วยว่าศิษย์ของคุณเป็นศิษย์ของเธอและแม้ว่า Ai Hui จะไม่สามารถประสบความสำเร็จได้ แต่เธอก็จะสอนให้เขาเย็บปักถักร้อย
 She had said those unkind words only because she was angry
เธอพูดคำพูดที่ไม่สุภาพเหล่านี้เพียงเพราะเธอโกรธ
”   “So you don’t have high hopes for Ai Hui, right?” Wang Shouchuan looked unhappy
"ดังนั้นคุณจึงไม่มีความหวังสูงสำหรับ Ai Hui ใช่มั้ย?" วังชุทูนมองไม่พอใจ
   Mingxiu knew that Wang Shouchuan’s anger was still not mollified, so she said, “Of course we do
Mingxiu รู้ว่าความโกรธของนาย Wang Shouchuan ยังคงไม่เป็นที่สนใจดังนั้นเธอจึงกล่าวว่า "แน่นอนว่าเราทำ
 Ai Hui’s disposition is incomparable
การจำหน่ายของ Ai Hui คือหาตัวจับยาก
 I’m sure his future is very promising
ฉันแน่ใจว่าอนาคตของเขามีแนวโน้มมาก
”   Wang Shouchuan’s face was emotionless
"ใบหน้าของนายวังชุงหัวนั้นไร้อารมณ์
 “That means you don’t have hopes for him now, huh?”   “We all trust your foresight, Uncle,” Mingxiu said softly
"นั่นหมายความว่านายไม่ได้มีความหวังกับเขาตอนนี้ใช่ไหม?" "พวกเราทุกคนไว้วางใจในความระมัดระวังของคุณลุง" Mingxiu กล่าวเบา ๆ
 “Please don’t be angry with Master
อย่าโกรธนายเลย
 You know her bad temper
คุณรู้อารมณ์ไม่ดีของเธอ
 But she also has a deep affection for you
แต่เธอก็มีความรักที่ลึกซึ้งสำหรับคุณ
 She knew that she was impulsive and has calmed down now
เธอรู้ว่าเธอกำลังห่ามและสงบลง
 Master is very remorseful for making you angry
นายรู้สึกผิดมากที่ทำให้คุณโกรธ
 These days she has no appetite and has lost a lot of weight
วันนี้เธอไม่มีความอยากอาหารและสูญเสียน้ำหนักไปมากนัก
”   Mingxiu had been the mediator between the two for countless times
"Mingxiu เคยเป็นคนกลางระหว่างคนทั้งสองเป็นเวลานับไม่ถ้วน
 Neither of them was good-tempered, so although they loved each other, they began to live apart long ago
แม้ว่าพวกเขาจะรักกันและกัน แต่พวกเขาก็เริ่มแยกตัวออกจากกันมานานแล้ว
   Han Yuqin was an aggressive person
Han Yuqin เป็นคนก้าวร้าว
 She ran her own embroidery workshop and was ambitious to carry forward and develop her school of thought further
เธอเป็นเจ้าของโรงงานเย็บปักถักร้อยของตัวเองและมีความทะเยอทะยานที่จะก้าวไปข้างหน้าและพัฒนาโรงเรียนคิดไกลออกไป
 Wang Shouchuan, on the other hand, was addicted to his own doctrine and was indifferent to the outside world
วังชุทูนตรงกันข้ามเขาติดคำสอนของตนเองและไม่สนใจกับโลกภายนอก
 He, too, was stubborn, so every time they met, they quarreled fiercely
เขาก็เป็นคนดื้อรั้นดังนั้นทุกครั้งที่พวกเขาได้พบพวกเขาจึงทะเลาะกันอย่างดุเดือด
 At first, Mingxiu had become very worried, but later on, she had gotten used to it; she realized that even though they quarreled a lot, they loved each other very much
ตอนแรก Mingxiu ก็กลายเป็นห่วงมาก แต่หลังจากนั้นเธอก็เคยชินกับมัน 
   If it weren't so, Master wouldn’t have been running the embroidery workshop in the remote and small Central Pine City for twenty years
