Chapter 2 Chapter 2: The Arrival Translator: TYZ  Editor: Lis Ai Hui carried a threadbare backpack and stood in the crowd with a gloomy face
บทที่ 2 บทที่ 2: นักเขียนเข้ามา: TYZ Editor: Lis Ai Hui พกกระเป๋าเป้สะพายหลังและยืนอยู่ในฝูงชนด้วยใบหน้าที่มืดมน
 He was feeling thoroughly terrible
เขารู้สึกแย่มาก ๆ
 Just now, when he opened his pouch, he’d found all his money gone, replaced by a heap of stones
ตอนนี้เมื่อเขาเปิดกระเป๋าแล้วเขาก็พบเงินทั้งหมดที่หายไปแทนที่ด้วยก้อนหิน
   That wretched Fatty still stole from him at the end of the day!   He swore that once he returned to the Old Territory and saw this fellow, he would beat the hell out of him
ไขมันที่อ้วนนั้นยังขโมยมาจากเขาในตอนท้ายของวัน! 
   Shaking himself out of his daze, he exhaled deeply
เขย่าตัวเองออกจากความมึนงงเขาหายใจลึก ๆ
 He prayed that the Avalon of Five Elements would really provide him with lodging and food like Fatty had said
เขาสวดอ้อนวอนว่า Avalon of Five Elements จะให้ที่พักและอาหารแก่เขาอย่างแท้จริงเช่น Fatty
 Otherwise, when they met, he would… beat him up with more force
มิฉะนั้นเมื่อพวกเขาได้พบเขาจะ ... เอาชนะเขาด้วยพลังมากขึ้น
   For now, he put the issue of the stolen money aside and focused on what was happening before him
ตอนนี้เขาวางปัญหาของเงินที่ถูกขโมยไว้และมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้าเขา
   It was still too early for the reporting time, but the Induction Ground’s entrance was already surrounded by students excitedly greeting each other
ยังคงเร็วเกินไปสำหรับเวลาในการรายงาน แต่ทางเข้าของ Induction Ground ได้ล้อมรอบไปด้วยนักเรียนอวยพรกันและกัน
 In groups of three or four, they held animated discussions and asked questions without holding back
ในกลุ่มที่สามหรือสี่คนพวกเขาได้จัดอภิปรายและถามคำถามโดยไม่ถือครองไว้
   After staying in the Wilderness for so long, Ai Hui was not used to the bustling scene before his eyes
หลังจากอยู่ในถิ่นทุรกันดารมานานอ้ายฮุไม่เคยอยู่ในที่คึกคักก่อนที่ตาของเขา
 He was more accustomed to the silence, killings, and dangers that had been his life for three years
เขาคุ้นเคยกับความเงียบการฆ่าและอันตรายที่เกิดขึ้นเป็นเวลาสามปี
 Back then, his instincts would have gone on high alert at anything within five meters of him
กลับมาแล้วสัญชาตญาณของเขาจะต้องตื่นตัวในทุกๆสิ่งภายในห้าเมตรจากเขา
   However, within his range right now… there were fourteen people
อย่างไรก็ตามในช่วงของเขาตอนนี้ ... มีคนสิบสี่คน
   He fidgeted restlessly, but it was pointless
เขากระวนกระวายใจ แต่ก็ไม่มีจุดหมาย
 He could only try his best to restrain the urge to escape or kill these fourteen people on impulse
เขาสามารถพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อยับยั้งการกระตุ้นให้หลบหนีหรือฆ่าคนสิบสี่คนนี้ด้วยแรงกระตุ้น
 In the Wilderness, an approaching unknown creature would immediately activate the fight-or-flight response in him
ในถิ่นทุรกันดารสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักใกล้จะกระตุ้นการตอบโต้หรือเที่ยวบินทันทีในตัวเขา
   Fine, it was the “Wilderness” again
ดีแล้วมันเป็น "รกร้างว่างเปล่า" อีกครั้ง
   He had already sensed his incompatibility with his surroundings even before entering the Induction Ground
