Chapter 94 Chapter 94: Strange Little Town   As Huang Xiaolong walks towards the group, all the students turned their heads looking over to his direction with complex emotions evident in their eyes
บทที่ 94 บทที่ 94: เมืองเล็ก ๆ ที่แปลกประหลาดขณะที่หวงหลี่หลี่ลองเดินไปที่กลุ่มนักเรียนทุกคนหันศีรษะมองไปที่ทิศทางของเขาด้วยอารมณ์ที่เห็นได้ชัดเจนในสายตาของพวกเขา
 After all, Huang Xiaolong had advanced to the Seventh Order and requested for a class advancement test
หลังจากที่ทั้งหมดหวงเสี่ยวหลงได้ก้าวเข้าสู่การสั่งซื้อลำดับที่เจ็ดและขอให้ทดสอบความก้าวหน้าในชั้นเรียน
 Yesterday, not long after Huang Xiaolong returned to Tianxuan Mansion, the news had spread throughout the Cosmic Star Academy
เมื่อไม่นานมานี้หลังจากที่นายหวงหลี่หลี่กลับมายัง Tianxuan Mansion ข่าวดังกล่าวได้แพร่กระจายไปทั่ว Cosmic Star Academy
 Once again, Huang Xiaolong had become the center of attention in Cosmic Star Academy
อีกครั้ง Huang Xiaolong กลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจใน Cosmic Star Academy
 Ye Yong walked out from the group of students towards Huang Xiaolong, and laughed when he came before Huang Xiaolong, “Xiaolong, I didn’t expect since we last meet, not even three months had passed and you have already broken through to the Seventh Order!” “I was lucky
Ye Yong เดินออกจากกลุ่มนักเรียนไปยัง Huang Xiaolong และหัวเราะเมื่อเขามาก่อน Huang Xiaolong ว่า "Xiaolong ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรเมื่อเจอกันครั้งสุดท้ายไม่ถึงสามเดือนและคุณได้ผ่านไปแล้วถึง Seventh 
” Huang Xiaolong said
"หวงเสี่ยวหลุงกล่าว
 Lucky? Ye Yong shook his head
โชคดี? 
 If being lucky could allow one to advance into the Seventh Order, then the majority of people in the Martial Spirit World would not be stuck in the Fourth Order, Fifth Order, or the Sixth Order for their entire lives
ถ้าเป็นความโชคดีอาจทำให้หนึ่งในลำดับที่เจ็ดจากนั้นคนส่วนใหญ่ในโลกแห่งการต่อสู้จะไม่ติดอยู่ในลำดับที่สี่ลำดับที่ห้าหรือลำดับที่หกสำหรับชีวิตทั้งหมดของพวกเขา
 Breaking through to the Seventh Order required more than luck
การผ่านไปยังคำสั่งที่เจ็ดต้องมีมากกว่าความโชคดี
 At this time, from some distance away, Lu Kai arrived accompanied by a team of palace guards
ในเวลานี้จากระยะไกลบางอย่าง Lu Kai มาพร้อมกับทีมยามรักษาพระองค์ของพระราชวัง
   Arriving at the square, Lu Kai did not feel it was strange seeing Huang Xiaolong’s presence; apparently, he too had heard about Huang Xiaolong’s breakthrough and his request for the assessment
เมื่อมาถึงจัตุรัสลูไคไม่ได้รู้สึกแปลกที่ได้เห็นการปรากฏตัวของหวงเสี่ยวหนิง 
 Looking at Huang Xiaolong, Lu Kai felt complicated
มองไปที่หวงเสี่ยวหลุงลูไครู้สึกซับซ้อน
 Once both of them passed this class advancement test, they would be promoted to the Second Year’s Class Six, becoming classmates
เมื่อทั้งสองคนผ่านการทดสอบความก้าวหน้าในระดับนี้พวกเขาจะได้รับการเลื่อนชั้นเป็นปีที่สองของปีที่หกกลายเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียน
 “Let’s compete again in this assessment, what do you think?” Lu Kai looked at Huang Xiaolong, and baited, “A bet of three hundred thousand gold coins!” “Three hundred thousand? Very well, what are we competing in?” Somebody wanted to gift him three hundred thousand gold coins, so of course Huang Xiaolong would not refuse
"ลองมาแข่งขันกันอีกครั้งในการประเมินนี้คุณคิดยังไงล่ะ?" Lu Kai มองไปที่ Huang Xiaolong และแย่ง "เดิมพันสามแสนเหรียญทอง!" "สามแสน? 
