Chapter 141: New Arrows The difficulty for learning 【Crescent Moon】 was much higher than Ai Hui had expected
บทที่ 141: ลูกศรใหม่ความยากลำบากในการเรียนรู้【 Crescent Moon 】สูงกว่าที่ Ai Hui คาดไว้
 Although it only involved two palaces, Ai Hui tried for a long time but still could not find a way to start
แม้ว่าจะเกี่ยวข้องกับพระราชวังเพียงสองแห่ง แต่ Ai Hui พยายามเป็นเวลานาน แต่ยังไม่สามารถหาแนวทางในการเริ่มต้นได้
 Thanks to his frequent discussions with his teacher, his horizons had been greatly broadened
ขอบคุณกับการพูดคุยกับครูของเขาเป็นประจำขอบเขตอันไกลโพ้นของเขาได้รับการเผยแพร่อย่างกว้างขวาง
 Wang Shouchuan was good at working with theories and often discussed them with Ai Hui, even though he knew Ai Hui was only a beginner
วังชุทูนทำงานได้ดีกับทฤษฎีและมักพูดคุยกับ Ai Hui แม้ว่าเขาจะรู้ว่า Ai Hui เป็นเพียงผู้เริ่มต้นเท่านั้น
 In fact, moves involving only two palaces were mostly basic moves
ในความเป็นจริงการเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องกับพระราชวังเพียงสองแห่งส่วนใหญ่เป็นพื้นฐานเท่านั้น
 They were simple and easy to learn, but had limited power
พวกเขาง่ายและเรียนรู้ได้ง่าย แต่มีอำนาจ จำกัด
 Since not much elemental energy was needed, the flowing route was simple too
เนื่องจากไม่จำเป็นต้องใช้พลังงานจากธาตุมากเกินไปเส้นทางที่ไหลก็ง่ายเหมือนกัน
 As a result, such skills could not involve many changes
เป็นผลให้ทักษะดังกล่าวไม่สามารถเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงมาก
 It was like cooking
มันเหมือนกับการทำอาหาร
 If the cook had only two ingredients, he would have very few choices in how to use them, and therefore could not prepare complicated dishes
ถ้าพ่อครัวมีส่วนผสมเพียงสองอย่างเขาจะมีทางเลือกน้อยมากในการใช้พวกเขาดังนั้นจึงไม่สามารถจัดเตรียมอาหารที่ซับซ้อนได้
 That was why he believed that Cheng Rou, who could create the skill of 【Crescent Moon】 within the hand palaces, was definitely a genius! Since it only involved two palaces, the requirement for elemental energy was not high, but the techniques it involved were not simple at all
นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเชื่อว่า Cheng Rou ผู้ซึ่งสามารถสร้างสกิล【 Crescent Moon 】ภายในมือถือได้แน่นอนเป็นอัจฉริยะ! 
 It was very complicated! The first thing Ai Hui needed to do was to make a stable string between his hand palaces
มันซับซ้อนมาก! 
 This alone was a high-level technique and could not be achieved easily by beginners
นี่เป็นเทคนิคระดับสูงและไม่สามารถทำได้อย่างง่ายดายโดยผู้เริ่มต้น
 When Wang Shouchuan gave him the sword pill, he did not expect Ai Hui to master the skills in a short period of time
เมื่อ Wang Shouchuan ให้ยาดาบเขาไม่ได้คาดหวังว่า Ai Hui จะมีทักษะในระยะเวลาสั้น ๆ
 He just wanted to show Ai Hui what real swordplay was, so that he could have a target in the future
เขาแค่อยากจะแสดง Ai Hui ว่ามีการดาบจริงเพื่อที่เขาจะได้มีเป้าหมายในอนาคต
 But Ai Hui did not want to give up at all
แต่อ้ายฮุไม่อยากยอมแพ้เลย
 The techniques were complicated, but still achievable
เทคนิคที่ซับซ้อน แต่ก็ยังทำได้
 Yet he was still forced to stop because of the many other things he needed to do, such as peeling the Twilight Silk
ถึงกระนั้นเขาก็ยังถูกบังคับให้หยุดเพราะสิ่งอื่น ๆ อีกมากมายที่เขาต้องทำเช่นการปอก Twilight Silk
 Lou Lan had finished adjusting the proportions of the herbs
Lou Lan ได้ปรับสัดส่วนของสมุนไพรแล้ว
 The iron-like Twilight Cocoons were softened
โคบอลต์เหมือนทับทิมเหมือนเหล็กชะลอตัวลง
 Was there anything Lou Lan could not do? He could braise soup, make elemental food, heal wounds, do massages, make up prescriptions, and soften cocoons… Who dared to speak ill of such an excellent sand puppet! Ai Hui said, “Lou Lan, you are brilliant!” Hearing his praise, Lou Lan laughed happily and his eyes became like crescent moons
มีอะไร Lou Lan ไม่สามารถทำ? 
