Chapter 72 Chapter 72: Danger Translator: TYZ  Editor: Pranav The unforeseen event startled Ai Hui
บทที่ 72 บทที่ 72: นักแปลอันตราย: ผู้พิมพ์ TYZ: Pranav เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดทำให้ตกใจ Ai Hui
 Before he could even see who collided with him, he was flooded with a whizzing metal wind
ก่อนที่เขาจะได้เห็นว่าใครปะทะกับเขาเขาก็ถูกน้ำท่วมด้วยลมโลหะที่หวิว
   Damn it!   Usually, when Ai Hui was alone in the Suspending Golden Pagoda, he would tread everywhere with care
ประณาม! 
 However, he was now carrying a person, and his physical strength had been thoroughly depleted
อย่างไรก็ตามตอนนี้เขากำลังแบกคนไว้และกำลังกายของเขาหมดไปหมดแล้ว
 How could he possibly move?   The most annoying thing was that the other party was holding him tightly by his waist
เขาจะย้ายไปได้อย่างไร? 
 He tried to break free a few times but failed
เขาพยายามที่จะปลดปล่อยให้เป็นอิสระสักสองสามครั้ง แต่ล้มเหลว
   Ai Hui was obviously furious
ไอฮุยโกรธอย่างเห็นได้ชัด
 Ruthless thoughts rose in his mind
ความคิดที่ไร้ความปราณีลุกขึ้นในใจ
 Once he’s out of here, he would bash this bastard up until he’s unrecognizable
เมื่อเขาออกจากที่นี่เขาจะทุบตีคนชั่วร้ายตัวนี้จนกว่าเขาจะจำไม่ได้
   With this area being so large and the steel chain so noticeable, how could he not see it?   What kind of eyesight did he have?   Just as Ai Hui was about to explode with anger, his hands gave way
กับพื้นที่นี้มีขนาดใหญ่และห่วงโซ่เหล็กจึงเห็นได้ชัดว่าเขาไม่เห็น? 
 A shiver went down his spine
ตัวสั่นลงกระดูกสันหลังของเขา
 The steel chain broke!   The steel chain could not bear the weight of two people! Ai Hui’s expression changed slightly
โซ่เหล็กยากจน! 
   Both of them were like kites that were out of control
ทั้งคู่เหมือนว่าวที่ไม่สามารถควบคุมได้
 Bang! His body slammed heavily against the wall, and even with the protection of the armor, he could not help but let out a pained groan
ปัง 
   Although the armor protected him from the metal wind, it was still very cumbersome
แม้ว่าเกราะป้องกันเขาจากลมโลหะ แต่ก็ยังยุ่งยากมาก
 Furthermore, there was a person on his back
นอกจากนี้ยังมีคนบนหลังของเขา
 Even if Ai Hui’s strength was at its peak, he would still not be confident of walking out of the Suspending Golden Pagoda alive
แม้ว่าความแรงของ Ai Hui จะอยู่ที่จุดสูงสุด แต่เขาก็ยังคงไม่มั่นใจในการเดินออกจาก Pagoda Golden Suspending ที่ยังมีชีวิตอยู่
   Bang!   This time around, it was the person on his back that hit the wall
ปัง 
   An involuntary groan came from behind him
เสียงพึมพัมที่ไม่ได้ตั้งใจมาจากข้างหลังเขา
   Ai Hui’s rage, which had just simmered down, erupted once more
ความโกรธของไอฮุ่ยซึ่งเพิ่งแกล้งทำเป็นระเบิดอีกครั้ง
   Duanmu Bangwan!   He could identify the other party with just the voice
Duanmu Bangwan! 
   Previously, both of them had borne grudges against each other, but now, the two enemies had come face to face as their eyes blazed with hatred! It was not surprising at all to see this bastard come here to stir trouble! Ai Hui didn’t know where his strength came from as he tried to grab Duanmu Huanghun, who was latched onto his back
ก่อนหน้านี้ทั้งคู่ต่างก็โกรธแค้นกัน แต่ตอนนี้ศัตรูทั้งสองได้เผชิญหน้ากันอย่างเต็มตาเมื่อสายตาของพวกเขาสลบไปด้วยความเกลียดชัง! 
