Chapter 69 Chapter 69: Cunning Fox Translator: Cynthia  Editor: Pranav "Excuse me, which academy are you from?"   Suddenly, a voice interrupted Duanmu Huanghun’s thoughts and pulled him back from his shameful and resentful memories
บทที่ 69 บทที่ 69: Cunning Fox นักแปล: ซินเทีย Editor: Pranav "ขอโทษนะที่มาจากสถาบันการศึกษามา?" 
 He looked up and saw two guards staring at him like they were facing a formidable enemy
เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นยามสองคนจ้องมองเขาเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขาม
   "Central Pine Academy
"สถาบันภาคกลางของ Pine
" Duanmu Huanghun, who was not in a good mood, answered unconsciously
"Duanmu Huanghun ผู้ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดีตอบโดยไม่รู้ตัว
   "What’s your name? Where’s your pine badge? Which class are you in?" the guard then asked
คุณชื่ออะไร? ป้ายต้นสนของคุณอยู่ที่ไหนคุณเรียนอยู่ชั้นไหน? " 
 A pine badge was a nameplate for each student of Central Pine Academy to prove their identity
ป้ายสนเป็นป้ายสำหรับนักเรียนของสถาบัน Pine Pine เพื่อพิสูจน์เอกลักษณ์ของตัวเอง
   "Leave me alone!" Duanmu Huanghun said impatiently
ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว! 
   He knew his distinguished status differentiated himself from ordinary students and was therefore not nervous at all when facing the guards
เขารู้ว่าสถานะที่โดดเด่นของเขาทำให้ตัวเองแตกต่างจากนักเรียนธรรมดาและไม่รู้สึกกังวลเลยเมื่อต้องเผชิญกับยาม
 As a result, when they asked him to show his pine badge, his first reaction was one of reproach
เป็นผลให้เมื่อพวกเขาถามเขาเพื่อแสดงไพน์สนของเขาปฏิกิริยาแรกของเขาเป็นหนึ่งในความประณาม
   "Pine badge check
"การตรวจสอบป้ายไพ่นกกระจอก
" The guard softened his tone
ยามเฝ้าดูเสียงของเขา
 "Thank you for your cooperation
"ขอบคุณสำหรับความร่วมมือ
"   Instinctively, Duanmu Huanghun reached for his pine badge, but then he stopped
"สัญชาตญาณ Duanmu Huanghun ถึงสำหรับบัตรสนของเขา แต่แล้วเขาก็หยุด
 Pine badge? There was no pine badge for his current disguised identity
ป้าย Pine? 
 Of course, he wouldn’t show the badge with Duanmu Huanghun’s name to them
แน่นอนเขาจะไม่แสดงตราชื่อ Duanmu Huanghun ให้กับพวกเขา
   After acting silly for the whole day, Duanmu Huanghun finally sobered down
หลังจากที่โง่เง่าตลอดทั้งวัน Duanmu Huanghun ก็เงียบลงไป
   "Didn’t take it with me
"ไม่ได้เอามันไปกับฉัน
" Duanmu snorted
Duanmu snorted
 "I’ve been to Central Pine City for so many times
"ฉันเคยไปที่ Central Pine City มาหลายครั้ง
 Never heard of such a check before
ไม่เคยได้ยินเรื่องเช็คดังกล่าวมาก่อน
" Having been born in a noble and honored family, Duanmu had never known what it meant to keep a low profile
"เคยเกิดมาในครอบครัวที่มีเกียรติและเป็นที่เคารพนับถือ Duanmu ไม่เคยรู้ว่ามันหมายถึงอะไรที่จะทำให้รายละเอียดต่ำ
 As for the two guards of Central Pine Academy, well, he didn’t even bother to pay attention to them
สำหรับสองยามของ Central Pine Academy เขาก็ไม่สนใจที่จะให้ความสำคัญกับพวกเขา
   The guards became more nervous when Duanmu Huanghun’s hand stopped moving
ยามก็ยิ่งกังวลมากขึ้นเมื่อมือ Duanmu Huanghun หยุดเคลื่อนไหว
 At first, they weren’t sure if the information the boy had provided was accurate, but now, judging from the reaction of the target, he was definitely a suspicious character
ตอนแรกพวกเขาไม่แน่ใจว่าข้อมูลที่เด็กให้ไว้ถูกต้องหรือไม่ แต่ตอนนี้การตัดสินจากปฏิกิริยาของเป้าหมายนั้นเขาเป็นตัวละครที่น่าสงสัย
   The danger level of the suspect largely increased!   "New rules, published days ago
ระดับอันตรายของผู้ต้องสงสัยเพิ่มขึ้นมาก! 