 “Keep going, Ai Hui!” A flag of sand suddenly appeared in Lou Lan’s palm
"ไอโฮไหลไป" ธงของทรายก็ปรากฏตัวขึ้นในฝ่ามือของลูลัน
 The sandy surface of the flag had two hollowed-out words: Keep Fighting! Lou Lan cheered as he waved the flag
พื้นผิวทรายของธงมีคำกลวงออกมาสองคำ: จงต่อสู้ต่อไป! 
 Ai Hui laughed out loud
Ai Hui หัวเราะออกมาดัง ๆ
 Once again, Shi Xueman came back to Central Pine City
อีกครั้ง Shi Xueman กลับมาที่ Central Pine City
 Seeing the empty streets, she felt really unfamiliar with the city that she had visited many times
เมื่อเห็นถนนที่ว่างเปล่าเธอรู้สึกคุ้นเคยกับเมืองที่เธอเคยไปมาหลายครั้ง
 This was her first time seeing the streets so empty
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นถนนที่ว่างเปล่า
 It seemed that the situation was worse than she had expected
ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะเลวร้ายยิ่งกว่าที่เธอคาดไว้
 This was the first time for her to be a team leader
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเป็นหัวหน้าทีม
 She must complete the task perfectly! She encouraged herself quietly
เธอต้องทำงานให้เสร็จสมบูรณ์! 
 It was not long, however, before she realized that she was absolutely wrong
มันไม่นาน แต่ก่อนที่เธอจะรู้ว่าเธอผิดอย่างแน่นอน
 The obstacle she had encountered was unprecedented
อุปสรรคที่เธอพบคือประวัติการณ์
 “I know, I know
"ฉันรู้ว่าฉันรู้ว่า
 You can trust us
คุณสามารถไว้ใจเราได้
 We are able to protect Central Pine City
เราสามารถที่จะปกป้อง Central Pine City ได้
 More guards were assigned to us and now we have plenty of people
เราได้รับมอบหมายให้ดูแลพวกเรามากขึ้นและตอนนี้เรามีคนมากมาย
 You can take a rest in Central Pine Academy or have a talk with the freshmen
คุณสามารถพักผ่อนใน Central Pine Academy หรือพูดคุยกับนักศึกษาใหม่
 I believe you will have a happy time there
ฉันเชื่อว่าคุณจะมีเวลามีความสุขที่นั่น
 If we need any help, I will turn to you first
ถ้าเราต้องการความช่วยเหลือผมจะหันไปหาคุณก่อน
” The officer in Central Pine City was polite, but refused their offer of help
"นายทหารในเมืองเซ็นทรัลไพน์ซิตี้สุภาพ แต่ปฏิเสธข้อเสนอของพวกเขาด้วยความช่วยเหลือ
 In his eyes, these students were sent here to have it easy
ในสายตาของเขานักเรียนเหล่านี้ถูกส่งมาที่นี่เพื่อให้ง่าย
 Ask them to help? Stop kidding
ขอให้พวกเขาช่วย? 
