Chapter 118: Interweave “You can’t carry it? Hey, let me help you
บทที่ 118: สอดประสาน "คุณไม่สามารถพกมันได้? 
 One thousand yuan per hour? That’s yesterday’s price, it’s so dangerous these days! A moment of carelessness will result in a slip and a fall
หนึ่งพันหยวนต่อชั่วโมง? 
 I’m fine with falling down as my skin is rough and my body’s thick, but your goods are precious and fragile! If they fall to the ground, you will suffer great losses! Let’s make it clear, you will not receive compensation for damaged goods
ฉันสบายดีกับการล้มลงเป็นผิวของฉันเป็นหยาบและร่างกายของฉันหนา แต่สินค้าของคุณมีค่าและเปราะบาง! 
 If you’re sincere about this, then I will be sincere, too
ถ้าคุณจริงใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ฉันก็จะจริงใจด้วยเช่นกัน
 Since we are classmates, I will give you a reasonable price
เนื่องจากเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นฉันจะให้ราคาที่สมเหตุสมผล
 Two thousand yuan per hour
สองพันหยวนต่อชั่วโมง
 It will only cost around twenty thousand yuan a day
จะมีราคาประมาณ 20,000 หยวนต่อวัน
 This will save you a lot of trouble!”Fatty’s face was filled with sincerity
นี้จะช่วยให้คุณประหยัดมากปัญหา! "ใบหน้าไขมันเต็มไปด้วยความจริงใจ
 The other party’s backpack resembled a small hill, making it very difficult and heavy to be carried
กระเป๋าเป้สะพายหลังของฝ่ายอื่นคล้ายเนินเขาเล็ก ๆ ทำให้ยากและหนักมาก
 After a slight hesitation, he agreed to Fatty’s offer
หลังจากลังเลเล็กน้อยเขาตกลงที่จะเสนอ Fatty
 Even though it was rather expensive, it wasn’t much to a wealthy person
แม้ว่าจะมีราคาแพง แต่ก็ไม่มากนักสำหรับคนร่ำรวย
The fatty was silently rejoicing
ไขมันก็ปลื้มใจอย่างเงียบ ๆ
 This kind of weight was child’s play
น้ำหนักตัวนี้เป็นของเด็กเล่น
He happily accepted the money
เขายอมรับเงินอย่างมีความสุข
 However, just as he was about to put the money into his pocket, someone’s hand suddenly came from behind and emptied his hand
อย่างไรก็ตามขณะที่เขากำลังจะนำเงินเข้ากระเป๋าของเขามือของใครบางคนก็มาจากด้านหลังและล้างมือให้หมด
Fatty was stunned, but the next moment his pupils shrunk
ไขมันก็ตะลึง แต่ในขณะที่นักเรียนของเขาหด
 This feeling…was too familiar! He immediately turned his body around, kneeled down, and hugged Ai Hui’s legs
ความรู้สึกนี้ ... คุ้นเคยเกินไป! 
 He started weeping
เขาเริ่มร้องไห้
 “Ai Hui, I finally found you!” “Give us a moment
"Ai Hui, ในที่สุดฉันก็พบคุณ!" "ให้เราสักครู่
” Ai Hui forced a smile at the student who had just paid Fatty
"ไอฮุยบังคับให้ยิ้มให้กับนักเรียนที่เพิ่งทานอาหารไขมัน
 With a blank expression, he lifted Fatty up with one hand; Fatty’s enormous and cumbersome body seemed to weigh nothing in Ai Hui’s hand
ด้วยการแสดงออกที่ว่างเปล่าเขายกไขมันขึ้นด้วยมือข้างเดียว 
 The other hand of Ai Hui’s was searching through Fatty’s body, not leaving a single pocket
อีกด้านหนึ่งของ Ai Hui กำลังค้นหาผ่านร่างกาย Fatty ไม่ทิ้งกระเป๋าใบเดียว
 Ai Hui was too familiar with where Fatty hid his money, and in less than half a minute, he managed to obtain all of Fatty’s stash
Ai Hui ก็คุ้นเคยกับ Fatty ที่ซ่อนเงินไว้และในเวลาไม่ถึงครึ่งนาทีเขาสามารถเก็บไขมันทั้งหมดไว้ได้
“Where’s the money?” Ai Hui asked coldly
