Chapter 37 Chapter 37: Notify The Duke’s Mansion     Seeing that both Huang Xiaolong and Fei Hou had ignored his loud warning and remained standing in the middle of the pathway, The captain of the guards stopped yelling and decided that he couldn’t be bothered
เมื่อเห็นว่าทั้ง Huang Xiaolong และ Fei Hou ไม่สนใจคำเตือนอันดังของเขาและยืนอยู่ตรงกลางทางเดินกัปตันนายทหารก็หยุดร้องและตัดสินใจว่าเขาจะไม่ได้ใส่ใจ
 The lives of two penniless commoners didn’t matter even if they died
การมีชีวิตอยู่ของสองคนสามัญไม่มีเงินไม่สำคัญแม้ว่าพวกเขาจะเสียชีวิตก็ตาม
 Things like this happened every other day in the Luo Tong Kingdom, it was nothing new
สิ่งต่างๆเช่นนี้เกิดขึ้นทุกวัน ๆ ในอาณาจักร Luo Tong มันไม่มีอะไรใหม่
 A blood-thirsty light flickered in the eyes of the yellow-robed young man, Meng Xia, and he urged his mount to go even faster when he saw that two people were blocking his way
ไฟกระหายเลือดกระพริบในสายตาของชายหนุ่มที่สวมเสื้อเหลือง Meng Xia และเขากระตุ้นให้เขาขึ้นไปเร็วยิ่งขึ้นเมื่อเห็นว่ามีคนสองคนขวางทางของเขา
 While the guards looked on with frightened expressions on their faces, Meng Xia’s Horned Rhino had gotten to Huang Xiaolong, and in just a matter of seconds, Huang Xiaolong would have been sent flying from the impact
ในขณะที่ยามมองด้วยความหวาดกลัวบนใบหน้าของพวกเขา Meng Xia ของ Rhino Horned ได้รับการ Huang Xiaolong และในเวลาเพียงไม่กี่วินาที, Huang Xiaolong จะได้รับการส่งบินจากผลกระทบ
 At the last second, Fei Hou moved
ในวินาทีสุดท้าย Fei Hou ย้าย
 A long sword had already appeared in his hand, and with a swing of his arm, many rays of sword light danced out
ดาบยาวได้ปรากฏตัวขึ้นแล้วในมือของเขาและด้วยการแกว่งแขนของเขามีแสงดาบหลายดวงเต้นออกมา
 “Roar!” the bloodcurdling screams from the Horned Rhinos were heard and then everyone noticed that the Horned Rhino was no longer charging forward; its legs could no longer support its weight and it tumbled forward
"เสียงคำราม!" เสียงกรีดร้องตะโกนจาก Rhinos Horned ได้ยินแล้วทุกคนสังเกตเห็นว่าแรดเขาไม่ได้ชาร์จไฟไปข้างหน้า; 
 Blood spurted from its body like a geyser eruption and Meng Xia was thrown off its back
เลือดไหลออกมาจากร่างกายของมันเช่นการปะทุของน้ำพุร้อนและ Meng Xia ถูกโยนออกจากด้านหลัง
                                   The Horned Rhinos following behind were no exception; once they had reached within ten meters of Huang Xiaolong, they all tumbled with blood spurting from their wounds and their riders were thrown off
Rhinos หลังข้างหลังไม่มีข้อยกเว้น 
 The beasts wails lasted for a short while and as the tremors ceased, only the moans of the yellow-robed young man could be heard
สัตว์ร้ายคร่ำครวญอยู่ครู่หนึ่งและเมื่อความสั่นสะเทือนหยุดลงเพียงเสียงครวญครางของชายหนุ่มที่สวมเสื้อสีเหลืองก็จะได้ยิน
 The Guard Captain and the other guards were stunned at the sight of the fallen Horned Rhinos’ twitching in a pool of their own blood
กัปตันยามและยามอื่น ๆ ได้ตะลึงเมื่อเห็นการกระตุก Rhinos ของเขาที่จมอยู่ในสระเลือดของตัวเอง
   The Guard Captain felt his throat dry up as he stared at Fei Hou in horror
ยามกัปตันรู้สึกลำคอของเขาแห้งขึ้นในขณะที่เขาจ้องมองที่ Fei Hou ด้วยความสยดสยอง
 Finally, Meng Xia, the yellow-robed young man, got up with difficulty and was extremely angered when he saw his beloved mount lying in a pool of blood
ในที่สุดเม้งเซ่ชายหนุ่มที่สวมชุดสีเหลืองลุกขึ้นยืนด้วยความยากลำบากและรู้สึกโกรธมากเมื่อได้เห็นภูเขาอันเป็นที่รักของเขานอนอยู่ในสระเลือด
 Pointing at Huang Xiaolong and Fei Hou in anger, he yelled, “Rebels! Rebels! You cheap lowly commoners dared to kill my mount, you deserve to die! Kill them for me! No wait! First, cut off their hands, then their legs and feed it to the dogs!” The yellow-robed young man’s guards crawled up, and when they heard their young master’s order, they quickly pulled out their swords and rushed up together
ชี้ไปที่หวงเสี่ยวหลุงและ Fei Hou ด้วยความโกรธเขาตะโกนว่า "กบฏ! 