 “Since the assessment this time is to kill bandits, then we shall compete and see who kills the most bandits
"ตั้งแต่การประเมินครั้งนี้คือการฆ่าโจรเราจะต้องแข่งขันและดูว่าใครฆ่าโจรที่สุด
” Lu Kai said in a sullen voice
"Lu Kai พูดด้วยเสียงบูดบึ้ง
 He lost to Huang Xiaolong during the Academy competition; however, killing bandits does not solely rely on strength, and Lu Kai does not think he would lose to Huang Xiaolong in killing more bandits
เขาแพ้หว่องเซี่ยวลองระหว่างการแข่งขันของสถาบัน 
 Huang Xiaolong nodded, indicating he agreed with Lu Kai’s proposal
Huang Xiaolong พยักหน้าชี้ว่าเห็นด้วยกับข้อเสนอของ Lu Kai
 Shortly after that, all students were gathered and the Second Year Class Six’s teacher was also a beautiful female teacher called Chen Feirong
ไม่นานหลังจากนั้นนักเรียนทุกคนก็มาชุมนุมกันและครูชั้นปีที่ 2 ของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ก็ยังเป็นครูหญิงที่สวยงามชื่อว่า Chen Feirong
 Chen Feirong was a different type compared to Xiong Meiqi; while the latter was cold with an arrogant bearing, Chen Feirong was like a fresh, gentle white lily
เฉิน Feirong เป็นชนิดที่แตกต่างเมื่อเทียบกับ Xiong Meiqi; 
 Her every move was soft and gentle and a smile graced her face as she spoke, giving a calm feeling
การเคลื่อนไหวทุกครั้งของเธอนุ่มนวลและอ่อนโยนและยิ้มให้ใบหน้าของเธอขณะที่เธอพูดให้ความรู้สึกสงบ
   This time, the task of killing bandits near the border is led by her
เวลานี้ภารกิจของการฆ่าโจรที่อยู่ใกล้ชายแดนถูกนำโดยเธอ
 Chen Feirong smiled at Huang Xiaolong and Lu Kai when she came to the square
เฉิน Feirong ยิ้มให้กับ Huang Xiaolong และ Lu Kai เมื่อเธอมาที่จัตุรัส
 Both Huang Xiaolong and Lu Kai were ‘celebrities’ of the Academy, and of course she could recognize them both
ทั้ง Huang Xiaolong และ Lu Kai เป็น 'คนดัง' ของ Academy และแน่นอนว่าเธอสามารถรู้จักพวกเขาทั้งสองได้
 Yesterday, Principal Sun Zhang and Xiong Chu called her over to the Principal’s room and with a deadpan, somber face they emphasized that no matter what, she must ensure the safety of Huang Xiaolong and Lu Kai during this trip
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาอาจารย์ใหญ่ดวงอาทิตย์และจางซูได้เรียกเธอไปที่ห้องของ Principal และด้วยหน้าตาที่มืดมนเขาเน้นย้ำว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอต้องมั่นใจในความปลอดภัยของ Huang Xiaolong และ Lu Kai ในระหว่างการเดินทางครั้งนี้
 And due to this very reason, other than her leading the team, there were two other Tenth Order teachers accompanying them
และด้วยเหตุนี้เองนอกเหนือจากที่เธอเป็นผู้นำทีมมีครูอีกสองคนที่สั่งการมาร่วมด้วย
 “Since everyone is here, let’s depart!” Chen Feirong ordered
"เนื่องจากทุกคนมาถึงที่นี่แล้วเรามาเถอะ!" เฉิน Feirong สั่ง
 A little over one hour later, the group had left the Royal City area, heading in the direction of one of the borders area
อีกไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงต่อมากลุ่มได้ออกจากพื้นที่รอยัลซิตีไปทางด้านหนึ่งของเขตชายแดน
   Half a month had passed
ครึ่งเดือนผ่านไปแล้ว
 “Everyone be alert
ทุกคนตื่นตัว
 The small towns in this area are frequent places the bandits appear
เมืองเล็ก ๆ ในบริเวณนี้เป็นที่ที่โจรมักปรากฏ
 Although these bandits’ strength is not very high, they always come out in large numbers amassing close to a hundred people at a time, and they are extremely cruel
