Chapter 159: The Warehouse of the Magistrate Court The others still eating were startled by Ai Hui’s gesture
บทที่ 159: คลังสินค้าของศาลพิพากษาคนอื่น ๆ ที่ยังคงกินอาหารก็สะดุ้งตกใจโดยท่าทางของเอไอฮุย
 Fatty was the first to react and immediately grabbed the shield
ไขมันเป็นคนแรกที่ตอบสนองและคว้าโล่ทันที
 With his eyes widened and mouth full of food, he resembled an alert frog
ตาของเขากว้างขึ้นและปากเต็มไปด้วยอาหารเขาคล้ายกบการแจ้งเตือน
 Only then did the others realize something had happened
เฉพาะคนอื่น ๆ ก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
 They knew Ai Hui and were confident in his detection ability
พวกเขารู้ Ai Hui และมั่นใจในความสามารถในการตรวจจับของเขา
Ai Hui abruptly lied on his stomach and pressed his ear to the ground
Ai Hui โกหกเขาอย่างฉับพลันบนท้องของเขาและกดหูของเขาลงกับพื้น
 “The earth is quaking,” Ai Hui said in a low voice
ไอฮิวะพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ
 His behavior made everyone else nervous
พฤติกรรมของเขาทำให้คนอื่น ๆ กังวล
 “What’s causing it?” Jiang Wei asked
"เกิดอะไรขึ้น?" เจียง Wei ถาม
 On the surface, he was tall and impressive with long arms and legs, and his fighting skills were excellent
บนพื้นผิวเขาสูงและน่าประทับใจด้วยแขนยาวและขาและทักษะการต่อสู้ของเขาเป็นเลิศ
 But among this group of people, he didn’t feel confident at all, like an ordinary soldier
แต่ในกลุ่มคนกลุ่มนี้เขาไม่รู้สึกมั่นใจเหมือนทหารธรรมดา ๆ
 “It’s hard to say
"มันยากที่จะพูด
” Ai Hui explained, “Maybe it’s due to the migration of so many beasts, or perhaps something is moving underground within a certain distance
"Ai Hui อธิบายว่า" อาจจะเกิดจากการอพยพของสัตว์จำนวนมากหรืออาจมีบางสิ่งเคลื่อนที่ใต้ดินภายในระยะทางหนึ่ง
 Hmm, I think it’s most likely the beasts
อืมฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นสัตว์
 Are they going to attack the city?” Confused, Ai Hui stood up
พวกเขากำลังจะเข้าโจมตีเมืองหรือไม่? "ไอฮุงลุกขึ้นยืน
 The rest felt relieved
ส่วนที่เหลือรู้สึกโล่งใจ
 They came to the mission believing it no different from the previous ones, but over the past several days, they became more nervous
พวกเขามาถึงภารกิจที่เชื่อว่าไม่ได้แตกต่างจากคนก่อน ๆ แต่ในช่วงหลายวันที่ผ่านมาพวกเขารู้สึกกังวลมากขึ้น
 Now they finally understood Ai Hui’s range of detection as none of them had felt any trembles yet
ตอนนี้พวกเขาก็เข้าใจช่วงการตรวจสอบของ Ai Hui เนื่องจากไม่มีใครรู้สึกสั่นสะเทือน
 Duanmu Huanghun lay down and placed his ears on the ground as Ai Hui did, listening carefully
Duanmu Huanghun นอนและวางหูบนพื้นขณะที่ Ai Hui ทำอย่างฟัง
 He heard nothing
เขาไม่ได้ยินอะไรเลย
 Fatty snorted when he saw Duanmu Huanghun’s attempt
Fatty snorted เมื่อเขาเห็นความพยายามของ Duanmu Huanghun
 How could he compare himself with Ai Hui? It would only lead to disappointment
เขาสามารถเปรียบเทียบตัวเองกับ Ai Hui ได้อย่างไร? 