หากไม่เป็นเช่นนั้นนายจะไม่ได้เข้ารับการฝึกอบรมเย็บปักถักร้อยในเมือง Pine Pine กลางที่ห่างไกลและเล็ก ๆ นานถึงยี่สิบปี
   Mingxiu knew that Master was indeed regretful this time
Mingxiu รู้ว่าอาจารย์กำลังเสียใจอย่างแน่นอนในเวลานี้
 Uncle had never asked Master for any favor, and the first time he had done so had ended up in such chaos
ลุงไม่เคยถามนายด้วยความกรุณาใด ๆ และครั้งแรกที่เขาทำเช่นนั้นได้จบลงด้วยความสับสนวุ่นวาย
 That was why Master was feeling upset and remorseful
นั่นเป็นเหตุผลที่อาจารย์รู้สึกเศร้าใจและสำนึกผิด
   Wang Shouchuan’s face had brightened up a bit
หน้าของนายวังชุทหัวสว่างขึ้นเล็กน้อย
   Mingxiu knew that the iron must be struck when it was still hot, so she quickly said, “I will go to bring Ai Hui here now
Mingxiu รู้ดีว่าเหล็กต้องถูกกระแทกเมื่อยังร้อนอยู่ดังนั้นเธอจึงรีบกล่าวว่า "ฉันจะไปหา Ai Hui ที่นี่ตอนนี้
 The earlier he starts, the more progress he will make
ก่อนหน้านี้เขาเริ่มต้นความคืบหน้ามากขึ้นเขาจะทำ
 Please rest assured, Uncle
กรุณามั่นใจได้ลุง
 Master will treat Ai Hui as her own disciple
อาจารย์จะรักษา Ai Hui เป็นศิษย์ของเธอเอง
 What’s more, I’ll help too
ยิ่งไปกว่านั้นฉันก็จะช่วยด้วยเช่นกัน
 I’ll take good care of him
ฉันจะดูแลเขาอย่างดี
 What do you think, Uncle?”   Wang Shouchuan didn’t answer her question immediately, and instead asked, “That means neither of you thinks Ai Hui can pass the test?”   Mingxiu thought for a while before saying, “Ai Hui is of excellent temperament and composure
คุณคิดยังไงลุงล่ะ? "วังชุทวนไม่ตอบคำถามของเธอทันทีและถามว่า" นั่นหมายความว่าคุณไม่มีใครคิดว่าอ้ายฮุ่ยสามารถผ่านการทดสอบได้ "Mingxiu คิดสักครู่ก่อนที่จะพูดว่า" ไอฮุยเป็นของ 
 Regarding talent, I believe in your judgment, Uncle
เกี่ยวกับพรสวรรค์ผมเชื่อในการตัดสินใจของคุณลุง
 The test is only Master’s balderdash in rage
การทดสอบนี้เป็นเพียงความโกรธของ Balderdash ของอาจารย์เท่านั้น
 Please don’t take it seriously
กรุณาอย่าใช้มันอย่างจริงจัง
 No one in this workshop has ever been able to weave a bolt of cloth with the [Twin Weaving Technique] in their first week of embroidery study
ในสัปดาห์แรกของการศึกษาเย็บปักถักร้อยไม่มีใครในเวิร์คช็อปนี้สามารถทอผ้าด้วยเทคนิคการทอผ้าคู่
”   Wang Shouchuan was acutely aware that Mingxiu was telling the truth, but he still shook his head
"นายวังชุทวนตระหนักว่า Mingxiu กำลังพูดความจริง แต่เขาก็ยังส่ายหน้า
 “He is my disciple
"เขาเป็นศิษย์ของฉัน
 He said he wanted to try, and I believe him
เขากล่าวว่าเขาต้องการที่จะลองและฉันเชื่อว่าเขา
 Let's see when the time is up
ลองดูเมื่อถึงเวลาแล้ว
 No need to be in such a hurry
ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน
”   Mingxiu had not expected Wang Shouchuan to refuse
"Mingxiu ไม่ได้คาดหวังว่าวังชุทวนจะปฏิเสธ
 She knew that Uncle was as proud and arrogant as Master, but he seemed to be really angry this time
เธอรู้ดีว่าลุงเป็นคนหยิ่งและหยิ่งในฐานะนาย แต่ตอนนี้เขารู้สึกโกรธจริงๆ
 She started gently, “Uncle…
เธอเริ่มค่อยๆ "ลุง ...
