Chapter 151: Reward Long black hair flew in the wind
บทที่ 151: รางวัลผมสีดำยาวบินไปในสายลม
 A young lady casually sat on a rock on top of a summit
หญิงสาวคนหนึ่งลวกนั่งอยู่บนก้อนหินที่ด้านบนสุดของยอดเขา
 She paid no attention to the fact that she was sitting on a high overhanging cliff
เธอไม่ให้ความสนใจกับข้อเท็จจริงที่ว่าเธอกำลังนั่งอยู่บนหน้าผาที่ยื่นออกมาสูง
 Her red maxi skirt fluttered with the wind, akin to a blooming rose, yet also appearing like a ball of fire
กระโปรง Maxi สีแดงของเธอกระโจนไปกับสายลมคล้ายกับดอกกุหลาบบาน แต่ยังปรากฏเป็นลูกไฟ
 On her delicate oval face, her eyes were closed
บนใบหน้ารูปไข่ที่บอบบางของเธอดวงตาของเธอถูกปิด
 She raised her chin slightly to enjoy the incoming breeze
เธอยกคางขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับลมเข้า
 Her slender and fair feet extended from under her fire-red skirt
เท้าที่เรียวและยื่นออกมาจากใต้กระโปรงไฟแดงของเธอ
 She playfully swung her feet in the air, as if playing a touching song
เธอเล่นตลกเท้าของเธอลงไปในอากาศราวกับเล่นเพลงสัมผัส
 Suddenly, her eyes opened, and she turned her head slightly
ทันใดนั้นตาของเธอก็เปิดออกและเธอหันศีรษะเล็กน้อย
 A hint of a smug smile emerged, and she let her charming gaze wander
รอยยิ้มที่ยิ้มแย้มแจ่มใสโผล่ขึ้นมาและเธอก็ปล่อยให้สายตาของเธอจ้องมองที่มีเสน่ห์
 It was starting
มันเริ่มต้นแล้ว
 Like a perfect masterpiece, she stretched her fair-as-snow arm
เหมือนผลงานชิ้นเอกที่สมบูรณ์แบบเธอก็ยืดแขนของเธอออกอย่างยุติธรรม
 Her murmurings were languid, yet enticing
การบ่นของนางยังอ่อนเพลีย แต่ล่อลวง
 It was like a siren’s call
มันเหมือนกับการเรียกของไซเรน
 After she finished stretching, she suddenly exclaimed slightly, “Blackie has not returned since it went out to hunt for food five days ago
หลังจากที่เธอยืดตัวเสร็จแล้วเธอก็อุทานออกมาเล็กน้อย "Blackie ไม่ได้กลับมาตั้งแต่ออกไปหาอาหารเมื่อห้าวันก่อน
”Could it be that Blackie met with some mishap? She did not think this was likely
"มันอาจเป็นไปได้ว่า Blackie ได้พบกับอุบัติเหตุบางอย่าง? 
 Blackie was able to fly high and was as fast as lightning
Blackie สามารถบินได้สูงและรวดเร็วเท่าฟ้าผ่า
 Even if it did meet with danger, it would be able to escape easily
ถึงแม้จะเจอกับอันตราย แต่ก็สามารถหนีได้ง่าย
 Still, she decided to head down the mountain to look for Blackie
ถึงกระนั้นเธอก็ตัดสินใจที่จะลงไปที่ภูเขาเพื่อมองหาแบล็ก
 It would not be an easy task for her to nurture another talented blood fiend like Blackie
มันจะไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะเลี้ยงดูลูกดอกเลือดอีกคนหนึ่งที่มีพรสวรรค์อย่าง Blackie
 With the tip of her foot, she tapped lightly on the rock
ปลายเท้าเธอเคาะเบา ๆ บนหิน
 Like a blazing phoenix, she flew off the cliff
เหมือนฟีนิกซ์ที่เรืองแสงเธอบินออกจากหน้าผา
 Ai Hui woke up in a daze
Ai Hui ตื่นขึ้นมาด้วยความงุนงง
 It was like he had just had a bad dream where he was continuously beaten up like a sandbag
มันเหมือนกับว่าเขาเพิ่งมีความฝันที่แย่ ๆ ที่เขาถูกตีอย่างต่อเนื่องเหมือนกระสอบทราย
 It had been a while since he had such nightmares
มันเป็นช่วงเวลาที่เขาฝันร้าย
 Thankfully, he woke up and realized that he was safe and sound
โชคดีที่เขาตื่นขึ้นมาและตระหนักว่าเขาปลอดภัยและเสียง
 He gave a sigh of relief and sat up in one motion
เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกและลุกขึ้นนั่งข้าง ๆ
 Where were Lou Lan and Fatty? Ai Hui walked out of the room while stretching
Lou Lan และ Fatty อยู่ที่ไหน? 