 If any of them got injured, he would have great trouble
ถ้าคนใดคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บเขาจะมีปัญหามาก
 By that time, it would be lucky enough if he only lost his job
เมื่อถึงเวลานั้นก็จะโชคดีพอถ้าเขาสูญเสียงานของเขาเท่านั้น
 Every one of them was like a statue of Buddha
ทุกคนก็เหมือนรูปปั้นของพระพุทธเจ้า
 They only needed to sit there and enjoy themselves
พวกเขาต้องการที่จะนั่งและเพลิดเพลินกับตัวเอง
 Seeing her teammates’ cheerful expressions, Shi Xueman felt depressed in her chest
เมื่อเห็นการแสดงออกอย่างร่าเริงของเพื่อนร่วมทีม Shi Xueman รู้สึกหดหู่ในอกของเธอ
 Not because of her ample chest! In Central Pine Academy
ไม่ใช่เพราะหน้าอกที่กว้างขวางของเธอ! 
 “Welcome to Central Pine Academy, elites of the Induction Ground
"ยินดีต้อนรับสู่ Central Pine Academy, ชนชั้นสูงของสนาม Induction Ground
 This is the first time that Central Pine Academy has witnessed so many geniuses
นี่เป็นครั้งแรกที่ Central Pine Academy ได้เห็นอัจฉริยะมากมาย
 Our humble academy is honored by your presence
สถาบันการศึกษาต่ำต้อยของเราได้รับการยกย่องจากสถานะของคุณ
 You can stay here and we will arrange the best accommodation for you
คุณสามารถพักที่นี่และเราจะจัดที่พักที่ดีที่สุดสำหรับคุณ
 Feel free to tell us if there is anything you need
รู้สึกอิสระที่จะบอกเราหากมีสิ่งที่คุณต้องการ
 Please help yourselves while you are here
โปรดช่วยตัวเองในขณะที่คุณอยู่ที่นี่
 We would also really appreciate it if you could have a chat with and give some pointers to the new students here when you have the time
นอกจากนี้เรายังอยากจะขอบคุณถ้าคุณสามารถสนทนากับและให้คำแนะนำแก่นักเรียนใหม่ที่นี่เมื่อคุณมีเวลา
” The dean of Central Pine Academy was enthusiastic
คณบดีของ Central Pine Academy กระตือรือร้น
 “Sorry to interrupt
"ขอโทษที่ขัดจังหวะ
” “No problem!” “What are your training facilities like? I don’t really care about accommodations; the training facilities are more important
"" ไม่มีปัญหา! "" สิ่งอำนวยความสะดวกการฝึกอบรมของคุณเป็นอย่างไร? 
” By this time, Shi Xueman had realized that none of her fellows took the mission seriously
"ในตอนนี้ Shi Xueman ได้ตระหนักว่าไม่มีเพื่อนของเธอเข้ารับภารกิจอย่างจริงจัง
 She was the one who had been too naive
เธอเป็นคนที่ไร้เดียงสามาก
 She was silenced
เธอเงียบ
 Maybe it really was a trip to have it easy
บางทีมันอาจจะเป็นการเดินทางที่ง่าย
 She had thought that Central Pine City was threatened with a growing crisis, but there actually seemed to be no crisis at all
เธอคิดว่า Central Pine City ถูกคุกคามด้วยวิกฤติที่กำลังทวีความรุนแรงมากขึ้น แต่จริงๆแล้วดูเหมือนว่าจะไม่มีวิกฤติอะไรเลย
 She had been too sure of herself
เธอมั่นใจตัวเองมากเกินไป
 Shi Xueman sneered at herself and felt very bored
Shi Xueman เยาะเย้ยตัวเองและรู้สึกเบื่อมาก
 She refused the academy’s invitation and chose to live in the Shi Clan Training Hall
เธอปฏิเสธคำเชิญของสถาบันการศึกษาและเลือกที่จะอยู่ในห้องฝึกอบรม Shi Clan
 If it were peacetime, the dean would try his best to ask her to stay, but at this time, he earnestly wished she could leave