 “Finished eating? If so, let’s go to the magistrate court now,” Ai Hui said as he stood up
"กินเสร็จแล้ว? 
 They weren’t in the mood to eat anyway
พวกเขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะกินต่อไป
 Hearing Ai Hui’s words, they quickly stood and went after him
ได้ยินคำพูดของ Ai Hui พวกเขารีบยืนขึ้นและเดินตามเขาไป
 The group drew the eye, especially the trio—Duanmu Huanghun, Shi Xueman, and Sang Zhijun—who were equipped with gorgeous equipment indicating their wealth and social status
กลุ่มได้จับตาดูโดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งสามคนคือ Duanmu Huanghun, Shi Xueman และ Sang Zhijun ผู้ซึ่งได้รับการติดตั้งอุปกรณ์อันงดงามซึ่งแสดงถึงความมั่งคั่งและสถานะทางสังคมของพวกเขา
 As soon as they entered the streets, they realized that compared to when they first arrived, something had changed
ทันทีที่พวกเขาเดินเข้าไปในถนนพวกเขาตระหนักว่าเมื่อเทียบกับตอนที่พวกเขามาถึงครั้งแรกบางอย่างก็เปลี่ยนไป
 Nearly everyone on the streets was armed, nervous, and in a hurry to depart
เกือบทุกคนบนท้องถนนมีอาวุธประสาทและรีบออกไป
 They arrived at the heavily guarded magistrate court
พวกเขามาถึงศาลผู้พิทักษ์รักษาอย่างหนัก
 Lookout posts were situated, and many elementalists were on aerial patrol
มีการเฝ้าระวังเสาและมีนักฟิสิกส์หลายคนคอยลาดตระเวนทางอากาศ
 Fortunately, a few guards recognized Shi Xueman and Duanmu Huanghun and immediately let them pass
โชคดีที่นายทหารบางคนรู้จัก Shi Xueman และ Duanmu Huanghun และปล่อยให้พวกเขาผ่านพ้นไป
 Seeing a guard who looked familiar, Duanmu Huanghun approached him and after talking for a minute, returned with a somber expression
เห็นยามที่ดูคุ้นเคย Duanmu Huanghun เข้าหาเขาและหลังจากพูดคุยเป็นเวลาหนึ่งนาที
 “The number of blood fiends outside rose sharply, and some initiated an attack on the city wall this morning
"จำนวนเลือดนอกกายเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและบางคนก็เริ่มโจมตีกำแพงเมืองเช้านี้
 At first, it wasn’t as fierce, but then the intensity began to increase
ตอนแรกมันไม่รุนแรงเท่าไร แต่ความเข้มเริ่มเพิ่มขึ้น
 Just now, the city gate was charged, and twelve people died
ขณะนี้ประตูเมืองถูกตั้งข้อหาและมีผู้เสียชีวิต 12 ราย
” Their faces paled when they heard what Duanmu Huanghun had to say
ใบหน้าของพวกเขาพึมพำเมื่อได้ยินว่า Duanmu Huanghun กล่าวอะไร
 This was the highest number of casualties since Central Pine City decided to defend
นี่เป็นจำนวนผู้เสียชีวิตสูงสุดนับตั้งแต่เซ็นทรัลไพน์ซิตี้ตัดสินใจที่จะปกป้อง
 They couldn’t help but look at Ai Hui
พวกเขาไม่สามารถช่วยได้ แต่มองไปที่ Ai Hui
 Hearing what he said, they held some doubts, but now they were completely convinced that the situation was worse than they initially expected
การฟังสิ่งที่เขากล่าวว่าพวกเขามีข้อสงสัยบางอย่าง แต่ตอนนี้พวกเขาเชื่ออย่างสมบูรณ์ว่าสถานการณ์เลวร้ายกว่าที่พวกเขาคาดไว้ในตอนต้น
 Suddenly, someone shouted, “Earth elementalists! Any earth elementalists? There are fissures in the city wall!” Several earth elementalists followed him out in a hurry
ทันใดนั้นมีคนตะโกนว่า "โลกธาตุ! 