เขาได้รับรู้ถึงความไม่ลงรอยกันของเขากับสภาพแวดล้อมของเขาก่อนที่จะเข้าสู่สนาม Induction Ground
 Taking in a deep breath of air, he forcefully calmed his palpitating heart
หายใจลึก ๆ ในอากาศเขาทำให้จิตใจของเขาสงบลง
 He knew that this was a mental barrier that he had to overcome
เขารู้ว่านี่คืออุปสรรคทางจิตที่เขาต้องเอาชนะ
   After a while, he summoned the courage to force his way through the crowd, heading towards the Induction Ground’s entrance
หลังจากนั้นไม่นานเขาเรียกความกล้าหาญเพื่อบังคับให้เขาเดินผ่านฝูงชนมุ่งหน้าไปยังทางเข้าของ Induction Ground
   Squeezing through the crowd that pushed against him like torrential currents, Ai Hui was drenched in sweat, his clothes disheveled
ฝ่าฝูงชนที่ผลักดันให้เขาพังทลายลงเช่น Ai Hui เปียกน้ำตาเหงื่อและเสื้อผ้าของเขากระเซิง
 Panting hard, he felt that this fifty-meter trek was somehow more tiring than walking for fifty kilometers
เขารู้สึกว่าช่วงนี้ห้าสิบเมตรน่าเบื่อหน่ายมากกว่าการเดินห้าสิบกิโลเมตร
   Upon reaching the entrance, Ai Hui raised his head and gazed up at the towering gate
เมื่อถึงทางเข้า Ai Hui เงยหน้าขึ้นและจ้องมองที่ประตูสูงตระหง่าน
   From a visual estimate, the Induction Ground’s entrance gate was approximately sixty meters tall, giving it an imposing atmosphere The gate itself was poorly assembled; however, it was made up of pieces of irregular iron panels put together
ประตูทางเข้าของ Induction Ground มีความสูงประมาณหกสิบเมตรทำให้เป็นบรรยากาศที่น่าเกรงขาม 
 Its appearance was akin to that of a large, patchy rag that was speckled with rust and riddled with scratches everywhere
การปรากฏตัวของมันคล้ายกับของเศษผ้าขนาดใหญ่ซึ่งเป็นหยาด ๆ ที่มีรอยเปื้อนสนิมและรอยขีดข่วนทุกแห่ง
   In front of the metal gate was a half-meter-wide stone slab with a perfectly straight groove slashed across its surface
ด้านหน้าของประตูโลหะมีแผ่นหินกว้างประมาณครึ่งเมตรมีร่องตรงที่เรียบตรงข้ามผิวของมัน
 Years of corrosion had smoothed its corners, and a few droplets of water collected along the edges
ปีของการกัดกร่อนได้ทำให้มุมของมันเรียบขึ้นและหยดน้ำสองสามหยดไปตามขอบ
   Ai Hui stared silently at the gouged slab of stone
ไอฮุยจ้องอยู่ที่แผ่นหินอย่างละเอียด
   Everyone in the Avalon of Five Elements knew the story behind it
ทุกคนใน Avalon of Five Elements รู้เรื่องราวเบื้องหลังเรื่องนี้
 Even he knew about it since it was related to swordsmen
แม้เขาจะรู้เรื่องนี้เพราะมันเกี่ยวพันกับนักดาบ
   It was known as the “ultimate defensive line
เป็นที่รู้จักในฐานะ "แนวป้องกันที่ดีที่สุด"
”   During the dark ages when the Wilderness invaded, this groove that was one meter in width and two hundred meters in length became the final defensive line in a battle to the death
"ช่วงยุคมืดเมื่อรกร้างว่างงานร่องนี้มีความกว้างหนึ่งเมตรยาวสองร้อยเมตรกลายเป็นแนวป้องกันสุดท้ายในการต่อสู้กับความตาย
>   The last famous swordsman in history sacrificed his life to carry out the most dazzling sword strike to kill the enemy leader, carving out the ultimate defensive line
นักดาบที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์เสียสละชีวิตของเขาเพื่อดำเนินการดาบอันน่าสยดสยองเพื่อฆ่าผู้นำศัตรูแกะสลักแนวป้องกันที่ดีที่สุด