 However, the armor on his body was too bulky, and his movements were limited
อย่างไรก็ตามชุดเกราะบนร่างกายของเขาใหญ่เกินไปและการเคลื่อนไหวของเขามี จำกัด
   He simply removed his armor
เขาถอดเกราะออก
 Clang! Cling! Clang! It crashed onto the metal fence below
เสียงดังกราว! 
   However, before he could do anything, Duanmu Huanghun seemed to discover an opportunity to strike and used all his limbs to cling on to Ai Hui’s back like an octopus
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะทำอะไรก็ได้ Duanmu Huanghun ดูเหมือนจะค้นพบโอกาสที่จะตีและใช้แขนขาทั้งหมดของเขาเพื่อยึดเกาะหลังของ Ai Hui เช่นปลาหมึกยักษ์
   After removing the armor’s restriction, Ai Hui felt his movements regain their freedom
หลังจากถอดข้อ จำกัด ของเกราะแล้ว Ai Hui รู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของเขาฟื้นอิสรภาพขึ้น
 However, at the same time, he became much lighter, and the wind now had a greater impact on him
อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันเขากลายเป็นเบามากและลมตอนนี้มีผลกระทบมากขึ้นกับเขา
 Yet when he realized it, it was already too late
แต่เมื่อเขารู้แล้วมันก็สายเกินไปแล้ว
   Bang! Bang! Bang!   Both of them were like rubber balls, as they bounced off each other and flew around the pagoda uncontrollably
ปัง 
   At this point of time, Ai Hui could do nothing else except protect his head
ในเวลานี้ Ai Hui ไม่สามารถทำอะไรนอกจากปกป้องศีรษะของเขา
 However, as an experienced individual, he was able to react in time
อย่างไรก็ตามในฐานะบุคคลที่มีประสบการณ์เขาสามารถตอบสนองได้ทันเวลา
 He knew that he would only waste his energy by bouncing around recklessly, and the best thing to do now was to protect himself, save his energy, and wait for an opportunity
เขารู้ว่าเขาจะสูญเสียพลังงานเพียงน้อยนิดโดยการกระเด้งเง้งไปทั่ว ๆ ไปและสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำตอนนี้คือการปกป้องตัวเองประหยัดพลังงานและรอโอกาส
   Ai Hui, who had calmed down, knew what he was doing
Ai Hui ที่สงบลงรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
 He was very familiar with the first level of the Suspending Golden Pagoda
เขาคุ้นเคยกับระดับแรกของเจดีย์ทองคำแขวนอยู่
 As long as he was blown somewhere near the entrance, he could successfully escape
ตราบเท่าที่เขาถูกเป่าที่ใดที่หนึ่งใกล้กับทางเข้าเขาสามารถหลบหนีได้สำเร็จ
   He no longer cared about Duanmu Huanghun and recovered from his fury—it was as if nothing had even happened
เขาไม่สนใจเรื่อง Duanmu Huanghun และฟื้นตัวจากความโกรธของเขาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 In such a dangerous situation, acting on his emotions would not benefit him in any way
ในสถานการณ์ที่เป็นอันตรายดังกล่าวการแสดงออกในอารมณ์ของเขาจะไม่เป็นประโยชน์กับเขาในทางใด ๆ
 The only thing he could do was remain calm and help himself get out of this situation
สิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้คือความสงบและช่วยตัวเองให้พ้นจากสถานการณ์เช่นนี้
   The stabbing pain from the metal wind had started to become increasingly intense
ความเจ็บปวดที่แทงจากลมโลหะเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น
 Previously, he had already felt that he was at his limit, but the metal wind was now steadily penetrating his body
ก่อนหน้านี้เขารู้สึกว่าเขาอยู่ในขอบเขตของเขาแล้ว แต่ลมจากโลหะก็ทะลุเข้าไปในร่างกายของเขาอย่างสม่ำเสมอ
 The feeling self-explosion was quickly growing stronger
ความรู้สึกระเบิดตัวเองกำลังเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว
   However, it did not affect Ai Hui’s composure
อย่างไรก็ตามมันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความสงบของ Ai Hui
 He remained cool and calm
เขายังคงเย็นและสงบ