 In Royal City, only they harassed the commoners and never the other way round; yet today, they didn’t know from where these two crept out that they actually dared to kill their mounts! The attacks from the guards were ruthless; each slash was intended to maim
ในรอยัลซิตี้พวกเขาล่วงละเมิดคนธรรมดาและไม่เคยไปรอบ ๆ 
 It seemed that they planned to first cut off Huang Xiaolong and Fei Hou’s arms and then the legs
ดูเหมือนว่าพวกเขาวางแผนที่จะตัดแขน Huang Xiaolong และ Fei Hou ก่อนแล้วจึงขา
 Fei Hou’s eyes turned cold and snorted
ดวงตาของ Fei Hou เปลี่ยนไปและหวาดกลัว
 He stood still as he raised up his sword and once again waved it sending out sharp rays of sword light which snaked through the group of incoming guards
เขาลุกขึ้นยืนขณะที่เขายกดาบขึ้นและโบกมือให้มันอีกครั้งส่งแสงแห่งแสงดาบที่ส่องผ่านกลุ่มผู้คุ้มกันเข้ามา
 An agonizing scream sounded every time a light flickered
เสียงกรีดร้องที่เร่าร้อนทุกครั้งที่มีแสงกระพริบ
 Before the very eyes of the city gate guards, a flurry of arms shot up to the sky and before falling to the ground
ก่อนที่สายตาของยามประตูเมืองจะลุกลามไปถึงท้องฟ้าและก่อนที่จะล้มลงกับพื้น
 “My hand, my hand!” “My hand’s cut off!” The guards cried out in pain
"มือของฉันมือของฉัน!" "มือของฉันถูกตัดออก!" ยามที่ร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด
 Initially, the angered yellow-robed young man who ordered his guards to dismember Huang Xiaolong and Fei Hou stiffened, followed by fear, and panic
ตอนแรกชายหนุ่มที่โหดเหี้ยมสีเหลืองคนหนึ่งซึ่งสั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเขาหลุดพ้นหวงเสี่ยวหลุงและเฟใจวูออกไปตามด้วยความหวาดกลัวและความตื่นตระหนก
 Fei Hou walked slowly walked over his direction
Fei Hou เดินช้าๆเดินไปตามทิศทางของเขา
 Terrified, the yellow-robed Meng Xia retreated, saying “You fellows are just a bunch of dirty, worthless nobodies, what do you think are doing?! I am the young master of the Duke’s Mansion! If you dare hurt even a strand of my hair, you will die like dogs!” He wasn’t bluffing, someone once wounded him just slightly, and both the man and his entire family of more than a hundred people were killed
"นายเป็นเพื่อนสนิทของกลุ่มคนสกปรกที่ไม่มีค่าอะไรที่คุณคิดว่ากำลังทำอยู่?! 
 “Hurt a strand of your hair?” Fei Hou expression remained unchanged
"ทำร้ายเส้นผมของคุณหรือไม่" Fei Hou แสดงออกไม่เปลี่ยนแปลง
 Without warning, Fei Hou’s sword suddenly slashed out and a ray of sword light swirled around Meng Xia’s head
โดยไม่ได้รับคำเตือนใด ๆ ดาบของ Fei Hou ก็เฉือนออกมาและแสงแห่งแสงดาบหมุนวนไปรอบ ๆ หัวของ Meng Xia
  Meng Xia shrieked in fright, his body quivering, as Fei Hou sheathed his long sword; then, Huang Xiaolong noticed an acrid smell
เม้งเซี้ยวร้องไห้ร่างของเขาสั่นขณะที่ Fei Hou เอาดาบยาว; 
 Looking at the yellow-robed young man, Huang Xiaolong saw the lower half of his body was wet
มองไปที่ชายหนุ่มที่สวมเสื้อเหลือง Huang Xiaolong เห็นว่าครึ่งล่างของร่างกายของเขาเปียก
 Urine flowed down as he screamed
ปัสสาวะไหลลงขณะที่เขากรีดร้อง
 Seeing a Duke Mansion disciple act so cowardly, he smirked saying, “Little brat, don’t worry, I won’t kill you
เมื่อเห็นลูกศิษย์ Duke Mansion ทำตัวขี้ขลาดเขาก็ยิ้มว่า "เด็กน้อยไม่ต้องห่วงฉันจะไม่ฆ่าคุณ
 You aren’t dead yet!” When the young man heard that, he opened his eyes and realized that his head was still attached and his was neck is fine too
คุณยังไม่ตาย! "เมื่อชายหนุ่มคนนั้นได้ยินเช่นนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นและตระหนักว่าศีรษะของเขายังติดอยู่
 Only his hair was shaved off by Fei Hou’s sword and he had become bald! A breeze blew past, and his scalp felt cold
เฉพาะผมของเขาถูกโกนโดยดาบ Fei Hou และเขาได้กลายเป็นหัวล้าน! 
 Meng Xia’s heart seemed to shiver uncontrollably like it was going to burst out from his chest, his back dampened by cold sweat
หัวใจของ Meng Xia ดูเหมือนจะสั่นสะท้านเหมือนกับว่ามันกำลังจะโผล่ออกมาจากหน้าอกหลังของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น
 “The next time you insult my Young Master, calling him a dirty commoner, it won’t be just your hair
"ในครั้งต่อไปที่คุณดูถูกนายหนุ่มของฉันเรียกเขาว่าคนสามัญสกปรกมันจะไม่เป็นแค่เส้นผมของคุณ
 I will cut away your scalp layer by layer!” said Fei Hou as he stared coldly at the young man, letting the words sink in one by one
ฉันจะตัดชั้นหนังศีรษะของคุณตามชั้น! "Fei Hou กล่าวขณะที่เขาจ้องมองที่ชายหนุ่มอย่างเย็นชาโดยปล่อยให้คำพูดจมลงทีละคน
   Meng Xia stood there dazedly; he had been frightened senseless by Fei Hou using a sword to shave off his hair
Meng Xia ยืนอยู่ที่นั่นอย่างมึนงง 
 Fei Hou went back to Huang Xiaolong, and asked, “Young Master, are you alright?” “I’m okay
Fei Hou กลับไปที่ Huang Xiaolong และถามว่า "Young Master คุณสบายดีไหม" "ฉันสบายดี
” Huang Xiaolong nodded and said, “Let’s go, we enter the city!” He turned and walked towards the city gates
"หวงเสี่ยวหลุงพยักหน้าและตรัสว่า" ไปเถอะเราเข้าไปในเมือง! "เขาหันกลับและเดินไปที่ประตูเมือง
 When he passed by the Guard Captain, he stopped and with a cold expression, he asked, “Do you still want admission fees?” The Guard Captain immediately knelt down, begging for mercy: “No no no no, don’t want! Little Ancestor, mercy, spare my life!” He was so frightened that he even used the honorific ‘Little Ancestor’ when addressing Huang Xiaolong
เมื่อกัปตันเดินผ่านกัปตันกัปตันเขาหยุดและด้วยความรู้สึกหนาว ๆ เขาก็ถามว่า "คุณยังต้องการค่าเข้าชมหรือไม่?" กัปตันกัปตันทันทีคุกเข่าลงขอทานด้วยความเมตตา: "ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ต้องการ! 
 Huang Xiaolong asked yet another question, “Am I still a lowly dirty commoner?” The Guard Captain shook his head vigorously, shaking his hands: “No, no, no, Little Ancestor, you are the highest of nobility, a true noble!” “If I’m a noble, then what about him?” asked Huang Xiaolong as he suddenly pointed at the yellow-robed young man whose robes were still dripping with piss
นายหวงเสี่ยวหลงถามอีกคำถามหนึ่งว่า "ฉันยังเป็นคนสกปรกที่ต่ำต้อยหรือไม่?" กัปตันกัปตันส่ายหน้าอย่างแรงและจับมือเขาว่า "ไม่ใช่ไม่ลางบรรพบุรุษคุณเป็นชนชั้นสูงที่สุด 
 The Guard Captain face reddened not knowing how to answer and Fei Hou glared at him
นายกัปตันกัปตันหน้าแดงไม่ทราบว่าจะตอบอย่างไรและเฟฮี Hou จ้องมองเขา
  The glare made the Guard Captain weak with fright, his butt muscles loosened and he let out a loud fart, before quickly saying, “He, he is the dirty cheap commoner!” The moment the words left his mouth he almost wanted to die; as a Guard Captain he actually dared utter such blasphemy against a young master of the Duke household! If the matter spread to the Duke’s ears, he would definitely lose his job, but he wondered if his life could be kept
แสงจ้าทำให้กัปตันกัปตันอ่อนแอด้วยความตกใจกล้ามเนื้อก้นของเขาหลุดออกและเขาก็ผายออกมาดัง ๆ ก่อนจะรีบพูดว่า "เขาเป็นคนสามัญที่สกปรกมาก!" ขณะที่คำพูดจากปากของเขาเกือบจะอยากตาย 
 “What about you?” asked Huang Xiaolong
"แล้วนายหวงเซี่ยวลอง
 “I’m a dog; I’m just a dog!” With his face as a pale as a white sheet, the Guard Captain answered and kept repeating it, over and over again
"ฉันเป็นสุนัข; 
 Huang Xiaolong expression turned indifferent as he turned around and walked away, continuing towards the city with Fei Hou following at his side
การแสดงออกของ Huang Xiaolong เปลี่ยนไปเฉยๆเมื่อเขาหันกลับไปและเดินออกไปเรื่อย ๆ ไปทางเมือง Fei Hou ต่อไปที่ด้านข้างของเขา
 The moment Huang Xiaolong and Fei Hous’ silhouettes had gone far away, the Guard Captain’s legs gave out, he sat his arse on the ground with an ugly expression, as if he had just swallowed dog shit
ช่วงเวลาที่ Huang Xiaolong และ Fei Hous 'silhouettes ไปไกลห่างขาของ Guard Captain ก็โผล่ออกมาเขานั่งตูดอยู่บนพื้นด้วยการแสดงออกอันน่ารังเกียจราวกับว่าเขาเพิ่งกลืนเขี้ยวสุนัข
 The other guards looked at him with concern; one them came to his side and whispered, “Captain, about Young Master Meng Xia… Should we inform the Duke's Mansion?” All this time, the yellow-robed young man still stood in a daze on the same spot and around him were all the guards who lost their arms still moaning in pain
ยามอื่น ๆ มองเขาด้วยความห่วงใย 
 “Inform the Duke’s Mansion?” Hearing this, the Guard Captain jumped up: “Yes, yes , yes, inform the Duke’s Mansion!” At this time the Guard Captain’s eyes burned with hatred staring at Huang Xiaolong and Fei Hou’s receding figure
"แจ้งให้ดยุคแห่งแมนชั่น?" ได้ยินเรื่องนี้ยามกัปตันกระโดดขึ้น: "ใช่ใช่ใช่แจ้งให้แมนชั่นของดยุค!" คราวนี้สายตากัปตันของกัปตันไฟไหม้ด้วยความเกลียดชังจ้องมองที่ร่างของหวงเสี่ยวหง
 “You dirty commoners actually dared to hurt the Duke Mansion’s Young Master; I will let you taste the consequences!”   At this moment, Huang Xiaolong and Fei Hou had already stepped into the city
"นายสามัญที่สกปรกจริงกล้าที่จะทำร้ายนายหนุ่มของ Duke Mansion; 
 “Young Master, don’t worry
"นายหนุ่มไม่ต้องเป็นห่วง
 A Duke Mansion? Nothing will happen
ดยุคแมนชั่น? 
” Fei Hou assured Huang Xiaolong
Fei Hou มั่นใจ Huang Xiaolong
 Huang Xiaolong nodded his head
หวงเสี่ยวหลุงพยักหน้ารับศีรษะ
 He knew that since Fei Hou had acted like this, it meant that he had aces under his sleeves
เขารู้ว่าตั้งแต่ Fei Hou ทำแบบนี้มันก็หมายความว่าเขามีเอซใต้แขนเสื้อของเขา
 Even though he didn’t intend to rely solely on Fei Hou’s strength, since Fei Hou said so, then he was sure nothing would happen
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตั้งใจที่จะพึ่งพาความแข็งแรงของ Fei Hou เพราะ Fei Hou กล่าวอย่างนั้นแล้วเขาก็มั่นใจว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น