   Inspired by his bravery, the human race tenaciously defended against the invasion and persevered until the opening of the Avalon of Five Elements
แรงบันดาลใจจากความกล้าหาญของเขาเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้รับการปกป้องอย่างเหนียวแน่นต่อการบุกรุกและอดกลั้นจนถึงการเปิดตัว Avalon of Five Elements
   They dragged the scrap metal collected from the battlefield to assemble the towering metal gate that stood today, riddled with scars 
พวกเขาลากเศษโลหะที่เก็บรวบรวมจากสนามรบเพื่อรวบรวมประตูโลหะที่สูงตระหง่านที่ยืนอยู่ในปัจจุบันพรุนแผลเป็น
 Eventually, the Induction Ground was built upon this place by the pioneers who wished for the future generations to remember that dark era and to never forget the purpose behind establishing the Avalon of Five Elements
ในที่สุดพื้น Induction ถูกสร้างขึ้นจากสถานที่แห่งนี้โดยผู้บุกเบิกที่ต้องการสำหรับคนรุ่นอนาคตที่จะจำยุคมืดและไม่เคยลืมวัตถุประสงค์ที่อยู่เบื้องหลังการจัดตั้ง Avalon ของห้าองค์ประกอบ
   The sufferings of the individuals would fade through the passage of time, but the memories and legends would pass on from generation to generation
ความทุกข์ทรมานของแต่ละบุคคลจะจางหายไปตามกาลเวลา แต่ความทรงจำและตำนานจะถ่ายทอดต่อจากรุ่นสู่รุ่น
   The history behind the Induction Grounds surely made it a place of utmost importance to the Avalon of Five Elements
ประวัติเบื้องหลังการเหนี่ยวนำให้เป็นสถานที่ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับ Avalon of Five Elements
   The only reason Ai Hui knew about the ultimate defensive line was because of the swordplay manuals that he had arranged back in the swordsman school
เหตุผลเดียวที่ Ai Hui รู้เกี่ยวกับแนวป้องกันที่ดีที่สุดคือเนื่องจากคู่มือการใช้ดาบที่เขาได้จัดเตรียมไว้ในโรงเรียนดาบ
 。 Almost all of them that mentioned it praised the strike to the greatest extent, saying that it saved humanity, beginning the chapter of a new era and so on
เกือบทั้งหมดของพวกเขาที่กล่าวถึงมันยกย่องการนัดหยุดงานในระดับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบอกว่ามันช่วยมนุษยชาติเริ่มบทของยุคใหม่และอื่น ๆ
 For those who cherished the legacy of Swordsmen, that strike marked the ultimate end of the Cultivation Era and the beginning of the Avalon of Five Elements
สำหรับผู้ที่ชื่นชอบมรดกของ Swordsmen การโจมตีดังกล่าวถือเป็นจุดสิ้นสุดที่ดีที่สุดของยุคการเพาะปลูกและจุดเริ่มต้นของ Avalon of Five Elements
   These facts had nothing to do with Ai Hui, however
ข้อเท็จจริงเหล่านี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ Ai Hui แต่อย่างใด
 Even if his job was to arrange numerous swordplay manuals, he’d never thought to revive swordsmanship
แม้ว่างานของเขาคือการจัดเตรียมคู่มือการใช้ดาบหลายเล่มเขาก็ไม่เคยคิดที่จะชุบชีวิตดาบ
   That was where the owner was foolish
นั่นคือที่ที่เจ้าของเป็นคนเขลา
 Because of it, his business failed, he owed a huge debt, and he lost his life
เพราะเหตุนี้ธุรกิจของเขาจึงล้มเหลวเขาจึงต้องเป็นหนี้มากและเสียชีวิต
 Ai Hui felt pretty good to witness the historical remnant that he had read about in numerous swordplay manuals, but it was tinged with sadness when he thought about the owner