 Their anxiety worsened
ความกังวลของพวกเขาแย่ลง
 They were only students, after all, who had never experienced such severe conditions
พวกเขาเป็นเพียงนักเรียนเท่านั้นที่ไม่เคยประสบกับสภาวะร้ายแรงดังกล่าว
 Shi Xueman and Duanmu Huanghun were both well-known talents chased after wherever they went, but at this moment, their insignificance was made acutely known to them
Shi Xueman และ Duanmu Huanghun เป็นพรสวรรค์ที่มีชื่อเสียงทั้งสองคนไล่ตามพวกเขาไปทุกที่ที่พวกเขาเดิน แต่ในขณะนี้ความสำคัญของพวกเขาก็ถูกทำให้เป็นที่รู้จักอย่างเฉียบพลันแก่พวกเขา
 “Let’s go inside
"เข้าไปข้างในกันเถอะ
” Ai Hui said nothing more
"ไอฮุยพูดอะไรอีก
 His voice brought everyone back from their thoughts and into reality
เสียงของเขาทำให้ทุกคนกลับมาจากความคิดและในความเป็นจริง
 Every one of them felt apprehensive, stretched like a taut string—all except Ai Hui, who seemed as calm as usual
ทุกคนรู้สึกวิตกและยืดตัวราวกับสายคล้องคอทั้งหมดยกเว้นอ้ายฮุ่ยซึ่งดูเหมือนสงบตามปกติ
 His composure settled their nerves
ความสงบของพระองค์ทำให้จิตใจของเขาสงบลง
 Sang Zhijun couldn’t help asking, “Aren’t you afraid, Ai Hui?” “I am,” he answered
Sang Zhijun ไม่สามารถช่วยถามว่า "คุณไม่กลัวหรอฮ่ะ?" "ฉัน" เขาตอบ
 This was out of their expectations
นี่คือความคาดหวังของพวกเขา
 They thought Ai Hui would say something along the lines of, “Why? There’s nothing to be afraid of
พวกเขาคิดว่า Ai Hui จะพูดอะไรบางอย่างตาม "ทำไม? 
” Confused, Sang Zhijun said, “But you don’t look like you’re afraid
"สับสน Sang Zhijun กล่าวว่า" แต่คุณดูไม่เหมือนที่คุณกลัว
” Ai Hui replied without looking back, “You won’t be so nervous either when you’ve been through more battles
"Ai Hui ตอบโดยไม่ได้มองย้อนกลับไปว่า" คุณจะไม่รู้สึกหงุดหงิดอย่างยิ่งเมื่อได้ผ่านศึกมากขึ้น
” Shi Xueman snuck a glimpse at Ai Hui
"Shi Xueman เหลือบมองที่ Ai Hui
 Under the sunlight, his face seemed serene and indifferent, somehow calming her
ภายใต้แสงแดดใบหน้าของเขาดูเหมือนจะสงบและไม่แยแส
 Perhaps this was the difference between a veteran and a rookie
บางทีนี่อาจเป็นความแตกต่างระหว่างทหารผ่านศึกกับมือใหม่
 They could not find the mayor since he was too busy
พวกเขาไม่สามารถหานายกเทศมนตรีเพราะเขายุ่งมาก
 An officer received them instead and brought them to the warehouse
เจ้าหน้าที่ได้รับพวกเขาแทนและพาพวกเขาไปที่โกดัง
 “The materials in the city have been gathered for unified allocation
"วัสดุในเมืองได้รับการรวบรวมเพื่อการจัดสรรแบบครบวงจร
 The mayor has informed me of your special status
นายกเทศมนตรีแจ้งฉันเกี่ยวกับสถานะพิเศษของคุณ
 Each of you may receive one set of equipment, and Ai Hui one more as his reward
แต่ละท่านอาจได้รับอุปกรณ์หนึ่งชุดและ Ai Hui อีกรางวัลหนึ่งเป็นรางวัลของเขา
 By the way, it seems that some members are missing?” Shi Xueman and the others looked embarrassed
ดูเหมือนว่าสมาชิกบางคนจะหายไป? "Shi Xueman และคนอื่น ๆ ดูอาย
 Duanmu Huanghun was the one to answer indifferently, “They didn’t bother to come
Duanmu Huanghun คือคนที่ตอบอย่างไม่แยแสว่า "พวกเขาไม่ต้องห่วง