แม้ว่าความแรงของเหล่าโจรเหล่านี้จะไม่สูงมากนัก แต่พวกเขามักจะออกมาจำนวนมากโดยมีคนนับร้อยคนพร้อมกันและพวกเขาก็โหดร้ายมาก
 When you come across them, all of you must not display any mercy!” Standing before the desolate entrance of a small town, Chen Feirong reminded the students of this warning
เมื่อคุณเจอพวกคุณทุกคนจะต้องไม่แสดงความเมตตาใด ๆ ! "ยืนอยู่หน้าทางเข้าที่แห้งแล้งของเมืองเล็ก ๆ เฉิน Feirong เตือนนักเรียนของคำเตือนนี้
   After traveling for two weeks, they finally reached the destination point-- the junction between the Luo Tong Kingdom and the Baolong Kingdom
หลังจากเดินทางเป็นเวลาสองสัปดาห์ที่ผ่านมาพวกเขาก็มาถึงจุดปลายทางซึ่งเป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างอาณาจักร Luo Tong และ Baolong Kingdom
 According to Chen Feirong, these bandits came from the Baolong Kingdom, sneaking past to the Luo Tong Kingdom’s army patrol to the Luo Tong Kingdom’s border towns, killing, robbing, and kidnapping people
ตามเฉย Feirong โจรเหล่านี้มาจากราชอาณาจักร Baolong แอบย่องผ่านไปยังหน่วยลาดตระเวนของกองทัพ Luo Tong Kingdom ไปยังเมืองชายแดนของ Luo Tong Kingdom การฆ่าการปล้นและลักพาตัวคน
 Once these bandits had robbed a place, they would quickly retreat back into the Baolong Kingdom’s territory, causing a huge headache for the border soldiers
เมื่อโจรเหล่านี้ปล้นสถานที่แล้วพวกเขาก็จะรีบถอยกลับเข้าไปในอาณาเขตของราชอาณาจักรบาวองทำให้เกิดอาการปวดหัวมากสำหรับทหารชายแดน
 After Chen Feirong warned the students, she led them into the desolate looking little town
หลังจากที่เฉิน Feirong เตือนนักเรียนเธอพาพวกเขาเข้าไปในเมืองเล็ก ๆ ที่กำลังรกร้าง
 In the quiet little town, the streets were empty with not even the shadow of a person; the doors of every store and house were shut tightly as the silence became eery in the students’ minds
ในเมืองเล็ก ๆ ที่เงียบสงบถนนที่ว่างเปล่าไม่มีแม้แต่เงาของคน; 
 Occasionally, black smoke could be seen rising from some random buildings
บางครั้งอาจมีควันดำเพิ่มขึ้นจากอาคารแบบสุ่มบางแห่ง
 A while later, Chen Feirong split the students into three teams led by her and the other two teachers
อีกระยะหนึ่งหลังจากนั้นเฉิน Feirong แบ่งนักเรียนออกเป็นสามทีมที่นำโดยครูและครูอีกสองคน
 Each group has roughly twenty-something students
แต่ละกลุ่มมีนักเรียนประมาณ 20 คน
 Each team will act separately and regroup at the town entrance; whichever group that found the bandits were to release the signal to inform the others of their position
แต่ละทีมจะทำหน้าที่แยกกันและจัดกลุ่มใหม่ที่ทางเข้าเมือง 
 Both Lu Kai and Huang Xiaolong were arranged into the same team led by Chen Feirong
ทั้ง Lu Kai และ Huang Xiaolong ถูกจัดเป็นทีมเดียวกันที่นำโดย Chen Feirong
   The students followed Chen Feirong from behind as they continued onward along the streets
นักเรียนเดินตามเฉิน Feirong จากด้านหลังขณะที่พวกเขาเดินไปตามถนน
 One hour later, they still had yet to see any bandits
อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขาก็ยังไม่เคยเห็นพวกโจร
 The whole town was blanketed in an atmosphere of desolation, hopelessness, and something else, something strange
ทั้งเมืองถูกปกคลุมไปด้วยบรรยากาศที่รกร้างสิ้นหวังและสิ่งอื่นแปลก ๆ
 “Strange, where did the people in this small town go? Why can’t we find even one person?” Ye Yong who was on the same team as Huang Xiaolong frowned and asked out loud
คนแปลกหน้าในเมืองเล็ก ๆ นี้ไปที่ไหน? 