Ai Hui รู้สึกดีมากที่ได้เห็นประวัติศาสตร์ที่หลงเหลืออยู่ว่าเขาอ่านหนังสือคู่มือเกี่ยวกับการดาบหลายเล่ม แต่มันถูกแต่งแต้มด้วยความเสียใจเมื่อเขาคิดถึงเจ้าของ
   Soon, however, he regained his usual calm
อย่างไรก็ตามไม่ช้าเขาก็ได้ความสงบตามปกติของเขา
 After enduring three years in the Wilderness, he was used to life-and-death situations
หลังจากสามปีที่ผ่านมาในถิ่นทุรกันดารเขาเคยชินกับสถานการณ์ความเป็นอยู่และความตาย
 He was not as sad as he used to be over such matters
เขาไม่เคยเศร้าเช่นเคยใช้เรื่องนี้มาก่อน
 As long as those who were alive did their best to stay alive, those who were dead would be able to rest in peace
ตราบเท่าที่คนที่ยังมีชีวิตอยู่ได้พยายามอย่างดีที่สุดในการมีชีวิตอยู่ผู้ที่ตายแล้วก็สามารถพักผ่อนได้อย่างสงบ
   Done admiring the monument, he quickly escaped from the crowd and withdrew to the outskirts
ได้ชื่นชมอนุสาวรีย์เขารีบหนีจากฝูงชนและถอยออกไปที่ชานเมือง
 His heart rate returned to normal, and he heaved a sigh of relief
หัวใจของเขากลับมาสู่ภาวะปกติและเขาก็ถอนหายใจ
   Suddenly, at the corner of his eyes, he caught sight of a familiar figure
ทันใดนั้นเมื่อเห็นดวงตาของเขาเขาก็เห็นภาพที่คุ้นเคย
 Ai Hui’s facial expression swiftly sank
การแสดงออกทางสีหน้าของ Ai Hui ล่มอย่างรวดเร็ว
 With large strides, he lifted his leg and kicked it with lightning precision
เขาก้าวเท้าขึ้นและเตะด้วยความแม่นยำฟ้าผ่า
   Bang!   The plump figure flew across the air and plummeted heavily to the ground
ปัง 
   Before Fatty could get up, a foot was planted onto his face
ก่อนที่ไขมันจะลุกขึ้นได้มีการปลูกฝ่าเท้าไว้บนใบหน้า
 “Hand the money over,” Ai Hui growled
"เอาเงินไป" Ai Hui growled
   “It’s all gone!” Fatty replied without even blinking his eyes
"มันหายไปแล้ว!" ไขมันตอบโดยไม่ได้กระพริบตา
   “Whose money is gone?” The threat in Ai Hui’s tone grew heavier as he pushed down with more strength
"เงินของใครหายไปไหน?" ภัยคุกคามในเสียงของ Ai Hui เพิ่มมากขึ้นขณะที่เขาผลักดันด้วยพลังมากขึ้น
   “It’s all gone
"มันหายไปหมดแล้ว
” Fatty said quickly, “I’ve already sent the money home
"ไขมันพูดอย่างรวดเร็ว" ฉันได้ส่งเงินกลับบ้านแล้ว
”   “My money
"   "เงินของฉัน
” Ai Hui’s tone remained composed, but even the most insensitive person could sense the anger surging beneath the facade of tranquility like scorching lava
"เสียงของ Ai Hui ยังคงสงบ แต่แม้แต่คนที่อ่อนไหวที่สุดก็สามารถรู้สึกถึงความโกรธที่พลุ่งพล่านใต้ซุ้มของความเงียบสงบเช่นลาวาที่ไหม้เกรียม
   “I used it to buy a spot for this place,” Fatty said with swag, before continuing, “I had no other choice
"ฉันใช้มันเพื่อซื้อจุดสำหรับสถานที่แห่งนี้" Fatty กล่าวพร้อมกับพวงหรีดก่อนที่จะดำเนินการต่อ "ฉันไม่มีทางเลือกอื่น
 The application date has long passed, and only money could buy me a spot here
วันที่สมัครผ่านไปนานแล้วและเงินเพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่สามารถซื้อจุดที่นี่ได้
 I actually pulled a lot of strings, and your money happened to be just the right amount
ที่จริงผมดึงสายมากและเงินของคุณเป็นเพียงปริมาณที่เหมาะสม
 You better treat me well
คุณดีกว่าปฏิบัติต่อฉันได้ดี
 Haven’t you heard that debtors are always the bosses? If I die, you won’t get your money back…”   Fatty continued to babble from under his foot
คุณไม่เคยได้ยินว่าลูกหนี้เป็นหัวหน้าหรือไม่? 