"เงินอยู่ที่ไหน" Ai Hui ถามอย่างหนาวเย็น
He had found barely fifty thousand yuan
เขาหาได้ไม่ถึงห้าหมื่นหยวน
Ai Hui did not idle around, and he plucked off a thorny branch from a nearby cluster of thistles
ไอฮุยไม่ได้อยู่เฉยๆและเขาดึงเอากิ่งไม้เลื้อยออกมาจากกระจุกใกล้ ๆ
 When Fatty saw the densely-packed thorns on the branch, his face turned pale
เมื่อไขมันเห็นหนามที่หนาแน่นบรรจุบนสาขาใบหน้าของเขาหันซีด
 An interrogation by torture was about to come
การสอบปากคำโดยการทรมานจะมาถึง
However, he did not dare to struggle
อย่างไรก็ตามเขาไม่กล้าที่จะต่อสู้
 He understood Ai Hui’s temperament very well
เขาเข้าใจอารมณ์ของ Ai Hui ได้เป็นอย่างดี
 The more he struggled, the more he would suffer
ยิ่งเขาต่อสู้มากขึ้นเท่าไรก็ยิ่งต้องทนทุกข์ทรมาน
 He was well aware that Ai Hui’s anger stemmed from the fact that he had previously stolen his money
เขารู้ดีว่าความโกรธของไอฮุยเกิดขึ้นจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขาขโมยเงินมาก่อนหน้านี้
“I spent all of it,” Fatty replied honestly
"ฉันใช้มันหมดแล้ว" ไขมันตอบอย่างตรงไปตรงมา
 His tone was like a pig that was about to be slaughtered
เสียงของเขาเหมือนหมูที่กำลังจะถูกสังหาร
“You spent it all?” Ai Hui’s tone was flat
"คุณใช้เวลาไปทั้งหมดเหรอ?" เสียงของ Ai Hui ก็ราบเรียบ
 A fearful look flashed across Fatty’s face when he saw the thorny branch in Ai Hui’s hand tremble
ภาพที่น่ากลัวลั่นผ่านใบหน้า Fatty เมื่อเขาเห็นกิ่งไม้ที่มีหนามอยู่ในมือสั่นของ Ai Hui
Fatty gulped
ไขมันเต็มไปหมด
 He knew he had to settle the issue this time around
เขารู้ว่าเขาต้องแก้ปัญหาในครั้งนี้
 “Do you still remember Pockmark? I’m sure you have forgotten; you never spoke a single word to him
"คุณยังคงจำ Pockmark ได้หรือไม่? 
 I still remember that in the beginning, when I couldn’t carry so much, he was the one who helped me
ฉันยังคงจำได้ว่าในตอนแรกเมื่อฉันไม่สามารถพกพาได้มากนักเขาก็เป็นผู้ช่วยฉัน
 I buried his body
ฉันฝังร่างของเขา
 His wife never recovered from her illness
ภรรยาของเขาไม่เคยหายจากความเจ็บป่วยของเธอ
 His daughter has reached the schooling age
ลูกสาวของเขาถึงวัยเรียนแล้ว
 When Pockmark died, I told him that if I came out alive, I would take care of his family
เมื่อ Pockmark เสียชีวิตฉันบอกเขาว่าถ้าฉันออกมาจากชีวิตฉันจะดูแลครอบครัวของเขา
”The thorny branch in Ai Hui’s hand stopped moving
"สาขาที่แตกร้าวในมือของไอฮุยหยุดเคลื่อนไหว
Pockmark…A blurry face appeared in a distant memory
Pockmark ... ใบหน้าพร่ามัวปรากฏตัวขึ้นในความทรงจำที่ห่างไกล
 Anguish, fear, ink-black nights and icy winds
ความกลัวความกลัวคืนหมึกดำและลมหนาว
 Fuzzy memories began to surface in his mind
ความทรงจำที่เลือนลางลงในใจ
Ai Hui had a vague image of a laborer that had died very early during their time in the Wilderness
Ai Hui มีภาพที่คลุมเครือของคนงานที่เสียชีวิตตั้งแต่ช่วงต้นของช่วงเวลาในถิ่นทุรกันดาร
 Fatty did not remember wrongly—he had not talked to Pockmark at all
ไขมันไม่จดจำผิด - เขาไม่ได้พูดคุยกับ Pockmark เลย
 Pockmark was not the only one he had never talked to; in fact, he did not talk to anyone except for Fatty
Pockmark ไม่ใช่คนเดียวที่เขาไม่เคยพูด 
“Do you remember Old Wei? That guy who liked to brag? I bet you don’t remember him as well
"คุณจำ Old Wei ได้หรือไม่? 