 “Could everyone have died? If that is the case, where are the bodies?” Lu Kai interjected
ทุกคนตายหรือไม่? 
 Not only there were people, there weren’t any corpses either
ไม่เพียงมีคนไม่มีศพใด ๆ เลย
 There were no traces of fighting or blood splatters as if all the people in the small town had vanished into thin air
ไม่มีร่องรอยของการสู้รบหรือการสังหารหมู่เลือดราวกับว่าทุกคนในเมืองเล็ก ๆ ได้หายตัวไปในอากาศบาง
 Huang Xiaolong’s brows creased into a furrow
คิ้วคิ้วของหวงเสี่ยวหวนยุบลงไป
 However, the group continued onward, and when the team came to the north side of the small town, suddenly, Huang Xiaolong stopped
อย่างไรก็ตามกลุ่มยังคงเดินหน้าต่อไปและเมื่อทีมไปทางด้านทิศเหนือของเมืองเล็ก ๆ จู่ ๆ หวางหลี่หลี่ก็หยุดลง
 This is
นี่คือ
? The smell of blood! Yes, this is the smell of blood! The smell of blood was extremely light, but Huang Xiaolong could clearly smell it and he was not wrong in his judgment
? 
 Ever since he broke through to the Seventh Order and his martial spirits evolved for the second time, his hearing ability and sense of smell has improved exponentially
นับตั้งแต่ที่เขาบุกเข้าสู่ลำดับที่เจ็ดและวิญญาณการต่อสู้ของเขาได้พัฒนามาเป็นครั้งที่สองความสามารถในการได้ยินและความรู้สึกของกลิ่นได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก
  Lu Kai and Ye Yong noticed Huang Xiaolong’s sudden reaction and were doubtful in their hearts
Lu Kai และ Ye Yong สังเกตเห็นปฏิกิริยาฉับพลันของหวงเสี่ยวหนิงและสงสัยในใจ
 And at this point, without warning, Huang Xiaolong’s silhouette dashed forward, shocking the rest of the team
และเมื่อถึงจุดนี้โดยไม่ได้รับการเตือนภาพเงาของหวงเสี่ยวหลางก็พุ่งไปข้างหน้าทำให้ตกใจที่เหลืออยู่ในทีม
 “Huang Xiaolong!!” Chen Feirong cried out
"หวงเซี่ยวลอง !!" เฉิน Feirong ร้องไห้ออกมา
  She, Lu Kai, and everyone else also sped up
เธอ, Lu Kai, และคนอื่น ๆ ยังเร่ง
 Not long after Huang Xiaolong’s abrupt sprint, up ahead on the same street, he saw two middle-aged men in peculiar clothing
ไม่นานหลังจากที่วิ่งอย่างกระทันหันของ Huang Xiaolong ขึ้นไปข้างหน้าบนถนนเดียวกันเขาเห็นผู้ชายสองคนวัยกลางคนในเสื้อผ้าที่แปลกประหลาด
 The two middle-aged men looked up when they saw Huang Xiaolong as well as Chen Feirong, and twenty over people at the back and they panicked
ชายวัยกลางคนสองคนมองขึ้นมาเมื่อเห็นหวงเสี่ยวหนิงและเฉิน Feirong และอีกยี่สิบคนที่อยู่ด้านหลังและพวกเขาก็ตระหนก
 Turning around, they wanted to run
หันไปรอบ ๆ พวกเขาต้องการที่จะวิ่ง
 Prior to this, Chen Feirong had described the characteristics of the bandits’ clothing to them; from the way these two middle-aged men were dressed and their hasty retreat, there was no doubt they are part of the Baolong Kingdom’s bandits that came across the border
ก่อนหน้านี้เฉิน Feirong ได้อธิบายถึงลักษณะของเสื้อผ้าโจรพวกเขา; 
   “Want to escape?” Watching their actions, Huang Xiaolong let out a cold smirk
"อยากหลบหนี?" ดูการกระทำของพวกเขา Huang Xiaolong ออกมายิ้มเยาะให้เย็น
 In an instant, his martial spirit’s Phantom Shadow ability was initiated, and in a flash, he had crossed the ten-meter distance between him and the two men