 Suddenly, the anger disappeared and with blank face, he stomped his foot ferociously onto Fatty
ทันใดนั้นความโกรธก็หายตัวไปและกับใบหน้าเปล่า ๆ เขาแทบเท้าลงอย่างรุนแรง
   The surrounding people withdrew their gazes from this scene in disgust
คนรอบข้างค่อยๆจ้องมองจากฉากนี้ด้วยความรังเกียจ
 Fatty’s body was riddled with dirt and mud
ร่างกายของไขมันถูกพรุนด้วยสิ่งสกปรกและโคลน
 Compared to him, Ai Hui’s clothes were presentably clean, but they were obviously washed till the point of losing all color
เสื้อผ้าของ Ai Hui มีความสะอาดอยู่เสมอ แต่พวกเขาเห็นได้ชัดถึงจุดที่ต้องสูญเสียสีสันทั้งหมด
 The backpack that he carried was washed out as well, appearing extremely shabby
กระเป๋าเป้สะพายหลังที่เขาพกได้ถูกล้างออกด้วยเช่นกันปรากฏว่าโทรมมาก
   With a face entirely covered with muddy footprints, Fatty helped himself up without the slightest sign of guilt or embarrassment
ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเท้าโคลนไขมันช่วยตัวเองขึ้นโดยไม่ต้องมีสัญญาณเล็กน้อยของความผิดหรือลำบากใจ
   Moving away from the crowd, they sat down
พวกเขานั่งลงจากฝูงชน
 Fatty produced a malt candy from out of nowhere and popped it into his mouth with a crunch
Fatty ผลิตขนมมอลต์จากที่ใดก็ได้และใส่มันลงในปากของเขาด้วยการกระทืบ
 He kept looking around, curiously sizing up his surroundings
เขามองไปรอบ ๆ
   “How come you’re not excited at all?” Fatty cast a puzzled look at Ai Hui and continued, “Hey, it’s the Induction Ground! Now that we’re here, we’re no longer laborers! Give it another five years, and we can bring our entire families to the Avalon of Five Elements
"ทำไมคุณถึงไม่ตื่นเต้นเลยล่ะ?" Fatty มองไปที่ Ai Hui และพูดต่อว่า "Hey, มันคือ Induction Ground! 
 This is where we can make a huge difference in our lives
นี่คือที่ที่เราสามารถสร้างความแตกต่างในชีวิตของเราได้มาก
 Do you know how many people from the Old Territory would kill to be here?”   Ai Hui was too lazy to reply
คุณรู้หรือไม่ว่าหลายคนจากโอลด์เทร์ริทอรีจะสังหารที่นี่ได้อย่างไร? "ไอฮุยตอบมากเกินไป
 He then pulled a strand of grass from a nearby pile of weeds and chewed on it
จากนั้นเขาก็ดึงเส้นใยหญ้าออกมาจากกองหญ้าแห้งและเคี้ยวมัน
 He asked, “You’re of which element?”   “Fire element!” Fatty exclaimed as he squinted his beady eyes
เขาถามว่า "คุณเป็นคนที่มีธาตุอะไร?" "ธาตุไฟ!" ไขมันทักทายขณะที่เขาจ้องมองตาหมองของเขา
 “I had no idea that my physique would be that good…”   All of a sudden, Fatty stopped talking as he realized he had divulged certain information
"ฉันไม่รู้ว่าร่างกายของฉันจะดีแค่นี้ ... " ทันใดนั้นไขมันก็หยุดพูดขณะที่เขารู้ว่าเขาได้เปิดเผยข้อมูลบางอย่าง
   Ai Hui swiveled his head and asked with a doubtful look on his face, “Your physique is good?”   The Avalon of Five Elements ruled the Induction Ground with a firm hand
Ai Hui หมุนศีรษะของเขาและถามด้วยใบหน้าที่น่าสงสัยบนใบหน้าของเขา "ร่างกายของคุณดีหรือไม่?" Avalon of Five Elements ปกครองพื้น Induction ด้วยมือที่มั่นคง
 The people living within the Avalon of Five Elements, regardless of their gender or social status, were required at a certain age to enter the Induction Ground to study
คนที่อาศัยอยู่ภายใน Avalon of Five Elements ไม่ว่าจะเป็นเพศหรือสถานะทางสังคมของพวกเขาจำเป็นต้องใช้ในช่วงอายุที่กำหนดเพื่อเข้าสู่บริเวณการเหนี่ยวนำเพื่อการศึกษา
 As for the people from the Old Territory, as long as they passed the physical test, they would be able to enter as well