”   Wang Shouchuan waved his hand and interrupted, “Let's wait and see
"วังชุทุ่งโบกมือไปและขัดจังหวะ" ขอรอดู
 If he really doesn’t have talent in embroidery, then we don’t need to waste time
ถ้าเขาไม่ค่อยมีพรสวรรค์ในการเย็บปักถักร้อยเราก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลา
”   Seeing that Uncle had made up his mind, Mingxiu didn’t try to persuade him further and returned
"เห็นว่าลุงคิดขึ้น Mingxiu ไม่ได้พยายามชักจูงให้เขาเดินต่อไปและกลับมา
   Having heard Mingxiu’s update, Han Yuqin didn’t say a word
หลังจากได้ยินการปรับปรุงของ Mingxiu Han Yuqin ไม่ได้พูดอะไรสักคำ
 Her face was gloomy; she knew she had gone too far this time
ใบหน้าของเธอมืดมน 
 Although they used to quarrel before, as long as Mingxiu mediated, they would always reconcile
แม้ว่าพวกเขาเคยทะเลาะกันนานเท่า Mingxiu ไกล่เกลี่ยพวกเขาก็จะคืนดีกัน
 She really regretted the fact that she hadn’t realized earlier that Wang Shouchuan’s hope in Ai Hui was far beyond her expectations
เธอรู้สึกเสียดายจริงๆกับความจริงที่ว่าเธอไม่เคยตระหนักมาก่อนหน้านี้ว่าความหวังของวังชุงวนใน Ai Hui เกินกว่าที่เธอคาดไว้
   Now it was clear that he didn’t want to bring Ai Hui back at all
ตอนนี้ก็เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการที่จะนำ Ai Hui กลับมาเลย
   The test could not possibly be accomplished by him
การทดสอบไม่สามารถทำได้โดยเขา
   “Whatever,” Han Yuqin said dispiritedly
"ไม่ว่าอะไร" Han Yuqin กล่าวอย่างกระวนกระวายใจ
   Mingxiu was silent
Mingxiu เงียบ
 She, too, hadn’t expected Uncle to be so determined
เธอก็ไม่ได้คาดหวังว่าลุงจะกำหนดดังนั้น
 Does this mean that Uncle doesn’t want Ai Hui to study embroidery anymore? However, when she recalled Uncle’s attitude, Mingxiu felt that that wasn’t his intention
นี่หมายความว่าลุงไม่ต้องการให้ Ai Hui ศึกษาเย็บปักถักร้อยอีกต่อไปหรือ? 
   Did he really believe that Ai Hui had a chance to pass the test?   Mingxiu was startled by this thought
เขาเชื่อหรือไม่ว่า Ai Hui มีโอกาสผ่านการทดสอบ 
   That’s not possible!   She immediately denied the thought
มันเป็นไปไม่ได้! 
 The [Twin Weaving Technique] was not complicated, but to a novice like Ai Hui who had taken a long time to even thread a needle, it was definitely an insurmountable task
เทคนิคการทัชแพด (Twin Weaving Technique) ไม่ซับซ้อน แต่สำหรับสามเณรอย่าง Ai Hui ที่ใช้เวลานานในการด้ายแม้แต่เข็มก็เป็นงานที่ผ่านไม่ได้
   She believed that this was Uncle showing his favor for Ai Hui, which was actually normal
เธอเชื่อว่านี่คือลุงแสดงความโปรดปรานของเขาสำหรับ Ai Hui ซึ่งเป็นเรื่องปกติธรรมดา
 For all these years, Uncle had never taken a disciple—Ai Hui was his very first one
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาลุงไม่เคยพาศิษย์มาก่อน Ai Hui เป็นคนแรกของเขา
 She knew Uncle too well; although he was bad-tempered, he was actually a kind person
เธอรู้จักลุงดีเกินไป 
   She planned to persuade him again after a few days, or maybe ask Ai Hui to help her
เธอวางแผนที่จะชักชวนเขาอีกครั้งหลังจากไม่กี่วันหรืออาจจะขอให้ Ai Hui ช่วยเธอ
   Hmmmm…it suddenly occurred to her that she didn’t meet Ai Hui today
อืม ... มันก็เกิดขึ้นกับเธอว่าเธอไม่ได้เจอ Ai Hui วันนี้
   She realized that she could go and help him secretly
เธอตระหนักว่าเธอสามารถไปและช่วยเขาแอบ
 To her, Uncle was just in a temper
เธอลุงอยู่ในอารมณ์
 If Ai Hui passed the test smoothly, it would end happily for everybody
ถ้า Ai Hui ผ่านการทดสอบได้อย่างราบรื่นก็จะจบลงอย่างมีความสุขสำหรับทุกคน
 Of course, it was impossible to accomplish this himself, but with her help, it wouldn’t be a problem
แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ตัวเองสำเร็จ แต่ด้วยความช่วยเหลือของเธอมันจะไม่ใช่ปัญหา
   
   A bumping sound could be heard from time to time from inside the Suspending Golden Pagoda
เสียงขลุกอาจได้ยินเป็นครั้งคราวจากภายในเจดีย์ทองคำระงับ