" The guards stared at him and said, "If you didn’t take your pine badge with you, please come with us to Central Pine Academy to apply for a temporary one
"ยามที่จ้องมองเขาและพูดว่า" ถ้าคุณไม่ได้รับบัตรประจำตัวสนิทกับคุณโปรดมากับเราที่ Central Pine Academy เพื่อยื่นขอชั่วคราว
"   Central Pine Academy?   Duanmu was a bit apprehensive, as he was afraid that his false identity would be exposed
"สถาบันภาคกลางของสน" Duanmu รู้สึกไม่ค่อยเกรงใจในขณะที่เขากลัวว่าตัวตนปลอมของเขาจะถูกเปิดเผย
   "No
"ไม่มี
 Why do I have to do as you say? Who bears the consequence if my mission is delayed?" Duanmu Huanghun seemed arrogant, but in his heart, he was getting worried that they had already figured out his intention
ทำไมฉันต้องทำตามที่คุณพูด 
 But that was weird
แต่นั่นเป็นเรื่องแปลก
 He hadn’t done anything wicked
เขาไม่เคยทำอะไรที่ชั่วร้าย
 He was only wearing an elemental mask…wait!   Duanmu Huanghun’s eyes almost popped out
เขาเป็นเพียงสวมหน้ากากธาตุ ... รอ! 
 He finally knew the problem—it was his mask…the damned mask!   He quickly turned to look at the other side of the street, and as expected, he saw the two people who had just walked by
ในที่สุดเขาก็รู้ว่าปัญหาคือหน้ากากของเขา ... หน้ากากสาปแช่ง! 
   "…I was here that night…"   What the boy had said had now occurred to him
"... ฉันอยู่ที่นี่ในคืนนั้น ... " สิ่งที่เด็กพูดตอนนี้เกิดขึ้นกับเขา
 Damn it! Why did he pick up this particular mask today? He started to panic and totally forgot this was the only elemental mask he took with him
ประณาม! 
   If his real identity was found out…   Even if he had one hundred mouths to defend himself, he could hardly clear his name
ถ้าตัวตนที่แท้จริงของเขาถูกค้นพบออกมา ... แม้ว่าเขาจะมีปากหนึ่งร้อยตัวเพื่อปกป้องตัวเอง แต่เขาแทบจะไม่สามารถล้างชื่อของเขาได้
   Duanmu Huanghun was the naked pervert!   No overstatement was needed
Duanmu Huanghun เป็นคนนอกรีตเปล่า! 
 This fact alone could become the headline of Central Pine Academy and spread to the whole Induction Ground by tomorrow
ความจริงเรื่องนี้เพียงอย่างเดียวอาจกลายเป็นพาดหัวของ Central Pine Academy และแพร่กระจายไปยังบริเวณ Induction Ground ทั้งหมดภายในวันพรุ่งนี้
 He would consequently be deprived of his fame as a genius and be kicked out by his teacher
เขาจึงถูกกีดกันจากชื่อเสียงของเขาเป็นอัจฉริยะและถูกไล่ออกโดยครูของเขา
 He would also disgrace the Duanmu family and become a joke in the Avalon of Five Elements
นอกจากนี้เขายังจะยกย่องครอบครัว Duanmu และกลายเป็นเรื่องตลกใน Avalon of Five Elements
   His face turned pale
ใบหน้าของเขาซีดลง
 Any one of these results touched his deepest fear and left him trembling with horror
ผลการค้นหาเหล่านี้สัมผัสกับความกลัวที่ลึกที่สุดของเขาทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว
 No!   He must not be caught!   As long as he was not caught, no one would suspect him, and after his successful escape, as long as there was no death, no exposure of his elemental energy, and no evidence, this incident would end
No! 