ในทันใดวิญญาณผีของเขาได้รับความสามารถในการปีศาจเงาและในชั่วพริบตาเขาได้ข้ามระยะห่างสิบเมตรระหว่างเขาและชายสองคน
 Close to him, Huang Xiaolong swung his blades, and a cold, sharp light slit across one of the men’s throat
ใกล้กับเขาหงส์ Xiaolong เหวี่ยงใบพัดของเขาและมีแสงที่แหลมคมบนคอของชายคนหนึ่ง
 Huang Xiaolong also punched the other man, sending him flying, but keeping him alive
หวงเสี่ยวหลงยังชกชายอีกคนส่งเขาบินไป แต่ก็ทำให้เขามีชีวิตอยู่
 Huang Xiaolong came to the spot where the man landed, and his voice was filled with iciness as he questioned him: “Talk
Huang Xiaolong มาถึงจุดที่ชายคนนั้นเข้ามาและเสียงของเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองขณะที่เขาถามเขาว่า "Talk
 Where are the town’s people?” That middle-aged man was terribly frightened and he cried out,“Don’t kill me! I’ll talk! The town’s people were herded to the square up ahead!” He pointed to a direction in front
คนในเมืองอยู่ที่ไหน? "ชายวัยกลางคนคนนี้กลัวมากและร้องว่า" อย่าฆ่าฉัน! 
 However, just as he finished speaking, Huang Xiaolong pointed a finger at his forehead, and it pierced through the temple
อย่างไรก็ตามขณะที่เขาพูดจบ Huang Xiaolong ชี้นิ้วที่หน้าผากของเขาและเจาะผ่านวัด
 Huang Xiaolong’s silhouette flashed again in the direction the man had pointed
ภาพเงาของหวงเซี้ยลลองกระพริบอีกครั้งในทิศทางที่ชายคนนั้นชี้
 And at this point, Chen Feirong and the students arrived and seeing the two lifeless bodies, she ordered to Ye Yong: “Quick, release the signal to notify the other two teams!” “Yes, Teacher!” Ye Yong answered, quickly taking out a smoke ball and crushing it towards the sky
เมื่อถึงจุดนี้เฉิน Feirong และนักเรียนมาถึงและเห็นร่างทั้งสองที่ไม่มีชีวิตชีวาเธอสั่งให้ Ye Yong: "เร็ว ๆ ปล่อยสัญญาณเพื่อแจ้งให้ทั้งสองทีมทราบ!" "ใช่ครู!" ยงยองตอบอย่างรวดเร็ว 
 In less than a second, a blue colored light shot up the sky
ในเวลาไม่ถึงสองวินาทีแสงสีฟ้ากระพริบขึ้นฟ้า
   Moments later, Huang Xiaolong had rushed to the aforementioned square and came before an open space that could accommodate a few thousand people, and bodies were strewn everywhere
ครู่ต่อมาหวงเสี่ยวหลงก็รีบไปที่จัตุรัสดังกล่าวข้างต้นและเดินมาก่อนที่พื้นที่เปิดโล่งที่สามารถรองรับผู้คนได้ไม่กี่พันคนและร่างกายก็เต็มไปหมด
 Some of these bodies had all four limbs cut off, some were headless, and some had their intestines dug out
บางส่วนของร่างกายเหล่านี้มีทั้งสี่แขนตัดออกบางคนไม่มีหัวและบางลำไส้ของพวกเขาขุดออก
 These bodies were what used to be the town’s people
ร่างกายเหล่านี้เป็นสิ่งที่เคยเป็นเมืองของคน
 The smell of blood curdled in the air
กลิ่นเลือดขดในอากาศ
 And on the square, some hundreds of bandits were gripping sharp blades in the midst of their massacre of the town’s people
และในรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสมีโจรหลายร้อยคนคอยจับใบมีดคมอยู่ท่ามกลางการสังหารหมู่ของชาวเมือง
 Mournful wails resounded in the square
เสียงโศกเศร้าโผล่ออกมาในจัตุรัส
 This group of bandits actually numbered close to three hundred!
กลุ่มโจรกลุ่มนี้มีจำนวนใกล้เคียงกับสามร้อย!