 He retreated when he saw Lou Lan’s reflection in the training hall
เขาถอยกลับเมื่อเห็นภาพสะท้อนของลูลันในห้องฝึกซ้อม
 Hey, why was his head so painful? It must be that he had not fully recovered
เฮ้ทำไมหัวของเขาถึงเจ็บปวด? 
 He needed more rest! “Ai Hui! You are awake!”Ai Hui’s halted his movement, and his expression froze upon hearing Lou Lan’s joyous voice
เขาต้องการพักผ่อนมากขึ้น! 
 “Ai Hui, do you still feel unwell? You have fully recovered from your injuries! Lou Lan is brilliant, right? Fatty put in a lot of effort too
"ไอฮุยคุณรู้สึกยังไม่สบายหรือยัง? 
 He was terrific! Congratulations Ai Hui, you have activated four palaces!” Lou Lan rattled on in a single breath
เขายอดเยี่ยมมาก! 
 Ai Hui thought to himself, “Lou Lan was good at everything, but he does not know how to read people’s facial expressions
ไอฮุนคิดถึงตัวเองว่า "ลูลันทำทุกสิ่งทุกอย่างได้ดี แต่เขาไม่ทราบวิธีอ่านนิพจน์ด้านผิวของผู้คน
 How could it be that I have recovered? Would I recover so easily from an eighty million injury?”The girl from the noodle store did not bother to hide her mocking gaze
ฉันจะฟื้นตัวได้อย่างไร? 
 Ai Hui laughed and said, “It has been a while!” “Weren’t you hoping that I would never appear?” the girl from the noodle store hissed and her tone was cold
ไอฮุยหัวเราะและพูดว่า "มันเป็นช่วงเวลาที่นานแล้ว!" "คุณไม่หวังว่าฉันจะไม่ปรากฏ?" หญิงสาวจากร้านก๋วยเตี๋ยวนิดหน่อยหัวเราะและเสียงของเธอหนาว
 “How could that be?” Ai Hui laughed a guilty laugh
"ทำไงดี?" ไอฮุยหัวเราะเสียงหัวเราะที่ผิด
 The girl from the noodle store did not give him a chance and cut straight to the point
สาวจากร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ได้ให้โอกาสเขาและตัดตรงไปยังจุด
 “Tell me, when are you going to pay me back?” The girl from the noodle store was not in a good mood today
"บอกฉันเมื่อไหร่ที่คุณจะจ่ายเงินให้ฉัน?" สาวจากร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดีในวันนี้
 Could it be that someone offended her? Someone actually dared to offend such a violent girl? Their courage is seriously admirable!Ai Hui muttered in his heart, but he smiled and said, “I am rather short on cash recently…”The girl from the noodle store smiled insincerely while saying, “When are you not short on cash?” Ai Hui was pissed off
มันอาจเป็นได้ว่าใครบางคนไม่พอใจเธอ? 
 You can kill me but you should not insult me
คุณสามารถฆ่าฉัน แต่คุณไม่ควรดูถูกฉัน
 What do you mean… Nevermind!“I have no choice, I am a poor man
คุณหมายถึงอะไร ... ไม่เป็นไร "ฉันไม่มีทางเลือกฉันเป็นคนยากจน
 Young girl… young lady, could you lower your standards and extend the deadline? Give me some more time, or else could I pay part of it first?” Ai Hui remembered his Bunny Hair Arrows
เด็กสาว ... หญิงสาวคุณสามารถลดมาตรฐานของคุณและขยายกำหนดเวลาได้หรือไม่? 