” The officer didn’t say anything, but he was displeased to hear this
เจ้าหน้าที่ไม่ได้พูดอะไร แต่เขาไม่พอใจที่ได้ยินเรื่องนี้
 However, he understood that children from noble families had had luxurious equipment
อย่างไรก็ตามเขาเข้าใจดีว่าเด็ก ๆ จากครอบครัวชั้นสูงมีอุปกรณ์หรูหรา
 It came as no surprise that they looked down on the equipment here
มันไม่แปลกใจเลยที่พวกเขามองลงไปที่อุปกรณ์ที่นี่
 Despite that, he quietly remembered the names of those who didn’t come
แม้จะมีที่เขาเงียบจำชื่อของผู้ที่ไม่ได้มา
 They had better not come to beg anything from him one day
พวกเขาดีกว่าไม่ได้มาขออะไรจากเขาสักวันหนึ่ง
 Everyone looked at Duanmu Huanghun with strange expressions
ทุกคนมอง Duanmu Huanghun ด้วยการแสดงออกแปลก ๆ
 Even Ai Hui was surprised this time
แม้กระทั่ง Ai Hui ก็รู้สึกประหลาดใจในเวลานี้
What an insidious guy! But Ai Hui was confused
สิ่งที่เป็นคนที่ร้ายกาจ! 
 Why did he glance at me, he wondered
ทำไมเขาถึงมองฉันฉันก็สงสัย
In Duanmu Huanghun’s mind, he always lost to Ai Hui simply because he was not ruthless enough, and he was determined to change it
ในความคิดของ Duanmu Huanghun เขาเสียชีวิตกับ Ai Hui เพียงเพราะเขาไม่ได้เป็นคนไร้ความปราณีและเขาก็ตั้งใจที่จะเปลี่ยนมัน
 How could he lose to Ai Hui? Even in terms of ruthlessness, he had to win over him! Hearing that there would be equipment for all of them, Fatty became excited
เขาจะสูญเสีย Ai Hui ได้อย่างไร? 
 Sure enough, it was promising to follow Ai Hui, even allowing him to choose any equipment from the warehouse of the magistrate court
แน่นอนว่ามีสัญญาว่าจะปฏิบัติตาม Ai Hui แม้กระทั่งการอนุญาตให้เขาเลือกอุปกรณ์ใด ๆ จากคลังสินค้าของศาลผู้พิพากษา
 Jiang Wei and Wang Xiaoshan were also very happy
Jiang Wei และ Wang Xiaoshan มีความสุขมาก
In comparison, Shi Xueman and Sang Zhijun kept their calm
ในการเปรียบเทียบ Shi Xueman และ Sang Zhijun เก็บความสงบไว้
 Truthfully, they agreed with what Duanmu Huanghun had said just now, but in order to not be blacklisted, they pretended to choose their equipment carefully
พวกเขาเห็นด้วยกับสิ่งที่ Duanmu Huanghun บอกตอนนี้ แต่เพื่อไม่ให้มีการขึ้นบัญชีดำพวกเขาแกล้งทำเป็นเลือกอุปกรณ์อย่างระมัดระวัง
 Ai Hui didn’t pay attention to the others
Ai Hui ไม่ให้ความสนใจกับคนอื่น
 He only told Fatty, “You are a shieldman
เขาบอกกับ Fatty ว่า "คุณเป็นโล่ห์
 Don’t choose any irrelevant stuff!” He knew Fatty too well
อย่าเลือกสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้อง! "เขารู้ว่าไขมันดีเกินไป
 Without limits imposed, Fatty would gravitate towards the most expensive one
ไขมันจะจมไปทางที่แพงที่สุด
 “Shieldman?” The officer who brought them in couldn’t help praising Fatty when he saw his hill-like, strong figure
"Shieldman?" เจ้าหน้าที่ที่นำพวกเขาเข้าไม่สามารถช่วยยกย่อง Fatty ได้เมื่อเขาเห็นรูปที่แข็งแกร่งของเขา
 “What a good shieldman! We happen to have a set of armor for that role!” The officer brought them to a set of bronze armor
"เป็นโล่ที่ดี! 