ถ้าเป็นเวลาสงบคณบดีจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อขอให้เธออยู่ แต่ในเวลานี้เขาปรารถนาอย่างจริงจังที่จะออกไป
 Although Central Pine City was safe for the moment, it was still more dangerous than it used to be
ถึงแม้ว่า Central Pine City จะปลอดภัยสำหรับช่วงเวลานี้ แต่ก็ยังมีอันตรายมากกว่าที่เคยเป็นมา
 He would be responsible if anything happened to her in Central Pine Academy
เขาจะต้องรับผิดชอบถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอใน Central Pine Academy
 If she stayed in the Shi Clan Training Hall, however, then it was none of his business
ถ้าเธออยู่ใน Shi Clan Training Hall อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่เรื่องของเขา
 He even hoped that Shi Xueman could bring all her teammates to the Shi Clan Training Hall; but of course, Shi Xueman could not bother to care about them
เขาหวังว่า Shi Xueman จะนำทีมทั้งหมดของเธอไปที่ Shi Clan Training Hall; 
 Vanguard Training Hall
Vanguard Training Hall
 Ai Hui looked at the Twilight Silk he had peeled
Ai Hui มองไปที่ Twilight Silk ที่เขาปอกเปลือก
 The new Twilight Silk seemed a bit different from before; the silver gloss was like snow and frost
ผ้าไหมทไวไลท์ใหม่ดูเหมือนเล็กน้อยแตกต่างจากก่อน; 
 No matter how he put it, it was as straight as an arrow
ไม่ว่าเขาจะวางมันเท่าไหร่ก็เหมือนลูกธนู
 “It seems that the silk is harder than before,” Ai Hui murmured
ดูเหมือนผ้าไหมนั้นแข็งกว่าก่อน "Ai Hui พึมพำ
 He infused some elemental energy into it and a needle-thin light appeared at the end of the Twilight Silk
เขาฉีดพลังงานธาตุเข้ากับมันและมีแสงเข็มบาง ๆ ปรากฏขึ้นเมื่อตอนท้ายของ Twilight Silk
 Ai Hui held the silk carefully and stabbed the edge of a pot lightly
Ai Hui เก็บผ้าไหมอย่างระมัดระวังและแทงขอบหม้อเบา ๆ
 It immediately pierced through and made a hole
ทันทีเจาะผ่านและทำหลุม
 Ai Hui thought happyily, “This is a great progress
Ai Hui คิดอย่างมีความสุขว่า "นี่เป็นความคืบหน้าที่ยิ่งใหญ่
” The liquid Lou Lan had made was really different, and Ai Hui also suspected that it might have something to do with the change in his elemental energy; it had become sharper than before
"ของเหลว Lou Lan ทำแตกต่างกันจริงๆและ Ai Hui ก็สงสัยว่าอาจมีอะไรเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงพลังงานธาตุ 
 The change in his elemental energy might have lead to the change in the silk he peeled
การเปลี่ยนแปลงพลังงานธาตุของเขาอาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงผ้าไหมที่เขาปอกเปลือก
 Ai Hui gave the silk to the fellow who came to pick it up and said, “Ask your boss to try the new Bunny Hair
Ai Hui ให้ผ้าไหมกับเพื่อนที่มารับมันและพูดว่า "ขอให้เจ้านายของคุณลอง Hair Bunny ใหม่
” The fellow took away the half-filled box of silk carefully
"เพื่อนเอากล่องผ้าไหมครึ่งที่เต็มไปด้วยความระมัดระวัง
 He was a distant relative of Manager Li
เขาเป็นญาติห่าง ๆ ของ Manager Li
 Last time he had spoken too much and was then scolded by Manager Li when he returned
ครั้งสุดท้ายที่เขาพูดมากเกินไปและได้รับการตำหนิจากผู้จัดการลี่เมื่อเขากลับมา
 Since then, he had become much more polite
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเขาก็สุภาพมากขึ้น
 Anyway, Ai hui only cared about whether or not the quality of the silk was better, and whether or not there would be more money
อย่างไรก็ตามไอฮูเพียง แต่ห่วงใยว่าคุณภาพของผ้าไหมดีหรือไม่และจะมีเงินเพิ่มขึ้นหรือไม่
 It was not long before someone came to the training hall
ไม่นานก่อนที่มีคนมาที่ห้องฝึกอบรม
 It turned out to be Manager Li; he was paying a visit himself
มันกลายเป็นผู้จัดการหลี่; 
 Manager Li was glowing with delight and laughed out loud just as he stepped into the training hall
ผู้จัดการลี่ลี่ยิ้มด้วยความดีใจและหัวเราะเสียงดังขณะที่เขาก้าวเข้าไปในห้องฝึกซ้อม
 “Ai Hui, you are as extraordinary as I expected
"Ai Hui คุณเป็นพิเศษตามที่ฉันคาดไว้
 I’m really astonished at what you’ve made
ฉันรู้สึกประหลาดใจจริงๆในสิ่งที่คุณได้ทำ
 The Bunny Hair is way better than it was before
Bunny Hair เป็นวิธีที่ดีกว่าที่เคยเป็นมาก่อน
 This is great!” Ai Hui was surprised
นี่เป็นเรื่องที่เยี่ยมยอด! "Ai Hui รู้สึกประหลาดใจ
 “Old Li, why did you come in person?” “I have to,” said Manager Li, “Your amazing achievement has astonished me
"หลี่ลีทำไมคุณมาด้วยตัวเอง?" "ฉันต้อง" ผู้จัดการหลี่กล่าว "ความสำเร็จอันมหัศจรรย์ของคุณทำให้ฉันประหลาดใจ
 It’s too exciting for a coward like me
มันน่าตื่นเต้นมากสำหรับคนขี้ขลาดเช่นฉัน
 I can see your composure, so you must be very confident now
ฉันสามารถมองเห็นความสงบของคุณได้ดังนั้นคุณต้องมั่นใจมากในตอนนี้
” “You already have the test result?” Ai Hui became excited too
"" คุณมีผลการทดสอบแล้วล่ะ? "ไอฮุยรู้สึกตื่นเต้นเหมือนกัน
 Manager Li licked his lips and said, “The old Bunny Hair Arrows could pierce a three-inch thick plate from five hundred steps away
ผู้จัดการลี่เลียริมฝีปากของเขาและกล่าวว่าลูกธนูลูกกระต่ายเก่าสามารถเจาะแผ่นหนาสามนิ้วจากห้าร้อยก้าว
 We just made ten arrows with the new Bunny Hair
เราเพิ่งทำลูกศรสิบตัวกับ Bunny Hair ตัวใหม่
 Guess what the result was
คาดเดาผลที่ได้คืออะไร
” Ai Hui, who was eager to know the result, almost slapped him in the face
"ไอฮุยซึ่งเป็นคนกระตือรือร้นที่จะรู้ผลเกือบจะตบหน้าเขา
 It was annoying to tantalize him at this moment
มันน่ารำคาญที่จะยั่วเย้าเขาในขณะนี้
 He told himself to keep calm, but still couldn’t help staring at Manager Li before saying, “Just say it
เขาบอกตัวเองให้สงบ แต่ก็ยังไม่สามารถช่วยจ้องที่ผู้จัดการลี่ได้ก่อนที่จะพูดว่า "จงพูดอย่างนั้น
” Manager Li’s shrewdness appeared in his eyes
ความฉลาดของผู้จัดการหลี่ปรากฏตัวขึ้นในสายตาของเขา
 He gestured as he spoke, “It can pierce a five-inch thick plate from five hundred steps away or a three-inch thick plate from one thousand steps away
"เขาสามารถเจาะแผ่นหนาห้านิ้วจากห้าร้อยก้าวหรือแผ่นหนาสามนิ้วจากระยะทางหนึ่งแสนก้าว
” Ai Hui was surprised
"Ai Hui รู้สึกประหลาดใจ
 He knew that the quality had improved, but didn’t expect it to be so obvious
เขารู้ดีว่าคุณภาพดีขึ้น แต่ไม่คาดหวังว่าจะเห็นได้ชัดเจน
 The next question he thought to ask was, “What’s the price for the new arrows?” “One hundred thousand Yuan for one arrow
คำถามต่อไปที่เขาคิดว่าจะถามคือ "ราคาสำหรับลูกศรใหม่คืออะไร?" "หนึ่งแสนหยวนสำหรับหนึ่งลูกศร
” Manager Li replied without hesitation
ผู้จัดการลี่ตอบโดยไม่ลังเลเลย
 Ai Hui asked, “Will it be too expensive?” “This is the price Central Pine City offered for expropriation,” Manager Li said proudly
Ai Hui ถามว่า "ราคาแพงเกินไปหรือเปล่า?" "นี่เป็นราคาที่ Central Pine City เสนอให้เวนคืน" ผู้จัดการ Li กล่าวด้วยความภาคภูมิใจ
 “If put up for sale on the goods shelf, it can be sold at one hundred and fifty yuan for one
"ถ้าวางขายบนชั้นวางสินค้าก็สามารถขายได้ที่หนึ่งร้อยห้าสิบหยวนสำหรับหนึ่ง
” Ai Hui was stunned and murmured, “How many people can afford to buy it?” The Sawtooth Grass Sword he’d bought last time was only one hundred and twenty thousand yuan, which was less than the price of one new arrow
"Ai Hui ตะลึงและพูดปด" ว่าหลายคนสามารถซื้อได้หรือไม่? "ดาบหญ้าฟันแคบที่เขาซื้อครั้งล่าสุดมีมูลค่าเพียงหนึ่งแสนสองหมื่นหยวนซึ่งน้อยกว่าราคาของลูกศรใหม่
 The arrows were consumables
ลูกศรเป็นวัสดุสิ้นเปลือง
 How much money would they be willing to spend on arrows that were so expensive? Manager Li snorted
พวกเขาจะใช้เงินเท่าไหร่ที่จะใช้ธนูที่มีราคาแพงมาก 
 “This is expensive? No! It's already cheap enough, since in the Induction Ground there are few big customers
"นี่แพงหรือเปล่า? 
 For example, one Blue Blood Arrow provided to the frontline fighters costs five million yuan
ตัวอย่างเช่นลูกศรเลือดสีน้ำเงินที่จัดหาให้กับนักสู้แถวหน้ามีค่าใช้จ่ายห้าล้านหยวน
 This depends on how you look at it
นี้ขึ้นอยู่กับวิธีการที่คุณมองไปที่มัน
 How valuable is a wild beast? The most common beasts are worth tens of millions of yuan
สัตว์ป่ามีค่าเท่าไร? 
 For larger beasts, they can cost hundreds of millions of yuan
สำหรับสัตว์ขนาดใหญ่พวกเขาสามารถเสียค่าใช้จ่ายหลายร้อยล้านหยวน
 There is no ceiling in terms of price, and sometimes you cannot buy what you want even if you are willing to pay
ไม่มีเพดานในด้านราคาและบางครั้งคุณไม่สามารถซื้อสิ่งที่คุณต้องการได้แม้ว่าคุณจะยินดีจ่ายก็ตาม
 The life of the elementalists who dare to hunt ferocious wild beasts is worth far more than five million yuan
ชีวิตของนักรบที่กล้าที่จะล่าสัตว์ป่าดุร้ายมีมูลค่ามากกว่าห้าล้านหยวน
” Ai Hui was shocked
"ไอฮุยรู้สึกตกใจ
 Now he knew that the hunting groups he used to follow before were of low level
ตอนนี้เขารู้ว่ากลุ่มล่าสัตว์ที่เขาเคยปฏิบัติตามมาก่อนอยู่ในระดับต่ำ
 He never saw an elementalist who would use arrows that cost hundreds of thousands of yuan
เขาไม่เคยเห็นธาตุที่จะใช้ธนูที่มีราคาหลายแสนหยวน
 “Don’t think it’s expensive
อย่าคิดว่ามันแพง
 You cannot buy Blue Blood Arrows whenever you want
คุณไม่สามารถซื้อ Arrow Blood Arrow ได้ทุกเมื่อที่ต้องการ
 You need to place an order in advance, and the minimum order quantity is one hundred
คุณต้องสั่งซื้อล่วงหน้าและปริมาณการสั่งซื้อขั้นต่ำคือหนึ่งร้อย
 They don’t sell to retail customers
พวกเขาไม่ขายให้กับลูกค้ารายย่อย
 In comparison, what we are doing is only small business