   After the metal elemental energy in his body was scattered by the [Arching Fish Back], Ai Hui sat down to absorb the scattered energy
หลังจากที่พลังงานจากธาตุโลหะในร่างกายกระจัดกระจายไปโดย [Arching Fish Back], Ai Hui นั่งลงเพื่อดูดซับพลังงานที่กระจัดกระจาย
 With an opened natal palace, his energy absorption efficiency had been largely improved
ด้วยพระราชวังที่เปิดกว้างแห่งนี้ประสิทธิภาพการดูดซับพลังงานของเขาได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นมาก
   He now knew the benefits of opening up the natal palace—he had seen an overall marked improvement, whether it was in his training efficiency or his energy control
ตอนนี้เขารู้ถึงประโยชน์ของการเปิดพระราชวังแห่งนาซาเขาได้เห็นการปรับปรุงที่โดดเด่นโดยรวมไม่ว่าจะเป็นในประสิทธิภาพการฝึกอบรมหรือการควบคุมพลังงานของเขา
   The time he could hang inside the Suspending Golden Pagoda had also increased
เวลาที่เขาสามารถแขวนไว้ในเจดีย์ทองคำระงับได้เพิ่มขึ้น
 This meant that the metal elemental energy capacity of his body had become far larger than before
นั่นหมายความว่าพลังธาตุโลหะของร่างกายของเขามีขนาดใหญ่กว่าก่อน
 However, the absorption speed of his flesh and blood was not at the same level as that of the natal palace at all
อย่างไรก็ตามความเร็วในการดูดซึมของเนื้อและเลือดของเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับที่ของพระราชวังนาตาลเลย
   There was no need to mention energy control
ไม่จำเป็นต้องพูดถึงเรื่องการควบคุมพลังงาน
 Before, Ai Hui could only use elemental energy to perform some basic tricks, but now, he could make an “invisible thread” with his elemental energy
ก่อนแล้ว Ai Hui สามารถใช้พลังธาตุเพื่อทำเทคนิคพื้นฐานบางอย่าง แต่ตอนนี้เขาสามารถสร้าง "ล่องหน" ด้วยพลังธาตุ
 This was indeed great progress
นี่เป็นความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน
   It was no wonder that opening one’s natal palace was the first milestone in elemental energy training
ไม่น่าแปลกใจเลยว่าการเปิดสถานที่แห่งนี้เป็นก้าวแรกของการฝึกพลังงาน
 Its benefits were exceptionally tangible
ประโยชน์ของมันเป็นสิ่งที่มีตัวตนเป็นพิเศษ
   With such a high-intensity training, Ai Hui was receiving a much more direct benefit and was progressing by leaps and bounds
ด้วยการฝึกอบรมความเข้มสูงดังกล่าว Ai Hui ได้รับผลประโยชน์โดยตรงมากขึ้นและก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วโดยการก้าวกระโดด
   But at this moment Ai Hui had no time to cheer
แต่ในขณะนี้ Ai Hui ไม่มีเวลาให้กำลังใจ
 Since his elemental energy had recovered during the meditative state, he opened his eyes and immediately started to try to manipulate the elemental needle
เนื่องจากพลังงานธาตุของเขาฟื้นขึ้นมาในช่วงเวลาที่เข้าmedานเขาจึงลืมตาขึ้นและเริ่มพยายามที่จะจัดการกับเข็มธาตุ
   Now, concerning the making of an elemental needle, Ai Hui was in no way a green hand anymore
ตอนนี้เกี่ยวกับการทำเข็มฉีดยา Ai Hui ไม่ได้เป็นมือเขียวอีกแล้ว
 After countless practices, he had become very adept at it
หลังจากการฝึกนับไม่ถ้วนเขาก็กลายเป็นคนเก่งมาก
   His hair was disheveled, and his face was dirty; he hadn't slept or rested in the past two days
เส้นผมของเขาสกปรกและใบหน้าของเขาสกปรก 
   Finally, he managed to detach the needle from his body while manipulating it—but it was only within a radius of ten centimeters
ในที่สุดเขาก็สามารถถอดเข็มออกจากร่างกายได้ในขณะที่จัดการกับมัน แต่มันอยู่ในรัศมีสิบเซนติเมตรเท่านั้น
 Although the scope wasn’t large, it was sufficient for him
ถึงแม้จะมีขอบเขตไม่ใหญ่นัก แต่ก็เพียงพอสำหรับเขา
   Yet it was too early to be happy
ยังเร็วเกินไปที่จะมีความสุข
 He continued to devote himself to learning the next step
เขายังอุทิศตนเพื่อเรียนรู้ขั้นตอนต่อไป
 Elemental needle detachment was only the beginning
การถอดชิ้นส่วนของธาตุธาตุเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น
   But this time Ai Hui was filled with confidence!
แต่เวลานี้ Ai Hui เต็มไปด้วยความมั่นใจ!