 “This is called the Steady Mountain, which alludes to the phrase, ‘as steady as a mountain’
"นี้เรียกว่าภูเขาคงที่ซึ่ง alludes วลี 'เป็นมั่นคงเป็นภูเขา'
 Its weight is as high as two hundred eighteen kilograms
น้ำหนักของมันสูงถึงสองร้อยสิบแปดกิโลกรัม
” Jiang Wei and Wang Xiaoshan, and even Shi Xueman and Sang Zhijun were astounded at this frightening number
Jiang Wei และ Wang Xiaoshan และแม้แต่ Shi Xueman และ Sang Zhijun ก็ตกใจมากที่ตัวเลขที่น่ากลัวนี้
 The officer was pleased to see their expressions
เจ้าหน้าที่ยินดีที่จะเห็นการแสดงออกของพวกเขา
 It vexed him to hear that those highborn kids dared to look down upon this warehouse
มันทำให้เขารำคาญที่จะได้ยินว่าเด็กที่เกิดจากเด็กเหล่านี้กล้าที่จะมองไปที่คลังสินค้านี้
 Now that he saw the amazement on everyone’s face, the officer felt at ease, more comfortable than when eating elemental food
ตอนนี้เขาเห็นความประหลาดใจบนใบหน้าของทุกคนเจ้าหน้าที่รู้สึกสบายใจสะดวกสบายกว่าเมื่อกินอาหารตามธาตุ
 He began to explain without end
เขาเริ่มอธิบายโดยไม่มีที่สิ้นสุด
 “Although it looks ordinary and wasn’t made by a well-known craftsman, it is definitely a rare armor of superior quality
"แม้ว่าจะดูเหมือนธรรมดาและไม่ได้ทำโดยช่างฝีมือที่รู้จักกันดีก็เป็นมั่นเหมาะเกราะที่หายากมีคุณภาพดีกว่า
 The first time the mayor laid eyes on it, he praised it and even tested a saber against it himself, only to find that the saber could not break it
เป็นครั้งแรกที่นายกเทศมนตรีมองตามันเขายกย่องและทดสอบดาบด้วยตัวเองเพียงเพื่อจะพบว่าดาบไม่สามารถทำลายมันได้
 At the time, the mayor asserted that only a person born with amazing strength would be able to wear it
ในเวลานั้นนายกเทศมนตรียืนยันว่ามีเพียงบุคคลที่เกิดมาพร้อมกับความน่าอัศจรรย์เท่านั้นที่จะสามารถสวมใส่ได้
 Do you want to give it a try?” From the very beginning, Fatty’s eyes were glued onto it
คุณต้องการลองดูไหม? "ตั้งแต่เริ่มแรกตาของ Fatty ก็ติดกาวไว้
 After experiencing life and death, he knew that for a shieldman, such heavy armor could greatly increase chances of survival
หลังจากประสบชีวิตและความตายเขารู้ว่าสำหรับ shieldman, เกราะหนักเช่นมากอาจเพิ่มโอกาสของการอยู่รอด
 Moreover, he was experienced enough to know that he would never be able to afford such an armor
นอกจากนี้เขามีประสบการณ์เพียงพอที่จะรู้ว่าเขาจะไม่สามารถที่จะจ่ายได้เช่นเกราะ
 “Yes, I want this one,” Fatty said without hesitation
"ใช่ฉันต้องการอย่างนี้" Fatty กล่าวโดยไม่ลังเลใจ
Then without seeking help from the others, he grabbed it with one hand and began to equip it clumsily
จากนั้นไม่ได้รับความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ เขาคว้ามันไว้ด้วยมือข้างหนึ่งและเริ่มสร้างมันอย่างงุ่มง่าม