ในการเปรียบเทียบสิ่งที่เรากำลังทำอยู่เป็นเพียงธุรกิจขนาดเล็กเท่านั้น
” Manager Li sighed, but when he saw Ai Hui’s astonished face, he was afraid he would influence Ai Hui’s enthusiasm and quickly added, “But you are still young, and you have already created the Bunny Hair
"ผู้จัดการหลี่ถอนหายใจ แต่เมื่อเขาเห็นหน้าตาประหลาด ๆ ของไอฮุยเขาก็กลัวว่าเขาจะมีอิทธิพลต่อความกระตือรือร้นของไอฮุยและเสริมว่า" แต่คุณยังเด็กอยู่และคุณได้สร้างผมกระต่ายแล้ว
 You might be able to outperform them in the future
คุณอาจจะมีประสิทธิภาพดีกว่าในอนาคต
 Besides, maybe you can further improve the Bunny Hair, and when you achieve that, we can both become rich…” At first Manager Li only intended to console Ai Hui, but he unexpectedly convinced himself and was getting more and more excited, as if the Bunny Hair Arrows were already being sold at the price of five million yuan for one
นอกจากนี้คุณยังสามารถปรับปรุง Bunny Hair ได้อีกและเมื่อคุณประสบความสำเร็จแล้วเราก็จะกลายเป็นคนร่ำรวย ... "ตอนแรก Manager Li ตั้งใจจะปลอบโยน Ai Hui แต่เขาไม่คาดคิดตัวเองและกำลังตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อย ๆ 
 Fatty, who was practicing the Dancing Flower Steps not far away from them, tried hard to hear what they were talking about
ไขมันผู้ฝึกฝนขั้นตอนการเต้นดอกไม้ที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขาพยายามอย่างหนักที่จะได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึง
 He heard them mention something about money and became so curious that he almost rushed to join them
เขาได้ยินพวกเขาพูดถึงบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับเงินและกลายเป็นที่อยากรู้อยากเห็นว่าเขาเกือบจะรีบวิ่งไปสมทบกับพวกเขา
 “Two hundred and sixty-two
"สองร้อยหกสิบสอง
 Keep practicing, Fatty!” Lou Lan encouraged him loudly and ran past him
LouLan สนับสนุนให้เขาดังขึ้นและวิ่งผ่านเขาไป
 Fatty was scared and almost twisted his ankle
ไขมันกำลังกลัวและบิดข้อเท้าเกือบ
 He watched Lou Lan resentfully as he ran far away
เขาเฝ้ามอง Lou Lan ขุ่นเคืองขณะที่เขาวิ่งห่างออกไป
 What a vicious sand puppet! Fatty calmed down and didn’t dare to stop
สิ่งที่เป็นหุ่นเชิดทราย! 
 He knew Ai Hui would do what he said
เขารู้ว่า Ai Hui จะทำในสิ่งที่เขาพูด
 If he could not complete the assignment, he would be unable to escape the punishment
ถ้าเขาไม่สามารถทำงานให้เสร็จสมบูรณ์ได้เขาจะไม่สามารถหลบหนีการลงโทษได้
 No one knew Ai Hui better than he did
ไม่มีใครรู้จัก Ai Hui ดีกว่าเขา
 Ai Hui was cold, ruthless, and as hard as a nether millstone
Ai Hui เย็นและแข็งกระด้างและหนักเหมือนโม่หิน
 Once Ai Hui made up his mind, begging meant nothing to him
เมื่อไห่ฮุยคิดขึ้นเองการขอทานก็ไม่มีความหมายอะไรกับเขา
 Fatty could only avenge himself on the floor tiles under his feet
ไขมันเพียงอย่างเดียวสามารถแก้แค้นตัวเองบนกระเบื้องปูพื้นใต้เท้าของเขา
 He stepped on the tiles hard thinking,“If you won’t let me join you, then I’ll break every tile in your training hall!”
"ถ้าคุณจะไม่ยอมให้ฉันเข้าร่วมกับคุณฉันจะทำลายทุกชิ้นส่วนในห้องฝึกซ้อมของคุณ!"