 Had they not just been sold for thirty million?His share was quite significant, and he could use it to return some of the debt first
หากว่าพวกเขาไม่ได้ขายแค่สามสิบล้านบาทเท่านั้นหุ้นของเขามีความสำคัญมากและเขาสามารถใช้มันเพื่อคืนหนี้บางส่วนได้ก่อน
 Thinking of the Bunny Hair Arrows, Ai Hui straightened his back
คิดถึงลูกศรกระต่ายของผม, Ai Hui ยืดหลังของเขา
 He was about to become someone rich! That amount of money was nothing! If this pace continued, it would not take long for him to give back the eighty million
เขากำลังจะกลายเป็นคนรวย! 
 “If you are going to repay, pay it in one lump sum!” the young girl from the noodle store replied coldly
"ถ้าคุณจะจ่ายคืนให้จ่ายเป็นก้อนเดียว!" เด็กสาวจากร้านก๋วยเตี๋ยวตอบอย่างหนาวเย็น
 Ai Hui’s back suddenly softened
หลังของ Ai Hui ก็อ่อนลง
 “Who made you angry? Don’t be angry
"ใครทำให้คุณโกรธ? 
 Vent your anger and it will be all right
ระบายความโกรธของคุณและมันจะดี
 You will feel better after beating someone up
คุณจะรู้สึกดีขึ้นหลังจากที่เต้นคนขึ้น
 Come Fatty, let this sister beat you up to vent her anger!” “I would be appeased if you allowed me to bash you up
Fatty มาปล่อยให้น้องสาวคนนี้เอาชนะคุณเพื่อระบายความโกรธของเธอ! "" ฉันจะรู้สึกสบายใจถ้าคุณยอมให้ฉันทุบตีคุณ
” The young girl’s eyes twinkled coldly, and her tone was terrifying
ดวงตาของสาวน้อยกระพริบตาและเสียงของเธอก็น่ากลัว
 “Tell me, if I ate a bowl of noodles belonging to you and paid eighty millio, wouldn’t I be like a skank?” Ai Hui’s eyes twitched
"บอกฉันถ้าฉันกินชามก๋วยเตี๋ยวที่เป็นของคุณและจ่ายเงินแปดสิบล้านฉันจะไม่ฉันเป็นเหมือน skank?" ดวงตาของ Ai Hui กระตุก
 He knew the extent of the young girl’s wrath
เขารู้ถึงความโกรธของเด็กสาว
 His bones would definitely shatter if she were to beat him
กระดูกของเขาจะแตกสลายถ้าเธอจะเอาชนะเขาได้
 He laughed dryly
เขาหัวเราะอย่างแห้ง
 “Fatty has more meat and would feel nicer 
ไขมันมีเนื้อมากขึ้นและรู้สึกดีกว่า
 My bones are hard and would be feel painful
กระดูกของฉันแข็งตัวและรู้สึกเจ็บปวด
 Otherwise, Lou Lan would be good too
มิฉะนั้น Lou Lan จะดีเกินไป
 You could even replenish your energy by having Lou Lan cater to your needs! Having said that, how could you say that you are a skank
คุณยังสามารถเติมพลังด้วยการทำให้ Lou Lan ตอบสนองความต้องการของคุณได้! 
 Furthermore, this eighty million is not a matter to be treated lightly
นอกจากนี้แปดสิบล้านไม่ได้เป็นเรื่องที่จะถือว่าเบา
 I will return you the money, but I need some time as well
ฉันจะคืนเงินให้คุณ แต่ฉันต้องการเวลาด้วยเช่นกัน
” Fatty stared incredulously at Ai Hui’s terrified expression
"ไขมันที่จ้องมองอย่างไม่น่าเชื่อในการแสดงออกที่น่ากลัวของ Ai Hui
 Was this the same cruel, unfeeling, slaughter-machine that he knew Ai Hui to be? Why did this scene seem so familiar? A sense of understanding swept over his mind
นี่เป็นเครื่องฆ่าคนโหดร้ายและโหดเหี้ยมแบบเดียวกับที่เขารู้ว่า Ai Hui เป็นใคร? 