 When he finally finished, the others gasped in surprise
เมื่อในที่สุดเขาก็เสร็จคนอื่น ๆ ก็ประหลาดใจ
 He was already as strong as a hill, but now with the Steady Mountain, anyone who saw him had to bear a heavy pressure
เขาแข็งแรงพอ ๆ กับเนินเขาแล้ว แต่ตอนนี้กับภูเขาคงที่ทุกคนที่เห็นเขาต้องรับแรงกดดัน
 Even the shadow he cast seemed thicker than before
แม้แต่เงาที่เขาโยนดูหนาขึ้นกว่าก่อน
 Excited, Fatty strolled around the room
ตื่นเต้นเดินรอบห้อง Fatty
 It seemed as though the armor weighing two hundred eighteen kilograms had no influence on his movements at all
ดูเหมือนเกราะที่มีน้ำหนักสองร้อยสิบแปดกิโลกรัมไม่มีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหวของเขาเลย
 Yet without warning, he began to wail loudly, tears streaming down his face
แต่โดยไม่มีคำเตือนเขาเริ่มร้องไห้เสียงดังน้ำตาไหลลอดหน้า
 This was his first time having armor
นี่เป็นครั้งแรกของเขาที่มีเกราะ
 The laborers in the Wilderness had no armor or protection, which was a major reason behind their deaths
คนงานในถิ่นทุรกันดารไม่มีอาวุธหรือการป้องกันซึ่งเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้พวกเขาเสียชีวิต
 With their meager earnings, it was impossible for them to buy such expensive equipment
ด้วยรายได้ที่น้อยมากพวกเขาจึงไม่สามารถซื้ออุปกรณ์ราคาแพงดังกล่าวได้
 They were used to facing the sharp claws and tusks of wild beasts without any protection
พวกเขาถูกนำมาใช้เพื่อหันหน้าไปทางกรงเล็บคมและงาของสัตว์ป่าโดยไม่มีการป้องกันใด ๆ
 Now he was bundled up within the armor
ตอนนี้เขาถูกรวมไว้ในชุดเกราะ
 The unaccustomed sense of safety made him cry aloud
ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยในด้านความปลอดภัยทำให้เขาร้องดัง
 And the cry stunned everyone else
เสียงร้องตะลึงทุกคน
 But Ai Hui understood Fatty’s feelings
แต่อ้ายฮุ่ยเข้าใจความรู้สึกของ Fatty
 He patted him on the armor and said, “Take care of the armor
เขาตบเขาบนเกราะและพูดว่า "ดูแลเกราะ
 Don’t lose it
อย่าเสียมัน
” “Sure,” Fatty replied
"" แน่นอน "ไขมันตอบ
 He stopped crying and said earnestly with a nasally voice, “I won’t
เขาหยุดร้องไห้และพูดอย่างจริงจังด้วยเสียงจมูก "ฉันจะไม่
” This was the most expensive armor he had ever owned
"นี่เป็นเกราะราคาแพงที่สุดที่เขาเคยเป็นเจ้าของ
 He would never lose it, no matter what
เขาจะไม่มีวันสูญเสียมันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
 Holding a heavy shield weighing 175 kilograms in one hand and wearing a heavy armor of 218 kilograms, Fatty could still walk around as usual
ถือโล่หนักน้ำหนัก 175 กิโลกรัมไว้ในมือเดียวและสวมเกราะหนัก 218 กิโลกรัมไขมันสามารถเดินไปมาได้ตามปกติ