   But after the subsequent collision, he finally lost his composure
แต่หลังจากการปะทะกันในที่สุดเขาก็สูญเสียความสงบเรียบร้อยของเขา
   This time around, the collision took place at his back
คราวนี้การปะทะกันเกิดขึ้นที่หลังเขา
 The moment the unconscious Duanmu Huanghun collided against the wall, they involuntarily flew back like a spring
ช่วงเวลาที่ Duanmu Huanghun หมดสติเข้ากับกำแพงพวกเขาก็บินกลับเหมือนฤดูใบไม้ผลิ
   Ai Hui could only look on helplessly as he bounced off the ground like a rubber ball
เอไอฮุเพียงแค่มองไม่เห็นด้วยขณะที่เขากระดอนออกจากพื้นเหมือนลูกยาง
 With a slight push from the metal wind, they flew towards the second level
ด้วยการผลักดันเล็กน้อยจากลมโลหะพวกเขาบินไปสู่ระดับที่สอง
   Calm down, calm down, calm down
สงบลงสงบสติอารมณ์ลง
   Ai Hui kept on repeating to himself; however, he eventually could stand it no longer and swung his head backward
ไอฮุยยังคงทำซ้ำกับตัวเอง 
   Pow!   Like an iron hammer, the back of Ai Hui’s head slammed directly into Duanmu Huanghun’s nose
Pow! 
   The unconscious Duanmu Huanghun’s body twitched but still remained clung on to Ai Hui, not showing even a single sign of loosening its grip
ร่างกายของ Duanmu Huanghun กระเซิดกระเจี้ยว แต่ยังคงยึดติดกับไอฮุยซึ่งไม่แสดงแม้แต่สัญญาณเดียวที่ทำให้คลายด้ามจับของมัน
 However, Ai Hui’s rage had simmered down, and he knew that it wouldn’t be possible to make Duanmu Huanghun let go of him
อย่างไรก็ตามความโกรธของ Ai Hui ได้เคี่ยวลงและเขารู้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่ Duanmu Huanghun จะปล่อยเขา
 He had seen this before in the Wilderness—it was a human’s survival instinct
เขาเคยเห็นสิ่งนี้มาก่อนในถิ่นทุรกันดาร - มันเป็นสัญชาตญาณการอยู่รอดของมนุษย์
 A person who was drowning would cling on to anything they could get a hold on and would never let go
คนที่กำลังจมน้ำจะติดอยู่กับสิ่งที่พวกเขาจะได้รับและจะไม่ปล่อยให้ไป
 This effect also applied to people who had lost their consciousnesses
ผลนี้ยังใช้กับคนที่สูญเสียสติของพวกเขา
   And right now, Duanmu Huang was in this exact state
และตอนนี้ Duanmu Huang อยู่ในสถานะที่แน่นอนนี้
   Ai Hui could not care about Duanmu Huanghun anymore as he was now facing an even grimmer problem
Ai Hui ไม่สามารถเอาใจใส่กับ Duanmu Huanghun ได้อีกต่อไปเนื่องจากตอนนี้เขากำลังเผชิญกับปัญหาที่น่ากลัว
   He could feel his speed increasing
เขารู้สึกว่าเขาเพิ่มความเร็วขึ้น
 This was a terrible situation, as it implied that the wind was getting stronger
นี่เป็นสถานการณ์ที่แย่มากเพราะมันชี้ให้เห็นว่าลมกำลังแรงขึ้น
 After training in the Suspending Golden Pagoda for so long, he was very familiar with the place
หลังจากฝึกอบรมเจดีย์โกลเด้นระงับมานานแล้วเขาก็คุ้นเคยกับสถานที่นี้มาก
 There was a total of seven levels in the Suspending Golden Pagoda, and the top part of the pagoda was narrow while the bottom part was wide
มีทั้งหมดเจ็ดระดับในเจดีย์ทองคำระงับและส่วนบนสุดของเจดีย์แคบขณะที่ส่วนล่างกว้าง
 The air vent in the first level was the closest to them, yet the wind coming out of it was the weakest
ช่องระบายอากาศในระดับแรกใกล้เคียงที่สุด แต่ลมที่พัดออกมาก็อ่อนแอที่สุด
 The higher they would go up, the stronger the wind would get
สูงขึ้นพวกเขาจะขึ้นไปลมที่แข็งแกร่งขึ้นจะได้รับ
   Their bodies whirled along with the metal wind
ร่างกายของพวกเขาหมุนไปพร้อมกับลมโลหะ
   Ai Hui’s premonition was getting increasingly stronger, but right now, he was in mid-air with nothing to hold on
คำวิงวอนของ Ai Hui กำลังทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ แต่ตอนนี้เขาอยู่กลางอากาศและไม่มีอะไรที่จะยึดมั่นได้
   The wind was spiraling upward!   The sound of the wind in his ear started to become peculiar and frightening
ลมหมุนขึ้นไป! 
 A sharp noise that could burst his eardrums prevented Ai Hui from hearing anything else
เสียงแหลมคมที่อาจทำให้ไส้ในช่องหูช่วยป้องกันไม่ให้ Ai Hui ได้ยินสิ่งอื่นใด
 The wind had become so strong that he now had difficulty breathing
ลมแรงมากจนตอนนี้เขาหายใจลำบาก
   The pain from the metal wind was akin to that of being slashed with a sword
ความเจ็บปวดจากลมโลหะคล้ายกับการถูกดาบด้วยดาบ
 Ai Hui could feel his skin being ripped apart by the intense metal gales
Ai Hui รู้สึกผิวของเขาถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ โดยพายุที่รุนแรง
   A faint light suddenly shone from behind him
แสงจาง ๆ จู่โจมจากข้างหลังเขา
   It was the clothes that Duanmu Huanghun was wearing
เป็นเสื้อผ้าที่ Duanmu Huanghun กำลังสวมอยู่
 They were emitting a faint glow, resisting the metal wind
พวกเขาเปล่งประกายจาง ๆ ต่อต้านลมโลหะ
   The pair spiraled upward out of control as the metal wind blew stronger and stronger
ทั้งคู่ลุกขึ้นสู้ขณะที่ลมโลหะพัดแรงขึ้นและแข็งแรงขึ้น
 Ai Hui’s clothes had already been shredded by the slicing wind, leaving numerous lacerations on his skin
เสื้อผ้าของ Ai Hui ได้รับการหั่นเป็นชิ้นแล้วโดยลมหั่นเป็นชิ้น ๆ
   Ai Hui was getting anxious
Ai Hui กำลังกังวลอยู่
 He had been observing his surroundings, and they had already reached the fifth level
เขาได้สังเกตการณ์สภาพแวดล้อมของเขาและพวกเขาก็มาถึงระดับที่ห้าแล้ว
   Pop!   After an explosion that sounded like a popped balloon, the glow around Duanmu Huanghun disappeared
Pop! 
 Countless shreds of cloth dispersed in all directions; even Duanmu Huanghun’s special clothes could not withstand the metal wind
เศษผ้าฉีกขาดกระจายไปทุกทิศทุกทาง 
   Psss!   Blood spurted onto Ai Hui’s face
Psss! 
 The faint smell of blood seemed to calm the anxious Ai Hui down
กลิ่นเหม็นของเลือดดูเหมือนจะทำให้เออฮุยกังวลใจ
   The blood belonged to Duanmu Huanghun
เลือดเป็นของ Duanmu Huanghun
   Even though Ai Hui’s [Copper Skin] was almost fully developed, he could still feel the slashing pain from the metal wind
แม้ว่าผิวทองแดงของ Ai Hui ได้รับการพัฒนาขึ้นอย่างเต็มที่ แต่เขาก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอย่างเจ็บแสบจากลมโลหะ
 This showed how powerful the metal wind was
นี่แสดงให้เห็นว่าลมโลหะมีประสิทธิภาพมากแค่ไหน
 Last time, Ai Hui had cured Duanmu Huanghun’s flu; therefore, he knew everything about the fellow’s body
ครั้งล่าสุด Ai Hui ได้รักษาไข้หวัดใหญ่ของ Duanmu Huanghun; 
   Duanmu Huanghun’s body definitely could not endure the metal wind
ร่างกาย Duanmu Huanghun แน่นอนไม่สามารถทนต่อลมโลหะได้
   The reality was just what Ai Hui had expected it to be
ความเป็นจริงเป็นสิ่งที่ Ai Hui คาดหวังให้เป็น
 Fine, red streaks appeared on Duanmu Huanghun’s body, staining his shredded clothes with fresh blood
มีริ้วสีแดงปรากฏบนร่างของ Duanmu Huanghun ทำให้เลือดของเขาเปื้อนเสื้อผ้าที่หั่นฝอย
   The bloodstained shreds were being pulverized, bit by bit
คราบเลือดที่ถูกบดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
   Such a lucky fellow
เป็นเพื่อนที่โชคดี
 Ai Hui laughed bitterly
ไอฮุยหัวเราะอย่างขมขื่น
 This fellow fell into a coma and had yet to know the precarious situation he was in now
เพื่อนคนนี้ตกอยู่ในอาการโคม่าและยังไม่ทราบถึงสถานการณ์ที่ไม่แน่นอนในตอนนี้
   The faint smell of blood awakened the long since dormant valor in Ai Hui
กลิ่นเหม็นของเลือดตื่นขึ้นมานานนับตั้งแต่ความกล้าหาญเฉยๆใน Ai Hui
   A fierce look flashed across his face
หน้าตาของเขาโผล่ขึ้นมาอย่างดุเดือด
 Without any hesitation, he started to directly absorb the metal elemental energy that was fiercely stabbing his body
โดยไม่ลังเลใด ๆ เขาเริ่มดูดซับพลังธาตุโลหะที่ถูกแทงแทงเขาอย่างดุเดือด
   This metal elemental energy had not been scattered, and hence wasn’t suitable for absorption; however, at this point in time, Ai Hui couldn’t care less
พลังงานธาตุโลหะนี้ไม่ได้กระจัดกระจายและไม่เหมาะสำหรับการดูดซับ 
   He must save himself; otherwise, he would die here today!   The higher he went, the purer and stronger the metal elemental energy became
เขาต้องช่วยตัวเอง; 
 Ai Hui forcibly activated his natal residence, and the metal elemental energy channeled throughout his body, traveling within like countless steel needles
Ai Hui บังคับใช้ที่อยู่อาศัยของเขาและพลังงานธาตุโลหะที่คล่องตัวไปทั่วร่างกายของเขาเดินทางไปภายในเหมือนเข็มเหล็กที่นับไม่ถ้วน
 The needle-piercing pain turned Ai Hui’s face pale-white
ความเจ็บปวดจากการเจาะด้วยเข็มช่วยให้ใบหน้าของ Ai Hui หงุดหงิด
   Yet he did not stop
แต่เขาก็ไม่หยุด
 However, if this situation continued, without any physical strength or elemental energy, he would be literally heading towards death
อย่างไรก็ตามหากสถานการณ์เช่นนี้ยังคงไม่มีความแข็งแรงทางกายภาพหรือพลังงานธาตุเขาจะมุ่งหน้าไปสู่ความตายอย่างแท้จริง
   Life was more important
ชีวิตมีความสำคัญมากขึ้น
 Without his life, he would have nothing left
ถ้าไม่มีชีวิตเขาจะไม่มีอะไรเหลือ
 If his natal residence was injured, he could still find a way to heal it
หากบ้านเกิดของเขาได้รับบาดเจ็บเขายังสามารถหาวิธีที่จะรักษามัน
   The metal elemental energy gushed into Ai Hui’s natal residence like a group of vicious sharks
พลังงานธาตุโลหะพุ่งเข้าใส่ที่อยู่อาศัยของ Ai Hui เหมือนกับกลุ่มปลาฉลามที่ชั่วร้าย