 Indeed, only money could cause such turmoil
อันที่จริงเงินเท่านั้นอาจทำให้เกิดความวุ่นวายดังกล่าวได้
 Even Ai Hui was unable to avoid such a matter
แม้กระทั่ง Ai Hui ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงเรื่องดังกล่าวได้
 Hold on… Was it true that Ai Hui had an eighty million debt?Fatty was dumbfounded, dumbfounded by the shockingly cruel reality
ถือเป็นความจริงที่ Ai Hui มีหนี้แปดหมื่นล้านเล่มหรือไม่ไขมันก็ตะลึงงันตะลึงกับความเป็นจริงที่โหดร้ายอย่างน่าอัศจรรย์
 At this moment, a knocking sound was heard through the door
ขณะนี้ได้ยินเสียงเคาะผ่านประตู
 Ai Hui exhaled deeply
Ai Hui หายใจลึก ๆ
 No matter who it was, this person came at just the right time
ไม่ว่าใครจะเป็นใครคนนี้ก็มาถึงในเวลาที่เหมาะสม
 It was a good person, a savior! “Who’s there!” he shouted at the top of his lungs as he ran over to open the door enthusiastically
เป็นคนดีผู้ช่วยชีวิต! 
 His expression immediately became crestfallen and his tone became cold
การแสดงออกของเขาเริ่มตกตะลึงและน้ำเสียงของเขาเริ่มหนาว
 “What are you doing here?” Ingrate!Duanmu Huanghun was also in an awkward situation
"คุณทำอะไรที่นี่?" Ingrate! Duanmu Huanghun ยังอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ
 He wanted to punch Ai Hui when he saw his face, but he restrained himself
เขาต้องการที่จะเจาะ Ai Hui เมื่อเขาเห็นใบหน้าของเขา แต่เขาก็ยับยั้งตัวเอง
 If not for the fact that he bore a heavy responsibility, he would rather die than visit Ai Hui
ถ้าไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่าเขามีความรับผิดชอบหนักเขาก็อยากจะตายมากกว่าไปเยี่ยมไอฮุย
 “Matters related to the institution and the magistrate court
เรื่องที่เกี่ยวข้องกับสถาบันและศาลผู้พิพากษา
” Duanmu Huanghun did not bother to keep his tone civil
"Duanmu Huanghun ไม่ต้องกังวลเรื่องเสียง
 Ai Hui snorted and opened the door widely
ไอฮุยะและเปิดประตูอย่างกว้างขวาง
 Upon seeing Duanmu Huanghun, Lou Lan greeted him enthusiastically, “Student Bangwan
เมื่อดู Duanmu Huanghun Lou Lan ทักทายเขาอย่างกระตือรือร้น "Student Bangwan
”Hearing those two words, Duanmu Huanghun trembled
"ได้ยินคำพูดสองคำ Duanmu Huanghun ตัวสั่น
 To him, these two words were a nightmare
เขาทั้งสองคำนี้เป็นฝันร้าย
 When his gaze fell on the young girl from the noodle store, his pace became even more sluggish, and he could not help but tremble
เมื่อจ้องมองไปยังเด็กสาวจากร้านก๋วยเตี๋ยวนั้นก้าวเดินของเขาเริ่มซบเซามากขึ้นและเขาก็ไม่สามารถช่วยได้
 Ai Hui’s flame was actually here! That girl with strength off the charts, the girl who was as fierce as a wild beast was actually here
เปลวไฟของ Ai Hui เป็นจริงที่นี่! 
 At that moment, he only wanted to run! Previously, when he exchanged blows with Ai Hui’s flame, he could not even retaliate
ในขณะนั้นเขาแค่อยากจะวิ่ง! 