สำหรับผู้ที่มาจากดินแดนเก่าตราบเท่าที่พวกเขาผ่านการทดสอบทางกายภาพพวกเขาก็จะสามารถเข้าได้เช่นกัน
   Unflustered, Fatty replied, “Yeah, just a bit more, and I would have passed
ไขมันไม่อิ่มอกอิ่มอกอึ้งใจตอบว่า "ใช่หน่อยและฉันจะผ่านไป
 My innate capability is way better than yours
ความสามารถโดยธรรมชาติของฉันเป็นวิธีที่ดีกว่าของคุณ
 Otherwise, even if I wanted to buy my way in, it would’ve been impossible
มิฉะนั้นแม้ว่าฉันจะอยากซื้อทางของฉัน แต่ก็เป็นไปไม่ได้
 With how strict the Induction Ground regulations are, it wouldn’t be easy to enter just with connections
ด้วยความเข้มงวดของกฎข้อบังคับของ Induction Ground จะไม่ง่ายเพียงแค่เชื่อมต่อเท่านั้น
”   No matter what, he could never let Ai Hui catch on to the fact that he obtained a spot through passing the physical test
ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตามเขาก็ไม่อาจปล่อยให้ Ai Hui สามารถเข้าใจได้ว่าเขาได้ผ่านการทดสอบทางกายภาพแล้ว
 Otherwise, he wouldn’t be able to explain the missing money
มิฉะนั้นเขาจะไม่สามารถอธิบายเงินที่หายไปได้
 Fatty reminded himself of this fact repeatedly, remaining calm so as to not reveal anything
ไขมันเตือนตัวเองจากความจริงข้อนี้ซ้ำ ๆ สงบนิ่งเพื่อที่จะไม่เปิดเผยอะไร
   “Oh,” Ai Hui replied and withdrew his gaze
"โอ้" Ai Hui ตอบและถอนสายตาออก
 His physique was average and far from the basic requirement
ร่างกายของเขามีค่าเฉลี่ยและห่างไกลจากความต้องการขั้นพื้นฐาน
   “It’s a pity that we have different elements,” Fatty said regretfully
"มันน่าเสียดายที่เรามีองค์ประกอบที่แตกต่างกัน" Fatty กล่าวอย่างเสียใจ
 His physique was of the fire element while Ai Hui’s physique was metal
ร่างกายของเขาเป็นธาตุไฟในขณะที่ร่างกายของ Ai Hui เป็นโลหะ
 This meant that they would be separated into different teams
นั่นหมายความว่าพวกเขาจะถูกแยกออกเป็นทีมที่แตกต่างกัน
   Ai Hui agreed with Fatty
Ai Hui เห็นด้วยกับ Fatty
 They worked well together, especially with the deep level of trust they’d developed
พวกเขาทำงานร่วมกันได้ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับระดับความไว้วางใจที่พวกเขาพัฒนาขึ้น
 He could also take care of Fatty if they were on the same team
เขายังสามารถดูแล Fatty ได้หากอยู่ในทีมเดียวกัน
   As if he knew what Ai Hui was thinking, Fatty reassured him
ราวกับว่าเขารู้ว่า Ai Hui คิดอะไรอยู่บ้างไขมันก็ทำให้เขามั่นใจ
 “Don’t worry, no matter what, I’m still a veteran who roamed the Wilderness before
"ไม่ต้องกังวลไม่ว่าฉันจะยังคงเป็นทหารผ่านศึกที่เดินวนเวียนอยู่ในถิ่นทุรกันดารมาก่อน
 How can I be bullied by those wimpy kids?”   At that moment, a scarlet cloud flew over from the distant skies and landed slowly on the ground, triggering a wave of commotion
ฉันจะถูกรังแกโดยเด็ก ๆ ที่ขี้เกียจได้อย่างไร? "ในขณะนั้นเมฆสีแดงเข้มบินมาจากท้องฟ้าที่ห่างไกลและลงไปที่พื้นดินอย่างช้า ๆ ทำให้เกิดคลื่นแห่งความสับสนอลหม่าน
 Dismounting from the cloud was a well-dressed, handsome young man, causing many young ladies to cry out in admiration
การขับไล่จากเมฆเป็นชายหนุ่มหล่อเหลาที่หล่อเหลาดีทำให้สาว ๆ หลายคนร้องไห้ด้วยความชื่นชม
   “That’s extremely expensive!” Fatty’s gaze was captivated by the cloud in an instant
"มันแพงมาก ๆ !" ทันใดนั้นสายตาของ Fatty ก็หลงใหลไปกับเมฆ
 Envious, he continued, “The quality of this Fiery Floating Cloud is excellent! Its color is a bright scarlet
อิจฉาเขายังคง "คุณภาพของเมฆลอย Fiery นี้เป็นเลิศ! 