 I still remember that when I had just entered the Wilderness, I was always hungry
ฉันยังคงจำได้ว่าตอนที่ฉันเพิ่งเข้ามาในถิ่นทุรกันดารฉันก็หิวอยู่เสมอ
 Old Wei once gave me some food to eat and told me that I am around the same age as his son
เก่า Wei เคยให้อาหารฉันกินและบอกฉันว่าฉันอายุเท่ากับลูกชายของเขา
 The day he died was a rainy day
วันที่เขาตายคือวันที่ฝนตก
 It was hard to dig a grave in the muddy soil, which was easily washed away by the rain
มันเป็นการยากที่จะขุดหลุมฝังศพในดินโคลนซึ่งล้างออกได้ง่ายโดยฝน
 It took me half a day to bury him properly
มันใช้เวลาฉันครึ่งวันเพื่อฝังศพเขาอย่างถูกต้อง
 He has two children
เขามีลูกสองคน
 The younger one has a terminal illness at the mere age of seven
เด็กที่อายุน้อยกว่ามีอาการป่วยที่อายุเพียงเจ็ดขวบ
 He knew he wouldn’t survive, and hence, he went to the Wilderness
เขารู้ว่าเขาจะไม่อยู่รอดได้และด้วยเหตุนี้เขาจึงเดินเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร
 I have sent his family a sum of money
ฉันได้ส่งครอบครัวของเขาเป็นเงินจำนวนมาก
 It’s not a huge sum, it’s only forty thousand yuan
ไม่ใช่แค่ผลรวมขนาดใหญ่เพียง 40,000 หยวนเท่านั้น
 Although I survived, I can’t do anything more…“Do you remember Big Lee…
แม้ว่าฉันจะมีชีวิตรอดฉันไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว ... "คุณจำบิ๊กลีได้ไหม ...
”The fatty continued to talk endlessly, without getting to the point
"ไขมันยังคงพูดไม่รู้จบโดยไม่ต้องไปถึงจุดนั้น
 Sometimes he talked until he was out of breath, at times he spoke with agitation
บางครั้งเขาก็คุยกันจนหายใจไม่ออกตลอดเวลาที่เขาพูดด้วยความตื่นเต้น
 The dumbstruck student who had paid him earlier had long been scared off
เด็กนักเรียนที่จ่ายเงินให้เขาก่อนหน้านี้ได้รับการกลัวออก
“Duanmu Huanghun! Ahhhhhhh! Am I dreaming?”“Ahhhh, quick, pick me some flowers!”Suddenly, young girls’ shrieks could be heard from behind the nearby trees
"Duanmu Huanghun! 
Ai Hui was shocked speechless
ไอฮุยตกใจพูดไม่ออก
“Teacher Xu, what a coincidence!”“Ah, Cui Xianzi, you’re bringing your students on an excursion as well?”……“Only the two of us survived, only the two of us survived!”“
"ครูซูเป็นอะไรที่บังเอิญ!" "อ่า Cui Xianzi คุณพานักเรียนไปเที่ยวด้วยเหรอ?" ...... "พวกเราสองคนรอดชีวิตเพียงสองคนเท่านั้น!" "
At least we are still alive…”……The warm, cordial greetings, the somber memories, they all kept interweaving and appearing in Ai Hui’s mind
อย่างน้อยที่สุดเราก็ยังมีชีวิตอยู่ ... "...... คำทักทายที่อบอุ่นและอบอุ่นความทรงจำอันน่าสะพรึงกลัวพวกเขาทั้งหมดก็ยังคงมีส่วนร่วมและปรากฏตัวในใจของอ้ายฮุ่ย
He remained stupefied as if he were in a dream
เขายังงงงวยราวกับว่าเขาอยู่ในความฝัน
……“While I was burying them, I told them that if I made it out alive, I would take care of their families
...... "ขณะที่ฉันฝังมันฉันบอกพวกเขาว่าถ้าฉันทำมันให้มีชีวิตอยู่ฉันจะดูแลครอบครัวของพวกเขา
“Why am I still alive? Why…
ทำไมฉันถึงยังมีชีวิตอยู่? 
”……The spurt of fresh blood, the pouring rain, the dire beasts feasting on corpses—memories kept flashing through Ai Hui’s mind
"...... การกระเจิงของเลือดจืดฝนที่ตกเทราห์สัตว์ร้ายที่กำลังเลี้ยงอยู่บนศพ - ความทรงจำที่ยังคงกระพริบผ่านใจของอ้ายฮุ่ย
 His body suddenly became cold, as if an icy bath had been dumped onto him
ร่างกายของเขาก็กลายเป็นเย็นราวกับว่าอาบน้ำเย็นถูกทิ้งลงบนเขา
 He clenched the thorny branch so tightly that his fingers turned pale
เขากอดกิ่งไม้ที่มีหนามอย่างแน่นหนาจนมือของเขาซีดลง
……“Why don’t both our classes travel together? We can take care of each other
...... "ทำไมทั้งสองชั้นเรียนไม่เดินทางด้วยกัน? 
 With an expert like Instructor Zhou, I can feel relieved
กับผู้เชี่ยวชาญเช่น Instructor Zhou ฉันรู้สึกโล่งใจ
”“That’s good, that’s good! Cui Xianzi is so beautiful! Are you married?”……“I know you have no money and that brings about a lot of inconveniences
"" ดีจังดีจัง! 
 I know I have brought you nothing but troubles
ฉันรู้ว่าฉันได้นำคุณไม่มีอะไร แต่ปัญหา
 However, you’re an evildoer, and no trouble can stump you
อย่างไรก็ตามคุณเป็นผู้กระทำผิดและไม่มีปัญหาใด ๆ ที่อาจทำให้คุณตกอับได้
”……“Classmate Duanmu, do you have a girlfriend?”“Classmate Duanmu, do you want to be friends with me?”……“I know I started this
"...... " เพื่อนร่วมชั้น Duanmu คุณมีแฟนหรือไม่? "" เพื่อนร่วมชั้น Duanmu คุณต้องการเป็นเพื่อนกับฉันหรือไม่ "...... " ฉันรู้ว่าฉันเริ่มต้นนี้
 I’m a pig! I’m stupid! I’m a useless person! But I’m still alive
ฉันเป็นหมู! 
 Why am I still alive? I can’t stand it anymore, I really can’t stand it anymore…“Sorry…sorry…”Fatty was speaking gibberish, and his body was trembling
ทำไมฉันยังมีชีวิตอยู่? 
 Emotions were flooding his mind in waves
อารมณ์ถูกน้ำท่วมจิตใจของเขาในคลื่น
Ai Hui suddenly broke free from that ice-cold nightmare and took a few deep breaths
Ai Hui พังพินาศจากฝันร้ายที่เป็นน้ำแข็งและหายใจลึก ๆ สักสองสามครั้ง
 The air was frosty and bone-piercing, but he could feel his body’s temperature begin to rise gradually again
อากาศหนาวและกระดูกทะลัก แต่เขารู้สึกว่าอุณหภูมิของร่างกายของเขาเริ่มค่อยๆเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
Yes, that was a dream, a dream that he had broken free from long ago
ใช่นั่นเป็นความฝันความฝันที่เขาเสียชีวิตมานานแล้ว
 He had already abandoned the times of darkness and shadows
เขาได้ละทิ้งช่วงเวลาแห่งความมืดและเงาแล้ว
 He was now pursuing the light and the sunshine
ตอนนี้เขากำลังไล่ตามแสงและแสงแดด
 He had begun a new life
เขาเริ่มต้นชีวิตใหม่
He was no longer the Ai Hui of the Wilderness
เขาไม่ได้เป็น Ai Hui จากถิ่นทุรกันดาร
 He was stronger, both mentally and physically
เขาแข็งแรงทั้งกายและใจ
So
ดังนั้น
With a flick of his wrist, the thorny branch began to batter Fatty
ด้วยการสะบัดข้อมือของเขากิ่งไม้ที่มีหนามเริ่มทุบตีไขมัน
“You can’t get past your conscience, right? You want to be a hero, right? Then why don’t you train harder? Why meddle in other people’s business when you’re not capable at all? Just because you’re alive and they’re dead? So what if you’re alive? Is it something to be proud of? Goddamnit, how are you still alive? You’re not even strong, and you still talk about some goddamn conscience
"คุณไม่สามารถผ่านมาความรู้สึกผิดของคุณได้ใช่มั้ย? 
 Do you know you will die sooner or later if you aren’t strong enough? What makes you think that you don’t need to train? What makes you think that you don’t need to become stronger?“You have no powers and no money, and yet you still meddle in other people's business
คุณรู้หรือไม่ว่าคุณจะตายไม่ช้าก็เร็วถ้าคุณยังไม่แข็งแรง? 
 You even drag me down along with you
คุณลากฉันไปกับเธอ
 I’m going to beat you to death!“If he’s weak, he will die
ฉันจะเอาชนะคุณไปสู่ความตาย! "ถ้าเขาอ่อนแอเขาจะตาย
 If he’s weak, he will be poor
ถ้าเขาอ่อนแอเขาจะยากจน
 But if he’s dead, then that’s his problem! Is his family pitiful? Who isn’t pitiful?“If you yourself don’t want to be a pitiful soul, think of ways to become stronger
แต่ถ้าเขาตายแล้วนั่นคือปัญหาของเขา! 
 Do whatever it takes to gain power!“You can’t hide from it, I can’t hide from it, no one can hide from it!”……“Instructor Zhou, please take good care of me from now on!”“Don’t worry! Leave it to me!”
ทำอะไรก็ได้เพื่อให้ได้อำนาจ "คุณไม่สามารถซ่อนจากมันได้ฉันไม่สามารถซ่อนจากมันไม่มีใครสามารถหลบซ่อนจากมัน" ...... "Instructor Zhou, กรุณาดูแลฉันจากนี้!"