 He could not care less about whether anyone would be injured
เขาไม่สนใจว่าใครจะได้รับบาดเจ็บหรือไม่
   After calming down, Duanmu was thinking fast
หลังจากที่สงบลง Duanmu กำลังคิดอย่างรวดเร็ว
 His eyes narrowed, resembling a crescent moon
ดวงตาของเขาแคบลงคล้ายดวงจันทร์เสี้ยว
   The two guards felt the suspect suddenly become a different person
ยามสองคนรู้สึกว่าผู้ต้องสงสัยก็กลายเป็นคนละคน
 After his eyes narrowed, the originally featureless face transformed into that of a cunning and cold-blooded fox
หลังจากที่ดวงตาของเขาแคบลงใบหน้าที่ไร้รูปแบบเดิมกลายเป็นรูปสุนัขจิ้งจอกที่มีไหวพริบและเลือดเย็น
   A strong sense of danger filled their hearts at the same time
ความรู้สึกของความรู้สึกที่เต็มไปด้วยหัวใจของพวกเขาในเวลาเดียวกัน
   But their reactions were too slow
แต่ปฏิกิริยาของพวกเขาช้าเกินไป
 The figure of the dangerous guy blurred, and something flashed across their eyes
ร่างของคนที่แต่งตัวประหลาดที่เป็นอันตรายพร่ามัวและบางสิ่งบางอย่างกระพริบผ่านสายตาของพวกเขา
   Bang! Bang!   They were pounded on the stomach at the same time, and their back arched with severe pain like a shrimp
ปัง 
   How dare he take the initiative to attack them…   That was their last thought before they lost consciousness
วิธีการที่เขากล้าที่จะริเริ่มที่จะโจมตีพวกเขา ... นั่นคือความคิดสุดท้ายของพวกเขาก่อนที่พวกเขาสูญเสียสติ
   An evil smile appeared on the otherwise ordinary face, suddenly giving it a vivid and bright look
รอยยิ้มที่ชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าธรรมดา ๆ ก็ทำให้มันดูสดใสและสดใส
 The crescent-shaped eyes were like those of a fox, and along with the evil smile, they revealed a hint of bloodthirsty cruelty and grimness
ดวงตารูปจันทร์เสี้ยวเหมือนสุนัขจิ้งจอกและรอยยิ้มที่ชั่วร้ายพวกเขาเผยให้เห็นถึงความโหดร้ายและความโหดเหี้ยมที่กระหายเลือด
   What slow reactions
ปฏิกิริยาช้าอะไร
 Having got the upper hand with just one move, Duanmu Huanghun snorted
Duanmu Huanghun ได้จับมือด้วยมือเพียงข้างเดียว
 Although he had never thought much of the ability of the guards of Central Pine Academy, he was a bit surprised to get away with it so easily
แม้ว่าเขาจะไม่เคยคิดมากความสามารถของเหล่าทหารรักษาความปลอดภัยแห่ง Central Pine Academy เขาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ได้รับความช่วยเหลืออย่างง่ายดาย
   Central Pine City was a small place, and the ranking of Central Pine Academy in the Induction Ground was among the lowest
Central Pine City เป็นสถานที่เล็ก ๆ และการจัดอันดับของ Central Pine Academy ใน Induction Ground ถือเป็นจุดต่ำสุด
 Therefore, the guards here were not highly skilled
ดังนั้นยามที่นี่ไม่ได้มีทักษะสูง
 Moreover, as a typical small town, it was generally peaceful, so the guards were usually at leisure and not vigilant
ยิ่งไปกว่านั้นในฐานะเมืองเล็ก ๆ ทั่วไปก็สงบทั่วไปยามจึงมักเดินทางมาพักผ่อนและไม่ระวังตัว
 They had never thought that Duanmu Huanghun would initiate the attack
พวกเขาไม่เคยคิดว่า Duanmu Huanghun จะเริ่มการโจมตี
   Duanmu Huanghun was just about to leave when he heard the sharp sound of sirens pierce the air
Duanmu Huanghun เพิ่งจะออกไปเมื่อเขาได้ยินเสียงไซเรนที่แหลมคมเจาะอากาศ
   His pupils constricted, and he murmured, "Troublesome!"   Although the guards were easy to deal with, they had called for backup in advance, which was the last thing Duanmu wanted to see
นักเรียนของเขาตีบและเขาก็บ่นว่า "ลำบาก!" 
   Without any hesitation, he rushed to a street nearby like a lightning bolt
โดยไม่ลังเลใจเขารีบวิ่งไปที่ถนนใกล้ ๆ เช่นสายฟ้า
   Thanks to Ai Hui, whom he had been recently looking for for a long time, Duanmu had become very familiar with the layout of Central Pine City
ขอบคุณ Ai Hui ที่เขาเพิ่งมองหามานาน Duanmu เริ่มคุ้นเคยกับรูปแบบของ Central Pine City
 He didn’t go too high because then he would be easily spotted
เขาไม่ได้ไปสูงเกินไปเพราะเขาจะเห็นได้ง่าย
   Two guards rushed into the street rapidly, weapons drawn
เจ้าหน้าที่สองคนรีบวิ่งเข้าไปในถนนอย่างรวดเร็ว
   No one noticed the figure hiding in the shadow at the entrance of the street
ไม่มีใครสังเกตเห็นรูปที่ซ่อนตัวอยู่ในเงาที่ทางเข้าออกของถนน
   Where is he? The two guards slowed down to search for the suspect
เขาอยู่ที่ไหน? 