 He was completely suppressed by her and had experienced the most painful defeat of his life
เขาถูกปราบปรามอย่างสมบูรณ์โดยเธอและได้ประสบความพ่ายแพ้ที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของเขา
 Suddenly, he felt that he had walked into a lion’s den
ทันใดนั้นเขารู้สึกว่าเขาเดินเข้าไปในถ้ำสิงโต
 Everyone’s gaze was like a tiger watching its prey
สายตาของทุกคนก็เหมือนกับเสือเฝ้าเหยื่อ
 “Say it
"พูดสิ
 What’s the matter?” Ai Hui only wished for the early departure of this person
มีอะไรเกิดขึ้น? "ไอฮุยเพียงแค่อยากจะออกเดินทางเร็ว ๆ นี้ของคน ๆ นี้
 Looking at Ai Hui’s face that deserved a spanking, Duanmu Huanghun’s anger rose, but looking at that woman who was standing close by, that anger disappeared without a trace
เมื่อมองไปที่ใบหน้าของ Ai Hui ที่สมควรจะตีขึ้นความโกรธของ Duanmu Huanghun ก็เพิ่มขึ้น แต่มองไปที่ผู้หญิงคนนั้นที่กำลังยืนอยู่ใกล้ ๆ ความโกรธนั้นหายไปโดยไม่มีร่องรอย
 “As you were helpful in defeating the blood fiend, the institution and the magistrate court would like to reward you
"ในขณะที่คุณเป็นประโยชน์ในการเอาชนะอสูรแห่งเลือดสถาบันและศาลผู้พิพากษาต้องการให้รางวัลแก่คุณ
 They sent me here to check on your opinion
พวกเขาส่งฉันมาที่นี่เพื่อตรวจสอบความคิดเห็นของคุณ
”Duanmu Huanghun’s face was impartial
ใบหน้าของ Duanmu Huanghun ไม่เป็นกลาง
 He had a headache when he received the assignment
เขาปวดหัวเมื่อได้รับมอบหมาย
 Truthfully, his feelings were complicated when he saw Ai Hui today
ความรู้สึกของเขาเป็นเรื่องที่ซับซ้อนเมื่อเขาได้เห็น Ai Hui ในวันนี้
 He had seen with his own eyes how Ai Hui impressively executed his sword moves
เขาได้เห็นด้วยสายตาของตัวเองว่าเอะฮุยทำอะไรได้อย่างน่าประทับใจ
 The Dean and the Mayor both praised him, while those teachers who followed them were also amazed
คณบดีและนายกเทศมนตรีทั้งสองสรรเสริญเขาในขณะที่บรรดาครูที่ติดตามพวกเขาก็ประหลาดใจด้วย
 There were even some who thought that Ai Hui could be a swordplay master in the future
แม้กระทั่งบางคนคิดว่า Ai Hui อาจจะเป็น Master Master ในอนาคต
 Duanmu Huanghun felt pressure, tremendous pressure
Duanmu Huanghun รู้สึกกดดันอย่างมาก
 Ai Hui was catching up to him with a speed that he could not comprehend
Ai Hui กำลังจับตาเขาด้วยความเร็วที่เขาไม่เข้าใจ
 The distance between Ai Hui and him was getting shorter
ระยะห่างระหว่าง Ai Hui กับเขาสั้นลง
 He had also discovered that Ai Hui was better at adapting to dangerous situations
เขายังค้นพบว่า Ai Hui ดีกว่าในการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ที่อันตราย
 When everyone was at a loss, only Ai Hui managed to come up with a solution
เมื่อทุกคนสูญเสียไป Ai Hui ก็สามารถแก้ปัญหาได้
 Reward! Ai Hui brightened up in a flash
รางวัล! 