 No signs of impurity
ไม่มีสัญญาณของสิ่งสกปรก
 Look, doesn’t the shape of the cloud look like a burning flame? Well well, this Fiery Floating Cloud is of the highest quality
ดูไม่รูปร่างของเมฆมีลักษณะเหมือนเปลวไฟลุกเป็นไฟ? 
 This lad must have come from a very powerful family
เด็กผู้ชายคนนี้ต้องมาจากครอบครัวที่มีอำนาจมาก
 I have to find a chance to toady up to him!”   Upon biting the grass straw to nothing but dregs, Ai Hui suddenly missed the times in the Wilderness
ฉันต้องหาโอกาสที่จะทำให้เขาเหน็ดเหนื่อย! "เมื่อแทะหญ้าลงไปไม่มีอะไรอื่นนอกจากตะไคร่น้ำ Ai Hui ก็คิดถึงช่วงเวลาในถิ่นทุรกันดาร
 At least there, the Ironback Canes could be found
อย่างน้อยก็มี Ironback Canes ที่สามารถพบได้
 Not only was it sweet, it also lasted longer
ไม่เพียง แต่มันหวานก็ยังกินเวลานาน
 Even after gnawing on it for half a day, it would still be chewy
แม้หลังจากที่แทะบนมันสำหรับครึ่งวันก็จะยังคงคลุ้มคลั่ง
 He shot a glance at the Fiery Floating Cloud and then withdrew his gaze
เขามองไปที่เมฆลอยอย่างรวดเร็วและจากนั้นก็ดึงความสนใจออกไป
 Not only was it eye-catching, it was slow as well, making it the perfect prey in the Wilderness
ไม่เพียง แต่มันสะดุดตามันก็ช้าเช่นกันทำให้เหยื่อที่สมบูรณ์แบบในรกร้างว่างเปล่า
   This Fiery Floating Cloud was like a signal
เมฆลอยที่ลอยตัวนี้ก็เหมือนกับสัญญาณ
 After it appeared, various kinds of strange flying objects flew in from all directions and landed on the plaza before the Induction Ground
หลังจากที่มันปรากฏขึ้นหลายชนิดของวัตถุบินแปลกบินจากทุกทิศทางและที่ดินบนพลาซ่าก่อนที่พื้น Induction
 Fatty became feverish with excitement as if he had taken some drugs
ไขมันกลายเป็นไข้ด้วยความตื่นเต้นราวกับว่าเขากินยาบางตัว
 A string of words that Ai Hui had never heard of started to shoot out from Fatty’s mouth
คำพูดที่ Ai Hui ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับการเริ่มยิงจากปากของ Fatty
 His eyes were very sharp
ดวงตาของเขาคมมาก
 Not only could he identify those flying objects, he could also name their prices
ไม่เพียง แต่เขาสามารถระบุวัตถุบินเหล่านั้นได้เท่านั้น
   While listening to Fatty’s gibberish, Ai Hui’s bored gaze scanned the crowd
ขณะที่ฟังคำพูดผิด ๆ ของ Fatty การจ้องมองที่น่าเบื่อของ Ai Hui ช่วยให้ผู้ชมดู
 In the Wilderness, it was rare to see such young and tender faces
ในถิ่นทุรกันดารเป็นเรื่องที่หาได้ยากที่จะได้เห็นใบหน้าที่อ่อนเยาว์และอ่อนโยนเช่นนี้
 Everyone there was like a beast—fierce, agile, and dangerous
ทุกคนมีเหมือนสัตว์ร้ายกาจคล่องแคล่วและเป็นอันตราย
   Meanwhile, the youths here had delicate faces that radiated sunshine and vitality
ในขณะเดียวกันเยาวชนที่นี่มีใบหน้าที่ละเอียดอ่อนซึ่งเปล่งประกายแสงแดดและความมีชีวิตชีวา
 Their excited looks were filled with hope for the future
หน้าตาตื่นเต้นของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวังในอนาคต
 The guys were proactively chatting and laughing alongside the girls, displaying elegance and humor in an attempt to attract their attention
พวกที่คุยกันอย่างจริงจังและหัวเราะเคียงข้างหญิงสาวแสดงความสง่างามและอารมณ์ขันด้วยความพยายามที่จะดึงดูดความสนใจของพวกเขา
 The girls shyly blushed, resembling vermillion clouds dyed red by the morning sun
เด็กสาวขี้อายขี้อายคล้ายเมฆ vermillion ย้อมสีแดงโดยดวงอาทิตย์ตอนเช้า
 The corners of their lips displayed hints of laughter, as beautiful as blossoming flowers
มุมริมฝีปากของพวกเขาแสดงคำแนะนำของเสียงหัวเราะและดอกไม้บาน
   The sweet taste of the grass straw diffused throughout Ai Hui’s mouth
รสหวานของฟางหญ้ากระจายไปทั่วปากของ Ai Hui
 He felt distracted, yet a little envious at the same time
เขารู้สึกฟุ้งซ่าน แต่รู้สึกอิจฉาเล็กน้อยในเวลาเดียวกัน
   A yearning look flashed across his eyes, then disappeared
โฉแลบโผล่ขึ้นมาจ้องมองตาของเขาแล้วก็หายตัวไป
 His face returned to normal, indifferent and calm
ใบหน้าของเขากลับมาเป็นปกติไม่แยแสและสงบ
 When he thought about the owner of the swordsman school, the three years he spent in the Wilderness, and the laborers that had been reduced to nothing but a pile of bleached-white skeletons, he felt that he was very fortunate
เมื่อเขาคิดถึงเจ้าของโรงเรียนดาบเขาใช้เวลาสามปีในการรกร้างว่างเปล่าและคนงานที่ลดลงเหลือ แต่กองโครงกระดูกขาวขาวเขารู้สึกว่าเขาโชคดีมาก
   Being alive was far more important than anything else
การมีชีวิตอยู่ไกลสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด
 Being alive was the greatest fortune
การมีชีวิตเป็นโชคลาภมากที่สุด
   At this moment, Fatty’s non-stop gibberish became much more pleasing to his ears
ในขณะนี้ไขมันไม่พังไม่หยุดยั้งของไขมันกลายเป็นที่ชื่นชอบมากขึ้นในหูของเขา
   The towering gate began to open slowly
ประตูสูงตระหง่านเริ่มเปิดออกช้าๆ
 Ai Hui stood up and brushed off the dirt on his body, his face steeled with determination
ไอฮุยยืนขึ้นและขจัดคราบสกปรกบนใบหน้าของเขา
 He knew that what lay beyond the door was a brand-new path—a path that he could not have imagined
เขารู้ดีว่าสิ่งที่อยู่นอกประตูเป็นเส้นทางใหม่ที่ไม่สามารถจินตนาการได้
   He did not know where it would lead to
เขาไม่รู้ว่าจะนำไปที่ไหน
   Just as he entered the Wilderness three years ago, he took a step forward, speaking to Fatty without turning his head, “Let’s go
ขณะที่เขาเดินเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเมื่อสามปีก่อนเขาก้าวไปข้างหน้าพูดกับ Fatty โดยไม่ต้องหันศีรษะ "ไปเถอะ
”
”