   Like a ghost, a figure with a stick of candied fruits in its mouth appeared silently behind them
เหมือนผีรูปที่มีก้านผลไม้หวานในปากของมันปรากฏตัวเบื้องหลังพวกเขาอย่างเงียบ ๆ
 The narrowed eyes made it look like a fox taking a nap in the sunlight
ตาแคบทำให้มันดูเหมือนสุนัขจิ้งจอกนอนหลับอยู่ท่ามกลางแสงแดด
   The figure hit hard on the nape of their necks at the same time, causing the two guards to lose consciousness and fall down to the ground
รูปที่ตีหนักบนต้นคอของคอของพวกเขาในเวลาเดียวกันทำให้ทั้งสองยามที่จะสูญเสียสติและล้มลงกับพื้น
   The passers-by on the street were astonished
คนที่เดินผ่านถนนก็ประหลาดใจ
 They were stuck dumb and didn’t know how to respond
พวกเขาติดใบ้และไม่ทราบวิธีตอบ
   Amidst the gaze of all the pedestrians, Duanmu Huanghun ate up the last candied fruit and unhurriedly threw away the stick
ท่ามกลางการจ้องมองของคนเดินเท้าทั้งหมด Duanmu Huanghun กินผลไม้หวานครั้งล่าสุดและโยนออกไปอย่างไม่หยุดยั้ง
 He did not seem panicked at all
ดูเหมือนเขาไม่ได้ตื่นตระหนกเลย
   Chewing the candied fruit, he was strolling leisurely—he was as idle as an ordinary passerby
เคี้ยวผลไม้หวานเขาเดินเล่นสบาย ๆ เขาไม่ได้ใช้งานในฐานะคนสัญจรธรรมดา
   Incessant screams threw the deadly silent street into chaos
เสียงกรีดร้องที่ยาวนานได้โยนถนนที่เงียบสงบเข้าสู่ความสับสนวุ่นวาย
   With his eyes still narrowed, Duanmu appeared to be enjoying himself
ด้วยดวงตาของเขายังคงแคบ Duanmu ดูเหมือนจะเพลิดเพลินกับตัวเอง
   He randomly chose a tea house whose door was open and walked in
เขาสุ่มเลือกบ้านชาที่มีประตูเปิดและเดินเข้า
   The people in the tea house were chatting and drinking tea
คนในบ้านชากำลังคุยกันและดื่มชา
 When the screams had started coming from outside, they didn’t know what had happened, and since Duanmu Huanghun walked in at just this moment, he immediately caught everyone’s attention
เมื่อเสียงกรีดร้องเริ่มจากข้างนอกพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและตั้งแต่ Duanmu Huanghun เดินเข้ามาในขณะนี้เขาก็จับความสนใจของทุกคนได้ทันที
 Yet he didn’t pay any heed to them and walked to the seat near the door, before sitting down as if nobody was present
แต่เขาไม่ได้ใส่ใจกับพวกเขาและเดินไปที่ที่นั่งข้างประตูก่อนที่จะนั่งลงราวกับไม่มีใครอยู่
 "A pot of your best tea, please
"ชาที่ดีที่สุดของคุณโปรด
"   His voice sounded lazy
"เสียงของเขาฟังขี้เกียจ
 The waiter, as if just awakened from a dream, replied promptly, "No problem
พนักงานเสิร์ฟราวกับตื่นจากฝันตอบทันทีว่า "ไม่มีปัญหา
 Please wait a minute
โปรดรอสักครู่
"   The ringing sirens outside became the topic of discussion for the people inside the tea house
ไซเรนเสียงเรียกเข้าข้างนอกกลายเป็นหัวข้อสนทนาสำหรับคนที่อยู่ในบ้านชา
 "What’s happening? An accident?"   "What exactly is going on out there?" 
"เกิดอะไรขึ้น? อุบัติเหตุ?" 
   Duanmu Huanghun was at ease
Duanmu Huanghun สบายใจ
 He picked up the teacup and took a sip
เขาหยิบถ้วยน้ำชาและจิบ
   The taste was ordinary
รสชาติเป็นเรื่องธรรมดา
 He put the tea cup down in disappointment
เขาวางถ้วยชาลงด้วยความผิดหวัง
   No one noticed a bamboo whistle suddenly appear in his hand
ไม่มีใครสังเกตเห็นนกหวีดไม้ไผ่ก็ปรากฏในมือของเขา
 He put it to his mouth
เขาวางไว้ในปากของเขา
   All of a sudden, a sharp whistle unexpectedly pierced through the tea house, causing all the other noises to rapidly die down
ทันใดนั้นนกหวีดคมแหลมทะลุทะลุบ้านชาทำให้เสียงอื่น ๆ ตายลงอย่างรวดเร็ว
   In the dead silence, Duanmu Huanghun put down his bamboo whistle, and with a note of apology in his voice, he said, "Sorry to interrupt
ในความเงียบที่ตายแล้ว Duanmu Huanghun ใส่นกหวีดไม้ไผ่ของเขาและมีข้อความขอโทษด้วยเสียงของเขาเขากล่าวว่า "ขอโทษที่ขัดจังหวะ
"
"