 “How would they reward me?”“This would depend on your needs
"วิธีการที่พวกเขาจะตอบแทนฉัน?" "นี้จะขึ้นอยู่กับความต้องการของคุณ
 It could be absolute arts or weapons and defensive gear
มันอาจจะเป็นศิลปะหรืออาวุธที่แน่นอนและเกียร์ป้องกัน
 You can slowly reflect and consider
คุณสามารถสะท้อนและพิจารณาช้า
” Duanmu Huanghun secretly thought to himself that he would give Ai Hui the one with the worst quality
"Duanmu Huanghun แอบคิดกับตัวเองว่าเขาจะให้ Ai Hui คนที่มีคุณภาพแย่ที่สุด
“Money!” Ai Hui said defiantly, “If they want to reward me, reward me with money!” Duanmu Huanghun could not contain himself and reminded Ai Hui, “You better choose a few imparted skills or special defense equipments or even elemental ingredients
"เงิน!" ไอฮุยกล่าวอย่างดุเดือดว่า "ถ้าพวกเขาต้องการตอบแทนผมให้ตอบแทนผมด้วยเงิน!" Duanmu Huanghun ไม่สามารถมีตัวเองและเตือน Ai Hui ว่า "คุณดีกว่าเลือกทักษะที่มีอยู่ไม่มากนักหรืออุปกรณ์ป้องกันพิเศษหรือแม้แต่ส่วนผสมที่เป็นส่วนประกอบ
” While Ai Hui brought about a huge amount of stress to him, his pride did not allow him to use such low methods to slow down Ai Hui’s progress
"ในขณะที่ Ai Hui ทำให้เขาเครียดมากความภาคภูมิใจของเขาไม่ยอมให้เขาใช้วิธีการที่ต่ำเพื่อลดความคืบหน้าของ Ai Hui
 Victory must also be achieved fairly and honorably
ชัยชนะต้องได้รับความยุติธรรมและเป็นธรรม
 I will not lose to you!Duanmu Huanghun felt relieved after resolving his internal turmoil
ฉันจะไม่สูญเสียคุณ Duanmu Huanghun รู้สึกโล่งใจหลังจากแก้ไขปัญหาความวุ่นวายภายในของเขา
 He laughed involuntarily
เขาหัวเราะโดยไม่สมัครใจ
 It seemed that he had been possessed recently
ดูเหมือนว่าเขาถูกครอบงำเมื่อเร็ว ๆ นี้
 How could he have such thoughts
เขาคิดได้อย่างไร
 Although Ai Hui had improved tremendously, Duanmu Huanghun was still superior
ถึงแม้ Ai Hui จะพัฒนาขึ้นอย่างมาก Duanmu Huanghun ก็ยังดีกว่า
 He knew that it was due to the sword move
เขารู้ดีว่ามันเป็นเพราะดาบย้าย
 Seeing that sword move shocked him like never before, which led to his recent imbalanced mentality
เห็นดาบที่ทำให้เขาตกใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนซึ่งนำไปสู่ความคิดไม่สมดุลของเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้
 Seeing Ai Hui’s indifference, he continued in a light tone, “In the current situation, whether it is the academy or the magistrate court, they would not have so much money
เมื่อเห็นความเฉยเมยของเอไอฮุ่ยเขายังคงพูดเบา ๆ ว่า "ในสถานการณ์ปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นสถาบันการศึกษาหรือศาลผู้พิพากษาก็จะไม่มีเงินมากนัก
 That is because much of their money would be used to replenish and purchase supplies
นั่นเป็นเพราะเงินส่วนใหญ่ของพวกเขาถูกนำมาใช้เพื่อเติมเต็มและซื้อวัสดุสิ้นเปลือง
 You should think about unobtainable or expensive items that you wanted in the past
คุณควรคิดถึงสิ่งของที่ไม่สามารถหาได้หรือแพงที่คุณต้องการในอดีต
 Think this over carefully
คิดอย่างรอบคอบกว่านี้
” Ai Hui was taken aback as he sensed that Duanmu Huanghun was serious
"ไอฮุยรู้สึกหดหู่เมื่อรู้สึกว่า Duanmu Huanghun ร้ายแรง
“He said it perfectly
"เขาพูดได้อย่างสมบูรณ์แบบ
” The young lady from the noodle store abruptly interrupted
"หญิงสาวจากร้านก๋วยเตี๋ยวรั่วทันที
 Ai Hui became prudent and cautious
Ai Hui เริ่มระมัดระวังและรอบคอบ
 The young lady from the noodle store was wealthy and respectable, so she definitely knew more of the world than a country bumpkin like him
หญิงสาวที่มาจากร้านก๋วยเตี๋ยวนั้นมั่งคั่งและน่านับถือดังนั้นเธอจึงรู้จักโลกของตัวเองมากกว่าคนที่ขี้เกียจเหมือนเขา
 He face-palmed
เขาหน้า - palmed
 He could also ask Teacher and Mistress for their inputs and suggestions
นอกจากนี้เขายังสามารถขอให้ครูและคุณครูให้ข้อมูลและข้อเสนอแนะของพวกเขา
 “Give me a second
"ให้เวลาฉันสักครู่
”Having said that, he rushed out of the training hall
"บอกว่าเขารีบวิ่งออกจากห้องฝึกซ้อม
 Fatty and Lou Lan were conversing, which left just Shi Xueman and Duanmu Huanghun alone
Fatty และ Lou Lan กำลังคุยกันซึ่งทิ้งไว้เพียง Shi Xueman และ Duanmu Huanghun คนเดียว
 Duanmu Huanghun felt extremely awkward
Duanmu Huanghun รู้สึกอึดอัดมาก
 “May I dare ask young lady’s name?” Duanmu Huanghun decided to break the awkward silence
"ขอให้ฉันกล้าถามชื่อของหญิงสาวได้หรือไม่?" Duanmu Huanghun ตัดสินใจที่จะทำลายความเงียบที่น่าอึดอัดใจ
 He was extremely curious about Ai Hui’s old flame
เขาอยากรู้เรื่องไอเท็มเก่าของไอฮุย
 Her capability was deep and unmeasurable
ความสามารถของเธอลึกและไม่สามารถวัดได้
 While there were many reasons as to why he was suppressed that night, the main reason was because he did not have much confidence in defeating his opponent
ในขณะที่มีเหตุผลมากมายว่าทำไมเขาถึงถูกปราบปรามในคืนนั้นสาเหตุหลักเพราะเขาไม่มีความมั่นใจในการเอาชนะฝ่ายตรงข้าม
 For a student to be able to threaten Duanmu Huanghun, she was definitely not a nameless nobody to be taken lightly
สำหรับนักเรียนที่สามารถข่มขู่ Duanmu Huanghun เธอไม่ได้เป็นคนที่ไม่มีชื่ออย่างแน่นอน
 Could it be that she was not a student?Thinking of Senior Mingxiu, another woman in Ai Hui’s life, Duanmu Huanghun trembled
ความคิดของ Mingxiu อาวุโสผู้หญิงคนอื่นในชีวิตของ Ai Hui Duanmu Huanghun ตัวสั่นเทา
 She was also a nightmare
เธอยังเป็นฝันร้าย
 Why were the women around Ai Hui so frightening? Shi Xueman treated Duanmu Huanghun indifferently
ทำไมผู้หญิงรอบ ๆ Ai Hui จึงน่ากลัว? 
 In her eyes, Duanmu Huanghun was just a little boy, and she did not think highly of him
ในดวงตาของเธอ Duanmu Huanghun เป็นเด็กชายตัวเล็ก ๆ และเธอก็ไม่ค่อยคิดถึงเขา
 Her expression was composed, then she smiled and said, “He usually calls me ‘skank
การแสดงออกของเธอแต่งขึ้นแล้วเธอก็ยิ้มและพูดว่า "เขามักจะโทรหาฉัน 'skank
’ ” Duanmu Huanghun: “…”Fatty, who was not far away, exclaimed, “This… I seemed to have heard of this!” “Hehe, I had heard of it too
'"Duanmu Huanghun:" ... "ไขมันที่อยู่ไม่ไกลออกไป, อุทานว่า" เรื่องนี้ ... ฉันเคยได้ยินเรื่องนี้แล้ว! "" เฮ้ฉันเคยได้ยินเรื่องนี้ด้วย
”Shi Xueman laughed lightly
Shi Xueman หัวเราะเบา ๆ
 Her laugh was as cold as the winter tide
เสียงหัวเราะของเธอเย็นจนลมหนาว