 The rest could hardly move their eyes away from him
ส่วนที่เหลือแทบจะไม่สามารถขยิบตาออกห่างจากเขาได้
 They used to regard Fatty as a useless person, but this visual impact now changed their perceptions
พวกเขาเคยถือว่าไขมันเป็นคนไร้ประโยชน์ แต่ผลกระทบทางสายตานี้เปลี่ยนความรู้สึกของพวกเขา
 “Everybody, choose your equipment now,” Ai Hui said
"ทุกคนเลือกอุปกรณ์ของคุณตอนนี้" Ai Hui กล่าว
 The others began to search for what they wanted
คนอื่น ๆ เริ่มค้นหาสิ่งที่พวกเขาต้องการ
 Ai Hui also began to think about what equipment he would need
ไอฮุยก็เริ่มคิดถึงอุปกรณ์ที่เขาต้องการ
 His current weapon was the Dragonspine Inferno, which he would not need to change for a while
อาวุธปัจจุบันของเขาคือ Dragonspine Inferno ซึ่งเขาไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนไปชั่วขณะหนึ่ง
 The Drifting Cloud Boots were also the best shoes he could have
Drifting Cloud Boots เป็นรองเท้าที่ดีที่สุดที่เขาสามารถมีได้
 Moreover, the Blood Bandages were good protective equipment that would not influence his agility
นอกจากนี้ผ้าพันแผลในเลือดยังเป็นอุปกรณ์ป้องกันที่ดีซึ่งจะไม่ส่งผลต่อความคล่องตัวของเขา
 And with Fatty as his shieldman, he didn’t place high requirements on his own protection
และด้วยไขมันเป็นโล่ของเขาเขาไม่ได้วางความต้องการสูงในการป้องกันตัวเอง
 “Do you have anything like azure wings that I can use?” Ai Hui asked
"คุณมีปีกสีฟ้าที่ฉันสามารถใช้ได้หรือไม่?" ไอฮิวถาม
 The warehouse officer immediately understood
เจ้าหน้าที่คลังสินค้าเข้าใจทันที
 “You mean the kind of equipment that enables you to fly? I think you can only use the cloak
"คุณหมายถึงชนิดของอุปกรณ์ที่ช่วยให้คุณสามารถบิน? 
” “Cloak?” Ai Hui’s eyes brightened
"" เสื้อคลุม? "นัยน์ตาของไอฮิวสว่างขึ้น
 The officer quickly found one and said, “We pay attention to what students need, too
เจ้าหน้าที่ได้อย่างรวดเร็วพบหนึ่งและกล่าวว่า "เราใส่ใจกับสิ่งที่นักเรียนต้องการด้วย
 Your elemental energy is of the metal attribute, right? Here’s one you can wear
พลังงานธาตุของคุณมีลักษณะเป็นโลหะหรือไม่? 
 It’s called the Golden Wind
เรียกได้ว่าเป็น Golden Wind
 It enables you to fly by erupting metallic wind
ช่วยให้คุณบินโดยการเป่าลมโลหะ
”“Then that’s it,” Ai Hui said without hesitation
"" งั้นเหรอ "เออฮุยกล่าวโดยไม่ลังเล
 Apart from the cloak, Ai Hui was allowed one more, but he didn’t know what he wanted either
นอกจากเสื้อคลุมแล้ว Ai Hui ยังได้รับอนุญาตอีก แต่เขาก็ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร
 Therefore, he decided to make a sweep around the warehouse
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะกวาดรอบคลังสินค้า