Chapter 155: Message Tree Come quickly and take a look?Ai Hui put the shield down and asked, “You’re done with your training?”Fatty sluggishly answered, “Is anyone ever done with their training? Come quickly, some of the leaves on your message tree are glowing, someone has sent a message
อายเฮ้วางโล่ลงและถามว่า "คุณฝึกอบรมเสร็จแล้วหรือ" Fatty ตอบว่า "มีใครเคยฝึกอะไรบ้าง? 
 Wow, this is really advanced, I’m really excited to be able to see something so advanced
ว้าวนี่เป็นขั้นสูงจริงๆผมตื่นเต้นมากที่ได้เห็นสิ่งที่ล้ำหน้ามาก
 Please understand that it’s the first time a country bumpkin like me has seen something like this
โปรดทำความเข้าใจว่านี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพาลในประเทศเหมือนฉันได้เห็นอะไรแบบนี้
”Message tree?Ai Hui paused for a moment, suddenly recalling the nonsensical words that had previously appeared on one of its leaves
ต้นไม้ข้อความ? Ai Hui หยุดชั่วครู่หนึ่งนึกถึงคำพูดที่ไม่สมเหตุสมผลที่เคยปรากฏบนใบของมัน
“I have no idea who among you are still alive, but I know that no one can stop them
"ฉันไม่รู้ว่าใครในหมู่พวกคุณยังมีชีวิตอยู่ แต่ฉันรู้ว่าไม่มีใครสามารถหยุดพวกเขาได้
 They have already completed the necessary preparations
พวกเขาได้เสร็จสิ้นการเตรียมการที่จำเป็นแล้ว
 Everything will change in sixty days
ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปในหกสิบวัน
 Who will protect the Avalon of Five Elements?”Ai Hui remembered the message clearly
ใครจะปกป้อง Avalon of Five Elements? "Ai Hui จำข้อความได้อย่างชัดเจน
 He had attempted to understand this seemingly nonsensical message several times but to no avail
เขาพยายามจะเข้าใจข้อความที่ดูเหมือนไร้สาระนี้หลายครั้ง แต่ไม่มีประโยชน์
He had felt that the other party was abnormal and should totally see a doctor
เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายผิดปกติและควรไปหาหมอ
 Until now, he had thought that the message was just a prank and had buried it somewhere in the back of his mind
จนถึงขณะนี้เขาคิดว่าข้อความนั้นเป็นแค่เรื่องตลกและฝังไว้ที่ไหนสักแห่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเขา
 However, hearing Fatty mention the message tree reminded him of that message, which he now saw clearly in his head
อย่างไรก็ตามการได้ยินเรื่อง Fatty กล่าวถึงข้อความที่ทำให้เขาระลึกถึงข้อความนั้นซึ่งขณะนี้เขาเห็นได้ชัดเจนในหัวของเขา
Everything will change
ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
Ai Hui inevitably thought of the blood catastrophe
Ai Hui ย่อมคิดถึงความหายนะในเลือด
 It was most certainly a catastrophe capable of being called an ‘incredible change
เป็นความหายนะที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่ง
’ Hadn’t Central Pine City and the Induction Ground both already changed drastically?Wait a minute! If the blood catastrophe was what the other party was referring to
'ไม่ได้ Central Pine City และสนาม Induction Ground ทั้งสองมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากหรือไม่รอสักครู่! 
“No one can stop them” seemed to indicate that the blood catastrophe was set in motion by some people
"ไม่มีใครสามารถหยุดพวกเขา" ดูเหมือนจะบ่งบอกถึงความหายนะในเลือดที่ถูกกำหนดโดยผู้คนบางคน
 Ai Hui let out an angry hiss
ไอฮุยปล่อยเสียงโกรธออกมา
 He had also once thought that this might have been the case
เขาเคยคิดว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นเช่นนั้นได้
The blood poison needed a period of incubation before it could complete its metamorphosis
สารพิษของเลือดจำเป็นต้องใช้ระยะเวลาในการบ่มเพาะก่อนที่มันจะสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้
 The Garden of Life was undoubtedly a good choice
สวนแห่งชีวิตเป็นทางเลือกที่ดี
 Nobody would notice anything different in a forgotten area flooded with all sorts of strange vegetation
ไม่มีใครสังเกตเห็นอะไรที่ต่างออกไปในพื้นที่ที่ถูกลืมซึ่งถูกน้ำท่วมด้วยพืชแปลก ๆ
 Besides the students that went there for excursions, the Garden of Life was desolate and uninhabited
นอกเหนือจากนักเรียนที่เดินทางไปทัศนศึกษา Garden of Life ก็รกร้างและไร้ที่อยู่อาศัย
 Moreover, there were no powerful dire beasts out there, only wild beasts
นอกจากนี้ยังมีสัตว์ป่าที่น่ากลัวอยู่ไม่น้อย
 Perhaps the blood poison was extremely weak in its early stages?The Garden of Life could be said to be an excellent breeding ground for the blood poison, and it had allowed the poison to continuously spread and transform the blood beasts
บางทีพิษเลือดก็อ่อนแอมากในช่วงเริ่มแรกสวนแห่งชีวิตอาจกล่าวได้ว่าเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ที่ยอดเยี่ยมสำหรับสารพิษในเลือดและปล่อยให้มีพิษแพร่กระจายและเปลี่ยนไปเป็นสัตว์เลือดได้อย่างต่อเนื่อง
It was already too late by the time the blood poison started to break out
มันก็สายเกินไปแล้วเมื่อถึงเวลาที่สารพิษของเลือดเริ่มแตกออก
 What’s worse was that the Induction Ground did not have any stationed troops from the elite Thirteen Divisions at the time, thus causing them to be unable to adapt quickly enough to fend off the sudden outbreak
สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือ Induction Ground ไม่ได้มีกองทหารประจำการจากกองกำลังสิบสามในเวลานั้นทำให้พวกเขาไม่สามารถปรับตัวได้อย่างรวดเร็วพอที่จะปัดเป่าการระบาดอย่างฉับพลัน
The number of coincidences made Ai Hui think that the blood catastrophe was planned, but he promptly dismissed the thought after feeling that he might be too paranoid
จำนวนความบังเอิญทำให้ Ai Hui คิดว่ามีการวางแผนเรื่องความหายนะในเลือด แต่เขาก็รีบไล่ออกความคิดหลังจากรู้สึกว่าเขาอาจจะหวาดระแวงมากเกินไป
 Who would deliberately make such a blood poison? What good would it do for them? Ai Hui could not think of a good reason
ใครจะเจตนาทำเช่นพิษเลือด? 
 But what if the other party really was referring to the blood catastrophe?Ai Hui hesitated for a moment, juggling the strange message around in his mind
แต่ถ้าเกิดว่าอีกฝ่ายกำลังพูดถึงเรื่องความหายนะในเลือดหรือไม่ Ai Hui ลังเลชั่วครู่หนึ่งในขณะที่กำลังเล่นกลข้อความแปลก ๆ ในใจของเขา
“I have no idea who among you is still alive” implied that there was a group of people—maybe his friends? It didn’t seem like it though, perhaps it was a group of sorts? “Is still alive” implied that this group of people was either very old or trapped in dire circumstances
"ฉันไม่รู้ว่าใครในหมู่พวกคุณยังมีชีวิตอยู่" หมายความว่ามีกลุ่มคน - อาจจะเป็นเพื่อนของเขา? 
 Either way, they were people facing death
ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนพวกเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับความตาย
Does the “them” in the message then refer to the people who initiated the blood catastrophe?The thing that didn’t add up was the “60 days” mentioned in the message
"พวกเขา" ในข้อความแล้วพูดถึงคนที่เริ่มต้นความหายนะในเลือดหรือไม่สิ่งที่ไม่ได้เพิ่มขึ้นคือ "60 วัน" ที่กล่าวถึงในข้อความ
 Ai Hui had gone on the excursion the next day after receiving the message
เมื่อวันรุ่งขึ้น Ai Hui ได้ไปเที่ยวชมกันหลังจากได้รับข้อความแล้ว
 The blood poison incident had also come shortly after
เหตุการณ์พิษของเลือดก็เกิดขึ้นไม่นาน
It had been 32 days since Ai Hui had received the strange message, which meant that the blood catastrophe had started 28 days after the message
มันเป็นเวลา 32 วันนับตั้งแต่ Ai Hui ได้รับข้อความแปลก ๆ ซึ่งหมายความว่าความหายนะในเลือดเริ่มขึ้น 28 วันหลังจากข้อความ
The sender must have postulated incorrectly
ผู้ส่งต้องมีหลักฐานอย่างไม่ถูกต้อง
Or was he not talking about the blood catastrophe?“Everything will change” probably meant that the event would create an impact large enough to alter the Avalon of Five Elements
หรือว่าเขาไม่ได้พูดถึงความหายนะในเลือดหรือ? "ทุกสิ่งทุกอย่างจะเปลี่ยนไป" อาจหมายถึงว่าเหตุการณ์นี้จะสร้างผลกระทบที่มีขนาดใหญ่พอที่จะเปลี่ยนแปลง Avalon of Five Elements
 “Who will protect the Avalon of Five Elements?” insinuated that the change wasn’t going to be a good thing, it was more likely a calamity
"ใครจะปกป้อง Avalon of Five Elements?" กล่าวว่าการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดี แต่น่าจะเป็นภัยพิบัติ
It was this last sentence that led Ai Hui to think of the blood catastrophe
นี่เป็นประโยคสุดท้ายที่ทำให้ Ai Hui คิดถึงความหายนะในเลือด
 He couldn’t think of any other event that had the ability to drastically change the Avalon of Five Elements
เขาไม่สามารถนึกถึงเหตุการณ์อื่นใดที่มีความสามารถในการเปลี่ยน Avalon of Five Elements ได้อย่างมาก
But if it, indeed, referred to the blood catastrophe, the timing was an issue
แต่ถ้ามันจริงเรียกภาวะฉุกเฉินทางเลือดระยะเวลาเป็นปัญหา
“Ai Hui, why are you daydreaming?” Fatty asked as he walked over, deeply concerned
"Ai Hui, คุณกำลังฝันดีอยู่ทำไม?" Fatty ถามขณะเดินผ่านกังวลอย่างมาก
 “Are your injuries still not healed? Lan Lan, quickly give Ai Hui a check up
"การบาดเจ็บของคุณยังไม่หายขาด? 
”“No problem!” Lou Lan replied, his eyes flashing
"" ไม่มีปัญหา! "ลูลันตอบดวงตากระพริบ
 “Ai Hui is very healthy!”Ai Hui snapped out of his thoughts, mocking himself for overthinking and being paranoid
"ไอฮุยมีสุขภาพที่ดีมาก!" ไอฮุยโผล่ออกมาจากความคิดของเขาเยาะเย้ยตัวเองเพื่อคิดหนักและหวาดระแวง
But wait…
แต่เดี๋ยวก่อน…
Ai Hui pointed at Lou Lan and questioned Fatty, “What did you call him?”“Lan Lan,” Fatty answered matter-of-factly
Ai Hui ชี้ไปที่ Lou Lan และถาม Fatty ว่า "คุณเรียกว่าอะไร" Lan Lan, Fatty ตอบเรื่องจริง
Ai Hui shivered, clearly grossed out
ไอฮูสั่นแล้วรายได้ออกมาชัดเจน
 “Lan Lan? Please don’t give me goosebumps
"ลานลาน? 
 Lou Lan is my sand puppet, you’d better not mangle his name
Lou Lan เป็นหุ่นเชิดทรายของฉันคุณไม่ควรทำร้ายชื่อของเขา
”Fatty innocently replied, “What about Lou Lou?”“Why are you not called Dai Dai, then?” Ai Hui could barely spit out those two words
"ลูเบลรู้สึกยังไงล่ะ?" "ทำไมคุณถึงไม่ได้ชื่อว่าได Dai?" ไอฮุยแทบจะไม่ถ่มคำทั้งสองคำ
“Oh, you know my childhood nickname!” Fatty exclaimed with his eyes opened wide in surprise
"โอ้คุณรู้ชื่อเล่นในวัยเด็กของฉัน!" ไขมันทักทายด้วยตาของเขาเปิดกว้างด้วยความประหลาดใจ
 “I’ve never told you this before!”Ai Hui couldn’t be bothered to continue talking
"ฉันไม่เคยบอกคุณแบบนี้มาก่อน!" ไอฮุไม่ต้องห่วงเลยที่จะพูดต่อ
 He pointed to the ironwood shield on the floor
เขาชี้ไปที่แผ่นเหล็กบนพื้น
 “This is for you
"นี่ของคุณ
”Fatty looked at the ironwood shield lying on the floor, dazed by its great thickness
"ไขมันมองไปที่โล่ไม้เลื้อยนอนอยู่บนพื้นมึนงงโดยความหนาที่ดีของมัน
 “Ai Hui, are you sure about this? I’m supposed to use this? Ai Hui, I haven’t seen you for just a few months, and you’ve already forgotten my light and graceful fighting style?”“Light and graceful? I think you mean hit and run?” Ai Hui sneered and pressed on without giving Fatty a chance to rebut
"Ai Hui, คุณแน่ใจเรื่องนี้หรือไม่? 
 “I need someone to wield a shield, and I think you’re the most suitable person to do it
"ฉันต้องการคนที่จะใช้โล่และฉันคิดว่าคุณเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะทำ
 We can’t waste all that flesh, now can we?”Fatty replied anxiously, “This is all fat…”Ai Hui swiftly interrupted, “Are you doing it? Return me my money if you aren’t going to do it!”Fatty slumped his body and pleaded, “Ai Hui, we’ve been brothers for so many years…” “You still need to return the money!” Ai Hui said bluntly
เราไม่สามารถเสียเนื้อที่ทั้งหมดนี้ได้หรือ? "Fatty ตอบกระวนกระวาย" นี่เป็นไขมันทั้งหมด ... "Ai Hui กล่าวอย่างกะทันหัน" คุณกำลังทำอะไรอยู่หรือ? 
 “If you cannot afford to pay up then you’d better be my shieldman
"ถ้าคุณไม่สามารถที่จะจ่ายได้แล้วคุณควรจะเป็นโล่ของฉัน
 You’ll be well fed with noodles and meat, and you can even play with Lou Lan
คุณจะได้รับอาหารที่ดีจากก๋วยเตี๋ยวและเนื้อสัตว์และคุณสามารถเล่นกับ Lou Lan
”Lou Lan morphed into three words—“play with you”—that flitted about
ลูลันปรับเปลี่ยนเป็นสามคำ "เล่นกับคุณ" - เรื่องที่เกี่ยวกับ
“Lou Lan is such a good boy,” Ai Hui said, smiling at Lou Lan with the warmth of spring
"Lou Lan เป็นเด็กดี" Ai Hui กล่าวยิ้มกับ Lou Lan ด้วยความอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิ
 But an expression as cold as winter immediately took over his face when he turned to Fatty
แต่การแสดงออกที่หนาวเหน็บเมื่อฤดูหนาวได้เกิดขึ้นทันทีที่เขาหันไปหา Fatty
 “You’ve played with this before, time to pick it up again,” he ordered
"คุณเคยเล่นกับสิ่งนี้มาก่อนเวลาที่จะหยิบมันขึ้นมาอีกครั้ง" เขาสั่ง
Fatty’s head hung low as he marched unsteadily towards the ironwood shield
ศีรษะของ Fatty ห้อยต่ำลงขณะที่เขาเดินอย่างไม่หยุดยั้งไปทางโล่เหล็ก
 The overly-dramatic Fatty looked as if he was part of a funeral procession
ไขมันโอชะสุดเหวี่ยงดูราวกับว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของขบวนแห่ศพ
Ai Hui ignored him and instructed, “Lou Lan, make sure he completes all three hundred sets of shield raises
ไห่ฮวนไม่สนใจเขาและสั่งให้ "ลูลันให้แน่ใจว่าเขาทำชุดเกราะทั้งหมดสามร้อยชุดขึ้น
 No dinner for him if he misses even a single set
ไม่มีอาหารค่ำสำหรับเขาถ้าเขาคิดถึงแม้แต่ชุดเดียว
”“The one with the surname Ai!” Fatty shouted through clenched teeth
"" คนที่มีนามสกุลไอ! "ไขมันตะโกนผ่านฟันคับ
 Gone was the Fatty who was filled with despair, he was now a raging brown bear
หายไปเป็นไขมันที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังตอนนี้เขาเป็นหมีสีน้ำตาลโกรธ
“No problem! I will not miss a single count!” Lou Lan said happily, clearly excited to be of help to Ai Hui
"ไม่มีปัญหา! 
With a bang, Lou Lan morphed into three ‘zeroes’ and started to count
ด้วยความบางลูลาร์ปรับเปลี่ยนเป็น "ศูนย์" สามและเริ่มนับ
Seeing Lou Lan’s new form, Fatty’s expression changed to one of dread
เมื่อมองรูปลักษณ์ใหม่ของ Lou Lan การแสดงออกของ Fatty เปลี่ยนไปเป็นเรื่องที่น่ากลัว
 Using a flattering voice, he promptly whispered, “Lan Lan, think of all the fun we had just now, aren’t we good brothers? Good brothers should help each other out
ใช้เสียงที่ประจบเขากระซิบทันที "ลานลานคิดถึงความสนุกที่เรามีตอนนี้เราไม่ใช่พี่ชายที่ดีหรือ? 
 Come on, help me count a few free sets and I’ll play with you in the future
มาช่วยช่วยนับชุดฟรีไม่กี่ชุดและฉันจะเล่นกับคุณในอนาคต
”Fatty immediately noticed the sand figures changing swiftly, making him beam with joy
"ไขมันทันทีสังเกตเห็นตัวเลขทรายเปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วทำให้เขาคานด้วยความสุข
Bang!The numbers suddenly returned to zero
บางตัวเลขก็กลับไปที่ศูนย์
Fatty was stunned
ไขมันตกตะลึง
“Add another hundred sets! That’s four hundred sets together! Miss one set and there’ll be no food for you!”Ai Hui’s voice boomed from behind
"เพิ่มอีกร้อยชุด! 
 Fatty trembled as Lou Lan displayed “400
ไขมันสะเทือนขณะที่ Lou Lan แสดง "400
” As if he was afraid that Fatty couldn’t see it clearly, Lou Lan doubled the size of the numbers and brought it right in front of his eyes
"ราวกับว่าเขากลัวว่าไขมันไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน Lou ลานสองเท่าของขนาดของตัวเลขและนำมาไว้ตรงหน้าดวงตาของเขา
 The sand counter then reset to “000
ตัวนับทรายแล้วรีเซ็ตเป็น "000
”“They’re all in this together… crooks working hand in glove with one another
"พวกเขาทั้งหมดอยู่ด้วยกันนี้ ... คนโกงจับมือกับถุงมืออีกคนหนึ่ง
”Fatty ranted on as he brandished the shield
"ไขมันที่กัดขณะที่เขาทำเป็นโล่
Ai Hui took a glance at Fatty and smiled
Ai Hui เหลือบมองไขมันและยิ้ม
 Ai Hui knew best just how lazy this fellow could be
Ai Hui รู้ดีว่าตัวเองเป็นคนขี้เกียจแค่ไหน
 He would definitely not stand if he could sit, and he definitely wouldn’t sit if he could lie down
เขาคงจะยืนไม่ได้ถ้าเขานั่งได้และเขาจะนั่งไม่ได้ถ้าเขาสามารถนอนลงได้
 One of these days, he would succumb to his laziness
วันหนึ่งเขาจะยอมจำนนต่อความเกียจคร้านของเขา
All men must die eventually
ผู้ชายทุกคนต้องตายในที่สุด
Nobody would have cared if Fatty had just died quietly somewhere, but it was just his luck to have bumped into Ai Hui
ไม่มีใครสามารถดูแลได้ถ้า Fatty เพิ่งตายอย่างเงียบ ๆ ที่ไหนสักแห่ง แต่มันก็แค่โชคดีที่เขาได้เจอกับ Ai Hui
Ai Hui had a premonition that the blood catastrophe had only just started
ไอฮุยมีคำวิงวอนว่าความหายนะในเลือดเพิ่งเริ่มต้นขึ้น
 The blood beasts outside of the city were growing stronger, while the situation within Central Pine City was worsening
สัตว์เลือดที่อยู่นอกเมืองกำลังเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่สถานการณ์ภายในศูนย์กลางเมืองซิดนีย์แย่ลง
 Without the Thirteen Divisions, the only people they could depend on were the teachers, students, and the guards of the training grounds
หากไม่มีแผนกสิบสามคนคนเดียวที่จะพึ่งพาได้คือครูนักเรียนและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของพื้นที่ฝึกอบรม
 Was this really enough to repel the beasts?Ai Hui wasn’t sure, but he knew that Central Pine City was no longer the peaceful city he once knew
นี่เป็นเรื่องจริงพอที่จะขับไล่สัตว์ป่าได้หรือไม่ Ai Hui ไม่แน่ใจ แต่เขารู้ว่า Central Pine City ไม่ใช่เมืองสงบที่เขาเคยรู้จัก
 It was now a battlefield
ตอนนี้มันเป็นสนามรบ
Everyone needed to fight for their own destiny
ทุกคนต้องต่อสู้เพื่อโชคชะตาของตัวเอง
Ai Hui knew that Fatty was a coward who would flee at first sight of danger, so he did not mention much else
Ai Hui รู้ว่า Fatty เป็นคนขี้ขลาดที่จะหลบหนีตั้งแต่แรกเห็นอันตรายดังนั้นเขาจึงไม่ได้กล่าวถึงอะไรอีก
 However, the blood poison had already spread to the Induction Ground, so where could they flee to?There was nowhere to run
อย่างไรก็ตามเม็ดเลือดแดงได้แพร่ไปสู่บริเวณ Induction Ground แล้วดังนั้นพวกเขาจึงสามารถหลบหนีไปได้ที่ไหน?
Ai Hui looked at the message tree and saw one of its leaves glowing as if it was breathing
ไอฮุยมองไปที่ต้นไม้ข้อความและเห็นใบของมันเร่าร้อนราวกับกำลังหายใจอยู่
 It was the same leaf as before
มันเป็นใบเดียวกับที่เคย
Ai Hui grabbed a pen from his room before walking towards the tree
ไอฮุยจับปากกาจากห้องก่อนที่จะเดินต่อต้นไม้
Somehow, he found himself unusually nervous
อย่างใดเขาพบว่าตัวเองประสาทผิดปกติ
He felt as if a riddle was about to unravel before his eyes
เขารู้สึกราวกับว่าปริศนากำลังคลี่คลายก่อนที่ตาของเขา
“Are you still alive?”Ai Hui read the four words several times
"คุณยังมีชีวิตอยู่หรือไม่?" Ai Hui อ่านคำสี่คำหลายครั้ง
 He thought about his experiences over the past few days, which now felt like an eternity ago
เขาคิดถึงประสบการณ์ของเขาในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาซึ่งตอนนี้รู้สึกว่าเป็นนิรันดร์ที่ผ่านมา
 To be honest, the battle at the Garden of Life hadn’t had much of an impact on him
ความซื่อสัตย์การต่อสู้ที่สวนแห่งชีวิตไม่ได้มีผลกระทบกับเขามากนัก
 He was, after all, not new to this game
เขาเป็นคนไม่ใหม่ในเกมนี้
 He might be weak, but he was experienced in combat
เขาอาจจะอ่อนแอ แต่เขามีประสบการณ์ในการสู้รบ
Witnessing the drastic changes that befell Central Pine City was what truly affected him
การเห็นการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงที่เกิดขึ้นกับ Central Pine City คือสิ่งที่ส่งผลต่อเขาอย่างแท้จริง
 A dreamscape was shattered
ฝันสลายถูกทำลาย
Ai Hui could sense the sender’s urgency, so he lifted his pen and began to write
Ai Hui รู้สึกถึงความเร่งด่วนของผู้ส่งดังนั้นเขาจึงยกปากกาขึ้นและเริ่มเขียน
“I’m still alive
"ฉันยังมีชีวิตอยู่
”He stared at the black ink fading into the leaf, reminding himself to be as patient and calm as he used to be while hunting dire beasts in the Wilderness
"เขาจ้องมองหมึกสีซีดจางลงไปในใบเตือนตัวเองให้เป็นผู้ป่วยและความสงบในขณะที่เขาเคยเป็นในขณะที่การล่าสัตว์สัตว์ร้ายในถิ่นทุรกันดาร
A short while later, the leaf on his hand lit up again
อีกสักครู่ต่อมาใบไม้บนมือก็สว่างขึ้นอีกครั้ง
 “Thank the heavens you’re alive! Can you tell me where you are now? How is the Avalon of Five Elements doing?”Ai Hui pondered over what to reply before putting his pen to the leaf
"ขอบคุณสวรรค์ที่คุณยังมีชีวิตอยู่! 
“Are you referring to the blood catastrophe? The situation has gone out of control, with the Induction Ground being dragged into it
"คุณกำลังหมายถึงภัยพิบัติในเลือด? 
 Who are you?”Being cautious, he didn’t reveal his location
คุณเป็นใคร? "ระมัดระวังเขาไม่ได้เปิดเผยตำแหน่งของเขา
 He had no idea if the other party was well-intentioned or malicious, trustworthy or otherwise
เขาไม่รู้ว่าพรรคอื่นมีเจตนาดีหรือเป็นอันตรายเชื่อถือได้หรือไม่ก็ตาม
 Also, if the “you” that was mentioned in the first message referred to a group, they would very likely be enemies with the people who unleashed the blood poison
นอกจากนี้ถ้า "คุณ" ที่ถูกกล่าวถึงในข้อความแรกที่อ้างถึงกลุ่มพวกเขามักจะเป็นศัตรูกับผู้ที่ปลดปล่อยพิษในเลือด
Ai Hui remembered the noodle shop girl telling him that this message tree was ancient
Ai Hui จำได้ว่าสาวร้านก๋วยเตี๋ยวบอกเขาว่าต้นไม้ข้อความนี้เป็นของโบราณ
He had a feeling that this message tree had a complicated past
เขารู้สึกว่าต้นไม้ข้อความนี้มีอดีตที่ซับซ้อน
 The people and circumstances that were entwined with it were definitely not minor characters like himself
คนและสถานการณ์ที่ถูกพันด้วยมันไม่ได้เป็นตัวอักษรตัวเล็ก ๆ อย่างตัวเอง
He had no interest in becoming a part of such matters
เขาไม่สนใจที่จะเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องดังกล่าว
All he wanted to do was survive—to make it out of this blood catastrophe alive
สิ่งที่เขาต้องการก็คือรอด - ทำให้มันออกมาจากความหายนะในเลือดนี้มีชีวิตอยู่
 He was just like everyone else, desperately grasping at straws to prevent himself from drowning
เขาเป็นเหมือนคนอื่น ๆ หมดท่าที่หลอดเพื่อป้องกันตัวเองจากการจมน้ำ
Ai Hui was a little distracted
ไอฮุยรู้สึกเบื่อหน่ายเล็กน้อย
 How would the other party reply? Is the blood catastrophe really man-made? Why? Why would anyone do such a thing?He patiently waited for an answer
ฝ่ายอื่นจะตอบอย่างไร? 
The reply took a bit longer this time
การตอบกลับนี้ใช้เวลานานกว่านี้
Ai Hui came back to his senses as the leaf began to glow again
Ai Hui กลับมารู้สึกราวกับใบไม้เริ่มเรืองแสงอีกครั้ง
Had fate finally revealed its hand?
มีโชคชะตาที่สุดเปิดเผยมือของ